장음표시 사용
41쪽
24, 14 famam edd. edd. vanam famam in Mu 2 vir. Famam egregiae victoriae in tam pari prope clade vanam iisse satis per se intellegitur, nec id addere convenit. 25, 1 - 1. 3. sc. Og Als Wbn, in his l. rob. Gron. Dris. MVg. 25, 2 crederet edd. Vett. Gron. Drah. is. H. credereses M, g, Mug, in Τhg, mn, vir Exempla Vero, quae Supra ad 18, 10 attuli, etiam atque etiam suadent, ut dissoluta illa ratio hic quoque integra relinquatur. 25, 3 id enimnero Μvg, mn, mn, vir id enim Ῥr0n. Dris, is Wis m, rig. id untim enimvero 1 Aso M. οὐ
reli ante Oron. Facile ero ante ferendum excidit, et est e -- vero praeclarius, quam ut a primis editoribus prosectum esse putetur.
25, 4 sedulo og. id sqq. Gron. Drah. Mug. mn, tr. M sedula in Wbn . a sedula e 1. 3. sc. l. 18. FH, b 1 m, kg. Heusinger, eurit, alii ac in hoc c0ntextu sermoni inte pretari minus prospere conati sunt vulgo, ut olim, sic hodie hanc particulam omittunt. At num sublata illa omnia bene se habent 33, 46, 7 sedula tempus terere idem est quod 28, 15, 3 sedula diem extrahere, itaque de industria tempus trahere 44 10, 2). Quid est vero bellum ducere, nisi de industria bellum extrahere, Sive lentius, quam opus est, facere Si quis igitur in ducendo bello sedulo tempus terit, is, cum de industria bellum lentius facit, de industria tempus trahere dicitur. Quod quidem scribendi genus Livio non dignum est. Accedunt alia, quae dubium in Veant. Constans enim usus Livii est bellum trahere non ducere), Velut 3, 62, 3. 4, 18, 1 5, 10, 7 11 8. 7, 12, 12. 9, 23, 12;27, 5 32, 3. articulam vero illam ac9, quae a codicibus si missima est, expellere dubitati0nem habet. Et est aptissima, si
scribatur: absentem etiam gestae obstare ac sedula te usserere, quo diutius cet. Si belli dux, quod sedulo tempus erat, vituperatur, ineptum sane est addere in dueendo bella. Quae cum ita sint, magnopere vereor, ne utilibus additamentis posteriorum adnumeranda sint ista et in Meendo bello. 25 7 sed et vim. 2. H. sec. it et item es sed
42쪽
C. sed . Aso Mog. ld. Frob. Gron Als. Mug, in Wbn , Thm mn, vir et 1. Drah SD, kr, FH, - 1,ing. Itaque inter criticos iam convenit scribendum esse sed, ubi post si praebet is, quod vero p0st hoc portissime ini exstates, id me neglegunt adnotaverat tamen reyssi in Glossariose pro sed et hoc loco scriptum 88e. 2b, 32 sqpularis odd. edd. populari Mug, ut maluerat Gron. Fabius minime popularis futurus fuit in agendo cum populo; praesens igitur de iure imperii dimicare noluit g 16). uti verod aequando magistri equitum M dictatori iure geri fuit popularis, favente nimirum plebe temeritati Minucii.
