장음표시 사용
11쪽
mum loci, diiudicando habuerunt, specierunt discrimina levi se tali tum attingenies, aut maturem in deliniendo lividenduque mi ieram posuerunt, qu0d voluerunta n0n prorsus adsecuti esses videntur Atque qui irimus omnes ana coluthiae species c0mprehendere studuit, vir celidi errimus. Aug. Matthiaeus, quamquam in sine disputationis soli usi: p. 74. 'i P0 Sui, ait, genera tali tum rerum, ad quae qui hoc argumentum ci tuo, ills iraciale vident, ea sinae observariin reser reli iussi iii, maior sena iam en operam in exemtilis a conger fudis diiudicandisquo posuisse videtur, aliqua Specierum discritii in a quibus' in illo exemplo mina quasi silva iam quam citi nori. ducit u uterere, significas, ea colit Un- tu S, quam tu eleganter lii 'lirat ei luo dividendo. Nani primo loco id lii nil ana coluthorum genus opus c. li. Mil. cuin alterum orationis bipertitae membrum, priore iti,nnulli adiectis explanato Suli primitur, ita tamen ut eius sententia nonnumquam lio, longum intervallum aliis visi his explana liti eiusque has ulteri Species, cum Supprimitur se deinde' plaegi seris . dirim viii , alterum aut alterum' et ' MSed etiam ' post non modo ' Dei iidem tamquam ad secundum genus transeat, inam issio genera ei runa lue tua qu0tque
ii Haec Matthiae do aliae. disl,litatio inest otiati Volsi iit. auali tom. II. a P. I ad p. 25.
anall. p. 6. . In his locis h0 laterumque actum videmus ut pars enuntiati0nis ea quae pri0ri parti resp0ndere debuerat, ad ea Verba referretur quae priori parti explicandi caussa adiecta erant, utque parenthesis qu0dam m0do continuaretur. Sic alibi etiam ex interiectis verbis nectitur quod ei in Sententia primaria coniungenduin erat ut et c.' statimque exempla subiungit in quibus aperte altera enuntiati pars ex parenthesi nectitur. Tortio libet id genus ponere videtur soli. p. t q. V. ali all. p. tb cum ea quae iam dicta sunt, aliis verbis repet utitur, quarto li ti: anall. p. 2:; cum a d 00-bus in umbris quae ad unum idemque caput referri debebant alterum sententiam ion alit inde pendensem c in-Stituit, lui illo de iii qui p. 70. . unal l. p. 24 cum duae constructi0nes coniunctae reperiuntur. Prii num in eloga uter divisit Matthi aliis. Aperie enim, ut philos0Iih0rum serm0ne utar dividendi principio usus est nullo. Deinde quartum et primum genus quo disterrent n0u Satis exposuisse videtur. Etiam do secundi et primi generis discrimine dubitari ibi ost Minime quidem dubitabitur si ipsa exempla re Spicientur, Sed quae praemisit, iam tuam alteruli genu deliniret, non sati uc curata videntur. Porro duarum constructionum confusio quam quinti generis tiro iii iam es Se Voluit, Vereor ne quodam modo in quovis ana coluth agnosci lpossit. De nique in hoc quidem maxime ossendi, quod cum e X0rsus esset a me in liris orationis bipertitae turbatis atque dissolutis innacoluthis in c0mposito enuntiato factis n0n vidit alterum ponendum fuisse genus e0rum aDa-
coluth0rum quae in simplici enuntiato fierent Optime igitur merit0s esse de ea de ana coluthis quaestione cen-Se0, qui pri inus illa genera distinxerit, v cL Gern har-
12쪽
dum in exc ad Cic. de poli libros p. 44 i sic dicentem Est autoni in ea re et prior lucuti c0nsideranda quae iterius formam quandam frustra expectaVerit, et p0Ste rior quae pri0ri minus resp0ndeat. Ac pri0r quidem onunciati aut talis est ut cum ipsa per se perlecta sit, tamen' alteram' sententiam velit ad suam 10rmam osse accomodatam aut si ipsa in elloata est sinem ex
generis nacoluth 0rum ea quae t fierent in aequalibus sintdutiae membi is turbatic ac dissolutis secerne utem ab iis quae t in sententiis secundari ic fierent, aut iii
dicandus est, salsam tanten erialiariti t. l. p. JJd
tota anaeoliathiae natura ac vi 0pinionem Secutus, Π0nnulla pr0tulit quae correcti0ne indigere Videantur. Atque p. l. duplicem speciem anacolit tha os ferro clicit, cum aut in ipsius orati0nis qualitate caussa aliqua perspiciatur cur ipsa admittantur aut eiusm0di laratio deprehendatur quae rin 0quentis animo atque V0luntate posita sit luales sint vel m0tus animi et ars oratoris vim aliquam captans, vel urbanita Script0riS, vel speetata quaedam neglegentia. Hoc Jh0t 0ricum, illud grammaticum diei anacoluthdn. Grammatici pecies esse absolutum et relativum an ac0luth0n rhet0rici aposiopesin et variationem, quae immutatam enui illat0rum adiectionem exhibeat, ut cum Cic. in terrinis dicat undia m0d 0ppidum nullum, d0mus nulla et , aut in Id de or libr0 non quo acui - 0ssem, Sed 0n
