Hieronymi Mercurialis Variarum Lectionum, in medicinae Scriptoribus et aliis, Libri sex

발행: 1598년

분량: 346페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

H. Mercurial.Vari arum

uenio dubitatu deSpica Cilita q sit apud Propertiv,cum ita scribit

Terque lauet noWr, Spica Cibsse comas.

Nec desunt qui crocum interpretetur. Ego vero haudquaquam de ipso mero croco,sed potius de crocino unguento, quod in solis Culiciae locis diu maxime laudatum scribit PliniuS cap. 1. lib. xiij. esse Interpretandum censerem. Vnguenta enim & in ignem,& in capita,& in pedes, utpote interdum liquidiora profundi solita, praeter Τheophrastum, Plinium, & Athenaeum, uniuersa fere antiquitas testatur, atque omnium maxime Euangelista Marcus, apud quem legitur. Mariam in domo Simonis leprosi unguetum spicatum fra,cto alabastro super caput Christi effudisse: quo praeterea testimo nio nardum Ciliciam spica carere, & propterea de ea Propertium loqui non potuisse probent, non satis video, cum si ibi nata spicam habet,in Cilicia quoque eadem habere, nulla ratio neget Iam vero& Dioscorides & Plinius qui Indicum & Syriacum nardum incidiriSquasi pares praeferunt, certe nos sesellissent, si spicae insignem

differentiam tacuissent, eo maxime quod GalenuS I de antid.ca. I .

de indica loquens, aperte docet Spicam nardi dici, cum sit radix . quia Spicae formam aemuletur non quod sit vere Spica. At sorsan de nardo etiam non inconuenit Poetam interpretari,ut sub nomine Spicae Cilissae nardum Syriacum intellexerit. Siquidem Galenus nardum simpliciter Spicam vocasse non semel inuenitur,nec me dehortatur ab hac sentetia,quod Hermolaus Barbarus videatur ex limiuscemodi Galeni appellatione colligere, nardum e Cilicia carere Spica,quoniam ipsius solum est coniectura, nulla auetoritate,aut raetione firmata; quod si ita magis placet, sic quoque nomine Spicae nihil prohibebit unguentum nardinu interpretari, cum & apud I in Tatium, & apud alios frequenter sub nardo unguentum id compre bendatur. Et quoniam nardini unguenti mentio incidit, nonnulla

adnotare placet circa unguentum,quod memorat Marcus Euange

lista,cap. 14. Mariam super caput Chri1ti effudisse, quodque alij pi'sticum, alij Spicatum pretiosum esse scribendum maluerunt, qu si nardinum unguentum modo ex folio, modo ex Spica fieret,&prin Pterea interdum Spicatum, & interdum soliatum vocaverint. Em Vero foliatum appellatu a nardino & Spicato diuersum fuisse existi m tum quia id ex Galeno viij. lib. meth. cap. v. & vj. lib. de tue δValet cap. X.& Xij.aca.& 3ui,de med. loc cap. 1 .satis probari PQ ς' tum quia malabathru folium vocatum proprie soliato nome d/bδ v Dioscoride, p.66.litas probat Manardus, etsi PliniuS cap y

lib. λῖ.in descriptione nardinisoltu reliquerisinem sicio qua 30 9'

262쪽

Lectionum. Lib. VI. I 24

iste Hermolaus Barbarus in c5m. ad Dioscoridem scripserit, Gai, Hubfodidistanardinu Romae vocatu esse Spicatum,cum illud tan id in Galeni scripti hactenuS inuenerim, Spicatum, & soliatu suisse

