Prolegomena in T. Livii librum XXII

61쪽

ΙΝ . LIIII LIBRUM XXII. LVII

Uo est ad spolia legenda animos intendunt, curam Vertunt, mentem dirigunt. Ad has locutiones revocata codicum lecti i 91ste iudicari vix potest. Cf. 37 60, 2 Cogitanti Q. Fabio, cui rei potissimum insisteret et Caes. . . , 5 totus et mente et animo in bellum Geverorum insistit. Sall. Ust. 3, 64 Locum nullum nisi quo armati institissent ipsis tutum fore. Reprehenditur quodammodo spolia legere ante omnia Hannibali curae fuisse quo ipso tempore Romam statim iter eum facturum fuisse prunandum erat. Itaque insistendi Verbum significans est, languens quod coniicitur.51 9 subtractus C 1. 3. M. M8. Η, et rig, mn, laes ractus . substractus Sc. ob substratus Mog. ld. Gryn Frob. Mut Gron. Crev. Dris BD, bn Mug, in Cumiseni suum militem etiamtum vivum protraxissent, qua conspectus est delarmitate, omnium ad se convertit oculos. R. Romanus in rabiem n. in iussitem odd. edd. Monuit primus Harant, si idem utrimque subiectum sit, legem ermonis non sinere alium hominem ad Verbum convertit, alium ad aespirasset intellegi, ac post vera 'σεω , versus edd. Vett. pro abiero subiecto is addidit; uelle autem alio loco ille, nempe cum ille, momibus cet. Nemo animadvertit in folium verbo inutialibus terminari, sequens initium capere ab in rabiem; ibi vero alterum nomen in s desinens facile intercidit, quamobrem me- mannum Verum invenisse arbitror. Nonnumquam in foliis mutandis maior iactura facta, quo modo ini 28, 11, 2 omissa sunt haec: Matutae de caelo tactam, Safri. Ceterum pronomen is vel ille vix sussicit. 54, 6 est C edd. ante Tyn. denuo M8. Η, Mn, g,

54, 11 Commares rim. 2. Μ kr, FH, Wbn, g, V 1, n, kg. commare et . Comparem edd. ante Bis Commares aut is Rinn, vir Comsares liceit arant. Comstares scilicam 2, 3. Ubi erat esset co ares, ni exstitit esset commare sit, facili scilicet repetitione unius syllabae, quae quidem tanta vexatione

62쪽

ac molestia digna non erat. Haeterea, si ponitur aut in duas Carthaginiensium clade concluditur comparatio.

W- 1. hine edd. ante l8. mg, mn, tr. In odd. saepe in scriptum est pro inde ut infra c. 7, 9 indictisor ), non item es. habet vectigaviis consona, ut fit, duplicata, e quo v fingit vecti aliis atque ob hunc suum dativum invecti factum esse contendit pro e0, quod scriptum fuisse vult, et eoii. articula inde Livius interdum sic utitur,

ut nexum rerum et causam significet 5, 20, 7 Licinius invisam semper eam pecuniam lare aiebat causa8que criminum ad plebem, seditionum inde ac legum novarum praebituram. 25, 15, 16 Seditio inde paulisper tenuit. 25, 35 7 id modo esse salutare credebat, cedere inde, quantum posset et inde una nocte aliquantum emensus est iter. Sic , sed et una nocte auctore Oronorio pr baverunt Wb et MVg. 55, 3 et sero. M8. Η, Wbn,ing, mn rig. et paene . fot per in vir per 3. 80. l. og. ld. Frob. Gron. Dris. Μvg. 0 frustra C et habent, egi enim . . idque, vel et quidem. Cf. 1, 17, 7 regem et ab ipsi creatum pa88uri, 4 55, tres erant et omnes acerrimi viri, 9, 32 8 proelium multos utrimque et fortissimum quemque absumit. Cf. supra ad 1, 19. 55 7 suae edd. edd. ut suae m. Ad mitigandum, quod de nuntiis severe iussum erat, per parenthesin subiicitur illud

suae . . . e Fectent.

55, 8 egredi virbe v 2, mn, mr egredi urbem medd. Vid. pileg0mena mea ad 1, 29 6. D. certe tumultus scripsi recte tumulius C Als. Η, Wbno,ing. recte fumustus Win, is , rig, tr. tum res Mug, mn tumulaus, recte 1. 3. Sc. reli ante l8. Sententia haec est: Ubi strepere saltem ρsierit turba discursantium, tum in curiam patre revocandos. Haec refert ex Lambin Hanesi ursellinus II, p. 18): si certe pro sauem p nitur, p0steriore loco semper poni solet'. s. iv. 2, 1, 2 --ditores partium certe urbis, , 11, 13 Et illi quidem, Drsitan et publica sua certe liberata fide redierunt 22, 54, 6 moenibus e certe, etsi non armis, ab hoste videbantur defensuri.

