Jo. Schilteri Institutiones juris canonici ad ecclesiae veteris et hodiernae statum accom[m]odatae

431쪽

velit cedere: piaculumne est hanc volat talem & desiderium' suum pontifici enun cia e ac declarare equidem non arbitror. Hoc tamen jure utimur, ut pontifices sive antistites conditionem ejurationi seu r signationi adjectam, Velut turpem ac b nis moribus contrariam rejiciant, & bene ficium quasi pure ac simpliciter ejuratum arbitrio suo alii concedant, non sine in ' Rgna ejurantium captione: praeterquam si causa permutationis ejuratio facta fue iti

υ - -

Ejurato beneficio M alii collato, omnos jus in novum beneficiarium transit, ne priore vita functo, qui in ejus gratiam xaVit, Vacare beneficium dicatur. Sed hoc ita intelligendum est, si huic novae coli ' tioni posterior consenserit. c. se tibi absenti. depraebend. m 6. Nam eo non acceptante, sed repudiante, potius pristinum jus reti het is qui ejuravit: quas non existente conditione. Ae tametsi juris controversi

io, an ei opus sit nova collatione, tamen curia centumviralis minime necessariam esse judicavit IS 2. Vacat sane beneficium aliquando morte

ejurantis, quamvis alii interim collatum acceptumque fuerit.: idque canonibus at

432쪽

DESACR.ECCLE S.MINIST.LIB.IIX. o' quot pontificiis constitutum est. Primus canon ad eos pertinet, qui cum sint infirma Valetudine, beneficia sua mortis instantis cogitatione resignant: estque expressum eo canone, ut decedente eo qui resignavit, intra viginti dies beneficium, licet prius

' Ι,Vacare intelligatur. An ai

tem hic canon in beneficiis tantum a Romano pontifice collatis locum habeat quaeri solet. Et Decius ex facto consubtus respondit, de pontifice tantum Roma no canonem accipiendum esse, non etian de caeteris antistitibus inferioribus: a quc clis entiant ejus canonis enarratores. Sed Decii sententia, decreto Parisiensis curia post magnam varietatem judiciorum tan-

Veficiorum pe/

433쪽

M Aetna ratio suadet, ut beneficiariis non opermittatur beneficia sua invicem pem

mutare, & de eisdem, ut de aliis rebus profanis, quarum domini mi, inter se pacis.ci. Quo pertinent ea quae de translati neEpiscoporum supra annotavimus libro s. Nam & concilio Turonensi hujusmodi

permutatio prohibita est. c. majoribus. deprab. c. quaesitum. de re. permut. Estque poena jure pontificio in permutantes statuta, ut beneficia sita amittant. c. cum olini. de re permul. Proinde si quibus forte beneficiorum suorum commutatio expedire via deatur, adeundus est superior antistes, coram quo uterque beneficium situm ejuret, non limpliciter, sed ut alterum consequatur. Ac si justam istius commutationis causam esse animadverterit episcopus, b neficia de quibus agitur quasi vacantia ejurantibus ipsis conserre poterit, non aliis ut constitutum est. αα δε rerum permut. Nam nec iis qui expectationum muneriabus a Romano pontifice donati sent, obnoxia esse haec beneficia intelliguntur, quamvis ea Vacare dicantur. tiri de rerum permuri in Q HujuS autem permutationis rara est in veteribus mentio: quia ex cu piditate sacerdotum proficisci credebatur. conci Chalced. nec prisca severitas hoc com

mercii genus recipiebat, quod hodie utialitatis velamento, ut pleraque alia adu

434쪽

DE SACR.ECCLES.MINIST.LIB. IIX. ret brari solet. In recentseribus pontificum

constitutionibus quamplurima leguntur. tu. de rerum permut. sed bonam partem in ' . superiori capite attigimus, de beneficii ratione simplici disserentes, quae cum hac mutua ac reciproca magnam assinitatem habet. Unum hic notandum est, si ex autera parte satis factum non fuerit, quibus forte beneficium traditum non est, aut post traditionem evictum, licere alteri beneficium, quo se abdicavit, repetere. e. cum unia versorum. de rerum permut. c. si beneficia. de praeb. in 6. Quo casu novam collationem non requiri verius est, modo beneficiarius vim non inferat alii, sed authoritate publiaca possessionem apprehendat, c. eum qui. de praeben. in 6. d.c. beneficia

