Dissertatio literaria inauguralis de Aristophane [microform], poete comico, ipsa arte boni civis officium praestante, quam ... offert Hermannus Pol ..

발행: 1834년

분량: 103페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

cum arcem a seminis occupatam cerneret, multum de petulantia mulierum conquestus et virorum incuriam negligentiamque graviter increpans , jubet portas aer polidis summa vi effringi, ne insanae mulierculae reipublicae insultent rerumque potiantur. Lysistrata et Stratyllis vim vi arcent, et adjuvante mulierum caterva, Scythas, a robulo adductos ridicule in fugam vertunt. Ille videt se vi nihil proficereri itaque colloquendo cum iis in causam inquirit, cur acropolin occupassent. IJsistrata totam rei cauSam et rationem exponit ne pecunia Vobis ex aerario esset, atque ita ad pacem componendam cogeremini, rem aggressi sumus I); nos arcem servabimus. Indignatus robulus, unde vobis jus est, inquit, de rebus ad bellum et pacem pertinentibus consulendi Iamdiu, respondit illa, vestram injuriam tulimus et mala consili vestra reprehendimus atque si nobis liceret, concionibus interesse et loqui, meliora decrevissemus sed vos semper stulti et inconsulte agitis 2ὶ:ετερον τι πονηρ0 P0 dijπου βουλευμ ἐπεπύσμεθ' αν μνῶτ' ηρὼμ εθ' ἁ- πως ταυτ ω 'νερ διαπρώττεσθ' ὁ ἀνοητως; o δ' sc ευθύς υποβλέψας, φασκεν ἁν , μη τον ζημονανήσεις oτοτύξει τοι μακρήτην κεφαλὴν . πολεμος δ' ἄνδρεσσι μελήσει.

tanum praeses , et Senatus Magna erat ejus auctoritas , sed tantum in unum diem , nam hoc amplissimo munere unum tantum diem fungebatur. In ejus custodia erat arx , claves templi Minervae et aerarii. Secundum nonnullos idem erat ac ξυγγραφευς.

Quod cum non serendum sit, nos ipsae Hellada ex periculis eripere statuimus: si nostris consiliis vos uti vultis, res perditas restituemus. armis depositis res turbatas eodem modo componere et dirimere debetis quo nos susum intricatum explicamus. it nos lanam sordibus purgamus, ita Os urbem scelestis mundate. Sordibus abstersis, spinas istas evellite , quibus Vestes lacerantur. istos ejicite qui magistratus gerunt, ut sibimet divitias comparent, et tum decebit vos:

ώτα ξαίνειν εἰς καλαθίσκον κοίνην ευνοιαν ἁπαντας καταμιγνυωτας τους τε μετοίκους, κεἰ τίς ξένος φίλος υ υνκει τίς οφειλε τω δημοσιω καὶ τούτους ἐγκαταμιξαι. καὶ νη Λία, τὰς γέ πολεις οποσα τῆς γῆς τῆσδ' σιν ἁποικοι διαγιγνωσκειν, τι ταυθ' Ῥῖν, ωσπερ ἁκ α-γματα κεῖται εχ ρίς ἔκαστον κατ' ἀπο τούτων πὰντων τὼ κὰταγμα λαβοντας

δευρο ξυνώγειν καὶ ξυναθροίζειν εις se καπειτα ποιῆσαι τολύπην μεγαλην κὰτ ἐκ ταυζης τφυήμω μααναν υφῆναι. Salutaris admonitio consiliumque Lysistratae Probulo non placet. Ira inflammatus , rursus mulieres aggreS-sus , ridetur et abigitur. Deest in hac comoedia solennis Parabasis in ejus loco chorus senum et chorus mulierum se invicem conviciis lacerant senes feminas proditionis accusant: hae crimina refutant. Nonnullae tamen seminae jusjurandum violant. Sed permulta insulse, et obscoenedicta silentio praeterire malumuS. Constantia mulierum tandem vincit. Lacedaemonii Praeconem mittunt Athenas, qui Dorica dialecto usus