tia -- obtundi n0lui. Caussam grammatici anacoli thi iluam p. l. voluit esse in qualitate aliqua orationis, p. 2. dicit solam se videro illam quae Interiectis qui-liusdam contineatur Auae cum script0ri longiora videantur quam ut nuli perspicuitatis damno oratio eodem modo quo coepta uerit, continuetur admitticinac0luth0n, qu0 Si fiat, sententiae abs0luti0nem, initio c0nstructionis plus minusve neglecto se ad interp0sita lapplicare Ut grammatic0rum innacoluthorum vima es naturam Magi explicet, planum esses dicit p. b
in si ii talis gr. an ac latere aliqu0d scribentis c0nsilium tui illi 0d perficiei ulum inserviat externa rationis 0nditi eumqtie sinem cum sit nec S0la sermonis perspicilii ac ne ita Ver gr. l0gica pr0babilitas, cui ille sinis etiam contiarius intellegatur, i nullum alium esse posses nisi rhet0ricum aliquem i. o. venustatem orationis et gravitatem, ardorem animi atque studium, velut Verr. I, 18 in. indignati0nem err. 3 71 in pr0V.c0ss. 4, in. m0destia. Pla. 10, in. , in libris rhetoricis et phil0s0phis variationis qu0ddam studium et curam nes 40nstructim nimis ad amussim facta Videatur, sed ut vivi serm0nis flarmam quasi subitariam Xprimat. Iam e0ium Denuntiatorum quae salso pro anac0lut his accipiantur aut ne accipiantur cavendum sit, genera prop0nit Primum praecedentium a eadem 0nstructiones 40st interposita repetiti0nem pro anac0lutho
habendam osse negat. Deinde ellipsin seiungit, quam an ac0luthi similem figuram dicit. Brevil0quentiam denique ab anac0luthis segregandam esse putat, quammittatur qu0d o praecedentibus vel e quentibus intellegendum sit. Unde duas eius species
secit, quarum alteram tantum difficile esses dicit ab
13쪽
anacoliathis distinguere Tum singilla utriusque brevili quentiae generis exempla psti tractat. Quibus t en tintiatorum generibus a Segregati pergit p. lx ,-- ada naturavi gr. anac0luthi accuratius pur-spiciendam 40ies videtur 0sse intellegi, illam figuram
cum brevilouuentia quae dicitur cui est omnium rerum simillima, triti esse ci,nili arandam ut cum utraque l0gl-cam si spectas, si ili pleri alii luid tuli eat, aue tibi alteram ad milleus explori videatur vi litisse, altera usu n0lui S se. lia quod sic lite vi loquentia nexu sulit linitium et Supplendor uni non Oli Cura ira ann coluthon cuin ultimus legentis audientisve buturi lue in il liniis, interii ciorum vel longi iudine vel ad similerii ea nullae per e piam Structuram
pr0 clivitate a Superiori lius verbis abductus nil nisi ententiam persi ei liniud aegre patitur. laru si pinu Titur quid le ea anacoluthorum si arti
Verrinis et lil de or libro Rhodius attulit ut ilia ud legitur in II de sin it, se sed iis tremus animo n0n lias
dico ut 0 merum et L, Sed I iidiana etc uix Voluptatem artes suac direxisse. Aporto verbo se lustremus postremotionem ilhim se non lias a X. subiciendum erat se sed levi 0res illas vo talo quid. Plurima vero eorum
quae talia esse dicit p. 2lh non intellego quemadmodum orationem nervosi 0rem et gravi 0rem reddidisse putari li0ssint, Evelut de olf. I, 2 6 3 8 b, Di. 17. opp. Ait XII, 18. a. 2. pro Cluent. 45, exi r Catil. 2,
. Quae autem aestumanda essent, 0rum in aliis satis esse caussae, quamobrem quibusdam anteponerentur,
ut in valetudine, ut ii integritate sensuum, ut in d0l0ric vacuitu te, ut gloriae divitiarum similium aerumo te ubi advigius rimanis est tenetur ipsius Cicer0nis in scribendo lapsus, nec orati0nis voluntaria declinati0, sed 0blivio n0n ob in laria; nam quom ad alteram partem exemplorum pervenisset, in h0 ips0, ut ita dicam, cogitandi intervali et quasi interpuncti0ne, animo alias imagines complectente mem0ria sesellit, obiecit quo bscurans speciem orati0nis aliter structae, vehit nam singini ulla p0ssunt se aliorum tanta est dignitas, ut quibusdam antep0nantur, ut valetudinis etc. Quod sero idem dicendum est de II de oss. 6, 2 l. Quaecumque igitur homini. homini tribuunt ad eum augendum atque h0nestandiana, aut benevolentiae gratia aciunt, cum aliqua de caussa quempiam diligunt, aut h0n0ris si cuius virtutem Suspiciunt, quemque dignum s0rtuna quam am-lilissima putant, aut cui sidem habent, et bene rebus Suis consulere arbitrantur aut cuius opes metu, ut aut c0ntra a quibus aliquid expectant etc.
