De problematis Aristotelis dissertatio [microform]

11쪽

AD GNNOS IN PHILOSOPHIA HONORES INTER PUBLICA SOLEU A ECCLESIAE ANTE TRECENTOS ANNOS IN DANIA REFORMATAE RITE OBTINENDOS senipsi r

12쪽

nane dissertatione ordo philosophorum, aea-denua Matiniensi dignam menset, quin ad summos in philosophia honores auetori να--- p Mos disputa

h. a. Dee saevit philosophieae.

13쪽

Conspectus veris.

Explicatur me. προσυγμα. Deseribitur universe Pr Ie-- matum Aristotelieorum sorma et ratio. I 2 asseruntur Ioel ipsius Aristotelis, rubi problemata 'om

memorantur.

3. in i script nrum Latinorum. 4. Loei seriptorum Graecorum. 6. aestimonia ex antiquis Itheorum AristoteIieorum indieibus , desumpta. inum Iures fuerint problematum ollectiones. s. aestimonia ex ipsorum problematum natura et dieendi genere desumpta. I De textu, qui dicitur, horum problematum. s. s eritur, unde eis sit hae disputandi forma et ratio.

14쪽

om argumento seetionis XI ae 2 Quaeritve, quanta harmonime artis seientia i tmetus suerit Aristoteles.

gra Explieantur quaedam ad harmoniram veterum pertinentia. 4. Me textu et interpretandi praesidiis. Commentarii.

15쪽

Praefatiuncula.

Munm in harmonica scientia Graecorum tractanda, cujus - partem quandam libello n. 18M edito explicare eonatus sum, ad sectionem decimam nonam problematum Aristotelieorum atque ab rin Ie sone ad reliquas sensim delatus essem, non potui, quin totam hanc collestionem cum rerum mestitudine abundantem tum scriptoris acumine insignem diligentius pervestigarem. Quae de natura et origine eius vel cor 'ovisse vel probabiliter suspicari mihi videbar, ea tecum, Iector benevole, communicanda putavi ea spe ductus, te, si res cum uapte natura obscuras, tum a doctorum studiis sere mseetas in hoc libello paullo accuratius tractatas et vel reete vel probabiliter saltem explieatas invenis-

16쪽

Quod . commentarus explicare monatus sum feeit

nem XIX quae sectio omnium facile obseuri sima est, id non solam ipsius argumenti causa feci, sed etiam riuod univerisam problematum naturam ei. textus, qui dicitur, conditionem hoc exemplo intime illustrari posse putabam. int . . .

17쪽

posterioris hoc sitn mundus aeternus annon manifestum est igitur, eiusmodi esse oportere problemata, de quibus dubitatio aliqua moveri jure possit; ρυδεις γαρ vvου ἐλω πρdβαλοι το πασι φαυερο oc πλε στοις cm. o. Neque enim omnia quaerenda videntur Aristoteli, sed ea sola, quae dubitationem afferre possint ei, esu;

1 Diogenes Laertius in recensione Iibrorum Aristotelis nominat Iibrum περὶ Φοβλημα-ν. Iuno tamen non peculiarem Iibrum fuisse prohabiIe est, sed aut ad initium lib. 2di mpleorum reserendum vide Bubio de libris Aristotelis deperuitis In commenti. De Gott. OI XV aut ad Iib. I opp. vide lige de Λristotelis operum serie et distinetisne Lips. et Prag. B2B . Eundem 1ibrum in Anonymi vita Aristote1is, quam in animadvv ad Diog. Laert primus edidit menagius, designari voe. προβληματων et excidisse περὶ putat utile. 1

18쪽

doctrina et demonstratione, non avi poena aut sensuum

perceptione' egeat Top. l l . Sunt autem probi mata aut ethlea, ut sitne parentibus potius an Iegibus, si inter se discrepent, parendum, aut Iogica, ut eademneseientia contraria eontineantur necne, aut phrsica, ut sitne aeternus mundus anno Top. I, Id. Quo a curatius autem percipiatur problematis vis et natura, breviter explicanda videntur ea voeabula, quae ad problematis significationem cognatione quadam propius aecedunt. Sunt autem θωις, προτασις διαλεκτικ θ , TR α', iΤhesis est Toλη νις παραδοξος τω Πωριν ω τινος κατα φιλοσοφιαv, ut illud Heraeliti omnia moveri Top. l l . Itaque quaevis thesis ad problemata revocari P'test; continet enim sententiam a vulgari opinione abhorrentem, non vero quodvis probIema ad theses, quoniam problemata sunt, de quibus nulla sit in utramvis Partem pinio. Protasia est λογος καταφατικος τὶ azoφατικῆς ivoc κατα τιvoc. Distinguenda est autem apodiotica pro-tasis a dialectica Apodictica est λῆψις θατερου μοριου ς αυτιφασεως dialectica tave ol .su με ἐρωττὶσις τῆς αυτιφασεως, συλλογιζolausu δε λ ῆψις οὐ φαιvos fio και

