장음표시 사용
621쪽
ras In Thisyd. Narrat. Testilentia
mala pacatis etiam, compositisq; rebus asperrima. Pol d6 rus Vergilius Vrbinas in historia Anglica multarum fuit
pestilentiarum mentionem, quae a fame Originem, princi pium q; duxere , & appellat eam cognatam , & comitem fomis lib. 3 Qino factum est, ut breui ingenS fames peruaserit, cui incommodo aliud pernitiosius accessit: pestiletia enim semper cognata famis quam vehementissima secuta est. et lib. i 6. ait: Anno,qui secutus est,qui fuit salui. humans tr; ι.&cum Henricus regnare coepit xvij. laboratum est primo fame, quia inibi ita frigoris vis ita fruges retardavit, ut suo tempore maturescere nequiuerint, deinde pestilentia, qua famis comes semper esse solet, multaru quoque aliarum stium cum fame coniunctaru meminit : sic alij complures, quos breuitatis studio praetereo: quare saepenumero fit apud
scriptores, ut unum pro altero mutatione unitas literae accipiatur Sic apud Herodotum euenisse ostendimus inerima parte , ubi de Lemno dicitur,& apud Pausaniam in Corin
Duibu, thiacis . Duobus vero modis consequi famem pestilentia de causis consueuit,vel duabus de causis, primo propter κακοχvμigit,id est prauorum, ac malignorum iliceorum vitium , atquev
nenum intus genitum, ac latens, quia scilicet ob inopiam vesci coguntur homines prauum succum gignentibuS c, bis , quod narrat G Menus in peste Romana illa in principio libri de bonit. M vitio ciborum, ut herbis adicibus,ta putri dis rebus, ut de ossibusmortuoru narr t Auenetoar, M lianc Venenum jntus in venis generatur, ac colligitura secund0 propter et 'κρωραν, idest,*lenitudinem, & satietatem, Indes mes putredinis: nam post inediam,& famem sequi solet,yς Laeli clementia melior annus, vel Principum prouideati , qui rebus angustis consulunt, S: frugum copiam aliunde ja uectam in suas inferunt regiones c tunc enim homines yj Videntur sibi posse fatu rari , 5 membra ipsa naturalia i gλante inedia, ac inopia assii cta,& macerata, &postea largipii& celeriter nutrita, & in farcta, in concoctione dissimili pxQ pter caloris naturalis hebetati, obtusii, ac fracti imbecilii tatem labefactata, ac debilitata,corru ptioni, & putrefacti' ni humorum sunt vehemeter obnoxia, neque eam postss' subterfugere, huius cauta utiusque inter aliasnςm Aegineta lib. r. cap. 3 3. de morbis pandemicis,εν 's
622쪽
sunt morborum indigentiae, & saturitates, cum vel fames grassata est vel largior prouentus accessit. λιμον , Famem. J Auctor Etymologici ex Tryphone Gra-matico eleganter explicat hujus vocis Elymologiam , dicta asterensa λειω Mest, deficio,.significet defectu necessi mrum rerum, λειψιν των ἐπιτηρα , dc passam fuisse vocem una cum te significata defectum, quia cum scribi per diphthongum debuisset,defectu in unius literae passa est, & dicta
idest, Fit 1 lipo lipso limos, & debuit per a diphthongum scribi, sed consensit vox ipsi significato : quonia enim
indigentiam significat,hac de causa,& vocalis indigentia recepit. Apollonius Grammaticus a deducit ,& Dorienses foeminino genere enunciant, ut etiam pestem. Ex hoc vero loco, quont m apparet luce meridiana clarius, quod nullum erat in pronuntiando discrimen inter λοιμον cum ιβις 3ο ψω, & simpliciter,facile deprehenditur,imo redarguitur quorundam hominum curiosa nimis diligentia , ne dica inscientia, qui in Graeca lingua separatim enunciant ipsas diphthongos: hoc enim est plus sapere, quam oportet, dc vera cui dicam libere quod sentio in ignorantia: communis enim doctorum hominum consensus semper in ambiguis debet nobis esse propositus, tanquam canon, dc regula, 1 qua,qui recedunt, aberrant, S tempore res ipsa