R. eum Ηg, mn, tr. --- . hunc cum Ρ, 2. 1.3. Als. in oram M. Mog. id reli ante ΗΙ. -- cum Mug. uneum vel huncum e litteris confluentibus uretim ubi lectum sat-diebas constatum esse opinor. Restituta verbi forma passiva mansit dithographia. R. insolentiam C m. 2. 1 Gron. mah M8. - , VmWin, kg ram. Sic etiam odd. all. r. et Sec. Lov. r. Cant. Vom. Hari. Hav. alii scientiam M. inscitiam . M. M. N. Frob frui vir suadente Lutasiri. Etsi prima syllaba in , ut fit, omissa est, tamen forma ipsa nomini constat, inuo in reliquis omnibus edd. scribitur -- seientiam. f. Caes. b. G. 3, 19, 3. 7, 3, 4. Iunguntur quidem a Livi temeritas atque inscitia quattuor locis a Luchsio adlatis, quibus addi potest 42 49, 5; tamen in tanta constantia codicum atque in verbo tam probabili non est alia scriptura, quamvis apta in nimia arte arcessenda. Non ob eam potissimum causam reprehendendum supra go Moere bellum, qu0d Livius ceteris locis trahere habet, multo minus ob id ipsum mutandum. 25, 1 magistro scripsi. victrer C. magiaseoque . M. Og Frob. Oron. Dris Als. - 6. et magistro Mug, in rig, mn, tr. Mamuer est dicere FH, g. MagisDos . - dioere M 1.)Locis vicinis in plene scriptum est magister equirum, ubi alii casus necessarii sunt: c. 24, 14 pr magistri, 25, 8 pro magistrum 27, 3 pr magisero. In cribendi compendio quod intor-dvi in rimansit, ut 8, 10, 1 mag. q. res non intellecta est,
43쪽
quamobrem casus mutati vix ullam dubitati0nem infert. Doenuntiat dissolute accedente vide supra ad 18, 10. 26, 3 maesturaque e coniectura tron et Crev. BD, Mum Rinn, tr. qua rura quoque e 1. 3 rell. etiam Ala. FR
Ρerverse sic narratur, Terentium Varronem, postquam ad bonore pervenerit, quaestura quoque et duabus aedilitatibus et praetura perfunctum esse recte autem que explicativo indicantur bonores, ad quo pervenisset. Non in80litus is error est, velut in
P 27, 15 5 apparatu quoque pro apparatuque), in edd. cisalpinis 2 30 9 loco qu0que 3, 2 8 imul quoque id Oron ad 2 40, 12 monument quoque 44 6, 13 campi quoque Dris ad 5, 27, 1. Frequentissime merrat in que enclitico, quod vulgo pro Q. Quintus soribitur, saepissime falso additur vel iteratur, idque interdum cum aliqua immutatione: v. c. 26, 33, 14 iubemusqueque 27, 4, 6 quaeq. pr08pera, 27, 7, 3 quaequae in litteris. 26, 4 dictatoris M edd. dictatoris C Mug. Cf. 3, 43, 2
invidia decemviralis, 3, 42 6 decemvirale odium 3, 16, 3 terror servilis, Cic. Cluent 28 7 ex invidia senatoria cr08cere, Att. 6, urrores Caesariani Verr. 1, 10, 28 consularis metus, ad Iug. 41, 2 metus hostilis, Liv. 27, 4, 6 Romanam amicitiam. 26, 7 senatus ex coni Lipsi Mug, m. s. o. C. sicut 1. smatus consuui . ld. Mog. Sob. Frob. Dris BD, Als.seruatusque consuli ex coni. Oron0vii FH, g, Mn, Win,
26, 29, 1); etiam so vel SEO 25, b, ); alibi totum integrum. Ubi litterarum simul mentio sit, scribitur litterae ad vel si senatus
consultum 24, 14 9 26, 15, 8 41, 12, 7 litterae senatusque consultum 26, 15, 103, senatus consultum litteraeque 37, 7, 4). Praetor autem iussu senatus litteras ad consules mittebat: 22, 33, s. 25, 22, 11 41 8. 26, 15, 8 37, 7, 4. 41, 12, 7. No numquam de litteris o0nsulis commem0ratur 21, 63, 1. 24, 14, s. 40, 1, 10. 00, in quo Versamur, loco nulla est coniunctio, nec facile senatus consultum appellatur, qu0 et paulo anto ν 43 et c. 30 4, sicut erat, scitum pilabis V0catum est, etiamsi senatus
44쪽
