Prolegomena in T. Livii librum XXII

발행: 1883년

분량: 72페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

I T. LIVII LIBRUM XXII. XXVII

I 4, 13 tum 27, 3 7 et 26, 34, 11 servata littera initiali Gala-ι-m seriptum portuit, de etiam Campaniae urbis nomen, quam quidem ipsam prae altera sis per togliere ambiguita I ellegrino Galatiam appellandam arbitratur. I ho per Oerto', inquit, μαθristrettamente ella non furaeua Catalia, ma in alcun alti assai simi modo, molae per questa agione essendo pes stato scambiatoi suo nomo con quello delia vera Calatia, perclacta era iarimas estista, essendo 'altra inuavia in pilde anche estinis ogni notigia ne rimase , I. l. p. 373 cf. p. 22. Non d0sunt, qui aliam illius nominis variandi viam monstravorint. Iamdiu tabulae geographicae Meperti et pruneri Cal uam Samnitium Maistam nominant, quod suadentem Stierio Zeus. f. die AlteriumsWissensisast 1852, p. 204 sqq. eilae bor in primi edd. et Heri imitati sunt; neque negandum est talem litterarum i et i inter vocale mutationem facilem esse, ouius rei exemplo est Morica, alorea. Missimum tamen i scriptiones nummorum qualis est MVΝ. ΑΙΑΤ. adferunt, quos quo iure praecipue castello illi Samnitium adscriberent, non satis comperi. o nonio quidem sunt illi nummi aut Samnii aut Campaniae Calatiam aliquo tempore Caiatiam appollatam fuisse; sed cum nec quo tempore nec utra earum vel Caiatia vel Galatia vocata fuerit, eo usquam in libris manu scriptis aut Livii aut ullius omnino scriptoris Caiatiae nomen inventum sit, Galatias

autem de utroque loco, consultissimum erit usque quaque Cia tiam scribere. Unum idemque nomen locorum Vicinorum snostris quidem temp0ribus insolitum est. Nuper vero criticus clarissimus id in se admisit, ut hoc, de quo disputamus, loco totum illud nomen tolleret. Haec est enim argumentatio advigil: Recte intellectum est nuper, calatinum agrum, qui ultra Vulturnum amnem ad meridiem versus situs erat, in hoc itinere Hannibalom attingere nullo modo potuisse.'Calatinus ager, si de Calatia Campaniae dicitur, ultra Vulturnum ad meridiem versus situs erat, eumque Hannibalem in hoc itinere attingere non potuisse diutissime intellectum fuit. Pergit autem: -Sed quod eisse ornius fieri coniecturam scutus Caiatinum posuit, ipse sensit, etiam Caiatiam longius ad meridiem remotamesae ne itineris rationem constare. Iali modo altorius Calatias

32쪽

mentionem inchoans obscure significat illam quoque longius ad meridiem remotam fuisse, quam ut in eo itinere Hannibal eam attingere posset. Hoc tantum est in narratione Livii Hannibalem, antequam in campum Stellatem perveniret, etiam per Calatinum agrum iter fecisse. Secundo Vulturno flumine ierat os iebuhr, Vortragem p. 5), sed ex agro Calatino ad Calenum dextrorsum iter flexerat, ut inde in campum Stellatem descenderet. Optimo igitur constat ratio itineris. Festinat denique ad hoc, quod rem causamque continet, quodque ab initio spectasse videtur: Aliud multo aptius nomen ipsorum codicum ine vestigia manifesta offerunt, in quibus est se alifanum alii numque e cet. Scripserat igitur Livius una littera o plus se Allifantim Callifanumque aut si cui id aptius videtur, Callisarum suum non pr0rsus, ut opinor, certum coniectanth per Callifantim Al α--mque eorundem oppid0rum Vicinorum nominibus coniunctis,