63쪽

Μ0tathesin litterarum etiam ini minime insolitam esse iam supra 9, 2 monui quo modo vel ternae vel binae litterae transponuntur mutavit ibi scriba domo in modo 21, 21, 5), contra modo vel modum in domo, dom- 30 12, 17. 27, 16, ), raptim in tartim 23, 36 6 29, 28, s), nimis in minis vel minus et vice versa vide supra ad , ), romae in morae 25, 36, 1πι, formae in romae 22 46, ), corionenses in crotonenses 22, 4, 2),Mωm in rum 22, 28, 143, MFectari in mepfari de hoc et similibus vide supra ad 4 4), -- in regi m 26, 35, 13, abnuenti in Meunti 27, 4, 13, agnum in umon 27, 4, 113, ea eisderent in eoeducerent 24, 1, 4), si te in egres 24, 3, 5), --eestiis in dereptus 29, 34, 15), Moesisses in emetisset 30, 18 s). Quae cum ita sint, non est quod miremur, si hoc, qui adest,

loco certe in recte mutatum est.

57, 3 pontificis o Gron. Drah reli pontificum . 80. M. Og Sob. Frob. Grut sontificium n. Licet h0 inveniatur apud Priscianum, nominis mutandi ea causa non est quae suffulat. 57 6 terram auctore Disero Ug, b 6, mn, vir terra edd. ante Mug, item in rig. Cf. 8, 15, 8 viva sub terram

57, 11 aliam formam C ali ' edd. formam suadente

Lutasio tr. Censet Lutas aliam expungentum esse, quia de novi cuiusdam dilectus forma antea nihil commemoretur. Sunt tamen aliter ea verba intellegenda: Inopia liberorum capitum ac necessitas dedit aliam formam dilectus, formam novi dilectus. Est igitur epexegesi8. 59, 1 Ani vosque e coni Haranti rig, mn, V 3, tr. iuni g. . Iunius edd. ante Harantium. Quam facile univosmin itiniussi confluxerit, apparet. 59, 9 fuerunt e coni Alschelarii ab ipso dimissa vg. ref erunt edd. edd. fuere tr. 0rigo erroris apertissima est ex eo enim, quod aut post sequitur, relicti prima syllaba, ut fit, antecapta velut o. 60, 15 desero uno desideresis V reme Min refuge uni conformatum est. Aliam formam induit mutatus exitus verbi, de quo cogitavit ueller Litterae alieno verbo γpositae huius saepe conferunt mutationem non solum apud anti-

64쪽

quos scribas, sed nonnumquam etiam apud nostri temporis criticos, cuius rei iam proxime equitur exemplum. 59, 10 in nobis isor corr. edd. ante Als. v 3, mr in

nobisme risor. r. in nobismet is in Mn, g, V 1, 2, Win rig, mn laciderat oculus librarii in vicinum illud nobis merito, e quo sumptis duabus litteris superfluis manu moder batur. Idem fere error g 14 qui vos hospitum Ρ MA., ubi a teoedit in quin nos hosti quin pro Mi9. Edd. ante is quinoso mirum, quo loco prorsus tollendum est pronomen, minime suadente Haranti suos scribendum.

non rasuram adnotavi sot voluit altera manus, scilicet ne vanum exstaret, quod reliquerat librarius. Nec cum nexu sententiarum convenit ea particula.

vobis medd. , tamen mutato ordine ut a vobis redimeremur 1. 3.Α8c. og. H. non M. Sob. Gryn Gob reli ante M8. a nobis 1.). Ab iis, qui vobis ad praecedens verbum referrent, et pra positione ornatum et loco motum. - R. visi simus Asc. BD, FRWb sqq. visi sumus Q. 3. M. Og Ald reli.

