Acta et decreta Concilii plenarii Baltimorensis tertii. A.D. MDCCCLXXXIV

241쪽

DE LIBRIS ET EPHEMERIDIBUS.

129 auctoritate permoti discant praepositis suis obedire iisque Subilacere. Obsequium hisce praepositis debitum exemplo Suo Scriptisque commendent. Animum etiam iterum advertant ad sapientissima Summi fidelium Patris ac Μagistri consilia et praecepta: Imprimis sanctum sit apud catholicos scriptores Episcoporum nomen; quibus in excelso auctoritatis gradu collocatis dignus ossicio ipsorum et munero habendus est honos. Neque licere sibi homines privati putent in ea quas sacri Pastores Propotestato decreverint, inquirere; ex quo Sane mugure perturbatio ordinis consequeretur et non ferenda confusio. Atque istam reVerentiam, quam praetermittere licet nemini, maxime in catholicis auctoribus ephemeridum luculentam esse et Vel ut expositam ad exemPlum neceSSe

231. Verum huic malo quod apud nos, mugno sidelium ipsorumque acatholicorum Scandalo serpit ac in dies crescit, ne augeatur et Passim impune graSSetur,

Occurrendum eSSe cenSemus non monitis Solum et hortamentis sed etiam poenis ecclesiasticis. Quamobrem si qui in posterum clerici Vel laici, Sive per se, SiVe Per Socios aliosve ab ipsis concitatos, in foliis quibusvis publicis aut libellis in vulgus editis ecclesiasticos ViroS, Pr-sertim in dignitate constitutos, verbis injuriosis, maledictis, conviciis adoriantur; multo magis, si Episcopi agendi rationem in dioecesi regenda et administranda per ejusmodi solia aut libellos Vellicare et damnare praesumSerint, declaramus tum scriptores ips0S, tum participes et lautores perniciosissimi hujus abusus esse ordinis pertubatores, auctoritatis ecclesiasticae contemPtores et hostes, gravissimiquo scandali reos; ac proindo dignos qui, culpa ipsorum satis probata, canonicis quo

242쪽

TITULUS V ΙΙΙ.

DE COLONIS ET ADVENIS.

232. Magna sano est advenstrum frequentia fers quotidis ad littora nostra confluentium, eo animo ut fortunas sum augeant Vel, quod Plerisque propositum est, ut egestatem miserrimamque Vitae, quis domi premebantur, conditionem effugiant. Hinc Plerumquo, quum ad portus nostros adpellunt, rerum sere omnium inopia laborant. Rure quidem nequum eSt ut nos PermoVeamur ad eos pro Virili parto adjuvandos et lavendos, murimo

quod eorum plurimi sint domestici fidei Gal. VI. 1R,

ejusdemquo matris Ecclesias filii. Immo nostri muneris est, Dei jussu et exemplo eos non benevolentia tantum sed etiam amoro complecti. Amat Deusin peregrinumst dat ei victum arius vestitum. Et VOS ergo amatoporegrinos, quia et ipsi fuistis advenae in terra Aegypti.' Deuteron. IX. 18, 19.ὶ Praeterea in Novo Foedere una quodammodo sorte cum illis et conditions censemur. Quid enim aliud sumus ipsi quam peregrini, hospites et advenas, nullam hic habentes munentem civitatem, sed re Deo domoquo coelesti peregrinantes, qui futuram illam beatam perpetuoquo mansuram inquirimus 2 I. rit. II. 11; T. Cor. II. 11; Ηebr. XI. 13; XIII. 14 3 Quum Vero non solum tot corporis incommoda et Vexationes perferre cogantur, sed etiam haud raro fide, moribus et aeterna 130

243쪽

DE COLONIS ET ADUENIS.

