장음표시 사용
161쪽
Bel Ieta Lynco, pervenimus ad Eordaeos. Ibi Oeeurrit MUTATIO GRANDE
M. XIV titinerar. Hierosol. . Hanc ignorare me eum P. R esset iugio confiteor. Vox omnem corruptelae speciem praου se fert, velut supra, alio Egnatiae loeo, pro Can- donis legebatur eorruptum Grandavia. Hanc mutationem ibi sere quaero, ubi montes conscenduntur, o quorum meridie Ostrova Bulgarorum sita est, eum lacubus et rivia
quibusdam, qui deindo, ut alii, infra Vodina Edessam Ludiam flumen saeiunt. MANSIO CELLIS M. XVII. Sie itineratium Hierosolymitanum. Reliqua itineraria habent M. P. XXXIV., XXXIII., XLV. Haec acii. antiquitatis monumenta
quasdam intermedias stationes praetermittere videntur; quanquam vel sic inter numeros eorum magnus dis ensus conspicitur. In aede Cellarum constituenda iterum Hieroso lymitano viatore utor, cujus index omnium uberrimus est. Is ergo post Mellitonem
Florinam ponit Collas, diaerimine millium XVII. Post multas dissentiendi oeeasio nes tandem aliquando eum Leakio consentire mihi Iieet, qui in sua tabula geographim Graeeiae borealis Cellas ibidem ponit, quo nunc Oeeurrit Osirova Bulgarorum, initio rivorum quorundam et laeuum, e quibus paulo inserius Ludias fluvius, in sinum Thesemaeum effluens, essieitur. Alia sedes Cellis vix unquam assignari poterit. Oatrovae mentio Leakiana tabula salso habet Giova inde a Bulgarorum debPllatione, initio seculi XI saeia, haud rara est apud seriptores Byzantinos, nomine Osirobus a. eliam
Hierosolymitanus viator suadet, qui Cellas mansionem dicit, non mutationem. Omnis autem vetvs Macedonia, inter Axii Bardarii sontes et sinum Thermaeum sita, medio aevo vera Bulgarica fuit, non Graeca, eoll. pras aliis Cedreno; atque hodiedum inc las tantum non omnea Bulgari aunt, pauciores Serbi, Vlacti, Arnautae; rarissimi omnium Graeci. Osirovam viatores erudῖtῖores neglexisso videntur. De situ eius ita Turea Had-
regio, more BPud hune nuciorem a. elua epitoinuiores eorruptores eut Sue o.
ascenniam ad Erigonem si vium momenti haud Ievia esse videtur.
162쪽
legendum erit. De monacliorum cellia, ut nominia causa, Du Cangiua eogitat ad Annam Coni uenam lib. V. p. 4003; quod recte improbat P. es-elingiua ad itiner. p. 606. cellae, Romanorum nomen, aliquam eorum coloniam significare videntur; fortasse etiam antecedens Florina: Cellas aulem in itinerariis non paveas habemus, ubi christianorum monachorum latibula nondum significari poterant. De ultimis v. Petium nesse- litigium in indice urbium locorumque eie. Cellas Erigoni Mannerlva apponit, id quod omni itinerariorum tenori adversatur. Anne his Romanorum Cellis, i Bulgarorum Ostroisvae, respondet Macedonum Veius Arnissa i Thuc. 2, 12833 Leakio et mihi hoe probabile visum est, collata hac dissertatione p. 22. De Cellis nostris nil, quod sanum diei possit, Cantanesichius eongessit ad Tabulam Peulingerianam Vol. I. p. 65I. Antequam in Eordaeorum terra ad Edossam accedo, crueis cujusdam geographorum mentio habenda videtur, et qui leni maximae. Est lotus Diocletianopolis, de qua Itinerarium Antonini Augusti s p. 330. ed. esset.ὶ sie habet: EDESSA M. P. XXXII. DIOCLETIANO POLlS M. P. XXX. THESSALONICA M. P. XXIX. Ubi haec
