De consolatione philosophiae (CSEL 67)

81쪽

turalis cluet intonii ot ab Odom multiplex orror abdueit. ΠSidera namque an or in quibus f homines depturos beatitudi non putant ad destinatum finem valeant per- Venire si iam vel poeunia via honores esteraque tale quid asserunt eu nihil bonorum abesse videatur nos quoque satoamur fiori aliquos horum adeption Dileos. Quod a

Si neque a valon effieoro quod promittunt bonisque plu-rihu caroni nonne liquido falsa in his halitudinis poetes deprehenditur istimum uitur se ipsum, qui paulo ante divitiis alnu has intor uo intor illas hundantissimas

e numquamno animum tuum eoa pia ex qualibet iniuria confudit anxistas Atqui inquis lihero in tuisse animo quin aliquid serapor an rer reminise non queo.

N0nne quia vel aborat quod absesso non silos vo aderat, qu0 adesse noluissos Ita est, aquam Illius igitur praesentiare huius ahgontiam Osidorat, Confiteor, inquam. Ego voto inquit. o. quod quis uo desiderat smet inquam Qui vero eget liquo non est usquequaque sibi ipso sustidiens. Minimo inquam Tu 0liaque hane insulsethtitiam plenus inquit opibus ustine-

d utileisentem ius sibi fae eo mu utit o hoe erat quod P mittere idoliantur Aiqui ho quoquo maxime e nsi aederandum puto quod nihil haboti suapt natura Pecunia ' his a quibus possidotur itivitis nequos auter i. Pateor inquam Quidni satouro eum tam otidie valon laxi0 aliquis eripiat itioito' itide enim toro os querimoniae nisi quod o vi vo fraudo nolontibus seeuniae petumiit erutah inquam hi igitur, a

82쪽

inquit extrinseeus petito praesidio quo suam pecuniam ii quisque tueatur Quis id inquam no ot Atqui Haegeret eo nisi possideret peeuniam quam possit amittere. Is iubitari, inquam nequit In eontrarium igitur relap ares est; nam quae utileientes sibi tueor putabantur opes, ii alieno potius tuosidio laetunt indi otius Quis autem modus est, quo poliatur divitiis itidiuotitia Num enim divites suriro museunt num sitire non possunt num a frigus hibernum poeuniosorum memhra noti sontiunt sed adest, inquies opulentis quo amhm sationi quo sitam 'frigusque depollant. Is hoe modo eonsolari quidem divitiis indigontia polost autorri ponitus non potest nam si haec hians emps atquo aliquid poseon opibus expletur a maneati esse sest, quao possit explori Taedo quod natur 'minimum quod avaritia nihil satis est. Quare si ope de summovere indigontis possunt o ipsae suam faeiuni quid est quod eas fulsetontiam raostar eredatis8m. Quamvis votito dives auri gurgito

non exploturas Ogat avarus opes oneretque haeis olla rubri litoris rura tuo senteno seindat opima ho nee eura morda, desero superstitem deliinetum tuo leves non comitantur opeS.

4. Sed dignitath honorabilom ovorendumque, cui prin enerint reddunt Num vis ex tisinistratibus ut utentium 2 mentibus virtutos itis latis .ilia . philtitit Atqui 'piugare, sed inlustraro potius equitiam soloni quo si v iudignemur eas saepse sequissimi hominibus ontigi β' unde Catullus Ilehi in euruli Nonium odontem strumali