iudicat,& coarguit eorum err res. 'ος α επασχ'ν τnν μνnιικν ἐποιουντο, id est, Ad mala,que putiebantur carminis reuocatam memoriam accommoda
bant. J IJunc esse populorum, & hominum fere omnium morem facile colligi potest ex historijs, ut scilicet ad praesentis statu S rationem praeterita oracula accommodent , S interdum saepe etiam aliena. Sic Dion in Tiberio narrat pediturbatum populum propter oraculum sua potius tempora respiciens, quam illa, ad quae tamen homines illud accommodabant, subinde perterritos. Αογιο, τέ- σιβυλλψον
623쪽
tanquam sibyllinum habitum alioquinihil urbis temp6ibbus conueniens: ad praesentis vero temporis statum decavitatum non parum ipsbs commouebat. Sic in Nerone,
est, ipsos recordatio oraculi olim Tiberii temporibus de. cantati perturbabat. Et Procopius lib. i. Hist. de bello G thico dicit Romanos perterritos recordatione Sibyllini oci
εν τάὶ π ρι, τερας αμοῖρ , idest, Tunc Romani recordati sunt Sibyllini carnibnis,quod decantatum Iuperiori tempore, portem tum ipsis ubsum est
624쪽
o,,ον γενομερο γMEmorabatur etiam Lacedaemoniorum Oraculum ab his , qui norant,cum sessestatibus ipsis Deum,an oporteat bellum gerere respondii Frictura or sertim
De oraculo quidem ea, qua fiebant , conijciebant esse c*hsentane . Vbi nim Peldsionem primum fecerimr, morbus statim coepit,&ipsam qui de Peloponi, elam non inuasit , quod sit dignum comemoratione. Depastas vero est Ath nas praecipue, deinde & ex aliis locis ea , quae erant hominibus refertissima it haec quidem sint ea,
625쪽
EMORTA usurpatu ab Atheniensibus tarmen Olim decantari vulgo splitu de besdo Dorjaco, quod in peste simul a iuein. turum praesagiebat,5 vaticinabatur, mali praesentis metum valde confirmabat, sed non illa contenti,ad alia quoque amguria,S vaticinia animum applicabant, ω recordabantur quicquid olim totuisset Minabum portendere, ac significare: quare dicit ad hQς accessisse auctorita te pelphici oracu lj, quod consuluertant, de more, Lacedaem4iiij ante suscep tum bellum, in quo illis Apollio postlicebatur victoriam & sui numinis auxilium, alique suffragium,quod ipsi tunc interpretahantur deIeste,n ab Apolline, qui est Sol, oriri pestis creditur: quare omni
Verba oraculi cum rerum euentu,ac exitu conferentes coin
uenire an tria duertebant, nempe pestem statim aggres A is vj e,5 grassari , cum m sno impetu facta in agros Atiis
nientes impressi6M inuaserunt Pelop hesie quasi stillicet Deo conatusa a d gmoniorum suis avxiliis, nempe pyx lentia immissa, adiuuante, quod ρ0 magis ad cr 'ndR ς' id impellebat, quod Peloponnesum pestis non attigisset, si quid euenisset, nulla4edisset cladem, nullam stragem, ς astitatem,quφesset memoranda, ut haec Athenienti imη ita eqs affligebit,ut dedit opera a diuino numine immit δvideretur , eum holi conteii a Athenas ipse; regionis Μ tropolim vexasse, 6c pene ad internecionem adduxisse , R
626쪽
alia quoque oppidi, acciuilites conuersae, quasi sera veno nata , ac draco ea depascebatur viq; maiore damno assiceret,eapotissimum loca Vastabat,quae magis populo abundarens, atque referta essent ciuium numero, ac multitudine, quo facto enarrato claudit tandem omnem hanc de pest, sentia Atheni ensi digressiunculam aCnarrationem. Lacedaemonioru or culum J So Veteres inlabant veteres omnes tanti facere diuinationem,ut nihil se omnibR re neque publice, neque priuatim agerent,no prius consul tis oraculis, aut vatibus : sed Graeci potissimum, de quibuS lEbi oti. ita Cicero de diuinatione: manae vero Graecia colonia mi- eula.