anuenta opuletarum mulierum,& iccirco pretiosa, atque Romae inmadna existimatione habita. Iam vero quid apud Euangelistam sit huentum nardinu spicatum si Spicatum legi debeat pretiosum, hondum constat certe: puto ab ipso intelligi mixtionem quandam unguentorum a Maria factam esse, quae ut odorem de se insignem sutineret picatum,Vt liquidior, atque aspersioni idonea fieret, naria dinu adposuit. Etenim consueuisse unguenta spargi,atqueid in anuino habuisse mulierem eX superius traditis, di ex ipsius facto satis patet. Porro spicatum crassius suisse, quam ut posset sundi & consisqueter adsundendu nardino indiguisse,Galenus clarissime videtur significare lib.iij.med. locat cap. I. ubi de auriumdolore inflammationes sequente sermonem faciens, monet, cum Spicatum, & soliatuvnguenta pretiosa crassa, atque densa ita sint, ut sundi nequeant: si quando insundi debet,ijs nardinum commiscere necesse esse . Illud

hisce addere placet Veteres medicos non modo extrinsecus nardiis no Unguento uti, Verum etiam potandum praebere consueuisse.

Idque manifestissime habetur scriptum apud Galenum lib. viij. da

compos med. S. hcap. iij. sub hisce verbis, η ναρδινον μυρον, iς τω λία τὶ δέδω-υδατος. quanquam Erotianus in explicatio ne Vocis via μμαρον,Lycum reprehendens dubitet, an in febribus imius unguenta administrari queant. apud Plautum etiam vini nardi ni mentio habetur,etsi eius conditura adhuc mihi sit ignota s

De cerebri membranis locus Macrobi' correctus. Loricus Era rati de inedia. Loca Hippocratis, Aristotelum Plini' de dentibus expense. C A P. VII L

it Acrobius lib.vij.cap.ix.cerebrum nequaquam sentire, sed in ipso propter mebranas fieri do

lorem monstrans, haec verba habet . Et cere

brum quodiacyusita homine meliorquet se vel fraquenter interimit, non sissensu, eaevestitus fui, rdias,omenti,hunc importat dolorem. In quibus valde dubito particulam id est omenti) meruglossema esse ab indocto scriba intersertum. N m praeterquam quod dictio omerum a nemine ad aliud signuficandu,quam membranosum rete macho,&intestinis iupraposi

iiij tum

263쪽

H. Mercuri M. Variarum

tum,quod δελειον Graeci vocant, inuenitur usurpata, etiam ratio ipsa docet non potuisse a Macrobio eo in loco ad ulmsγseu cerebhi significandas v1urpari, tum quia nec unquam ip se alias, nisi in e6de capite paullo supra,vbi etiam Operimentum legendum suspicor nee alius unquam illa sic usus est, tum quia particula explicativa. id est postulat 1ubsequentem dictionem praecedente clariore: quod qui

dem in ea ratione multum abest,cum Omentum in eiusmodi signita catu longe inusitatius, & obscurius sit pro cerebri mebranis, quam vestitus.Quare,ut ego puto,prorsuS delenda est ea particulas .i.om, ti)quae in margine cum hunc in modum i.operimenti) a sciolo ali. quo posita fuisset,atque tempore quatuor a primo elemetis oblitta ratis sic legeretur, b menti,a scriba demu facta est vox omentiatque contextui , ut multa alia inepte inserta : quanquam etiam praeceps scriba debuit in interserendo pro voce operimenti scribere omenti. Vnde non possum satis mirari Vertunianum illum,qui cum Hippo. cratis libellu de capitis vulneribus Latinoseu potius Romano, at ipsius Celsi sermone interpretari profiteretur, μίαι neς cerebri omenta potius, Uno hoc Macrobij loco, quam membranas Celsi,&aliorum optimorum scriptorum auctoritate intςrpretari maluit, naetsi vox illa bis vere a Macrobio esset usurpata, non video cur dum Hippocratem Romane loquentem facere cupit, pro voce Romana peregrinam, & a nullo alio propositam substituere voluerit, si Scal, gerum suum criticorum nostri temporis principem consuluisset,non

dubito quin pro singulari suo iudicio huiusmodi Macrobianam vocem ex eius ore subtraxisset, aut quomodo Macrobianus codex sit

