장음표시 사용
71쪽
Eodem modo interpretatio codicis . cum summa doctrinae Christianae intime conjancta est, ita ut hac remota interpretatio justa nequo cogitari, neque, si quis, quo Cohaerent, UeXum dissolvere voluerit, orrores ullo modo vitari poSSint. Quinimo veteres interpretes, confessioni limineranae addicti, in scriptura . interpretanda ad analogiam fido animum adjecerunt, CCEImtiores vero hoc doctrinae christianae OgUOS-cendae principium ejecerunt statuenteS, Sum viam doctrinae christiana o simplici, extra Parte posito, Certo et Yplorato Conspectu dictorum Iesu ejusque apostolorum ESSE TEPetendam, et hanc doctrinae christianae positionem primo id tantum, quod et inter se, et Cum Omnibus, quae Certa veraque sint, perfectissimct conCordet, poscere sibi oportere. In hanc summae doctrinae Christianae positiouem, quam
' misi anharmonischo Interpretation de heilige Schrist. Schlesmig. 182I. p. 323 sqq.
72쪽
Schliisse darreicht. Hanc rationem doctrinae christianae summam ponendi, quam rationem in scriptura s. interpretanda adhibendam esse arbitratur, claudica- Te eLaSSertione elucet, hanc summae doctrinae Chr. POSitionem, quae in orbem praeterea redit, a
cujuscunque ingenio et animo esse repetendam; unde sit, ut ex diversitate, quam in hominum ingeniis deprehendimus, doctrinae quoque diverSita enascatur. Quare non St, quod miremur, teste historia aliam sectam aliam doctrinae Summam ex s. scriptura sibi sumsisse, et interpretationem vario finxisse modo.
At juxta fidei catholicae systema res longe aliter se habet. Is qui ecclesiae catholicae addictus est, s u m m a m doctrinae primariam
Grundlehrbegi iss), quippe quae ipsi data, et
jam ab institutions religionis christianae viva voce tradita, nec non factis et historia nixa sit, ex s. Scriptura non haurit. Interpres igitur c tholicus in interpretatione ab hypothesi, id quod petit Germarus, non exorditur, sed a factis historia cextis et veris. Hoc fundamentum, quod factis et historia nititur , fide analogia vocari solet, quippe quae, quum sit vivum et manis festum verbum, veritates in factis positas e ponat, et in doctrinis cognoscendis et ante ocu-
73쪽
los quasi ponendis versetur, ideoque nulla indigeat explicatione. - Religio christiana vitam a divina institutione in hominibus duxit, ex vita igitur quaerendum est, quomodo regna
Regula igitur specialis, ad quam velut ad lydium lapidem omnis sacrae scripturae inte pretatio dirigi et dijudicari debet, est analogia fidei, mutuus doctrinarum tum sacris literis tum viva voce traditarum consensuS. Quum Omnis librorum s. doctrina a Deo originem ducat, unumque totum Constituat, inter ejus
partes mutuus Consensus ad Sit, necesse St. TeX-tus, qui cum veritatibus alibi claris pugnare videantur, ita exponas, ut Cum hi Consentiant. Interpres itaque non solum, quam significationem quodvis verbum grammatices vi habeat, quae sit genuina lectio et sic porro , indaget, sed etiam doctrinas fundamentales, et in sacra scriptura clare contentas, et raditas agnoscat, oportet, quarum notitia eum ducat, nec minus dirigat, ne singulis locis sensum doctrinis alibi contentis repugnantem inferat. Quod attinet ad locos vel difficiliores, vel ambiguos interpretationem non minus ad principia jam nominata revocet. Revera interpretis plurimum interesse debet, ut, quum praecipua codicis sa cri argumenta normae loco habenda sint, ad
quas fides moresque exigantur, viam, quam in sacris paginis interpretandis elicissime ingredia-
74쪽
tar, et in qua erroris scopulos evitare poSsit, probe cognitam habeat. g. 49. In sacris litoris interpretandis Servanda st Analogia fido i publicae ac
perpetuae. Sed insistamus paullo, ut PTO- fundita eruamus, qua ex causa analogia fidei, quae nilail aliud est, nisi traditio apostolica universalis et constans ecclesiae claristianae doctrina, X S apostolorum praedicatione oriunda se quod ubique, quod semper, quod ab omnibus roditum est merito tanquam norma directrix in sacra scriptura interpretanda Consideretur. mon potest dubitari, quin in beneficiis numerandum sit, in perscrutatione doctrinali certas quasdam veritates tanquam ΠΟΓ-mam directricem Iabere, quibus objective veris, quidquid illis contrarium, ideoque omnis error facile cognoSci a removeri possit. Nonne viri acuti et docti, nonne philosoplii 'ingenii felicitato ac judicio praediti, in veritatibus perscrutandis aliarum quoque Veritatum, Certe Cognitarum , rationem habent 8 Catholicismus, tantum abest, ut doctrinam christianam tanquam rem, PerSCrutatione doC- trinali acquisitam, intueatur, ut Iesu Christi' S. Vincontii Lirin. Commonitorium. cap. 3. Edit nova. In-goIstadii. 1823. CD quoque Tertuli de praescriptione haeret. p. 232. sqq. Edit. Rigaltii.
