Acta et decreta Concilii plenarii Baltimorensis tertii. A.D. MDCCCLXXXIV

발행: 1886년

분량: 439페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

TITULUS VI.

De Catholica Juventutis Institutione.

DE SCHOLIA CATHOLICIS, PRAESERTIM DA PAROCHIALIBUS. g 1. De Summa ererum nec ritate.

191. Si ullo unquam tempore, certo hac nostra aetate Ecclesia Dei et spiritus saeculi do educations juventutis mirando quodam et acerrimo conflixere duello. Homines enim Spiritu mundano penitus imbuti, jam multis ab annis, nullum non movent lapidem, ut Ecclesiae quod ipsa a Christo accepit Matth. XXVIII. 19 ; Μarc. X. 14ὶ Catholicam juventutem docendi munus eripiant, et in manus societatis civilis tradant vel subdant gubernii saecularis potestati. Nec mirum hoc. Ex quo enim nequissimi illi spiritus indifferentismi, naturalismi et materialismi multorum animos ita invaserunt, ut finem ac felicitatem hominis non nisi in hac Vita temporali et mundo materiali quaeri et inveniri posse somnientur; en sane educationis ratio, quas hominem etiam ac praecipue ad vitam futuram et beatitudinem aeternam erigero et dirigere intendit, reliis quidem stulta et inutilis, aliis Vero vel perniciosa et abolenda esse Videatur neceSSe est. Ecclesia autem, cujus haec potissimum est missio super terram, ut singulos homines, in baptismate Christo renatos, jam re primo rationis usu in Viis Veritatis et justitiasI4 99

212쪽

100 TITULUS VI. -DE IUVENTUTIS INSTITUTIONE.

ad finem supernaturalem adducat, nequaquam Sinere

potest, ut parentes Catholici quorum tum jus tum officium naturale et divinum est Christianae filiorum

suorum educationi consulere, educationem mere Suecularem ipsis procurent, quippe quae eis media ad ultimum

finem suum cognoscendum et assequendum necessaria

suppeditare minimo POSSit. 195. Inter eos, qui hanc educationem mere saecularem Strenue advocant, non Pauci quidem inveniuntur, qui neu religioni ullum damnum afferre, nec juventuti periculuparare Velint. Attamen ex ipsa rei natura Sequitur, et tristissima etiam experientia comprobatur, educationem mere Suecularem paulatim ita degenerare, ut fiat irreligiosa et impia, adolescentium fidei et moribus maxime perniciosa. Si enim juxta verba Christi: Nemo potest duobus dominis servire: aut enim unum odio habebit, et alterum diliget; aut unum sustinebit, et alterum contemnet Matth. VI. 24); si porro, juxta aliud ejusdem

divinae Sapientias oraculum, Qui non eSt mecum, contra me est Luc. XI. 23); si denique Christus passim docet spiritum mundi odio quodam implacabili asseclas Suos adimplere contra eos, qui Spiritu Dei aguntur; vix potest non fieri, ut juvenes spiritu saeculari a pueritia imbuti, non tantum obcaecuti mundi amatores, sed eo ipso etiam contemptores Christi et adversarii Ecclesiae Sensim Sine Sensu plerumque evadant. Clarissimis autem tam hostium quam domesticorum fidei testimoniis docemur numerum eorum, qui ob hanc inter alias principalem camam, quod educatione mere saeculari instituti fuerint, ab Ecclesia desecerunt, tam ingentem esse, ut inimicis quidem gaudendi, nobis autem dolendi locum ac rationem nimis abundanter praebeat.196. Itaque parentes Catholicos non solum paterno amoro hortamur, Sed iis etiam omni qua Valemus auctoritate praecipimus, ut dilectissimae proli suae, a Deo

213쪽

DE SCHOLIS CATHOLICIS.