quae etiam 8 25 4 coniunguntur.' At vero id ipse ommentus est: qu0d enim post alifanum in codicibus illis esse contendit allifanumque falsum est; nam et in C et in reliquis est itatinumque, post qu0 deinceps sequitur ει alenum. Id iam Abschelari satis docuerat, qui ad eam, quam in contextu retinuerat, lectionem Calatinumque nullam adnotavit discrepantiam Ineptum quiddam sonat illud Callifanum, Allifantim, nec satis convenit cum sequenti narratione, ubi nulla Callifarum mentione facta eadem Via, qua intraverat, rediens Hannibal in agro Allifano castra posuisse dicitur et super Allifas consedisse Fabius Fatale fuit istud inventum advigii, quod cum alii tum eisse or et Woelfflin bona fide amplexi sunt.14 4 ad rem odd. 1. 3. M. Og Sob. Frob. Grut M8. Η, Wbn, in rig. ut rem Oron. Crev. Dris BD ut ad rem ΜVg, mn, tr. Sequitur dissolute quaestio fortior explicativa alteri implicata, i. q. Spectatumne huc venimus num ad rem fruendam oculis venimus Vide infra ad 18, 10.

14, 6 praeter quam oram illi Gryn Oron. Crev. Dris SD, Bur, FH, HI, vg, mn praeterquom per oram illi suam P. Fraeterquam quod per oram illi uam 1. 3. Aso M. Og. Sob. Grut praeter quam ver oram illi suam Mn, in rig. praeter quam ver oram illi vir. Fraeter quam oram illi stiam

33쪽

I T. LIVII LIBRUM XXII. XXIX

Ms. ostquam facili confusione praeis quam in praeiterquam praeterquam quod abiit, ad ea, quae perdita erant praeitem et quam aliquo modo compensanda nova praepositi novumque

pronomen, per et mam, adficta sunt.14, 7 asti C 1. 3. sc M. Als Mn, g, in Τkg. Mi Og Md. ob sero Gron. Dris BD, Vm mn, tr. Minucius in iugo assici montis, cum hostes sub oculis essent tecta colonorum Romanorum urentes, indignabundus Romanos i simulat laetitiam oculis capere spectando Hannibalem moenia Romanae coloniae scandentem. Quod praebuit Carbata, levi languidius est, nec ad verbum spectandi aptum laeti enim homines

aliquid videre, spectare, prospectare dicuntur cf. et 11),

non lenti. 14, 8 nos edd. edd. nostram Ug, cui mutandi causa suffciens 1uit lectio unius codicis deterioris. rata erat Livio variatio se monis. id. Whn. 14, 11 quae odd. urbest ' 1. 3. Asc. l. ω, in Τkg. - Μ0g. ld. Frob. Gron. Dris Als. Η, ΗΖ MVg, mn, tr. Usque eo haec quoque nova lectio Carbachii magnum successum habuit, at vereor, ne haud merito. Non enim id p0tissimum, morandum erat, qua in parte urbis busta Gallica sita essent, sed multo magis esse ea, et quidem monumento esse victoriae ducis ad depugnandum promptissimi quae busta Gallica vocarentur, memorabilia ob id ipsum facinus esse Attractio ea usitatissima est 2, 13, 5 atres C. ues trans Tiberim agrum dono dedere, quae postea sunt uota prata appellata. 3, 26 8 L. Quinctius trans iberim contra eum ipsum locum, ubi nunc navalia sunt, quattuor iugerum colebat agrum, quas prata Quinctia vo

cantur.

14, 15 -- coni. Gron. BD, mn, tr. duci edd. edd. reli. Cf. 9, 16, 19 eum Papirium Cursorem parem destinant animis magno Alexandro ducem, I, 9, 2 si Antiochum ducem Hannibali conferres, 28, 4 4 Hamilcar Hannibal dux est praeferendus. Mi duci aptius nimirum visum est corrigenti, quam Fabio ducem. 15 5 sidit timidas scripsi. Numidas sidit οὐ id Frob. Grut 0ron. Dris Als HI, Mn, Vg. numidas reli odd. 1.

