De Motu animalium, Jo. Alphonsi Borelli,... opus posthumum. Pars altera

발행: 1681년

분량: 528페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Cay. s. De spatium amplitudinis ventriculorum mouentur fibri corde eiusq; cordis se inflando , per quod mouentur,restringendo pud-Π0Πς - ventriculos, & eijciendo sanguinem, qui ibi. dein continebatur. Duae postremae operationes pari ter eadem velocitate fiunt; quantum enim spatium conficit sanguis a corde impulsus intra arterias, tantum praecise promoueri debet massa illa cruoris, qua in arterijs pretexistebat, quatenus pari passu urgetiit una pars post aliam . Vertim si conferatur motus restrictionis cordis clici motu progressivo sanguinis in arterijs, proculdubio non erunt aeqtie veloces, quia ille escitur per spatiuatqtiale latitudini ventriculorum cordis,quod tres digitos in latum non excedit, & spatium, quod percurrit sanguis intra arterias aequale est longitudini semipedis . Ergo erit saltem triplum illius, & hi motus fiunt eodem tempore. Igitur motus sanguinis in arterijs triplo velocior est motu cordis :Et noto, quod motus sanguinis in arteriis idem semper est , siue tres uncta sanguinis a corde immissi exacte impleuerint spatium dilatatum in artersis isiue aliqua eius portio post repletionem expeti 'tur extra arterias . Vtroque enim casu tantum

promouetur sanguis praeexistens in arterijs , qdad tum spatium occupant tres unciae de nouo insi' nuatae , quae longitudinem maiorem semipede per

currunt.

142쪽

DE MOTU ANIMALIUM .P R O Ρ o S. LXX.

potentia cordis musculum constringens minor est resistentia,quam eXercet sanguis in ventriculis eius eontentus in proportione

subsexquialtera. Comparando primo loco simplicem illam actione

cordis , qua sanguinem contentum in suis ventriculis comprimit cum resistentia , qua idem sanguis compressioni resistit. Patet , quod talis compressio efficitur ab externis fibris corticis se contrahendo , & ab internis fibris corrugatis, & inflatis actione cunei. Quoad primas patet, quod fibrae externae, & facies conuexi sequentium fibrarum perinde agunt,ac funis circumuolutus circa globum , vel cylindrum ; quare

potentia fibras externas cordis contrahens ad resistentiam sanguinis compressi eandem proportionem habet , quam circuli semidiameter ad eius circumferentiam ρ , scilicet potentia erit minor una sexta parte resistentiae. At fibrae cordis profundiores,& exter-Πλrum partes caute agunt rugas , & plicas inflando, &ideo actione cunei, vel emboli impellunt directo mo- id a peripheria ad cordis centrum sanguinem ei inclusum. Quia vero in hac actione aequalibus mo- montis per eosdem semidiametros, codemque tem

p0ῖς fit impulsus,& repulsus, Ergo potentia fibraruminxqrnarum aeq lis est resistentiae sanguinis ab eis ς0mpressi. Et quia cordis fibrae externae , quae agunt ' ς0atrahendo , forsan decimam partem totius mo-

Cap. s. De corde eiusq; pulsatione. a huius pr. 16.

143쪽

Cap. F. De Corde ei itinpulsatione.

brarum interiorum cordis erit nouem partes , paritet resistentia sanguinis correspondentis erit partes no uem, at qualium vis eXternarum fibrarum erat una , fuit resistentia sanguinis sex partes. Ergo qualiuino integra potentia cordis est decem , erit resistentia id tius sanguinis in ventriculis cordis compressi quiade cim partes, nempe ut duo ad tria .