emendandus,libere ut solet,indicasset. Huic adnectere placet aliud memoria dignum, quod ab Agellio adnotatum inuenitur. is capit, lib. xvj. Erasistratum scribit in libro diuisionum prodidisse, eorum, qui triduum totum a cibo abstinent, usque adeo considere, & Coar diari intestina,vt fames, quam dicebat ob vetris, atque intestinorum vacuas,& patentes fibras oriri,nulla fiat, ex eodem addit, Scythas, si quando inediam sustinere cogebantur, fascijs arctissime intestinor. regione,ne esurirent, Vincire consueuisse, ut non sit admiratione it/d nu, quod alias ab Hippocrate in fine lib.-σαρκῶν, siue potiss)αρχων proditu est,posse homine septem totos dies sine cibo viverς quodq; & olim factitasse,& nunc Graecorum monachos facere o Prat qui saepe & septem,atq; pluribus diebus absq; ullo cibo vix δ' 'neq. fame crucietur, ob id ασ Φαν appellati. Ab Erasistrato ad iii pocratem transeo, cuius in ii.Epid.lib. sect.d .haee sunt verba, μη αρροοι My ς οδονται quae deinceps mutuatus est Aristς ς

264쪽

Lectionum. Lib. VI. I 2 s

ie, stelido de hist animal, tertio & sect. prob. xxxiiii.prob. j. ubi quaerens cur qui raris dentibuβ sunt,ij minus vivat iccirco id fieri respb de . duod animalia plure detes habetia vivaciora sunt: ratio quideieiuna satis,atq. taxo philosopho indigna: cu aeque obscura sit caussa.propter quam animalia pluriu dentiu sint vivaciora,atque illa, ob duam raros denteS habentes minus vivant. Quare forsan melior est ulla ab eodem decima prQb siect prob. I .assignata,vbi quaeres, cur qui raris dentibu iunt,ut plurimum vivant minus, id euenire scribit,quod huiusmodi homines Ossa capitis compacta,& deis habeat, quasi ut brutis aliquibus ordo alter dentium deest ob cornna, sic homini rari fiant denteS Ob materiam in compingendis capitis ossibus cosumptam. Iam vero quorum Ossa capitis densa sunt,cum cerebruulioquin imbecillum iptis non diffletu ac subinde putredinem cotrahat, ob id celerius intereunt, Pthac etiam ratione dicat Philosophus,mulieres viris breuioris esse vitae, quod earum capita commissuris, & li litibus careant,licet de commissuris id falsum esse quot, diana experimenta doceant. Atq; illa serian caussa accommodatior reddi potest,eos qui pauciores dentes habent,minus cibum mandere,ac propterea in ventriculo minus coqui,sicq; frustratis assiduo,&in stomacho,&in iocinore coctionibus,fieri, ut radicate humidum.& nativus calor puro & copioso pabulo frustretur,simulq; citius deficiant. Addam & illud,mirum esse, quod Plinius dicat aliquibus piscibus dentes esse etiam in cauda,cum Arist. 3 . de partibus animal ci

cum dicit dentes nudatos inficere speculamon enim a dentibus, sed ab halitu dum nudantur dentes, maculari ipsa certum est Illud vero ab ipso recte adnotatum suit,dentes qui a flammis non domantur,apituitae tabe perforari, de consumi,tantum potest assiduus humoris etiam in durissima illapsus. I

Locus Hippocratis correctus. Aui fuerint seu icti apud Ῥeteres. 2God morbi genus elum. CAP. IX.

i Ippocrates siue Polybus h. vi ερὶ νωσω inscripto libro: inter alios pene incognitos, quos nominat morbo

Unum memorat αρθρα ει ηαννά μορος οπαιθεντα. cum

autem Galenus primo de articulis, atque ante ipsum Erotianus in Onomastico tradiderint lac vocari solas 'ssium colunctiones,aut ubi ossa colunguntur, no cauum,sed alterus it