83쪽

tamen appellat Videsno quantum malis dedoeus adleiant adimitatos Atqui minus oram patebit indignitas. Si nullis honoribus inolares eant quoquo num Indo tot perieulis addite potuisti ut eum Doeotato goror magistratum putares, eum in eo metito nouuissimi seurrae delatorisque respieeros Noti nim possumus oti honores reverentia dignos iudiearo quos ipsis honoribus iudieamus indignos. At si quem sapistilia raoditum idores num posse eum Vel reverentia via a qua os praelitus sapientia non dignum putaro Iinimo. Inest enim dignitas propria virtuti quam protinus in os quibus litori adiuneta trans-landit Quod quia popularos faeors sequeunt honores, iique eos propriam dignitatis pulehritudinem non habere. in quo illud os animadvortondum magis iam si eo abioetior smi, quo magis a pluribus quisque eontemnitur cum re- Verendos faeere noquoat quos pluribus ostentat deSpeeiisere Potius improhos innitas faeit Vorum non impune is reddunt namquo impios, parom dignitatihus ieera quari

sua contagione eommaeulant

Atque ut agnoseas oram illam revorentiam se has aivmbratilos invitatos noti posso eontingore si qui multiplici onsulatu stitietu in haphatas nationos torto devenerit, venerandumno athusis otio Deiot Atqui si hoe natu laxate munus dignitatihus foret ab offiei suo quoquo gentium hullo modo ossarent si eut iunis ubiquo terrarum num iliam omen alere dogistit S. quoniam it eis non propria Vis iare hominum ulla, alnoetii opinio vatis eunt ilico eum R, eos enserint qui diu latos eas sis non sostimant. Sed hoc apud sextoras natioti- ititor os sero apud quos oriae' t, num porpore porclueant Atqui praetur magna olim apolafitas nune natio nomon o senatorii census raris

84쪽

sare ina si quis quondam populi eurasso annonam magnu iae habebatur nune ea praefoetura quid abioetius II enissipaulo ante diximus, quod nihil habo proprii Meori . opinion utentium nune plotidorem eo ipit nunc Iuttit. 1 Si igitur revsirotidos laeero nequount imitates si lirhimproborum eontagione sordoseunt si mutatione temporum Splendere dosinunt si gentium adstimationa vileseunt quid i quod in se spotondae pulehritudinis habeant nedum aliis rasstent*IV. Quamvis se Tyrio superbus ostro eomeret si nivois lapillis, invisus amoti omnibus vigebatii uriae Nero saevientis Sed quondam ahat improbus verendis patrihus indeooros eurules

Quis illos igitur putet palos, quos miseri tribuunt honores' i 5. An vero extia eo umquo familiaritas osseere poten te valet' Quidni quando horum telieitas perpetu pex 2 durat Atqui lotia os exomplorum vetustas plena et ' praesens aetas qui rogos lolieitarem ealamitato mutaverint O praeclara potonita quaestio ad oti orvationem quidem a Salis etficax rivonitur. Quodsi hadesto notum potosta beau tudini auctor est notitiἡ si qua isto dolvorit folieitatην, ininuat miseriam importhi S a quamuis lato humana 'o dantur impseria plutos ni eos; ost otii os olinqui quihu β regum quisque noti imporol. Qua heo parto beatos laete 'de8imit potostas hae impolotitia tibinteat quas misero saη bo igitur modo maior in re ibit in , o tioeosso os miseria'

85쪽

ritonem. Exportus sortis suae orieul rum tyrannus regni motus tondhtitis supra vortie m gladii terrore imulavit. Quas est igitur haseo potestas quas sollicitudinum morius expollere qua formidinum aeuleos vitare nequit8 Atqui vellent ipsi vixissa seeuri. ἡ timueunt dehine dep0testate gloriantur An tu potontoni Otisses quem videas velle quod non possit moero potontomi ases qui satellitelain ambit qui, quo torrot ipse plus metuit qui ut potens rase videntur in siruthulium manu situm ost Nam quid ego regum humiliasibus dissstram eum ρgna ipsa tantae beeillitatis si a domonstrom quos quidem regia o iesias asepe ineolumis Mopse autem lapsa prosternit Nero au necam familiarἡm raoeoptorem ius suum ad eligendae ri0rils eo git arbitrium Papinianum ictu inter aulieos tento militum ululiis Antoninu obiἡoit. Atqui uterque i