101 sibi datae, Christo in baptismate renatae, et coelo destinatae, educationem Vere Christianam et Catholicam Procurent eamquo totam ac toto infantiae et pueritias tempore re periculis educationis mero saecularis desen dant et in tuto collocent; atque ideo eam in scholas parochiales vel alias vere Catholicas mittant, nisi forte

Ordinarius in casu particulari aliud permitti posso judicet. 197. Has quidem esss scholas in quibus parentes

permulti saltem si non omnes et jure suo utentes et 0ssicio obsequentes, Christianam prolis suae educationem quaerere debeant et invenire possint, jam Patres Conc. Ρlen. Best. I. lucidis Verbis statuerunt. Decreto enim XIII. dicunt: Hortamur Episcopos, et attentis gravissimis malis quae ex juventuto haud rite instituta sequi solent, Per Viscern misericordias Dei obsecramus, ut Scholas unicuique ecclesiae in eorum dioecesibus annexas instituendas curent; et si opus fuerit et rerum adjuncta sinant, provideant ut redditibus ecclesiae cui schola annexa sit, idonei magistri in ea habeantur. Patres Vero Conc. Plen. Ball. II., NO. 430, docuerunt: Optimum Vero, immo unicum quod superest medium,

quo gravissimis hisce malis atque incommodis bellicet exitiali indifferentismi labi et morum corruptelao ΝΟ.42' summo cum dolore deploratisJ occurratur, in eo

situm Videtur, ut in singulis dioecesibus, unumqvumque Prope ecclesiam scholas erigantur in quibus juventus Catholica tam literis ingenuisque artibus quam religione

ac probis moribus imbuatur.'

Sacra etiam Congregatio de Propaganda Fide, dis 24

Nov. 1876, ad Episcopos nostros instructionem S. Cong. Sancti Ossicii misit,' quo Sacrorum Antistites monentur,

quacumque P0SSint ope utque opera commissum sibi gregem ab educatione mere saeculari arcere. Esse se autem

214쪽

102 TITUI. US VI. -DE JUVENTUTIS INSTITUTIONE.

ad hoc omnium consensu nil tam necessarium, quRm ut

Catholici ubique locorum proprias sibi scholas habeant, easque publicis haud inferiores. Scholis ergo Catholicis sive condendis ubi defuerint, sive amplificandis et persectius instruendis parandisque, ut institutione ac disciplina scholas publicas adaequent omni cura proSPi

Denique in medium proferre juvat Epistolam Encyclicam Leonis ΡΡ. XIII. ad Episcopos Gallias diei 8.

Febr. hujus anni 1884, qua necessitas educationis Christianas in scholis Catholicis tam moderatissimis Verbis quam solidissimis rationibus a summa auctoritate docetur. Interest quam maxime susceptam e conjugio Christiano sobolem mature ad religionis praecepta erudiri et eas artes quibus aetas puerilis ad humanitatem informari solet cum institutione religiosa esse conjunctas. Alteras sejungere ab ultera idem est ac reipsa Velle ut animi pueriles in officiis erga Deum in neutrum Partem mOVeantur : quae disciplina fallax est, et praesertim in primis Puerorum uetatulis perniciosissima, quod revera Viam atheismi munit, religionis obsepit. Omnino parentes bonos curare oportet, ut sui ori usquo liberi cum primum sapere didicerunt, praecepta religionis Percipiant, et ne quid occurrat in scholis quod fidei morumve integritatem offendat. Et ut ista in instituenda sobole diligentia adhibeatur, divinst est naturaliquo lego constitutum, neque Parentes per ullum causam solvi est lego Possunt. Ecclesia Vero, integritatis fidei custos et Vindex quas delata sibi a Deo conditoro suo auctoritato debet ad sapientiam Christianam universas vocare gentes, itemque sedulo Videro quibus excolatur praeceptis institutisqus juventus quas in ipsius potestato sit, Semper Scholus quas appellant mixtas Vel neutras aperto damnavit, monitis etiam arius etiam patribuslamilias, ut in ro tanti momenti animum attenderent ad cavendum. Quibus in

215쪽

DE SCHOLIS CATHOLICIS.