Sic quo tu quod in I de sin. 13, 46 legitur sequarum ea ratio est, ut necessariae nec opera multa nec
impensa expleantur. Ne naturales quidem multa desiderant, propterea etc. durissime dictum est non rhetorice, neque erat cur rhet0rice ista diceret Cicer0. Potuit sane ubi animum ad rati0nem recte c0nsormandam attenderet eam, vel pluribus interpositis, e0dem m0do quo c0eperat ad finem perducere, sed, quo animi habitu haec scripsit, n0 is erat, qui in orati0ne elaboranda elucubrandaque peram p0nere Vellet. Erg planum est cum perpauca esse an acolutha quae
14쪽
rlie in rica diui I 0ssilit, olim cum ea quae mi0dius inam erit i liet 0rica ilicit et i alii 2 graminati e0rum ratiotiepr0rsus abli 0rreant quia ne si ui ex libi igitudine ne iliae ex singulari ali tua vi interiecti triani iluae tib Sequentia Sibi attrahat orta sint, tutaria hanc ili visionem Stare non p0SSe.
Iam quod etiam in gr. una Ulullus , hiulius aliquod scribentis cun Silium saturi putat ait ilia ibi perficiendum
externa orati0nis conditio inservi ut lu'imum inelitu in est grammatici non ten, deinde illi blatum idem utri u Sque na- colutiliae rhetoricus est sinis, itaque lu)c unum inter casdiscrimen interes, videtur, qu0d in altera liquid inter-p0situm est, in altera iiihil, i luem adnio dum accipi si hodius ista v0luerit u in satis ali paret. Cum vero ad rite tori cum sinem perliciem turn ne illae opus Sit Sententui intermedia, neque Si ilua interposita Sunt, Subsequentia inde suspen hin tu necesse Sit, haec 0rationis qualitas
et r. anae it ut hi caussa dici nequit Enim ver haec est 0ccasio hanc anac0liathiae speciem attractionem ad nnt- tendi Applicati i vero oluam dicit, non est aliqua an a- coluthia species. Nam Si altera orati0ni pars quae cum pri0ro c0niuncta esse debebat, pluribus interp0Sitis per se ponitur ea n0n liotest non itu0damm0d c0niungi cum pr0xime superioribus linterpositis . Sed illud maximum est i luod lib., cum gr. qu0que auacoluthis rhetori eum linem imputasset, omne an ac0luthon liguram esse dixit tyl0d Si verum est, qu0 modi explicandum sit, ilia id ea ligura rar in rationibus, in libris do hib)sopitia scriptis saepissime in Venitur escio.
