장음표시 사용
281쪽
ενθοis,Mus vocant, primus Seneca latino nomine donasse, eam4-ἀsuspirium appellasse videtur 3 7 epist. quo deinde etiam in bruti: nsunt veterinarii medici. sed cum is malum suum quod sic vocavi tactra horam desinere consueuisse tradat,certumque sit, orthopnaeari multo diutius protrahi, valde sum anceps, quae proprie illa fuerit aegritudo,nisitamen dicere placeat fuisse quidem ipsissima spirandidissicultatem , sed in ea suffocationis periculum haudquaquam plus hora durasse, quanquam & cordis palpitationem fortasse quispiam
suisse existimauerit quod in ea non modo grauissima anhelandi dis ficultas, quasique suspiratio adsit, verumetiamstilocationis pericualum usque adeo praesentaneum,ut nisi intra spatium horae prorsus finiatur, omnino exitium adserat, quis enim ait 'se diu expirat ξ Cur
autem medici morbum hunc mortis meditationem vocaverint,non
satis assequor,nam qui id de philosophia scripsit, apte quidem locu
tus est , at de anhelitus dissicultate, aut si miniis palpitatione cordis, in quibus vix cuiquam mens superest, idem asserere, praeter ratio. nem & usum esse videtur, unde sorsan melius dixissent exercitatio. nem, cum ut in antecedentibus verbis ait Seneca huiusmodi aegri. tudo nihil aliud sit quam animam agere.
uissit panis lotus Galeno. Et aquaticusPlinio. Asid Scribonio lorum torium. CAP. XVID
--Vis sit αοσος πλυτο. seu panis Iotus, cuius me minit Galenus v. talib. 1.de ali.fac. & alibi cum
nuspiam ab ipso clare indicatum habeatur, linre& de eo,&de ipsius apparatu a recte facie dae medicinae studiosis nonnullis quaeri vi' deo. Nam eiusmodi panum haud fuisse certum quoddam genus,sed potius quadam commu . nis iam conflati praeparatione, phrasis& ver
ba ipsiusmet Gal. abunge docere possunt: Siquidem αο απλυτον αρ τον de eo qui conficiatur nouiter,sed qui i/Moridem factus, quoquo pacto praeparetur accommodate dicit.x' Adhaec reddere panem minus nutrientem, minus obstruentem=ςη terrestri aereum,levem, & aquae instar suberis supernatatem, cui*mod1 loquitur Gah nequaquam ei congruit, qui nouum comp0'-
genus panis, sed qui iam factum mutet, & paret, ut hinc persu/βμφhabeam panem totum fuisse certe eum, qui in communi habeb* μ
282쪽
ecat latione permutatum, ob eamque nouisivi diuersi conditio-hibus donatum. Verum qua ratione lauaretur, puto Orib. cap.ulti. b. . eolle Lex Antilli sentia docere voluisse, ubi monstrat, fieri coiasueuisse ex medulla triticei panis sermentati, atque hesterni, trita, deinde atque tamdiu in calente saepiusque mutata aquai
macerata,donec in tumorem eleuetur, ac totum sermentum euane
stat. Hoc quDq. Auic Gal-seu potius Oribas interpres lib. 2 .tract. r. c., mira bide abluto panet 'quitu indicare voluisse videtur, etsi ii iud minusexacte praestiterit, ac Vel ab illius interprete non leuiter sit peccatum, eum Galla, aquae eiusmodi panem supernatare dicem tem interpretatus sit, perinde ac diXerit in stomacho eum superna tare. Hunceundem esse pauem aqua madentem apud Celsum c Rix. lib.ij;S apud Pliniumlib.X ij. p. XV. ut existimem eo potissimum impctor,quod imbecillimis edulijs,hoc est minimum nutrientibus, quemadmodum Galanus Ladnumerat , nec non leuissimum cibum Boiunt. Itaque non Obscurum cuiuis esse potest multum interesse inter moetu lorum, &Parthicum , seu aquaticum a Plinio lib. xviij. cap.XHommemoratumι cui si nostru quodpiam panis genus aequia parari potest, illud sane erit, quod hodie pleraeque nationes, prae sertim Germaniae maxime spogiosum,& leuissimum parant; ac bus
