Hieronymi Mercurialis Variarum Lectionum, in medicinae Scriptoribus et aliis, Libri sex

발행: 1598년

분량: 346페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

HMercuria ariaruri

exeo humores crudi geniti , & suo pondere inferiora petentes dum tumores in ducunt. Porro de inedia laborantibus prae inertii hunc in modum scribit Hesiodus lib. ἐργων --.

Quem locum dum interpretaretur ProcluS, ira scriptum reliquiti

ιωοαρ ιυνει τους σποδαέ. id est: diuo que pedem manu premem sue facias , me laborantium pedes ait crassescere, Ni quum vero corpus extenuari. se in epheso lege cautum erat patri minime licere bos exponere donec ob famem sibi pedes esseni crasse riti: forsan vero significat crassi actionem pedum quae a se ione se inertia inducitur. Hoc enim' contingit qui plurimum sedent igitur in tepidis domibuspiger sedeas,

tenui manu ob famem crasse cros pedes premens , foueam facies , ut Plutarchus ait . Nam ut calor noster perduret externo alimento egeὶ,quo ubipriuatur, corpus consismi ab eoque aliquid trahit sed cum auractum ob imbecillitatem alterare neque a crudum dimittit, se ipse quidem modias ac superiores corporis partes,in quibus plurimus est,extenuat: id ν

ro quod crudum est ad infernas fertur, atquesic pedes crassos reddit. HIPPOCRATEs in primo de morbis cum μυρει ἀνθινου bis me minerit, doctissimus Barbarus in suis ad Dioscoridem adnotationi bus dubitauit, num id unguentum & οἰνάνθινον idem esset . atqui si Galeni libellum de vocibus Hippocratis legisset, utique ea de re si hil addubitasset, quandoquidem ibi clare docet δεθινον μύρον iclam esse Hippocrati, quod σώσαιον ,κω κείνινον αυρον, a quibus diis siqDenanthinum, siue ex floribus labruscae c5ketum, vi est apud Di' scoridem , & Athenaeum, siue ex eiusdem solijs, ut est apud Thςς phrastum.nemo ignorat. Illud Qrsan non ita certum est, quar/xi' ne, si antliinum oleum calidu erat, eius loco Hippocrates rosasςμμ

252쪽

.surparit , nisi dic mu in capillorum defluuio conuenire resiccan ita & adstringentia remedia, ob idque tam rosaceum, cuius vis moiadiee adstrictoria est, quam su*num vel liliaceum, quae exsiccandi aeuitate pollent, Hippocr xem commendata. Obος ἀνθοσώαι quis .eteribus esset etiam controuersum video. Hippocrates enim lib. de ub ilibus ita scribit; ο διοδος ην ἀνθοσμίοις ρος αδ ετορ-ξηρο- ά . . Quae verba Caluus ita transtulit, vinum vetus odoratissimul Cornarius vero,Vinum odorum fragrantissimum; sed uterque licet voeis vim explicuisse videatur,atque ille Erotianum imitatus sit,qui in Hippocratico Onomastigo Aristophanis testimonio usus, odor,

tum vinum,& suaue est interpretatuS. neuter tamen rem ipsam plane est assecutus. nam Athenaeus primo dipnosex sentetia phoeniae

Efesij scribit,anthusmian solitum parari ex quinquaginta musti par

tibiis,& una aquae marinae; atque generosiorem suisse factu ex nouellis, quam ex vetustis Vitibus hunc in modu scribes phaenias Er sius de vino anthosmia scribit, Musti vigintiquinque partibus aquae marinae una infunditur, atque ita fit anthosmia, rursum, fit validior anthosmia ex vitibus nouellis, quam ex vetustis , subinde ait, uuas acerbas cum simul coaceruantes seposuerunt fit anthosinia. Ex quiabus colligitur non unam ratione huiusmodi vini factitandi extitisse Theophrastus pariter laudans anthosmian vinum, quod in Thasi Prytanaeo dabatur laquam iucundissimum, cum melle & massa triaticea id fieri solitum prodiditi. Ex quo loco Eustathius in secundo Odysscolligit huiuscemodi vinum facticium fuisse. Ego vero potius

genus vini ex peculiari vitis genere factum, necnon marina paratu, atque ita ab odore vocatum, quemadmodu nos moscatellum a m statula nunc vulgo, olim Apiana vocata uua dicimus, apud Hippocrate esse ut existimem,illud me impellir, quod is tribuit anthosmiae duas conditiones,ut sit odoratissimus, atque siccissimus; quod quidem par non esset fieri,nisi certum genus vini designaret. Galenus in

