장음표시 사용
41쪽
versus nihil aliud nisi prior pars Eupolidei. Porro macrum . quum sit clausula anapaestorum, vix monendum e8t, iis tantum parabasibus addi posse, quae anapaestos habeant. Anapaesti vero parabati ei non sunt ii, qui leguntur in Ranarum parodo. 'yὶ Quare errasSeeenseo Kockium pag. 17) , Ranarum magnae parabasi pnigos deesse dicentem, etsi rite anapaestico metro eonstet', quamvis ipSenon neget, hanc parabasin, quam putat, multis de causis singulari esse conditione. Denique pnigos esse a stante choro finita illa pompa, de qua supra diximus, recitatum neque solum ut anapaestos a coryphaeo, sed a toto choro cum Koestero spag. 6ὶ credo. Etenim postquam coryphaeus anapaeStorum magnum numerum recitavit. non jam potuit macrum idque απυευστὶ recitare. Praeterea quia in maero et sententiarum et verborum quandam vidimus inesse gradationem, simillimum est illud epodo post stropham et antistropham a toto
Haec sere habeo de iis parabaseos partibus, quas simplices si e απολελυμ vας grammatici 'appellant. Reliquum est, ut de iis sermonem inStituamus, quae κατα σχεσι, ponuntur id e stropha et anti- stropha, de epirrhemata et antepirrhemate , quaS conjunctas veteres dixere ἐπιρρηρια oiv συζυγια, '' , cujus melica pars est 4ὶ στρο ρη et kvτιστρο ρη. ρο ρη, et ἀπιιστροφηv allia nominibus dici c)δηv et k- ρδη, jam supra docuimus, ubi Sermo erat de quorundam veterum hominum opinione stropham et odam secernentium schol. Nub. v. 518 . Alterum enim nomen Saltationis, alterum cantus rationem habet. Nihilominus aliter visum est Koestero p. 4 odam et stropham itemque antistropham et antodam diversas ejusdem rei partes esse contendenti j; jure vero meritoque ejus sententiam resutavit C. Kockius p. 17 . Stultissima autem est grammaticorum quorundam i sententia, quos de comoedia scripsisse j I. disputationis nostrae diximus, stropham cum epirrhemate et anapaestis falso confundentium, quamvis non negem ad Stropham et antistro-
42쪽
pham spectare illud πρὀς αα λιτερα iniori του δήμου Ορω, ὁ χορος τ λ. Nec minus improbandum est quod legitur in schol. Nub. 563:
ρῶvτα μάρος. 'i Strophae et antistrophae si viri docti, qui de parabasi scripserunt, parum habent rationem, quippe quae iisdem legibus adstrictae
sint, quibus vulgo soleant strophica chori et in tragoedia et in comoedia earmina. Itaque Kolsterus satis habuit monuisse, anti- stropham non excipere stropham Sed interjecto demum Epirrhemate duci, si parabasis habeat epirrhema. Nec tamen prorsus inutile esse censeo, paullo accuratius inquirere, quibusnam utatur haec melica pars argumentis. Saepissime continet stropha et antistropha deorum laudes, id quod jam schol. Nub. v. 563 annotavit: εστι δε cIKῖπιτοπολυ εἰς θεούς η ωδη; atque ita in Nub. et Eq. Rummorum deorum laudes tam gravibus elatisque verbis praedicari videmus, ut facile existat, cui haec esse a comoediae hilaritate aliena videantur. Quo in numero est Κοesteru8, qui hanc deorum invocationem ironice accipiendam esse censet. At minime abhorrent a comoedia deorum laudes, quoniam ii dies festi, quibus comoediae proponebantur, diis erant sacri et ipsa comoedia Baccho utebatur patrono. Praeterea vix opus est cum Kockio commemorare, in deorum Graeeorum natura permultum inesse hilaritatis. Postremo ipsius comoediae antiquae naturam et Aristophanis mores qui per8pexerit, nullo pacto is Κοestero adstipulabitur. Erat enim Aristophanes pariter atque ceteri antiquae comoediae principes vir egregie moratus, idemque antiqui moris deorumque patriorum tenax cultor, peregrinarum Vero Superstitionum acerrimus judex atque vexator. - Parabasis etsi non arte conjuncta esse Solet cum fabulae, cui inserta e8t, argumento, tamen
saepenumero ad eam respicit, id quod magis etiam intelligemus si quinam potissimum dii vel quae numina divina in strophis et antistrophis invocentur, respexerimus. Nam in Eq. parabasi ad Neptunum, heou totov, et Minervam oda et antoda spectat; in Av. Moυσα λουαια invocatur in stropha, in antistropha beata volucrum vita laudibus praedicatur; in Ach. Μούσα 'Αρορvικη; in Pae.