131 animae salute periclitentur, multo magis nos decet omni qua licet rations eorum bono spirituali providere. Ad quod ossicium rito exequendum quo magis exeitemur, SRePΘ memoria recolamus suavissima illa Christi verba, quibus benevolentiam illis praestitam beneficiis in Ipsum collatis adnumerandam foro promisit: Hospes eram et collegistis Μe. Qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo, Me Suscipit. Amen dico vobis, quamdiu

secistis uni ex his fratribus meis minimis, Mihi fecistis. Matth. XXV. 35, 40; XVIII. 6.)233. Libenter agnoscimus et commendamus Zelum et religionem Societatum quarumdam Hibernicarum, inter quaS commemorari debet illa quae a colonis Catholicis juvandis nomen habet, Piae quoque pro colonis Germanis Uni0nis, quae st S. Raphaele Patrono nominatur, aliarumque ejusdem indolis quae magna constantia et felici exitu, ut colonos Sive primo advenientes Sive aliquantisper in

hac regione commoratos ope et consiliis Suis tutarentur, hactenus adlaborarunt.

234. Maximo optandum est ut apud urbes majores Prope Oceanum Silas et ad quas plerumque adpellunt

coloni ex Europa commeantes, constituantur Sacerdotes

prudentia et si fieri potest linguarum peritia insignes,

quorum Praecipuum munus Sit advenas Catholicos excipere, iisque se duces et consiliarios praebere. Malorum

enim hominum fraudibus et insidiis hujusmodi loca scatent. Potissimum vero solliciti sint de foeminis junioribus et puellis quae saepe, nullo comite, nullo

custode aut tutore, iter faciunt. Hae namque R Piis parentibus juxta veterem morem ac disciplinam ruri educatae magnarum urbium corruptelas et lenocinia Omnino nesciunt. Pro ingenua ipsarum indole nihil suspicantur et facile omnibus credunt. Hinc in magno pudicitiae ac religionis amittendae periculo SaePe Ver- Santur. Ad hoc malum avertendum familiae quaedam 16

244쪽

TITULUS VIII. - DE ZELO ANIMARUM.

religiosae in urbe quadam domos, ut vocant Refugii laudabili exemplo constituerunt excipiendis hujusmodi

puellis et in sororum tutela asservandis, donec upud familiam bene moratam operam suam locent aut alio honesto modo Victum quaerant. Atque utinam id exempli ceterae quoque urbes aemulenturi

235. Illud aequo animo tolerare Vix possumus, quod coloni catholici tanto numero in oppidis congregari malint ubi laboriosissimis operibus manu factis Victum quotidianum quaeritent, aut in populosis urbibus tenuissimi lucri spe permaneant, ibique inter Vinurios, tabernarios et abjectissimos quoque homines miserismin Squaliors et sordibus Vitam agant. Praeterea in hujusmodi locis frequentissimae adsunt Vitiorum illecebrae, et pueri ad doctrinam Catholicam et bonos mores insormari dissicillime possunt. Atque hoc eo magis miramur ac dolemus, quod magna pars hujus regionis

immensae usitatis rusticanorum hominum operibus Sit

aptissima; et haud dissicile sit praesertim in occidentalibus reipublicae plagis sedes idoneas invenire et colendis agris paullatim ditescere. Haec quatenus fieri

licet advenarum auribus aniInisque saepe inculcent Sacerdotes, iiSque persuadere nituntur ut, si Vitam tranquillam et Securam amant, Si Suam Suaeque prolis Reternam Salutem cordi habent, demum si do divitiis acquirendis Serio cogitant, urbes deserant et agrorum

cultioni se dedant. 236. Idcirco magnas utilitati foro censemus, Si quidam ex Catholicis nostris qui divitiis et auctoritato apud cives suos Pollent, in collegium seu Societatem coeant cvj modi Plures hac in regione habentur, cujus beneficio coloni Catholici domos fundosque sumptu minori et firmiori possessionis juro sibi comparent. Quod si fecerint, egregie de religione et de Patria merebuntur.

245쪽

DE NIGRIS ET INDIS .