265쪽

H. Mercuris. Variarum

capitulatu,vq.cauu subiens,quomodo in pulmonibus ossin penituieespertibus huiusmodi colunctio adaptari queat, ignoro. neq. vero satisfacit mihi,quod GaL8. de usu partium c. 14 cerebri aditiculatam dixerit, quonia illud quide υτ ητι, dici potuit, at articulos pulmonis dicere conuulsos, nullam praesertim in Hippoetite verisimilitudinem habet: quare multo satius est existimare, loci illius deprauationem aut ab omnibus interpretibuS ignoratam , vel saltem dissimulatam suise,cum non αρθρα d αορθρα legi debeat.Galenus enim in vocum Ilippocratis explanatione ita memoriae prodi

ού ανερὶ νουσων τὼ μείζονι, ἔτι δε-αορτει ν το ἀυτο Gτο ενίοτέ-,ως οἰέτMM πανυ et ..idest: Αορτρον espars viri, enim est liber myi is νόοπαθων, ut Galenus docet 3. de articulis, tex. 18. Appellat autem interdum etiam gορτειν, ut Moscorides putat, sed non admodum manifenum in. Quae vero sint illae partes utrimque a pulmone dependentes , & si clare explicatum non inueniam, eius tamen sum sententiae, Hippocrati pulmonis asperas arteriashronchia vocatas significaremam in libro de locis in homine, ubi

τον βρογχον, Vetus codex manuscriptus habet ἀορτρεων. Sicut etia'paulo infra, ubi in vulgatis legitur, ολ αορνας, scriptum est α τρας. PolluX quoq; lib. 2.&Ero ianus ex Epiclis,& Lyci Neap0litani sententia ἀορπιω Hippocrati significare bronchia pulmonis, di asperae arteriae clarissimi verbis docuerunt. Adeo ut cum αο

θρα αυτ & ἀορτρη idem sint apud Hippocratem, si ita locus ille se

eundi de morbis corrigatur,quem morbum intelligat, non obscura amplius futurum est; atque eo magis inhac sententia confirmor, in libro de internis affectionibus de ulcerata pulmonis arteria priu tractat, mox de conuulsa, haud secus atque in secundo de morbis

Idem Hippocrates in primo de acutis libro de ijs pleuriticissermo nem faciens, qui alioquin male habentes importuno ptisanae int grae usu moriutur, eos scribit a veteribus putatos esse βλήτους id est, ictos,duas ob caussas,tum quod mentis laesione, atque spiritus diij cultate teneantur,tum quod ubi interierunt ea lateris parte,qu/ jR flammatio & dolor fuit,macula veluti sanguinis eo attracti, & submde refrigerati atque congelati apparet, haud secus atque in ij ς0' spici solet qui aliqua parte perciussi sunt. In Coacis quoq; ins Jp' praenotionibus cum loqueretur de peripneumonicis, hacteΠxς'

266쪽

Lectionum. Lib. VI. ret G

heotulit. Si igitor vehementcr i Wammentur appendentes utrinq.DLMm,is paries, vis ut V i cumba restautur ea parte corpora quae misι, nobisdei, se si stre secμ dum iam uni Hos autem veteres βληis id est lictos anci bara , EX quibus verbis con hcio Latinos quasi Ghaeeorum imitatores , lateris dolorem telum nuncupasse, & pr pterea a Sereno medico sic scriptum inueniri. o sis morbi, quod telum commemoratur, clim subito dolor insanu urit incitus icta. Quanquam Isidorus lib.quarto Originum cap. 6. scribat, 'ateris dolorem esse vocatum telum, quod dolore corpus transverberet quasi gladius. Quar Vt alias scripsi,mirari satis non possum,quomodo stephanus Atheniensis in.prim com. in Hippocratis prognost. tex.v. prodiderit,etiam eOS, qui peste interempti maculas in corpore habent, GIητους,quasi a Deo percussos, &castigatos esse vocatos , nisi placet quoscunque similibus cum maculis mortuos sic esse vocatos,' quemadmodum Hippoerates seu Poly bus in iij . de morbis lubri initio βλητύς pariter vocatos docens , qui ob cerebri morbos mente capti cito pereant, in eam sententiam dicit varijs morbis i gulatos esse ελικτώς appellatos,modo mente laesi, atque cito interiarent. Sic enim apoplexia mortuos gutta, & percussione occidi vulgus quotidie dicit.