60, 5 videatur olf in Whn,ing, in rig. videbatur edd. ante Als., post vg, mn, tr. id alti in Waltera manu voluisse videtur. Legentium plerisque es Haeso nimis durae severitatis fuisse antium visum iri Livius opinatur. Non

autem plerisque eorum, ad quos orationem habebat, nimis severa sententia eius videba r quippe qui rationi asperae convenienter triste illud responsum redderent. 60, 7 Fraeferrique odd. edd. Fraeferrique se auctore ese

bergi m 2, - Quam coniecturam v 3 reliquit. 60, 15 Licteri Gryn sqq. ante Als., post Η, Vg, Win, n vir. Et liberi edd. ante Gryn. post Als Wbn, g, rig. Differt hoc exemplum et additivi ab eo, quod confert Mn, 5, 52 8. Repetitur et post verbum in et exiens metia 60, nec magis hic retinendum quam paulo post g 18 desideres a

quorum. - R. bullienati edd. edd. abalienato Mug, mn Malienati iure, i. e. privati Ubi alia est vis huius verbi, aliter

65쪽

I T. LIVII LIBRUM XXII. LXI

construitur. Si abalienato iure Livius scripsisset, nulla mutandi causa fuisset. Nullo exemplo docuit advi Malienatum ius o mitim dici. 60 17 Quam odd. edd. ante Ug. Quamquam V 1, 2, Win Whn 6 rig, mn Quamquam quid, v 3 vir. Est i terrogati incitatior cum indignatione, ubi proprie Quid exspectandum erat, pro quo attractione quadam legifur Quam ego μα- uiam istori accuso Attrahuntur pronomina ad sequens s stantivum 1, 45, 3 Romae fanum Dianae fecerunt. Ea erat confessio et 22, 6, 3 consul en hic est iam ego hanc victimam manibus peremptorum civium dabo. 2, 10, 2 ni unus vir fuisset, oratius Cocles id munimentum illo die fortuna urbis Romanae habuit. 7, 20, 5 ne appellarent consilium, quaevis ac necessitas appellanda esset. Dicit advic m. p. 310 Ussinoum vidisse, non recte interrogari posse, quae ignaria accusaretur. Hi autem modo nem -- quam interpres hoc dictum accepit, sed omnes ita reddiderunt, ut si fuisset Quid ego ignaviam et GDoch a Mage ich Die-jenige de Feighei an, etche ita ines Verbrechen anhlagen hinnse Maiber. Ρraeterea, cum qui se ipSum corrigen quamquam usurpat, equi Solet interrogatio, quamobrem monente tandem eisse ornio, quamqu- quid hic exspectandum fuisse, id denique arripuit advi a codicibus longius aberrant. 60 19 his sescentis hostes Ino, Mug, mn, tr. His sescenta milia hostes . iis eaecent millia hostium . . Mog. FH. his sescentis tot milia hostiumrug, b 6 rig. iis quadraginta millia hostium l. Gron. Drah. Immotus stat nominativus Aoues, certus est numerus erumpentium, qui ab initio notis scriptus facile mutationes subiit; de hostium vero numero nihil utique statuendum. 60, 21 fuisse, qui erumsentibus . . sc M. Og Sob. Gryn. Fr0b Grut fuisse, ut erumpentibus mron. Dris SD, BD, Als in m. fuisse, in qui erump. coniecit Schottus fuisserum em . - 1 fuisse usui e - - 6 rig. aut favisse

66쪽

sis sumus.

Desperata scriptura in conia sunt quod interpretabantur secum conati sunt μ), quid sit pro eo, quod est Me scribendum, quaeritur. Respondet iam diu Gottus: Quid si legas, translatis tantummodo verbis, in qui erumpentiums, ne misere cet. Antiquissimi autem editores qui solum tenuerunt, quod quidem commodius est ac probabilius; cuius forsitan reliquum sit priore loco is pro Mi. De reliquo, ut verbis utar advigii Em. p. 3113, aliorum conatus omitto, quorum vix quisquam sibi ipso satisfecit' namque hoc etiam post ipsius is certissimam medicianam', quam Vocat, dicere posse mihi videor. In hunc modum locuti erant captivi Eos, qui Sempronium ducem secuti essent, nisi pernicitatis pedum et ursus aliquod praemium esset, sibi non esse praeferendos, nec in iis plus quam in se praesidii fuisse rei publicae commilitonum condicioni fortunaeque se non invidere; et illis bonis ac fortibus militibus usuros 88 Romanos et semet ipsis etiam promptioribus pro patria, quod beneficio eorum edompti essent c. 59, 10). Ad hoc Manlius ironice respondet: Non modo fortes, sed ne bonos quidem fidelesque cives eos esse posse bonos enim fidelesque nec fuisse, qui cum Sempronio erumpentibus, ne erumperent, obsistere conati essent, nec futuros esse in posterum, cum fieri non posset, quin ipsi contumelia adfecti eos, quos fortitudine sua incolumes atque honestatos viderent, invidia odioque persequerentur. De favore ullo, quem erumpentibus praestiterint in castris manentes, malo modo agitur. atet igitur scripturam, qualis tradita est, nisi torqueatur, nullam fere habere dimovitatem. 60, 25 in astra auctore Lutasio vir eram in aura .rum in castra edd. Facile eum ex propinquo loco immigrarit, eo convenit in rum mutare, sive per se hoc enuntiatum consideramus sis cum Sequenti comparamus. Saepe quidem apodosi sum Uposito deisitur, sed ita, ut, quid persecta re secundaria, et ubdem tum demum, sequatur, denotet, velut in hoc libro . , set 43 7 21, 11, 8.