sit in Aetoliam Ionlam , Asinu , Siciliam, taliam sine PDthio, Dodonaeo, aut Hammonis oraculos aut, quod bellunt susceptuna ab ea sine e silio Deorumgstyi Et mox nomi- fiatim de AtKeniensibus , &. Lacedaemonijs. Athenienses omnibus semper publicis consilijs diuinos quosdam sacerdotes, quos ιιαντ e vocant, adhibuerunt, SI Lacedaemonij regibus tuis. augurum instarent dederunt, iterraq; lenibus sic enim cosilium publicuin appellant laugurem interesse voluerunt, ijdemq de rebus hiatoribus semper, aut Deuphis oraculum,aut ab Hammone; aulla Dodona petebant: Lycurgus quide, qui Lacedemoniorum Rempublica tem peraui leges suas,victoritate Apollinis Delphicj confirmauit,quascum vel let Lysander commutare,eadem est: proli, bitus seligione, atqae etiam qui praeerant, Lacedaemonijs no contenti vigilantibus curis in Pasiphae tario, quod est in agro propter urbesem larandi causa excubabant, quia vera quietis oracula ducebanti Et paulo ante etiam dixerat, Quta Croeso Pythius Apollo ut de naturali diuinatioue dicam in quae A theniensibus,quax cedaemoni jS,quae Taygeti S,qu ς Argivas,quae Corinthiis responderit,quis ignorat3 Testatur etiam Herodotus Spartanos adire solitos,oracula, prςsertim Delphinum lib. n.v. dicit Clisthenem Atheniensem persuassisse Pythiae, ut Spartanis semper falsa oracula redderet, qd etiam commemorat Plutarchus in reprehensione Herodoti. Idem de Atheniensibus testatur illud dictam Demostheanis a Cicerone recitatam, qui dicebat Pythiamidest, rebus Philippi fauere,innuens eam ab illo corruptam Sic etiam Romani eadem superstitione tenebantur in omni
627쪽
omni te publica tractanda sibyllinos libros consulebant quos etiam fatales vocat interdum Liuius, apud quem eiἰbra horum mentio ; dc Cicero idem tellatur eode loco sub dens: oties Senatus Decemviros ad libros ire iussiti Vbi
multa in hanc sententiam. λ κοκρίου, oraculum J Hoc vocabulo tria apud Graecos si i gnificatitur,locus,& cortina, Vbi editur,oraculum,dc perso. ' na, quae editoraculum, quare etiam epithetum est Apolli ' nis. De hoc vero oraculo fit mentis in primo libro, ubi eisdem, sed adhuc pluribus velis ponit Αὐτοh μἁν ουν Λακεδαώ
Ipsiis igitur Lacedaemoniis: decretum est titutum esse foedus; dc iniurios esse Athenienses, missisque in Delphos lega-.tis interrogabant Deum,si bellumsererepraestabit,hic vero
iEt ipsum se dixit adiuuaturum, inuocatum, & non vocatu. Huius oraculi facit plutarchus mentionem in Opusio quo probare nititur,non uti amplius versibus Pythiam in vaticinando, Sc huius oraculi testimonio id conatur com probu
κλντορ, idest, Et ex his multa oracula etiam tunc prosa OPhtione edita sunt,& de rebus non leuibusIacedemonjis ei Vt Thucydides narrauit de bello aduersus Athenienses sobscitantibus respondit Victoriam,&imperium,ipsumque avxilio futurum N vocatum,S non vocatum. Vbi notandum Plutaret ' Plutarchi artjficium,qui veritus,ne si verba ipsa Thucydidi xGψratu sipposuisset, docti homines venirent in eam sententiam, pshoc oraculam versibus Iambicis senarijs pronunciatum inspicarentur, & non esset accommodatum testimonium suam sententi in confirmandam immutauit paulo,bst ea omisit,qus versus militudinem nobis possent
628쪽
re. In qua quidem sententia esse me profiteor: nam integeresst versus senarius Iambicus, sit recto pronuncietur, non per infinitu ut fuisse oraculum credendum est:
Reliqua etiam verba facile ad uersum accommodantur'.
