장음표시 사용
241쪽
Σ18 VITA PHILIPPI kens desiderium sui reliquit.Luxerunti eum illi ut parentem, hic non secus atque fratrem, ec monumentorum operibus ac scriptis si uis cluerunt celebrari. Cunctas ille facultates suas libris coemcndis impenderat, habuiti Bibliothecam omnis generis librorum reis fertam. Cuius aestimatae precium munifice Principes persoluerunt secundum voluntatatem & sententiam testamenti ipsius. Non possum silentio hoc loco praeterire quod me; morabile videtur. Cuni Helius a primae pueritiae annis castissime celebs vixis et, considerans tamen in quana aetatem incidisset, recuiusmodi vita moreo cissent forculi huius,
certar pecuniae summae fruehim annuum hoὰnestae re pauperi alicui virgini dotis nomine, quo facilius in matrimonium collocari pos set, de suis bonis destinauit. Quod matri monia conciliari ad conscientiae purae conis seruationem , & turpitudinis multorum malorum fugam plurimum prodesse iudicaret. Mei quoq, ego moeroris Sc luctus do. mestici socium eo anno Philippum Melanch. habui, cum in patria amissisicin carisse. fra
trem de tribus una mecum adhuc reliquum
Hieronymum. Quem Philippus quod coisgnouisset es e ingenio bono ec acri, & mois
rum grauitate, oc probitate vitae, multis praecipuis laudibus eminere, non mea tan
242쪽
tum caussa, sed ipsius etiam admiratione adis ductus, carum habuerat, oc mortuum vero: beneuolentiae lacrimis deplorabat . cum meis os quidem gemitus consolatione amant stisma literarum suarum sedare conaretur. sdquod oc ante asperis temporibus nostris ille studiosi sis. fecerat, quae curae ei fuere maiori, quam si propria essent atq; sua. Miserat ad cum non diu ante quam moreretur epistolam accurate scriptam, de filia, cui ille, quod in iis nus considerate ec ignorante se consilium de coniugio coepisset, Valde irascebatur. Quae leuitas quantopere parentes honestos & seis luciates laudem integritatis offendere soleis
ret, intelligebat quidem Philippus, sed mais tum istud fanari ignoscendo ducebat esse melius. Quae oc ipsa epistola, una cum alijs ipsius, si videbitur oc res tempust feret, alio
quando edetur. Et ista, nostrarum enim rearum esset expositio, inculcanda non sunt, cum quidem varietatem habuerit tantam viaeta fratris mei, oc ea in utramcp partem illi usu venerint, Vt narrare indignum non esse videatur. Qui re diuinitus ex periculis maximis ereptus, inq; secundis rebus insolens, ne paduersis mollis fuit. Veritatis amans, integritatis Sc fidei spe statae. De quo proostrato etiam melior existimatio bonorum
fuit, quam de ijs quorum odio inuidia concidein
243쪽
ciderat. Verum de his satis. Rediens igiis tur ad propositum oratio ea quae restant perosequatur, Et isti quasi Emblcmati ignoscatura legentibus, mentioni P tali impetret venia ana fraterni amoris affectio, S dcsiderium amissi huius, & consanguineae necessitudiis nis recordatio. Hoc anno commissa admi
nistratione rei Merscpurgerisis Illustriss Principi Augusto Henrichi F. Duci Saxo, num, adiungi ad gubernationem ipsius pla. cuit Illustrissimum Principem Georgium Antiatdinurn, cui respectus 5 cura Ecclesiae
regendae imponeretur . eoq; ille munere est functus diligentia dic fide maxima, ad id usq; tempus , quo administrationis istius onus Princ. Augustus deposuit. Cum enim inde functioncm muneris sui pendere uniuersam non ignoraret, hanc prouinciam non magis habente Principe Augusto, suam quoq3 cu rationem sibi adimi Sc simul extingui intelliis gebat. Paulo post, quorumcunq; sane opera alci studio, nam mihi ista serutari non est viis sum, effectum fuit ut collegium AJcrsipuris gense omissa antistitis more maiorum ex suo corpore clectione, postulandum ab externo statuerent ut antistes Ecclesiae illius esse velisiet, cum qua iam gubernandi regionem illam Principatus rursum cohaerebat. Is fuit eκ
eorum genere qui antistitum aliorum suffita, ganei
244쪽
MELANCHTHONI s. et arganei vocantur, vicarii quidam certis opea rationibus sacrorum exequendis. Quos ocipsos, quod antistitum nomine censeri oporistere existimaretur, certarum urbium titulis ornari, earumi ritu solenni antistites renunisciari, tum est coeptum, cum Christianae rellisi gionis veritas superstitionum varia specie
commutata fuit, siue errore seu dolo. Atq; ille qui tum Merspurgum accitus ad hoc fais stigium dignitatis & opum peruenit, Sidonio us appellabatur , natus in terra Feringensiliumili loco, & educatus in studiis Tubings, ibiq; Zc Magistri liberalium artium honorem consecutus, cum Vixisset aliquantisper in contubernio fundato ad alendos pauperes scholasticos, quibus certo numero Θc de do, micilio ec victu & doctrina prospectum est, Inde ad ludos literarum aperiendos discessit, veniti Moguntiacum ad Rhenum. Ex mais gistro ludi deinde, quod doctior quam alii& facundus esset inprimis, factus sacerdos est concionum in templis habendarum munus ei datum. Et his gradibus ascendens ex illo quo diximus. Vicariorum genere, ad principatum Merspurgensem processit. Postulationi isti Illustrisis. Princeps Georgius, cuius in eo collegio sipacii temporis longi Praerogatiua esset, in quod ipse ante caeteros Omnes cooptatus fuerat, assentiri magnis rein grauibus
245쪽
diet 1 VITA PHILI pptgrauibus de caussis noluit. Non quod ipse sibi aliquid commodi quaereret, sed ne tem eo
re committeretur summa rerum ignoto, &
de cuius actionibus atl scriptis editis suspiscio esset, doctrinam Ecclesiasticam perpurogatam N probatam sibi, illum non amplecti.
