Ezechielis Spanhemii Dissertationes de praestantia et usu numismatum antiquorum

401쪽

DIssERTATIO QUINTA solum, sed cum Lacedaemone, tum etiam Thebis cubtus hic Ammon , unde delubri hujus Lib. ix. Mi apud Thebanos meminit alibi Pausanias. Καρπιος autem Thebanorum, factum ex Hebraeorum vel Pho nicum, quorum erant coloni, 'U, quibus ovinum genus, & n 'in Aries etiam bellicus in veteri foedere vocatur. Frustra itaque a capite seu a voce quod sublimis nempe foret hic Juppiter, hoc ejus adtrib. tum derivabat, quamquam dubitanter & ex aliorum fide, Hesychitis. Mitto vero citus as Vulgo notas, quas . cum Historici, tum Grammatici & Mythol Mi vel res juxta ac recentiores adtulere, cur Arietina cornua huic Jovi tribuat antiquitas. Plures enumerantem vi- Ad AEncia de Servium aut Hyginum, quos nihil moror. At meo judicio longe verissima & reliquis potior, quam adsertis Euterpe. antiquissimus auctor Herodotus, Arietina scilicet facie depictrum Jovem AEgyptiis , a quibus Ammonii

hauserint corum coloni, Αλμῶν enim ab aEgyptiisJ Vem vocari ; quod firmat etiam Plutarchus, libro de Lib- - Iside, ac praeterea Origenes contra Celsum. Notus certe cum vetustissimus mos AEgyptiorum sub anim

lium figuris Deos suos eiungendi , tum praecipuus rictis apud eosdem cultus , ut fecunditatis symboli. Unde ab iis primum translata Arietina facies ad De rum hominumque parentis symbolicam effigiem. Noque vero solum Juno Ammonia, sed S I s P I T A etiam seu LANU v IN A in Latio culta, non jam

sed vel Αιγκερως, cum CAPRINIS

nempe Cornibus, cujus estigies obvia in denariis Gemtis ripiae, Prociliae&Rosciae apud Ursinum, Talia Gliam PANI & SATYRORUM gregi vulgo tributa scujus generis praeclara Marmora ptam hic licet latu ri. Neque vero fictis Gentilium simulacris, Cornutos

402쪽

id genus Capripedes continuo adscribendos tradentem novi Hieronymum, qui & talem Paulo Eremitae Tom. r. in occurrisse, aliumque sub Constantino Caesare Alexan- driam perductum narrat, & quem universo mundo pag. 138. teste defendi ibidem adserit. . Consulat eum si velit Le--Fi ctor, longior enim narratio, quam ut hic eam intex, mus. At vero non Hircina jam, aut Arietina, sed TAURIN A Cornua, Is IDI, BACCHO, FLUUIIs adposita videas in antiquis corum simulacris. De Is I DE

consilienda Hieroglyphica AEgyptiorum monumenta, & qui in iis explicandis laborarunt viri docti. G

leam certe Isidi e Bovis capite a Mercurio datam auctor est Plutarchus. BAccuUM quod attinet, inde Lib. de Iiliquet non frustra illum Ταψον &-dictum a poetis antiquis, quod alicubi Athenaeus observat , qui- Lib. x r. bus certe nominibus apud Euripidem aliquoties desi- in Bacchia gnatur; & quo etiam respexit alicubi Plutarchus, Ba Vz: chum innuens, Tαυρε, bubulu nempe, ut de Jove

alicubi Arnobius loquitur, cohonestatum cornibuου. Hinc Gixeis. cundem etiam Tauri seu Tauriformis nomine & habitu Lib. v. apud Cyzicenos cultum , idem etiam Athenaeus notat ;-3 - Tαυρομορφ rhinne . Cyzici Tauriformis etiam satuitur. In cujus proinde honorem institutum in eadem urbe festum licet ex Hesychio colligere, Tαυροχολία ἐοῆῆ c. Sic apud AEgyptios Bacchi simulacrum Tauri forma exstitisse, apud

Argivosaurem βουβω eundem dimim, auctor est Pim in Isid. Starchus. Hujus vero Bacchi Tαυροκερωὶ memoriam servant adhuc antiqui aliquot nummi. Unum alia o

casione supra protulimus, vulgatum jam a Cl. Seguino, qui Bacchum cum Iside vehiculo insidentem exhibet cum bijugibus Centauris. In eo enim Videas minuta . Cornua, quas primum prodeuntia, quale nempe cor-Υy a nu

403쪽

DIss BR TATIO QUINTA nu e Bacchi temporibus erumpens observat alicubi In Inragi- Philostratus. Huc referendum etiam caput imber cum Cornu Taurino, & coronae pampino, quod insuper satis arguit nummi inscriptio , Δ IoNΥΣΟΥ

ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑ PnNIΤΩ N. Talem certe cum pre dicto Cornu, adnotavi inter nummos argenteos Primcipis Augustini Chisii, tuo beneficio mihi inspectos. Et quo spectare etiam mihi videtur imberbis ρως in sequenti nummo Megarae in Sicilia percusi. Cultum per ca Ioca Liberum Patrem satis arguit cum

situs vino serax, tum inde frequentes Botrus, obvii in nummis locorum adjacentium Entellae, Naxi dc ali rum. Hinc & alius nummus ΜΕΓΑΡΑΣ ΥΒΛΑΣ diis ctae, non autem T cλωας, ut existimarunt viri docti, in quo figura stans cum Scypho, quem effundit. N inia vero, ut obiter hoc dicam, in aversa nummi pam te signata, in memoriam nempe deductie in ea loca Lib. vi. Coloniae a Theocle Atheniensi, ut ex 'Thucydide de Lib. vi. h Strabone liquet. Aliquando vero eundem Bacchum, . xxviii. non λκερ-Jam, ut vocatur alicubi Ausenio, sed uno

Cornu insignem depingunt nobis antiqua id genus sumulacra, sicut in sequenti nummo Agyrinae, urbis ii, dem Siculae, cujus pars aversa Minotaurum exhibet.

404쪽

DEPR AEs T. ET USU NUMIs M.

Te videt insens Cerberus aureo Coris decoris.

Nisi sorte quis malit GERYONEM illo nummo designari, quem ut Heroem religiose ab Agyrinensiibus . cultum observat civis ejusdem loci Diodorus , idque Hercule procurante ; Ω σαυτως θ f F βοων Mis a Jυπω- Lib.

tas irem boum ungulis expressas dest ad Lavit 1 ι μque tum aedem Heroi Geryoni constreatam dedis, quam misequoque religiose incola colunt. Unde etiam liqueret, haud frustra Taurinum Cornu illi tribui, quem a Boum custodia celebrem antiquae fabulae repraesentant, & quo interempto Boves Herculem ab isse memorant. Nisi obstare illud videatur, quod parum figurae tricorporis hominis, qualem vulgo hunc Geryonem depin- L eunt fabulae, quadret superior est ies. Ex ipsa vero 1 . Nummi inscriptione A PT PINAIΩN , Stephanus obiter emendandus, apud quem A'γορ η& Α'γρί-ωοι, pro Α'γε νη &Α γυναιοι perperam legitur. Cur vero Taurina Cornua Baccho tributa, varia adferunt veteres , aut ad natales demonstrandos, quod Cornigeri Ammonis esset filius, juxta Diodorum , aut quod bo- Libbus sub jugum ductis primus sementem fecerit eodem auctore , aut a vini ferocia, quod nimio vino homines truces fiant, cum Festo & veteri Interprete ad Hor tiuniri aut denique, quod Cornibus usi sint antiqui ad

405쪽

318 DissERTATIO QUINTA pocula , unde Bacchum Cornigerum depletiim , &Ad Iliad. N. Ταυρον poetis dimim adserit Athenaeus, cui planc con- P g MI sona apud Eustathium legas. Cornu certe antiquitus poculi loco fuisse adhibitum, docet etiam alter Homo Ad Iliad. s. ri Scholiastes, qui vulgo Didymus creditur, F εθίωα ἀυτεπινον ita enim postrema emendanda, pro quo corrupte legitur εις ε πνον, quod vidit etiam cruditus & florentis spei juvenis Gilbertus Cruperus in Crepundiis ineditis, qui κεσειν εχπνον eodem loco legendum statuit. Auctor quoque Elymologici MS. qui Photius Patriarcha exbstimatur, & apud cruditissimum Marquaesum Gudium nostrum mihi inspectus, ροδιεπινον, ο ενῆ μῶς, ra Neque aliter vel Athenaeus, vel Eustathius, locis supra indicatis, quam selitos veteres κέ'αm πινειν. Inde vero Toωροι dicti videntur pincernae apud Ephesios , Hesychius πιεὐλοι οἱ E'φεσίοις οἰνοχοοι quamquam non in Bacchi, sed Neptu- Ad illid. V. ni sacris ita appellatos apud Eustathium legam, οπι ο

etiam Iimpana Bacchantium apud Claudianum, In see. In ant tono Satyri , T A U R I N A QS E pulsu

Consul.sxi- Baccharum Bromios invitant TYMPANA remos.

Quin Liberi Patris exemplo, LIBERAM etiam &CEREREM cum Cornu Taurino signare videntur varii Siculorum nummi, in quibus caput muliebre o currit cum spicis & Cornu Taurino e temporibus rumpente, aliquando etiam sine spicis , cujus rei indicia suppeditabunt inprimis aliquot Panormitanorit m Num. r3o. nu initi nata apud Parutam.Obvium autem&liquidum in 'γ ς' superioribus, cur vel frugum Mater, vel Bacchi socia , codem illo Taurino insigni decorentur. Immo non Baccho solum, aut commemoratis modo Dcabus,

406쪽

DE PRAEST. ET USU NUMIS M. 3 D. sed F LU v II s etiam Taurina Cornua tributa vulgo Poetis nosti, ut vel Eridano a divino rite,