Dioeletianopolis quaerenda est 3 Certa non inter Edessam et Thessalonicam: ibi enim alias stationea intercurrere constat, non Diocletianopolin. Ergo fortasse a latere, oc-eideniali puto, EdeMae. Verum inspiciamus Wesselingit expositionem. Is ergo, postquam veram lectionem Diocletianopolis bene, ut assolet, revocavit, ita pergit i p. 33: ): Ald solum dubium est, quaenam haec Dioetelianopolis 3 Hieroclos pariter sp. 642ὶ ac Pro pius taedis e. 4, 3ὶ hoc nomine ut hem in Thessalia habet, cujus nulla hic potest esse ratio, uipo is longius ab Edessa et Thessaloniea semotae: memorat alteram Hieroelos p. 330 in Thracia sub Philippopoli, quae si nostra sit, oportet iter in Thraciam deis fleetat, et post deinde in Macedoniam se vertat. Si cui tamen ad credendum id disseile videatur, praestabit, itinerario fidem addicere, et tertiam hoc cognomiue urbem in Macedonia fuisse arbitrari: infui a illa cupiditas aediscandi, qua Diocletianus lenebatur, quamque Laetantius de mortibus persecutorum eap. 7 notavit, haud invalia dum hule opinioni robur addet. Ita ea ule, ut solet, Wesselingius. Verum ego vel rum verba repetam. Ergo Hierocles p. 6Φ2.: Καιήταρεια, Λιοκλεrιανουπους, si ἄρ- at .ος κ. r. λ. ProcnPiu8 l. e. Opp. ed. Bonn. T. III. p. 273 : Πολις ει ἐν τις ἐπὶ θ εσ s αλίας, διοκλητια νον πολις ονομα , ευδαψων μἐν τῖ παλαιον γεγενη-μiνη, προωντος δει του χρονον βαρβάρων οἱ πιπεσον rων καrαλυθUiσα καὶ οἰκητοριον ἐρημος γεγονυῖα ἐπὶ μακροτατον' λiμνη δέ τις avri; ἐν γειτονων τ vr χανει ου G α, ἡ Κ α σr Oρlα ωνομασται. Καὶ νῆ σ ος κατ α μισ ον
163쪽
τὰ ονομα, ως το εἰκος, ἀφ ῆκε r ii πολε ι. Ileiuli verba Antoniniani Ilitioraiarii, Hieroclis, Procopii. Itinerarium illud his habet viam inter Dyrrachium ei Thessalonicam, quanquam semel tantvm p. 330 Diocletianopolin memorat, priori Ioeo
p. 3193 sie habens: EDESSA, PELLA, THESSALONlCA, omissa Dioeletianopoli.
Hierosolymitanum Diocletianopolin ignorat. Jam quo jure inter Edessam et Thessalonicam auctor Antoniniani pro Pella Diocletianopolin intrusorit, dissicile intelleeiu esti Iannerius Gonge. der Gr. u. R. VII. 479 , neglecta IV esse lingit cautela. talia eteiadulus repetit. his verbis: ,, Aus einer Stelle des Ilin. Ant. l p. 330 wissen Hir, da ad i. Stadt Pella ne ben ili rem eigent lichen Namen auch die Benennung Diocletia nopolis annalim, Helchen sie aber hald 3 Wiedor veri Ohr. Inter Edessam et