auctoritas accessera Adest fortasse gravius mendum. Alio loco, 28, 20 1 in post submintibus inseritur s. c. R., quod interpositum omnium frustratum coniecturas elicitur ab editoribus. Vix firmi0re id, qu0 iam invenimus, s c. nititur fundamento, eo pri0ris partis melius est ius quam p0sterioris. Ceterum non necesse erat indicare, a quo litterae missae essent. 27, 1 rebus secundis rigor corr. minente Luctsi πι 3, mr secundis rebus Ρ cr. r. 1. 3. l. 0g. Dris Als ceu omnes Ordo verborum mutandus in cindicatur lineolis direetis, simplici super rebus, duplici super secundis cuius codicis transpositi0nes vicinae infra notantur g 7 8, 11.27, 7 non consilio solum Al8. Η, Wbn m, in Τkg n. non solum consilio 1. 3. l. 0g. Fr0b Gron. Drah. Vg, mromium non consilio . f. 4, 23, 4. 7, 18, 9. 23, 35 11. 26, 46, 4 27, 12 6 29, 18, 9 31, 22, 7 39 47, 2 40, 11, 4. 27 8 omnia enim fortunam . . Aso. l. og. rob. Dris Ira, bn, in rig. omni fortunam enim Cois omnia foristinam eam auctore advigio HI, Vg, mn omnia eam -- tunam tr. ob halbitura quamcumqtie e coni. Burmanes ΗΖ, Μm, kg, mn, vir habituram, quaecumque edd. ante ΗΖ, 08ιWla, b 6. Orta sunt falsa acc0mmodati0ne duo menda vulgaria, Mi- ruram ad fortunam relatum et quae mine temeri M. Coniunctione enim, quam t0llere volunt, causa indicatur, cur Fabi non
placuerit partitis temporibus alterius imperium esse. Structura denique haec est omnia habitura quamcumque fortunam temeritas collegae habuisset. R. cum alio C 1. 3. Als Wbn, in rig, mn, tr. cum illo Asc. M. 0g. rob. Gron. Drah. vg. Cum indignatione locutus Fabius nec dicit cum illa nec cum uero, quasi iste sibi par fuerit. 27, 11 quoque e bn Mug, sqq. se guoque medd. antis Mn. Non opp0nuntur alii separandi. Quartum brevi spatio exemplum est ordinis verborum in rimulati. 28, 9 minis quinque edd. a Dra adlati, Vg, in Wbn 6 animis et nimis C. animis et minis edd. ante Wg. 08tquam solito errore vide ad 4, 2 nimis pro minis scriptum est pro
45쪽
vanis nimis conssatum vanis mimis, quod solum sibi sumpserunt nonnulli edd. dum alii modo vanis minis servant. 28, 11 erescente edd. ante M8. Vg. 1. ta rescente Cois Wbn,ing, 4, m. cinerescente la, V 2, tr. Confusione verborum illacrescente exstitit in Q. sed et m. 2 accrescente, cuius incrementi varietas forsitan sit, quod est in , in crescente, ex quo e rit in increscente, quod legitur 10, 5, 2 clamor ab increscente certamine Satius erat meminisse Livium abi abs0lut non eo uti, sed rescente certamine 27, 48, 11. 37, 38, T. Addito autem ut oneratur ac flaccescit
Levem armaturam Romanorum tumulum ab hostibus praeoccupatum succedentem ex inferiore loco non e superiore successisse vix Livio in mentem venerit monere; quantum proces-SiSSent, narrare e re erat, succedentes iam inseriore loco tumuli pulso esse eos, antequam altius escenderent Arte cohaerent
haec neque incis dividenda levis armatura inferiore loco succedens tumulum pulsa terrorem intulit in equitem succedentem i. e. in equites, qui et ipsi tumulum proxime eos succedebant In eadem re verbo variat s sequentem scribere ut vult vo
ad rem pertineat iteratione facta hic in scribi si iusta e si reeta, indicio iam id est, quod paulo post ibidem invenitur, ut
nec ut animus. Nam sic scriptum esse mihi videtur, non, qu0d refert Ais., ut neotii. Recte igitur Mn,ing, in ri ut nec animus habent, quod est in 1. . etsi iam so neque scribit, quod in sequentibus edd. mansit. 29, 11 arma Moeterae Cois. Η, Mn rig. arma demteraeque edd. ante Als arma a dexterae Vide supra ad 6 6.