cibus Hippocratis ἀνθ νω ο,ον interpretatur ἀνθοσναυαν, quaquam loco ἀνθοσμιώ, male olim legeretur σονανθοσμενον. An porro illudn men sortitum esset a loco,an a certo vitis genere ita vocato, Ut vi detur addubitasse Suidas, an a floribus, qui immiscerentur, nec ego Compertum habeo: .etsi Plutarchum sciam 4. Sym. prob. primo, θοσώαν vinum illud iucundum, quod eo in conuiuio potabant, casse. Cum autem anthosmia minime inebriaret, ut ex Aristophanis Ranis comprobare videtur Suidas: fit ut putem,ssorem Vini ud Latinos scriptores diuersum quid designasse,nimirum quo pinnR. Senerosium,atquc facile inebrians vinu ygnificaretur. Ob idquς

253쪽

H. Mercuris. Variarum

ex Ennio apud Fulgentium ita scriptum est. Hin anus admodum gunt,nimirum se clauit Mere Liberi. & Plautus in Casina: MA, haec meraco per fisse uspiam ore Liberi ' Quibus locis eYνii' candis illud for1an accommodatur, quod scribit Galenus iiij. de vis

partium cap.iij.dum vina seruent, partesubsidere, & vocari faecena, partem vero aeream & leuem supernatar vocarique vini flore, qui plurimusin vinis subtilibus reperitur, quemque bibitum caput pN ter ebrietatem inducere,rationi est valde consentaneum.

κνῆφωνο qui apud Hippocratem, loca ad id Aristotelus: leni considerata, Nonnia a de De--mene. C A P. IIII.

Ippocrates in x.Epidem. Sin. v. in initio, duo naanimaduemone scripta reliquit.Vnuni

est, ιγοφωνιαν solui a superueniente varice. Alterum est,Τραυλὰ νοφω-& alios quos

pter quae hoc loco nobis cosiderandum est, qui sint ἰχνόφωνοι apud Hippocrater cur mor his melancholicis adeo subijciantur, demum quomodo a Varice ἰχνοφω- soluatur; Hesychius de ischnophonia ita scribit: ἰχνοφωνοειλε οφω-, απιγμενος την φωνM. Vnde colligi potest, eam & vocis tenuitatem, & impedimentum significare. Sie compluresinuenio interpretes, quorum alij vocis haesitantiam, alij vero denuem Vocem interpretantur. Caeterum Galenus secundo in primum.Epid.tex. 8. scribit, λε φωνωα etsi utriusque nomen idem significare videatur, inter sttamen differre, quod M Gφωνοι fiant ob asperae laryngis arteriae angustiam, ωοφωνοι obnaturalem musculorum laryngem mouentium deprauationem,am ryngis natiuum vitium,ita Φραυλse essici ob prauam linguae consor mationem . Ex quo sermone facile costigi potest, Galenum eiuS st sententiae, ut existimaretaeo in loco apud Hippocratem esse,qui a natura voce tenui sunt consormati. Porro Aristor xj.Prob sect. probi. XXX, caussam quaerens propter quam pueri sun νφφωνοι, quam Viri, eam esse respondet, quod sicut&pede φημε sustentare minusque ambulare, similiter & linguam minus coxi0ς ς

valent,

254쪽

Lectionum. Lib. H. leto

issent, & propterea quod infantiae proSimiores sunt, eo minus Io

ouuntur, 1ed belluarum more duntaXat vociferantur. Declarans deinde quomodo ἰχνοφωνία oriatur, & a caeteris similibus viti,s disse at hunc in modum scribit - η μεν ἔν τγυῖοτm: --.ινοο Ἀσο ου τυχν: ηδε ψεμοτει τὼ ἐξαερῶν τὸ η γράμμα

οἱ λωρεσωτη . . Quibus Verbis perspectum esse unicuiquepotest inimi conceptus nequit Nec contrariam sententiam habuit Arustoteles probi.3 I. Vbi rationem indagans qua ιχνόφωνοι submissa voisce loqui non possint, ideo esse inquit, quod fiat haesitantia linguae propter impedimentum aliquod insigne, quod omnino vocem auia ferret, nisi magna vi obsisteretur, & subinde vox alta ederetur, sim, demilludetiam impotentiae cuidam attestari plane videtur. Itaque videtur aeud Aristotelem alia omnino, & ab alijs caussis esse I νο-

