장음표시 사용
141쪽
allatus persuadet. - moae sunt hodierna Croja Ae. Hi8sae Turcarum, patria Scander hegi , a vicinia puto urbi antecedentia. - Elissus est Alessio Liscli), ad ostIa Deia
eum cognominem, coli. Hadschi Chalsa in Rumel. et Boan. p. IM. - Dribastus eat juxta Seutarium LMeIet. l. e. p. 25 J. - Polathia milii incognita sunt. - Glabinis Aeroeeraunita vieina esse debet; eam habet Anna quoque Comnena ed. Paris. p. Ira.
Aulonia est Aulon Aulona , coli. Pouquevillio l. o. Vol. I. p. 67 sq. Leah. I. e. Vol. I. p. I sq. Hadschi Chatta l. e. p. I 3I sq. - L Uinida quibusdam erunt idem
quod Lignidua s. Lychnidus; quanquam ale valde remDia suere a sua metropoli. Vado aliam urbem quaerea; namque regnum Graecorum feeulis Bulgaricis IX. X. solam sere Illyriei oram maritimam spectabat, intus non ultra tres quatuorve leucas progresissum. Forsan signifiealve Lunetetis. Lusna ex oriente Aulonis, ad flumen Aoum Votussam ,
eoll. lab. geogr. Franeo-Galli Lapie, sol. VI l. - Antiaris est hodiernum Antiscipi, prope fines Dalmatiae Austriaeae, mari proximum, sic diei a puto quasi Barii Italies aemula, eoll. Sirahone II, I9.. p. 79 . ed. casaub.: ... Uyriροοδος sparva insula e conspeetu
mo tempore An ivari Redes archiepiscopatus evasit, eum novem suffraganeis, eoll. Melet. I. e. T. II. p. 250 sq. - Da Irutcheriopoleos sede obscura adi Wesselingium ad Hieroclem p. si12. - Teternicum ignoro. - Gradisiaci est hodierna Gradiata ad Aoum inferiorem.
Ceterum Mannertus Geogr. VoI. 7. p. 393. boreale IllyrIeum SIavos non obsedisse eontendit: salουum, si quid aliud. Vide quaeso tu labb. geogr. SIavisa Ioeorum nomina sere innumera. Deinde si terrae meridionales cipsa Graecia vocibus lotorum Slavicis scalent, quanto magis idem istud de ipso Illyrico valebit, ubi nune soli sera sedent Bulgari et Albani Arnautas Τ - Sed pergendum in Via Egnatia, quantum iniet Apolloniam cum Dyrraehio et Thessalonicam patuit. Iii. VIA INTER CLODIANA ET THESSALOXlcΑΜ. CLODIAXA. Inter hune Ioeum et Dyrrachium Itinerarium Antonini habet M. P. XLIII., nulla vel mansione vel mutatione intermedia. Tabula tamen Peutingoriana post Dyrrachium habet numerum M. P. XLVI., nomine stationis a librariis omisso; deinda Clodiana M. P. XX., quod a summa itinerarii Antoniniani non valde abIudit, quam non recte refert Mannertus Geogr. Vol. 7. p. 4II. Locum Clodiana agnoseit etiam itineia rarium Burdigalense. Est locus aliunde ignotus. An fuit prope hodiernum Euassan iuretes Itbessani3 Scampa Leakio cum Elbassano eadem esse videntur, erius verba dedi p. I6. MUTATIO AD QUINTUM. Eam habet solum itinerarium Hierosolymitanum. Abest a Clodianis M. P. XU. Iter jam vallem Genusi aequitur, cujus nomen labula
142쪽
Peu lingeriana antea quoque habet, se. e meridie Dyrraebii. Utrum fluvii litus signia scelur, sinistrum an dextrum, e tabula Petilingetiana desiniri poterit: est dextrum. Tabulae tamen retentiorum geograpbicae, item Psuquevillius tum Bea ourio in prooemio memoratus, contrarium Euadent. Ilis tefilibus est Genusi transitus prope urbem Elbassan; deinde via diu pergit per montes, qui Genuεi orani siniε iram verεus orieniatem sequuntur. ' SUAM PIS. Proprio Scama, quamquam Scompia ablativus esse pol erit. De ea breviter egi in prae liminari tommen Btione; Sequentur uberiora. Beatiorem eiis vitatem vel seculo sexto fuisse, e literis legaturum pontis ealium, Constantinopolin petentium, ibidem docui. Et seculo anteeedenti, sc. Theodosii II aevo, Seani penses pseu