DE CURA PASTORALI PRO ΗΟΜINIBUS NIGRIS ET INDIS.237. Quum in Nigrorum Salute promovenda ea de re Matur, quae Summae Prorsus necessitatis est, libenter iis assentimur, quae de Salute et Christiana educatione Nigrorum uniformi ratione procuranda habentur in Conc. Plen. Ball. II., et in instructione ab Emo. Card. Praesecto de Prop. Fide ad Rmum. ejusdem concilii praesidem data; cui necessitati nisi statim provideamuS, tantam messem in horrea Christi colligendo, hominum inimicorum fraudibus ac cupiditati irreparabili plane damno objiciemus. Concilii Patres illius

censuerunt, in conciliis Provincialibus, maximo vero iis in provinciis ubi Nigri majori numero Versantur, diligenter pertractandum de regulis unicuique loco accommodatis, ut meliori atque essicaciori modo istorum hominum salus et Christianis educatio Promoverentur. Cone. Prov. Bult. X., n. 5.ὶ Patrum hortatu nonnullas ecclesiae utque Scholae SeParatae Pro Nigris constructae fuerunt; in aliis Vero ecclesiis locus providetur in quo omnes qui Volunt missae Sacrificio adstare possunt et

elementa Christianae doctrinae addiscere; jamque viri apostolici maximo cum fructu laborant in aliquibus locis ubi viget multitudo Nigrorum. 238. Injustum esset hic tacere labores omni laude

dignos a missionariis nostris susceptos pro Nigris temporo quo servi erant et postquam fuerunt emancipati ; at cum experientia constet salutem et Christianam eorum educationem essicaciter procurari non posse, nisi missionibus, catechesibus ac ceteris exercitiis Spiritualibus eorum captui indolique accommodatis, decernimus ut Episcopi erectionem ecclesiarum, Scholarum, doluorum

246쪽

TITULUS VIII. - DE ZELO ANIMARUM.

refugii pro Orphanis ac pauperibus ad Nigrorum uSum, ubi fieri poterit, omni nisu procurent. Aliis autem in

locis Volumus ut non solum opportunus et idoneus locus in ecclesia communi provideatur, ac petentibus illis, nullo habito discrimine, sacramenta alacriter ministrentur; ut praeterea statuimus, ut Ordinarii in partem tantas sollicitudinis sumant sacerdotes, Sive Saeculares Sive regulares, quorum solum ossicium erit istis familiae Christi membris verbum Dei praedicare, eorum parvulos fidei principia edocere, 'liisquo repostolicis ossiciis erga illos iungi, juVantibus rectoribus ecclesiarum, quibus interdicimus ne impedimento sint missionariis ab Episcopo

tum sancto muneri praepositis. 239. Quum vero maximus adhuc numerus Nigrorum extra Christi ovile versetur, oportet ut ordinarii operarios Zelo animarum Succensos quaerant, quos mittant in hanc partem messis Domini. Sciant etiam seminariorum moderatores, omnium juribus Sancte servatis, ossicii esse sui hujusmodi vocationem sedulo in animis alumnorum

Sanctuarii excolere, saepius illis proponendo Christi promissum quod in isto ministerio maxime valet: Nemo est qui reliquerit domum ' qui non

accipiat centies tantum nunc in tempore hoc ' φ ' ot in saeculo futuro vitam aeternum. Marc. X. 29, 30.)Praeterea, cum religiosae familiae missionariorum merito glorientur se mancipatas esse in Sortem Domini, ut Summa necessitate urgente hominibus verbum Dei et panem Vitae esurientibus generose opitulentur, absque dubio Praesules nostros alacri animo juvabunt. 240. Tandem silentio praetereundum non est, institutionem catechistarum utriusque sexus dissiciliorem non fore apud nos quam in regionibus ethnicorum, quando diligenti cura in id incumbent missionarii. Τalium adjutorum opera magni facienda est. Parabunt etenim viam sacris ministris Nigros ecclesiae vicinos congre-

247쪽

DE NIGRIS ET INDIS .