82쪽

me ταν Ἀσαναν ἐστιν ἁ γερωσία et τοι πρυτανιες λω τ μυσίξαι νέον et legatos mox esse venti iros nuntiat. Interim chorus senum et chorus mulierum in gratiam redeunt, unum

que chorum constituunt. Legati Lacedaemonii et Atheniensis olycharidas ad pacem componendam Veniunt. Lysistrata , oratione habita , culpam in utrumque PO- putri rejicit Non enim eos qui sestis communibus et Sacris uterenturi, decere se invicem bello petere , idque levissimas ob causas. traeterea mutuis beneficiis Athenienses et Lacedaemonios esse obligatos illos Laconibus iuxilio suisse. Messeniorum tumultu turbatis Spartaque ipsa terrae motu diruta : hos autem illos adjuvisse in pellendis tyrannis. Iacet oratio legatis sed de nonnullis castellis altercatio oritur. Nerum Lysistrata iis persuadet, ut inducias ineant antequam de rebus parvi momenti disceptent. Omnes assentiuntur pax rata habetur Lysistrata legatos Laconum convivio excipit et chorum jubet argentum , vestimenta aliaque ad victum necessaria pauperibus donare. Lacones et Athenienses hymnos in Deorum honorem cantant illi pulcherrimo hymno Thermopylarum et Leonidae recordantur, iisque grates imprimis τῆ χαλκίοικω 'A- σαν agunt. Atheniensium hymnus mira numerorum levitate multum a gravi Laconum cantu dissert. Ni fallor, Aristophanes, republica optimatium et plebis contentionibus perturbata, nimio periculo deterritus, comica libertate non tam audacter SuSeSt, quam antea solebat Lysistrata non ita ad Athenienses quam ad omnes Graecos pertinet pace turbatores,

quos in aliis comoediis objurgare non Verebatur poeta, ne verbo quidem reprehenduntur et Alcibiadis , lirynichi ceterorumque principum nulla mentio fit tantum isandri nomen, modo is idem sit ac ille de quo supra diximus, occurrit. Τarbas ipsas attingere ob

leges comoediae non poterato ne tristium rerum recor

datione plebem ossenderet. Cur Alcibiadem silentio praetermittat poeta, acile intelligimus licet jusviri consilia comicum Don latuerint, tamen Alcibiades in praesens ita de re publica meritus erat, ut Summis laudibus celebrandus esset, plebisque gratia floreret. Et filius Cliniae terribilior hostis poetae fuisset, quam antea filius Cleaeneti . heramenem et Antiphontem

ceterosque etiam , ob eandem causam silentio praeteriisse videtur. Itaque omissa reipublica, miSSis magistratibus , poeta sapienter de pace disseruit, et summam laudem meruisset, modo argumentum solita elegantia et majore dignitate tractavisset Ut Pacem Acharnenses ita a LJsistratam longe Superat, quae meo

judicio omnium Aristophanis sabularum, quae hodie supersunt pessima et minime elegans est habenda.

83쪽

NUBES.

Notissima Aristophanis sabula , quae Nubes inscribitur . et Socratem plebeculae ridendum proponit, ut

putant, magnam comico invidiam veterum et recentiorum contraxit Plerique tantum virum ab isto conviciis lacerari, indignati, de omnibus Aristophanis dramatibus iniquum judicium tulerunt; alii autem, rediligentius examinata oristophanis causam egerunt, et non Socratem , Verum sophistas a comico exagitari demonstrare sunt conati; Aristophanem tamen erras-rasse , quod Socratem sophistam esse existimasset, cum ille sophistarum nugas semper magnopere Sprevisset, infitias ire non possent. Quamvis haec res doctissimorum

virorum curis ad liquidum sere perducta sit 1 tamen

I Ex gr. Wieland Hermann Suver aliique quos recensere nimis longum foret.