dueomitatonses, sub dispositione viri illusiris, magistri militum per Illyricum, occurrunt in Notitia dignitatum orientis es p. VIII. p. 35. ed. Boching., coli. editore eruditissimo p. 230 sq. Iam vero Ptolemaeus t geogrflph. 3, I3 Seompa Eordaeis assignat his verbis: 'Loorirῶν l. 'Gμαiωνὶ Σκαμπεις. Quem geographi locum si reete intelligo,
ii Eordaei iidem Illyrii fuere, quos postea in Macedoniam strictioris a. vetustioris genis sua transmigrasse pulo, ubi inter Heracleam Lynei Pelagoniam, Nonasterium, Bito- Iiam atque Edessam i Vodina Bulgarorum sedem figenies, novam patriam Eordaeam appellabant, donee a Macedonum regibus debellati sero exstinguerentur; quanquam eorum quaedam reliquiae, itinere, ut antea, orientali, in Mygdoniam concessero, da quibus videnda Thessalonica in ea p. 273.
Quod do Macedonum Eordaeis, stirpe puto Illyrica, dixi, Id aliis argumentis eonis
firmari video. In Eordaeorum Macedonum regione occurrit locus Arnissa Thucyd. Ira , quam Bulgarorum Macedonicorum OstroVae vieinam fuisse pulo, colI. Leakio Britanno, apud quem Traveis in nori hern Greeee Vol. III. p. 3I5ὶ simillima leges. Ea vero juxta Dyrraehium t Epidamnum in in Illyrico Taulantiorum agro alia Arnissa oeeueis
rit apud Ptolemaeum geogr. 3, I 2. t Tαυλαντίων υρνισσα. Asseram alia argumenta. Inter montes Illyri - Epiroticos et Adriam occurrunt Elymiolarum et Orestarum stirpes,
esithius Ungariis l. e. p. 64 l. e GDubitat Wesset invius, quintus in Bi rutinalon si la-Pis quo um spectet. , , se Aial VI M. P., ,,inquit, uns detrahenda sunt, niit Adquintum decimum mel tua erit. Neutro opus egi, inqua in . Quintus Iopis erat ab oppido Scampis, Clodiana versu , vicis non uintis, quos auctor itinerarii Bii ignienata ubique sere computat. Ila Calauesich. Formani nominis Wesse lineius illi stravit ad itinerarium Antonini p. 3I8; ad Hieroclem P. 553. Operae mihi pretium vIdetur, eorum qnaedam repetere, quae alio loco publi
143쪽
buisse, nota res est; neque minus, Temenidas Argivos, relicta Epiri Orestide, in superiorem Μacedoniam immigrasse.
Egi de Eordaeis Ptolemaei Illyrieis. Agam in transcursu de alio Ptolemaei loeo 3, 13: 'Eoρδετ ιν l. me iωνὶ Σκαι πεις. άσὴ Mure. δαυλια. De ultimo loco silenis dum puto, quoniam nil de eo apud soriptore8 deprehendo. Formam δῆμμα corruptame,sa patet. Anne legendum si βρα novitiorum ἶ Duplicem Orie Dibram in terra Albanorum Scupetariorum, Arnautarum deprehendo ad ripam fluvii Drilonia Drinonis e priorem, Dibre S re Dibram 8uperiorem); posteriorem, Dibra Pori Dibram posteriorem s. inferiorem . Has Dibras seorgius Acropolita Debras dieit Annal. eap. 68. M. Bonn. p. IM , Rit. Jam Vero eandem sermo sormam Dohorum in Naeedonia paeontea deprehendo Thue. 2, 98. I 00 ; Topirum in Thraeia meridionali, maia Aegaeo apposita, coli. Proesp. aedis. Φ, II. ed. non n. p. 304. 5. , quam formam Io eo Doberi Macedonteae habent eo diees Leucelavianus et Palatinus Zosimi I, 43 ed.