The,salonicam 15 leucae intereedunt; unde istud spatium unam et alteram Dio. eletianopolin capere poterat. Num vero Pellae nomen in Dio eletianopoleos formam vel per brevo lempus abiisse quis eredet, nisi aliis scriptorum testimoniis edoeius 3 Pergo ad Hieroclem. Is Diocletianopolin inter medias urbes vere Thessa Ileas habet, eui rei ego non repugno. Erat enim Diocletianus imperator aedifieandi insatiabilia; et poterat Thessalicorum Oppidorum unum et alterum, pristino nomine abjecto, novum oligere, in honorem se. Diocletia vi. Verum Procopius inspiciatur, deinde doctorum viatorum itineraria. IIlo igitur Diois elotianopolin, quam Thessaliae a signat, insiliae s. peninsulae impositam narrat. Paludam hujus in aulae Castoriam dieit; a tergo urbis eastelli montem quendam praer plum mamorat. Urbi Diocletianopoleos nomen non abstractum ab Iustiniano imp. addit, his verbis: καὶ τὸ υνομα, ως ro εἰκος, ἀνῆκε τῆ πόλει. ''ὶ Iam vero Thessa- Iiam urgebunt eruditi lectores, a Procopio memoratam. Scio equidem. Contra ex illis equidem quaeror laeum ne Thessalia i. e. inter Peneum et Spercheum) eum insula poti insulaὶ habuit 3 Laeua Thessalias unicus est Hub eis, absque insula eum monte Prae rupto. Nessonis autem, inter Larissam et Tempe, est stagnum, non palus. Hino Pro eopii Castoria alio nos ablegat, se. in Macedoniam voloria sensus. Ibi revera urbs Castoria hodiedum invenitur, eum Iaeu eognomine, in quem, si quid aliud, Procopii narratio de insula lacus Castoriae cadit. Videatur Leake, travela in Northern Gree eo Vol. I. p. 323 sqq. et . . The mke of Amtoria.. The foum appeara on the opposite
. e. Urbem vetus nomen retinere sivis, fit. reveritiin Diocletianum. In Ioel sensus emct viiletur. Aliter tamen tulerpreta in
164쪽
pulavit, non inter Macedonicaal Procopius ipse, vel librarius quidam, Dioetelian polin lalso loeo posuit, paulo inserius collocandam, ubi de PalIene Macedonica loquiatur. Quod si evi non probabitur, is a Procopio duplicem '' usum loquendi consuis
Latinorum Castra, siquidem antea Ioens noster ita dicehatur, in sormam Castoria
mutare non pn hahehaul Draulini. Namque κιίστρον est vox Maantina. Ergo alia CastorIaa causa quaerenda erit.
Anno ibi Castores celehantur, qui elium Ανακ2ορες dicebantur Τ Et A ctoropoliuurbem iuxta Elrymonem inveni, quod alio huius dissertationis Ioeo ostendam. Idem Proeopii eaput magna lacuna foedat. Graeeus absolvia Thessalia eum reliqua Graecia ad Eubdam insulam transit. Opp. ed. Bonit. Vol. III. P, 275. .
Ibi de ponis loquitur, qui Euhoeam et
165쪽
sum statuet, veterem et novillum. Macedonia enim iam medii aevi initio Thessalia propter Thessalonicam dicebatur, quod ego larga exemplorum gegete congesta in Thessalonieensibus meis docui pagg. II. not. I9. 30. 40 sqq. Ergo noster locus primo Celetrum dicebatur; dein Diocletianopolis; hine Delasae Iustinianopolis; postremo o lacu
eognomine Castoria. De rebus Castoria o praeter Annam conseratur Georgius Aeropo
lii a 49. 67. 80. Ephraemius in Caesaribus v v. 3500. 3503. 869l. 8729. 9I48. 9378.