ακλητος. Vbi arbitror aliqua deesse adhuc verba, quae tertium versum absoluerent, quae tanqua illis temporibus nota pr termisit , 55 ut in secundo hic illa verba praeterijt--λκτορ. Ita in primo potuit alia,quae desunt,praeterijsse: estque hoc usitatu Oratoribus, ut interdum Versus prosa oratione conuoluant, de complicent, quae dicitur συμπλοκα, dc facit auctore Hermogene προς γλυκυτητα,id est,dulcedinem orationis N eque veronostram hanc labefactat coniecturam,quod versibus Heroicis soleret Pythia respondere : nam ex eodemmet Plutarcho constat aliis etiam metris usam, paulo enim ante dixe
τι σαν, id est, mjhi vero necesse primu proposita reposcere de causa, quae cessare fecit Pythia ab edendis oraculis Fpb co carmine, & alijs metris. Quod vero etiam Iambico senario uteretur, testatur Cicero I. de diuinatione, ubi respo sunt Pythiae recitat versu senario editum, aitque: Objjciuntur etiam saepe formae,quae reapse nullae sunt: spetiem aute offerunt, quodcontigisses renno dicitur, eiusq; Gallicis copijs,
quum fano Apolliniinelphici nefarium bellum intulisse
tum enim ferunt ex oraculo haec fatam esse Pythiam. Ego prouidebo rem istam, albae virgines. Ex quo factum,ut & viderentur virgines ferre arma contra,&niue gallorum obrueretur exercitus: non negarim tameetiam prosa oratione multa edi solita oracula, quod etiam testatur Strabo Qu'modo vero ederentur oracula Delphis Qitomo declarat praeclare Strabo in ψ. Geographice, ubi ait auctores certi memorant diuinum ipsum domicilium profundam,&curuam esse speluncam non admodum late ore pareo te, unde auram quide referri sacro efflante numine. Excellum autem hostio imminere tripodem, quem cum Pythia vates
inscenderit, hausto diuinationis spiritu, Dei responsaresente Eeee α
629쪽
& metro,M oratione soluta. Haec vera poetas quosdam tem pli ministros in vernus intendere, ac Pii monoem primam diuinantem fuisse ferunt. Sic etenim Vatem iptam vocata, urbi :q; vocabulid a quod est interrogare,inclinatie s e,& qiox etia dicit Delphi terram in medio uniuersae Gncis sitani, atque adeo orbis Vniuersi , .& proiiide appellatum Terrae umbilicuiu ιφαλον, addens fabulam relata a Pindaro de duabus a Ioue aquilis dimissis eode tem pore,altera ab ortu,altera ab occasu,quς perpetuo volantes, hic tande in unu coluere,quasi terrς umbilicu, quos nonnulli etia dixere fuis se coruos. De quo etiam Cicero a. de Diuinatione:
O sancte a pollo, qui umbilisum certim te inm ob inles .
i Unde verstitissa primum sua euasit vox . Et Ouid tib is
i Orbis humum Delphos ademit oracula Phoebi.