Vis, quam patitur sanguis in ventriculis cordis con tentus ab eiusdem compressione aequalis est vi, qua idem sanguis ad instar emboli impellit sanguinem

intra arterias , ad cuius resistentiam eandem proportionem habet,quam 1.ad O .proxime. Tab. I 7. Fig. 9 In eadem figura Prop. 61 . intelligatur ABCD esse cauitatem ventriculorum cordis a mole sanguinis trium unciarum repletam , cuius latitudo sit AB triudigitorum aequalis altitudini eius . Postea arteriarum ramificationes esse debent aeque crassie, ac est truncus principalis GZ , & compensatis excessibus cunia defectibus longitudinum eorumdem ramorum possumus suaderi, quod ab omnibus arterijs in unum trun- eum coli ectis componatur unica fistula cylindrica ar

teriosa GF : Talis autem fistula GP tempore quietis Cordis remanet mollis, & laxa, licet repleta sit a libri quinque , seu asio, uncijs sanguinis , & deinde a cor dis pulsatione impulsis tribus alijs uncijs sanguini γeonsurgit fistula EM dilatata,& repleta usque ad tur gentiam a 63- vncijs sanguinis; & ideo cylindrus GF

ad ae que alιum cylindrum EM , & proinde basis BG

144쪽

xx erunt , ut radices quadratae illarum di nempe ut 7. cor e eiusq;

so. ad 7. diuidendo linea EG ad CRerit proxime , Vx 7 76S9- ad Q, qo86,seu Visso. ad 1. Modo , quia emboli operatio non differt ab operatione cordis quoad effectum, ambo enim eadenta velocitate , & eodem tempore essiciunt eandem cauitatis cordis restrictionem, approximando parieti BC oppositum parietem AD, vel basim emboli ; & eidem iestrictioni resistit fluidum in ventriculis contentum ,& ideo eadem energia utrique compressioni idem suidum resistit: sed vis , quam exercet embolus impellendo aequalis es vi , qua idipsum fluidum in tubo AC contentum res rictioni resistit. Ergo proculdubio sumere possumus vim emboli vice resistentis,qua sanguis copressioni cordis resistit. Igitur tam potetia,quq embolum intra cor impelleret , quam illa Vis , quam exercet sanguis in ventriculis resistedo compressioni , eat dem proportionem habebit ad vim , qua fanguis in arterijs prae existens, & additus , una cum alijs impedimentis , impulsioni resistit; Ergo vis, qua sanguis in ventriculis cordis comprimitur , siue vis,qua idem sanguis,ui emboli pressus, impellit sanguinem intra Riterias ad resistentiam totius sanguinis arteriaruna ,st fasciarum impedientium dilatationem arteriarum, ς4ndem proportionem habebit , quam rectangum a huius pr.

um R E GO si s altitudine Go aequali 9. digitis , &λψb basi GK quali quadragesims parti unius digiti ,

ipsius GE contentum ad quadratum ipsius ABRquali. 9. digitis , scilicet motus emboli , & restri QBiS Ventriculorum cordiri quae proportio in

145쪽

Cap. s. Do

corde eiusq; pulsatione .

a huius pr.

b huius pr.

Et noto, quod si aliqua portio trium Vnciarum: sanguinis expulsa fuisset extra arterias a pulsatioth cordis, proculdubio spatium GM dilatationis artes, repletum fuisset a minore mole, quam trium uncii rum; & ideo ampliatio basis GH esset multo min6, quam quadragesima pars. Vnde rectangulum ΚG0 ad quadratum AB minorem rationem haberet, quari prius habebat. Scilicet vis emboli cordis esset muli4 minor, quam quadragesima pars resistentiae sanguinii

arteriarum, & fasciarum restringentium.

Vis motiva absoluta cordis musculum constringesta ad totalem vim, qua sanguis in arterijs expulsioni resistit, eandem proportionem habet, quam I. ad 6o. Quia potentia absoluta musculorum cordis eo stringens ad totalem vim, qua sanguis in arterijs expulsioni resistit compositam proportionem habet ex ratione potentiae cordis musculum constringentis ad vim, qua sanguis in ventriculis cordis compressus vi emboli impellit sanguinem intra arterias , quae fuit subsexquialtera a ; & ex ratione, quam potentia eius dem sanguinis in ventriculis pressis habet ad vim iqua sanguis in arterijs expulsioni resistit, quae fuit subquadragecupla b. Sed duae rationes sub sexquialter a. ad 3. & subquadragecupla 3. ad 1ao. componur Proportionem subsexagecuplam a. ad 1ao. seu *46 o. ergo patet propositum .