ab instituto meo non alienum sere putaVi, paucis ostendere, quo consilio comicus sies docuisse mihi videatur. Aristophanes, ne perculsos gravissima apud Delium clade Atheniensium animos ossenderet et irritaret, si rursus in rempublicam inveheretur, Nubes edidit, ut cives, publico luctu oppressos, ridendis sophistarum nugis et arrogantia, delectaret. Etenim his temporibus duo sapientium genera suerunt, quorum alteri, in rerum naturam, inquirebant, ut philosophi Ionici et Eleatici alteri autem, Sophistae dicti tanto astu moralem doctrinam profitebantur, ut Sevirtutem adeo posse docere contenderent, juvenesque ad rempublicam administrandam aptos reddere, qua praesertim rhetorica, exemplo Lenonis Eleatae ita utebantur ut vanas dialecticae hariolationes potius quam Veram eloquentiam Spectare viderentur. Hac arteirotagoras inprimis innotuit Gorgias vero Leontinorum legatus quinto belli eloponnesiaci anno ad Athenienses missus, eloquentia dicendique facultate summas sibi laudes acquisivit et orationibus suis juvenum animos ita accendit, ut sere omnes dicendi arti operam dare coeperint. Celeberrimi Sophistae uthrdemus, Hippias, Prodicus Athenas venerunt ibique scholas habuerunt. Verum eorum docendi ratio, tumida et arrogans juvenum animos , non utilibus doctrinis formabat, sed vana superbia inflatos reddebat Sophistae enim ab auditoribus poscere audebant, qua de re quisque vellet audire, quia nullum disputationis genus a se alienum putabant, et in omnis orationis ratione

84쪽

144 145

quomodo causa in serior Aττων λογος dicendo superior κρειττων fieri posset. Plato hosce Sophisth in dialogis suis saepissimi ludibrio habet et consutat Aristophanes in Nubibus idem

sed alia rutione sacere studet Philosophus subtili ratiocinatione sophistarum argumenta vana SSe demon- Strat: Omicus eorum doctrinam moribus et ipsi reipublicae uoce ii ostendit. Utinum alio, quam Socratis nomine comoediam ornasset nullus dubito , quin omnes sestivissimi poetae consilium approbassent. Verum gravissime labitur quod sanctissimo nomine abutitur.

Plerique ita judicant, sed ni fallor, Aristophanes ab hac culpa etiam defendi potest. Etenim Socrates qui tempore quo Nubes actae sunt quadragesimum quintum annum agebat 2 diu in bello fidelem reipublicae operam navarat intersuit enimΡotideae obsidioni pugnaeque apud Delium et vix in urbem rediisse videtur. Ibi discipulis collectis . Sophistas persequitur et brevi tanquam subtilissimus omnium Sophistarum celebratur Placita autem ejus nondum satis nota nec temporis diuturnitate confirmata erant quam ut omnes ea CognOSCere aut

in ea inquirere potuissent. Sed ironiam et subtilitatem ejus omnes admirabantur. Quid mirum Aristophanem, Sophistas visurum Socratis nomine , utpote qui celeberrimus fieri inciperet comoediam ornasses Aristo-

I cs. Cicero de Orator Lib. ΙΙΙ. cap. 32. 2 Natus enim est A C. 468 actae Nubes 423. mortem Occubuit 399 Cf. Clinton Fasti Hellen.