75쪽
doctrinam, omnibus numeris absolutam, quae a primis inde temporibus ore tradita, et deinceps literis consignata est, in ecclesia integram fuisse Conservatam, optimo jure credat. Traditio, quae veritates viva voce proditas Complectitur, prima fidei regula fuit, quum ChristumViVa voce docuisse, et apostolos suos praedi- CITO, ΠΟΠ Vero Scribere jussisse sciamus. Quo factum est, ut ecclesia multo ante vigeret, quam
auctore SS. doctrinas et res Christi gestas literis mandarent ceteri apostoli omnia, quae Christus fecit et docuit, scripto non prodiderunt Ioata. 1, 25 , qua e CauS CO de S. . . totam religionis christianae doctrinam nequaquam Continet, ita ut origo et natura codicis s. nobis persuadeat, traditionem fidei esse reis gulam. Quae quum traditio, alter revelationis fons, certissima sit, veramque Iesu Christi et apostolorum doctrinam contineat, atque doceat, interpres omni jure meritoque absolute veram doctrinam tanquam normam directricem in sacrae scripturae locis obscurioribus et ambiguis agnoscit, omnemque suam ipsius interpretationem ad analogiam hujus doctrinae et
fidei publicae atque perpetuae dijudicat. Nonne etiam analogia juris datur, pro qua
obscuriores leges ex claris certisque jurisprudentiae principiis explicentur Ouid igitur sit,
cur adversarii objiciant, nos Catholicos sacrae Scripturae traditionem praeferre, non intelligi-mUS , quum interpreS, Catholicae ecclesiae addictus, ipsa Sana ratione dictante obscuriores
76쪽
sacrae scripturae locos face traditionis praelucente interpretetur, et traditionem et scripturamno sibi coordinatas , nec sub ordinnas, sed intime sibi conjunctas affirmet. Omnino Sacra Volumina maximi sunt pretii principium vero unicum totius religionis Christianae certo cognoScendae haud constituunt ')Consulta quoque historia ecclesiastica invenies, traditionem prima jam ecclesiae aetate tum ad lites dirimendas, tum ad genuinam Certamque Jesu Christi ot apostolorum doctrinam eruendam atque cognoscendam interrogatam fuisse, atque Patres , quoties de genuino Scripturae S. SeΠSu disputatum fuerit, ad traditionem veluti ad summam auctoritatem ac credendi regulam proVocasse, ita ut, cujus interpretatio doctrinas, fidei et disciplinae in ecclesia catholica traditae reluctaretur, haereticus haberetur. Tribus irimis saeculis omnes fere haereses
77쪽
traditione sola profligatae sunt. Irenaeus lib. III ad vers haeres ait se Si apostoli scripturas non reliquissent nobis, nonne oportebat, sequi ordinem traditionis, quam tradiderunt iis, quibus committebant ecclesias Haeretici cum
ex scriptura arguuntur, in accuSationem Comvertuntur ipSarum scripturarum, quasi non recte habeant, neque sint e auctoritate, et quia vari sint dictae, et quia non possit ex his inveniri voritas ab his, qui nesciant traditionem. Cum autem ad eam iterum traditionem, quae est ab apostolis, quae per SucceSSioneS Presbyterorum in ecclesiis custoditur, provocamu EOS, ad Ve santur traditioni, dicentes, Se non Solum preS-byteris, sed etiam apostolis existentes sapientiores, sinceram invenisse Veritatem. Evenit itaque, neque Scripturi jam, nec traditioni consentire EOS.