ψωύα, quam apud Galenum, ambo tamen in eo conueniunt, hui scemodi vitium ob caloris natiui imbecillitatem oriri, sed illud secundum Aristotelem non modo natiuum, verum etiam adstititium

esse potest. Unde vero ea imbecillitas contingat, dubitans ille Probl.liiij. &lx. quasi&a frigiditate loci in quo vox fit,& animia effervescentia,ut in iratis gigni queat, simulque dubitatione soluens,

a refrigeratione oriri, quasique apoplexiam quandam partis esse sta tuit. Iam vero quae sit penes Hippocratem ἰχνοφομίαε nondum eX ante dictis certo costituere licet. Ego autem existimo nullam aliam esse,quam linguae haesitantiam ab Aristotele explicatam; atque i, i m quidem potius adstititiam quam natiuam . ἔδνοφωνους porro eOS vise qui a generationis principio vocis haesitantiam sortiti fuerunt, cur sic arbiter ea est caussa, quod a varicibus superuenientibus ne-qR quam vitia natiua,sed accidetaria tantum, praesertimque ab li more melancholico instrumenta vocis refrigerante,simulque imaginationem laedente orta soluuntur,scilicet humore eo a capite ad testo delapso, ibique venas attollente: nam potius id varici testium, 'Vim crurum tribuit Hippocrates,quod magna inter testes,& vocis Ustrumenta ut ibidem dicio sympathiasit, merito cuius &tussis i more testium,& testis tumidi a tussi soluantur. Atque 'οφωνους si itinere morbos valde melancholicos,solummodo dici potest de ijs, qui a natura huiuscemodi morbo obnoxii inueniuntur, cuiusmodi ἐςxme sunt corpora, praecipueque capita naturali constitutione st,

255쪽

H. Mercuris. Variarum

gida habentes. Nam & Hippocrates 7. Aphor. Aphor. Ο scribli

quo in loco pro linguae incontinentia praedictam haesitantiari is Aristotele descriptam ideo interpretor,quod ferme philosophus iisdem verbis utatu dum νοφω- pueros no posse

oῶν scribit.Vnde sicuti ingenij Cardani vanitatem; qui pro huiusce

modi incontinentia aduersus Galenum & aliQS,petulantiam, acitur pem obscaena loquedi licentiam vel dicacitatem interpretatur,non irridere non possum , sic valde ipsum Galenu miror, qui quasi Hip. pocratem damnans,illius euentus nulla aliam caussam sese inuenisse profitetur,quam succi melancholici proprietatem. Certe Aristotele, multo melius ipsam & inuenit & nobis explicuit, qui stet.probi. ii. probi 3 8. quaerens propter quid οἰ 'o ρωοι με χολιμοὶ, respon. de melacholici proprium esse imaginationem celeriter sequi, quod quidem faciunt ἀχνοφωνοι: quorum ad loquendum impetus ipsorum

facultatem praecurrit, tanquam anima citius rem sibi apparentem sequatur, quam instrumenta obedire queant, quod item faciunte amλοi: etenim aeque Aristotelem atque Hippocratem τρι-λους e. v -ους simul consene, eisdem fere verbis utrumque uti satis es ficax argumentum esse videtur ad probandum, amborum de haesitantia,& incontinentia linguae unam extitisse sententiam, & iccirco iure a sapietissimo sene dici, haesitantes lingua, ut pote a naturam lancholicos, morbis valde melancholicis tentari. Iam vero Demo sthenem hoc Bποφωιιμ vitio laborasse locupletissimum testem ha

hemus Plutarchum, qui cum sese ab orationibus politicis abstinuisse, quod is esset, alicubi scribit, tum &in initio eius vitae quomodo esset ἰσχ'οφωνος latius narrans, M inquit λο- ,

e τ&σα τον νο- ὰν λέγομv- τή δ πάθη τὰς misόδους. Linguam vero inexplanatam atque haesitantem coniectis in os calculis ver sus simul recitans,vocemque currendo,& in adscensu dissicili disse rendo exercens, necnon orationem, aut versus intento spiritu pru nuntians, eXpugnauit,prorsusque correxit. Cum enim spirituar

ctiore esset, Neptolomo histrioni,vtidem Plutarchus in decem orytoribus tradit, decem millia drachmarum dedit, quo integra Psuum periodos uno spiritu prostare ipsum faceret.

