장음표시 사용
131쪽
saloniquo a Constantinopis et au debouehe de la plaino de Philippi. Λv d.l. d.
Prava les montagnes a'ecartent et on entre sur te terrain ou se donna Ia baiaillo parrieide des Romaina conire Romains, et ou, comme a Pharsale, Ia fortune mit IesIois au pouvoir du crime: jus datum sceleri. Le chem in de Prava a Ia Cavale Gupa Ia plaino diagonalement. On monte en soriant de Ia Cavale aur la arete du contre. et qui porta I'aquoduo de eotio ville, l'on descend ensuite dans uti vallon d uno demi lieus do large, a'ouvrant au Sud aut la mer et aprea RUoie traverse ce vallona orient en occident, on remonte aur la crete d'un auire contresori serme Jadia par utimur appete Pergamus murus. On descend de Ia dans un second vallon parallela aupremiee et remontant un troisieme coniresori, doni est eoi etait delendu eommo Iesdeux aut res par une nneionne muraille non meo muraeus murus, on deboucha dana
Cypsela, Angista, Amphipolis et la route jusqu'a Andrinopte Belon, Felix Bea oue Visum militiaire dans Pempire Othoman pages 222, 223, 224, 225 jusqu' p. 233).
132쪽
2 mo partie p. II. note H. . ParcovreE Cantem te, mais de sieE vous dea distancea qu'ildonne; gouveni it consond Ies milles avee lea heurea et ii fait avec des milIes Germaniques qui soni do II. au degre, des milles Roma ina de 75. Vova pourreΣ tirerun bon parti de Pavi Lucas, qui dit tres bien te qu'il a vu, quoiqu'il ait v v leD ble dans la havio Egypte, et des coIonnes en marbre notr au Parthenon d'Athenes. Ita Igre tout tela on tui doit de honnes et interessantes decouvertes; it saut latre la partdu temps, ou il Arivait, temps oti Pon exigeait des voyageurs des elioses mervellieu aes, aemblabies aux rectis de la legendo da Theodoret. Mosynopolis est uno villa que Nieelas et Cedrenus mellent dans Ia Thrace, chell ea Mosynsiti. Ortelius troit qu.lle ei ait entre Ia Thrace et Thessalonique. Geat,dit ii, la meme ville qu' Atheoeo liv. 8. appollo Mosynon; e'est aussi la meme plaea quo Mosyna do Ia Notiee et te I losynon dis Leunclavius. Da telis ville lirait sonnom Is peupla que Pline Lib. 5. e. m. appelle Mossyni, et que Ptolemee lib. V. c. 2. nomine Moξιανοὶ , poue Mosyni ou Mossunt. Tout tela peut Etre mala qu'eu eonetura pove la position de Mosynopolis; rien, absolument rien. Qu'il me soli permis, de hais Earder una conjecturo que te foumeis eniterement a voire critique Eelairea et judieiovisse. Le puro Ioseph Boseo Rich, Ieauite dana son voyage de Constantinopio en Po- Iogne, imprime 1 Lausanno en 1772, apres avole decrit aes journeos de marche a paris
Ju erois, Monsleur, que Boterus est Ia mume ehose qua Toperus et Duberus. An-liqua urba Rhodopes sero undique ambitu fluvio, colli arduo subjacebat Proeop. de
133쪽
Aedise. lib. IV. e. II. p. 90 . Toperus urbium ThracIae maHiimarum prima est; a Byrantio dierum duodeeim distat itinera Golt. Stritteri S clavio. e. IV. g. 32. . Paurais destre, Nonaleur, potivole tralter en grand Pebauche quei'ai l'honneue davous adresser, mala Pelat deplorabie de ma gante ne me permet plus de trauaux dalongue haletne. Solve senescensem. φὶ Monale ur