ἐυδοξου Analrt. r. I l. Quae quum ita sint, protasia simplex a problemate ipsa Arma differt; nam si quaerituri sitne anima bipes' desnitio hominis, hoe intem

1 Sensuum P Don perveniri ad scientiam, sed ori tamen interdum, ut alia propter sensuum imbecillitatem ad proble

mata reserantur, alia, quia in sensus ineurrant, non quaeran

tur, docet Aristotele Analyt post l, 31 et 2, 2. In recensionibus Ithrorum ristotelicorum varia enumeran

tur aporemata, theses, Protases, h

19쪽

htine timenionem ad peia voe. - neene', problematis sostma exHth. Top. I, 4. Hae enim voce addita signi seatur non simpliciter interrogari, sed postulari, ut res1psa aut iisere a senionnm varietate agitata aut a neutra parte tentata illiustretur. Inter dialeeticam antem Protagi et dia etieum problema quid intersit, ex Op. I, 6 colligimus, ubi protas; dialectica dieitur quaestio pr habilis ειδόξος aut omnibus an plerisque a ommuni

opinione non abhorrens. Problematis nomine autem voeari eonstat dubiam magis et impeditam quaestionem, doctis an nondum tractatam aut ancipiti disputatione laetulam. Restat portit, quo voeabvIo saepissime utitur Aristoteles ad desimandam universam aliqvam dubitationem disserend ratione eeuratins tractandam απορεῖται δέ, ἐσα δε τις ἀπορία, απο ὶσst γὰρ ἄν τις, απορ αυ δεὶ). Ita que quum hae voce minus definita et ireumscripta contineatur quodammodo problema, apud Athenaeum I p. lis natreas quidem Alexandrinus απορ ας composuisse dicitiis ad similitudinem Ar;stotelicarum, ae postea quidem hae voeabula in throrum titulis Ine ullo diserimmeusurpata, interdum, ut in libris Cassii atrosophistae, eonjuncita videmus. Quae quum ita essent, probismatum nomen aptum

videri potuit Aristoteli ad ejusmodi quaestionum collectionem designandam, quae vel in vitae usu vel in scien . tiarum studiis oblatae varia disputatione pervestigaydae visos essent, Aed eaedem minus idoneae, quae perpetua artis traetatione Includerentur, quod vel ipsae per se nimis dubiae et obscurae essent vel cum eius artis ratione,

in qua .luin maxime Versaretur, non apte conjungi possent. uase disserendi ratio et sormam h Aristotele pro-

20쪽

seeta et tradita a multis deinceps usu recepta esse Id tur. Ita iam Theophrastus problematum olleetionem composuisse traditur Diog. Laert V, 47. M alia a Matre scripta commemoravimus λ); alia Plutarcho, alia Alexandro Aphrodisiensi τῶ ἐξηγγὶ i, alia aliis tribuuntur'); ex eodem genere sunt grammaticorum rip - βλωατα V. Top νιατα και λυσεις ), varias denique exstitisse scriptas problematum collectiones vel ex Apu

enumerat inter usitato eorum librorum titulos, quibus Variae et undique congestae doctrinae monurnent continerentur' . Verum ut jam ab universa problematum eommemoratione ad Aristotelem orationem reseram, collectio problematum Aristotelicorum, quae quidem hodie exstant, magnum numerum variarum quaestionum 38 see-1 Qualia fuerint hujus problemata ridieula ad similitudinem

Aristotelicorum facta. ollis as ex exemplis ah Athenaeo l. saltatis. Videntur autem in unius fere verbi ambiguitate posita fuisse. In Fabr. hibI Graec Vol. 3 pag. 254 IIari. Theophylactus Simocatta in secundo libro ἀποριων φυσικων Varios P oble- .matum scriptores nominasse traditur Sed res non ita se habet. Nominat tantummodo eos seriptores, ex quorum libris

aporias suas Concinnaverit

3 Vide eommentationem, quan in datinii ahrbside 4830 p. 102-II scripsit Lehra. 4 Vide tamen quae de Apuleii Ioeo disputavimus ad Da. f Quum frequenti usu elebrata esset haec disputandi forma. non mirum est, ipsorum problematum rationem accuratius quaesitam es et id quod ab Alexandro Aphrodisiens factum videmus, qui in praelatione problematum vim et naturam definit eaque vetat eiusmodi esse, ut aut a quovis statim expIieari aut nullo modo solvi expedirique possint.