34쪽

3. m. l. Numidas proveri e coni Heraei mn, kg, tr. Numidas provectari mn.V0rbum aliquod addendum est, additumque a Carbachio sidit, quod quidem, si proxime vicos p0situm fuit, propter binarum syllabarum similitudinem facile excidit, in autem si post mmidas, quo loco praeterea ut absonum propter homoeoteleuton, ubi sequitur similiter desinens oecidit, evitandum erat. umidas, quorum paucos occidit, licet primo forsitan e longinquo viderit, ad id significandum non opus est verbo prossiciendi, quod, si fuisset, non tam facile omissum esset. Saepius memorantur equites procul visi ut 4 40, 2). Ceterum, utrum propiore an remotioreavisi sint, hoc nihil ad rem. 15 5 per occasione cdd. edd. ante Mug, post Mn, mn, Thg. 6 Fer eo. Vgo n. ac per oec. tr. Dissolute id, quod auctionem c0ntinet, adnectitur. Vide insta ad 18, 10. 15 7 .s eum bn rig, vg. 3, mn, tr. issum odd. edd. ante M. issa V 1, 2, in. - R. pertrahere CM probante Gebhard BD, Als. FH, Mn,ing, in Τkg. perirazere

1. 3. l. 0g. Sob. Mob. Gron. Dris. Vg, mn, tr. 15, 10 rursus cursu odd. edd. ante in frursus cursu Win, V 2, 3, kg, tr. Rursus fugiebant Romani equites, ut pani ante Carthalonem continenti cursu persequentem Ggerant, et quidem iam essus cursu ad dictatorem perfugerunt om Sus,c'estra sec0nde es qu'il latent, V. ,. Riemann.

16, 4 ei perhorridas siluas Wbn,ing, v 1. et per horridas silvas V 2, 3, in rig, mn, tr. et perhorridas sutias serhorrida situ edd. ante Wbn. Hannibali hibernanti, ut narrat Livius, ab altera parte erant Formiana saxa, ab altera Literni arenae stagnaque et perhorridae silvae. Stagna effecit ad Liternum Clanis flumen, ac prope Liternum erat silva Gallinaria infamis. Sic ab utraque parte fines describuntur, inter quos Hannibali erat hiemandum. Qui divulso adiectivo praepositi0nem separant, ii et inter Formiana saxa ac Literni arenas stagnaque oenum hiemantem faciunt et eundem per silvas hibernantem, quasi hae silvae inter sine istos pertis

erint. Dicitur . e. 22, 19, 12 instruere per litus aciem, nusquam, opinor, hibernare per sinas.

35쪽

I T. LIVI LIBRUM XXII. XXXI

16 8 rima meis rig. primis ensiris noetem P primist ebris noetis edd. ante M. Fer noctem Wbn nocte Het, ungin, mn, tr. Ante nocte Verbum aliqu0d ansam obtulit eorum quae paulo post sequuntur, primis tenebris, illic ingerendi egetque ipsum nomen desinitione aliqua, quemadmodum anteosdit

frincisio noctis. ω per totam noctem, sed ineunte nocte a mentum accensis cornibus ad montes agi oportebat. R. cornua veretem V 3, vir cornuu---ens , quae os duplex scriptura, cornuum et cornu veniens Falsus nominis Oxitus rem ante Verum, qui S a se insinuavit. Haec scriptio Futemet ab is neglecta per utasium primum ad nonnullorum notitiam pervenit, dum reliqui omnes antiquae lectioni ad imamecornutim advenim adhaerent, etiam V 2, ubi tamen hoc adnotavit: aut veniens aut adveniens scribendum videtur .

17, 2 a capi e bn, la, tr. eae vite reliqui omnes eae eampie a vite eam te m. 24. Relucebat flamma capite, non ex capite. In duplici scriptura glossema hic, ut fit antecedit idque depravatum.17, 3 iro Win, V 2, b 6, kg, mn, tr. circum edd. ante in circum Ρ, eadem ratione illographiae atqu0

Ib virgulta visa ardere V 3, m. vir illa ardere edd. virgusta ardere g. vir a ardere visa Ant. erigon. Omissum vis p08 vir a eadem de causa, qua c. 15 5 Mispost vicos. Hic quoque quod perierat verbum mature inventum atqu0 ab inventore alien 10c positum.17 6 tum M quod primus protulerat ipsius, reliquit a dem Oronorius, cui metu reponendum videbatur, ubi re habent musto, quin quidem ex rumuli facilius ortum est. De sensu utique vocabuli perditi non erraverunt 1. 3. l. Og Sob. Frob Grui. a quibus κι--ι substitutum est; sed iidem musto retinent et, quod eius est, marimoque addunt, proterunt maiore. Iam recte scribunt recentissimi plerique maiore rumiae omissa denique coniectura risoriana Sequitur paulo post mne timulium sensu bi s. 18, 2 pervenissa edd. edd. vulgo stipervenisse e coni. Oron. BD, Mug, in , mn, tr. cohors ad id issum remissa ab R

36쪽

XXXII PROLE00ΗΕΝΑ

Fervenisses, nempe ad id ipsum pervenisset, ut Romanos superare prohiberet. Quam ob rem ab Hannibale ea c0hor remissa erat, ad eam rem consciendam opportune pervenit.