VIa Egnatia oeeidentalis initium, ni in praevia commentatione vidimus, duplox habuit, alterum Apolloniae meridionale , alterum Dyrrachii boreale . Utraque viaeaeelio in loco Clodianorum convenit. I. VIA INTER APOLLONIAM ET CLODIANA. Eam solum deseribit Itinerarium Hierosolymitanum. De roliquiis ejus viri doeti nil notarunt. Ea legatos Hormiadae papae seo. VI. et Manuelem Comn. in p., eum illi ab Aulone ce meridie Apolloniae Candaviam, inde Macedoniam seculo VI. peterent, hune seo. XII., usos fuisse, in protegomenis docui. Via autem in locum Clodiana estiere borealis. APOLLONIA. Da eius situ S lax eap. 25.r 'G M ' δάμνου εὶς 'Anoλλ νiαν πολιν 'Liani ἐδα οδος ηιιερων Mo versus meridiem . II M 'κ πολλωνue reno τῆς θαλάσσιος απέχει σταδια ν stadia L , κω ποrαιιος Αι l. 'Aῶος, Beraistino, Ergent παραοινεῖ τὴν πολιν. Aous e meridie, decem stadiorum discrimine, uriabem praeterlabitur Strabo 7. p. 219. ; per mediam urbem flumen ducit Conon narratione eap. 30. Ruinarum urbis situs Pollinia Straboni magis fidem facit. Erat eivitas haud levia momenti ultimo reip. Romanae aevo, unde magnam et gravem dieii Cicero Philipp. II, II; quare secundam fuisse post Dyrrachium puto. Alia de hac urbe v. apud Traehuckium ad Pomponium Melam 2, 3, I3. Adde muqueosilium in ii. Graeeo ed. II. T. I. p. 72. 2 I. 326. 329. 334. 355. 357. 358. 359. 360. GaIe, travela in notialhern Greece Vol. I. p. 368 sqq. Superstitem fuisse seculo post Christum quarto,
Itiuerarium Hierosolymitanum doeot; immo ex itiit sexto, quod Hieroclea monstrat in synecdemo p. 65M. ed. Wesseling. Aulonem tamen Aυλωνα a. Αvidna neo in graeee vicinam e moridio temporum progressu magis quam Apolloniam crevisse, tabula Peu tingeriana docet, quae Apolloniae nullam aediculam appingit, Auloni duas. Atque
Varia sunt, in quibus a h. Potiquevillio di8cedendum esse vidi. Ea in singulis fiasio-
134쪽
Aulon in aeripiis medii aevi non semel tantum occurrit, Apolloniae nomen post Hieroelem non audivi. Leonis certe Sapieulis Novella de thronis anno 886 - 012. Aulonem memorat, Dyrrachino metropolitae cum aliis urbibus subjectam ; Apolloniam omittit Leuaelavii Jus Graeco in Rom. Vol. I. p. 9 . . Quod milii testimonio est, Apolloniam pridem evanuisse; nec saeit, ut sententiam mutem, seeuli decimi seriptor Constantinua Porphyrog. de thematibus 2, 9., qui praeter alias urbes Apolloniam noni thematis a. provinciae novae Epiri) eivitatem dieit. Est enim ille Constantini lueus, ut tot alia Musdem, ad verbum ex Hierocle repetitus, aetuli VI. aeripiore.
MUTATIO STE PII ANA FANA. Abest ab Apollonia M. P. XVIII. Loetionem
nominia corruptam esse, alii monuerunt. Mihi evm esselingio Stephani Funa I
gendum videtur; vel etiam Mephani Fano. Certe S. Stephani eastellum in Epiro nova restauravit Iustinianus imp. Proeop. aedis. 4, 4. . Aliud de hac mutatione non eonia stat. Abest a mansione Apsos Apsi M. P. XII. MANSIO APSos. Et Apsus fluvius, eui appositam fuisse puto, nomen dedit. Tabula Peui ingeriana scribit myxos. Hune fluvivm nune Bera lino, Ergent, al. molliorem dieit Lueanus pharsal. 5 , Ma sq.; Genusum, Vieinum ei e septentrione,
volverem. Hinc ad Marusium sunt M. P. XIV.
