장음표시 사용
391쪽
-ianis est seruum . Negatum enim idcirco es Homousion, ne ex substantia Dei Patris Dei Filius natus, sed fecundum creataras exsibila eosditus praedicaretur . Nihil novum loquimur : pluribus edita litoris ipsa Arianoram perfidia Hi resis est . Si propter segantiam impietatem pia tunc fuit istelligentia confitentium: quaero, cur hodie convellatur, quod tam piὸ susceptum es , quia impie negabatur e Sipi Uceptum es, cur verit constitutio pietatis in crimen e Haec , &alia S. Hilarius. Accedit S. Basilius Magnus Epist. a . ubi de hujus vocis additione: Iuasdoquidem, inquit, est Pater Iumes sines incipio , tamen veris multum Filius , tamen oe tamen aIterater:
omousion dixerunt non incongruὰ , ut natura aequalem dignitatem demonserent: non enim quae ad iuviicem funt coguata, funt ad invicem
consubsantialia, id quod nonnemo existimaviit. Sed tum eum ct ea a ct causatum ejusdem per omnia naturae sunt participes. Vox sa ct Sabellii impietatem eorrigit: tollit enim op aseos identitatem , ct perfectam personarum istelligentiam introducit. Non aliquid idemessibi ipsi Homousion, sed alterum alteri . Itaque rectis Θ ct cum pietate conjuncti rari Θpostason dividuntur proprietates, ct immutabilitas naturae inauerabilis repraefutatur .
IV. Accedunt S. Ambrosius Lib. 3. de Fide, S. Gregorius Na-ZianZ. Orat. 49., S. Augustinus, qui Lib. contra Sermonem Arianorum cap.36. Ariani, inquit, ct Eunomiani nos vocitant mmou- sanos: quis coutra eorum errorem Homousion defendimus Patrem oe
ilium ct Spiritum Santium: ides unius ejusdemque subsanriae , vel, ut expresus dicatur, Essentiae, quae Usia Graece appellatur: quod planius dicitur, unius ejusdemque Naturae . Et tamen si quis forum qui uos Homousiavos vocant, filium suum, non erius ipse esset, sed diversae diceret esse natura , exbareditari se ab eo mallet Aius, quam
hoc putari. αuauta itaque impietate si caecantur, qui eum con teautur Uu euitam Dei Filium, notaut ejusdem naturae cujus Pateres , eonfieri, sed diversae atque imparis, ct multis modis rebusqae dissimilis, tamquam non de Deo natus ,sed ab eo de nihilo sit creatus :ae per boe ct ipse creatura sit, gratia Filius , non vatura. Ecce quinos quasi macula novi nominis vocant Homousianos, nee se ipsa eum ista seutiunt intuentur ivsanos. Ita S. Augustinus. Praetereo alios idem sentientes.
U. Audiamus modo Arianos, quid in ista voce Homusios eis dispi iceret. Displicebat primo, quod ista vox Homousion non legatur in Scripturis, sed sit hominum adinventum, & quidem novum. Secundo, quod olim fuerat in Synodo Antiochena contra Paulum Samosatenum ab Ecclesia damnata , eo quod multiplicis erroris occasionem daret: Qtudam enim Homoason nomine unicam Diqiti sed by Corale
392쪽
unicam personam intelligebant: alii substantiam Personis priorem, quae ipsis deinde communicaretur i alii substantiam quae in tres divisa ellet portiones tribus personis adscriptas. Colliguntur haec ex S. Hilario Lib. de Synodis i ergo haec vox Homousion non est prudenter Symbolo inserta. IV. Respondeo tamen ad primum. Quod licet vox Homousion expresse & quoad sonum in Sacris Scripturis non legaturi in eis tamen invenitur aequivalenter A quoad sensum. Ita S. Athanasius Lib. de Synodi Nicaenae Decretis, ubi ostendit, redarguendos qui
dem Arianos, qui novas voces Scripturis contrarias inducentes caulam dederunt Patribus Nicaenis verum Scripturarum sensum vote mmousion explicandi. Propterea allatis Scripturae textibus, quibus dicitur Filius ex Deo procedens, ex utero ante Luciferum
genitus, Ego & Pater unum furnus, Ego in Patre & Pater in me est: cumque Deus simplex ac indivi libilis ur, intert, idem elle dicere , qu bd sit unum cum Patre, quod rit in illo, ac dicere quod sit unum R idem in substantia cum illo, ac proinde Homousios seu Consubstantialis illi: Gapropter , inquit, eum quis audit Filium
