장음표시 사용
151쪽
XVII Vel XIX di imitur. Quod do Drilonis quodam ponte juxta Dibras eum Lea-
kio aliisque cogitas, tum plura M. P. efficientur, quam quae in ipsis Itinerariis oeia eurrunt. Quare, donec probabiliora asserentur, acquie8cendum erit in aliorum sententia, qui Lychnidum ab Aeliride non distinguendam esse censuerunt. φη)Lycli nidi metropolis, cujus et Scamporum civitatis num os nondum vidi, post Iu-alinianum imperatorem, cujus aevo Hiero eles assignandus dicitur, in quorum barbarorum manus et quando venerit, scire velim. Bulgarorum suerat per aliquot secula, quum initio undecimi sub iugum Byzantinorum rediret. Antea fortasse alii Hyperborei tenuere, Avari sorsan cum S lavis. Dirulam unquam fuisse, nulli bi invenium puto. Bulgaros regiam suam in amoenissima Illyriorum Arnasitarum urbe collocasse puto, quos posteriores XIU seculo iuvenio inter Deabolin et Λchridam, coli. Cania cuΣeno I, 55. r
δος irriς, προσεκυνοσαν ἐλθον rες. Lyeli nidi s Aelitidisi metropoleos stalus intor Ius linianum ei Basilium Bulgaroetois num sec. VI-XIJ imp p. quinam fuerit, nonduin ego extricavi. Et Ilichael Lequie-
vo nomen mutarunt Bunduritia nil constantinum Porphyrog. dc thematibus I.
Aeliridem et Lyelmi dum non diversas urbes suisse, ny Eanlini crediderant. E Phraemius v. 7669.: ' χρίδα καὶ IIe Iunoν
mi ut hiis, id quod nemo notabit, uti revera debebant. NonnumquRm tamen veis teribus vocibus utebantur, se. ue utili qui in
talia plane ol,liii viderentur. Contacti Zeis nus tamen, puritat in studiosior aliis, sere Setia per Edosuno nomine utitur pro Hodinis; his tamen nodinis. V. nos tir Thessalonicensi hiis p. 308 sq. De Aeli riclisci I.ychnidi tauroriam addo guhseripsionem episeopalem npud Mich. Lequienium
in Oriente Christiano Vol. II. P. 287 sq.
152쪽
nius In auo eatalogo aliorum Bulgarorum, forsan borealium, episeopos Athridensi meia tropoli salso assignare videtur. Da Iustiniana prima s Iustiniani imp. patria a Lychnido s. Aehrida distinguenda post Petri Wesselingit egregiam expositionem litiner. Antonini p. 6.12sqq. si quid adindere in animo haberent, acta agere omnibus viderer. Adeo vir egregius veterum eo in menta delevit. Est reapse Iustiniana prima nil aliud, quam Turcatum urba Eosten-GI, prope sontes Strymonis i Strumae , ubi ad Serbos meridionales et Mariirae t Habri fontes e Dardania transitur, coli. Thessalonica mea p. 246. I adaehi CItalia in Rumeialia et Bosnia p. 22. Ibi autem locorum, Ae. in Dardania orientali, Iustinianum imp. ratorem natum Esae, nota rea efit, coli. P. Wos8elingio ibid. Iustinianae primae iii lus metropolitanus cur Athridensi metropoli annexus fuerit, ejus rei causam nondum inveni. Erat fortasse is honor mere externus, sine re. Malim lamen