18 8 Larines Asc. og. arinate edd. vulgo. At 22, 24, 1 labrinati Ρ, 45, 2, 11 larinati. 18, 9 hostis medie 'bno rig. hostis medicos Η, mn, n hostis medicos Als. g, b 6, vir hostis Medicos Tatio. D. Ein Colon hinter hostis gerstor de Sinnse, Nagelsb.

Stil. g 184. . medios et cum enuntiato Superiore Sic coniungendum ne nihil acrum censere exfr. s. eis se rudis hostis, precari atque orare, ut secum hoc con8ideraret, medico quoque plus interdum quieste, proficere. 18, 10 sine desisse, , coni et . res ira e Dissolute ponitur nuntiatum, ubi, quod praemissum est, accuratius est X- ponendum. 1, 49 7 morem senatum consulendi solvit, domesticis

consiliis rem publicam administravit. 2, 49, 2 Si sint duae ro-b0ri eiusdem in urbe gentes, deposcant haec Volscos sibi, illa Aequ08 et 3 7, 7 enatu ad deos populum ac Vota vertit, iussi cum coniugibus ac liberis supplicatum ire cet. 10, 26, Sunt, quibus ne haec quidem certamina expinere satis fuerit, adiecerint et Appii criminationes cet. 21, 10, 7 Aegates insulas Erycemque ante culos proponite, quae terra marique per quatituor et viginti annos passi sitis. 22, 14 4 Spectatumne huc, ad rem fruendam oculis venimus 3 22, 15 5 ubi vagos passim per vicos vidit Numidas, per occasionem etiam paucos occidit. 22, 25, 2 Cum dictator unus nihil nec fama nec litteris crederet,

ut vera omnia e88ent, secunda e magi quam adversa timere diceret et 22, 25, 12 cum clade per inscientiam ducum acceptas referret, magistro equitum, rationem diceret reddendam esse. 22, 39, 3 si altera parte claudet res publica, malis o

siliis idem ac bonis iuris et potestatis erit. 23, 33, 10ihilippus in Italiam traiiceret et vastaret maritimam oram, bellum pro

parte sua terra marique gereret. 39, 16, 1 Minus tamen esset, si flagitiis tantum esse nati forent, a facinoribus manus abstinuissent. 40, 7 7 si mihi quiritanti intervenisses, Demetrium cum armatis deprehendisses. 40, 14, 11 cum comissator ego discessissem, quattuor substitissent.

37쪽

Ι T. LIVII LIBRUM XXV. XXXIII

Contra ac decet in huiusmodi nuntiatis coniunctio et ac, que os supra ad , 5 additur vulgo a quibusdam, ut hoc, de quo nunc quaerimus, loco in edd. Vett. et a vel se cone olad. Uespirasse, qu0 repetivit advig, et sic saepe similibus locis: scripsit enim contra codices 35, 27, 3 cum ibi stativa essent, se pauci tabernacula haberent, 37, 38 4 cum longius certamen fieretes Romanorum cresceret numerus, 45, 36, 1 cum privatis de lege dicendi locus esset, si ad suadendum haud quisquam procederet. R. ab eontinuis eladibus res irasse edd. ante et post Als. M ovi cladibus e respirasse Cois cressera e m. orespirasse aib eone eladibus e coni. Lutasti tr. Coniunctione aliqua, ut adsolet, hoc enuntiatum praecedenti adnectere voluerunt, atque ut in recentioribus edd. et ante , continuis mansit, sic in M, quod eidem loco destinatum erat, in alium, ubi nihil habet, temere delatum est. 19, 2 adiecit edd. edd. adiectis e coni. Lutasti tr. immoratur scriptor in his, quae narrat ad navium numerum decem adierit, quasi maior vis his verbis tribuatur, sed statim festinat ad hoc accuratius exponendum quadraginta navium elassem Himilconi tradit. Inciso igitur non maiore interpunctione distinguenda enuntiata illa, ut quae eiusdem generis Sunt, cuius exempla modo ad 18, 10 attuli. 19, 3 navictus odd. edd. naves e coni. Rupertii Vg, mn, mr navibus prose ferram so ductis, i. e. dum me prope terram ducuntur Mercitum in litore Meebes. Deerat particip. Praes paSS., alterum, ubi e Verbo sequenti facile intellegi poterat, evitatum est. Aliter res se habet 24, 36 6 legio maritimis locis classe pr0sequente ad M. Claudium pervenit Agnoscitur dictum Polybii 3, 5 ταις με να υσὶ ταρὰ 'ν χερσον ποιειτο τινατλοον, τοῖς δ πεζοῖς τὴν τορείαν ταρα τὰν αἰγιαλόν. Etiam detriginta navibus a fratre acceptis Livius hic ut olybius loquitur, etsi 21, 22 4 plures fuisse dixerat Hasdrubal classe Himilconi tradita την τε ν ἀνθροικος δύναμιν ἀνεζευξε, nec potest navibus ad Frofectus referri nisi quo sensu scribit ibidemtolybius