latium populari vocabulo coplures Italici vocant: hic etenim ina nissimus,& propterea leuissimus est, si utque ab ipso aqua trahitur. Ivirum duorum generum cur Athenaeus ῆlib.3 . di nos. in prolixa illa panum prope omnium enarratione nihil meminerit. puto caus. sam suisse,partim quia ignorauit ut noua,partim quia potius ad medicum, quam ad ipsum pertinebant. Scribonius Largus auctor an liquissimus,& a Galeno interdum citatus in suo de med. lib. veneni Opij curationem tradens, vomitum faciendum es e mandat pinna, vel loro vomitorio: Quid autem fuerit lorum vomitorium , a ne mine uspiam traditum mihi licuit hactenus inuenire: quae Vero meast suspicio paucis docebo . Nonius Marcellus exponens quae fuerit B utea veteribus,cuius non semel facta est mentio Plauto, inquit ea misse aquam de horijs,vel quod est verius,aquam de sentina.AtqueFζstus eandem esse ait herbam granis nigris, qua Vtuntur coriarij, S utramque vocatam ut vero simile est, a nausea, quae ab ipsis ex-ςitatur . Modo ex ambobus hisce scriptotibus colligo coria huis modi aqua, & herba tractata, non minus atque herbam ipsam &RqR m prae odoris , & gustus grauitate nauseam , & vomitumV0dςitare potuisse, proptereaque lora ex ijs facta vomitoria eLς nuncupata , quod instar corrigiae, di pinnae in os demissa,
283쪽
retro illius herbae , & aquae odore ac Spore insecta redi
Ristoteles xxxxiiij. probi. se . solum homi
nem eructare, iummia vero crepitum ventrii ledere,cornigera,& aura neutrum se e caus.
sis cuiusque additis apertissime docuit, M
si verum est, mirari possumus, cur Columella cap.ri. lib.vj. & Vegetius lib. veterinariae si . capriij. omnia sere a Columella ver tenui mutuatus, dixerint inter alia signa bouis cru ditate ventriculi laborantis esse crebros,quos emittit,ructusinis dbcere placeat vel sonitus, quos faciunt crudi boues, nequaquam mros esse ructus, sed similes, vel Aristotelem intellexisse de ijs; quos alioqui sana corpora edui, ColumelIam vero & Vegetium de mora bosis esse locutos,quasi bellum dum fanaesunt nunquamob ratio. nes ab Aristoteleadlatas ructent, sed unus homo. Illud & hoc lachi notare plaeet,quod scriptum esta Galeno in com.ad iiij.lib. Hippo cratis-DMτης οξεων nimirum ad prouocandos in flamosa ve triculi aegritudine ructus, Sabinum Hippocratis interpretem masdasse,ut ex vase oris angusti potetur, quod qua ratione moueat r ctus,non est facile intelligeretnisi fit,quia quit, vase huiusmodi potant,frequenter oesophagum & laryngem moueant,unde ventriculus quoque aliquo pacto motus flatum expellat: vel quia sic bibe tes diu in hauriendo spiritum contineant, ob quod calor & expulitrix facultas excitata flatuosos halitus vehemetius extra propellani Quoniam Vero ructui non prohinis dissimilis vomitus est , licet boo in loco Plinii erratum indicareέ qui lib.xj. cap.xxxvij. de intesti'j sermonem faciens, canes scripsit ea habere superna parte latiora, id serna autem angustiora,& propterea solos inter bruta vomere, qui Lepleto propter angustias lupprimitur cibus,quod accidere non pQ xest ijs, quorum spatiosa laxitas in inseriora transmittit. Nam prδ xerquam quod Columella, Vegetius, alij que veterinarii, &su i Riumenta vomere docuerunt, quotidiana etiam experientia inostrδx feles domesticos frequetissime vomere ne Aristotelis a quudiscere poterat,aestimonium producam,qui non solum libro de hy 'animal viij. cap.v. hyaenam scripsit canes aliaque animalia νς'gy
284쪽
ominis vomitionem imitando. verumetiam in fine libax. de histo. ,himal seripsit ea animalia esse suen iiovis alvi,quibus crura longi is sunt ad vomitum Rutem propensiora, quae latum pectus habent. doue tum in quadrumdum genere, tum in auium, tum etiam in limininum ita esse magna eX parte/compertum haberi. Vomitusnouo onus absimilis motus est singultus, quem ecte oris ventriculi peia .eusiarem passionem nemo medicorum ignorat, ut valde deceptus iitGaleni interpres quida,cum lib. ij de Sympl.caussis vocem ψομὰψ interpretatus est,secundum gulam, non autem secundum os ventriculi,quemadmodum antiquus interpres transtulit, quare nisi dicimus Aristotelem pro singultu non hunc asseetium, sed alterum ti pueris mulieribus plorantibus familiarem intellexisse, de quo latini scriptores creberrime loquuntur, Ut Catullus. Frigidulos vis gustus ore cientem Sane pueriliter errasset, cum Xxiij. partic.prob.id est dixerit, in par tibus spiritui trahendo dicatis singultum oriri, qua de alibi etiam