Nam quod ad terrae illius dominatum attineo ret, testabatur Imperatoris Maiestati se subisiectissima voluntate parere, neq3 recusare, ne, quem huic praeesse Imperator voluisset, potestas ista contingeret. In qua sententia optimus Princeps constantis Sime perseueracluit. Sed net de his rebus quae opinio qui
sermones hominum fuerint, neq3 omnino temporum illorum quasi cursum enarrare,&eo, unde digressa est expositio , reuocare itolam, libet. Princeps Georgius ec sapientia oc animi magnitudine excellebat, sed religio osae pietatis veritatis coelestis amor alcpsudium erat in eo eximium 8c admirabile. Cum igitur ab ipso peteretur hoc adiumenotum, & ut in Ecclesia Merspurgensi antistioris loco praesideret, non prius potuit obtineri assensio, quam consultis ijs, qui in Saxoniocis regionibus praestare cognitione & scienαtia veritatis coelestis, & viri optimi integeris rimit videbantur. In quibus primas facile tenebant Martinus Luterus & Philippus Melanchthon. Quorum non modo cohortatiori
246쪽
ne motus, sed sententia at* iudicio impulissus, ferri sibi illam curationcm & honorem mandari passus est, ut rem Ecclcsiasticarii Merspurgi gerendam susciperet , minime
tunc quidem constitutam atP ordinatam , ac potius admodum confusiam ec distortam
Quam illius vigilans pictas oc religiosa inisdustria, in eam formam redegit 8c tali ratio. ne composuit, quae firmissimo fundamento nitens, non modo dum ipse praefuit si etit, sed net postea labefactata est, vel non audentibus vllis conuellere pulcerrimi quasi aedifici j structuram, vel non reperientibus quid
melius rectiusve elaboraretur. Norat Prinis
ceps Georgius non solum sacrarum literais rum exquisitam doctrinam , scd consuctudiis nem etiam ec ritus Ecclesiae, tam definitos &expressos in illis, quam secundum has cono sensione fideli introductos. Nam a prima adolescentia in his studiis versatus fuerat. Eratque ei exploratum quatenus a sincera & pura sacrarum literarum intclligentia, doctrina Ecclesiastica alicubi reccssisset , dc quibus in
partibus antiquitatis religiosa obseruatio deprauata, ira OSU maiorum corruptus esset. At ille in omnibus bonam esse conscientiam& se culpa vacare cupiebat, inq; eo maXime
solicita erat circumsipectio ipsius & diligens consideratio. Itaque non, nisi suffragiis in vi. . a cinia
247쪽
cinia Ecclesiis praepositorum designatio illa
approbaretur, oc solenni conuentu iudicium hoc fieret, ec sententia ipsorum cum religioissis ad aeternum Deum precibus publice cognosceretur, Vel nominis honorem admitistere, vel usurpare dignitatem, vel omnino quicquam rei gerendae capessere voluit. Fuearunt ea tum acta, quae illa quidem, tunc ab iis, qui Romanae horum temporum Ecclesiae praescriptionem ut mendosiam neq3 amplius ad veritatis normam quadrantem, sequi se, scientes Θc intelligentes vitia, sine impietatis scelere posse non arbitrantur, mutata in vera
Oc recta ut ipsi affirmant atque dcmonstrant
non esse legitima perhibentur ab omnia moradicus tenentibus, quibus Romani Pontificis nomen Sc autoritas praetenditur. Sed omnes profecto qui adessent aut spectarent non aut profani aut dementes, cum reipsa actiones illas religiosissimas tum specie esse praeclaorissimas, si quod sentirent vellent dicere, nisteri cogerentur. Ati putaui inserendum hoc loco scriptum a Philippo Melanchthone de his compositum omnium in Ecclesiis viis cinis praesidentium, qui accersiti fuerant, nomine, cui Sc illi, ut fieri solet at* debet subisscripsere. Gratias agimus Deo aeterno
patri Domini nostri Iesu Christi, quod imis mensa bonitate oc instituit inde us* a condis
248쪽