43쪽
Mούσκ λεαους Qζωσαμ vn ut praesentes veniant sacroque choro sese immisceant, implorantur. Nec vero solum deorum laudes in parabaseos parte melim praedicantur, sed aliae etiam res tractantur e praeterito tempore petitae: libenter chorus versatur in memoria pugnae Marathoniae
faeinorumque illorum in bellis Persicis commissorum Ach. Vesp. , sed in hanc memoriam ultro sese inseri tristis conscientia, tempora illa jamdudum esse delapsa, delapsos item antiquos illos et sinceroa Mαραθωvοααχωv mores Ach. . Denique strophae et antistrophae
argumentum in eo versatur, ut singulorum hominum mali mores
et vitia detegantur, quod praecipue in parte epirrhemati ea fieri solet. Ita in Pac. parabaseos stropha et antistropha Carcinum, Mor-Simum, Melanthium, alios pravos poetas irrideri videmus' ); sed eam ob causam haec parabasis singulari conditione est, quod deest
epirrhenia et antepirrhema antistropha Statim Stropham Sequente. Stropham et antistropham, ut hoc extremo loco commemorem, eum saltatione fuisse conjunctas ita ut alterum hemichorium stropham saltans caneret, alterum antistropham, jam ex ipsis poetae Versibus satis superque apparet. cf. Eq. v. bb9; Ρac. V. 77b etc. ibὶ επίρρηρυα et αvτῖπιρρημα. 'δὶ Nomen επίρρημα ab eodem vocabulo primitivo petendum esse atque ρετωρ, ρ Z τις, recte observavit C. Kockius p. 18 .' Ant- epirrhema inde nomen accepit, quod epirrhemati respondet. Multa
salsa de epirrhemate in ΤZelgae aliorumque de c0moedia commentariis inesse, non placet hoc loco explicare. Magna inter anapaestos et epirrhema intercedit similitudo, siquidem argumenta, quae in utraque parte tractari solent, respicimus, attamen eo differunt anapaesti ab epirrhemate, quod proprie sunt poetae, epirrhema vero chori, quamquam negari nequit, epirrhema quoque e poetae persona quodammodo dictum esse, quod confirmat schol. Ran. 354: 6-λόγος Otizo του ποιο Ἐτού, καi ποι δ0κωv Ξι Σι
44쪽
χορου. Praeterea epirrhema metro constat plerumque 'βὶ trochai eoae tetrametris quidem catalecticis '' , et sicuti numerus trochaicus levior et volubilior est quam anapaesticus, ita res quoque in epir-rhemate tractantur majore eum hilaritate quam in gravioribu8 anapaestis. yy Quaerentibus autem nobis quodnam sit epirrhematis argumentum, succurrit Schol. Ran. v. 354 hoc: cθος γαρ iv N
ρευ0μευους. Et prosecto id agit praecipue poeta in epirrhemate ut Singulos homines propter malos mores ipsi invisos et civitati
obnoxios justae exponat irrisioni. Nec vero eam ob causam Verba, quae leguntur in argumento I. Νub.: nu δἐ τα ἰααβῖια τετο Σαξτρα, ubi de epirrhemate sermo est, ita explicanda sunt, ut ἰχανεῖα versus sint ad jamborum indolem conscripti et expressi, id quod Kol-sterus contendit p. 47ὶ; non enim comprobari potest, quod inter ι ινικις et ἰαμ.νειος vocabula proponit vir doctus discrimen, quoniam ἰαελβεια τετρααε ρα nihil aliud sunt nisi tetrametri jambiei. '' Itaque, nisi verba illa argumenti corrupta esse statuere libet ), aut epirrhemata jambi eis quoque tetrametria constitisse fatendum est, aut, id quod magis mihi placet, scriptorem illius argumenti trochaeos et jam bos, quippe quae metra arctissimo cognationis Vinculo conjuncta sint, uno nomine eSSe complexum. Jam vero pauca moneamus de versuum numero, quibus epir
rhema itemque antepirrhemay constare solent. Longe plurima quae supersunt epirrhemata sedeeim tetrametris troehaicis constant, qui versus ab Aristotele σα ρικος ρυθμώς appellatur
rhet. III, 8 ). Sed hunc numerum non fuisse immobilem, docent epirrhemata: Nub. 575-594, Vesp. 1071 - 1000, Ran. 686-705, ubi pro sedecim versibus viginti reperies, neque id effugit scholi-RStaS, quamvis numerus duodeviginti versuum, quem inter alios affert schol. Vesp. I 07I, quod sciam, nusquam occurrat. Denique' Ab aliis poetis in epirrhemate alia quoque metra adhibita esse verigimile elli, M. goester. P. 12. .) Sehol. Eq. v. 565. 1274. 'yὶ Nee tamen probandum est, quod dicit s. Kockius. p. 18, fictas minime res traetari in partibus epirrhematicis. quum hoc prorsus horreat ab antiquae comoediae, cui soli parabasis est, indole atque natur