An veteres habuerint ocularia. Suid Valenuae tracta uerit in libro: an grammaticus possit esse criticus P
Loea Plini' s Seneca dubia. CAP. XVIII L
A est omnium artium conditio, ut quod olim dixerit Aristotelesini Rhetoricis, sore ut is alijs conspiciamus. Nam ocularia vitrea vul- omnibus ignota suisse, quado non solis priscimςdici, aut perspectivi, ad quos maxime eorum facultatem cogno-icere pertinebat,nihil de ipsis memoriae prodiderunt, verum etiam Rhilu4 alius scriptor reperitur apud antiquos, qui huiuscemodi imVrumenti debilem visum. habentibus usque adeo necessarij, Vtilis, ῆς xempestate nostra vulgatissimi, ullam secerit metionem. qm vn Rrgumento uti soleo aduersus Thesaurorum latinorum confarcina- ψxe , qui conspicilium , siue consimillum apud Pl utum idem esse 'MQd ocularia nostra persuadere donati sui ; praeterqua enim quod minime rationi consentaneum est, id instrumentum, si antiquitu
285쪽
innotuisset, medios in primis in curandis visionum debilis
ctibus debuisse tantum remedium alto silentio praeterire, neduhetiam perspectium similium affectuum rationes silere; est & N6hu appellatum docet locum, unde Δ
ctum, per Oud Midope, dinc a videri liceret ri nunc in senestris ste
quenter usurpamus h mihi Veri silmile fit , atque hunc in modum sen an intelligendus est Plautinus locus, ybi haec Verba scripta erant :Cedo vitrum,necesse est cospicilio uti. Quanquam aute instrumen.
tum vitreum oculis infirmis accomodatum antiquis medicis igno ratum suisse tuto asseram, haudquaquam tame ita nouum inuentum est i ut prorsus auorum nostrorum parentes illo caruisse existimem, cum &Gordonius', qui paulo minus abhinc tercentis annis claruit
in cap. de visus debilitate, necnon Guido Gaulliacus ipse quinqua.
ginta annis iunior eodem in cap. Oculariorum,quae senes ad conspiciendas minutas litteras adhibent manifeste meminerint. Galenus eo in libro ubi de proprijs commentariis tractationem habet, inter
alios adnumerat unum hoc titulo. Eἰ δ-αταε τὰ κριτικος γωριματικος. Curiosi vero nimis quam parsit rerum Galeni dubitare solent, quidnam ab ipso in eo libro disputaretur, iccirco ut his quoque aliqua ex parte satisfiat, sciri opus est, Galeni tepestate ridirhonteam secta magnopere viguisse, atque ob id eu multam eiusce generis doctrina deprompsisse, quemadmodum inspicere licet,siquis in ipsius monumentis diligenter se versatus. Iam vero, ut est apud Sextum Empiricum lib.j. aduersus Mathematicos cap. 7.gram maticum a critico disserre putatum est , haud secus atque ministrum ab architecto, cum criticus omnis logicae peritus haberetur, graim maticus Uero linguarum interpres; quoniam autem complures Vt idem Sex docet cap.viij.) tribuebant etiam grammatico posse con siderare;quae sunt in poetis, & alijs scriptoribus, dum interpretaa tur obscura eorum dicta; simulque iudicare quae sunt bona, & la, quae germana & sincera, quaeque adulterina, ea propter verisemile videtur Galenum ibi disputasse, utru hoc sit verum posse grVmaticum hoc agere, an potius ad criticum pertineat. Multa sunt δscriptoribus memoriae mandata, quae cu ratione euidenti care phfirmaque experientia ijs minime attestetur, mihi semper suspςο suerunt; Ex quibus duo hoc in loco commemorabo,ut lectores ς' gitent, an ipsi vel rationem , vel experimentum pro ipsis inuςply queant. Vnum est,quod scribit Plinius serpentes ubi hominem petcusserint minime amplius a terra recipi: alterum est a Seneca pxψμη
286쪽
i h nat.quaest.h. cap. mi. & iiij, nempe animalia venenosa, ubii mine tacta sunt, Verminare, eum prius nunquam vermes faciat, rium a fulmine congelari, cumque ad pristinum statum redit, si ab homine, eum dementare, & exanimare. Scio enim mirasse ouaefaciunt fulmina, sed cum maxime calidu disiccum sit, quo inodo congelare vinum possit,facileprobari non potest i
mmines lupos, et ex foeminis mares fieri quo modo vetarum it. 2Midsit mori per pientia apud Plinium. Alim Plinis locus indicatus. C A P.MXX.