146쪽

puliatione a

vis motiva musculi eordis superat suo momento resistentiam totius sanguinis arteriarum , & fasciatu earundem dilatationem impedientium , quae maior est vi ponderis 18oo oo. librarum. Quia vis absoluta , quam exercet musculus cordisinuando vexiculas omnes porosas eius , tam grandis est , ut immediate, & absque machina superare posset

pondus maius, quam 3 ooo. librarum R; At eademia a huius pr.

vis motitia ad eiusdem momentum , seu ad vim, qua di sanguis motus in arterijs impeditur, eandem proporti0nem habet, quam I. ad 6 o. h ergo vis absoluta , a b qua sanguis ais motus in arterijs impeditur, & quatria c0rdis potetia superat,maior est vi pondetis 18oo oo. librarum; quod ostendendum fuerat . Vt euidentius ratio mechanica tanti miraculi pateat , inquirenda est causa tam enormis resistentiae , qVae a corde superatur. Et primo refelli debet communis assertio, quod nulla alia causa, quam a vi impulsua cordis expellatur sanguis per orificia arteria-

147쪽

Cap. F. De corde eiusq; pulsatione.

In qualibet pulsatione cordis, aut integra moles triuvnciarum sanguinis a corde immissi,aut eius portio expellitur extra arterias a vi motiua diuersa ab embolo cordis. Quia arteriae sunt fistulae molles,3t dilatabiles sina huiuι ν,. gyinu ζ plenae, sed non usque ad turgentiam, ut 68. est δ; & tempore quo pulsant arteriae intra eas alia noua portio sanguinis a constrictione cordis,tanquam ab embolo immittitur, cuius moles, vel tanta est , ut sussiciat ad replendam dilatationem earundem arteriarum , vel abundat, & in hoc casu residuum eijcitur extra arterias a pulsatione cordis. Postea completa pulsatione,arteriae e statu turgido redeunt ad consistentiam aeque mollem, & aeque restrictam , ac prius habebant. Ergo necesse est, ut ab ea exeat eadei , aut residuum molis sanguinis, quae ab embolo cordis insinuata fuerat. At ex strictissimis arteriarum sor 'minulis sanguis intrustis sponte exire non potest,cu careat propria vi motiua ; neque expelletur ab im pulsu emboli cordis, nisi ex parte, quia arteriae nodsunt durae,ferreae, sed laxae, & vis cordis actione dire cta arterias dilatat, quae dilatatio potius retensi0sii quam expulsionis sanguinis causa est. Igitur ab ali diuersa causa expelletur totus sanguis, aut compὶς

148쪽

causa expellens sanguinem extra arterias per earum orificia,est compressio, & restrictio arteriarum a vi machinae, qua contrahuntur fibrae. vasorum, & viscerum.

Euidentissimum est, quod si fistula mollis, & distrahibilis, qualis est arteria, repleta fuerit sanguine,

vel alio quore usque ad turgentiam,non poterit ab ea fluor exire, nisi ipse sponte abeat, vel vi eiaculetur . primum fieri non potest, nisi fluor innata vi motitia progrediatur: talis vis motiva, aut erit grauitas , quando exerceri potest , vel erit rarefactio eiusdem fluoris, quae exigit locum ampliorem, quam sint cauitates vasorum; & ideo cogitur ab angustijs illis

exire.

Modo , quod sanguis non exeat ex arteriis ob vim motivam grauitatis,patet, quia ubi non adest decliuitas, fluor grauis non delabitur, clim non possit ascendere: sed arteriae capitis, & brachiorum, & crurum , si eleuatς fuerint, non sunt decliues, & tamen ab eorum orificijs maximo impetu profluit sanguis sursum ascendendo; Non igitur ab innata vi grauitatis sanguis ab arterijs effluit. Secundo, nec ob rarefactionem, quia videmus aeque excalefactum , aeque fluidum , eiusdemque molis ς sanguinem arterialem, ac venosus est. Restat er-80 ut sanguis a vi aliqua externa ehciatur extra arte-xi4 Haec autem vis , aut erit impulsio laeta a corde ςφbolia aut quia arteriae latera comprimuntur ab T incum

eorde eiusl; pulsatione.