Quamquam illi. p. b dicit, id facillime ex liticari. Enimvero etsi pr0babile sit, illi 0d in libris de pli ili, sophia
scriptis t0 talia lue gravia an ac Diuilia in Veniuntur, Variali 0uic ut ait - cuidam studio et curae ne c0nstructio
nimis ad mussim lacia videatur deberi quamquam de cura ista rectissime dubitaveris clamen quidni in rati0nibus ard0 animi atque indignati lia sigura si ea est significatur 3 Iam Tot si aliqu0d variati0nis studium in n0nnullis libi 'is ignosci 0SSit, de cura i Sia, quippe qua quaelibeti, rationis perversita delendi p0ssit, c0gitari omnino ne-iluit Ei enim plurima exempla cita sunt comparata ut nulli lacilitatis cistius comitatis ques damno reci 0rati ,-nis structura potuerit retineri velut in Il. N. l . : , 23. sed quoniam c0epi Secus agere, at lue initio dixeram, negaram enim hanc primam partem egere ratione, quod esset omnibus perspicuum deos esse, tamen id ipsum rati , nibus physici confirmare vol0. v. liuiusce libelli p. 82 alibi, aut manifestum sit aut ita se interpositis impedivisse script irem ut sententiam eadem c0nstructi0nead inem perducere n0n 40sset, velut in I. A cad. 40, in qua primum de sensibus ipsis quaedam dixit Zeno
nova qu0s iunct08 e S Se censuit e quadam quasi impulsi , ne oblata extrinsecus quam ille γχυτα Gιχ, 0 ViSum
appellemus licet et teneamus h 0 verbum quidem erit enim utendum in relicuo sermon saepius. Sed ad haec quae visa sunt et quasi accepta Sensibus, ad Sensionem adiungit animorum etc. v. h. l. p. 6 sq. de oss. I, 153 I'rincepsque omnium Virtutum illa Sapientia, quam σ0για, iraeci v0cant, - prudentiam enim quam Graeci Θροηδρος V, aliam quandam intellegimus, quae est rerum expetendarum sugiendarumque scientia illa autem sapientia quam principem dixi, rerum est divinarum et humanarum scientia i in qua c0ntinetur d00rum et h0minum communitas et s0cietas inter ips0s. Ia si maxima est et c. v. p. 101 aut 0rati0nis 1 0rmam iniit institutam
15쪽
re vera sentetitiae non satis aptam suisse, ut in IV dosin. 38 si cultura vitium, cuius li0 nrimus est ut et liciat, ut vitis cum omni lius partibus suis quam optimes liabeat, sed sic iii tellegamus ilicet enim, ut vos quo que soletis, lingere aliquid locen li caussal si igiturissa cultura vitium in vile insit ipsa et c. Omitto quod, ut voculae non respondet , sic sed lio animadvertetulini est ideo prolas in immutari sui a commodius erat
de vites vim culturae in se c0ntinentes dicere quam de cultura Qui inis ungi isti is si luic ita se expedit ut
malit a recto orationis cursu declinare qua in aut Sententiae exitum culti maiore etiam perspicuitatis facilitatis quo lamno ex initio nocte re aut litura uti et commodi ire ni irationis formam temptare, ea non est cura ista ne On-Si ructio nimis ad an iussim facti videatur, Sed aliqu0duc malic minima eliget illi studium, nisi i in his quoquo exemplis rectius nes legentia aliqua et oblivio n0n voluntaria deprehenditur. Nonnulla sane e0rum XemPl 0rum, ptibus ile alsa ista opinione deici debuit, 'li prorsus ab anaculi illius seiunxit. Id vero quo iure secerit nescio. i)uam p. l. posuit Mana coluthiae desiniti0nem, eam es Seorationis consorinationem qua uita plures V iunctae enuntiationes res et sensu non verbis et constructi0ne ad linen perducantur, ea vera est quae p0Stea, ut recte
illa ab ana coluthis se ψregare videretur adiecit unde Sumserita nescio. Sed rin Pu quidem maxime ollandi, suod acute definiendo lo luendi genera sicut res X ternas distinguere v0luit Nam si constat aliqu0 dicendi genus a naturalibus loquendi regulis aliquantulum declinare, Ii0n tam referre puto quo nomine id significetur, quam
quid eius proprium sit, quo ceteris simile sit, quo ab
iis disierat, quam accuratissime explicari. Madvigius denique de turbatis et diss0lutis orationis connexae maximo lsi pertitae membris disseruit in X c. I. ad Cic. de in bon et mul libr0 a p. 797 ad p. 8ll. Is si non spe etem ianium sed totum an ac , lut horum genus acumine isto suo pertractasset, ego hunc libellum in in 'diium non
Atque quamquam te in hard Rhodii illae ista secundum
varia ipsorum enuntiat 0rum genera, in suibus an a colui hiasiit, divisio retinuri debet, non tamen ea est qua quaesit in liriu Singularum specieruli natura ac vi S Issiarere
possit. Alia igitur divisio ac cod ut necessu est quae eX ipsa non eius quae imperfecta relinquitur liartis, Sed posterioris qua lit ut prior in i per sucia relinquatur natura ac indole repetatur, ut perspicuum fiat quot quibus quo modis D 400pta orati0nis c0nstructi0n' illic declinare licuerit.