Bonn. p. 30 . Verum haec hactenus.
Quando Seampa iuiei ierint, id historia tradere non videtur. Facium hoc puto se- euli sexti fine, quum Avari cum Stavis in regnum Byzantinum irrumperent; vel aevo
pus Argesta iis hei Livius 27, 33 o
144쪽
PARS OCCIDENTALISJ o Ex usus. DIANA. TRAIEcTUS. CANDAVI A. 25 Bulgarieo, quum hi barbari e Seamporum vicinia paIudi Lychnii Idi spIendidam suam
regiam Oeri apponerent. Certe post annum Chrisii 5Is Scamporum nomen in Aetia ecclesiasticis omnibus omittitur. GENUSUS FL. VII M. P. Hune sola habet Tabula Peutingoriana. Fluvium Stominbi esse, inter omnes constat. Habet vero ripas impeditas, teste Caesare b. c. III, 75. 76. AD DIANAM M. P. IX post Seampa). Ita Tabula Peulingoriana. Fuit fortasse
NUTATIO TRAIECTO M. P. IX. Sic itinerarium Ilierosolymitanum. Num utraquo flatio Diana et Trajectus in eadem fuerit, ego nescio. Certe Trajectus aliquem Genusi transiium significabit. MUTA TlO CANDAVI A M. P. IX. Iliner. Hierosol. . Candavia IX Tab. Peu-tIngoriana . Ergo non tantum montana ista regio Candavia dicebatur V. praeviam disseriationem , sed etiam mutatio quaedam, initio fortasse montium occidentali sita. De Candaviae deserto a. fallu inter Genusum superiorem et laeum Lychniiida Ohri nota sunt omnia. Praeter Nannertum l. e. p. 413. vide Catanesiclitum ad Tab. Peu- tingerianam Vol. I. p. 6ὲ I. Povquevili. voyage Vol. I. p. 76. I 32. 225. 234 sqq. I,eake trav. in Norili. Gr. Vol. I. p. 280. Candavia num eadem sit cum Bagora monto Theophylaeti, Bulgarorum archiepiseopi, epist. δου. coli. praevia commentatione , ut vesselingio videtur ad Itinerarium Hierosolymitanum p. 608., milii satis dubium etiam nunc videtur. De vero Candaviae ambitu deinceps agam. TRES TABERNAS M. P. XXVIII. Ii inerar. Antonini . Idem itiner et Tiribus Tubernis M. P. XXX. Sed Itinerarium Hierosol. : In Tabernas, ubi pro in lego III. Maiores mensurae Antonini Seampa satis remota spectant; minores itinerarii Hierosoly- iani vicinam Claudant i Claudiani mutationem. MUTATIO CLAUDIANUM M. IX a Patris secundum itinerarium Hierosolymi tanum. Α Clodianis est distinguenda. Vide nos in antecedentibus pag. I6. Manneristo haec mutatio eadem esse videtur cum ponte Servilii in Tabula Peu lingeriana, quod equidem in ambiguo relinquam.
PONS SERVILII X X. post Caudaviae mutationem . Eum Mannertus p. 414. et Leakius in itinere Graeciae borealis Vol. Ill. p. 279. fluvio Driloni Drinoni , et quidem nigro, imponunt. Falsum, si quid aliud. Drilonem ibi apprime, ubi e Iaeu Ocri exit, non in serius, Egnalia superat. Et intor laeum Oeri eum Lychnido et Pontem Servilii alia
3 Deutingerianae lahulae lare assinia ut ali-hi est Ravennas Anonymus, cum hoc lo- eo, tum aἰiis. Ergo illo lihro IV, 9: Praeis statam, Licinium, Ponservilii, Canaura, Dur ana. Haec sic leger Praex
dium, Lychnidum Lychnidus λ, Pona
Sertissit, Candavis, Ad Dianam. Prae termisit linec ut alia Wesουelingiva et Caintancsichius. Idem Praestatam Anonyinus paulo post denuo hahet, Red alio enarrandi tenore. De his deinceps agam.