Iacae errore sis Araeotele detecti de grumis. Aristo

teles correctin. Varronis locus de Fasicino interpretatuae . CAP. A.

N ijs qui a natura excarnes & graciles sunt, venas maiores esse, ac propterea magis conspici apud medicos omnes compertissimum est , s cus autem fit in ijs, qui vel morbo, vel alia alia qua ratione emaciantur: quippe quibus & --nae, &nerui cum simul extenuentur, eas minus ob exilitatem apparere rationi consent neum est,' idq; cum significare nobis voluisset Aristoteles 3. de hist.animal.cap. 16.his verbis usus est.-δ η σαρξ πιπιαντη, θ ωχ ω- Γαὶ νI Eά φλ εδες ' Η μῆ- αόνον: Κυνο

'ηλειου χρομεν- α ιυελη -ri σαρκωαQuae nescio quo spiritu doctisi muS GaZa ita peruertit, ut quod nunquam Aristoteles somniauit, Mς ulla ratio patitur,cum traducat, quasi in animalibus gracilescentibus

267쪽

H.Mercurial. Variarum

tibus carnem aboleri,atque in venas,& fibras transire dixerit. m. minus videtur Gaza caecutisse in alijs duobus locis, lib. 8. de his

animal. cap. 2I.& 2 3.in primo enim cum Aristoteles de morbi, sua verba faceret;prae caeteris duo genera eos male habere scribit, diutraque κρ γ dici,quorum alterum est capitis dolo alterum ro sui pro fluuium: ubi quomodo Vocem illam κρωγαν Gaza verte rit struma, sane diuinare non possum:id quidem scio dolorem capitis,& alui profluuium paulo minus a strumis differre, quam scabieria podagra, cum illae nihil aliud sint, quam tumores duri in ceruice sotissimum collo orti, ιραδες a Graecis vocati, ut notat Aetius b. I si cap. s. quod in porcorum gutture huiusmodi tumores adeo nosi strumis similes reperiantur. Iam vero in xxiij. cap. eiusdem lubri Aristoteles cum de morbis boum gregalium tractaret, duobus eos sollicitari tradit,podagra,& altem,quod κροωρος λέγεται. quem cur strumam interpretatus sit Gaza plane ignoro,eo magis quod &strumam & sebrsm in bobus idem esse dicentem Aristotelem face. re clare videtur. quod porro in Aristotelis codicibus Graecis legi

tur de suibus κραυγαν,emen dandum este παυραν seu potius κροωρα,& antiquus interpres, & Trapezunth translatio, & eadem vox sibi praesertim cap. a 3. octaui de historijs animal. usurpata testatum si, ciunt . eam vero sicut in bobus febrem significare prodit Aristot les,quod sorsan bubulcorum vocabulum esset,sic in suibus & capitis dolorem,& alui profluuium,non autem, strumam, quae aliud genus morbi est,tam in hominibus, quam in bellitis, apud rusticos segnificasse,atque secundum eos esse Aristotelem locutum verisimile est. Cur autem GaZa in hunc scopulum turpiter impegerit, Plinij, quem in omnibus sequi consueuit,auctoritatem effecisse existim0 . bic enim cum lib. 8. cap. 1 r. sues duobus potissimum morbis obn0 Nios esse, nimirum anginae, & strumis scribat, ipsum idem putavi Gaza docere, quod Aristoteles. Qui eosdem broncho tentari, α alio genere, quod κροωρια dicitur, scribit, unde & bronchum, angi nam & κραυραν strumam vertit: qua voce cum etiam utatur Aristo teles cap. 2 3. eiusdem libri, similiter quoque transferendam iudi 'uit ; sed si hac in re Plinium sequi voluit Gisa, dupliciter lapsu est

tum quia bronchos Aristoteli, & angina Plinio minime eadem est eum eum morbum dicat Philosophus fieri in qualibet corpori pgy te, angina vero circa fauces tantummodo oriatur, tum quia strψμ' Plinio,vt & Columellae lib. . cap. 1 o.& Vegetio lib. 2.cap 7 3 : 'φnibus Latinis mutomedicis longe aliud morbi genus est, δο φρρῶ, Nec ipsi quidquam fauet, quod Aristoteles nullo alio m iss