46쪽
30, 3 quo fando edd. edd. quod fando Mug, mn, tr. Μinucii adlocutio haec est: arentem te appellans parentibus meis
te, dictator, aequavi, quibus te modo nomine 'indo aequare possum, i. e. hoc temporis momento parenti nomine uno te parΘntibus loquendo parem ponere possum non aliud nomen ad id offert lingua fando, sive verba faciens dum facio est abi modi. CL 30, 28, 4 senex vincendo factus. advigio, qui nomine fando coniungit, tota sententia inanis videtur. 30 4 Mod Mercitibus his tuis scripsi quod Minoisusque his ruis . quod Gereus sque his tuis ron. Dris. M8. quod Gercituique tuo 1. 3. M. quod meo, e reuuio suo Og Md. Sob. quod meo Merci, tuoque Gryn Frob. quod uncis includunt Wbn, Mug, in Mir, tollitram. omnes codices tenent, γε non item. Quam leviter in isti adstruatur, vel haec libri XXII. exempla satis sint documento: 12, 4 et concessumque 16, 7 praeligantu que 18, 3 ac leviorque 27 4 secuturumque 38, 13 et quaque, 54, 5 utrumque, 9, 1 Iuniusque. eisse or quod repetitum ob eam causam suspectum habebat, quod in aliis, quae adfert, exemplis formulae illius sollemnis quod bonism auarum elisque sit nulla est talis repetitio; at o loco formula illa ex parte tantum adhibetur, a stiunguntur magis a dativis praecedentibus dativi qui sequuntur cum appositione, quamobrem utique in adi cutione concitata anaphora idonea est. Quae cum ita int que, non qNod loe codat oportet. 30, 8 sar gloria odd. edd. pari gloria auctore Haranti Rinn, Mir. Vulgo gloria pro nominatis habetur, monetque nrant, nisi addatur itis, sic intellegi nece8se esse Hannibali omisque eandem, quae aximo fuerit, gloriam fuis8e, eamque emersam esse sententiam. Ita sane. Sed aliter ea verba interpretari licet. Iam Ruperti haec habet: gloria est sextus casus-. Hoc enim dictum voluit Livius Romae Fabium Maximum laudibus ad ca0lum ferebant. a gloria is apud Hannibalem hostesque oenos erat. Cf. 1 9, 1 res Romana cuilibet finitimarum civitatum bello par erat, , 40 9 paribus candore armis, 26, 19 7 retulit famam
Ib. sentire edd. edd. hi sentire e coni Harantii mn, tr. Verum ut sentiebant vel senserunt in pronomine illo facile im
47쪽
tollegi potuit nimirum Hannibal hostesque oenis, eodem iure inflast sentare Solum ponitur.
30 9 erribileming, Mum in Rinn, vir fere lem eam edd. edd. ante HI, post bn rig. tum terribilem erigonius. Praeoccupatum suspicor eam ex eo, quod paulo post sequitur, tandem ε- on ante mentio facta est de terribili quadam fama. 31, 2 seensionem WM8. Ibn,ing, Mug, in , mn, rig.
eensiones , 2. M in exscensiones Oron. Drah descensiones edd. anto Gron. Non cogitatur hic nisi de prima in comtinentem escensi0ne facienda.
31, 4 se eorum ignari assi gnaris scripsi ad locorum et ignari maris re senaris . m. 2 expunxiq. id eorum se ignari Q et comm ignari edd. ante Oron. M locorum gnaris ignari Gron. Dris BD, v 2, 3. et ignari iussi comm gnaris Als.
