장음표시 사용
91쪽
doctrinae occlesiasticae contrario interpres Yponat. Catholicorum eccleSia, quae veritate gaudet aeterna, omnem doctrinam, Veritati divinae contrariam, ut falsam, nota quum ea sit, quae de vero Sensu et interpretatione scriptura-Tum a Crarum judicet. Nonne vero Praeterea Protestante quoque concordiae formulam, libros symbolicos interpretibus familiae Iutheranae praescripserunt Nonne ec Clesia anglicana ad hoc usque temporis momentum publica fidei normas statuendi, atque subditis officia impo
nendi jus sibi praesumitet g. 23.
Deinde s synodus decrevit, ne quis contra
unanimem atrum Consensum Scripturam Sacram interpretari auderet. Decretum modo
laudatum, quod in literis s. interpretandis Consensum atrum sequi os jubet, non de expositionibus eorum allegoricis, sed litoralibus potius intelligendum est, ex quibus solis trahi
' Quare atres Concilii Lateran Sess. VIII. consequenter decreverunt: is quum Verum Vero minime contradicat, omnem assertionem, Veritati illuminatae fidei contrariam, Omnino falsam definimus.
92쪽
Potest argumentum. Constat enim Patre S S. modo sensum literalem in operibus polemicis, in quibus contra elimicos, haereticos et Iaudaeo S dogmata stabilire necessum erat, modo allegoricum, quum litera saepe sterilis et infoecunda esse videretur, pro temporum varietate Secuto Sesse ' Quae quum ita sint, tantum abest, ut eruditio eorum exegetica flocci pendatur, ut generatim magni habeatur, quum nemo aeqHUS Terum aeStimator egaverit , Patres S. et ingenio et eruditione excelluisse Verum Cum Lud Ant. uratorio de ingeniorum mode-xatione in negotio religionis libr. 5. cap. 6. Pag. 612. dicamus: Constanter assirmare licet,
' is Cum toti in scopum divinarum scripturarum, id est, in aedificationem caritatis Dei et proximi intenti forent, nec tam studerent instruere intellectum, quam cor accendere: opus esse non existimabant grammaticalibus et criticis circa sensum iteralem quaestionibus populum defatigare, sed credebant sati esse ea proponere, quae ad morum aedificationem faciebant, Sensu literati aut penitus praetermisso, ubi clarus erat, aut nude proposito, ubi Obscurus. Joan. Obstraet de locis theol. Om. III diss. VI. . . p. 38I. Editionis insulis Flandorum 1737.
93쪽
nullum vel domo divinisque legibus et decretis, vel de Christo ejusque adventu, operibus ac documentis e s. scriptura dictum produci posse, ad quod intelligendum, explicandum et
Quo factum est, ut clastodes sanae doctrinae, eamque ob causam omni laude et veneratione dignissimi ab omnibus omnium temporum Christianis judicarentur quinimo et nostris temporibus multi e Protestantium numero testimoniis Patrum in codice . interpretando utuntuΓ, EOS-que genuinae Christi doctrinae testes omni veneratione ProSequuntur, V. g. Therem iri, qui chrestomathias atriam in manus aventutis studiosa traditas vult Tholu Anslogian des Briolas Pauli an die Romer etc. Berlin 1824. Commenta gi dem Evangelio Iohanaais Ham-
alten Testamenis und Commenta liber die es-siani schen eissagungeri de Propheten Berlin. I 829). eiden rei ch Commentarius in priorem d. Paulli ad Corinthios epistolam. arburgi. 1825). Praeterea concilii trid decretum interpretum laborem in paginis s. perscrutandis minime reddit frustraneum e contrario industriam ingeniique acumen exercere fas est. Ulti sunt bibliorum s loci, ut et ch. Canus in locis theol. cap. 4 observat, in quibus ecclesia interpretum diligentiam desiderat, quum vetustis novitatem, obsoletis nitorem, dubiis fidem et obscuris lucem offundere possint. In quaestio- e
94쪽
nibus historicii, philosophicis , geographicis,