Tsi Herodotus in Melpomene Neuros popu-inim flos quotannis lupos fieri, ac deinceps hominesredire sese credere neget. Platoque vij. des L Repub. fabulam esse fateatur, qua confibum dira est Lycaonem & Parrhasium Arcadas in imi s de herasis , id tamen cum plerisque auriua -ctoritatis magnae scriptoribus Poponio Me la,Solino, Eustathio, Varrone, Pausania, Plianiosuidio, Agellio,Ausonio,Augustino, tum de Neruorum gente huisdeo desanratae narrati ni,siquid vero simile esis coniunctu nimii um eiusmodi mines& gestiesua melanchbliae specie labo rasse , quam medici graeci*cantropiam, barbari & latini insaniam lupinam appe quave, si interdum aliqui tententur, ita sese lupos
es Se imaginantur ut sylvas oberrent, nocte vagentur, clament, pera modum eos esselupns factos vere existimarint.Nam populumzriuersum potuisse,nedum priuatos hominesialiquo vel vitio aeris, vel victus prauirate, humores es tetros melancholicos statis teporibus Volligere, atque ijs demum in corpore effervescentibus huiuscem di symptomata incurrere, minime rationi atque experietiae dissem xRReum est , cum alioquin proditum sit, in quada Galliae prouincia virgines pene omnςs quodam melancholico surore raptas sese in*quas praecipites dedisse, ac extinctas esse . hunc quoque morbum tui Se illum,quo Nabucdonosor rex suit septem annis V atus, sor i/n absonum non videbitur, si cuncta illius symptomata cum hQς nserantur. Neque minus credere licet, quod a multis, & praeser
287쪽
nuptias ex femina statim marem effectumVidisse testatur. Mulis es enim instrumentum quoddam virili mentula paulo minus, at cesthnon dissimile a natura rtitas esse. quod latens semineo sexui immutet, nimium vero excrescens foras e tuberet, atque magna: in omnibus actionibus mutationem pariat , anatomicorum fili j sciunt,& aperte assirmant. Verum Hlypocratem huiuscemodi sexui mutationem quod aliqui male conscij putarunt voluisse significi re, cum in fine lib.vj. id. Phaet0s ePythei uxoris,nec non Nam siae Gorgvppi coniugis corpqra virilia essecta est pilosque ac bas bam eAssiisse scribit ktantum a vero abest quantum verisiimum est huiuscemodi conuersionem solis virginibus contingere, atque tuo dumtaxat,cum menses profluere,& libidinis aestus incedere cuiusmodi commemoratae ab Hippocrate iam vetustiores & diu nuptae haud quaquam erant incipiunt. Voce enim ἰώδσθη, non solum 6. Epid. verum etiam in lib. de articulis. atque alibi usus inuenitur Hippocrates, non eum mutationem sexus, sed corporis ad robur &virilitatis pro se iniudiearein idit. Rasd vero Irutant ad huiuscemodi sexus cammutationem confirmaniam valde conferri quurundam plantarum inter sese c6mutationes, a Theophrasto in primis, Nue aliis rei rusticae peritis propositas, in eo quoque mirifice
hallucinantur , quia etsi demus quod tamen Theophrastus aperto nuspiam docet lolium intritum.