Dei esse ex substantia Dei, ne admiratione ducatur , sed potius approbet recipiatque Patres, qui rei tutellectum p grius tradidere , ct liquidius verbis paribus O idem polleutibus, id dieium ex Deo essse , per bas voces, ex substantia Dei esse , express erunt. Idem enim arbitrati Dut ex Deo esse 9 ex Substantia Dei esse . Et Lib. de Synodis Arimini & Seleuciae Arianos sic ad hominem perstringit: Si penitui excludeodo putant vocabula omnia non scripta, cur cam Arius tantum acervum dictionam, quae nusquam in Scripturis occurruut, accumulaverit s quales sunt ,, Ex non extantibus: ct Non erat Filius antequam gigneretur : ct Erat quanda non erat: ct Murabilis est: ct Ineffabilis est atque invisibilis Pater suo Filio : Filius ne suam quidem novit substantiam is s ct caetera quae is ridiculo impioque fas Commentario Arius evomuit ex
opinione fua , non illi contradixerunt e VII. Praestat audire S. Hilarium, qui in Libro contra ipsumed i 3 ita Constantium alloquitur: Novitates vocum, sed profuNas devitari jubet Apostolus. Tu cur pias exeludis e Innascibilem seriptum numquam legis. Numquid er hoc negandum erit, quia novum es e Decernis similem Patri Filium, Evangelia non praedicant. Duis est qu)d non refugis bane vocem e D uno novitas eligitur , in alio submovetur. Ubi impietatis occasio patet, novitas admittitur: ubi autem religionis maxima O sola eautela est, excluditur. S. Gregorium
NatianZenum quoque audire juvat. Is enim orat. 49. Si dieis miri, inquit, Homo os, quod est unius essentia nomen, ob hoc πο-
393쪽
minari nos oportere, quia in Scripturis Divinis non eontineatur: quaero autem , is bomo qui hoc prohibes, utrum ideo nominari non δε- hest , quia scriptum non es, an quia credi ita non licet e Iuὸd si ita credendum est, cur non ita prostendumst Aut si ideo nominanduvinon est, quia nec ita credendum s obtinuit Arianae labis assertio .... Frustra times, o homo , profiteri quod credis: aut frustra eredis , si ita non profiteris, ct meritb haereticus denotaris .
Arianis secundo displiceat. Quia , inquiunt, vox illa occasionem praebet erroris, & ideo in Synodo Antiochena fuit proscripta . In
hoc examinandum censeo, an haec vox Homousion sit per se occasio erroris, quia significatum ejus erroneum & contra rectam fidem sit: an vero 1olum per accidens sit occasio erroris, non
quia suae significationis vi occasionem errandi praebeat, sed quia ex prava ejus intelligentia aliqui male intellisentes occasionem errandi sumserint. Porro quod vox Homousion per se & vi suae significationis occasionem errandi non praebeat, aut errorem non exprimat, sed potius Catholicam veritatem significans, Ariano errori jugulum petat, quisquis ab eorum Secta alienus fatebitur snam haec vox per se significat, Patrem esse ejusdem essentiae MConsubstantialem cum Filio : ideoque duos errores exterminat, Merrorem Arii, dum dicit, Filium esse ejusdem substantiae cum Patre, & errorem Sabellii per vocem Con, quae indicat in eadem substantia non esse unam personam, sed duas.
intellecta aliquos occasionem sumsille, eaque abusos esse. Et ideo cum ea Paulus Samosa tenus abuteretur dicens, ristum esse Con- substantialem Patri, cum tamen Christum poneret hominem purum,factum quidem Deum in tempore,sed non natura Deum ideo vocem Homousion ut a Samosateno prolatamAntiochena Synodus reprobavit. At contra Nicaeni Patres, qui agebant contra Arium ponentem Filium Dei ab aeterno creatum non genitum ,&proinde diversae ab illo Edentiae asserentem, vere ac legitime hac voce usi sunt ι A ut omnem ejus fraudem dissiparent, Filium Homousion , seu Consubstantialem esse Patri sanxerunt. Utrique ergo juste processerunt: Antiocheni quidem Patres eam in sensu pauli Samosateni damnantes, Nicaeni autem ea in sensu proprio contra Arium utentes : secuti in hoc exempIum Dionysii tum Alexandrini H tum Romani, quorum uterque Filium ex Patris Substantia , productum,& Patri Consubstantialem antea dixerat, teste S.Athanasio Lib. de Synodi Nicaenae Decretis.