phanes in eundem errorem incidisse videtur, ac plerique hujus temporis Athenienses, qu0d luculentissime patet ex loco Apologiae Socratii l). Socios erroris et criminis habuit comicos, Eupolim, Amipsian aliosque sere omnes, qui Socrati quoque non pepercerunt. Ex ipso dramate Iliquet, Aristophani Socratis placita docendique rationem ignota suisse ; nam in tota sabula

nihil ex invenitur, quod ad ejus philosophi doctri

nam pertineat, cum omnia ad Sophistas summo jure referri possint. Argumentum Nubium breviter eXpOnam. Strepsiades civis Atheniensis rusticus, obaera

tus, et luxuria hidippidis filii sui ad incitas sere re

dactus , silium adhortatur ut Sophistas adeat res γὰρ διδασκουσ' ἀργύριον ῆν τις διδωλέγοντα νικαν καὶ δ&αια καδικα 2). Dicunt enim apud eos esse λογον ῆττονα καὶ κρειττονα

Si hunc ττονα λογον didiceris, missili, aes alienum,

si Plat Apolog. Socrat. d. Stalli, pag. 18. C. et D ubi Socrates dicit: Σωκράτης ἀδικεῖ καὶ περιεργάζεται ζητεον τά

85쪽

quod tua causa contraxi, non solvam. Sed Phidippides patri morem gerere negat. Itaque trepsiades ipse ad Socratem se confert, eum corbi pensili κρεμα α)insidentem alloquitur, in quo ille huc et illuc delatus

Solem et aetherem intuetur Socrates miranti agricolae rerum naturam ridicule explicat Deos non esse , sed Nubium numine cuncta gubernari demonstrat. Ipsae Nubes , tanquam mulieres longis albisque vestibus indutae, in scenam descendunt, dum Socrates novum discipulum trepsiadem docet, quanta earum Sit potestas et quanto jure iis sacrificia ab hominibus sint os- serenda. Verum nemo nescit, istis quaestionibus non Socratem sed Sophistas disputare solitos esse, nam Xenophon disertis verbis testatur l): υδε γαρ περὶ

Aristophanes hisce ocis non Socratem, Verum Sophistas, ludibrio habet, et aperte manifestat, sibi ignota esse placita summi philosophorum. Deinde Socrates Strepsiadem grammatica arte erudire conatur, vel potius nugas inanes plerasque insulsas

utpote qu bus Sophistae delectabantur, docet. Strepsiades subtilia ista non intelligit, et tandem ab irato philosopho dimittitur. um Phidippidem Socrati erudiendum tradit, qui juvenili mente ista capere melius et sicilius poterat. Socrates ei potestatem dat, quem

Ι Memor Socr. Lib. I. cap. 1

vellet των or- elligendi, τον δικαίον τον ἀδικον. Ut discrimen inter ambos hudicetur, ambo raros colloquentes in scenam introducuntur. Pulcherrimus videtur iste locus mihi totius dramatis, nam comicus acri judicio et summa estivitate morum c6rruptorum causas explicat, mores ipsos depingit, Sophistarum dialecticam res pravas et vitiOSas Specioso nomine Ornantem perstringit. Nihil enim hodie esse turpe, cuivis licere virtuti illuderet pessimum quemque maximos honores assequia verum cum ego adhuc florerem, inquit δικαίορ λογος I res in meliore statu erant: non pueros videres garrientes, sed omnes silentes ad citharoedum aut ad palaestram ibant. Modulis et rhythmo decenti utebantur ad canendum, non vero mollibus hodiernorum musicorum numeris corrumpebantur. Gymnasia et palaestra, non ut hodie, juvenibus perniciosa erant, Sed quisque verecunde et decenter exercitiis operam dabat Iuvenes digno honore senio consectos

Prosequebantur ταυτ εστιν ἐκεῖνα

εξ ν ανδρας Μαραθωνομώχους η μὴ παίδευσις ἐθρεψεν. Itaque suadeo tibi, o juvenis, Virtutem colas, malis te abstineas, ossiciis ungaris, ita felicem vitam deges, et nullis flagitiis contaminatus, cum sapiente sodale in Academia obambulans, beatissima sorte frueris. Ad haec ἀδικος λογον Garris , inquit quid boni utilisve unquam ex virtute comparabis 2 En tibi Hyperbolum, qui sceleribus multa talenta acquisivit. Cur lx s. 59 seqq.