De halitu terrae uim diuinandi praestante Pythiis confirmat
etiam Cicero I.de Diuinatione,ubi sub initiatris persona di uinatione defendens respondet quibusda aduersariorum argumentis alsitatem redarguentibus oraculorum,dc deho ita ait: Vt igitur nunc minore gloria est, quia minus Oraca loria veritas excellit,sic tunc nisi summa veritate in lata gloria no fuissent. Potest autem vis illa terrae, quae mentem Phthiς diuino afflatu concitabat,euanuisse re ate,ut quoidaeuan u isse, S exaruisse amnes, aut in alium versam contor'
tos, ac deflexos videmus . QVod repetit in a. sub sua person confutans diuinationem. Sed quod caput est, cur isto m0 do iam oracula Delphis non edanti ηnon modo nostra ς; te, sed jamdiu, ut modo nihil possit esse contemptius Τ Ηος loco cum urgentur, euanuisse aiunt vetustate vim loci ejui, unde anhelitus ille terrae fieret, quo Pythia mente incjtat , Oracula ederet,de uino, aut salsamento putes loqui,quae ςu nescunt uetustate t&quae seqtiuntur. Plutarchus in Opsssis de Orac. defectu dicit eam fuisse originem Delphici oraculi, δc eius loci uim ita innotuisse,cum casu pastor quida n0- Delphiei ne Coretas ut doctissimi Delphorum asseruere) in eumi ' δ μι- ψ cidisset, uocesqι deinde a diuino instimstu profectas odi ' H set,initio qui aderant, spreuere, postea comprobatis euςR Rhi ,quae praedixerat, mirati sunt: non omne autem uult am
n δnὶ ςsste aptam ad uaticinandu, sed requiri proporti0M
630쪽
temperiei iit uisui cum luce est consensio nec inmaerito terrae simul, Sc Apollini ascriptum comune oraculum, sed uoluisse significare Solem terrae ingenerare affectionem illa,& temperie, a qua uapores ad diuinandu facientes exhalent, calore uero, & diffusione meatus aperiri quosda imaginandi futura facultate preditos, quemadmodu uinti uaporibus
ad cerebru sublatis multos ingenerat animo affectus in sol, tos,& multa abdita detegit,& siccitate una cu calore animo ingeneratu spiritu reddere tenuior aethereuque,& puru eLficere, aptumque adpresagiendis, nam ex Heracliti sententia anima sicca optima:& eundem et homine no omni b. horis,& temporibus esse aptu excipiedo illi spiritui, & diuinatrici facultati,ut ex eplo Pythiadis ostedit,que interfecta aspiritus ui,cu descedisset inuitat opertu Oraculi,& no apta sustinere. αυτ seipsum laturu. J Ex his uerbis oraculi colligebant Athenienses,de peste interpretandu1uperiore uersiculum, cu scilicet Apollo polliceretur se adiuuaturia Lacedaemonium bellu: ipse uero cum sit Sol,3 ad eum referatur pestilentie uis,& eius causa fiat, profecto etiaoraculu fuisse Lacedaemoni js pollicitu, se peste illata, S i missa Atheniensibus, illoru uictoriam adiuuaturum collige s. i.
hant: nam in i . lib.ubi id recitatur,ut supra dictu est, Scholia oritu re stes interpretans illius uerba ait: amriετρα λοιμον id stis.
esst,tacite innuit magnam illam pestilentiam. Quod uero ex Sole,qui est Apollo, oriat pestis,uel ipse declarat Homerus, qui in 1. Iliad. dicit a sagittis Apollinis immissa peste Grecis.
Mulos tranfixit primo, fidamq; canum vim, Moorauit Graecos immittens spicula dira,
Ardebantq; nrae fama crepitante frequentes. Vbi E u stati, ius ita interpretatur allegoria, ut dicat ab Homero dictu adu nisse A pollinem Mυκτὶ Dικοτα, idest, simile nocti. W εν
dios emittente, neque Phoebo.i.puro, existente radijs, iuxta