Huic principio servandae analogiae quid opponi possit, non Videmus, praesertim quum in quovis etiam alio libro profano observetur, et similiter singuli loci ambigui et obscuri ex deis praecipuis in libro, quicunque sit, CCurrentibus, intelligantur. Traditio facem praefert, ut interpretes codicis s. Sensum genuinum e cipiant traditio literae in animae vitam in- Spirat. θ
78쪽
Quaelibet igitur sacrae scripturae interpretatio, apostolicae traditioni, cujus auctoritatem ipse es singius ' agnoscebat, contraria, ad irritum cadit. Quae quum ita sint, interpres, Catholicae ecclesiae addictus, hanc, ad οσιν ij dA'Θείας
Summa, qua Par St, TeVerentia amplectitur ' ), ne a veritatis divinae via aborret
Et quid est, quod nos impediat, quominus
analogia fidei, illa congruentia veritatum religionis, in sacri literis aeque, ac traditione vitidenter expositarum, tanquam Horma directricctotamur Sole clarius elucet, omnem scripturae Sacrae interpretationem , quae ad fidei publicas ac perpetuae analogiam facta non sit, evanes-CEre, erroneam et arbitrariam reddi, id quod vel e Protestantium partibus nonnulli plus mi
nusve intelligunt Quam institutionem apo
chen ars an sicli mi seine subjective Deutun nichthegnii gen Willi omine mus da jedem das Alterilium seyn, WoiI es nach de Vorschristen und Anordiiunge de Aposto geformi, und in seinen Ueberlieferungen in sprechende Commenta desse ist, a de lodio hi Buchstabo in sicli asset. Dr. r. Brenner: rei Dat stellun der Theologi in de Ide des Himmetreiciis Bambergu WilrZburg 18IS. . B. p. 26. Cfr quoque J. . Saller Grund-Ιelire de Religion. iinchen 181 . p. 75 sq. ' Theologischer a chlass. Berlin. 1793 p. I sq. '' I. Cor. II, 2. I. Thess. 2, 13. I. Thess. et 15. ''' CD. Irenaeus contra haeres. Lib. 3. c. q. Lib. q. c. 26. c. 20. c. 3. Origines Trach. 29. in atth. Clemens Alex. Lib. I. Stromatum. Hieronymus. p. ad Evagrium. p. ad Paulinum. Augustinus 'doctrina chr. Lib. . o. a.
79쪽
stolicam quo magis tenemus, eo propius accedimus ad ipsam apostolorum et Scriptoriam N. . mentem, eidemque quo magis repugnamus, eo lovgiu aberrabimus a scriptorum primaevorum ingenio et Sensu. Traditio et explicat et integrat Scripturam viva thaec in ecclesia Claristi vox literae mortuae spiritum inflat, ita ut, si in codice . interpretando eam neglexeris , finem Xoptatum unquam assequi poSsis. Qua re, ut jam Supra memoravimus , PlureS, qui a Protestantium stant partibus, propriis cauti facti periculis, et ecclesiae antiquissimae agendi
Tatione edocti, conjunctionem traditionis cum Scriptura S. Decessariam probe intellexerunt, quo factum est, ut in codice sacro exponendo tum ecclesiae doctrinam, tum Patrum testimonia in auxilium vocarent. Quibus praeter alios SSentiunt: ians cherus ' , Horstius '' , ar-hoi ne hius Thoro minius ''' , Dol-brueckus et Κ opponius Omnia perversa interpretandi genera ex institutione apostolica repudiata exorta sunt, quare Tegula,
80쪽
secundum quam . Scripturae interpretatio cum traditione ConCordare debet, semper in ecclesia est agnita, Semperque ab omnibu est agΠOS-cenda. me qua audiamus incentium Lirinen- Sem P. C. CAP. I. I. inter alia disserentem
is Duplici modo fidem suam quisque munire debet, primo scilicet divinae legis auctoritate, tum doliud ecclesiae catholicae traditione, in qua magnopere Corandum est, ut id teneamus, quod ubique, quod semper, quod ab omnibus creditum est, operamque dare necesse est, ut Collatae inter se majorum consulantur Sententiae, et quidquid non unus aut duo tantum, Sed Omnes pariter uno eodemque CoUSenSU POTte, frequenter, ea Severanter tenui SSe ScripSiSSe,
docuis Se Ognoscuntur, id absque ulla dubitatione credendum intelligatur Quid opus est, ut ei scripturae ecclesiasticae intelligeiatiae ungatur auctoritas Quia videlicet scripturam sacram pro ipsa sua altitudine non uno eodemque senSi univerSi aCcipiunt, sed ejusdem loquia aliter atque aliter, alius atque alius inter
Quum innumeri Christiani iis animi dotibus atque scientiis praediti non sint, nec ESSe queant, ut propriis viribus in literis sacris logendis veram ac certam religionis notitiam sibimet ipsis acquirere possint, quum ars Critica et Xe-getica ad genuinum verumque sacrorum biblio-