268쪽

Lectionum. Lib. VI. la Z

ehumarum mentionem faciat; minimeque verisimile videatur, morbum ita in suibus praecipuum ab ipso fuisse praeteritum, quoniam hie morbus minime est inter lethales, de quibus tantum sibi erat selino institutus. ad haec si huiusmodi aegritudinem nominare sibi

olaeuisset, aequum er x Vt proprio vocabulo χριραδος, non alieno, inusitato Vteretur, Quare Albertus Magnus male hoc in loco a Suessano reprehenditur, cum satius sit, ut&ipse, & interpres antiquus, atque Trapezuntius egerunt, nomen Graecum eo in loco retinuisse, quam ut Gaza, Latinum inepte & indecenter adposuisse. ab equis ad asinos, Vt est in prouerbio. M. Varro 6.libro de limstua latina cuiusdam antiquae consuetudinis mentionem facit, qua pueris ad auuerruncandas fascinationes , collo res turpiculas adipendebant . Huiusmodi vero res turpes fuisse veretri imaginem ex kiqua materia conflata multi existimarunt. Ego vero potius omnem rem turpem a Varrone significatam esse, atque inter alias illius herbae radicem , quae Satyrion Orchis vocata est, ex eo puto , quod Plinius lib. 2 6. cap. 1 o. eam fascinis utilem prodit. Quod si

ab Horatio, &inlusibus Virgilianis Inguentappellatum fascinum

inuenitur, alia ratione, quam hoc loco explicare vetant boni moares, factum esse pro certo habeo. Cur autem veteres huiuscemodi remedio ad fascinantium vitandas noxas tantum tribuerint , non

alia potior apud me ratio est, quam quod pueros oculis attente i tuentium , & sermonibus nimis laudantium male astici credebant , vita Plutarcho v. Sympos vij. & ex Alexandro ij. probi.quinquagesimo probi.alijsque plurimis clarissime comprobatur, Iam vero turpes res collo appensas, ac subinde statim oculis occurentes posse eos ab aspectu & intenta puerorum intuitione repellere, simulq; animos a laudibus, & ab admiratione, ac proinde a fascino deflectere , nemo dubitare debet; Ut forsan hac ratione moti serui illi .

eum Aesopum quemadmodum in eius vita legitur vidissent omnium hominum turpissimum, dixerint, ab hero pro domus sucinoemptum fuisse.

269쪽

H.Mercuris. Variarum

Atii uerit per circulos Methodicorum curare. 2 sabapud Hippocratem pituita antiqua, recens

Nter caetera quae legimus apud methodico, medicinae sectatores obscura dogmata, illud non postremum est,quod apud Caelium Aurelianum, atque alios inuenitur, nimirum circulis fieri solita curatio. Vt enim Synesiu in Graecis scriptoribus non ignobilem omittam, qui in Caluithencomis hunc in modum scribit.