45쪽
R. Engerus sin Mus. Rhen. Nov. X. l856 p. 1l9 et post eum C. Κ kius l. l. p. 19 octo quoque versuum epinhema esse Εcel. IIII, et duodecim duo Ach. 971-987 et Vesp. 127b-1283
demonstrare studuerunt. Sed cavendum est, ne omnia carmina,
quae aut ad judices vel ad spectatores videntur directa esse, aut singulorum hominum continent convicia et cavillationes, parabatica esse vel epirrhematica eam ob rem censeamus. In Eccl. VerSu Sinde a Itb 5 non mihi videntur epirrhema esse, idemque eontendere contra Engerum in Mus. Rhen. I 854 video Rossbachium l. l. p. 146, adnoL I. , quum omnino haec fabula, uti supra diximu8, careat parabasi. Sed poeta, ut tamen pauca de se ad spectatores proferret, chorum abeuntem, ubi necessario conversio facienda erat, quum antea in Scenam ora convertisset, induxit verba ad judices facientem eosque, uti justum ederent judicium adhortantem. Praeterea ne verum quidem est, quod Engerus dicit, agnosci a scholiastis epirrhemata Ach. 971 - 987 et Vesp. 1275-l283, quoniam schol. Ach. 971 aperte contendit, carmen inde ab hoc versu Sequens non esse parabaticum, Sed speciem tantum praebere epir-rhematis. Recitatas esse partes epirrhematicas, non gantatas, vix mone B
dum est, multo autem difficilius dictu est, a quonam sit epirrhema et antepirrhema recitatum quamque stationem in recitando tenuerit chorus. In priore totius parabaseos parte chorum non fuisse divisum satis constat, stropham vero et antistropham canentem, in hemi choria divisum, sinistrorsum et dextrorsum esse evagatum . Simili modo in recitandis partibus epirrhemati eis chorum fuisse bipartitum credo, nisi forte antepirrhema prorsus omiserit poeta, et alteri hemichorio epirrhema, alteri antepirrhema tribuo . Hae sunt partes integrae et perfectae parabaseos, quibuS peractis chorus rursus ad histriones sese convertit. Sed inveniuntur etiam saepissime mutilae ) parabases, quae non omnes illas partes habent, de quibus supra egimus. Ac commaticum quidem et pnigos haud raro omitti, jam supra dictum est. Interdum autem anapaesti desunt, ita ut τα κατα σχῖσι, μάρη tantum superSin
δὲ Aliter Engero vidotur l. l. , qui quidem epirrhema a ehoro ita reeitatum esse eontendit . ut quaternis utriusque hemiehorii ehoreulis tribuendum sit.
46쪽
quam paraba8e08 formam επιρρημ.ατικηv γίαv grammatici dicunt, qualem videmus in Ran. inde a v. 67b. Utitur hac parabaseos forma Aristopharres libenter in iis fabulis, in quarum priore parte jam alia inest eaque perfectior parabasis, uti in Av. 1058,Ρac. ii 27 etc. - Pacis parabaSis Ι. ex anapaestis tantum et partibus melicis constat, solum epirrhema invenitur Nub. III b. Sed . longum eSt, omnes parabasium Species enumerare, quare disputationem hanc de parabasi institutam ad finem perducturo id unum mihi inquirere placet, qui fiat, ut, quoniam anapaestos esse primariam partem antea docuimus, haec pars, si plus una datur paraba -8i8, non repetatur, quae res Κolsterum in suspicionem induxit, ad epirrhema et antepirrhema Summam negotii redire. quippe quae partes in una eademque comoedia saepius inveniantur. Sed non est, cur hoc ita esse institutum miremur. Nam cum in anapaestis ipse poeta de se suaque conditione verba sacere soleret, Satis erat,
id in una sabula semel fecisse; epirrhemata contra, in quibus hominum vitia perstringebantur et notabantur, quum satis larga esset poetae copia irridendi concessa, facili negotio duplicari