86쪽

Voluptatibus non uteremur, quas natura nobis deditqQui virtuti studet, insanus maximo bono caret. Nonne ipsi Dii quoque vitiis obnoxii sunt 3 anne homo magis quam Deus, valeret 2 Insuper , ut tibi persuadeam, non ita turpe esse, impudicis et scelestis annumerari, circumspice theatrum , et dic mihi, quaes , quinam convenerint 2 Λίκαιος λογος negare nequit, Omnes eS- se impudicos et homines nequam , qui Athenis degunt. Victus hisce argumentis ipse et Phidippides δι, ονλογον Superiorem esse fatentur. Quam prava et injusta iacinora ex hac disserendi ratione oriantur, Aristophanes insequentibus scenis exponit Nam Strepsiades hidippidis dicendi facultate

fretus es debitum creditoribus XSolvere negat, OS-

ques insuper cludibrio habet Sed petulantiae mox ipse poenas dare cogitur. Etenim cum Aeschylum Simonidemque Turipidi praeserat senex, hidippides patri verbera infligit et recte se fecisse τι ἀδίκω λογωProbaturum sese contendit, laetusque exclamat 1 rως ήδυ καινοῖς πρώγμασιν καὶ δεξιοῖς ol λειν, καὶ των καθεστωτων Oμων περφρονειν δύνασθαι. Oiμα διδώξειν , ως δ&αιον τον πατέρα ovχζειν.

Ridiculis argumentis causam defendit 2). Etiam matrem Verberaturum se esse dicit, sed senex , ira impatiens. detestatur injuriata Sophistarum, et non recte sese fecisse satetur, quod filium iis erudiendum 1 Vs. 139 seq. et 1406.

2 Altercatio Stropsiadem inter et Phidippidem adumbrai, videtur ex Eurip. Alcesimvs 625 ubi Pheres et Admetus se invicem conviciis lacerant.

tradidisset, eos negasset, debita non exsolvisset. Sed poenas ab istis repeto, Vocis eratΠr, agite servi, sa- cibus accensis eorum domum incendamus. Dictum sactum Omnes servi in po0ντιστήριον impetum saciunt, atque ita comoediae finis imponitur. Satis apparet ex hisce, comicum non Socratem, tamquam philosophum, sed Sophistas ridere voluisse, et Socratem principem Sophistarum habuisse Philosopho comoedia non nocuit, nam etsi risum spectatoribus sabula moverit, tamen praemio non Stornata. Quo animo Aristophanes hoc tulerit ex Vespis I intelligimus

ἀναλδεις καί τοι σπεύδων πολλ' - ἐπὶ πολλοῖς μνυσι τον Λιμ

Nubes deinde emendatas rursus in scenam produxit sed non meliore ortuna actae sunt. Quin tertio eas docere voluisse putatur adeo haec sabula ipsi placuisse videtur. Eminet sane reliquis estivitate , exceptis vibus 2 Ceterum Nubes causam non suis si R. 1044.

2 In Avib. s. I53 etiam Socratis mentionem comicus facit atque etiam semel in Ranis s. 1490 ceteroquin Socratem nus quam nominat, licet eos , quibus insestus est Aristophanes, sae

87쪽

se, cur Socrates accusatus damnatusque sit, certissimum est; nam nytus et Melitus viginti et quatuor demum annis post litem ei intentarunt.