MELANCHTHONI s. rastione 5c restitutione generis humani, & seris uat omnibus saeculis usi ad resurrectionem mortuorum, ministerium Euangelii, θc exiscitat subinde idoneos Doctores, ac mandata dedit Ecclesiae suae, ut vocet idoneos miniostros, promittit se per eorum vocem daturum Remissionem peccatorum, Spiritum sanctum, vitam & iusticiam aeternam, &OramuS eum, ut lucem Euangelii sui non siis nat extingui, sed nunc quoq3 excitet purae resalutaris doctrinae Euangelii propugnatoresec fideles custodes,& colligat sibi etiam nune 'in his regionibus Ecclesiam, a qua in omni
aeternitate celebretur. Cum autem ad hoc
ministerium Euangelii Reuerendisse. & Ilis lustrisi. Princeps Dominus Georgius Prinis ceps in Antiali, Comes Ascaniae Domi, nus in Beriaburg, Praepositus Ecclesiae Magis deburgensis, rite 8c pie vocatus fuisset ad functionem muneris Ecclesiastici adiuuanis dam in Episcopatu Merspurgensi, accersiti sunt vetere primarum Ecclesiarum more, viri docti oc graues, qui vicinas Ecclesias guo hernant , quorum nomina infra ascripta sunt, ut in ipsa Ecclesia Merspurgensi, ad
hanc vocationem adderetur publicum testiis monium ordinationis. Nos igitur conuoiscati, quia certo sciebamus hunc Illustrissi, naum Principem Georgium recte intelligere
249쪽
constanter amplecti puram Euangelii dois
ctrinam, quam Ecclesiae harum regionum una voce re uno spiritu cum catholica Ecisclesia Dei profitentur , oc eximiam eius esse virtutem & sanctitatem, testimonium noristrum de eo, ritu apostolico impositione maα nuum, declarauimus, & ei ministerium do,cendi Euangelii oc administrandi sacramenista commendauimus. Cumq3 Paulus Tito Praeceperit, Vt presbyteros ad docendas ct gubernandas Ecclesias passim constitueret, sciat hic ordinatus voce Apostolica sibi pr-cipi in hac functione, ut sacerdotes addoiscendas & regendas Ecclesias ordinet, Sc eoorum doctrinam 8c mores inspiciat, & memio
nerit sibi quot praecipi a Filio Dei: Et tu
conuersus confirma fratres tuos. Et cum
filius Dei sedeat ad dextram aeterni PatriS, ut sit efficax per hoc ministerium, precamur vi in tota gubernatione regat oc adiuuet hunc ordinatum , sicut promisit, inquiens :Si quis diligit me sermones meos seruabit, re pater meus diliget eum, dc veniemus ad eum Sc mansionem apud eum faciemus. Et ut hac se consolatione sustentet ordinatus ipse hortamur. Etsi enim multa oc magna sunt in gubernatione pericula, nec ulla est sapientia humana par tanto oneri, Tamen
sciat Deum vere adesse, oc in Ecclesia habi. tare
250쪽
tare ubi vox Euangeli j sonat, eamq; defendi& seruaria Deo. Hac fiducia suscipiendi ecperferendi sunt tanti ministerii labores. Da αtae die tertia Augusti Anno M D. XLV. in oppido Mersipurg. His sua quique nomina qui tum acciti praesentes erant, subscripsere, 8c est res peraeia religiosa cum pietate ocspecie praeclara. Qua indicata , ea pergam US narrando persequi quibus postea quoq; Philippi Melanchthonis implicatas consideraistiones, curas, operas, studium , industriam fuisse comperimus. Conuenerat ut Ratibo. nae aliqui de rjs negotiis atque rebus collois querentur, quae ad religionis sanctitatem instaurandam pertinerent: Huic actioni inisteresse, qui huiusmodi alias prius moderatus fuisset, Philippum Melanchthonem initio placuerat, literaeq3 ad ipsum ea de re missae, paratum esse instructumst, iust erant, ut iter statim ubi nuncium illius accepisset, ingresderetur. Scripserant amici quoq; alii aliud admonendo subiicientes. In quibus leuia piae racp erant, de vestibus, de commeatu, ocsimilia. Quae cum illi curae cordit non adomodum essent, aliquantulum indignabatur, in tanto discrimine, solicitari animos resipectu ad tam parua, cum praesertim maiora minus attente considerari viderentur. Itaque