matatum vim generandi minime amittit, sed insereniorem acquiris perinde azsemen virile in utero seminae alteratum, loeo maris se minam, vel etiam dissimilius aliud atque m6struosum genus pr0din, cst queenimvidere est unquamniticum natum invium, aut j simbrium in metam degenerasse: ut multo minus id de animalibuit atqueadeo ipsyde homine huiuscemodi fabulas confingere liceat Insaniae mentio mihi ad memoriam reuocat Plinij locum non ad modum intellectu facilem ijs qui medici non sunt, nam lib. s.c3 lascribit esse aliquem morbum per sapientiam morit quod an lud si ut saepe solet, an serio dixerit, interdum dubitavi, cum phrenesi i qualocutum eum puto, minime sapientia, sed potius desipiend/, que insania mortem ad serat: dictam vero sie docuerit Plato in Trmaeo,quod a septo transiuerso nomine φρενων antiquitus vocato Qxin ginem ducere crediderint veteres, atque iecirco eo affecto, ubi m
Ri sedem ponebant, sapientiam tolli. Porro de phrenes verba se re Plinium satis clare indicant subsequentis capitis initio adhς p
288쪽
hina.vbi sapientiae aegritudinis signa reserens, fimbriarum cura,&heactulae vestis plicaxur S, quae Omnia medici phrenitidis signa fa-iutit.oraecipue comemorat. At quid existimandu est de eo, quod - -auctor ex Aristotele prodidit memoriae cap.xviij. lib.ij. nimia tam nullum animal- ni si aestu maris receden te eXspirare, obserubiumque id multum in Gallico Oceano, & dumtaxat in homine coinuertum, vix enim, imo ne ViX quidem induci possum, ut existimem Aristotelem philosophum maximu rem usqheadeo a ratione, & usu aliena proposuisse. Ecquis ignorat qualibet hora, vel potius quolibet diei &noctis momero animalia bruta, atque homines interire
Nicander emendasvs Si explicatus, De Tumoribus
Pedum prae fame. Hesiodin, Aristoteles, Plutarchus notati LexEphesioru de expone dissili f. CAP. XXI.
Thenaeus in sis de coronis fragmentis, quae Cantheri studio graece edita habemus,ex Nicandro nonnulla proponit,quae cum apud ipsum poetam legere no liceat, quibusda dubia tandi occasionem praebent. Inter caetera a tem est carmen hoc: συι δε Πανοὸμενος &c. quo non est manifestu satis quid docere voluerit.eruditissimus enim Dalechapius in suis laudatissimis ad Athenaeum adnotationibus, pinu ijs verbisi Nicandro significari arbitratus videtur. sed ut ab eius sententia disceda,ea ratio me hortatur,quod ibi Nicandrum non de arboribus, sed de coronarijs tantum herbis sermonem instituisse apparet Itaq; primum sic scribendum literula mutata puto, e ὐψώεντε II μενορ id est simul autem & altus Pani stimulus. Pro stimulo autem panis satyrium herbam Nicandrum intellexisse pro certo iurarem. Primum quia haec inter coronarias non ignobilem locum semperii buit: Deiade quod Satyri, quocum veluti princeps Pan fuit, ii bidinosissimi cum ab omnibus definiantur,atque satyrium id nomesit adeptum, quod ad libidinem excitandam magnopere valeat, ipsum panis stimulus appqsite & venuste a Poeta videtur appellatum is Hesiodus in libro ερτ α - ἡαέρα , praeceptum dat agricolis Vt dilia gentes sint, ne hiemis ocium eos egenos & pauperes inueniat, neu ob famem crassum pedem comprimat digito,nam ijs de quo etiam ς p iij. nonnulla diximus qui diutina fame sunt detenti,pedes intu mescere etiam Arist. docuit v. probi sec. in cuius euentus reddenda
289쪽
eausa, cum philosophus totum illud consumptioni & colliquiithhieorporis tribuendum esse simpliciter dixerit, Plutarchus, ut hei
hent Moscopulus atque Proclus in comm ad Hesiodum, mult6 ta plicatius causam eandem proposuit , dicens calore nostrum ut pes durare queat externo egere alimento,qu*d Vbi non fruitur,corpus consumere, atque ipsius aliquid attrahere, cumque prae imbecillita
te attractam materiam conficere totam nequeat,partem crudiorem
in pedes delabi,sicque eos tumidos & reliquu corpus tenue reddi. Addit Proclus quiddam apud neminem sorte hactenus obseruatu, Iegem fuisse in Epheso, quam eap iij. ad verbum proposui, ut nun quam patri liceret filios exponere, nisi prae fame ipsis pedes crasse fierent. Nam olim apud varias gentes in more erat cum alendis fialijs non sufficerent, ut aliquot ex ijs in vijs cuilibet capiendos eum
nerent : quemadmodum etiam nunc Barbarae gentes non desunt, quae omnem pene humanitatem exutae, filios haud secus atque agnos veterum more vendunt. est quoque lex in Cod. de patr.
qui fit. distr. ubi propter egestatem, & victus gratia patribus filios
Cur Hecticarum febrium non meminerint Veteres,er-- ror Varae detectus. MDI Iates quid Plinio Aut det ulceribis rotundis C A P. XXII.