Sed priusquam ad exemtua sic dividenda aggrediamur, de ipsa ana coluthia aliquid dicendum est. Atilia uana cibi ut h0n id habebimus enuntiatum, cuius prioremi artem n0n Sequitur cluam ea Sibi deposcit posterior, sive omnino imperfecta relinquitur sententia, Sive ruit uidem et sensu n0n Verbis et constructione abs0lvitur. Ergo nisi prorsus interruptam ratio St, pri0 par p0Steriorem sibi requirit aliter constructam pri irem p 0Steri0r, ut aliqua duarum c0nstructionum vel Sententiarum c0nsu si quovis in anacoluthi agn0sci 40ssit. Omnis autem lingua cum ad h0minum sententias aperiendas, ut ita
dicam, facta sit, iisdem quibus iis e0gitati legibus
contineatn necesse est. Itaque - luamquam haud
facile quisquam id per singulas res persequi possit omnes tamen dicendi leges ex c0gitandi legibus pendere
16쪽
putandum est, ita iri quae omnibus hominibus commulae sint c0gitantii leges, filiae ex iis Itondeant omnibus sint communes dicendi, quae ver pluribus m0di c0gitari possint, in iis disserant variae linguae exprimendis. At quo ea orationis cons0rmandae no glegentia quam an a coluthiam' dicimus quin auorsus contra legem Sit n0n modi hitinae sed omnis linguae, dubitari nequit amquae li 0 minum animi est quasi naobilitas et pr0mptitudo. ea factum est ut 0ratii l0gicam rati0num non- nun tuam deserat. Sed I 0 mitis De 0rationis a c0gitandi legibus declinati iluam partim diomatum liartim si gu
rarum rhetoricarum nomine de Signare as Sue Vimus paul
latim nata usuque i iti lirmata est ut nemo sit qui ea abstineat, plerique linea Senti aut quidem qualis ea sit a naturalibus t loquendi regulis declinatio. Huc ver in anacolutha n0n cadere, cuin inde c0lligi liceat qu0d in iis rapaucis exceptis gravissimae c0gitandi leges nimis xii tantur, tum d0cemur qu0d multo minus usitata erant quam idiomata et ligurae rhet0ricae am ne lite omnibus script 0ribus rusitata erant sed uni Cicer0ni pauca Tiluae Lim ea lues lenissimi generis exempla apud ceteros inveniuntur neque ubique Cic. ea admisit sed in iis potissimum libris quos de phil0sophia scripsit, quos quam celeriter quo consili quo animi habitu
Scripserit satis nutum est Deinde qu0 minus anacoluthia in liguris rhet 0ricis habeatur nona m0d ipsa plurim0rum exempl0rum natura ac ratio prohibebit, sed etiam veterum qui de figuris scripserunt, anac0luthia mentionem secerunt nullam, sententia.
Sed est ea partim licentia aliqua velut in I do in. 20 uni. l. p. 3 3 IV, 4 p. 40 18. p. 38ὶ partim neglegentia et oblivio non voluntaria velut in I d 0r. 214
Quam rem cum Madvigilas l. l. p. 797. Sic exposuerit ut quibus apti 0ribus utatur verbis haud facile quisquam inveniat, sacere n0n p0SSum quin ipsa eius verbalii inseram: ἡQuae in lingua n0ndum per plura seculapi 0sae irationis litteris exculta saei te dabatur venia libertati. χ0tidiani ot familiaris sermonis in dialogis praesertim imitandae quaque in eadem scribendi urina
Plato interdum utitur- eam multae Sunt caUSSae cur
Cic. in iis libris qu0s phil0s0phia scripsit ita sibi
c0ncessam putarit ut interdum modum excedere videatur. Nam it omnino in 40 genere disserendi et docendi saepes sententiis clam coeptis et 0ratione adumbrata, multa occurrunta quae ad res desiniendas et diligentius c0mprehendendas pertineant, cita multo magis orati0nis cursum retardari' et institutum mutari necesse est, si quis non sua. sentcntias explicet, sed alienas et alio Serm0ne ante exp0Sitas, suo n0ndum tractatas, breviter complecti' et ex universis disciplinis decerptas particu hitim perscribere c0netur Nam et patrii Serm0nis res et sententias n0n facile subsequenti impedimenta vincenda sunt saepeque de verbis dicendum et excusatione utendum et de ipsis rebus aliquid interdum aliunde ad-m0nii iuuis et explicati0nis caussa interp0nendum FSt. Si autem etiam illud adcesserita ut script0 sestinans curam retractandae orati0nis semel susae et comm0di0ris formae vario temptanda quaerendae quo molestiam detrectet, quamvis sit scribendi in ali genere artifex, tamen fieri non poterita ut neglegenti non adpareat. Cic. autem quam celeriter haec scripserit in proteg0menis dixi; in singulis locis quam n0n elaboraverit ut
17쪽
mutando quae scripsisset sententiain et orati0nem expoliret et laevigaret suppius in notis commemoravi velut ad V, 22 p. 651 et ad V, 54 p. Tl2. Vivuli liae ecficiunt ut in hoc genore libri ruin hae orationi quasi
aberratu, ite plures et duriores sint libertatem illam aliquid ita poliendi ut oratii, ni consormatio et irogreSSion0n ad Se Verani nor uiani exucta esset etiam in illis Cic. a Surpavit quae maiore cum cura et otio docendi caussa scripsit uiium et alterum huiusmodi sed et lite ibi apertum suu et lime in orationibu nibi reformidavit. Hi Nunc illi id tantum addam illi emadm0dum iii Omnire quae non ex partit is extrinsecus additis constet sed ut ani Dialia feci indum naturae es nata Sit et adolescat e vigeat sim ne parte ita inter , conuinciae sint ut alia paullatim in aliaua abeat, sic ut iam varia loquetuli uenora non ut ri s externas distingui lios se Sed alii id pu ullatim iii aliud ubi re itaque alia in una coluthis tractandi rationem seipiar ut a lenissimo Orationis
duri 0ra gradatim mirogrediar.