hic atatuere, ut quodam tempore Iustinianae primae metropolis ad Athridam usque patuishe putem. Ita postero tempore, in honorem antiquitatis, utriusque metropoleos nomina, ut alibi, iuxta ponebantur. Tempore Photianae synodi Bulgariae meridionalis dynastas christiani Achridem, ut sedem Graeci suorum metropolitae, elegisso videntur, licet DyEantino regno nondum isto temporo obnoxii, coll. Lequienio l. c. p. 29 I. Ultimorum seculorum dioecesin Bulgarorum Achridensem exponit idem Lequienius. Nullum ea patuit. Erant enici paties ejus Lychnii id is lacus accolae; Lyneus veterum Macedonum; Eordaea vetus;
Pelagonia vetus; Maediea cili racica , all. Sic sere inter Iustinianam primam trioatendit et Adriam patuit. Namque StrumbiiEa ibi memoratur, quae vergit ad Strymonem fluvium; aecedit Canina, Adriae Bpposita. Aehridensem dioecesin quondam inter Axium Vardarium) et Diilonem s. loeum habuisse, ex epistolis Theophylaeti, tempora
Oriens Christ. l. e. p. 283. : is Achridae metropoli decein olim episcopalus Euh- erant sex trie insuper metropoles aliae. Hodie vero Aehridenua Replem in iroP litas, tolideinque episcopos sibi obnoxios numerat. M tropolitari anni I. Castor asscol-Κ arte Turcurum l. 2. Pe agonia s
153쪽
υεσης mi λγορως οἰχ Grret. Min ρον τε γαρ εστι καὶ παναπορον καὶ Ουγεῖ.&ων l. o ιγ ζπελiαν, virium desectionem l νοσουν, παντων θεμαro in OArDOra roν. . . 'Iκα- πιῆς γαρ, ως ενην, οἱ ἐκ icti rες την του δε ιι certoυ μεlo σιν ἐεειργάσανro. ουτ ρ IIελαγονία τὰ ἐφ irεθα. ἀλλ' η παρο ιιιασδεεῖσα βραχεια μυκονος. In his metropolita pro suis adit majorem aliquem Byzantini imperatoris magistratum, huiepulo regioni praesidentem, ut ne Achridensium regio, Pelago nil agro superioris TZernao s. Erigonis cum adjacentibus versus boream et orientem in mulio minor minus- quo ei iam secunda, peditum nimio delectu ad ultimam inopiam redigatur. Cui maiori themati s provinciae Oeri Λ chris) tum temporis, i. e. imperanio Alexio I Comneno, attributa sverit, id nondum, ut alia, conflare videtur. Putem lamen, Achridam ium fuisse, ni semper, partem Thessalonicensis thematis, nun Dyrrachini enamque eam tum Thes*alonica urbe plus commercii, quam cum Dyrrachio, habuisse, significare videntur Theophylacii epistolao. Deinde maior episcopatuum Achridensium pars, si Lequienio siles habenda Theophylacius pauca reseri de suis sustraganeis , veteri Macedoniae assignanda est, non IllFrico. De Mocro, Athridensis provinciae parte boreali , ejusdem Theophylacii verba dedi in praevia commentatione. Grameam labulae Peui ingerianae eidem provinciae paulo in serius vindicabo. Hodiernam Athridem Pouque villius illustravit in itinerario Graeeo ed. II. libro VII. cap. VI. Pergo in Egnatia illustranda.