103 rebus parendo Ecclesiae, simul utilitati paretur, optima- quo ratione rei publicae consulitur. Etenim quorum prima aetas ad religionem erudita non est, sins ulla cognitione adolescunt rerum maximarum quae in hominibus Hero Virtutum studia et appetitus regem rationi contrarios Solae possunt. Cujusmodi illas sunt de Deo Creatore notiones, do Deo judico et Vindice, de praemiis poenisquo alterius Vitas expectandis, de praesidiis coelestibus per Jesum Christum allatis ad illa ipsa ossicia

diligenter sancteque servanda. His non cognitis, mala sane omnis sutura est animarum cultura: insueti ad Verecundiam Dei adolescentes nullam ferre possunt honesto Vivendi disciplinam, suisque cupiditatibus nihil unquam negare ausi, facile ad miscendas civitates pertrahentur.

198. Attamen quamvis necessitas et obligatio juventutem Catholicam in scholis Catholicis instituendi ex dictis luce clarius eluceat, aliquando contingere potes sicut etiam instructio modo laudata innuit - ut parentes Catholici prolem suam scholis publicis committere in conscientia possint. Id nutem non poterunt, nisi ad sic agendum Suffcientem causam habeant, ac talis causa suffciens in casu aliquo particulari utrum adsit necne, id conscientias ac judicio Ordinariorum relinquendum erit; et tunc ea plerumqus aderit quando vel nulla praesto est schola Catholica Vel quae suppetit parum est

idonea erudiendis convenienter conditioni Suae congruenterque adolescentibus. Τuno autem ut scholas publicae in conscientist adiri possint, periculum Perversionis cum propria ipsarum rutions Plus minuSve nunquam non Oriunctum opportunis remediis cautionibusque fieri debet ex proximo remotum. 'Cum igitur ob causam suffcientem et ab Ordinario Pr alam, Prerentes ad scholas publicas filios mittere Velint, dummodo necessariis cautionibus proxima peri-

216쪽

104 TITULUS VI. - DE JUVENTUTIS INSTITUTIONE.

cula removeantur, Stricto Praecipimus ne quis sive Epis pus sive presbyter, quod Pontifex Per Sacram Congregationem diserto Vetat, hujusmodi parentes a sacramentis quasi indignos sive intentis minis sive actu ipso repellere audeat. Quod multo magis ds pueris ipsis intelligendum est. Quare pastores animarum dum fideles sibi commissos de scholarum harum Periculis monent, Summo- Pero caveant no immodico gelo ducti sapientissima Sanctas Sedis consilia et praecepta Verbis aut factis

violam Videantur. 199. Quibus omnibus bens perpensis Statuimus et decernimuS: I. ProPe unumquamquo ecclesiam ubi nondum existit,

scholam parochialem intra duos annos a promulgations hujus Concilii erigendam et in perpetuum Sustentandam esse, nisi Episcopus ob graviores dissicultates dilationem concedendam esso judicet. II. Sacerdotem, qui intra hoc tempus erectionem vel sustentationem Scholne gravi sua negligentia impediat, vol post repetitas Episcopi admonitiones non curet, mereri remotionem ab illa ecclesia. III. Μissionem Vel Paroeciam quae Sacerdotem in erigenda Vel sustentandre schola adjuvars ita negligat, ut ob hanc supinam negligentiam Scholis existere non possit, ab Episcopo esse reprehendendum no quibus emcacioribus et prudentioribus modis Potest, inducendam ad necessaria subsidia conserendia. IV. Omnes parentes Catholicos prolem suam ad scholas parochiales mitters teneri, nisi Vel domi vel in aliis scholis Catholicis Christianas filiorum suorum educationi suffcienter et evidenter consulant, aut ob causam sumientem, ab Epis00P0 RPProbatum, et cum Opportunis cautionibus remediisque eos ad alias scholas mittere ipsis liceat. Quaenam autem sit schola Catholica Ordinarii judicio definiendum relinquitur.

217쪽

DE SCHOLIS CATHOLICIS.