Georgius Pachymeres in Michaelo Palaeologo 2, II. Vol. I. p. I 07. ed. Bonn. . Nie eis phorus Gregoras 2, 8. Vol. I. p. 48. ed. Bono. r. caulaeu genus I, 5δ. et Κασroeiας . . ὀχυρωrcvrιὲς ουσι6ς διὰ ro πανταχυ Dν περικλυζεσctora ni Ahινη. Idem deinde saepius ejus nomen repetit, eo lI. indico editionis citatae. Relieta Diocletianopoli, ad lacum Ostrovae Cessarum, puto reeurro, ut quasdam tabulas geographicas scriptorum recentiorum, deinde alios seriplo rea emendem. Ita enim Cedrenus historiarum compendio Ed. Bonn. Vol. II. p. 453. r u ροίριον δὲ τὰ Γοδηνὰ, ἐπὶ πεrρας άrror ιυν κεί&ενον, δι' ης καταρρεῆ 'ν τὼ τῆς At ιι νης τοὐ 'Dareo βου v δωρ, lino γῆς κατωθεν ρiον ἀφανως, κἀκεῖσε παλιν uno δυ oti ενον. B32anlinis ea loca, ubi fluvii laeusque terram lubeunt, brevique post resurgunt - καταβοθρα novitii dicunt - non incognita misse puto; et his κατα- βοθροις nil frequentius quam in fluviorum quorundam Moreae Peloponnesi alvola, da quibus videatur tabula Franco-Gallorum Moreolica. Neque aliter Cedrenus eum Glyca intelligendus esse videtur. Verum signa talium καται mi γρων non habent labulae geographi eae Lapiet, Leakii, Mulieri. Uno enim tenore aquas ab occidente Edessam Voditia in petere dicunt. Ii docti, num Cedreuus tum Glyca veram locorum naturam descripserit, quaerere debebant. Eam Egnatia a partem, quae Uodinam et FIorinam Interes dit, novitii homines alio loco collocant, quam veteres. Nostri geographi locum Castra ni leta magno spatii
terram continentem ivngit. Eltima Pro- eo pii verba haec sunt: Dος xε ξυλου ἐπι-
v Illine Ioenin Cedreni ad verbum repelit Glycas annalium parte IV. ed. Bonn. p. 576. , ubi Belikeriis G beae vocem xur/ωιι emendare d hehat in formam
να rusi si M. Ceterum lectoriam inmmo In-eommodo Cedreniam in lihroa et eo pila Behkerus non divisit, Glyca in ne in capita quidem. Quanto meliora tum hie, tum ali hi praealat Annae Cornnena ct uuis perus editor atque restaurator, Schope. uus Bonuensis l
166쪽
dispendio infra Ostrovam, e meridie, poni volunt, ubi nunc via publica Turearum eo pieitur. Iidem deinde lineam reetam, boreali sere itinere, repetunt, quae lendit
Edessam. Ita vero ab Egnatiae tenore admodum aberratur. Deeernent alii, veteresno hoc iam viae tenore usi hint, nee ne. An nostrum t Turearum, aevum talia mulavit Viatores eruditiores Cousinerius eum Felice Deai our, et I.ea Livs ultra Edessam omnino non progressi videntur. Talia Turearum exercitibus pervestiganda fiunt, non eruditis.
Luneum et Eordaeam terras inter urbes Ocri et Vollina in medio aevo Mogionadietam esse, Mannerius refert in Geogr. der Griecti en und L inter VoI. Vt I. p. 486. his verbis: ,,Dio beiden Lantiebasten Lyncestis und Eordaea traxen bey den Hyrant inern des lutii elallers den diamen Moglena, aueli Liamtich der M leni, melehen sis oline Zweisel von den Bulgaren erhielten. Nannertus suos ipse testes ita eitat: Cedrenus T. II. p. 760. Zonaras T. II. p. 226. Ea Mannertus ad verbum o Sirit- toro l Memoriae populorum reli. Vol. I l. p. 636. ita exseripsit, ut ipsum Codrenum eum Zonara non legisse mihi videatur. En Cedreni verba ed. Ven. T. II. p. 709. ed. Bonn. T. II. P. 46l. . . . . μετὰ durc ιιεως ἐκ ritimι duces quosdam Basilius imp. Bulgaroetontis ἐν τῆ χωρα τῶν Moγλ ων. slν τιν πῶσαν λυσαsιiνων ἐκεira νγῆν, καὶ την πόλιν πουορκοίντων, ἔνθασε advenit καὶ ὁ βασιλενς, και τον παραθροονrα rii πολει ιιεrπε rivatiς norretiων .. IMoglenetico . . 