MUTATIO HRUCIDA M. XIX. ') Deinde itinerarium Hierosolymitanum, in quo solo haec mulatio legitur, sequent om loeum addit: FINIS MACEDOMAE ET EPIRI. Sequitur in eodem: CIVITAS CLEDO s Lychnidus M. XIII. Istum snem
deinceps respiciam. Ergo post Lychnidum iis, qui Macedoniam petebant, proxima mutatio Bruc itisvil. Vocem corruptam esse, cum Polro II esset ingio non dubito. Is vero p. 607. r,, An Bris sudis 3 Urbem Macedoniae λυπλdein Stephanti et memorat a Brugis, gente eius regionis in Illyricum Vergentis, ut eredibile sit, appellatam . Ilaee IVesselingit
154쪽
opinio, si quid aliud, multam veri speciem prae se ferre videtur. EtenIm Brytas revera ibi locorum sedebant, Dassaretiorum puto particula, vel etiam Lyncestarum eoli. Stepilano p. 83. ed. Wealern .: Ηρυγiας Dege ΠρυγιαςJ, Μακεδο
Ioa Brytas a Lvclinilide in Maeedoniam atrietioris sensus, i. e. in regionem supra Barisiam i Cara . Vediim Turearum , immigrasse puto, non aliter, si Dassarenses Liv. 45, 26.3, prope Scodram Seutarium, Seulari sedentes, quos eum Dassarrisia Liv. ibid. , Lyelividi aeeolis, eosdem esse puto, a borea veraus meridiem progressi via
dilr νι nis N Aea non AE ET EPIRI. In his Macedonia non Teluatissimo quidem sensu in
155쪽
riei ierni Inum teste Diodoro Siculo Isi, 8. regni Macedonici fines protulerat. Postea doeii vetores Maeedoniam tum Epiro et Illyrico Macedoniam dicebant, quia in istis regionibus i Epiro, inquam, et Illyrico, primo eum Macedonibus conflictati, postremo ante Chr. I .ὶ hos ipsos sibi suhjecerunt. Verum is usus loquendi privatus suit,
non publica auctoritate nilens. Illyricum et Epirum senatus num auus tum suis imperatoribus Epirum veterem et novatn nuncupabat. In Epiro Hierosolymitant viatoriη consuetudo Latina oblinet, quam modo memoravi. E enim Aupra Lyeli nidum vetus Illyrici limes suit tempore Philippi I. , non Epiri.
Verum do Fiamvs Hierosolym tant viatoris diligentius aliis inquirendum esse videtur. Simillima enim in eodem fore Macedoniae tractu etiam Ravennas Anonymus liabet I, 9.: Edessa, Cellis, Eurisson, Ceraune, I, uba, Heraclea, Nicere, Prae sidium, Fines. Edessam Cellasque paulo.in serius. invisam. Pro forma Euriston tabula Peu lingeriana Euri o habere videtur, de quo loco videatur Catanesichius ad Tabulam Peutingoriana in Uol. I. p. 654. Docti volunt esse Aestraeum, quod mihi dubium esse vi lotur. Nam quo hoc Aostraeum, ut alibi ducere memini' Thessalonicap. 3IJ. , idem esse videtur cum oppido Bulgarorum Maeedonicorum Strumi leta, initio valli fluvii Strumliga tminoris Strymonis , qui majorem Strymonem ab occidente petit. Corrupta forma Ceratine magis facit ad nostram disputationem. Eam sana lectione pri mus habet Tabulae Peui ingerianae auctor: Lychnido , Euri,fo, Cerumis Ceruntia) ,Πeraclea. Sequitur Anonymus Sancti Demetrii l. I96.r Aeia SS. ad Octobr. VIII. : Κρατησδει τον Κει ait σιον και πον. Silum loci non male aperit Georgius Pachyme-
res in Mieliaole Palaeologo 4, 32. ed. non n. T. I. p. 3s5. : IIDος ωλόνrες mo l. τῆ , θριδων Κ orati ire. Haec igitur Ceramea inter Lyeli nidum Oeri) et Heraeleam Lynci Pelagoniam, Bitoliam, Monasteriumὶ quaerenda erit; interium, quo loco. Doeti apud Catanesichium fad Tab. Petiling. Vol. I. p. 655. varia hariolati sunt, quae
repetere piget. Cerameani a figulorum fabricis no inen traxisAe opinor, ut Ceram leum Athenarum etc. Haec vias Romanae pars, quatenus Tahulas Peulingorianae auctor cum navennale oam refert,' eum via reliquorum itinerariorum Egnatia non prorsus eadem milii esse videtur, quanquam ma Aime vicina o Septentrione. Ravennalis Anonymi Ioeus Istuba erit'Stobi sin Pelagonia), non Astrepvs Paeonum. Id suadet Anoia nymi tenor narrandi. De Alcm Nicaea et Praesidio T. Nos deinceps. Venio ad locum Hierosolymitoni viatoris nomine FIXIS MACEDOXIAE ET EPIBI. Haee verba dotiis idem esse videntur quod additamenium quoddam viatoris historieum do sinibus Macedoniae Veteris. Id ut haud nono, ita aliud subesso puto. Namque formae Fines, Id Finem, ad Fines, celi., sunt Romanorum votes proin priae in ipsoriam geographia, coli. Wesselingit indico itinerariorum s. v v. Unde vel rem Macedoniae et Epiri. Illyricis linem FlNΚS a Romanis dictum exutimo.