200. Si ex una paris conscientias sacerdotum, fidelium atqus imprimis parentum Catholicorum strictissimo in Domino decretis supra datis oneramus, ex altera Paris hoc etiam Nostrum esse et intimis cordibus sentimus et expressis Verbis profitemur, scilicet pro Viribus nostris providers et effuere, ut parentes Catholici non scholas qualescumus, sed bonas et emcaces publicis scholis,' ut instructio S. Congregationis monet, haud inseriores' pro prole sua inVenirs possint. Itaqus aliqua mediis Proponere ac mandars Placet, quibus adhibitis scholas parochiales ad eum utilitatis et persectionis gradum eleventur, quem tum honor Ecclesiae, tum salus non solum aeternα sed etiam temporalis puerorum, tum deniquo generosa parentum devotio Pleno jure postulant

ac merentur. Haec autem mediis ea Praecipue esso

Videntur, quibus essiciatur ut tum sacerdotes, tum laici, tum deniquo ludimagistri ossicia sua erga scholas et optimo intelligant et fidelissimo adimpleant. 201. Et primo ad sacerdotes quod Spectat, Statuimus ut jam in seminariis candidati S. Τheologias sedulo edoceantur, unum ex Praecipuis sacerdotum ossiciis, praesertim hisce nostris temporibus, esse Christianam juventutis institutionem, eamque sine scholis Sive parochialibus sive aliis Vero Catholicis non esse possibilem. Itaquo in studiis psychologias, pedagogias et theologias pastoralis relatio specialis habeatur ad puerorum institutionem. Alumni etiam modum et methodum addiscant, qua catechismum et historiam sacram pueris lucido et

solido explicare Valetant. Sacerdotes Vero in cura animarum saepe Saepius de gravissimo Suo erga scholas ossicio in colloquiis et colla-

218쪽

106 TITULUS VI. - DE JUVENTUTIS INSTITUTIONE.

tionibus cum fratribus consilia conferant. Scholas Sum sicut pupillas oculorum suorum diligant, eas frequenter, unamquRmque Purtem earum semel saltem in hebdomado inrisant et inspiciant, puerorum moribus invigilent, Zelum eorum congruid mediis Stimulent, catechismum et historiam sacram ipsi per se doceant, aut certo ut a magistris sodalibus congregationum rite doceatur, essiciant; ceteris studiis autem attentos oculos advertant,

examinationibus publicis semel vel etiam bis in anno scholas suas notitiae fidelium subjiciant ac favori commendent. Operam dent ut in scholis adhibeantur semper libri a Catholicis scriptoribus concinnati. Sanctis motivis

ducti haec omnia curent, insuper Scientes non fore, ut udrectoratum inamovibilem Vel aliud munus promoveantur, si partes suas ergo Scholas redimplere neglexerint.

202. Ad laicos quod attinet, hortamur et mandam ut illorum mentes et ab Episcopo et a sacerdotibus ita instruantur, ut scholam parochialem quaSi Partem eSSentialem parochias habere assuescant, sine qua Vel ipsa parochiae in futuro existentia periclitetur. Plane igitur et solide doceantur scholam minime esse opus quoddam

supererogatorium is Sacerdote Sive ad Zelum suum Superabundantem pr0bandum, siVe Saltem ad tempus jucundo et honeste terendum Sibi ipsi electum, sed onus et ossicium ab Ecclesia sacerdoti impositum et ab eo religiose exequendum, Sed non Sine adjutorio isticorum. Nec minori gelo ac prudentia e mentibus laicorum erronea illa opinio eradicetur qua opinantur, curam scholae ad illam tantum Paroeciae partem Pertinere, quas directe et actustliter ea pro sua prole utatur, imo vero obviis argumentis ipsis demonstretur, fructus et benedictiones quae ex fide moribusque in scholis par0chialibus conservatis derivantur, in bonum totius communitatis redundare. Quibus omnibus emcietur, ut laici ad par0eciam pertinentes Post ecclesiam Paroohialem

219쪽

DE SCHOLIS CATHOLICIS.