256쪽

Lectionum i Lib. VI. Τ las

An veteres ρονς st istiG, t cabi si vescerentur. Suid sit imaginosum apud Catultam. CAP. V.

Pud maiores nostros res quaedam ita vulga. res & apud omnes tritae erant, ut posteris eas scriptas tradere quisque negligeret. Qua, re nos forsan nimiu curiosi, aut simplices videbimur , si res tepore nostro nemini dubias cum vetustis moribus coserentes in dubium reuocemus,ut est de pane,quo nulla pene ho---die natio inuenitur,quae frigido no vescaturrattamen ita incertum est,an sic veteres ipsum ederent, ut nihil sorsan

magis,cum nullum scriptorem habeamus, qui illud certo definierit. Nam usus calidi panis non ignobiles testes habeo, in primis autem Hippocratem, qui lib.ij. de morbis du leucophlegmatiam doceret.

avanum,& puerile profecto fuisset praeceptum illud de pane frugido,si consuetudo non fuisset calido vescendi,quemadmodum hodie nemo est medicorum,qui aegris ut panem stigidum edant,pra cipiat. Nec quidquam obest, quod idem Hippocrates in libro vita ἐγ-dicat, panem calidum siccare, quemadmodum & in lirude victus ratione morborum acutorum, quoniam idem etiam ait de carnibus calidis, quas plerique omnes comedunt, quanquam di illud addit, Si vel cum aliquo humido sumantur, vel ipsis superbibutu minime siccare. Sed praeter Hippocratem, est & Plutarchus qui in librO-αοργmνίας, inter errores ob quos seruis & uxoribus irascuntur homines, adnumerat, Si vel quid exustum,aut sumum red lens, Vel sine sale, vel si panem frigidiore apponant,quasi sicut salem ante Omnes alios cibos sic panem calidum mensae requirerent.Nisi forsan pro frigidis vetustos & exoletos intelligas, ut Aristoteles intellexisse videtur sect.probi.xxj. li v. du scribit,panes pridie factos esse leuiores calidis,ut pote stigidiores,quod pariter aliquis collige xς posset ex ijs Galeni verbis, quae apud Athenaeum libro tertio leguntur,cap. 13. Vbi de panibus cum sermo habeatur,oι δ ait τελει ς

'u si cum panes frigidi ita damnantur, haud rationi consentaneum videatur,eos in usu quotidiano habitos esse, nisi scriptoris no igno bilis Caelij Aureliani authoritas obstaret,qui s.lib. tardarum passio num cap.vltimo,sermonem habens de ratione extenuandi corpora

ta non Lec. pinguia,

257쪽

He Mercurial. Variarum

pinguia hunc in modum scribit Panem damus frigidumferme athiis

autonrum: est enim minus nutriens magis fuerit veteratus x quo loco duo clarissime videntur colligi posse: nimirum & calentes pa nes in quotidiano usu fuisse, & pro frigidis, minime vetustos esse in telligendos. Quare in eam sententiam potius inclino, panes consue uisse edere nobiliores non quidem prorsus calentes, sed qui nuper calorem deposivissent,velutique tepidi essent: refrigeratos autem numium atq. inueteratos vilibus solum,atq. pauperibus esse seruatos. Iosephus Scaliger summi ingenij & singularis eruditionis vir, in suis ad Catuli si adnotationib.multis satagit,ut ostedat, Poeta ubi scribit, Propinqui quibus eII puella curae,

Amicos, medicosque conuocate . iii

Non Us sana puella : nec rogate qualissit, solet haec imaginosum,

sub voce, imaginosum, morbu aliquem intelligere, cui &ipsi assem tior, quod medicos accersiri iubeat . Sed de genere morbi si ab ipsi aliquantisper dissensero,sorsan ipse, qui medicus no est, medici in remedica tuaiciu usquequaque no detrectabit Corybantas inter insaniae genera ab Aretaeo medico vetustissimo relatos esse iamduduin libro iij. harum lectionum indicauimus,&quamqua ipsi cedamus eiusmodi aegrotu imaginosum a Poeta vocari, quod qui eo teneam

tur, sonitus atque cantus audire videantur,ut ex Platone comproba

uit ; attamen minime asserendum ab ipso suit,medicos huiuscemodi morbum aut ignorasse, aut tacuisse, cum Galenus lib. Oφρως cap-iij .resierat, Theophilum quendam medicum imaginatione ita laborasse, ut putaret tibicinas quosdam in angulo do mus assiduo sonare, & pulsare, & propterea illos expelli postularet catullum aute potius tertiuinsaniae genus a Celso propositu nobi designasse existimo, de quo is libro iij. cap.xviij. loquens ita scribit Tertium insaniae genus est ex his longiosimum, adeo ut vitam ipsam Mimpediat, quo robusti corporis esse conjueuis. Huius ipsius species o