Primum ii iiii alia ii lui hini genus id ponamus is l0d naturas sortiti in is facillime Doritur cum duae duresve aequale Sentiri iliae partos ni eadem uornu et Ieruntur. Id autom duplici modo fieri lii test. Aut enim nil ora pars non is uidem lier Se ps uiturat n0n rccle illi non priori respiuidet, aut e risum et sertur ita ut novam sententium ducat.
Atque pri0rem speciem si secundum Varias quae aequaliter poni debebant, inaequaliter ponendi rationes dividere v0lumus, iterum duas formas c0mplectere videmia S.
Etenim quae ratio inter duas sententiae partes intercedere in priore significata erat, ea in posteriore aut praetermittitur tantum aut cum alia commutatur, ita, ut non ea qua debuit sed aliam rationem significans vocula resp0ndeat. Utriusque autem 1 0rmae exempla duplicem rati0nem habere possunt. Nam aut signi si cauda erat ratio quae inter ipsas duas Seniuntiae partes intercederet aut quam utraque earum cum alia re haberet eandem. Priusquam vero ad huius speciei prioris serinae exempla accedamuc aliquot loci rinspiciendi sunt qui quas P transitum praebent ab oratione ad severam n 0rnia iis exacta ad ter Lana colutha - in quibus alteram saties aequalium sententiae partium I priori inaequaliter proferri luce clarius est nec lamen particula aut desideratur aut vitiose p0Sila est inique eorum primum locum tenet aliquod dicendi genus ii sed quia omnibus usitatum erat non in anacoluthis habendum est Sed pertinet id dicendi geuus ad eam' liguram quam χ ο κ Gιυ0 VOcΛ-mus Nam qu0d in priui membro positum S Verbum, eius speciali toti0ne I seiuncta, quam relinquitur generali 0r, ea ad alterum membrum pertinet. Sic affirmandi noti0nis ex negandi eliciundae exempla posuit ad vigilas
particula fine quo I de or 1l pertinere videtur Nonnunquam ut Brut 259. Tac ann. XII, 64. ex sequenti verbo tantum affirmativa pars ad prius membrum pertinet. Ex currendi notione I audienda Lest eundi Η0r.
18쪽
dicendi ex comparandi III N. D. 7, 18 asserendi ex repetendi Tusc. I, 116. Huc qu0que Spectare videtur liuod I do oss. 73 legitur , Ad rem gerendam autem qui
accedit, caveat, ne id ni0do consideret quam illa re honesta sit sed etiam ut habeat ometondi facultatem. Atque verb0rum collocliti se ne id modo consideret sed etiam G. cluas res aeque ad considerandi verbum roserri docet. Unde apparet salsam esse lidieri sententiam, si ut finali p0testate p0sit uni esse. Iam qu0d
, ut hic significare se in te serii vel ἡ0bis stilii set Wdicenti, ea sane reqtiiritur sententia Sed num ut hunc
significatum habeat dubito. Verum ituam recte illi viri r luit sententiam senserunt, ea alia c0nsimili permutata est. Nam cum Cic. ad alterum membrilla pur- venisset, constiterandi notio paullatim abiit in providendi votae avondi, unde illud si ut habeat sac. nexum est Id vero quod dicitur tamquam cuius illi in p0testate sit sacer ut habeat et liciendi facultatem. Dilans i0ni esse n0n debet quoniam ea quasi urbanitas etiam nostratibus nunc h0minibus usitata est. Quorum exempl0rum quam tuam n0nnussa etiam ad secundum aut ad tertium genus pertinere videntur velut Tusc. I, 110 et alia , si siuem adnas dum alterum Diem brum quo referri debeat eo referri ne tueat 0nsideres qu0d etiam in pleraque eorum exempl0rum cadit quae ultimae formae alterius spodigi ascribam Dr. 22s
v. h. L p. mi de or 3, 12 p. v , alia - hi tamen
hoc dicendi genus attingere satius habui. Qu0d quamquam pro anaeoliathia accipi n0n potest et quia tam usitatum erat ut paene legitimum videretur, et quia
omnino in verbis vitium n0u est sed alteram sententiam ii 0ia e0dem quo pii 0rena reseri nonnisi ex sententiarum nexu perspicitur et quae re diversa erant tamquam aequalia proseruntur n0n aequalia inaequaliter quod idem Ciceronem Tusc. IV, 59. 0n fecisse quidem sed saetii ruin suisse 08tendam p. vi tamen inde ad ana dissc0luthorum naturam rectius perspiciendam aliquid redundare videbatur. Quae enim in ea brachyl0gia apparet Latini serm0nis quasi 80llertia et lacilitas qua dua noti0nes sic conflantur ut ad eas Significandas uno tantum v0cabulo opus esse videatur, ita ut quod latius patentem n0ti0nem ad quam reseratur sibi dep0scit, id ad angustiorem ad quam pri0ra pertinebant referri liceat: quantum est quod desit in ea ad duas noti0nes ic 0nfundendas ut quae rati inter duas sententiae partes intercedere, duabus voculis quae inter se resp0nderent sigili sicanda erat, ea in posteri0re membro aut alia consimili permutetur aut prorsus praetermittatur 3
Qu0dam modo simile est quod legitur in I. do oss.28. quamquam ad illam si guram non pertinet. Sed cum hic varia tradantur, ut quae lectio tradita sit diiudicare possimus quid de codicibus librorum de oss.