'Lάλω καὶ ευρον ἴρονριον, Ἐνώπια κεκλ ιιένον, γειτονουν τοῖς Mo λίνοις. Ex his Cedreni verbis nihil de Moglenorum provinciae finibus et nomine intolarum cognoscitur; neque elian aliunde. Zonaras vero liistor. IT, s. p. 226. Moglena omnino non habet; inanio nec alibi apud Zonaram nomen Moglenorum deprehenditur. Ea Mannerii fides in rebus Bygantinorum esse solet, ubi se. Illyricum eum Epiro, Maeedoniam, Thraciam ex inponit; cujus rei cum alibi exempla dedi, tum per alias hujus eum mentationis opportunitatos plura dabo. Quid multa 3 Moglena suere urbs et regio iuxta Bodina nil aliud), suo praesecto subdita, ut alia Maeedoniae Bulgariae oppida. Cui maiori the-mnii provinciae in Moglena tum paruerint, non inveni. Episcopus Athridensi metropolitae paruit. Lea Lius stravela in Norili. Greeee Vol. III. p. 270.ὶ Moglenorum episeopum JUoγλενων καὶ IlIoλεσχων antistitem esse dieit, nullum testem proferens. Molescum certo, ad Genusum superiorem, Leakius significare vix potuit, de quibus v. Nos pag. 33. not.
MUTATIO AD DUODECIMUM M. XII. Ita solus Hierosolymitanus. Lotus milii
167쪽
EDESSA M. P. XXVII. Sie habet prior para itinerarii Antoniniani. Altera eiu adem pars: EDESSA M. P. XXXIII. Tabula Peutingerianar EDESSA XLV.
Deniquo Hierosolymitanus viator: CIVITAS EDESSA N. XV. Numerorum disereis pantiam ut alibi non tango. Pergo ad ipsam Edessam. De ea in meis Tliessalonicensibus pag. 308. multa praeoceupavi. Cum hodiernia Vodinis unum eundemque locum esse, ibidem e seriptoribus Graecis docui, et habeo eonsentientem h. Mulierum s Ephemer. Gditing. I8Φ0. Pag. 341. , ubi Leaviani operis
censuram ὁ ωακαρι rhς egit. Ceterum ea Graeeorum Plurimorum ante me persuasio
fuit, eui nonnihil tribuendum esse videtur. Edessam ab Aegis non diversam suis8e, docii statuunt, colI. Juatino T, I, 8 sqq. rMιI eι Caranus cum magna multitudine Grraecorum, sedes in Macedonia responso oraculi jussus quaerere, cum in Emathiam venisset, urbem Edessam , non sentientiabus oppidanis Dropter imbrium et nebulae magnitudinem, gregem caprarum imbrem fugientium secutus, Occupavit; revocatuaque in memoriam oraculi, quo jussus erat cibus capris imperium quaerere, regni sedem statuit, religioseque postea observavit, quocunque agmen moveret, ante signa easdem curas habere, coeptorum duces habia furtis, quas regni habuerat auctores. Urbem Edessam ct memoriam muneris Aegeas
l. Aegas , populum Aegeatas vocavit. Idem ibid. cap. 2.r Post hunc Caranum
Perdicca regnavit, cuius et Disa siluatris, et mortis postrema, teluti ex oracula praecepta, memorabilia fuere; δiquidem senex moriena Argaeo filio monstravit Dincum, quo condi vellet, ibique non sua tantum, sed et occedentium sibi regum Ossa poni jussit, praefatus, quocid ibi conditae Posterorum reliquiae forent, regnum in familia mansurum; creduntque, hac superstitione extinctam in Alexandro stirpem, quia sepulsuram mutavit. Itaque teste Justino primo Edessa urba ista dieta fuit, dein Aegae; denuo Edessa, testibus nuinis reliquisque historiae monumentis. Num vero ea
dem suit Edessa cum Aegis 3 Plinius utramque distinguere videtur. Ergo scriptor gravissimus N. H. 4, I0.: Oppida Aege l. Aegae , in quo mos sepeliri reges; Beroea, et in regione, quae Pieria Greellatur a nemore, Aeginiam. Idem Plinius 6, 34. et Thessalonice, Pella, Aedessa l. Edessa , m l. Eerroea . Neque aliter Ptolemaeus geogr. 3, IJ. p. I62. ed. ecliel. : Ἱ αδ-ς Ἀρισσα .... Αιδεσσα, l. 'EMσσα , Biήροια, Αἰγαὶα, Πέλλα. Antecesaerat Ioeupletissimus testis Theophrasius in historia plantarum 6, 8, I2 p. 640. ed. Schneid. : Λιο ἐνιαχου τα νέφη τοῖς πνευμασιν υπιναν ire τερεται, καθαπερ περι Αἰγειὰς sie) τῆς Μακεδονiας, βορέου πνέοντος προς βορέαν. Has Aegas a Ptolemaei Aegis ego nolim distingui.