156쪽
Da finibus Maeodoniae et Illyrici aupra Lylli nidum statuendis Strabonianua Ioeuaseeutrit libro 7, 7, 4 p. 322. ed. Casa ub. et 'IL di notoru i prima Egnatiae aedito λὲ Κανδαο υιας 'I λιγεται, ορορος 'Iλλυρικου δια AMνtDv πυλεως καὶ Iυλῶνος, ronou Osi ντος ιν τῆ o hy τήν τε 'IλλυρHα καὶ τὴν Μακεδονiαν. Ia lotus Πυλων Portae, dixerimi nomen proprium clijusdam stationis mihi fuisse videtvr, in ΡiεHamonio puto: au Ravennatis Αnonymi Fines Z Εransne angustiae a Philippo I munitae Nihil ut alibi deternor interrogasse salius habui. sclRTIANA M. P. XXVII. De voea v. Wesselingium ad itineraria p. 330. Seir arios, Illyriorum stirpem supra Dyrrachium a borea, Plinius habet N. H. 3, 22.
An hi in nostram Macedoniae partem Lyncum immigrarunt 3 Et Scirtonas etiam Piois Iemaeus memorare sertur, ut Maeedonicte accolas ia, rωνες πρῆς τεν IU&κεδονiαὶ:Cellarius tamen, Wesselingiua, M'nnertus ali., o quo Ριψlemaei loto sua hauserint, non significarunt: certe in libro geogrRphiae tertio, eap. I 3. , ubi talia exspectabam, Seirtonas non invenio. Cum loeo quodam Turcarum Liriga a. Istirga recentiorum quidam Scirtiana veterum eomparant Reichardi orbis antiquus ; quod mihi ut tot alia ambiguum esse videtur. Ipse enim hujus Istrigae silus incerius est. Post uehem Oeri Lychnidum via Egnatia Pie iam montem petiit, eoque superato Bulgarorum urbem nes orem; hine alia montium praerupta Genusi initium i permeanda orant usqua ad Bitoliam Heracleam Lynsi, Pelagoniam . Et hac viae parte Tureae etiamnunc utuntur. Alius Vero et fiet undus nune tramea e Bitolia vallem Genusi ρο- iii; quem ab Egnatia ego prorsus distinguo. Namque vetus Romanorum via. relicto prope P. tras Genuso, ad Lychnidum Oeri tendebat. 'i Quae in antoeedentibus de via nostra exposui, omnem Veri speciem, at quid aliud, pract aa ferre mihi videntur. Via enim, quae per Resuam dueit, est valdo eompendiaria, alque etiam nune publica
Q hoream petit, hic meridiem; de quo videnda tabula geographiea Franco- Guill
Lapie, sol. VlII. Ergo eandavia omnia Genullo an periori et medio adiae entia, eum ipsa valle, Bpeetat, non tantum ea, quaa Clodiana et ischonidum iniereedunt. De his v. Felieis Renuiour Vonge millinire eeit. T. I. p. 204 sq. Verha citia dedi in praevia commeritatione P. I6.
Tromea Renuiorarii, ultimo memoratus, id in ille e t, cyto Alexnnder M. usus est, cum Erigone TEerna relieto Eordale in t G ni sumi fluvium peteret, ea-siellum Pelium i Georlscha OPPugunturna. In voeo Georascha sormam Eordaeas haud mulo servatam Fides.