MANSIO MARUSIO. Aliunde mihi incognita. MANSIO CLODIANA. Est mihi vox Clodiana neutrum plurale, eoll. ilin. Antonini.
Sunt inter eam et Marusium M. P. X lli. Nec haec aliunde mihi cognita est. Fuissa tamen maius oppidum videtur, ut duo anteeedentia, quia mansio dicitur, non minatis. Cumparabis hunc locum cum Albano Georgii Acropolitae histor. eap. 67. , quae urbs mihi eum hodierna Elbaasan eadem vel vicina ei esse videtur. Acropolilao Ioeum dedi in historia viae nostrae. Iunxit hic locus viam, quae a 'rrachio atque Apollonia in Macedoniam ducit. Postremo de Clodianis etc. sic Leakiua l. c. Vol. III. p. 279sq. risIn proeeeding weatu ard Dom thμ pnas Osvndhenis, the road crossed livo gread valleysand three rema rhable hridgea hesore it arrived at Clodiana, Dom Which there Mas a hilareation to Dyrrachium and Apollonia. From the Tabular Itinera xve leam thalat I9 M. P., heyond Lychnidus, the road erosqed a bridge named Pons Servilii, whleheoiild have been no othee than a bridgo over ille Drin, aneiently Drito, at ita Issus hom the lake Lyclinitis. Wa thus obiaIa tho potnt Dom M lieneo the road crossedmount Candavia to Clodiana, .hiel, appeara to have been siluated on tho Genusus, De ilia name Clodiana is probably derived hom Appius Claudius, Whοse eamp vasupon that river heu he Mas employed against Geutius, at the samo limo that the
135쪽
eonsul Aemilius Was ear Ing on the war against Perseus In Macedonia, in illo yeae D. C. Iin Liv. 44, 30 . Atid lienee it hecomes evident that ille Genusus M as ilio river now ealled Shumbi, or Germa, eonsequently that the mountatii .hich Iies het een the fources os that rivor at tho northern end of the Iaho Lychniiis Wasthe proper Candavia. It is the fame mountain os Milich I observed the bearing srom Toryleta to be N. 23 W. by compass. Althount, ille di stance os Clodiana Dom Apollonia is no Iess than 8 M. P. greater In the Ierusalem than in the Tabular Itinera , yet aa both these authorities plaee illo Apsus abovi mid way, Wi have thus an apis proximation Milich may assist in ascertaining the exact site os Clodiana. Idem dein inde addit in nota 2.: o As 3I M. P. Dom Dyrrachium to Clodiana in ille Ierusalem is evidently mucii nearer to tho trulli than the w M. P. Os the Tabie, tho Ialter numinber is perhaps an error sor 33. Idem deinde in ipsa narratione sic pergit I. e. p. 280 r ,, Shumbi is obviousty a corruption os Scut ais, a nania Aund in ali ille Isineraries at about 2I M. P. eastvard os Clodiana, consequently On or neae the Genusus, perhapa at the modern Εlhassa n. The hraneli os tho Genusus upon Milich thatto in is siluat ed may havo been named Seampis as Heli as the to n, and is aeommon Lind os eliange may have superseded the name os Genusus, as that os theentire courge of the stream helow the junction. Do Leakiana Clodianorum a Claudio
dorivationa dubito. Namque post Lychnidum in itinerario Hierosolymitano occurrit alius Ioeus Claudanum Claudianum , multoque inseriua Clodiana., Atque haee est rara inier ApolIoniam et Clodiana N. P. 57 seeundum itinerarium Hierosolymitanum. Aliter i inorarium Antonini, quod post Apolloniam ponit loeum ad Noras si abernas , M. P. XXIV.; deinde Clodiana, M. P. XXV. Haec via quomodo a via itinerarii HierosoIImitani distinguenda sit, equidem nescio; discrimen notasse satis habui. Fuit saltem ea via brevior. II. VIA INTER DYRRACHIUM ET CLODIANA. Ea, tesse Beautourio Voyago milit. Vol. I. p. 329. 336. , versus orientem, mari relicto, per montes Grabat: tendit Elbassanum. Idem sere cantanesichio plaeet ad Tab. Peutingerianam T. I. p. 640). Aeeuratiora de hac viae parte apud neminem doctorum inveni. DYRRACHIUM. Urbs nobilissima sIiu Ioeorum satisque, peeuliari libello, ut paucae, digna. Qui enim cum exercitibus Illyrieum et Macedoniam petebant, hujus urinbis possessione, id quod omnia historia docet, supersedere non poterant. Antiquam
eius historiam alii sere totam praeoccuparunt: nostrum erit, alia superioribus addere, alia emendare, alia disceptationi post nos venientium commendare.