Vegetius apud quem lib.veterinariae artis a .cap.6, saepius huiusce, modi cycli etiam in curandis brutis habetur mentio. Ut autem comthcere licet ex Caelio Aureliano cap. 1 .lib. I .de tardis passionibus,qclus erat quidam rerum ad victus rationem,aliamq. curationempertinentium statio dierum tridui potissimum ordine constitutus vlus. quem Propter duos fines adhibebat vel ad resumendas vires, & --ῆκον κ&λον, siue resumptiuum circulum vocabant:atque hic pintissimum in ciborum,&exercitationum recto usu versabatur, ut ex Galeno quoq; σω σδε αναληπη ς sic loquenteintelligere licet: vel ad corpusculorum in sua loca reductionem, & huc m συγκριτων id est recorporatiuum appellabant, quem & victus ratione,& medicamentorum administratione perfici solitum ex Paulli Aeginetae 63 lib. 3 colligitur e quanquam Galenus secundo de med.l calidi ..doceat, metasyncriticam curationem eam fuisse , ad quam alij remedijs frustra tentatis,tanquam ad sacram anchoram recurreb)x nam Methodici Asclepiadem,Soranum & Themisonem eius sectaqprincipes sectati, in ea fuere opinione, sanitatem in corpusculorRMapta commixtione, & meatuum symmetria positam effer aegritudi nem vero in eorundem a proprijs meatibus recessu,& ad praeter ηδ turalem statum transitu , unde medicamenta id praestantia 3 nuncupata inueniuntur, quaquam hoe nomen etiam ath m

dici,Galenus icilicet, Oribasius Paullus, Aetius, transtulerint 34 ς- remedia, quae sua vi humores ab altioribus partibus ad extim β

270쪽

. Lectionum Lib. VI. 11 8

hunt, quasi hoc quoq; sit corpuscula in proprias sedes atq; meatus

duodam pacto reducere, in quo sanitatis amissae recuperationem esse positam ijdem methodici profitebantur, ut prae caeteris hac de re copiose scribit Galenus cap. lib. 3 .methodi medendi. Inter res aliquo pacto obscuras collocari quoq. potest pituita epidemia,antiqua, & recens, quarum mentio hatietur apud Hippocratem in lib. 4ω ἐπος παθων. Caluus enim cum videret vociui Orivo ε,νεωτατον, esse ab Hippoc. Oppositam, eam pro vetustat terpretatus est,cuiuS sententiam eo minuS cogor probare, quod eodem in lib. paullo infra etiam antiquae pituitae quam albam vocat, mentio habetur.Pituitam nescio quam a Platone in Timaeo esse nucupatam recentem,seu nouam,cuiuS etiam meminit Hipp.non ignoro,cum albam pituitam ex recente carne eliquata,& in ampullas couersa fieri docens ita subiungit. φλέγυατος δὲ νεου σωυις-ένου Ορρος

υ - - ακμον. Non me pariter latet ibidem ex vetustissima camne eliquata bilem atram, ex noua autem flauam fieri scriptum esse. Verum quis auctor φλέωατα meminerit, nunquam Obseruare mihi licuit. Itaque suspicor pituitam nouam humorem cru- dum esse a Galeno vocatum: antiquam vero quam & albam medici vocant,eam esse,quae alicubi firmata sit in corpore,sicuti epidemia,

suae huc atq. illuc perlata nullibi firmam sedem habet, sed vagatur

in eapore. in qua sententia tum maxime confirmondum considero ab Hippocr.post curationem ἐκπιδηναιου γελατος,6uS quae in Ue

rre sit firmata,pituitae curationem proponi. Eodem in lib.Hippocr. curationem instituens illius hydropis, quae vitio lienis contingit, Gaditanum salsamentum commendaticuius quoq. mentio habetur apud Athenaeum 3.lib. Dipnosoph. quid autem sit Gaditanum sausamentum explicatissime docuit Oribasius cd. lib. q. collecti ubi scrubii , laudatissima omnium salsamenta fuisse Gaditana, quae Sardae suo tempore vocabantur. sic etiam Galenus 3 .de alim.fac. Sardas inter salsamenta cunctis alijs praetulit. Vnde qui dubitant,an Sardae in Oceano gignantu hanc rem ignorasse plane comprehenduntur. Apud Gades narrat Strabo pascua eius bonitatis suisse, ut pecora caseum absque sero faciant, ac propterea cogantur opiliones praepinguedine lacti aquam adsundere,si coagulari caseus debet.

SEARCH

MENU NAVIGATION