Script0rum statuendum sit sciri necesso est. Qui quam rationem inter se haberent, cum nemo adhuc, quantum equidem ci0, explicuerit, quamquam de codicibus disputare non in proposito erat neque ea quam Heusingeri Geriali ardus Orollius praebent lectionum variarum c0pia talis est, qua ea de codicibus quaestio absolvi possit eum non solum lectionum Anemoecianae Graevianas Langianae Aldinae ruterianas quae merito in optimis habentur raro mentio fiat rariusque num eae in codicibus eorum virorum fuerint constet, sed nonnumquam
19쪽
I alter taceat, sacere tamen non p0SSumus quin e apparatu usi quid effici possit experiamur et qu0d ad hunc locum aliusque de quilius infra disputabitur diiudicandos sciri necesse est hic in SeramuS.
litteris signavitia. Saec. IX. b. saec. IXV et X. c. saec. XIll.
d. et e Saec Basileensis s. saec. XIV. Erluriens s E saee. Michaesis I Idus ingeri G0thanus inariensis saec. XV. Iac. I leusin 'erio uel pherii Stain quan-que, pr. et sec. saec. XII l. tritus a virtus quintus X . Gernhardus qui trium Oxx. λ. : .. . ubi ab Oliveto uil ferrent attulit lectiones do eorum aetatibus nos rev0cat ad i Danieli Beckii prae sati0nem' ad Cic. opp. V0l. Lipsi ad apud Schwieckertum ed. p. LI sqq. Delia e0mmo m0rat λ medio saec. XIII g. ineunt e Saec Scriptum esse censere. Quid do 6 codicis aetate censuerit non resor Geruliardus Ipsius' ver ' echii a libri usu Smilii quamvis omnia temptanti non c0ntigit de ui
boni viri. l)es LincolnienSL Oxx. reliquis H iube censi s; ron ingensi, aliis qui bis terves in auxilium P0- centur diiudicaro non Ῥ0ssum Ili 0 Ver qu0 Supra dixi omnes ab Taliquo codice primari vel archetyp q. v. qui ipse iam aliquibus vitiis assectus esset, 'L Sesse, eorum omnium in hisce omissionibus, interpolationibus, mendis declarat consonsus smittunt l, DUἡ auditu quod Anemoecius tantum et Graevius ex c0d. suis ediderunt Omnes addunt I, 31 loco multifariam a librariis corrupto G surioso post is reddero de Ii0Sit uim praeter in quem alii quoque loci a librario haud stulto scriptum ess declarant. Solus Rudolphus Stureia burgi l glossema retinuit.