149쪽

Cap. 3. Da incumbente pondere ; Vel quia omnia latera eou. corde eiu istringuntur vi machinae ι' pluati *- , quod sanguinis intera moles a cordGimmissa extra arterias non expellatur ab impulsu cor

dis vi emboli, sed ad summum aliqua eius portio ,

a huius pr. demonstratum iam est R.

Secundo , quod sanguis non egrediatur ex arte. rijs ob compressionem factam a pondere incumbente, suaderi potest , quia arteriae denudatae non comprimuntur , & tamen sanguinem expellunt, & aliquae ramificationes arteriarum per soliditatem ossium perforatam penetrant, & ibidem ob firmitudinem , tiduritiem inflexibilem foraminum arteriae turgentes comprimi non possunt a pondere ossium - Praetereta illae arteriae suspensae, quae ossibus , vel tendinibus superne positis adhaerent, comprimi nequeunt ab ijsden ossibus , aut tendinibus , cum nec moueri , nec dila tari possint. Nec urgentur a carnibus subterpositis, quia sua grauitate potius recedere ab arterijs conantur , tantum abest, ut eas comprimant. Similiter omnibus arteriarum ramis prope cutem existentibus i

situ supino minimum pondus pellis , & pinguedinis incumbit ; & ideo talis leuissima pressio exercere non posset validissimam illam vim , quae requiritur ad es siciendam sanguinis velocissimam effusionem. Et licet pondera carnium , & viscerum incumbentium arter ijs aliquibus in locis comprimant , & ideo adiuuent ex pressionem sanguinis , tamen haec vis est debilis, prae terquam in pulmonibus ; & non exercetur ubiqu qn e non erit causa uniuersalis illius validissimi fas' guinis expressionis. Postremus modus raptimendi sanguinem , qpi

150쪽

aeontractione fibrarum transuectalium , nedum est sibilis, sed etiam est valde familiaris naturi incillimalibus. Videmus enim,cibaria ab oesophagi fi stula deglutiri non posse, nisi, contractis fibris circu laribus , canalis gulς postice restrictus fuerit veluti digitis compressis nuclei eijciuntur sic planea presesione, & urgentia repetita degluttiintur boli. Et eodem modo faeces in intestinis exprimuntur. Sic pariter alis fluores in animalis Visceribus motu peristallicoesiciuntur. . Pr terea, cum praeter enarratos modos mechanicos faciles , & obuios eijciendi fluoris e fissulis molli bus , & turgidis , alii non observentur in operibus naturς, & artis, & naxura perenni lege compendia sectetur , & ambages, & varietates abhorreat , Ergo aliquo ex enarratis modis natura sanguinem ab arteriis expellit. Isti autem omnes , excepto postremo , impossibiles ostensi sunt; igitur is retinendus erit. Sed procedamus ad firmiora ,& conuincentia aragumenta. Post pulsationem cordis duo effectus subsequuntur, repletio arteriarum a sanguine immissis, de exitus eiusdem sanguinis ab eisdem arteriis . Certe hae duae operationes simul tempore fieri non possunt , quia illa fit dilatando , haec constringendo easdem Rrterias ; qui motus contrarii simul fieri nequeunt , quare Oportet, ut repletio arteriarum precedat , &dζinceps stubsequatur restrictio , & euacuatio earum

dem.

Talis autem repletio , & turgentia , quae prscedit,m Rrteriis, fieri non potest absq; earumdem fibrarum transuersalium violenta dis raetione. Et aliunde sci- quod omnes fibrae vasorum , sicuti fibret

pulatione 1

SEARCH

MENU NAVIGATION