157쪽
et primaria; deinde u3zani inorum et Turcarum impuratores in viarum publicarum munitio no non multa n uvasse Cun lal.
Nihilominus Leakio Hrii anno aliud videtur. Namque Lychnidum ab urbe .Oeridi, linguit, illam quo sint paludis meridionali apponit, magisque etiam versus meridiem Patras eollocat, quod posterius itinerariis repugnat. Quae omnia quo jure secerit, ipso
excusabit. Ita enim factum est, ut ipsam quoque Egnatiamin ullo magis meridionalem fuisse statuat, quam omnino concedi potest. Deinde a Lychnido sua tres Egnatiae sectioianos usque ad locum Lynei Parembole filatuit, sola diversitate pulo numerorum in Ilinerariis obtinentium s. mutus s. seductus. Velum liis Itinerariorum diversi latibus non magis considendum eonfiat, quam ipSi adeo numerorum consensui. Etenim praeter ii inerario rum millia passuum ipse locorum situs respiciendus est, deinde historicorum documeni a.
NICAE A M. P. XXX lU. Eam itinerarium Antonini habet cum Tabula Peuia tinxeriana, sed numeriri diversis, et haec quidem alio tenore et ordine, quam quo Eurisium scuri tum et Cerant eam habuit. A victoria quadam Macedonum reportata nomen traxisse puto. Fieaeam illyriorum hoc loco spectari vult Surius apud esse- lingium. Ita in Lyncesti de quoque locum Illyriorum, Nicaeam graeee dictam, habebiamus. De liac Nicaea latet P. II csselingius. Postremo Nicaeae tabula Peui ingeriana duas aeditulas appingit, ut Heracleae. Fuit igitur maioris momenti eivitas. Novilium ejus
nomen ni n Constat, millis minus sedes.
MLTATi O PAREMBOLE M. P. XII. Romanos hine sua Castra see:sse cum aliis puto: namque παρυι 'bi Maeedones dicebant, reIiqui ore eroπεδον rastra . Fuit ea mulatio Heracleao finiis vicina. Aliam mulationem Parembolen etiam Phi ippopolis Thraeiae habuit itinerar. Hierosolymitanum p. 568. ed. esset ivg. . HERACLEA M. P. XI. De ea opii me esse lingius ad itineraria p. 3I9 sq. ATu Herael eam in Lyncesti do intelligo ex Strabone I. VII. p. 323., quam modo Horae leam Pelagoniae, modo Lyncesti dum appellant. Contilio Constantinopolitano sub Justiniano uenignum Heracleae Pelagoniae fieri bendo adfuisse, subseripito testatur ... Dionysius Heracleae Lyncestidum concilii Chalcedonensis pars fuit. Nimirum Hera-elea hae e in confinio Pelagoniae et Lyncestidis erat posita; quam ob causam nunc huic,
nune illi tribuitur. mirerm ire Hieroeli I p. M IJ dicitur, Nieetae Choniaiae sin5Manuelo cum neno 2, s. 7, 5J et aliis; ininio Livio 45, 29. ' j et Dexippo Lapud hune nil de Pelagonia inveniturJ, qui IV Macedoniae caput faciunt.