135gando ac catechismum hymnoSque Sacros edocendo, qua ratione durus sacerdotis labor uberiores fructus

asseret. 241. Ex annalium monumentis sacrarum Missionum

apud Americae Septentrionalis aborigines gloriam immortalem consecuta est pia Mater Ecclesia. Et sane merito, siquidem Vel a primis novi orbis explorationibus usque ad nostra tempora quamplurimi filii ejus repostolorum gelo et caritate ducti, gravibus aerumnis SuSceptis evangelium regni Dei indefesse praedicaverunt pauperibus istis fratribus nostris, Christi sanguine redemptis dignisquo Μatris Ecclesiae miSeratione. 242. Imprimis itaque censent Patres comitatum ab Limo. et Rino. Archiepiscopo Baltimorensi ad causam Indorum apud Gubernium agendam anno 1874 institutum est ratione continuandum esse, ut Sub Archiepiscopo

Baltimorensi praeside consistat quatuor Episcopis, qui singulis quinquenniis ab iis ordinariis seligendi erunt,

in quorum dioecesibus Indorum tribus commorantur. Hujus comitatus erit, apud sedem gubernii sacerdotem collocare qui commissarii munere fungatur atque Secundum regulas a comitatu Praescribendus negotist u Praedictis Ordinariis ipsi injuncta diligenter gerat, et generatim Indorum salutem Opportuno tempore ac optimis quibus poterit mediis promoveat. 243. In universis harum regionum dioecesibus quotannis, Prima Rundrregesimae Dominica, collecta fiat, et summa inde proveniens mittatur ad commissionem promissionibus domesticis instituendam. Hoc Vero modo distributio siet. Pecunia ex hac collectu primae Dominicae Quadragesimas derivatre in dioecesibus, ubi Societas

pii Operis do Propagations Fidei jam oxistit, tota impendatur a commissione in juvandis Indorum et Nigrorum missionibus. Quod vero in illa collecta confertur a dioecesibus, ubi nondum existit illa societas, dispertiatur in

248쪽

TITULUS VIII. - DE ZELO ANIMARUM.

duas partes, quarum una Lugdunum transmittatur, altera pro Indorum et Nigrorum missionibus retinentur. Commissio autem sic constituatur. Reudinus. Archiepiscopus Baltimorensis adsciscat sibi duos ex Episcopis, quorum dioeceses hujusmodi ops non indigent. Eligant deinde secretarium sacerdotem, clericum puta ex Pio clericorum S. Sulpitii instituto, qui quotannis ad Episcopos universos plano reseret de collectis acceptis deque modo quo pecuniae omnes expensae fuerint. Etiam Episcopi qui do his collectis participant, singulis annis ad commissionem referent de numero Indorum et Nigrorum in suis dioecesibus, deque eorum statu spirituali, et de ceteris quas ipsorum judicio utiliter commissioni significari possunt aut debent. In tota hac re, quae suis certo non caret dissicultatibus, tum pastores tum fideles non parvum percepturi sunt incitamentum ex benigno quo nos Prosequitur studio Emus. Card. Praes. S. Cong. de Prop. Fide, qui benevolsparatum Se ostendit ad procuranda subsidia; et etiam ex indulgentiis a D. N. Leone XIII. die 3 Dec. 1882 concessis aliquibus missionibus, quas et ad nos extendero dignatus eSt.

Ex audientia habita dio 23 Iulii 1882 relatum fuit: Sanctissimus ad preces R. Ρ. D. Oratoris, de quo in precibus, indulgentiam plenariam benigne concessit ab omnibus et singulis utriusque sexus fidelibus lucrandam, qui eo die quo fit collectio pro erectione et sustentatione sacellorum et scholarum catholicarum pro Indis ot Nigritis, Vere poenitentes, sacramentaliter confossi ac sacra Communiono resecti clesiam, in qua pecunia colligitur, devoto visitaverint, ibique sacris concionibus aliisque ritibus ea occasione celebrandis adstiterint, et aliquas pias preces pro sanctae fidei propagatione et juxta Summi Pontificis intentionem effuderint.' In audientia vero habita die 3 Decembris 1882, Sanctitas sua rogata fuit, ut rescriptum relate ad Ecclesias et scholas pro Nigris, valiturum declaram Velit pro omnibus dioecesibus Statuum Foederatorum; ac praeterea, ut in rescripto Ruseratur conditio, qua fideles tenentur assistere functionibus, concioni, etc. Porro M. Pater annuit juxta potita.