67쪽

60, 26 Qui os scripsi. Nos dd. ante Sob. Vos Sob. Frob. est ante l8. Et vos is Mn Mug, reli. Ego vos m. ob redimam odd. edd. redimamus e coni. Lutasti tr. Non verisimile est Q pro et scriptum esse, praesertim quo tempore siclum illud A nondum in usu erat, facillime autem, si fuit inuos, contrahendo mutatum in quos similiter atque 22, 15, issa iam in ips- contractum est. Qui vos redimo- L . Vos redimere qui possumus CL 39, 37 2. In oratione incitata, quasi personam populi Romani induat Manlius, subito fit transitus in formam singularem. s. c. 50, 6 Capi ergo mavultis aestue marique capita Hura in ab interrogantibus, Romanus civis sis an Latinus socius, ut ex tua contumelia alteri honos quaeratur pNon tu, si quidem L. Aemilii - cives estis. 60, 26 castra Crev. Dro SD, BD, Als. Η, Wbn M, n, rig, tr. e castra edd. ante Crev. post Mug, m. Vide supra ad 18, 10. 61, 24- 3. So. l. reli ante Ala. post MVg, in rig, n, tr. Mami qua 1 Al8. Η, Mn m. - R. ---ἐauctore Heraeo V 3, tr. zaurire . Mamrire edd. Idem error paulo ante c. 60, 26 aura tutare . Continuatur oratio passive H inibalem movistoeri.

61, 15 otii ex coni L. Vallae Mog Grut reli ante Ais qui edd. ante Mog., denuo is omnesque recentiores. Iam supra

ad c 1, 1 exemplis adlatis docui in saepius qui pro ui legi. Ceterum tum denique, ubi dativus intellegendus est, ad protasin attrahitur nomen, cum alteri videlicet oppositum vocis on premitur, quemadmodum 4, 3, 15 civis Romanus, 22, 19 4 Cn. Scipio, 21, 18, 3 Romani. Quod quidem in pronomen relativum

non valet.

22, 21 ad defeetionem omnes spectare edd. ante Oron. defectionem omnes spectare Gron. sqq. Ssectare aliquid est

68쪽

respicere, rationem rei habere, circumspicere, intueri, Velut summum

quodque decus 7, 32, 1M, de diis evocatis hostium templa no-Vasque edes Spectare 5, 21, 5), mare ac naVes 22, 53, 5), fata et deos 5, 16, ), fugam magis quam pr0elium 8, 19, 3, arma 10, 18, 5), arma et bellum 3, 69, 2. 9, 10, 5), arma et rebellionem 10 11, in bellum ac defectionem 23, 34, 103, deditionem 6, 33, 13. Est autem spectare ad aliquid intentis oculis aliquid intueri, in rem intentum esse, ideoque etiam aliquid sequi vel sibi adsequendum cogitare atque ad id peram dare, animum iniicere alicui rei adgrediendae, aliquid tamquam finem agendi sibi proponere, inprimi de magno aliquo molimine dicitur enim gens ad rebellionem spectare 34, 6, 10 40, 1, 3), ab celere ad aliud spectare mulier scelus 1, 47, 1), plebes ad defectionem 23, 6 4 16, 23, ad tollendum ex civitate senatum 23, 2, 73, ad vim spectare res coepit 1 9, ), ad defecti0nem 24, 6, 1), ad seditionem 25 3 19), parva ex re ad rebelli0nem 2, 18, 2). Cf. 36, 45, 9 intuentibus cuncti ad finiendum cum Antiocho

bellum.

Ut igitur arma vel arma et bellum spectare, id quidem arma et rebelli0nem, bellum ac defectionem, atque etiam sine altero deditionem spectare, utpote quod minus est agentium quam tientium; sed defectionem spectare, nisi ubi accedit bellum vel arma, nu8quam comparet. Ceterum ad ante litteram d aeque facile hic in excidit ac supra c. 19, 5 ante statitionem et poste 30 1 ante diolouoris. Itaque praepositio illa restituenda esse videtur.