158쪽
Ηis, quae Wosaelingiua bene tum aliis perspexit, Leavius Britannus adversatur, more suo numeris Itinerariorum nimis confidens. Ergo vir doctus in itinerario Graeciae borealis Vol. III. p. 28 I. t ,,The disag reement os numbera in ille ae verat Itinerariearendera it dissim it to deduee Dom them ille exaet position os any os ille places on theroad bet ween Lychnidus and Εdossa; ille only one os any importanee M a1 Heracleia, the clites town of the provinee or Upper Maeedonia, called I.yneus se Lynceεtis. Heraeleia was distant Dom Lyelividus a bovi si M. P., hom Edessa G, - totalsrom Lychnidus to Edosaa IID; whieli, eompare d with the 54 G. M. os direct distaneaon the map, givea a rato os 2 M. P. to the horizontal G. M., not an unreaaonablerate in itaeis, as ille road is in great part mountainous, nor as compared villi therate on ille levet eoad Dom Edessa io Thessaloni , wllicli ia I. 4. M. P. to the G. M. Aeeording to the proportionat distanees, Heracleia fiood not sar hom ille modernio Mn of Filiarina, at ahout Io G. M. direei io ille fouili Mard os Bitolia, .hieli isnu ibo prineipat town in iliat part os illo eountry, and oeeupies the sile of tho an eient Pelagonia, thua agrising id reneoneo to the supposed position os Heracleia os Lyneestis, inasmuel, as the ancient authorities alio is that the Lyneestas vere aitualedto the εouthward os tho Pelagonea, and bat ween litem and the Eordaei, Blao appeaeto baUa occupIed tho Gunt os Osirovo and Sarighioli. uae hoc toto Anglus rereptas doctorum sententiae opponit, ea non alium sontemhisbent, quam itinerariorum circa numoros discrepantiam. Alio eriptorea, ut alibi, Leakius non inspexit, quod maxima valet de Ioannis Cinnami testimonio gravissimo,
Una eadein quo veterIa Macedoniae urbs duplex nomen habuit, non aliter, ae Ii Μ3Ai secvndum natam loquendi BF-
159쪽
hodis apud Arnautas, Bulgaros, Vlaebos, Graeeos, Turcas idem locus diversissimis
Quaenam natio pristino aevo Pelagonias nomine usa sit, quaenam Heracleae, disseila dieta videtur. Certe Pelegonea Macedonici apud uomerum I l. 2I, 159 oecurrunt. Pauia vero Graecorum lStrabo, Ptolemaeus, Malchus, Hierocles Heracleam nuncupant, Byrantini acriptores tantum non omnes Pelagoniam. Is usus Romanis fortasse debetur, qui eoll. Livio supra memorato caput quar se partis Macedonum Pelagoniam dicebant, non Herael eam. Ulliina Graeea forma Macedonas Graecos uaos puto; fuit autem Herculea inter deos patrios Temenidarum. Eordaeam, laneum, Pelagoniam Livius quartae regioni assignat. Ex his Pelagoniam potiorem et ampliorem suiMe autumo; unde hoe nomen in urbem quoque principalem transiit, quamquam ea propite lanci erat, non Pelagoniae. 'Lyneum t Lyneest Ida Inter Barnuntem montem tin vetustissima Pieria, prope Lyehnidum et Filorinam pono: ita fuit ab oeeidente Pelagoniae provinciae. Eordaei inier Edessam Uodina et Filorinam quaerendi aunt. De aree Heracleae eo in praevia eommentatione, ubi Gothorum expeditionem IlisIyricam enarravi. Aseensus ibi in montes Lyncestidia asperrimus esse videtur. Nodio aevo Heraclea Bitolia magnum momentum habuit. Ibi enim viae inter Illyrieum, Serbiam et Maeedoniam coeunt, coli. Nieela in Manuele Comaeno 2, 6. p. II9. ed. Bonn. et 'Anαiρει φιἐν trian uel Comn. imperator ἐκ του Avλωνος . . είς fit nia.αγονων ας tria ἐνος .. κατα Σερβων εγνω μεταθέσθαι ro προθυμον .. καὶ δ' το ευοπλον anOλαβων του στραrευματος .. τὴν a. ερβων εἰ σεισι. Huius ait eommoda multo minus in Florinam cadunt eam tum Heraclea Leakiua eandem esse putat , quam in Bitoliam trionasterium . Veterea quasdam Heracleae Bitoliae inseripitonea BGevhiva edidit in thesauro Inse tionum Graeearum dir. I999 - 2066.; ex iis Graecam eivitatem suisse, cognoscitur. Num os Graeeos, qui Heracleae Sinlicae tribui soleut Mionnet. deser. de me dati l. antiques, Vol. I. p. 476 sq. , nostrae Heracleae tribuerim, non Sinticas prope Strymonem , quae fuit ob locorum alium multo minoria momenti; quamquam utrique Heracleae signa civitatis aodieulas appingit tabula Peutingeriana. Hierosolimitanus ero viator nostram urbem civitatem dicit. Et haec quidem de Heraclea. MUTATIO MEL TON S M. XIV. post ueraeleam). Eam solum itinerarium Hierosolymitanum habet. De ea bene P. Wisaelingiua p. 606. I Nomini mutationis con iectura fortasse lucem adseret, quanquam non admodum certe. Locus alendis apibus
De Herae ea nostra v. qnoque Naim Fol. II. p. 8 I aqq. . Noatram Heracleam Berlvin Vol. Υι . p. 482 hqq. In indice eum Stulica is quoque vir doeiufi con-eΡmeoi orum Heraclene vera salsis Le- sudit, qui indices Dexippi, Meselli ceti. quieuius more suo miscet Oriens Cliriat. couleeil ed. Bonu. P. hLa. .