habet, eo tamen haec praestat, quod gnaris, ut est in Ρ, ultimum tenet locum et reliqua verba omnia retinentur; nam ad chiasmum aperis tendit oratio, ita ut palantes et Loortim ignore media collocentur, ablativi, ut ita dicam, in cornibus non tamen bene britur palantes et ignari, ubi non praecedit genitivus, ad quem hoc reseratur, et vetat rimari ante locorum poni. Adeo in coniunctio tantum et praepositio locum mutaverunt ab in ad mutato. Testimonio etiam sunt edd. omnes veteres, quamvis hae uno membro mancae sint. Ut salantes antecedentem respicit ablativum frequentibu , si Deorum ignari eum, qui post sequitur ignari Est is ordo quasi status ac sollemnis. 31, 5 eum Se ronio vir, nempe eum iis Semmonio. -- iis Se ronio odd. edd. his odd. ante Als.). - Ib amimum P Gron. Dris SD, vir amisso edd. et edd. relLΤollendum esse iis Douiatius Doering alii intellexerant, omonem pronominis verisimilem indicavit Ruperti faciis vim fuit
c TISA PROMO. Arrideat an cum Ti. Sempronio scribere. Saepius in cis vel iis sala scriptum aut omnino fictum est, ut 2 6 5 eis pugnae is, 25, 12, 10 gaudebit iis, 25, 18, 10 hostiis, 25, 32, 2 ad is id, 26, 14 4 partem is cum 30, 17, 12 eis patres Hoc autem, qui adest, loco, si praenomen usitatissimum
48쪽
Semproniorum appositum erat, mutatio etiam magis in promptu fuit. Ceterum si cum quaestore praedatum missi erant, magis conveniebat dicere milites cum eo, quam eum cum militibus i terisse. s. 10, 26 12 27, 11. Quid quod mire sic narratur: cum multa caede, i. e. multi occisis, retro ad naves compulsos esse, tum vero ad mille hominum amissis lassem ab litoribus solutam. Ubi vero de multa caede mentio acta est, numerum amissorum simul indicare decebat. Si denique quaestore amissu- vera fuit scriptura, accommodatione vulgari amisso praeferebatur, minime vero contraria ratione mutare solebant. 31, 10 territa iam clade civitas UM AH Frob. Gron. Dris Als mn, Hugo 2 rig. civisas iam territa clade . So. Mog civitas iam territa 1 terris tertia is clade civitas ex coni
Lentrii in m 3, mn, tr. s. 23, 33 4 tertia victoria. Ubi es dicitur territa iam clade temporis respectu habito,
satis per se intellegitur clades κατ' ἐξοχην, quae ad Trasumennum tum maxime accepta erat, inter paucas memorata populi Romani clades 22, 7, 1). Licet vocetur a Floro 2 6, 13 Trasumennus lacus tertium fulmen Hannibalis, tamen non est quod is numerus pugnae e longinquo petitus in orationem Livii inculcetur.
Orationi obliquae, qua refert Livius, quas de Fabio dictatoro Coelium et ceteros fugerint, mediam interponit adnotationem, ut declaret, qua condicione sive quo titulo re vera dictator is oreatua sit. Sunt igitur indicativi solera et de ratim est in omnibus edd. Mutavit ex libidine Ald. 31, 11 qui pro dictatore crearus esset in rig, mn, tr. qui pro dicitatore fuisset M M Mug. qui Fro dictviore CMDris SD, BD, Als. Omis. 1. 3. Aso M. Og Ald Sob. Gryn Orui. - R. fuisse dictator crederetur rig, mn, tr. ωιαων
49쪽
Τransitus olim a describent aliquo laetus est ab dictatoreere in id, quod paulo post sequebatur simile, dictator ore, omissis verbis interiacentibus. 32, 3 abeuntum fuisse monente advigio scripsi abeundum simiasses C. Omnes vero edd. ante M8. hunc locum Sic conso maverunt nisi tum fugae speciem abeundo timuisse l. Ante fuisse duplex forsitan fuerit scriptura Meundo et abeundum, ita ut ex timmisset ortum sit timuisset, quod quidem verbum etiam liberior mutatione substitui potuit ab eo, qui de timore quodam profectionem impediente cogitaret. Primus emendavit m abe-dum ei fuisses, quem sequuntur is 1, mn, ir; reliqui recentiores in quibus bn 6 cum is riteaneum, nisi nisibi in otim fugae specie speciem ' abeundi simiaisset Quod ferri non posse docuit vg. Sed, quod ips ante fuisset