145쪽
mutatio oeturrit, scit. Patras Patrae . Ergo non possumus de ponte Dritonia eogitare,aed de ponte cujusdam rivi, qui ab occidente e Candavia veniens in Drilonem prope ad urbem Arnautarum Dibre inflesit. Ita recto eum Delistio Caianesicli ius ad Tabulam Peu
tingerianam T. I. p. 6 I. Hic Servilii pons idem ille esse milii videtur, quem Goilii, Italiam eapturi, a. Chr. 479 transiere, Theodorieo duee; de cujus itinere, per Maeedo.
niam et Illyricum insiliuio, in praevia dissertatione quaedBm a me exposita sunt. Causa nominis ino latet, ut et Claudiani, quod a Claudiis formatum esse debet, ut inserius istud Clodiana a Clodiis, non a Claudiis, ut Lea Lio visum. Nominem Ioetorum largam nominum Latinorum segetem fugisse puto, quae mansionibus et mutationibus, Adriam et sinem CandaViae intercedentibus, imponuntur. A Patrarum statione incipiunt Graeca nomina ct Naeedonicae in ulteriore Egnatiae doetirauThraeiea Graecis intermiscentur. Iam vero e toto illo viae primo tenore, Latinis vo-ethus in gigni, quid aliud fore cognosci videtur, quam eoloniarum mili larium eopia gaiatis magna, quibus vetus noma, terraium domina, Illyriorum et Epirotarum sero eiam cooreere volebat, ut ne suis quid obstaculi, in Macedoniam, Thraciam, Hellespontumeommeantibus, nasceretvr 3 Id quod beno illis ecssisse video tum praesidiorum suorum beneficio, tum pristarum gentium a. expulsione S. diminutione tantum non interneritia, quam veterum nemo Strabone melius do euit: fuit Ruiem is auctor gravissimus Tib rio imperatori coaevus. Quanquam vel ipsi Tiberio, imperante Augusto, giavissima per Pannoniam et Illyricum bella gorenda suere. Postea omnia ibi pacata video. Jam vero ex Illyriis Epirotisque quid sactum putem, interrogabunt lectores eruditi. Omnes hos barbaros a Romanis legionibus deletas suis e , ego nunquam erediderime neque etiam tributorum saevitiam, quae magna ut alibi fuit, tantum valuisse puto, ut III1 I- eum omni hominum cultu per Romanos destitueretur. Suntque ibi terrarum, naturas bene scio, praerupta montium et deserta, in quorum latibula tyrannorum asperitas et avarilia non semper pervenisso videtur. Ita satium puto, ut residui quidam velorum Illyriorum, insitae sero elae et latrocinationis tenaces, speeiem quandam maiorum postero
tempori traderent, non minus quam Ulaelii et Moldavi, Trajani imperatoris eoioni. Fine maximopere seculi sexit Slavorum immigratio in regnum Byzantinum meridionale evenit, insequenti et deinde Bulgarorum; et haec quidem aliquanto gravior. Quid tum
illis Illyriis Albanitis, Albanilis, Amabitis, Arnastisὶ aceiderit, de eo historiam tacere video, ut do permultis aliis. A Bulgaris, qui ibi quoque sedebant, alquo etiamnunc numerosi sedent, male, dum illi regnarent, habitos esse, nemo duhit abii: quan quam nulgari, ab Arnautis diversissima stirps, haud immites, ut et reliqui Stavi, egsa seriantur. Initio seculi XI regnum Bulgarorum, evius regia tum Oeri ad Lyelivitidem paludem, eversum conflat. Nihilominus seculi XV scriptor Graecus, TEeleta, omne imperium Hygantinum inter Dyrrachium, Larissam Thessaliae ipsam quo Constantinopolin a solis sere Bulgaris auo aevo habitatum tradit chiliad. X. his l. 3II p. 37o. ed.
146쪽
λεων, 'Oς πανrεDυς συνέτρεπεν ἐκείνων τον rei χένα, Καὶ δουλονς rODrους τέθεικιτω τῶν 't iacti υν κρατει. Cum his miris eo concinit Willernius, Tyri archiepiscopus, TEetrao eoaevus, in historiae libro secundo, eap. 4. Gesta Dei per Francos, ed. Bongars., Vol. I. p. 653. : Coniicere est ex his locis Bulgariao oppidis N IE a.