-τταρά ντα ναυσὶ καταφράκοις. Quod reliquum est, auctor illo Graecus Hamilcarem praesectum navium lacit. Cf. D. 24, 35,3 27 6, 13.

38쪽

ad nusam urbem pr0mota. 20, 7 praelecta est ora edd. recent fere omne praeter Wsissenbomium, qui tamen ipse primus hanc coniecturam tulerat is d. 6 praetervecta est oram, ante vero praevecta eriorari seriectas σαε M. Froiecis ora C. per relas oras Fretervees 1 proiecta ora Fraeter es 3. quae scripti duplex

per trecentos ann0s btinuit. In litteris maius uti et uncialibus saepe I pr L scribebatur. Itaque de hac emendatione necessaria nihil dubii est. Num vero se in prae mutare necesse ierit dubito. raelegere oram nihil aliud esse volunt nec aliud re ora est nisi oram praetervehi intactum eam relinquentem. erlegere oram, etiamsi ne apud Tacitum quidem, ut sine alterum illud, inveniatur, aut est ram per totam longitudinem adeoque studio quodam legere, aut oram legere ac perlustrare hostilia perquirentem atque tollentem. Neque enim attinuit referre nihil agentes residesque Romanos quasi animi voluptatisque causa continentis 0ram praetervectos antequam in Ebusum insulam transmitterent, idque n0 ut praeterveherentur, sed ut eam quoque visitarent ad

subigerent. Forma pluralis oras errore orta est, nam habet pro ora sed vel ef m. i. orassia m. 2. - Oras rursuSali errore acc0mmodatum seriectas verbo est Vanescente.

berum ineorunt e doni Oron. kr, kg, tr. liberum ac tante altera coni. Gron. 18. bn, Vg, Win, mn Flumen incolere h0mines n0 in prosa orati0ne dicuntur ae eorunt in imo i mutatum a fide abhorret nec magis credo eis hio missum esse. Ea vero praepositio cum statu rerum minus

convenit Rodiora enim Cn. Scipio in citeriora provinciae, quae certe pleraque Romanorum erant itaque omnes illos populos, qui ad eum cis Hiberum legatos miserint, saltem ex parte trangi nums incoluisse apparet, cui rei des etiam magis augetur hac distinctione, multorum et ultimae Hispaniae populorum a enisse legatos Sive c0dici alicui debetur ea praepositio. quam

39쪽

l T. LIVII LIBRUM XXII. XXXV

Pro vera habe0, sive divinationi Carbachii, facit ad hoc odooxcidit Saepissime enim in edd. ubi vocalis a post in sequitur, i scriptum et consonans sequens omissa est; nonnumquam deinde illud alieno loe deletum. Frequentissimum est apud Livium verbum incolendi absolute positum cum praepositionibus, cis, circa, inter prope sic etiam ad 5, 33 9 raso ad inlarum mare coluisse narrantur. Ed Ald. quae alias plerumque Carbachium sequitur, hic neglexit, quo factum est, ut illa emendatio in oblis

Vionem Veniret.

