De verborum apud Pindarum conlocatione ..

51쪽

deinde P. VI b

ubi speci0se scilicet plura huius conlocationis genera coniuncta sunt cf. d. III 61 - 63. P. IX l - 4J. P. IV 2l 3

praecipue in initio versuum Verba ponuntur, quando p0eta re' petitione utitur quae αυχ P0ρα vocatur. J. IV 52

52쪽

P. IV 147s. 285s. III 87s. J. II 30ss. - J. II 43SS. γ iTS μ ηδῖ. VII 6 s. uriza. quod autem Carolus Lachmanu in comm . ad Propert. p. 1ll-l 14 ait variati0ue Roman08 saepissime uti in repetitione, ne idem vocabulum eodem accentu eademque syllabarum quantitate recurrat, hoc pacto contendat mecum ingenio, contendat et arte: etiam apud Pindarum tale ali iniit in his versibus deprehenditur, quamquam multo plura in manibus mihi repetitionum exempla Sunt, in quibus eadem sublatio et syllabarum quantitas SerVata est. O. XI 27 π ὀ ρ υ Ξ KTῖχTOV α ου 'OVχ περ, ε δ' Ευρυτ0υ, 69ς et q. S.

P. II 49

53쪽

J. III 18. P. II l 3. VIII Ti. O. VII 82.

Sed redeat unde deflexit oratio: nempe eX pauci S quae Supra dedi exemplis emergit, opinor, quanto opere Pindarus Sententiarum lumina insigni in versibus conlocati0ne inlustraverit. neque VerSUUm membra, graece κωλα, eae Surae, diaereSe S magno, sed maXimo ad inluminanda vocabula momento Sunt. hinc ortas esse crediderim c0ncinnas verborum transiectiones vocabul0rumque ab epithetis Seiunctiones, denique eam rationem, quae latissime pateat apud Pindarum, qua VoceS, Sententia coniunctae, conlocatione quasi decussentur et divaricentur hoc modo

atque illud audacius N. VI 35 ss.

54쪽

quam Kl0pstocic olim noster vituperandam putabat carmine decorona Scripto ed. Lip8. vol. IV p. 268 8. adnot. p. 4l9 8. quod conlocatio verborum minime, ut in recentibus linguis, apta erat e grammatica rati0ne qu0dque ob plenas et canoras vocum terminationes Seiuncta quoque et remota facilius intellegentia coniungebantur. hac autem libertate, ut quisque optimus poeta fuit, ita Sapientissime utebatur et artificiosissime. sed redeo ad caesuras et diaereses. Gulielimus enim Vackerna gel pr00emio eius libri, quem de Theotisco heXametro et pentametro ante Κlopstochium usurpato conscripsit Berotini a. l831, per mihi bene Videtur explanare, quantum ad consormandos cum heXametros tum vel maXime pentametros apud Romanos valuerit ratio membrorum orationis per hemistichia aequaliter distribuendorum - quem paralleliSmum syntacticum nominat - ut poetae in Verborum contostatione certas quaS-dam quasi sermulas Sequerentur, velut hanc Saepi8sime

nulla mihi tristi praemia sint Venere. at eiusm0di , qu0rum ego pulcritudinem minime detractam volo, in Graecorum disti eliis illius certe aetatis non de

industria frequentata invenias et quia omnis dequ88andae orati0nis ratio, vel dicam cum Nagelsbachio anaphorica conlocati0, Sublimioris apud e08 poe8008 lyricae pr0pria erat, et quia disticha eorum non, ut Romanorum plerumque, integra Sen' tentia claudi 80lebant, denique - id qu0d ad uuiversam Pindari verborum conlocationem pertinet - quia Graestorum animi omnino erant ab eis alieni quae geometricam aliquam commoditatem prae se serebant ε). apud Pindarum vero, cum tam

Manabat autem hoc et fundebatur per omnia quotqu0t Graecia illa, dum vigebat, tulit et excoluit, ut, qu0niam rerum naturam penitus amplectebantur homines, mathematica, ut ita dicam, c0ncinnitas membrorum, qu0ad eius fieri p0terat, non sine magno studio Vitaretur. an videri quicquam p0test excultum eSse aptius ad ge0metricas rati0nes et descriptius quam splendidissimae illaede0rum aedes Doricae atque Jonicae 3 in quibus, ut de incommensurabili - ut mathematici locuntur - rati0ne longitudinis et latitudinis nihil dicam, neque columnae crassitudine neque intercolumnia paria sunt, ad perpendiculum autem

55쪽

varios versus habeat et ne in eisdem quidem Versibus easdem diaereses et ea esuras, minime eiu Smodi GIMαχτχ constitui

p08Sunt. quare illud quod supra significavi p08uisse satis habe0Solere eum app0Situm a nomine Suo Similiterque pendens vocabulum ab eo de quo pendeat seiungere et utrumque insignibus versuum sedibus inluminare: cur adiectiva autem plerumque praecedant facile ad eXplicandum est. Sed persequi exempla nimis longum videtur. cf. p. 24 SS. Extremum est ut ad conlocationem quoque verb0rum magni interesse dicam quo numero et melo dia carmen Seriptum Sit.

