장음표시 사용
221쪽
ves aoristi persona praeeodenis να eligeretur, quae sentemtiae conformatione requireretur, v. o. γέλω edere insis, προσάψω - πυγης iubeo te abire. Sed quando quis infinitivo ita universe utitur, ut non cortis hominibus acti nem vel statum aliquem tribuat, sed de hac ipsa actione I de hoc statu solius ideae et notionis, quae ei inest, habita ratiano agat, tum Graeci tertiam personam singularis Conjunctivi anteeedente να vel το να, Sequente Pron mine τις vel alio quopiam pronomino indefinito usurpare coeperunt; e. e. τὸ - αγα- τις τυλ σοφίαν εἴ-ι αρ- της ἀν Θαίνης φύσεω . svientiam diligere dignum est Lia mana nati ra. Λt quum veteres interdum τις omiserint, v. c. in exemplo ab Hermanno allato in Diss. de ellips. et pleonasm. Opusc. Tom. I p. 15 4:
quod ita capiendum est, ac si scriptum esset μή τις εχμα ι δύναι o, vocentioribus quoquo licitum fuit, brevitatis gralia omittore τις post conjunctivum, ubi is antecedente νίλι, vel ε α infinitivi vies iungitur; neque minus justa suit praetermissio vocularum το - ves simplicis va, prassertim quia ι sic demum verborum sensus antiquo infinitivo similior evadit et ille conjunctivus vere tum impersonalis fit, qua- Iis quindo, a uicitur τις, haberi non potest. Dissorunt etiam inter seso λει - τελειωση et χέλει τελειω , quorum priuaestim in Persieere, re mili vovenden, posterius persciet, re retra Dollensen. Germanicam interpretationem adjunxi, propterea quod i Germaniea . suturi periphrasis insinitivum
eontinet, quem ne quis meo argumento adversus me utatur,
hie exprimi oportebati Porro quaeri potest, quid causas
222쪽
su, setir, eum i Graeci dicant et lanω iri, urinen semper εἶχα Λάλη l, nunquam ει- aeqvii dieant quoi in passivo nisi Flam usurpent. Cavsam opinor,hano esse, quod in actions peracta, quo tempore alia inelidabatur sinis tantum terminatae actionis 'a lGraecis consideratur, nihil autem interesse vidotur, diuturna suerit illa actio, an brevissimi temporis. i Quodsi ratio reddenda est, cur in passivo solum in usu sit non
p se, quam obsolevisse hane formam, quam olim exstitisse jam pridem suspicatus sum. Qua de ro alibi fortassa disseram. Postremo non inutilo est, memorare nomina quibus sutura recentium Graecorum a Grammaticis distin guuntur. Sunt autem haec: γ2-l, χελω i, taci, φDI simpliciter a quibusdam appellatur μαωυ, porro πελει γοάηλω, χέλει γ xPo, ελει- ελει νώ- φωμιχι nominatur μελλων αντίστ2 , praeterea πε να τρωγο vel diuta re et bε τω γ 2α ω vel, ο -- ι nuncupatur si δε- λων κοιμητικά, , deniquo γρο μ,3 vel γράφω et α γροφωνῶ γράφωμαι dicitur μευ ini dabunης. ii .i i. i Superest ut do duobus temporibus citerioris Graeari tutis loquar, quorum altorum lieet futurum exactum.' alte rum condit halo vocare. Futurum exactum saeps, ut in
antiqua lingua, Conjunotivo noristi praegressa partieula
quadam enuntiatur U. o. ων EHIδ'σι, moriere,
- - - miSctris. , Est tamen adhuc proprium quoddam ejus temporis exprimendi genus, quo reeentiores non raro utuntur, idqus constati suturo verbi ἔχω, quod praemittitur lati verbo, quod sententia postulat, e. e. εχω τελειω lDj0itiam by Corale
223쪽
μετ' oλίγου mox finivero. in Si vero onuntiatio objectum eontinet, quod ad verbum principale resertur, adllibere licet participium perseeti passivi, velut Irέλω εχτὶ τελει , μύω- το εργου μου μετ ολίγον mox γus meum finiυero. Tem pus conditionale χρόνος ino ετικὸς a me illud voeatur, quod significatu coneriit cum vorbi gallici tempore ejusdem nominis, hoc excepto, quod Graeci unum habent pro duplici Gallorum temporo conditionali. Hujus temporis facilis est compositio ex Imporsecto verbi iaci et iisdem sero verbi sormis, quarum in dilucidando futuro jam
meminimus, quamquam eae formae, quas Grammatici pomticas et vulgares vocitant, quia hilo non quadrant, in hoo tempore componendo non usurpantur. Ne igitur diu lectorcs morer, paucis rem complectar. Si Graeci dicunt αυσο το ς. ελα si 1cirem, dicerem, in his verbis apodosis ita etiam mutari potest, ut ponatur το η ελε εἰπω. Porro constructio ψιππούσα, το 'iuo oφεQI Si po
sem, pronuntiarem aequiparat alteram structuram O, η' ποροωα, τO 'Dελε mo*έ . Eadem vero apodosis Servatur,
si in protasi non imperfectum, sed plusquamperfectum est . C. MN TO εἰχ G , το η ελα si con erissem, dixissem. Denique in passivo αν εζομαν ἀκόμβὶ ὁ συγγραφεύς, το β/i λι- του τ' ελε τελειω dupliciter vertitur: si Diseret ad c auctor, liber ejus absolveretur veΙ absolutatus esset. 'Αυ ἀγαπομνωμευ τηυ ετῆν, Θελε γινώμενα-ντοτε καλελεροι si amaremus virtutem, se re meliores
feremus. Jam si quis emendare volet linguam vulgarem, ei pro Conjunctivo post η ελα, qui, ut ex iis quae superius exposita sunt, consequitur Infinitivi locum tenet, antiquo Infinitivo uti licebit. Itaque enuntiationes, quas attulimus in
226쪽
Seripturae compendiorum explicatio.
R P. Significat superiores editor v.
227쪽
Advolationes criticae in Dialogum.