107 nullum alium locum in majori pretio habeant uo majori sollicitudine prosequuntur, quam Scholam Paroeliistiem, tamquam fidei morumque conservatorium ac juventutis, quas omnibus gaudio et solatio futura sit, seminarium. Laici competentem et generosam sustentationem scholis suppeditent. Itaque unitis viribus studebunt, ut Pa chias sumptibus et expensis pro scholis incurrendis semper pares sint. Commonefiant fideles sive pastoralibus litteris sive concionibus sius privatis colloquiis, sese ossicio suo graviter defuturos, nisi omni qua possunt cura impensaque scholis Catholicis providerint. De quo potiAsimum monendi erunt quotquot inter Catholicos ceteris praestant divitiis ac auctoritate apud populum. Insu. S. C.) Parentes igitur pro rerum sucultate parvulam illam mensilem contributionem, quas pro Singulis pueris exigi solet prompte et libenter solvant. Cetera autem parochiae membra redditus ecclesiae, in quantum

pro Scholarum SuStentatione Opportunum Vel necessarium sit, creare et augere ne renuant. OmneS Vero,

sive parentes, sive alia familiarum capita, Sive juvenes, suis propriis opibus praediti, parati sint nomina darsalicui societati pro unaquaque Paroecia maXime commendandae, in plures jam introductae et ab ipso Summorintifice jamjam uberrimae benedictae, in quis, quumvis modicis, regularibus tamen contributionibus scholas adjuvent, easque, Si non omnino, saltem in partem gratuitas free sokωιη reddant. Opibus autem ad hunc

sanctissimum finem generoso reb Omnibus collatis, hoc etiam effcietur, ut externus scholarum splendor et inte

num earum Ornamentum creScere, numerus magistrorum commodo augeri, Scholares in classes minus numerosas

dividi singulaeque classes aptius inter se distingui et secundum gradus disponi possint; quas Omnia mirum in

220쪽

108 TITULUS VI. - DE JUVENTUTIS INSTITUTIONE.

Laicis etiam jura quaedam et privilegia per statuta

dioecesana accuratius definienda, quoad scholas concedantur; salvis juribus ecclesiasticis quoad magistros instituendos Vel dimittendos, necnon quoad disciplinam,

et directionem doctrin-.203. Quoniam vero status et incrementum scholarum nostrarum maximo ab idoneitate magistrorum dependet, Summa curis in eo ponenda est, ut non nisi boni et idonei praeceptores iis praeficiantur. Itaque statuimus ac mundamus, ut nemo ad munus docendi in schola parochiali in futuro admittatur, nisi qui praevio examine se habilem et idoneum probaverit. Episcopi igitur intra annum a promulgatione Concilii

unum Vel Plures Sacerdotes rerum ad Scholas pertinentium peritissimos nominabunt, qui Dioecesanam Commissionem Examinationis V constituent. Nominabunturusque ad revocationem, et nominati Episcopo in manus solemnitor promittent, se munere Suo juxta normam ab Episcopo sibi tradendam et ad finem, Ob quem examen instituitur, pro Viribus msequendum esse functurOS. Hujus commissionis erit omnes magistros ac magiSum,sius religiosos pertinentes ad congregationem aliquam dioecesunam, Sive Ssteculares, qui munero docendi in

scholis parochialibus in futuro fungi cupiunt, examinare, eiSque, Si idoneos repererint, testimonium idoneitatis Vel diploma praebere, sine quo nulli sacerdoti laserit magistrum Vel magistram ullam nisi jam anto celebrationem Concilii docuerint) pro schola sua conducere. Quod diploma ad quinque annos ac pro omnibus dioecesibus valebit. Quo tempore elapso, alterum et

ultimum examen a magiStris requiretur. Iis autem, quos in uno Vel altero examino idoneos non repererint, diploma nequaquum dabunt, sed ad examen anni sequentis eos relegabunt. Hoc examen Semel in anno instituetur; pro sodalibus

SEARCH

MENU NAVIGATION