Nissa et Stratieta , qui tiliquando uberiores et uberioribus commodistilibus refertae erant Proi'inciae , quanta sit Graecorum miseria et eorum debilitas imperii. Inter quas iboreales nationes 3 Πulgarorum gens inculta, a tractu septentrionali egressa, a Danubio usque ad urbem regiam, et iserum ab eodem sumine ad mare Adriaticum universas occupaverat regiones, ita ut conssus a provinciarum nominibus et terminis totus iste tractus, qui in longitudinem habere dicisur iter dierum XXX., in latitudinem vero X vel amplius, Bulgaria dicatur , miseris Graecis ignorantibus, quod hoc Oxum nomen eorum Protestetur ignominiam. Super Adristicum enim mare erat utraque 'irus, cujus alterius mesropolis est Durachium sic , regnum olimriri strenui et admistibilis, PIrrhi, Epirotarum, regis . . . Erunt eι aliae in eodem tractu provinciae, Arcadici l. Achaia , Thessalia,' Macedonia et Thraciae tres, uvae pari cum ullis involutae sunt commitate. Nec solum has praedictas provinciasatia Graeci amiserant mollitis, sed etiam, postmodum .eodem Bulgarorum subjugato Populo per Basilium eorum imperatorem, in ulterioribus provinciis, et maxime, oue regnis exteris collimitant, et Per quas iad eos acceditur, in utraque videlicet Ducia, etiam hodie non permittunt habitu ores introire vel excoli regionem , ut silvis oet frutecfis Ioca late occupantibus nullum praestent introire volentibus habilitatem; maiorem habentes in viarum d Fcultate et veprium arma uria, quam in propriis Dir bus, resistendi Diucium. Eodem modo et Epirum primam, quae a Durachio hubet initium, et usque ad montem, qui co ominatur Hagu Iaritis, Dinere di rum ροιatuor Protenditur , Per quam omnes alii transitum habuerunt principes, desertam et hiabitatoribus vacuam relinquunt, ut accedere volentibus nemora deserta et invia et tilimentis carentia repagulorum vice praebeant myedimentum. φὶ.
Gitillelmi memorabilem loci in sero inistogrum dedi ea in quo su oh entisnm, ut socordiam Bandiarii Rugusini, qui Constantini Porphyrogoni ii lihros de themus ihus provinciis nyguntinis eoinmentario oliquo illii irarct eo uolun Pht, Holur m. Nolaiae enim aeripioris Latini locus ita comparatus est, ut Constantini caput
primum libri secumli, quod tu lota exinpositione omnium gravissimum est, ad ver tia sermo et qiliuein egregio illustreii Talia vero, ut alia, Ruguvinim Praetermit-lere nolPhut. Nec mullo melius de geographia Byaantiva meruit h. IVillieuius, expedi liouum Byχanlinarum et Comue- uicarum in celeris honus quidem inter Pres; in gyographicin Iion iteru. Evolve
eius librum Coinuenicum, ubi sermo est
147쪽
PONS SERVILII. PATRAE. LYCHN DUS
Fine seculi XII Bulgari antiquam libertatem restituero, non quidem in Illyrieo, sed ad Danubium insoriorem, ubi regia eorum fuit Ternova. Albanitarum qui tum status fuerit, parum constat. Eorum in Illyrico praepotentia fini Byzantinorum regni
assignanda videtur, ubi maxime eorum opera militaris mercenaria laudatur. Verum haec hactenus. Namque a nostro narrandi devertieulo Bulgarico pes reis serendus ad viam Egnatiam.
MUTATIO PATlt AS M. XII. Eam solum itinerarium Hierosolymitanum habet. mrthus legi vult Calancsichius i. e. Verum Parilius regio cum suis Parthinis Adriae multo propior fuit, de quo videndus Tetschuckius ad Pomponium Melam 2, 3, II VoI. III. pario II. p. 3a I. . Neque aliter Leahii tabula geogr. Graeciae borealis, ubi Parisibini e meridie Genusi Seombi, inferioris collocantur. Adde b. Odosredi Mulieri tabuia Iam Maeedoniae geographicam Ueber dio IVohnsit Ee . . . des maced. Volus. Berois lini I8253. Uaee mutatio mihi, ut Petro Vesaelingio, aliunde incognita est.