21, 2 Mibilisque Gron. vg, in Indebilisque olf. Whn. si nobilis edd. ante ron. Quattuor aliis locis in Q gitur indebilis 25 34, 6 et 7 27, 17, 9 29, 2, 14. At noviens nidsim indibilis scriptum vidi: 26, 9, 11 et 13. 27, 17, 3 19,

T. 28, 24, 3 31, 5 34, 3. 29, 1, 19 3, 2. Obversabantur omnino animis scribarum verba usitata.

21, 4 Di--s militum fron. Drah. kr, is re, Wis, g tribtis milibias edd. militi ante rasuram edd. anto Gron. ινῶ ni militum vg, in , di, qui mutationis nullam rationem attulerunt. Negotia similia singulis tribunis data aspi memorantur, ut 32, 11, 7 Quattuor milia lecta peditum et u centos quites tribuno militum tradit consul . Quinctius.

pedimento non esse, quod sequitur, Verbum plurale missi, iam monuit Oronoriu8.

R. omnes ron. Dris. Crev SD, BD, mn, Η, in RHmn omni nempe Dderem omni . Omnibν Ρ . . . in edd. ante ris in omnes saries v 1 hominibus M. mille hominibus u 3, Mir momento et oris in Hae diι in C aliisque odd. 0 fudere, sed nota huius exitus verbi co fusion derent in fuderem. CL 22, 1, 2 rideren odd. Ib castisque Iron reli ante V 3. castis edd. volt. ante Oron.), ΜΠ 3, Mir, qui incidunt ante mibusdam Dititur hic occisis quibtisdam castisque sic ut Caes. b. s. 5, 14 deni duodenique, Hor. pω. 5, 33 bis terque Dum hostes a Romanis omnes funduntur, nonnullos occidunt, plures capiunt, quorum magnam partem armis exutam dimittunt. Cf. 23, 24, 10 oeteram multitudinem interfecerunt paucis e tanto numero captis.

40쪽

mum nomen in civitatibus es suis, i. e. quorum inprimis magna fama ac laus est, qui ita plurimum apud cives suos Valent auctoritate. Hac vi nomen apud Livium usitatissimum est: raef. si in tanta scriptorum turba mea fama in obscuro sit, nobilitate ac magnitudine eorum me, qui nomini ossicient meo, consoler cf. 2, 33 9 sua laude obstitit famae consulis, 26, 40, 5 eius gloria imperatoris famae diciebat 38, 58, 9 ne magnitudo et splendor legati laudibus consulis ossiceret). magni nominis bellum 21, 43,11 31, 8 6 ingenti nominis regem 30, 7, 4. tanti nominis regibus 44, 25, . celeberrimi nominis duces , 54, 8 27, 40, 6. Apud omnes magnum nomen arcii ducis est 25 39, 16. Magnas opes sibi magnumque nomen facere 1 9, 3. Usque eo inutilis hic est coniectura. 22, 19 verbos C Als. M 1, in m rig. verbosque edd. ante is. item vg, in Wb 6, mn, tr. Est gradatio adiectivorum. Constanter quidam editores in bimembri dissoluto copulam suo arbitratu addunt id supra ad , 5.

in edd. ante Mn. Hannibal iam castra propius hostem moverat; cum Ver0 Romani Numidas de tumulo deiecissent ipsique eo castra transi lissent, tum utique exiguum spatii vallum a vallo aberat. f. 22, 27, 1 inucius cum iam ante vix tolerabilis fuisset tum utique immodice, gloriari. Ex iis ipsis, quae praecedunt, non continuo sequitur, ut exiguum spatium fuerit quare altera pars duplicis scripturae, quae est itaque, aliena est ac merito reiicitur a plerisque. 24, 10 Fabii v 2, m. Fabii pars meretrus aberas iam fame e 1. 3. sc. l. iam ferme og. rob. Iron. MA. te io vulgo incidunt). Uncis iam includunt plerique. Vid. supra ad , . 24, 12 et equites quingentos ducentem e coni. Iron. Dris. BD, vg, mn, tr. et equites ad centem CH. e miles ducentos ad centem edd. ante fron. mille equites ad censemus. ει - 1. Alii numerum omittunt, qui, si D fuit, facile in adducentem abiit.

SEARCH

MENU NAVIGATION