Infestior etiam , quam Sophistis, Euripidi tragicosuit Aristophanes, quem in Acharnensibus atque in

Ranis sed imprimis in Thesmophoriagusis acerrime persequitur, ludibrioque habet. Culpandus sane tragicus erat, quod tragoedias ad philosophiana ostentandam scriberet, atque ita pulcherrimam artem a Sophocle eximie excultam corrumperet. Igitur Summo jure comicus eum increpat et Sophocli postponit, licet Euripidis merita libenter agnoscat, eumque tragi- Corum tertium esse profiteaturi In primis amosus erat Euripides odio, quo mulieres persequi credebatur Phaedra, Medea, Stheneboea , exsecrationes Hippolyti semper ei ab inimicis objiciebantur nomenque μισογύνης propter sententias quibus mulierum moresidentidem increpabat indebatur. At, qui isto nomine Euripidem notaverunt, non viderunt, Oetam , qui Macariam, Megaram , Alcestim, olΠenam et Iphigeniam depingere posset et praestantissimas mulieres

summis laudibus ornaret, sane non eSSe ριισογχύνης Sed

pissime exagitet, Cleonymum, Cleonem , Hyperbolum , aliosque multos. Postea in amicitiam rediisse ambos viro , verosimile est. Cf. Plat. SΤmPOS.

tantum malas castigandas, bonas vero admirandas esse

existimasse l). Ipse Aristophanes , quamvis seminas defensurus videatur in hesmophoriaZusis aperte ostendit, gravioribus etiam criminationibus mulieres increpandas esse , quibus Euripides nimis adhuc pepercerat. Fingit enim , mulieres Euripidis calumniis ossensas, solennio hesmophoriorum sesto 2 convenire ut inter se de poena, maligno poetae infligenda , deliberent contumelias enim istas non diutius esse serendas. Quo periculo perterritus Euripides , cum similiari quodam Mnesilocho tragicum Agathonem adit auxiliumque rogat Agatho ille , non pessimus tragicus, mollitia et luxuria infamis, vestibus et ornatu muliebribus

uti solebat, atque ita turbae seminarum inmiscere sese facile poterat, a nulla tanquam vir agnoscendus. Obsecrat Euripides , ut ad mulieres, Thesmophoria celebrantes, clam se conserat et amici causam agat; ne tanto periculo succumbat capitisque damnetur. Negat vero Agatho se iturum , mulierum iram e-

formidans. Inops consilii, uripides, nam ipse eas

adire haudquaquam poterat, quod Statim agnoSceretur quo se Vertat, nescit, et procul dubio perditus suisset, nisi Mnesilochus opem tulisset. Hic enim sese iturum pollicetur barbaque rasa Crocota reticulo et mitra indutus , clam comitium intrat mulieribusque sese immiscet. Accusatur Euripides calum-

I CL clar vanaimburg roune , Proeve ove de Zedelijkeschoonti de poeZij an uripides , pag. 220. 2 Celebrabantur hesmophoria a solis mulieribus in honorem Cereris legiferae magna cum pompa sanctissimisque ceremoniis die I4-18 mensis Pyanepsionis.

88쪽

Iaiae et criminum, in mulieres perpetratorum, Sed Mnesilochus poetam longa oratione defendit et argu-- mentis demonstrat, omnia vera eum dixisse atrocia mulierum crimina exponit, fraudes , et turpissima quaeque refert, quae si vera suerint, merito Euripides

Hippolytum dicentem se citro Zε τὶ δη κίβδηλον ἀνθρωποι κακὀνγυναίκας ει φως γηλίου κατωκισας I). Quibus Mnesilochi verbis auditis, concio Virum latere nondum suspicata , valde stomachaturi, impudentiam istius mulieris, occulta crimina palam essutientis non ferens. lura dicturo Mnesilocho supervenit Clisthenes , luxuriosus et esseminatus quidam , mulieresque certiores sicit de fraude, qua usus Euripides, misso samiliari, sacra prosanaret, Agnoscitur Mnesilochus , et Clisthenes extemplo Prytanim et sagittarios arcessit, qui meritas a Scelesto poenas repetant. Interim chorus pulcherrima Parabasi, crimina et Scelera , quorum seminae accusari solent sacete diluit culpamque in viros transfert. Exempla vobis dabimus , Spectatores , ait, quantopere viris mulieres antecel

γε φήσεις.