potentiae sua renuntiato volvolunt quorum Senee opeβρtiam suas tra ro X ioni musci otium eonferre conatuSest; sed dum ruituros molos ipsa trahit a Uuiser quod Voluit 'ireuit Quao si iiiiii i ta solstitia quam portimeSeunt a habentes quam no eum abor velis tutus sis et, cum 'ponere eupias vitai noti possis Aut pra sidio sunt ia inici quos noti Virtus. ἡ fortuna doneiliat Sed quem telicitas amidum odit ititori uitium laeto inimieum. Quae vero estis osseaolo tia tio..tidum utilii familiaris initi aleus3 v. Qui so volo esse potentem, animos domo illo formosn e vieta libidino ollat dis summittat habellis:

86쪽

Boothi Phil eons.

tollus tua iura tromoseat sit sorviat ultima Thyle iamo atras pollere eurasmi forasquo fugar querelassio, non posse potontia non est.

6. Gloria vero quam fallax saeps quam turpis est: Unde non iniuria tragicus exelamat: Ddo a d a, iiοιοισι δὴ βροτῶν

Plures enim magnum suopo nomon falsis vulgi opinion bus ahstulorunt quo quid turpius Oxeogitari potest Fata qui falso prasdieantur suis ipsi nodosso est laudibu a eri seseant. Qua si otiam moriti eonquisita sint quid tamen sapientis adi e rint eo eientiao qui honum sum non populari rumore sed onseiotitia voritato metitur Quodsi ho ipsum propagasse nom6 pulelirum Videtur a consequens ost ut foedum non Oxtondisso iudieetur. Sed cum ui paulo ante disserui pluto thnis osse noeefise sit, ad quas unius fama hominis n6quoatici votii re fit, ut que I tu aestimas esse gloriosum proxima paria torrarum videatuis inglorius. Inter hahe oro popularom gratiam ne eum memoratione quid ni dignam puto quae noe iudiei iusta venit nee umquam firma Wrdurat Iam oro quam inane quam futtilo nobilitatis omon qui non Videat Quae si ad claritudinom oleriue aliotia, lividotu namqn esse nobilitas quaodam do tithriti Uoniens laus parentum

87쪽

quodsi elaritustino praodieatio faeit illi sitit clari necesse stat, qui praedi eantur quare splendidum te si tuam non hahea alion claritudo noti reeit Quodsi quid est in so0hilitate honum id esso arbitror solum ut inposita nobili- hus Meessitudo vidoniis no a maiorum virtute degeneret. Π, mn hominum notius in torris simili surgit ab ortu

unus enhirorum pator si unus unet uinistrat

Illo dWdii Phooho radios clodit et cornua lunae, ille hominos hiare torris odit ut si lora caelo. Ne clausit morebris animo eolsa sede potitos: a mortalos igitur eunetos odit nobile germen. Quid gonus et proavos tropitis Si primordia vestra

uetoremque eum poetos nullus degener XStatim vitiis peiora soUens proprium deserat ortum

7. Quid autom do eorporis voluptatibus loquar quarum I ppetentia quido iston si anxiotatis satiet: Verop enitentiao Quanto tua mo hos quam intolerabiles q' 're quasi quendum laueiu noquitias montium solent x terre orporibus Quasum motu quid habeat uelanditatis a gn0m, trisths vos voluptatum ritus quisquis minthei libidinum uarum volot intollo t. Quae si beato e plicare possunt nihil ausa est quin poeude qumust

'alae esse dicantur quaeum omis . explondana eo p9x lem laetinam to titia itit titio: monestissima quidem o 'niugis loro libolo umquo uetitissitas sed nimis e naturastiqtum si ne ei qu4m filios inuonis se tortore8 quorum

88쪽

quam sit mordax quaeeumquo condieio noquo tilia ex s pertum te neque nune a tum neeosse est ammonstre. In quo Euripidis moi genistitiam probo qui arentem libens infortunio dixit sesse tolleom. VII. Habo hoe voluptas omnis. stimulis agit ruentes apiumque par volantum.