Ulut vero statues, diversos Macedoniae locos, Aegas et Edessam, Ptolemaei aevum agnovit. Quἰd igitur de Iustini narratione statuendum videtur 3 Lucem praebere vide tur istud, quod cap. 2. de postrema Perdiccae voluntate narratur. Is igitur quodam Ioeo sua et successorum ossa condi volebat. Quonam 8 Non Edessae, id quod postu-
168쪽
Iars opus non habebat; sed alio, se. ibi, ubi primo habuerat ea pras regni sui uri
duees. Ergo hanc mihi genuinam Macedonicae narrationis sermam effingo. Aegas, inter Celatrum puto et Edessam sitas, secundum famam quandam Caranus venerat, hiae itinere orientali Edessam. Et hanc Aegas nuncupavit a pristina sede. autem successor Aegis, Sede regni prima, sepeliri voluit cum posteris, coli. Plinio modo eitato, qui Aegas, ut Macedonum νεκροποLν, ab Edessa Iuculenter diatinguit. Ergo, si Iustino sive sontibus ejus sides habenda esse videtur, Edessa Aegarum nomen aliquamdiu obtinuit, quanquam hoc non duravit, cum Polybius aliiquo dehino Graecorum Edessae nomen habeant, non Aegarum. Quid Τ quod Plutarelius, paulo insorius memorandus, Aegas et Edessam ut urbes divorsas citat. Popularis quaedam narratio Edessae nomen a capris αἶγες deduxit, quarum bene seio Caranus regni aedem quaesiverit, coli. Iustino supra eitato pag. 48. Adda Nullerum in Macedonicis p. 24 sq. Theophrastus tamen, cum Aristotele Macedono in hujus terrae deseription o testis locuples, aliud suadet, coli. Gus verbis, quae dedi pag. 48. In Aogarum enim regione turbines quidam et procellae singularis naturae necidere solebant: αiγις autem, ut inter omnes constat, procellam significat. Quare Theophrasto duce Aegarum nomen non capras, Red turbinis spectat. Nam quo isti reges, regionem sie autumo procellis obnoxiam relinquentes, vel etiam procellarum signis divinis utentes, novam regni sedem quaerebant, Ε defigam, cui Aegarum nomen aliquamdiu impositum fuisse non addubito; Αegas autem et Edessam a veteribus lucu lenter discretas suisso supra monui, magis quo id e Plutarcho patebit, erius verba paulo inseriua dabo. Futuris Macedoniae viatoribus praeter ea, quae modo monui, Cousin erit verba legenda commendo Vovage Vol. I. pag. 8I : ,, . . Os sui en vata quo je m'informata Diodorus Sieulus I9, 52.: Μοα di ταῖ-
πιακεδονικῆς βασιλειας, robς Γαλα- τας ἐκεῖσε καritam. Vides, quaenam signi ineeiuri ortia Penetrale Macedonum regni. Sunt sepulcra regum thi Aegis eonditorum, coli. Iria lino Supra ei talo, qui Iucein suam e Diodoro Siculo nanciseliatur. Postremo ex antecedenti hus ea Em suis dare licet, quae Manuertus l. c. p. 408 et Militerv Maenilon. png. 24 sq. thiqil not. I 8ν do messor ut Macedonum cropoli alatuunt. Erravit quoque Schol lius ad Herodoti 8, 1381 interpretationem theoliscam. Aegne revera, non EdeS-sa , regum Maeedonicorum νεκρόπολις
E Theophrasti verbis vera Aegam in sedes erui quandoque poterit. Ipsa enim
terrarum natura uora tanto PerE mutatur,
quantum incolae. Omnino Maeedoniae veteris geogra 'bium et topographia in exiis, quae Aristoteles et Theophrastus do animalibus plantisque eeit. illarum terrarum narrant, saepius illustrari posse Persuasum habeo.