136쪽
Da historia urbis statu quo hodierno vide pras aliis Poli quovillii expositionem in itinerario Graeco ed. II. Vol. I. p. 495 sqq.; Leakii Graeeiam borealom VoI. I. p. I. 380 sqq Nomen urbis Romanos sibi tribuero eonfiat. Pomponius Nola 2, 3, 12: DI
rachium. Epidamnos ante errat. Roman nomen muttivere, quia inlut in dominnum ituris omen id visum est. Idem repetit Plinius 1 . X. 3, H, i 233: Epidamnum colonia, Propter inauspicatum no m ena Romanis Dyrrach iu in oppetitisti. Adda Anonymus apud Dionem Cassium 4 I, 40. Sed vide, ne Iusus sit n.ero elymo Iogleus, erius sons forsan Plautus in menaechmis 2, I, 38. 39. , vel alius, quem poeia sequitur. Ergo Plautus l. c. rrroptereti hiala urbi nomen Epἰ damno Mavum est, Puta nemo ferme huc sine damno altior I ur.
Νolatur in antecedentibus magna Epidamniorum luxuries morumque Iabes . Idem v. 42 rQuid metuis 3 M.t Ne mihi damnum in Epidamno duis. Dein Dyrrachii nomen in numis Graecis Oeeurrit, qui facti sunt, antequam Ilomani Illyricum introissent, coli. Mionnet. doser. de medaill. ant. II, 37 sqq. Quid Τ quod Dyrrachium Latino omnino non Ronat, quod debebat, si fuissent auctorea Ilomani, quanquam hi coloniam deduxerunt i Plin. l. c. , ineertum .quando. Epidamni vero nomen quando in Dyrrachii formam ahierit, non eon alait certe ante Romanorum Illyrici debellationem id factum statuo. Mutationis et transispositionis causam terrae forsan motus praebuit, qui non semel tantum hane urbem vasta
vit, e. g. post Chr. anno 345 Theophanes ad annum 9 Constantii, ed. Uen. p. 25); iterum, imperante Justino I. anno II 8 - 527 , reserente Io. Malala libro II. p. 417. . ed. Bonn., qui seriptor Aoρράχιον dieit et Mesrana ονς; postremo, Bulio I273. Goorgius Pachymeres in Micliae te Palaeologo 5, 7. 6, 32 et sorsan et alio tempore. Ila
seri pol erat, ut prisco tempore, cujus memoria iniereidisse videtur, quum aliqua cain Iamitate urbs amicta esset, ineolao, loco relicto, novam urbi sedem, licet maxime vicinam, quaererent, novaeque urbi, abolito vetere, a peninsula vi iud nomen imponerent, coli. Strabone deinde citando. Quod ut statuam, sere movet Anna Comne nalibro III. sn. p. 99. ed. Ven. ; licet ea, quae de causa novae urbis condendas addit, equidem vix erediderim. Λαὶ δὴ, ait Caesarissa, ἐν roς των ἐρειπωθ iντων τειχῶν τῆς na λω καλουμiννὶς 'Eπιδαμνον κολυας ἐπηγνυν ro . . ἐν γ βασιλενς ποτὸ
ο γρυφέα Thii c. I, 24 . Lucanus Pharingat. 2, 6 0. de Brundus ἰor virbs est Dictaeis quoniliam possessa colanis. Haste diis de E p i d a m n o poetarii dixisse Putavit, eidemque, quod forsan aliundo acceperat de nomine huius Cretensi , altrihuit. V. editionem Lydi Bonuens ora P. 239.