394쪽
Synodis Arimini & Seleucia: Beatus Apostolas in Epi lata sua ad Romauos dixit se Lex spiritualis est, & lex sancta est, & pneceptum sanctum, justum & bonum is , ad Hebraeos verὸ aliter scripsit se Lex neminem perficit se s itidem O ad Galatas ,, In Lege nemo justificatur ,, s ct ad Timotheum contra se Legem bonam esse dixit, si quis ea legitime utatur M. Neque tamen quis ob id fanctum virum νeprehenderit, quasi qui contraria di pugnantia scribat, sed potitis
eum admiratio- prosequatκr, quod tam congruentia pro re nata ad
singulos scripta mittat, ut Romani eν alii discerent a litera ad spiritam eoneterti s Hebraei ver3 ct Galatae instituerentur, non tu Legem ,sed in Datorem Legis spem habere. Ita quυque etsi amborum Conciliorum Patres diversimode de Consubstantiali mentionem fecere , non tamen ea de causa ab illis dissidere debemus, sed illorum mentes scrutari: quod si fecerimus, inveniemus omnino ambas SInodos inter
B eoufentire. Haec & alia S. Athaliasius. XI. Non absimili modo loquitur S. Hilarius Lib. de Synodis
dicens : Male intelligitur Homousion i quid ad me benὰ tutelligentem ρ Male Homousion Samosatenus confessus es: sed numquid me-nus Ariani negaverunt e Geloginta Episcopi olim respuerunt: sed trecenti decem O OHo nuper receperunt. Et mihi quidem ille numerus Iantrus est, in quo Abraham .iEur regum impiorum, ab eo qui aeterni Sacerdotii est forma, benedicitur. Illi contra haereticum improbaveraut e numquid ct isti non adversum haereticum probaverunt 'Gravis auHoritas est Veterum; numquid er oram levis fandritas es e Si costraria invicem senserunt, debemus quasi judices probare metiora . Si vierὸ Θ probando θ' improbando, unum utrique statueruπt , quid bene constituta convellimus e Homousion inteligo ex Deo Deum, non dissimilis essentiae , non divisum , sed natum, o ex inna-feibilis Dei substantia congeritum in Filio, secundum Militudinem unigenitam nativitatem. Ea me antea intelligentem non mediocriter ad id confirmauit Homousion . Sed maia alius intelligit: damnemus in eommune vitiosam intelligentiam, non auferamus sidei securitatem . onodo Samosaten subscribendum putas, ne secundum Saminatet intelligentiam quisquam sibi fumat Homousion . Subferibamas ct N eoae Synodo, ne HO usion Improbent Ariani. . . . Sed Homousion potes malὸ intelligi. Constituatur,qualiter possit bene intelligi. Unum atque idem quod sapimus, pium inter uos esse velimus. Date emiam , fratres, quam frequester popinei. Ariari non estis: cur negando
Homousion eessemini Ariani e Ita peroptime Hilarius. XII. Nec dicas, quod cum Nicaenae Synodi temporibus adhuc Paulistae superessent non pavet, eo ultius fuisset vocem Hom-kion reticere, ne isti ea ad suum pravum sensum detorquentes
395쪽
existimarent, Nicaenos Patres approbasse quod Antiocheni in Paulo damnaverant. Nam pr.eterquam quod vocis Homousion sensus, in quo Patres Nicaeni eam protulere, adeo aperte contrarius erat sensui, in quo eam usurpaverat Paulus, & Antiocheni damnaverant, ut nemo, nisi mentis inops pollet ei sensum Paulianistarumastingere. Petam. An quia veritas ab aliquo impugnatur, vel in errorem detorquetur, propterea damnanda est aut silentio praetereundas' Crux Christi Judae)is scandalo erat Gentibus autem stultitia : dc tamen Paulus I. Cor. I. v. 23. Nos autem, inquit, praedicamas Corsam cruci uis, Pudaeis quidem scandalum , Gentibus autem stultitiam. Plurima sunt S. Scripturae loca, quibus Haeretici ad pravum scivium trahentes abutuntur. Numquid illa loca expungenda sunt, ncc potius ad rectum sensum contra illos redo