169쪽
si 1 on no trouolt pas avx envisons de M AID Edessa, Vodina lea anciens tomia heaux dea rois que les soldata de Pyrrhus pillerent et profanerent impunenement. Cette recherche est entore a latre par les voyageurs qui Visit Oront Ia Maeedoine avis pres moi. Cousinorius in his Plutarchi Pyrrhum signisimi eap. 26. t Των M A γαίων aie) κρατῆσας Pyrrhus , τα τε ἄλaci χὐεπως ἐχρήσατο τοῖς ἀνθρωποις, και φρουραν Γαλατικὴν ἐν τῆ πυλει καriti πε των μετ' αυτου στρατε vos ἐνων. οἱ διΓαλαται, γένος απυλστοτατον χρηιιάτων οντες, ἐπεθεντο των βασιλέων α τοθι κεκηδευιιένων τους τάφους ορυττει μ' καὶ τα μῖν Zρημαrα ω γρπασαν, τὰ δ' o στα προς υβριν διερεπιναν. Ita Plutarchus in Pyrrho. Idam vero daeadem plane re cap. 43. : 'O δ' oυν Ληsιηrριος, ἐπισgαλέσταrα νοσήσας ἐν LNλtii, ιιικοου τότε Μακεδονiαν ἀπiβαλε, καrαδοαΠοντος ἰξεως Πυρρον, καὶ μέχρις 'Lδέσσης προελθοντος. Sic Aegas ab Edessa iterum distinctas videmus. Edessao alium optimo sic describit Cousine ius in itinere Maeedonico Vol. I. p. 78. r-Qu on se figure une Platne de quinge lieues de proson deur et de presque aviant da largeur, qui a gon horizon sur la mer, cou verte de bois, de melairies, de villages, de ruisseaux signates par de granda arbres, et de lac de Ientdgέ qui en formo Iocontre, et on aura une ideo de te magnisque tableau. Sur te devant du plateauia illissent vino cascades plus Du molns considerabies, qui se reunissent dans la valles. Du edio de lyest et des haut eura d'un coteau voisin tombe uno grando colonne d'eau qui, Mns toucher Ru roelier d'ou esse se preeipite, parali se plonger dana un abima
Ita Cousinorius. Anglus vero LeakIus in itinera io Graeelae boreella VoI. III. p. 27 .r ,,Vodhens, in the grandeur of ila situation, in the magnificente os i hasurrounding objecis, and the extent of the rich prospeet Which it commanda, is notinsertoe to any aituation in Greete. Aa Horaee said os Tibur and the preeipit oua Anio Od. I, 7 , neti her Sparta nor Larissa, although bot eombining sublimisy and heauty os seen ery in ths highest degres, appear to me so stilliing as the rocha, easin cades, and smiling valleys of Vosthenέ, en eased in losty mountains whith expandinio an immense semicircle, and embraee the great plains at ste head os the Theris male suis. Idem deinde Leahius bona monet de situ Edessae quoad res militares. Ibi enim angustias sunt inter Macedoniam superiorem et inferiorem Lyncum eum Eordaea et Bolliaea . Neque aliter Romani sensera de momento Edessas militari Leake l. e. p. 279 ; ita autem nobilis urbs fuit, ut Pella et Ber ea Lir. 45, 30). Arx hrius
urbis, immo urbs ipsa, aitu Ioeorum maxima commoda habet. Namque Cantae eno Leahius post Musineritim in talia non inquisIvit. Omisit quoque Felix Beautour.