sunt: nam quidam imaginibus,non mente falluntur, qualem insani μη facem vel Orestem poetarumfabulaeferunt: quidam animo desipis hNam phrenitim non intelligi a Poeta ex eo puto, quod semper c.' febre sitiquam eum in muliere alioqui sana non finxisse par est. M litur in eo quoque Scaliger, quod Corybantismum putet esse m0rbum a GraeciS vocatum ἄγρωτνον κωμα, quoniam in hoc langum teS OculiS quidem apertis manent, a varijs imaginibus occve xii g quod cantus, aut sonitus sentiant, a nemine medicorum scriptym

a nemine Obseruatum est, cum huiuscemodi aegri non laqua'xR '

258쪽

Lectionum. Lib. VI. 122

mh,6ronter miror qu que Plinium, si tamen ita scripsit, lib. M., k2xvij. dixisse,Oculis apertis dormire, Corybantiam Graecos ohe eum non sit quemquam inuenire apud Graecos huiusce sem seritiae auctorem neque morboeulli adaptari possit,quod Plinius albquibus hom ibus sani quasi eta natura contingere narrat.

L ei Psin' examiΠatus. suid sit sumere aquam. Cur muneras nouiter nuptarum costiam filo circumdarent. C A P. V L

l Osephum Scaligerum acerrimi ingenij, atque: reconditae eruditionis viru esse semper pra dicaui. Sed ut solent foecunda arua saepe luxuriae segetes corrupere, sic seruida ingenia interdum ultra veros scopos seni non est mirandum . Is enim in suis ad Propertium adnotationibus Plini, locum dii corrigere tentauit, quam deformauerit potius, atque eius auctoris praeclaram venustatem obscurauerit, facile unusquisque intelliget. Nam Aristoteles iiij. de hist.animal. cap.x.pisces dormire ex eo videtur probare,quod quiete permaneant, & quod facile ma

nibus capiantur, ciuis μη δη, τους-- φους λεγομενους

hoc Gnis a pediculis, Gulicibus infestentur, quae animalia ait ita cinpiosa in profiundo maris gigni,ut piscatorum retia interdum edant. Iam vero hunc locum proponens sibi Plinius,cap. .libri 9.hunc in nodum scribit Adeoque nihilnon gignitur in mari, ut cauponarum a lia, quod aestate potissimum, atque in cauponarum tabernis magna 'ecunditate appareant; molestia quoque eas suis illis saltibus ma gi , quam morsibus inferre, omnes, & praesertim mulieres testari possunt. ob quod pulices maritimos saltaretios hac ratione pleris'. nationibus vocari certu est sicut nemo est,qui nesciat pediculos ma- ime Omniu in capite,atque sub capillis ipsis esse. Itaque satis manibisttam esse potest illud conopeorum aestiua animalia a Scaligeroe cogitatum, non modo verbis Plinii oblique admodum accomo dari, rum etiam falsum esse, culices pernici saltu infestare,cum mimnimes aliant, sed morsu potius & strepitu iniucundo molesti sint --ab calices, ait Horatius, ranaeque paluare

259쪽

HMercurial. Variarum

Non minus etiam vir ille doctissimus a vero scopo aberrauit, euM apud Ovidium aquam sumere, essie Vrina capere,& nescio quae ali, docens,quasi de nouo quodam inueto magnopere gloriatur. Atmi pauci inueniuntur, qui ignorent, meretrices potissimu post init venerem loculos aqua colluere,& veterum,& nostra ternpestate c5sueuisse. ut sere ubicunque Ovidius sumptionis aquae meminit, de hoc ipso usu locutum esse non sit dubitandum. Imo vero scorta valhuic aquae destinatu inter caetera turpitudinis infixumeta habuisiecomplures scriptores testaptur. In primis autem Demetrius Phale reus non longe a fine sui libri de elocutione, exeplum adferens, eo Tum, qui res turpes proprijs atque indecoris nominibus appellant,

εταυσνυιτηριασε ἀ-, ubi α no aliud fuisse, qua vis huiuscemodi aquae continendae accommodatum totius eruditio.

nis peritissimus, ac Italiae phoenix Victorius iure significauit , qui praeter alia id etiam monstrauit a M. Cicerone Appium Caecum, qui Claudiam aquam Romam diduxerat, inductum esse ClodiamCAprobrantem,quasi aqua illa inceste uteretur, cui etiam rei lepidissime allusisse censet Epigrammatis antiqui auctorem, qui Priapum viam ad Fontem viatori his versibus indicantem secit.