137쪽
aeeidit, cur aceolae urbem desolatam non occuparunt, sed aliam condiderunt 3 Nihialia ealamitas, maximopere terrae motus, incolas Pyrrbi aevo vel brevi post movisso videtur, ut sedem urbis suae mutarent. Novi nominis causa in obscuro est. Achersonneso, cui imposita est urbs, nomen traxisse narrat Strabo 7, 5: Lm βαιινος .u. η νυν Λήραχιον , οιμώννυιος υ χερρονησον λεγοuiatu, e P λὶς ideProet. Idem ergo nomen peninsula habuisse videtur. Quod haud negaverim. Veterum tamen quibus
civ. 2, 30. errare eos contendit, qui Dyrraebium idem eum Epidamno esse Putent.
Idem ibidem sabulosa quaedain addit de Dyrracho heroe, Epidamni genero, 'r-raehil eonditore, quae suturus reriun Dyrrachinartim scriptor illustrahit, assumpto Proeopii Gazaci loco insoritis asserendo. Postremo Pausaniae loeum VI, Io, 8- de eadem civitate in olligo, ubi Dyrrachium urbs a vetere Epidamno parum distare dieitur. Pausanias ibidem voeem 'Ania δυμνος veteris epigrammatis interpreta tur. Aliud DFrrachium, Laconicum, habet quidem Stephauit η DE., sectili sexti scriptor a. v. si ρήilawo, niihi incognitum. Noster vero Pausaniae loeus illi o versari non potuit: aliumque vetustioris scriptoris Ioeum de Dyrrachio Latonito noli vidi, praeier Stephanianiim. Verum ultimae Graeeitatis seriplor quidam Dyrrachium Laeonicum revera hahet. Est is Phrant Ea chron. 2, 2: 'Aλλ' οὐν κυὶ otioe
Theodoriis princeps δίδωκε πρὸς αὐτον
Quantopere haec sabella de Epidamni
nominia vi Romania se probaverit, testis est Plinius i. c., ubi neutrum Epidamnum hahemus pro masculino E Pi da m-
138쪽
dναι. Ultimo Dionia loeo lusum duplicem, se. circa voees stetsci et damnum, eoaluisse vides. De Dyrraehii nominia ulteriori origine nil equidem definio. Sed occurrit Λωρακιον, vieinae Praevalilanaa eparchiae urbs, apud Hieroclem in Synecdemo p. 656., eoll. ibidem Uesaelingio. Est is locus in mediterraneis, eensente Sehassurikio tu hordia Abhvust dee Slawen p. Im , ad lacum Plava Pla no , E sepleuirione Scodrae Seutarii , forsan hodierna mori . Dracii nomen Eidem Stavicum esse radetur. Et Λορράχιον quosdam nostrum πυρράχιον seripsisse, supra vidimus. Ptolemaeus ero sgeogr. 3,I3. ed. Wethel. Λουρδεακιον habet z ταυλαντίων Λουδεράκιον. Adda Lexiea Latina a. v. Deinde geholiastes Thueydidis I, 243 sua Byzantinorum aetatea quibusdam geriplum narrat Ioρακιον. Sed TZetza s Tachetscha , ejusdem aevi seriis
Velua tamen Epidamni nomen pro Dyrrachio postero quoque temporct occurrit. Dexippus p. 36. ed. Bonn.: Μακεδονι ν 'Bπiδαανον eapiunt Gothi . Procopius Gazaeus in panegyrico Anastasii e. 2. p. 49 . ed. Bonn. et ' Rrsινον αδουσι si ἐν συγ- γρω εia, βοωσι δἐ καὶ ιιετ' ἐκεiνων αἱ φῆμαι. Dieit deinde veteris urbis heroem inis digenam Epidamnum; Graecos postea venis8e, urbemque sua colonia ornasse. Pro eopius de bello Goth. I, 7. : Κωνσrανrιανος . . εξ Ἐπιδάμνιν τψ ααντι σrό
filio, 3, 9. Caniaeva. I, 23. 2, 32. Nec rara id men eodem aevo Dyrrachii denominatio. Nicephorus Bryennius hist. 3, 3. τ δυρράχιον, o ιι ροπολίς ἐστι του IV. ρικου. Eodem nomine Anna semper utitur in rebus Normanno- Byzantinis. Cinnamua 3, 3. : svρράχιον, o ιιητρόπολiς rim roυ IMPρικον. Eustallitus in narratione Noris