170쪽
testa sinator. 3, 42. 4, I9ὶ aeeulo XIV frustra per XV annos a Serbis oppugnata fuit. Da ejus situ reliqua vide in meis Thessalonicensibus pag. 3 . not. 22. Fluvii, qui supra Pellas Iaeum eoeuntes in hunc ipsum innuunt, sunt BIstritta in valle Edessae et Moglenelleus lin valle urbis Moglenorum . Liberior mihi II stritEa esse videtur, ae. e pluribus lacubus profluens; quanquam Leakio aliud plaeero video. E Iaeu Pellae Venidaehe Ludias deindo fluvius oritur, per quem e sinu Thermaeo ἀνάπλους erat usque ad urbem Pellam, non ulterius, coli. meia Thessal nicensibus pag. 3II.
ΑIleram Edessam, Syriae, Macedones condidere, et quidem duce tatarractarum M pedonicarum similitudine, eoli. Steph. BFE. s. v. Ἐδεσσο. Ἀδεσσα, πολις avoως, δια rῆν τῶν utar υν θυμην Ουτιο κληθεῖσα agro τῆς ἐν Μακεδονία. Ergo a Nae donicae Edessae situ et natura Syriacas silua posthac indagari poterit. Numi Edessas non ultra Romanos imperatorea ascendunt; sunt autem omnes Gra ei, coli. Mionnet. in Deseripi. de med. ant. Vol. I. p. 474. Unam Edessae inscriptionem Graecam Βύekhiua dedit in Inseripit. nr. I998.; tres Leakius i. e. Vol. III. Mansit puio ante Selavinorum et Bulgarorum adventum urbs Graeca, velut nunc est mero Bulgarica.
De episcopis urbis paucula bona, malis mixta, habet Michael Lequieuius in Orienta Cli istiano, Vol. II. p. 79. Idem de Mannerto valet t. c. p. 48I., qui doctus urbem Edessam Erigoni Teternae apponit, quanquam ibidem p. 48 IJ Bodinam unam ean demque esse putat cum Pella. Postremo Catanesichius ad Tab. Peulingorianam Vol. I. p. 65I Teternam adeo cum Bibliitra confundit. MUTATIO SCURIO M. XU. Sie Itinerarium Hierosolymitanum p. 606 , quod stolum itinerariorum ejus nomen habet. De ea nil aliunde constat. Fuitue hodiernus I tus Viatris , medio fere situ inter Edessam et Pellam ΤCvrthum Ptolomaei geogr. 3, I3 all. ibi sero sedem habuisse quidam putant. Et vocuin soni conspirare videntur. Fuit autem Cyrrhus cum Edessa, Berroea, Aegis, Pella, all. , Emathias pars. PKLLA. Itineratium Antonini duplieis habet, ut supra vidimus: nimirum primo Ioeo M. P. XXVIII., deinde M. P. XXX. Tabula Pe ut ingerianar XXVI l. Itino. rarium Hierosolymitanum: CIVITAS PELLA, UNDE FUIT ALEXANDER M. MACEDO M. X., se. inverso itinere, i. e. post mulationem GephJram, quae erat medio spatio inter mutationem ad X et Pellam. Da Dioeletianopoli supra egi p. 43 sqq. In reIiquis itinerariorum numeri sera eouineordant. Namque Hierosolymilanus habet XX M. P. inter Thessalonicam et Pellam; reliqui XXVII - XXX. Ergo eniciuntur leucaa a. horae XII.; secundum nostri aevi viatorea XIV vel XV, quod diserimen nihili sere faciendum videtur. 7 .