Audiatur iterum Hilarius Lib. de Synodis: Sed fortὰ, inquit,
e coutrario dicitar, idcircis improbari oportere, quia vitiose intelligi
fleat. Hoc si timemus, deleamus in Apostolo , quod dicium es i. ad Tim. a. , , Mediator Dei & hominum homo Christus Jesus,,
quia ad auctoritatem haeresis fuae Photiuus boe utitur: ct non legatur is nobis, quia ab illo male intelligatur . Pereat quoque ad Philippenses feripta IEpipola aut uva aut spongia , ue in ea Marcion relegat cap. a. ,, Et habitu repertus ut homo ,, phantasiam corporis confitens esse, non corpus. Non extet Evangeliam Ioannis, ne Sabe lius dicax,, Ego ec Pater unum sumus,, . Neque si nune creaturae praedicatores Icriptum habeant se Pater major me est ,, . Nequa illi
qui dis item Patri Filium a mare volunt, tegant f Lucae II. ,, De die autem & hora nemo scit, neque Angeli in Coelo, neque Filius, nisi Pater solus,, . His 8c aliis prosequitur Hilarius, ostendens, quod si delendum est Homusiou, quia eo aliqui abusi sunt, eadem ratione multa Sacrae Scripturae loca delenda sorent. XIII. Sed adhuc instabis. Ad statuendum Catholicum dogma de aequalitate Filii cum Patre, satis erat vox Homission seu Homaeousion, nempe similis substantiae cum Patre : quare ut Catholicos habuere Athanasius illos qui Filium Homission Patri asserebant , esto Homusion este negarent. Ergo imprudenter Nicaeni Patres pro sola voce Homousion steterunt, qua omissa Catholicum dogma habebatur, & qua posita tot in Ecclesia jurgia excitata sunt.
Respondeo negando absolute assumtum . Nam vox mmiu-Du seu Hom usiris seu silmilis substantiae, non satis Filii Divinitatem exprimebat. Unde Semiariani, & Acaciani , qui Filium m- mission seu Patri similem asserebant, male de Filii Divinitat , sentiebant, ut supra ostendi. Oportuit ergo veram de Filii Divini-rim. VII. Par. II. C c c late
396쪽
late fidem ea voce exprimere, quae nulli aequivocationi, aut a biguae interpretationi subestet: & haec sola erat vox Homousion, quae Filium exprimit ejusdem substantiae, seu Consubstantineri esse. Quod vero qui solum Homisson fatebantur, adhuc ut Catholici haberentur, dicam
sui. Qua in re qui Homousion fateri recusabant, Homaebusion loco illius statuentes, in duas classes distinguendos censeo. Alii erant, qui ideo Homousion respuebant, & solum Homousios admittebant, quia non in sola voce, sed & in dogmate a Catholicis distenti hant, Divinitatem veranr vel Filio eripientes , vel de ea male sentientes, vel Filium Patri similem negantes ut Ariani, vel similem non in iubstaiatia , sed solum in voluntate & operatione profitentes, quales Semiariani erant: & hos ut haereticos habitos jure fuisse, nemini dubium est. Alii vero erant, qui licet de Filii Divinitate cum Catholicis revera sentirenis attamen voce H mousion veluti dissensioniura causa reiecta , solam Homaeo μέν admittentes Filium per omnia Patri similem profitebantur: & isti ab Athanalio, Hilario-aliis, non ut haeretici S alieni a fide habebantur . Id constat ex S. Athanasio Lib. de Synodis ubi ait: A versus autem eos, qui omnia Θnudi scripta recipiunt, de sola autem Consubstantiali ambigunt, non ut adversus inimicos assci nos decet. Et hoc quia cum eis eadem sententia est, controversia autem de Verbis. Idem sentit S. Hilarius Lib. de Synodis.