Quam apposite et sacete haec dicta sunt Charminus, non ignotus Atheniensium dux, anno superiore, ab Astyocho, Lacedaemoniorum imperatore navali proelio victus erat, non sorte fortuna , sed sua ipsius negligentia et incuria. Ceterum quis non videt nomina 'Αριστομώχην et Στρατονίκην, ficta esse, ad incusandam Atheniensium ignaviam , qui belloteloponnesiaco toties victi et nuper in Sicilia gravissima clade e culsi suissent. tiam Et βουλη fingitur Senatores increpandi causa, qui eodem anno munus Suum ignave et tacite quadringentis istis optimatibus, de quibus jam locuti sumus, tradiderant. Prytanis Mnesilochum vinctum sagittario custodiendum tradit, dum ipse rem ad Senatum refert, Verum Euripides, Mnesilochi sortem miseratus , Omnem Iapidem movet, ut cum periculo liberet. Festivissima Scena est, qua tragicus tamquam eraeus Mnesilochum tanquam Andromedam eripere conatur. Pistophanes in hisce locis tragoedias Helenam et Andromedam , quae anno ante actae saerat, sestive ridet. Coactus tandem Euripides mulieres rogat, ut Secum in gratiam redeant se enim nunquam iis maledicturum esse, pollicetur veniamque supple Orat annuunt

seminae foedus seritur, facilique negotio liberato Mnesilocho, omnes laeti domum abeunt. Fabula haecce pulcherrimis comici dramatibus annu

89쪽

merari meretur, sed tantum abest, ut Aristophanes mulieres a criminibus Euripidis defendat, ut ea multis aliis sceleribus aggravet I). Mores corrupti matronarum atticarum acerbissine perstringuntura Celera deteguntur: toti generi mulierum ut in Lysistrata et Ecclesiagus is graviter insultatur Euripidis ergo dram conscriptum videtur, sed revera ad seminas irridendas compositum est.

RANAE.

Comoedia, Ranae inscripta . melius fortassse Certamen inter Aeschylum et Euripidem dici posset, nam chorus ranarum semel tantum introducitur, et JStae seu initiati justi chori munere funguntur Drama scripsisse videtur Aristophanes eo consilio, ut merita et vitia Euripidis et Aeschyli inter se compararet. Facete hoc consilium exsequitur Euripides et Sophocles ambo diem supremum Obierant 2 nullusque tragicus inveniebatur qui ho-Tum Poetarum merita aequaret itaque Bacchus

ad cinferos descenderes singitur ut inde tragicum

1 cs. Jos Barnos vit Euripid. Pag. 4. 2 Euripides mortuus erat Olγmp. 93, 3 , . . c. 40 et S phocles Ol3mp. 93, 4. Ranae anno eodem sunt actae. s. Clinton. Fast Heli. Aesctiylus jam Ol3mp. 81, . . C. 456 occu

buerat.

ad artem labefactatam instaurandam aptissimum retrahat Herculem adit , eique, quam ab causam in Orcum descendere velit, explicat Sophoclem , Εα-ripidem , Agathonem decessisse Iophontem et Xenoclem et reliquorum tragicorum turbam non magni aestimandos esse. Itaque viam mihi monstres, rater, ait Bacchus , quippe tu illuc olim prosectus ex Cerberum domiturus Hercules ei morem gerit et ridicule deversoria vias, sontes urbes et enumerat, ut poetarum sigmenta de Orco derideantur Bacchus, sumta Heseculis clava, pelleque leonina amictus, comite Servo Xanthia proficiscitur et mox ad Charontem flumenque Stygium pervenit. Hic eum excipit chorus Ranarum I et suavissimo cantu βρεκεκεκε κοα κοα invitum et stomachantem prosequuntur Trajecta palude, Perdomos Ditis vacuas et inania regna, Bacchus et Xanthias errant choroque initiatorum obviam veniunt. Hi mystae in amoenissimis locis perpetua felicitate fruuntur, laetisque choreis Bacchum et Cererem celebrant. Qui enim mysteriis leusiniis initiati essent, post mortem beatissimi habebantur, atque ideo omnessere Athenienses hisce sacris initiari sese curabant. Cum autem vetitum esset quidquam ad haec Isteria pertinens effutire densa caligine premuntur, nec quid-