160쪽
degi Inalum υελιττίονα voeant. Varro de re rust. 3, I 6.: Dis .isvr, inquis, ubi et cuiusmodi se re oporteat amearium, ut m nos capiam fructus Z Isse: ιιεurriῖνας sea facere opor et, quos cilii φλιττOrooveis VPelionis eandem rem quidam me misHa. Numeri milliarium, si fides illis habenda est, sere in hodiernam Hortatim eadunt, quam a flori hus nomen traxisse mihi Verisimile e i; non aliter alquo Aniliemus rogio
a meridio Thessaloni eae. Et vide, ne hodie dum ibi mellisi eatio exerceatur, ut juxta Thessalonieam ex oriente in in veteribus itinerariis locus Melissurgus occurrit, qui nomen et artem mellifieandi etiamnunc tenet, coli. Leakio in itinere Graeeiae bore lis Vol. III. p. MI.: On rae mad irom The alonica to Apollonia os undonis, a Melissuri oecura in imo of the Itinerari δ ι his P Iace si i II pr e se r v e s ἐι sancient nam e in the usual Roma is Iorm os Melissurgias, and iainhabited bs honeν-makers, as the word impli es. It was 20 - 2I M. P. from TheMalonica. Locus Melitio, Mia rων sic legendum videtur , Lyneestiadis est, ut ipsa Heraclea. Et Florina, a qua Mellitonem parum differre puto, in planitie Heracleensi silum habet, ubi, e meridie Bitoliae Heraeleae , unus et alter rivus in
TEernam Erigonem Macedonum. Nulschuk- Κ aras ou Turcarum , e borea venientem, illabitur. Trernam autem ab Erigone non diversam esae. Omnes nunc credunt, eatis
ηκδεν εὶς θεσσαλονiκον. Inter Pril apum et Edessam non alius maior fluvius, ratibus et utribus superandus, reperitur, quam Erigon Ptolemaei, all.; liaque Erigon a TEerna Bulgaroruiu discerni prorsus nequit.
pro natioνων legit maπονων; Deu riopas autem Straho a Pelagonitiva distinguere videtur. E Strahonia ineo hene etiam in telligitur, TZernam ex Eordaea nil seresquae secipere, aed e Lyneo et Pelagonia; d indo Eordaicum Arriani fluvium Plane distinguendum psae ah Eordaea Naeedonica. De Taemine affluenti hi fi V. imprimia lahulam geographicam Frauco. Galli Lapie, lol. VIII. Bevit in numen Liv. 3 ,33 eum mullem Macedon. D. Iz. not. 47 Teternae valli assigno serat enim Lynei fluvius, Liv. l. e. t illyricum vero Ioemn, nomine B va, apud Scoinbi Genusum fluvium prope Stainpa invenio