voce Homousion a Nicaena Synodo probata & Symbolo inserta, &nimium in tuenda Homaeousion ardorem, saltem a suspicione haeresis eos liberare non audet. Sic enim in eodem Libro ad illo conversus: Ariaπi, inquit , non esis 2 cur negando Homousion censin misi Ariari ' Sed dices: Movit me cum scandala Homousii ambiguitas . Iterum audi, oro , sine Dandalo O me momit Homaeousii nuditas. Et infra : oro vos fratres, adimite suspicionem , secludite occasionem: ut probari pini Homarousion , non improbemus PI
quos nostri temporis stimulo caritatis convertam, qui Iansentanos se esse negantes, Decretis tamen contra Jansenium a Summis Pontificibus editis , M ab Ecclesia reverenter susceptis, vel prae 1criptis formulis, parere ac subscribere refragantur s duriores forte ac sibi non placentes voces in eis contineri affirmantes,
Patere, inquam, ut eis repetam: lansentani ut dicitis in non estis stur refragando Decretis contra Jausenium editis censemini Jans iliani e Di9itig Cous l
397쪽
niani Sed dicetis: Movit nos quorumdam verborum 8c sententiarum ambiguitas. Audite, oro, movit me, nec sine scandalo tanta animositas. Oro vos, fratres, adimite suspicionem, secludite occasionem: ut probari pollit Catholica veritas, vocem Ecclesiarper Petrum loquentis non improbemus. Faxit Deus.
q. Ι. Macedonia eonditio ortuna, haeresis onus, ct damnatio.
I. R ACEDONi ANA haeresis, Arianae infelix surculus, a Ma-l cedonio nomen & errorem accepit: quae cum partim
ex Ariano, partim ex Orthodoxo dramate conflata fuerit, monstrum potius quam haeresis mille videtur, sic enim Epiphanius Haeres. 74. num. I. de Macedonianis, quOS Pneumatomachos appellat: Ab his, inquit, Semiarianis ab orthodoxis
moUrum quoddam , ut ita dicam , bifirmium hominum acsemiferorum coatra uos excitatum es. Fuit autem Macedonius artis plumariae , deinde Diaconus, postea presbyter Ecclesiae Constantinopolitanae s qui cum Arianorum partibus laveret, a Syn O Tyria ad Constantivm Legatus millus fuit. Mortuo Eusebio, qui e Nicomediensi in Constantinopolitanam Sedem a Constantio, expulso Paulo, intrusus fuerat, Homousiani Paulum iterum sedi suae praefecerunt . At Ariani Macedonium eleperunt , teste Socrate Lib. a. cap. I 2. Macedonio Constantius & ipse Arianus favit, ac Paulum iterum exulare coegit. Sed cum ob hoc tumultus in populo excitatus suisset, misit Imperator Praesectum cum militari manu, qui perfidum & adulterum Macedonium in Ecclesiam in truderet: quod absque seva multorum, qui Paulo favebant, Caede ad tria circiter millia, A centum insuper ac quinquaginta, non fuit executioni mandatum ex Socrate L. a. c. I 6.
II. Post tam praeelara facinora prosequitur Socrates Macedonius , pertude quasi nihil mali gessisset , sed integer vacuusque esset ab
Omoi culpa , a Praefecto verius , quam per Ecclesiasicam regulam is Episcopali sede consiluitur. In hunc modam Macedonius O Ariani per tot tautasque hominum caedes Eeele potiti funt. Hac via Macedonius Episcopatu potitus, Constantii patrocinio fretus, bellum in Pauli fautores & Catholicos tale excitavit, quale a Tyrannis C cc a gere- Diqiti sed by Corale
398쪽
gerebatur. Ita Socrates Lib. I. cap. 27. Pellebautur, inquit, nos modo ab EccIesiis, verum etiam ex Civitatibus quieumque Consubsantiatis fidem a erebant . Et initio quidem id unum agebant, ut eυs expellerent. Postea vero progrediente ulterius malo ad id se verte-ruut , ut communicare Iibi etiam inzitos cogerent, parum scilicet de
Ecclesiis folliciti. Eratque ea Cis nihilo minor illa , quam olim adhibuerant hi, qui Christianos adsimulacrorum cultum adigebant. γυ-pe verba ac tυrmenta omnis geueris cruciatus admovebantur. Alisbouorum conscriptione , alii exitio mulctati funt. Et hi quidem tu ipsis