I R. 20 seqq. Theatrum Bacchi in quo ludi scenici ede-hantur conditum erat in ea parte urbis , quae ιμωαὶ nomina-hatur Bacchus in hac comoedia paludes trajicit. Anne poeta obhlinc rem fortuitam , ista excogitavit 7 Athenienses sine dubio melius intellexerunt , quam nos , quid istae ranae sibi vellent. Fortasse mali iste tragici sic ridentur.

90쪽

quam certi sere ex iis nobis notum est . Aristophanes huic mystarum choro, praeter solemnes Deorum in VO-cationes, etiam multa convicia in malevolos quosdam ingerentem sacit. Ab hisce viam edoctus Bacchus pergit ad domum Plutonis. Verum , cum clavam gerens et pelle leonina ornatus, Herculem referret, ab Aeaco qui Herculem eum esse arbitratur, terribilibus minis excipitur, et a cauponis , quas Hercules olim mercede defraudarat, conviciis laceratur. Scenae estivae , in quibus Hercules ob voracitatem, Bacchus autem ob timidam ignaviam et metum ludibrio habentur. andem post Varios casus et tot discrimina rerum ad altum Ρlutonis solium

PerVeniunt.

Chorus in parabas quadam brevissima spectatores alloquitur ita nonnulla vitia in rei publicae administratione ibiter reprehendit Sed opus est ut res- gestas breviter exponamus. Alcibiades cui Athenienses diderant, lauto post favorem plebis, quae imperium ad eum detulerat, amisit, quod Antiochum gubernatorem qui injussu Alcibiadix cum Lysandro apud Notium navali proelio conflixerat, victum

se imperatori ab senu exprobrarent. Irustra ille annisus est, ut gratiam recuperaret: ab inimicis coactus, in exsilium denuo abiit, neque unquam in ingratam patriam reversus est Decem imperatores ejus

loco suffecti, quorum celeberrimus erat Conon Qui cum rebus diu feliciter gestis Callicratida, Lysandri successore. Mileti obsideretur, Athenienses ad eum obsidione eximendum , intra triginta dies classem cen-

tum et decem navium exornarunt, Omnibus etiam servis assi arma vocatis Socii etiam multas naVes misere. Maximo , quod unquam inter Graecos commiSsum est,

proelio navali, classis haec cum eloponnesiis apud insulas Arginusas dimicavit, plures quam SeXaginta hOStium naves submersit, et occiso ipso Callicratida claram victoriam reportavit I) Verum Athenienses hoc victoriae decus foedo et turpi crimine contaminarunt. Etenim decem imperatores excepto Conone , qui Mileti erat) Iherament, et Thrasybulo imperaverant ut naufragos ex depressis Atheniensium triremibus viginti quinque numero illae suerunt reciperent: at gravis et subito eXorta tempestas impediit quominui hoc jussum exsequerentur Archedemi malignitas et heramen is astutia 2 essecerunt, ut horum

naufragorum mors imperatoribus Viti Verteretur a populo. accusati sunt, tanquam dolo malo eos miseros non recepiSsent, et, dicet omnes boni, mi Socrates imprimis Turyptolemus insontes imperatores defenderent, capitis damnati et sex ultimo supplicio assecti sunt: tres enim procellam timentes, 4n urbem ini causam dicendam non venerant, et Conon rei gestae non interfuerat. Poenas hujus crudelitatis injustitiam populus mox dedit, iam sequenti anno

SEARCH

MENU NAVIGATION