Vade per has vites,quarum scar eris πuas, Cur aliter sumas, ho pes habebis aquam. Adnectam huic & aliam antiquarum' mulierum consuetudinem a plerisque ignoratam, nec scitu indignam. Etenim dum virgo nupta Prima nocte cum marito concubitura erat, colli mensuram filo circundato capiebant f postero mane eodem filo collum mensurabat; quod si latius quam ut filo comprehenderetur, inueniebant, deis ratam esse ea nocte pro certo habebant: sin vero nihilo maius eua serat,adhuc pro integra habebant, aut anteasuisse deuirginata censsebant. Atque huius consuetudinis prae caeteris meminisse videtur

Catullus in nuptijs Pelei & Thetidis sub his versibus,

No illam nutrix orienti luce reuisens, Hesterno collum poterit circundare D.

Neque d absque ratione factum videtur isiquidem, ut memorim Proditu est ab Aristotele . de hist. animal. cap. 1.praecipue vox minxatur in asperiorem & minus acutam, quo tepore coitus incho/xμy ut qui vocem conseruare velint,a coitu ipsis adstinendum sit; Vμμο iacile conῆci potest,instrumeta voci famulatia, quae intra ς'iiqmuta sunt, primo coitu dilatari, di cosequenter collu ausori i' i

260쪽

Lelmonum. Lib. VI. I 23

ouod semen dum ab uniuerso corpore, & praesertim a capite secuniadum Hippocratem, di alios veteres,per colli vasa praecipitatur,vias illas vi quadam cog x, atque ampliores reddat, vel quod corpus in

6 imo coitu magnopere agitatum, ubique, & maxime circa collum iis litibus,& humoribu dissusiS repleatur,atque in maiorem molem attollatur . Miror tamen medicOS nostros de huiuscemodi signo ad

eorruptas mulieres dignoscendas inter alia nihil posteris reliquisse: duoniam si proposuissent, fbrsan Sinagrius ille Veronensis episcopus, quem bac in re damnauit D. Ambrosius lib.viij. Epist. lxiiij.,d virginem stupri accusatam coarguendam minime genitalia si cteta inspici iussisset, sed hoc facili, atque alijs honestioribus argumentis veritatem consequi potuisset, quibus usum esse oculatissimum &diligentissimum Democritum verisimile est, quando, vi r seri apud Laertium Athenodorus, puellam Hippocratis comitem prima die cospicatus,ita salutauit, Salve virgo, postridie vero quod cognouisset ex adspectu solo eam fuisse illa nocte vitiatam, hunc in modum appellauit, Salve mulier.

uuid sit papauer sici Tertulliano. Asia stica tali se

Propertio. Nonnusia de nardino unguento. CARVIL

Ertullianus auctor grauissimus lib. contra ha reses hunc in modum scribit. Etiam de olivae nucleo mitis, se opimae, se necessariae oleaster exoritur, etiam de papauere sici gratissimae ct suavissimae ventosa se vana capri cus exsurgit,

ubi quid verbii illud insolens fici papauer sit.

cum a nemine alio proditum habeatur, iure dubitari posset, quod enim Aristoteles cap.X. Et vij. de hist. animal. tradit, eYcrementum ab infantibus nuper in lucem exeuntibus primum sanguinerga, mox lacteum eiectum a m lieribus μηκωνι ,seu ut vertit Gaza,papauerculu esse appellatum,ad

praesentis loci explanationem nihil plane attinet. Quare eius sum sontentiae,ut etiam cap.iij. libri prioris obiter significaui,granu fici, ob similem semini papaueris paruitatem, a Tertulliano papauer esse vQcatum, eo maxime quod Theophrastus iij. cap.ij. lib. de hist. de L p. Idib.iiij.de caussis plantarum, sermonem faciens de his arboru

SHuae ex semine nascentes plerumque degenerant, ex olivae n

ςleo oleastrii, & ex fici semine caprificu nasci scribit ; quasi nobilissumsi huc philosophu imitatus Tertullianus,ea scriptis prodiderit. In.

SEARCH

MENU NAVIGATION