eruciatibus interierunt, illi verὸ dum ad exilium abducerentur , necati sunt. Et baee quidem pe= omnes urbes Orientalis Imperii gere
Bantur , maximὰ verδ Con utinopoli. Sic Macedonius tanquam lupus in ovile Christi irrumpens, tamquam lupus rapiebat ac dispergebat oveS. III. Nota diu tamen res seliciter ei cessit. Cum enim Constantio Imperatore inconsulto, magna populi multitudine reclamante, ausus ellet cadaver Constant ini ex Apostolorum Ecclesia in aliam transferre , atque hoc gravis seditionis, dc multarum ca dium caula extitisset, Constantius ipse in parentis sui contumeliam hoc factum ratus, ac proinde in Macedonium exasperatus, in Conciliabulo Constantinopolitano eum Episcopatu abdicari jussit. Atque ita, cujus favore injuste evectus, ejusdem furore juste dejectus fuit. Alias ejus abdicationis causas affert Socrates
Ioib. a. cap. a. nempe, tum qu.d plurimarum eaedium auctor fui et stum quoὰ Diaconum tu Drnicatione deprehensum ad communionem
admiserat. Haec Macedonii depolitio contigit anno Christi a s 9. eique sui sectus est Eudorius Antiochenus, ut ex SoZomeno I.ib. . cap. 26. qui refert etiam quod Miacedonius Consantinopolitansi poliatus Ecclesia, in locum quemdam juxta urbis Regiae p9rtas se recepit , ibique extremum diem obiit. IV. In ordinem ergo redactus Macedonius, antequam obiret, siue h.eresi condendae totum se dedit, ac Arii doctrina ex parte
ejurata propriam adjunctis sibi sociis, ac ovinam pellem induens spargere coepit: cui multum prosuere Eleusius, & Eustathius, qui rarem cum illo depolitionis sortem sortiti fuerant, A Marathonius quidam, qui ex Quaestore cum illis Monachi hab tum amplexus, opibus quibus auluebat multoq in suum errorem traxit, ut Macedonii sectatores ab aliquibus Marathoniam appellarentur. Audiamus Sommenum citatum Lib. 4. c. 27. qui Schaeresis hujus initium, & primos progrellus ita describit se Postquam cnim Ma- ,, cedonius Constantinopolitana exutus est Ecclesia, non amplius, . candem cum Acacio, ec Eudoxio opinionem Semiarianam
399쪽
se tenuit: Docebat enim, Filium quidem Deum esse, per omnia ,, similem Patri, adeoque secundum substantiam s Spiritum vero ,, Sanctum ejusdem honoris & dignitatis expertem elle asserebat: ,, famulum ac ministrum eum appellans, A quaecumque alia quisis piam de Angelis dicens non aberraverit. Eandem cum illo opinionem amplexi sunt Eleusius &Euis stathius, & reliqui omnes, qui eo tempore a contrariae senten- tiae asterioribus depositi fuerant Constantinopoli. Quibus haud ,, eXigua pars populi adnaesit, tam Constantinopoli, quam peris Thraciam, Bithyniam, & Hellespontum, finitimasque Provin-
,, cias. Nam vivendi ratio, quam vulgus potistimum spectare se solet, haudquaquam in illis culpanda erat. Etenim incessus,, quidem eorum gravis , disciplina vero monastica: 11 milis fuit.,, Ad haec sermo non invenustus, & ingenium ad persuadendum, , accommodatum. Cuiusmodi tunc futile dicitur Marathonius: ,, qui ex rationario publico ossicii Praefecturae Praetorianae, cum ,, opes maximas sibi comparallet, finita militia aegrorum ac pau-- peruin sub eodem tecto degentium curam gestit. Postea vcro,, suam Eustathii Sebastiae Episcopi monasticam amplexus est vi- ,, tam , A sodalitium Monachorum instituit Constantinopoli, is quod ad nostram usque aetatem continua successione perseve- ,, Hanc porro haeresim tum studio, tum opibus suis tanto- ,, pere ad uvit, ut Sectatores Macedonii a quibusdam Maratho-- niani appellentur , nec immerito , ut equidem censeo. Hic se enim Iolus una cum sodalibus suis perscciste videtur, ne haec se haeresis Constantinopoli penitus extingueretur. Etenim ex quo is depositus luerat Macedonius, nec Ecclesias deinceps, nec Epi- ,, scopos ullos habuerunt Macedoniam, usque ad Principatum