Et gemino auratus taurino cornua vultu Eridanus. aut Tiberi vestro a Claudiano, --taurina levantu In Cons. Cornua temporibus raucossudantia risos. Prob. &quom do & Tauriformis A sidus dictus Horatio, & M sellae taurinae frontis honorem adscribit Au nius. Hunc Idyll. ix. vero morem fluvios subTaurina efiigie depingendi, ad certos quosdam populos restrin sere videbatur loco haud ignoto AElianus , Βουων-ουν - ουπιν οἰ-Lib. tr.

quid simile aciunt Stymphalii Erasenum or Met opem L cerimonii Eu tam , Sicyonii ct Phiasii Asopum , Argivi Cephissum. Mus vero moris vestigia, & quidem latius usu pati, licet in antiquis quoque nummis observare. Sic Acia E L o U M cum Taurino cornu depictum exhibent vetusti numini Ambraciotarum & Acarnanum, quos male Nonnius ad Minotaurum refert. Vulgo enim iste

barbatus, ille imberbis, cujus hic habes ectypum.

Ad Acheloum certe reserendum fluvium in eo tractu celebrem, vel ex Strabone praeterea colligas, O. 3 ω-- Lita x. fabulis verum colligunt , TAURO similem forma A C H E-1. o U M aiunt, ui ct alios vici, obstrepitus cs exus alveo

rumdi

407쪽

DIssERTATIO QUINTA rum, qui Cornua duuntur. Neque vero praetereundum, id de Acheloo stiperiori nummo express jam animadve

time Laurentium Pignorium in Expositione Mensae Isiacie. At bicornem etiam RHENUM, videre licet insequenti nummo Postumi. Ratio autem obvia huius p. quod nempe in duo bra- chia scindatur , unde & Crines pro numinum brachiis apud Aetium, quod ad Solinum jam observavit Vir

maximus. Duas vero causas illius moris reddit Strabo loco paulo ante commemorato , primam ob strepitum aquarum, alteram ob flexus alveorum: .m postr Ad Iliad. N. mam tradit etiam alicubi Eustathius, Priorem vero, cum ob strepitum, tum ob vim aquarum, reperio apud Euripidis Scholiastem, qui in Ad Orestis caussas etiam anquirit hujus moris; Eπιεικως ο ob' Π O-

quin & festum illi sacrum eidem doctissimo

cernae

408쪽

DEPRAEs T. ET Us UNUM Is M. 36 Icernae in ejusdem festo Ταυροι apud Ephesios, ut paullo ante monuimus. Ad hunc TΛURUM Neptunum referendum videtur sequens Marmor, quod barbatum senem exhibet, cui frons turgida duobus Taurinis com

nibus , barba autem vulgo hupida, qualis Neptuno in antiquis V genus monumentis tribuitur.

409쪽

36: DissERTATIO QUINTA Immo hinc videas etiam Patrem Vatum de fluvio Xantho haud frustra alicubi tradentem,

Pag. 1 33- mugiens instar Tauri, & in eundem locum Eustathium, 'observantem, ex mugitu illis communi factum , ut Tauros Mari & Fluviis immolarent veteres, quod ibi in hucre voluerit Homerus : Ita certe apud Plutam In Lucullo. chum l gas, Lucullum transitus causa, Taurum Euphrati sacrificasse. Horum vero vel Deorum, vel Flu- minum exemplo , CORNUTI etiam in antiquis nummis HEROEs, ALEXANDRUM puta, ut sil-pra innuimus , ejusque SUCCEsso REs. Neque' vero illi uno Cornuum genere insignes. ARIETINA quidem gestasse ALEXANDRUM vidimus, in cognationis memoriam cum Ammone κρμοσποσωπω &illius exemplo, LYsIMACHUM, aliosque, ex Herois illius Haeredibus. Cujus moris ratio &haec forte: dari posset, quod sicut Diadema a Persis, ita etiam Arietina Cornua ab iis mutuatus sit Alexandere Equbdem illud capitis ornamentum Persarum Regi, suo

aevo tribuentem video Ammianum, ex vetcri forte Lib. xix. Consuetudine depromptum; aureum CAPITIs ARIE T I N I mentum intersinctum lapisiis pro Hadema te. Rex Persarum equidem per Arielcm Cornigerum p. viii. designatur apud Danielcm, & Darius alio loco per Α- α' iii rietem Cornutum. Hinc & illud Petri Chrysologi de Persarum Regibus sui temporis, Nunc impositis Mi Osenibus , quas viros se esse doleant, esseminantur in Lunam At vero, ad κυοσποσωπους istos Alexandri haeredes, an Hoxxis spectare etiam liquet sequens Marmor, quo duo capi- occurrunt juncta Virile & muliebre, ac prius quium Julii dem cum ininni Cornu Arietino specialidum venit.

410쪽

DE PRAEST. ET Usu NUMIs M.

Crederem facile unum e PTOLEMAEIs, & quidem Cyrenarum Regibus, una cum Conjuge illo Marm re pressum, juxta consuetum illis gentibus morem, y ptiis inprimis & Cyrenensibus, Reges suos ac Reginas una junctis capitibus cssin ndi cujus rei alia occurrunt. in sequentibus exempla, & firmabit interim Z g r iste