mannica cap. 53. l opusce. p. 283, 22. I Τὴν των ἐκεῖσε ι ἐν ριnoti ν, τό 3υρήάχιον. Adde Georgium Pachymerem supra laudatum, item Georgium Acropolitam histor. cap. 67. Ia topographia agri Dyrrachini, satis obscura, qui teste Stephano BIE. s. v. situs erat inter Drilonem tDrinonem et Aoum svoivssam , varii fontes Iuviique minus noli apud Vibium Sequestrem, paucis inspectum, oeeurrunt, quos stiluro hujus civitatis regionisque illustratori commendo. Vibius igitur p. 5. ed. Oherlin.: AIto mi ra-ctii; decurrit in Illyricum iso. mare). Idem p. I 3. : Icantia Dyrrachii, ab Icano castello dictus i. e. Ichini pagus, o septentrione Dyrrachii, versus Seodram
139쪽
s. Seula Ium . φὶ Idem p. 20.: Ulu Ieus DIrrachii est, unde aquae hujus ductae, sorsan fluvius propinquus S. Stephani a. Ligana, B septentrione urbis, tot I. fluvio Isio, quem Malchus in praevia narratione allatus memoravit in historia expeditionis Theodoricianae . Pag. 33. : Te nitrua Macedoniae, pro rimus Τ Apolloniae, in
Fuere quoque castella quaedam inter Dyrrachium atque Apolloniam, a do ei Is non indum fiatis illustrata. Oeeurrit Balogritu prope Canina, iuxta Aulonem, coli. Canta- eur. 2, 32. ; Canina o meridie Aulonis s. Vallonae); Screparium e meridis urbis Berat, ad fluvium hodiernum Serapari S. Iscarpar, qui in Apsum influit; Clissura Cleisura, in valle Aoi, supra urbem Tepeten s. Tebelen ; Timor Tomor, prope Balaistri iam, coli. Cantaeu 2. 2, 32 . De his videatur Georgius Pachyniere, in Mieli. Pala-- logo 6, 82. Cantaeue. 2, 32. 3, ΙΔ Deinde Nelegra Pacli ym. l. e. . Eam Nie phorus Gregoras 3, 5. dicit Dimi λον τε καὶ υσἈρνέφελον τροπιον. Adde Eundem 5, 6.9, 5. Hanc Belegradam Bellegradam) eandem esse statuo cum civitate Berat s Aristitiis ι-Πie Iigrad) ad fluvivm Apsum s Bera sind s. Ergent . Sententiam meam firmat 3Ielei ius Geogr. Vol. II. p. 253 et Tων δἐ Gρύεrων πολεις ησαν οἱ Σκαυπεῖς,
Austria corum Dalmatiae usque ad Epiri montes Ceraunios patuit, permagna, si longi-
lelestiis se ostr. Vol. II. p. 25 . Ieanum sunt en inter Drinonem ei Panyasin Spir
Iicluiete in Leqvieni tun, ordinis fratrum
Rero lini I 839 ederem, saepius notavi, eundemqtie in hiiliis quoque commentn-tionis decursu, lihi opus erit, uotisho. Quid de amplo eius opere sortens Chri tiunus, in quatuor patriarcha tua dige stus. 3 Voll. sol. Paris. I740 sentiam, libere tirin nunc signifieaho. In ea histo riae chriasianorum ecolo iste Parte, quaes t a ti a i ica clieeuda videt tir, eardo rei in iudicibus patriarchvtuuiu et archiepiscopatuum tum sui fi Rus aganei η versatur. Qui p-po ii indiees fidem piihlicam hahent. Iam vero euius aevi est regni orientalis R. By- stantini index Patriarcha tuum integer Τ Ve- iustissimus, qui a viam tulit, eat Leonis Sapientiu i in p. t post Chr. 885 - 907ὶ; et ne is quidem, ut vidi, vero integer est, ita ut quaedam eius ex epistolis viri Suinini, Pontificis maximi, Innoeentii Ili., supplericle heaut. Alia restituendi suhaidia aliundo petenda esse constat. Post hunc indicem aequitur indiculus quida in a. laterculus episcopolis apud Constantinum Porphyr geniti inde cerimoniis, quem eidem aevo stasiguaverim, quamquam Epiphanti Cy-
140쪽
ludinem spoetas, a borea versus meridiem; parva, si terram inieriorem a. orientalem.