LYCHNIDUS. Da vocis scriptione videantur Wesselingius et Mannerius. In hujus urbis expositione alia antecessorum confirmanda, alia emendanda video, praemittens in lectorum quorundam utilitatem Mannerti narrationem Geogr.
de expeditione Xorinannorum Thessalica; dein clo expeditione eorundem cruciat , brevi post per Bulgariam, Illyricum et Μacedoniam suscepta. Ne trie meliora Wilhenius asseculna est, tibi in libro uo, de expeditioniblia erueiatis coninacripto, Germanorum iter e Danubio per
Haemu in enarravit. De errorihua eius,
quos in Bonifacii, Thessalonieensium regis, itinere Thessalico commivit, at o huius dissertationis loco agam. Matiueritia de Caudavia statione Ioquitur, non de Candavia monte. Et recto quidem. Ihi enim in itinerariis numeri latini leguntur, thi statio peculiaria in telligenda est, non tolua aliquis lineius, licet eodem, quo alatio, nomiue in- sicuis. Ialchua p. 250. ed. Bonn. t Attoηδὸν sic . . ἐπὶ ὀχυροῖ κειμένην, καὶ πηγων ἔνδον Ex his fontihus verita Lychnidi situs postero tempore definiri Posse videtur. Addo Codrenum Vol. II.
148쪽
dam de pisci hiis Lychnii idis, Strahoni
respondentia; postremo alia narrantur doeanalibus, se. in ilio Drini fluvii. De his omnibus v. Nos paulo insorius. Tales seribendi sordea librariis deben
Iannerius Malchum negligenter inspexit. Is enim Gothis tirhena restitisse claris verbis testatur P. 250. 256. ed.
Gnidiis reparatione fortasse stripe Redero poterat, ut etiam Thessalonica, quae ipsa quoque in catalogo nrhium reparatarum, ut Lychnidus, non legitur, eum antea Zeno imp. id praestitisset. De his v. Nos in Thessaloniceusibi a P. I 78 sqq. Lychnidum vero claria verbia hahet Hierocles in nynecde no p. 393. ed. Bonn. ris. Ἐπαρχία νως 'Imείρου, uno νον ον-1Mριον. πολεις θ'. ΛΓρήδειον, η ποτε
creta. Ergo voces A. et z. Dominativi errant. Forma A. στρῶν e Ptolemaeo cor
G1γων Λῖστραιον. Παιονως Λεβορος tI. Bo-βηρος . Iam altende ad tenorem Ptolemaei geographicum. Primo venit S compa etc. Id in iis Aesi raelian; postremo Doherus.
Ergo Aestraeum quod da in Illyrica quoquo regio habilit prope Lychnidum, Puto , non tantum Macedonia Thraei ea tLiv. 40, 25. , se. Prope Siruin Pilaam Bulgarorum . Apud Hieroclem igitur Aioreαιον Iege, pro insono Alarρων ωυστρων . Votem alae nων intentatam relinqno. Alia tamen vide apud Uesaelingium.