II, 1, 1. ἡ in mii tum quaeri dixi quid utile quid inutile Quibus verbis c. s. e. mrtus tus Goth. Vin Metiam addunt ritum e. utilibus quid rutilius aut quid
maxime utile. Dubitari non p0sse videtur quin aceto lati M. Ileus inger Pearcius Heum annus Schul gius id inli ardus eierus Orellius suo iure hunc locum tamquam spurium motaverint. Nam itiamsi serri possit talia hi es intorici et se in quo u B0nnelliis V cl. V0lt, ad ἡ persequar referri, tamen fide quibus ad facultate ni opes c0pias quas Cic. in proximo superioruo nuntiates dixit referri durissimum est Id tamen seri necesse esse inde perspicitur quod Cic. statim dicit de quibus dicero aggrediar si pauca prius de instituto acili iudicio meo dixeros et postquam ea de instituto et iudicio suo dixit non quid utilo sit et c. sed priusquam ad stac quaesti0nes aggreditura uberius des illis officiis quaera ut ait - ad vitae cultum et ad earum rerum quibus utuntur homines facultatem ad opes ad c0pias pertinent, disputat. II 48 omnes perpravo addunt gloriam ibid. - pro ante hin Albucio III, 7. fi Sergio 0st , este III, 114 sed illud maximum usque ad qua videntur utilia. Reet M. Heusingorus hunc
locum veteri interpolatori attribuero videtur Nam quae Sequ0ntur ,. Acilius autem etc. hoc loco serri non pos- Sunt, Sed post seducerentur poni debebant. I. Heu Singerus, ut locum sanaret Acilii enarrationem post de quibus non omnes uno modos ponendam esse censuiti tui, ut , autem p0st Acilitas deleretur post ἡPolybiusμ insereretur Sed accuratior et longior eiusdem rei enarratio priorem locum obtinere debet, ea quae res enarrandas tamquam notas tantum significet, posteriorem.
Neque de eadem haud dicere potuit Cici, nisi Polybii
20쪽
enarratio praecessisset N0n in eo ossenderemini iud hoc exemplum prorsus a re pri,posita alienum est niuior proclivis erat Cic ad li0 a prop0sit ab arrandi genus, praesertim ubi, ut nostro loco, mai0rum virtutis laudandae exemplisque illustrandae esset occasio seu hoc ei accidere non potuisse videtur, ut ne Sentire quidem se a pr0p0sito aberrasse itaque sine ulla se aupriorem alio exemplo interruptam enarrationem redire
significatione , autem vocula orationem continuaret, tamquam proxime superior esset Polybi enarratio. Omnes salso praeben I, 28 se putant pro is putat quod 3 iten bachius in Groningensi osse tradit. I, o I luceat tamquam ex sesacie pendens pro lucet Obid. 101. senaturae pro senatura qu0d omnes, all0r, edit0res receperunt, praesertim cum Gr0mng. laVere',
praeter Rudolphum Stii relaburg qui quamquam a recto eum schol Guelph. dicit se agitur de naturali animorum
condicione d non vidit ea ipsa ex caussa naturam e Secum vi coniungendam. Iam iis quae Sequ0ntur, alteram partem in appetitu positam esse etα, alteram in ratione quae doceat et explane quid saciendum sit etα, Ciceronem non de duplici vi animorum atque nuturae dicturum fuisse docemur. I, 137. magna autem parte
Gruterus tradiderunt. Iam non offendes si ea quoque vitia ad communem illum sontem retulero, quae vetustissimi a. b. c. pr. sec. λ μ habent, etsi in uno et altero deteriorum verba mendos aut correcta aut omissa aut quae desiderarentur aliunde adiecta sunt mnes omittunt , 54. Aetμanto caritatu aperto benevolentia' a pro nominativo accipientes, praeter u. virium. III, 28 non ante ἡ vacent iustitia. Conservarunt r. s. unus Aldi unus Manutii. liectu rellius explicut , quibuM Susceptis tamen iustitia maneat intemerata. Omnes inserunt , 49 ille praeter et Goth. qui saepenumer Suo iudici, usus est ut si quid n0n intellegeret emendaruu0 dubitavit. N0stres loco absques dubio verum avidit. I, 80. hanimi post fissertis praeter Gu. r. cui casus ortasse contigit ut vitium vitaret I, 93. decorumμ post , dicitur praeter Gu. tritum qui habet Gid qu0d Graeco πρεπου dicitur Latino decorum dici potest ubi emendandi studium non potest non agn0sci Il, 66. quoque praeter Gu tritum et s. III, 74. nomen alius p0st illorum alius aut lianc vocem, praeter Gu. tritum trium tum G 0th. Vin Falso exhibent omnes I, 69 hv0luptate animi praeter Gu tritum qui animi μomittit. codex Regius Lallemandii habet Gnimia quod
recipiendum esse cense0 Id si umptius non minus Super Vacuneum osse dicit quam , animi cum quicquid nimium sit fugiendum esse sp0nte pateat, vir cl. errare videtur cum nemine qu0quam omnis avoluptas inperturbati0nibus habeatur. Inimvero etsi omnis Volupias viti0sa est, nimia tantum si appetitu duci et trahisere invitus patiaris, in perturbationibus habenda est. Etiam riuod monitellus v. cl. assert Will man einen Gruni suchen, Wosshall, animi hingugesei et istos mage viellei clit escholien sein, um das Innerliche Subjective de voluptas et begeichnen mihi quidem non pr0batur, cum id quod das Innerliche, Subjectivo dervoluptas vocat in ea non magis appareat quam in