In his Ioeis S ephanis forsan Stet hanacia), B sepientrione Dyrrachii, pro xime ad urbem nostram invenio, ad fluvium S. Stupliani supra memoratum. Epiri castellum Stephanacium Iustinianus imp. condidit Procop. aedis. 4, 4J. Aliis erit urbs pagus vo S. Stephano supra Limum Elissum , ad fluvium Drinonem. - Chunabium
Georgius Aeropolita quoque memorat ei P. 67. Sed en ejus e septentrione et oriente
Dyrrachii, prope ad hoc ipsum, quaero, quod seorgii Acropolitae Ioeus in prooemio
quienio tum temporis, tit noviluin editus, ad manus ess8 non poterat. Ultimo loco venit episeopatuum index, Domine Androni
et II.; itom alii quidem hrevioren latereuli
episcopalen, ut imas Graeeitat in sopius, quos Praeter alios Banduritis Ragusitans ita Imperio suo Orientali victimque edidit. lichael igitur Leui lenius Provinciam sumih quomodo dia posuit et administra- viii Disposuit seeundum quatitor patriar-ehatiis ecclesiae orientalis. Sed quanam ratione 3 Debehat fundamenti et normas instar uti Leonis Sat'. indito, Ni omnivm Plenis stimo, Ruperiora usque Bil Constanistinum M. e conciliorum Belis, reli., quRutum fieri poterat, si PDlens, et Protegomenorum quoruridum sorina, non aliter, singulis capitibus Praemittens. Verrii nisio vir reverendus, quem EXscribero multos hodie non pudet, Byzantina inprovinciarum limiten eos respexit, quos e Notitia dignitatum et Hieroclis synec- demo cognoverat, Posteriora nullo conat
Ilo nullo ine deleelu inieraniscens; id quod
Diioquaeque libri psgina textatur. Nnmque opus Lequieniannin regnum Byzantinum Spectat, non eliri silanae fidei incunabula eiusque per priora aecula hi toris n. Ita socium est, ut vir honus haud anulilia quident ex an in copi in congereret, scriptoribus post ipsum venientibus Prolii iura; Red prudenti consilio vasti m hominia opus carere videtur. Namquct Byzantinarum rerum Lequiunius sere in in eius est, atque, ut unu in de mullis
Proseram, Constansivi libraim de theis mali hos s. provinciis imperii Byzantini vix seinei legisse videtur, quamqvum secularis et ecclesiastica Provinciarum divisio ivneta sero mit, ut alibi. Luciis
dum conspectum Raut inque narrandi decursum in singulorum episcopatuum euar ratione raro tenuit, alia aliis intermiacens. Has narrandi lenehras IluIn luce quadam
mihi in Thessalonicensibus dispergere conligerit, doctiores iudicabunt. In maguia et arduia voluisse sat est.