149쪽
nomine, situ, historia. Nomen Graecum eSse VDIunt, a Iatu cognnmine sumtum, cuius aquae limpidissimae spellucida o) esse dicuntur; quod ego neque assirmaverim, neque negaverim. Illyriei certe linis in hoc lacu nondum quaerendus est, sed initio Lynci, ubi nivns Pieria occurrit, teste Cantaei Zeno 2, 2I.: Ibi Ἀχροι, πόλει cantolio uno τὴν ILε-oicti' το ορος κειμενη. Pierium Vero, regionem munianam, ipsa quoque Macedonia stricii sensus habuit, juxta sinum Thermaeum occidentalem et montem Olympum; inquam hos Illyrius immigrasse statuo, donec ultra Strymonem a Macedonum regibus
amoverentur, ubi aliam si eri iam in Pieriam incolebant. In voce loel illyrica Macedones graeeissasso puto, ut BJZanlini e nulgurieo Ocri suum plur. , sormarunt; quod quare Poliquevillius in epistola mihi data neget, sc. Ocri et Ichrida diversa esse oppida, ego nondum per8pexi. Alias barbarorum voces salis multas BJZani ini linguae suae genio adaptarunt more Volerum Graecorum; cujus rei eum Inulla
exempla asserre po8sim, praetermittere talia salius habeo. Aehridae et Lyehitidi situm distinguere Potique villius cum aliis poterat; sed formae ocri et Achris non dis Ierunt. φὶ In situ quoque huius metropoleos definiendo a recent Ioribus dissentio. Mannerius veterem Lychnidum non ipAnna urbis Oeri sedent habuisso putat, i. e. non in s ne laeus horeali, sed potius in ripa Lychnitidis meridionali. Idem Loakio videtur, cujus verba Notili. Gr. Vol. IlI. p. 28 I. reputere lubet: ,, Aa thore. vas a distanca os a bout II M. P. Dona the hrid go os Servilius to Lychitidus, iliis clites eii y os ille Dassaretii Was
150쪽
lho Eordaicus os Arrian i Exped. Aluxandri I, 5ὶ . '' Tabula quoque Lapiei sui. VIII,
laeti nidi rudera quasdam meridionali paludis orae, et quidem ex oriente, apponit. In his, inquam, a doctis iterum dissentio. Lea ius in iis errasse videtur, qua odo ultima Candaviae parte narravit. Ibi enim neglecta Patrarum statione viam nostram versus urbes Dibras duci vult; quod quam salsum hil, supra o, tendi. Nam Pons Seris vitii non Drilonem fluvium speciat, sed rivum quendam, qui Driloni miseetur ab oeei-
dento, vel ipsum adeo Genusum Seo inbi , Lychnidi vicinum. Ergo is pons sero in loeum Arna uiarum Alia usi incidit, qui ab OLri oppido septem leucarum spatio lII. P.
De his lamihus esti in praelatione, ubi
ait udendii in est ad Sirahon in unum Pluralis numeri. Hos ineun non illi Alravit Munueritis., cuius Verba supra dedi P. 30.
Sirahone T, I, 8. p. 326. Lychnitida pa-
Itidem accolchant, coli. Liv. 3I, 40.: Ab Celetro is nassaretIos processit, urbemque Peltam sic vi cepit. Ex his heuctvides, ti hinnin Arriani fluvius Eo aiens quaerendus sit. Nequaquam ibi revera, ubi Apsum n. s. Volsanin huncinus; aigni in scatur Genusus Seon hi , e septentrio in io et oriente Apsi. Consul Romanus, Celetro Macedoni eo Castoria relicto, Per vallem Biklistae sua liaemonis superioris Dassaretios petiit; ergo Pelium s Pellium
vix aliud esse poterit, quoIn hodiernum Devols Deabolis , nul Georis elia. Egregie igitur Arriantis Ptolomaeo opitulatur, qui Scampa Eordactis lilrricis, Gentisi fluvii accolis, assignat. De Alexandri M. iii-nere haec addo. Relicta Heraclea Bilo-Ita initia senii si pes cinit, quae nunt iuea valle, lihi hodie sunt Bulgnroruin lactis Pres Pa et Dre novo, celt. Ipsa vero tiri, Prespa Arriani Pellium esse non Polerit, quia scriptor in copio 8a illius expeditionis enarruitono laetium tinum vel altorum vix Pulo Prahi ermi SisSEl, o quihus Goni sus t Eord uictis oritur. Arrionei loel leelionem suturo peregri uniori, ut in ipsis istis to eis velera eum novis com Parci , comm udatam velim. Postremo si Nili lorus cither clio XVohusit Ze . . . desmac don. Vollis P. I 4. l8.1 Eordate vin Erigoni Teternuo) ex Eordaea Macedonica misceri puint, admodum sulsus est. Pellium Potiumst Livii et Arriani mit urbs Dassaiar et i orum. Ereto Eorda eua Arriani stu- viva est Genusus Seombi superior, nomine an Eordaeis tracto, qui potiora vallis leuehunt. Et vide, ne Dassaretii para Eordaeorum Illyricorum Scampensium