ubi grata molla fudit, is, fugit et nimis tenaei fori leta eorda morsu. 8. Nihil igitur dubium At quin a ad eatitudinem viae ovia quaedam sitit nee Wrdue re quomqua est Valeant ad quod se stiluetura osso promittunt quanti Vero implieitae malis sint Movissimo monstrabo. Quid enim, pecuniamno eongregni otiaboris Sor eripie habenti Dignitatibus uigor voti manti supplieahit et, qui praeiro eteros otiost eupis poseondi humilitate vilesees Pototitiamtio dosidora, Suhihetorum insidii 5 obnoxius perieulis utilite bis Gloriam potas Sed Nn8pera quaeque distraetus seeurus os o osistis. Iolup 6 tariam vitam oras Sed quis oti si sitiat atque abieta vilissimae tragilissimamu6 rei eorporis sorvum tam ver qui bona pra se orporis olunt quam exigua quam tragi' possession nituntur Num otii olophantos mole tauro robore superaro potoritis num irios uoloeituto praeibitia)

89쪽

Respieite easti spatium firmitulinἡm. oleritatem et aliquando desinit vilia mirari Quod quido easelum non his

itus est quam sua, qua regitur rations mirandum Formae ero nitor ut rapidus si ut volo et vernalium norum

mutabilitato tu actor Quodsi ut Aristoteles ait, Lyncei

oeulis hominos utorontur, ut orum visus obstantia penetraret nonne introspoetis viseerihus illud Methindis supersei pulchorrimum orpus turpissimum videretur Igituri pulchrum vidor noti tua tiatum sod oeulorum speetan' ' tum roddit itisimitti, sh adstinato quam vultis nimio oorporis bona dum elatis oe quodeumque miramini. triduanas obris ignieulo posso dissolvi. Ex quibus omnibu8ulud redigor iti summum lieot quod hase quae nec praestare qua pollidentur bona possunt ne omnium' 'nsrum oti rogatiotio portoeta utit ea nee ad beatitu's Rem quasi quidam alios teputii ne beatos ipsa perficiunt. Πι Ehou qua misWros tramite devios

abdueit ignorantialNon aurum iti viridi quaeritis arbore nec vito gemmas enmitiri non altis lautioos montibus abditis ut piges dilatis dapes, ne vobis apreas si liti a sequi. Tyrrhena Optatis valla: ipso quin otiam uetibus ah litos

90쪽

quae gemmis niveis unda feraetor vel quae rubsentis purpurae ne non qua tenero piseo vel asperis pra stent echinis litora iis, Sed quonam latoat quod cupiunt, bonum. seiro eaeei sustinent si quod stellisorum transabiit polum, tollure demsersi seiunt.

Quid dimum stolidis montibus improcer3

ii Opes honoros ambiantot eum falsa gravi mole paraverint,

tum vera eo oseant bona.

q. aetenus motidaeis formam hileitatis glandia esusrecerit quam si orspieaei 16 intuoris ordo est dea nee qua sit vera monstraro. inui video inquam, ne opibus suifieientia noecio is potoni iam ne reverentiaradignitatibus nee oldbritato in utoria noe notitiam voluptati huS OSSe eontingero otiam ausas eur id ita a deprehendisti otitii quidola volui simula mihi vid I intueri sed ex to portius eo oseor mulim At a' i promptissima ratio ost. Quod nimisimplox est indivisu quo natura id error humatius separat iis vero atque et ieci ad atquin importoetum tuo itidueit. An tu arbitram quod nihilo indieoat e si potistiti, Minimo inquam 5 - et tu quid. vi nam si quid ost quod in ullaimbeeillioris utilotitia sit ita haeso, sidio noeesse est ege ;

alieno. Ita sest inquam Iuitur sulsetontia potentiae 7 que una est eademquo natura Sie vi dolui. - Quod ex 'huiu modi sit spernotidumtis o se eotisos a eontra rer