249쪽

DE SOCIETATIBUS.

ῆ 1. De Societatibus Inhonestis. 244. Societates Secretas hostem infensissimum Ecclesiae Dei et fuisse et esse, declarant non modo monitu eorum, qui a Christo positi fuerunt ad custodiendam Civitatem Dei, verum etiam confirmant eventus tristissimi duorum superiorum Saeculorum, multoque magis status miserrimus ad quem pluribus in locis Ecclesia est redacta. Nec in societatem religiosam tantummodo, Verum etiam in civilem haec pestis exitiosa invasit; ac ita civium corda animosque suo lethali laetors corrupit, ut ipsius Reipublicae viscera penitus insecerit. Interim autem Romani Pontifices suo muneri non defuerunt. Iterum atque iterum non modo hostem clamarunt, Sed praeterea districto Ecclesiae gladio perculerunt, insidias et consilia in aperto posuerunt, et remedia ad malum repellendum opportuna Praebuerunt. Eorum Omnium declarationes SS. Dominus Noster Leo XIII., feliciter regnans, nuperrime in Epistola Encyclica Humanum seriu3, Sermone gravi aequo ac diserto collegit et

245. Has igitur Instructiones et Decreta, adeo SaPienter a Romanis Pontificibus edita, ad malum graViS-simum a Christi fidelibus arcendum, Volumus nullo modo veluti inania haerere SuSΡenSa, Verum eUontris eadem sortiter applicari, ut morbus iste pestiser e corpore religioso simul ac civili tandem eXPellatur. Hunc quoquo unimum fuisse Patribus praecedentis Concilii Balti ex praeclaro illo titulo patet, quem de Societatibus Secretis ediderunt; et Nos eorum Successores et in documentis Pontificiis exequendis aemulatoreS, eodem quo

250쪽

TITULUS VIII. - DE ZELO ANIMARUM.

ipsi spiritu ducti, liis Nostris decretis statuimus, SuPra memorata Pontificia decreta contra Omnes societates re S. Sedes damnatas cum suo pleno vigore juxta tenorem Constitutionis Apostolicae Sedis et mentem Summorum Pontificum, Strenuo eSSe inculcanda atque executioni mandanda. Vido Instr. S. O. hoc anno editam.')246. Neque ad illas tantum societates, quae Veluti secta Μassonica aut Carbonaria nominatim damnatae inveniuntur, coarctandae Sunt declarationes S. Sedis; verum etiam ad illas quoque se extendere intelligantur

neceSSO eSi quae, Domine quantumvis omisso, in re tamen ejusdem Sunt generis ac Μ sonica aut Carbonaria. Variae Sunt hominum Sectae, quae quamquam nomine, ritu, formis, origine disserentes, cum tamen communione quadam PrOPOSiti, Summarumque Sententiarum similitudine inter Se contineantur, re congruunt cum Secta ΜRSSOnum, quae cujusdam est instar centri, unde abeunt et quo redeunt universae. Cit. Encycl. Humanum seriu3.)247. Quod si dubium exoriatur, an aliqua Societas a S. Sede damnata existat, praecisione saeta modo a censuris, de quibus insta, applicatione alterutrius horum principiorum erit resolvendum, an saltem sit vetita. Si nempe ejusmodi societas aut ita Secretum Servandum injungat, ut neque auctoritati Ecclesiae illud manifestari sinat; aut si jusjurandum vel Promissionem caecae absolutaeque obedientiae exigat, ea, prescindendo etiamst cenSuris, inter Velitas erit recensenda, ut lus adscripti absolutione sacramentali privandi, donec effectu ipso ab ea penitus recedant, Vel Saltem Se continuo recessuros serio promittant. Et quoniam Episcopis non 80lum jus, sed etiam ossicium inquirendi inhaeret, Omnis societas quae ordinario interroganti secretum revelari non sinit,

ipsi auctoritati Ecclesias id recusare judicabitur; et

In Appendiee, p. 282.