colerisque id genu aliter, a SenSerunt PatreS, disserendi, et, quod verum sit, inquirendi cam-Pus restat amplissimuS, quum multa Sane SuCCessu temporis detecta, et indefesso plurium saeculorum studio clariori in luce collocata sint, quae Patrum Ss aetate aut in Cognita, aut obscure tantum Cognita erant. Valeat illud s. incontii Lirinensis Intelligitur te exponente Clari US, quod ante obscurius credebatur, per te o Steritas intellectum gratuletur, quod ante VetuStaS non intellectum venerabatur: eadem tamen, quae didicisti, doce, ut, cum dica ΠΟVe, Ori
Nonne catholico interpreti latissimus patet campus, in quo ire eXercere possit Neminem latere potest, Patre raro unanimite Coim sentire eamque ob auSam, Si Patrum S. Sententiae de scripturae senS inter se non ΟΠVeniunt, interpreS, quominu Sensum sumat, quio aliis rationibus hermeneuticis ipsi melior videatur, minime impeditus est. Exemplo sit At gustinus Contra CreSConium lib. 1. Cap. 52. Libteras Cypriani non ut canonicas habeo, sed eas ex canonicis considero, et quod in eis divinarum scripturarum auctoritati congruit, Cum laudes ejus suscipio ; quod autem non Congruit, cum pace ejus eSpuo. Veritas vario modo demonstrari potest. Si novos textuum dissicilium interpretandorum modo inveDire poteris, non OSt, UT COS ad SS. Patrum exemplum in medium proferre dubites. In genere novae S. Scripturae
95쪽
expositiones ejicienda non sunt. Nove nou nova. Lud Ant. uratorius in hanc rem ait: his In profanae literaturae partibus, imo in ipsis scripturis interpretandis, ubiCunque non agitur do salutari illa fidei et caritatis doctrina,
nunquam ita premimur auctoritate et sanctitate, aut eruditione majorum, Ut si quid melius, verius aut saltem verosimilius ac probabilius nobis occurrat, proferre, atque etiam adoptare non liceat, dum Scripturae Veracitas dignitas quo ubique intacta servetur. In rebus igitur, quarum traditionem non habemus, Concordes etiam Patrum interpretatione tantam 1abent vim, quantam rationeS, quibu Sententiam Suam probare conantur. Ille tantum haereticus est, qui pertinaci animo dogma aliquod ab ecclesia receptum, a Scripturi Sacri S aut a traditione commendatum, contemnit, ejicit, negat aut scriptura loca ad fidei et morum doctrinam spectantia contra mentem CCleSiae et Consensum Patrum pervicaciter interpretatur. In reliquis
in rebus physicis, Strologici S geographicis, chronologicis in historiis profanis et hujusmodi
argumentis ipso Patres quidem Venerari, aut religioso et naτ ποδα sequi non cogimur alioqui tot haberemus haereti COS, aut Saltem temerarios, quot habemu ScriΡtul ariam interpretes. Μuratorius P. C. lib. I. C. 1. Pag. 83.)Omnes intellexisse putamus, quam latissimum
' De ingeniorum moderatione in religionis egoiso libr. , c. 23. Lutetiae aristomim. III .
96쪽
campum, in quo vires sua tentare possit, interpreti catholico patere, nec habere adversarios, cur contrarium nobis objiciant. IQuibus ita positis unusquisque facile videbit, praeter generali hermeneutices praecepta peculiares etiam leges, ex quibus Sacrarum Scripturarum interpretatio petenda sit, Si sana x tione uti velimus, esse agnoscendas, codicis quo sacri interpretationem ab reliquprum antiquibtatis librorum interpretatione differre. Quid de iis dicamus, qui, qualibet norma directrice, omnique traditione et auctoritate, pudiata, id quod ne veteres quidem Protestantes fecisse Scimus, suae tantum prudentiae innixi, codicem sacrum generatim eodem modo, quo reliqua antiquitatis monumenta, interpretandum conseant Revera saepe fit, ut, qui erigere volunt arborem, in alteram partem trahant. Hoc infausto interpretationis principio sta-
D. r. Gratκ De Apologet des Katholicismus etc. 1. c. I. Hen. '' V. Gelbrichi Comment qua docetur, interpretationem Iibrorum divin. ab interpretatione librorum humanorum nihil differre. Cigae. IIT . Jo. Asboth: Comment de interpretatione codicis sacri ad communia omnes libros interpretandi principia revocata. Gotting. 79 I. Gui1. Nic. Freudentheil Comm. de codice . more in reliquis antiquitatis libris solemni ingenue interpretando etc. Chemn. 179 I. Ηerder: Bries liber a Studium de TheoL Tom. I.