addit ei, valde incertum et non necessarium esse Videtur. 33, 1 ad interregnum res rediit edd. ante Als. item Mug, Rinn. ad interregnum rediit CΜ. res ad M. redii Als Wbn, HI, in rig, tr. Facilius res a verbo sequente redii interceptum est quam propter praecedentem syllabam re abdicare)praetermissum. s. 1, 22, 1. 8, 23, 17. Alter ordo verborum 4 50, 8 6 5, 6. 7, 17, 10 21, 2 28, 9 8, 17 4 9 7, 14. Omnino quidem collocatio subiecti ex coniunctione cum proximis pendet. 34, 2 et extrahere e Bris. suadente Oron. BD, is. FH, b 1 m, rig. etiam exis edd. ante Drah. et eisqvbn , tr. extrahere Ug, Win, m. Τerentium vulgus et extrahem ad consulatum nitebatur i. e. etiam ad consulatum evehere et extollere, ex plebe extractum vel ad summum honorem omni ope atque opera producere. Usque eo processerat favor plebis. 34, 5 pugnari odd. edd. pugnari prospere auctore Harantiosen, tr. Verum in hunc modum interpretandum: tigno ip Se h. e. 088 emc pugnam, se qualis esse deberet iustam pugna sussicere coniuncta quattuor legiones ad depugnandum cum hostibus. - R. posse a aruissest ubi is se a aruisse)correxit Carbasi, quem iam secuta est Ald. Rursus posse ais ruisse Sob. 0ron. ra. Als.
50쪽
34, 8 contemni patribus desierint C Als. Η, ἡ ΗΖ Win, kg. ωMomni α να-- des Mug, mn, in coiaemni desierint a Fiaribus edd. ante M8. Paulo aliter cogitatur dativus est enim οMemni patribus idem fere atque contemptui esse patribus. on tam actio quam status intellegitur, quod pro re nata vario modo exprimi potest. Cf. 1, 23, 10 31, 4. 5, 6, 14 12 5 38 6 46, 9 8 6 3 et 4. 8, 16, 3 20, 2 24, 14 9, 31, 16 36, 1. 10 11 12 21 34,9 39, 1 48, 4 22, 14 9. 23, 3, 6 27, 26. 5. 28, 12, 12 28, 10 29, 18 7 33, 18, 1. 34, 8 8. 35, 17 8. 40, 26 8 31 9. 42, 12, 5 15, 8 52 3. 44, 14 9 26, 1 27, 11. Tum nomnullis horum locorum tum aliis quibusdam iudices critici dativum improbantes a si ab adiiciunt. 35, 2 nobilibras iam familiarum labri e Got smn Crev. Dris. M8. λ, g, vg rig. familiarium re sint.). Sic etiam edd. ante Grui. in quibus tamen famisi artibus. Crevieri magis placuit nobilisini, quod recepit in qui iam omisit Coni0cturam reinshemii, -- nobi minam familiarum s briis, servant m et tr. Quam non esse probandam ait Oron., is si memineris distinguore post iam, et hanc accipere sentemtiam tres patricios petisse et duos iam quidem nobiles, quod vel ipsi vel maiores eorum sella curuli sedimont, amiliarumtamen plebei, sive de plebe μ. Duo iam nobiles familiarum plebei, i. q. duo iam nobiles plebeii, cf. c. 34, 8. Ob eamque obrulitatem alterum pontificem, alterum augurem factum esse 1 gimus. 35, 3 -- ει damnatione colisain et M odd. edd. meres, eae damn collegae, et octinarant. --αι, damn coli., eae inci n. fuerat eae damn eou. eae qua vir. Novae mutationis, de qua non plane consentiunt, causam a sertinarant, quod sive iungatur e dere damnatione Frope sua sive ambussus damnes Me smpe stia, aeque ridiculum sit. At non tam anguste haec intellegenda sunt; nam quasi per pare
thesin apponitur illud se sua prome, ut in transitu moneatur, prope fuisse, ut Aemilius et ipse damnaretur; quo modo prove etiam post ponitur, ut 31, 24, 2 cursu prope Chalcidem contendit, 34, 33, 3 His dictis in vicem auditisquo nox prope diremit collo-