Simili fere modo de carmine exodico sive hypochoretico vid. schol. Vesp. 270), tum de reliquis chori comici cantilenis, denique de partibus scenicis de prologo, exodo, epifodiis di88erendum mihi esset, nisi angusti hujus dissertationis fines, ut hoc loco
subsisterem, me commovissent. Malui autem pauca accuratius perquisita et pensitata proferre quam multa obiter percurrere. Alio fortasse loco oblata scribendi occasione de reliqui8 partibus, quas hoc loco omisi, quidnam mihi videatur exponam. Distiirod by Gorale
47쪽
Pag. 3 lin. 17 pro eam l. eum. - pag. 5 lin. 4 p. thyanticas l. thymelieas. pag. I lin. 17 post .antea' eomma del. - pag. 5 lin. 23 1. κω ut' δἱας. - pag. 1 not. 4 p. laetσόδεov l. ἐπεισόδto v. - pag. I lin. 6 posι επ pazri inseratur pun. tuae. - pag. 8 Iin. 27 p. publice l. publici. - pag. 8 not. 10 p. demonstaret l. demonstraret. - pag. 8. not. 10 p. perfudebit l. pQrsuadebit. -- pag. 8 not. 11 p. μελ ὸς I. μελος. - pag. s lin. 3 P. estniatum l. cantatam. - pag. Slin. 6 p. Chorus I. chorum. - pag. 9 Iin. 9 Parnatem 1. Parnetem. - pag. 9 not. 12. p. Rabortell. I. Robortet . - pag. 10 lin. 12 p. iustoribus i. histrioni bus. - pag. 11 lin. 10 p. lispositi t. dispositae. - Dag. 14 lin. 6 p. σποvδης l. σπουδῆς. - pag. 14 lin. 19 p. quotuor l. quatuor. - pag. 15 lin. 23 p. vacant l. voeant. - pag. 16 lin. 1 p. conditioni l. conditione. - pag. 16 lin. 6 post 312 dde . - pag. 16 lin. I 6 p. ὀμo: v l. ὀμυ uav. - pag. ae lin. 23 del. . M'. pag. 16 lin. 34 del. comma post choreulis.
48쪽
Hermannus Theophilus Hornung. fidei evangelicae addictus natus sum Uernigerodae. in urbe Saxoniae provinciae, anno h. s. XXXVII mensis Deeembris die VII patre Theophilo, quem
mihi puero V annos nato praematuro fato ereptum lugeo Semperque lugebo, matre Ludovica e gente Bleas mann , quam adhuc superstitem pio gratoque animo veneror atque ut multos mihi annos Vivam validamque servet Deum O. M. oro atque Obsecro.
In lyceo urbis patriae primis literarum elementis imbutus anno aetatis XIV Halber stadium deductus et gymnasio Stephaneo, quod adhuc auspieiis Theodori Schmid, viri tam doctrina quam humanitate et comitate egregii, floret, traditus sum. Ibi per sex annos doctissimorum virorum usus disciplina vere anni h. s. LVIUmaturitatis testimonio instructus ab Ill. Mol I. Universitatis ΗalenSis t. t. rectore magnifico, civibus academicis adscriptus sum et nomine apud philosophos dato per tria semestria in literarum philologicarum et philosophiae studium incubui scholisque interfui vire. Ill. Bergh, Bern hardy, Jacobi, Schalter, Τ holuch, Utrici, nec non seminarii regii philologici, cujus exercitationes moderabantur Bern hardy et Bergh, fui sodalis. Deinde Bero- linum me contuli et a vir. IlI. Boeckh, t. t. rectore magnifico, inter cives academicos receptus scholas frequentavi vire. Ill. Boech h, A. Benary, Droysen, Haupt, Hirsch, M uellen hosf, Michelet, Ranke, Tren delen burg, Uerder, quibus viris omnibus valde de me meritis gratias ago quam maximas gratiamque Semper habebo. Sed nefas est hinc decedere nisi revocata memoria avunculi carissimi, Gulielmi Blesamann , qui mira qua Semper utebatur in me meamque familiam comitate liberalitate benignitate aere perennius sibi exegit in animo meo monumentum. Sed gratiae hoc loco ei agendae nihil jam sunt nisi tenue coronae funebris folium,
mures ante annos praematura morte eum mihi ereptum Duilired by Cooste
49쪽
l. Falsa est veterum quorundam grammaticorum doctrina, staSimon esse earmen chori ,αranimis Qvovτυς. 2. Statua, quae in museo regio Berotinensi No. 80. notata et vulgo Euterpe habita est, non est Euterpe sed Venus sepuleratis. 3. In dialogis Plutonteis ideam boni non diversam esSe eou- tendo a summo deo. 4. In tragoediis Graecis nusquam invenitur fati caeci et inexorabilis opinio. b. In Horati eam. II, 20, 6 legendum esse censeo ficui vacas. μ 46. In Aeschyl. Prom. v. 420 scribendum esse credo ἡ χρ