97쪽
tuto latissimus opinandi patet campus. Ita enim tot sensus, quo Capita in gravissimis otiam doctrinae christianae partibus habemus ) nulla enim unquam jam ab incunabulis ecclesias ad Iaae usque tempora fuit secta claristiana, quae
falsa ac perversa sua dogmata, e SaCT SCriptu-xa, privato spiritu perverse intellecta, e non explicata, defendere non sit conata, verba divina ad opiniones quaslibet trahendo. Iis haeretiques s imaginent ii iis re on pas egoin
ri te, ni a aucune regie, oux decorivri te sens de passage obscur de Y criture ainte uno onction interieure, ouilii tot une illusion reello,
leo suffit ou devel opper tout ceriu' iij a doplus embarrasse dans es Prophetes et dans rivangilo. Quam ob rem exen felsius suis ipsius bibliis inscripSit:
Hic Iiber est, in qu sua quaerit dogmata quisque; Invenit et pariter dogmata quisque sua. ' )
9. 25. Quod reliquum est, caveamus ad unum omnes , ne fide sancta relicta Novatorum et nationalistarum vestigiis letiferis insistamus. Sunt
' CD Zie und Ende religiose controversen I. c. pag. 59. sqq. et p. 79 sqq. ' Μartianay, Religieu Benedicti de a Congregation de . Μaur Traii methodique, o maniere ' expliquerci Ecri- ture. aris. 170 . pag. 1 8. Opuscula theol philos et philologica. d. III. Tom. II. p. 509. Lugduni Batavorum et Leovardiae. I 72.
98쪽
fidem reliquerunt divinam, eamque ob auSama spiritu quoque vivificante, qui veritatem eos doceret coelestem, relicti sunt, unde factum est, ut a Veritatis divinae traditas via aberr Tent, et plurima , eaque divina negantes, in Sumina difficultates inciderent, quamvis r a ci- Hem, lucem, libertatem et veritatem jactare solerent, omnibusque praesidiis doctrinae, litiguarum cognitionis, archaeologiae et
Cetr gauderoni. De qua vero agendi ratione pater A sis uri , Omnia Sua secum portans , ii Xit:
99쪽
e progrediuntur, ut interpretatione sua non tam dogmata nova afferant, quam antiqua convellant, atque eliminent, quo fit, ut alius aliam
doctrinam amplectantur, alius ab alio dissentiant, quo eorum societas dissolvatur necesse est. I e abominanda eorum dissensione audi mus Harms, Archidiaconum i loniensem, ita loquentem : Bel uias is os okannilich ah ingekommeta: inen audern Glauben ha die Universitat, einen anderi das Lehrerseminar, inenander die Gelehrten - , einen anderi dies ii
100쪽
ringe etc. stelion in threm Glauben wenigstonsso et vota inander ab at nur immo die verschi edenen irchen Von inander abstehen, uti sollen docti alle fit evangelischo Christengehalten werdon. Leitladen in orbereit derConfirmanden SchleSWig. 182Ο. Tantum absit, ut supercilio elato in tot tamque Varias partes, aeque periculoSa a POTVe Sas, discedamus, ut in necessariis unitatem, in dubiis libertatem, in omnibus caritatem obtineamus I, atque idem ecclesiae nostrae Catholicae, quae columna veritatis inter omnia dissidiorum jurgia manet, sequamur jUS QUO judicio stemus, atque disciplinam D in Catholicorum tot saecula vigentem eccleSia, amplectamur, ormamque agnOSCamu directricem, qua certe efficitur, ut genuinum Verumque lite- Tarum SaCTariam SenSum inVenire valeamus. Haec est ancora, Cui interpre adverSU fluctuantem