magna enim, ut ait Boechli de metris P. p. 295, magna el0cutionis diversitas partim ex numeri et mel0diae ind0le varia gignebatur, quae in D 0ristis animo tranquillo et sedato esse p00tam iubebat vel invitum, in Aeolicis autem magno ferebat impetu nec quieScere linquam patiebatur: partim eX mai0re lab0re, qu0 in e0mponendiS carminibus Aeolicis tam artifici0s0 metro decurrentibus exercebatur lyricuS. 908trem0 Lydia, prout aut Doricis aut Aeolicis propriora sunt, aut illorum aut

horum Secuntur elocutionem, Variatam autem eatenuS, quate'nus numeri variati sunt.' sed nolo h00 loeo - quoniam pr0Ximis l0 eis saepius ad eiusm0di versus redeundum erit

exempla ex Aeolicis petita adferre, in quibus difficilius verba conlocata sunt, ut in O. II 76 0, et ατηρ OIει Kρ090ς ῖτ0ῖα0v

θρ6VOV. ne parietes quidem exacti sunt, triglyphi vero D0rici minime columnis suis resp0ndent, denique geometricae lineae adeo sunt declinatae, ut columnae n0ns0lum adiectionem ἐVzΣI V), sed etiam epistylia et stere0batae curvaturas habeant. h0c enim extremum, licet id de industria sactum esse praefracte et cum acerbitate quadam negetur a Bottichero, qui omnia revocet ad suam scilicet opinionem de Graecarum aedium nescio qua abstracta symmetria, nihilo minus certum est. vide Zilier. in actis architect. Ber0li . ab Erbhamo edit. a. 1865 p. 35 53. quid autem pulcritudinis ex his rebus redundarit, d0eti existima-t0reS praeclare eXp0nunt. - quae cum ita sint, equidem mirari satis n0n que0, qui potuerint h0mines n0u GTCIO μυ Γαυ 80lum consectati sed omnino respon-80rum aequalitatem, qui potuerint et numerare studiose versus et ad hanc n0rmam divina tragicorum carmina insulsa quadam petulantia Vellicare.

56쪽

Satis multa mihi verba fecisse videor de rebus euphonteis ac metricis, qualem vim ad traicienda vocabula apud Pindarum habuerint: quae autem tertio capite exp08ui de generibus quibusdam transiectionum, quibus maxime Pindari orati0 c0n- Spicua est, itemque quae quarto capite dixi de V istativi, articuli, pronominum, coniun0ti0num, ad Verbiorum, negationiam, praepositionum conlocatione, ea nune, ne amplior hic libellus seret,n0n typis describenda cura Vi.

57쪽

ranciscus Fridericus Paulus Harre a. d. XIV Kal ec. a. MDCCCXLV Spando viae natus sum patre Fran-isco Theodoro Alberto, matre Carolina Buge, qu08sdhuc eSSe Superstites gaudeo. initiis autem et fundamentis iterarum imbutus sum in patriae urbis Sehola , quae cum iam 3Xeunte medio aevo et appellata et habita esset magna, ex ,ristin0 ill0 s0re nihil e0 tempore nisi nomen retinebat. tum ero maxime Gad kii opera et c0nsilio factum est ut progymna' istum institueretur: quo in augendo Beseli mann et Hagella ann insigni studi0 elaboraverunt, ut tandem eX eo gymna Lium evaderet, qu0d Pi aut schii auspieiis nunc laetius effl0ζeSCere coepit. atque ego cum tu eo numero fuissem qui primi in hac schola maturitatis, ut aiunt, testimonium Vere a. h. S. XIV adepti sunt: adii Rupert0 - Carolinam II ei del-hergen Sem, ubi in civium academicorum numerum receptUS sum a Ludovico Hausser, quem inmatura morte et literis audit0ribus hoc vere ereptum dolemu8. et p0Stquam ser 'statem et regi0nis amoenitate delectatus sum et Tattenachium audivi atque Arminium Κ0chly, qui me magis i agisque ad antiquarum studia literarum eXeitabat: itinere per elvetiam, Bavariam, Tyrolem facto Berotinum me contuli, bi per triennium sch0lis interfui virorum doctissimorum

te in thal, Τ ren delen burg, theologorum autem Dorner,eSSner, Straus S. quibus viris clarissimis, de me optime eritiS, gratias ago quantas animuS meus capere p0teSt

58쪽

in sua Pindari carminum editione digam i a Sor bendum cura Verit. III Minime aio probandam osse Bottichuri existimatio nem de Graecae arohitecturae origine et flore. IV Summa admiratione dignum esse Platonem quod Homerum tragico Sque poeta8 in perfectam. 'uniosnxit, civitatem recipere noluerit.

I3, 1488. emendatoS e SSenavita Bosporum Thymis perhorrescit neque ultra caeca aliunde fata.