Vr Veteres siue Graeci, siue Latini usque pene ad Galeni tempora hecticarum sebrium non meminerint, plerisque mirum videri posset, eo maxime quod Hippoc. que nullus morbus latuit,& tanto minus vulgati ae frequetissimi, cuiu sinodi est hectica, nullibi mentione secisse reperitur ego vero semper existimavi, cum . febres hesticae a putridis plerumque origin ducant,ac dum inchoant,ipsarum naturam ita sapiant,ut Athenaeu in hoc a Galeno, si diariae excipiatur, probatus, voluerit febres Om nes cile putridas, ab ipsis ea minime discretas fuisse: ubi vero iam consumatae sunt, sub φθισμα siue tabis nomine comprehendisse, ii Cet enim proprie φθίσις, siue φθοου corporis consumptione pulm' ni ulcera consequente Hippocrati significare soleat, comuniter g men quaelibet insignis corporis emaciatio ae consumptio, hic qR' que apud graecos ut apud latinos Tabes nuncupatur. Idque tum ς
290쪽
sseo de nat. m. & eη libri de morbi4 cui compertu esse potest, Himetist ex Festo, qui TabEn, dicit esse vocatam aegritudinem om rig. duae corpus tabescere faciat. Hoc autem si perspectum habuis set eruditissimus G η , hau dquaquam tentasset apud Aristotelem
hastotius iudicasset omnia haec Verba μοι ἐκταοὶ siue ἐει-- , iste virum glossema te tui ab ignaro scriptore insertum, aut certe aliam aptiorem corrigendi eum locum rationem inuenisset Et quo- Ust Aristotelis problemaxum incidit mentio aliam in iis Gagae oscustantiam adij cere placet Arist enim 3 3 .prob sec. 13. haec verba habeti , NOVA η Τῆ ' ταν - ἐρευγοντιμ υθευδοπιυς σἐνρυγοροΦες, quae verba Gaza transtulit perinde, ac Aristoteles di eat dormientes m agis e ructare quam vigilantes,quod no modo experientiae plane contrariu est, veru etia Aristoteles in subsequentiabus verbis ea de re nihil dixit Unde puto,ut sententia vera sit,ita i terpretadum esse, emittunt magis crepitus, quam sternutant, & ermctent dormientes quam Vigilantes, od antiquus etiam interprehquixucta ad verbu transfert, optime intellexisse videtur, ut ob hoc, quod Aristoteli in lectionibus de puerorum morbis cap. de nausea& vomitu, Vitium tribuebam, nunc soli Gagae adscribendum esse compererim. Plinius lib. 8. cap. 12. cum docet fimum vituli cum oleoi & gummi manu sub istum, emendare aestates quatum ipse puto,eas cutis desquamationes, aut cocturas a populo alicubi vocatas intelligit, quae aestate pueris potissimum oboriuntur, quaeque ab Hippo .aphor. 21. a latinis sudamina, & a Polluce εξανθέωματα Θεεινοι,id est papulae aestiuae nuncupantur. Nam Plinium,qui circa rerum appellationes saepenumero lasciuire solet, minime mi- randum est huiusmodi vocibus usum, aut potius abusum esse, alioquin latinitatis nou malum authorem, sed illud magis inquisitione dignu est, Vtrum Videra rotunda disticilia sanatu sin si quemadmQ-du Hipp. lib. de ulceribus, Almander i. probi.9i .ct CamuS probi. 1. docuerunt,dubitari posset. siquidem secus experientia docet, neque valet quod haud quaquam sponte curentur, sed ocidere ea Opo xstat, Vt sanitatem consequantur, siquidem inter alia id exploratisi,mtun est, Ulcera cauterioru rotunda quantunuis lata atque prosumda,non multo negocio, sed sponte,& sine ulla noua excisione coal Rer simulque ad consumatam cicatricem perduci Φ