,, Arcadii . Quippe Ariani id nequaquam sinebant, a quibus
se omnes, qui contraria ipsis sentirent , extrudebantur Ecclesiis, se & gravibus suppliciis assiciebantur se. Haec Sogomenus de ortuta initiis huius liaemiis, seu verius monstri admodum centauri, vel satyri, aliquid de Catholica veritate aliquid de Ariano errore participantis. V. Advertit hic cap. sa. Lambertus Danaeus, Macedonium hunc H uresiarcham distilaguendum esse ab alio Macedonio pariter Constantinopolitano Episcopo, sed posteriore, qui floruit, fuitque vir pius sub Leone seniore Imperatore anno a Christo pallo 484. Ra Christo nato 1 I7. Gangris exulavit propter Orthodoxam Fidem. Et addit, Macedonium haereticum depositum & in exilium actum circa locum qui Pylae dicuntur, consenuisse, ibique debitas suae Dissi tiros by GOoste
400쪽
suae impietatis poenas luistes ac resert ex Theodorito L. 2.ΙIist.c. s. curaste, ut Paulus, quem ab Episcopatu Constantinopolitano perfide dejecerat, Cucuri, ubi exulabat, strangularetur. Hoc confirmat Socrates L. a. c. 26. , & MZomenus L.4. c. a. tamquam rem ad sua usque tempora fama vulgatam.
VI. Macedoniana haeresis sub hoc nomine in apertum prodiit, non anno a Christo pallo 3Ia. & a Christo nato 3 s. sub Julio I. Pontifice & Constantio Imperatore, ut vult Danaeus, sed anno a Christo nato 36o. Liberio Pontifice, & Constantio Imperante, quamvis aliqui putent, eam sub specialis Sectae specie, non nisi post Constantii obitum apparuitse. Praeter Macedonium auctorem, qui tunc inter vivos adhuc futile creditur , promulgatores habuit, ut sipra, Eleutium, Lustathium & Manethonium & Presbyteros multos, Episcopos vero paucos. Varia fuit ejus sors, male enim audiebat tum apud Otholicos tum apud Arianos, quamvis il ter utrosque se statueret mediam. At quia Ariani in Oriente potentiores eos insectabantur, quod cum IIomousianis de Patre MFilio communicarent idemque sentirent, hinc fiebat, ut pro opportunitate modo Homousion de Patre & Filio, modo Homi usion seu Homaeousion profiterentur . De quo videri potest Socrates
In Synodo Lampsaci, quae urbs est in Hellesponto, anno 363'. sub Valente congregata, h.eresim suam variis Decretis Macedoniani confirmarunt, ideoque in Hellesponto late propaSata est. Sed & in Phrygia diu viguit. Nam etiam sub Arcadio Synadae, quae est urbs Phrygiae, persiistebat: pertistit adhuc apud illos, licet non sub hoc nomine in eis, qui Ariant1mi labe insecti sunt. VII. Statim ac hujus laaeresis nomen ac error insonuit, damna tus suit a Synodo Alexandrina post reditum S.Athanasii anno 362. celebrata, ut constat ex illius Epistola Synodica , quae est apud ipsum Athanasium, ad Antiochenos scripta . Secundo proscripta fuit in Synodo Illyrici anno 367. ut apparet ex ejus Epist. Synodica ad Orientales, qua profitentur, Sauciam Trinitatem Consubstantialem esse, ct Deum Patrem eum Filio O Spiritu Santio fautri Parict glari cari: ct Patrem in Filio existere, o Filium is Patre, undeam Spiritu Sancto in omnem aeternitatem . Da ouaata est tertio in
Synodo Romana a Damasci paulo post celebrata, ut constat eX Epistola ad Episcopos Illyrici ab eodem data, quae extat apud Theodoritum Lib. I. Hist. cap. 22., in qua Spiritum Saucium unam eamdemque cum Patre Filio substantiam ct subsistentiam habere afferitur. Quarto damnata fuit cum suo auctore in altera Synodo Romana, quam idem Damasus contra Apollinarem habuit, ex qua Di atroci by GDogle