CAP. IV.

geneficiorum

CUm beneficiarius ad episcopalem h

norem provehitur, Vacat ejus benefi-

Idem de eo dicendum est,

435쪽

plures. depraeb. posteriuS Vero ita demum re-

gravis aliqua causa, & necessitas id fieri co- ii φgat. c. singula 8'. distis. Itaque concilio I RChalcedonensi, & quibusdam aliis vetu Vtum est, ne quis in duabus ecclesiis ordia 'netur, quod & in muneribus civilibus ac lyprofanis imperatorum leges prohibent. I. libertus. ad munic. Luit. C. de Ust D. I. . C. qui

436쪽

DLSACR .ECCLE .MINIsT.LI3.IIX. ir episcoporum cujusque civitatis caram. pertinet. ca. sanctorum. 7o. H l. Ingr tiam vero personarum magis quam Ec- , esesiae beneficia coacervare, quamvis Mgenere & doctrina aliis antecellant, pelli- 'mi res exempli, & antiquis canonibus omnino contraria est. Itaque gratiani horum canonum a solo pontifice Rona no cujus voluntas pro ratione habetur, fieri posse constitutum est. d. c. de multa. Atque ita canones prima specie invicem pugnantes conciliari posse Videntur, quamvis alii aliter nodum dissolvant. , Hinc fit, i ut captatores beneficiorum Romam certatim cursitent, praetextu lite- raturae, aut nobilitatis, Vediam a pontia fice impetraturi, quae nemini, quamlubet indigno nebuloni, modo iS numeret, edenegari consuevit. Qua ex re tanta Ecclesiae deformatio exorta est, & pr prie dixerim et νολεθυος, ut nulla vis humani ingenii ad eam indignitatem exprimendam sussiciat. Prodigiosa sane f. res est in ecclesia haec beneficiorum cum

latio, quae sine delectu passim recipitur: nec minus mihi monstIOsi Videntur , qui tot personas in ecclesia sustinent, quam Briareus ille, qui manus centum habuit, ut est in fabulis, aut Geryon quem trium .:D coxporum perbibζHx.

437쪽

appellamus.

Ihil est ab omni ratione alientu' quam eos praefici ecclesiis, qui munus suum negligant. Itaque adversus eos qui assiadui non sunt in ecclesiis sibi commissis, V

xii canones editi sunt. concit. Antioch. conciti MLaodic. concit. Sardi. ct in decret. 7. quaest. I. lc. ult. de clari non resid. Variae item leges limperatorum, quibus nominatim cautum lest, ut absentes clerici si ad ecclesias suas moniti non redierint, beneficia ipsis adumantur. Novel. 6. 8.123. Nec justa est e . rum excusatio,qui vicaria quorundam socerdotum opera in obeundo munere suo' utuntur, cum ipsi eo fungi debeant. c. quia nonnulli. de claris. non refid. Ac indignum est, ut Innocentius ait, condictitiis precbyteris ecclesiam committi. 2I. q.2. can. vlt. Hoc amplius, sit exiguus tenuisque sit x ditus beneficii, ut ex eo se tueri nequeat' clericus, ne hoc quidem casia assiduitatis . Vacationem habe)t, cum ipsi eo beneficio se abdis re liceat. cap. μηροςππε. δε cur. non

438쪽

DE SACR. CLE s. Imrsr.La 3am. isu est Omne siquidem beneficium propter ossicium, laborem,& industriam coi ceditur. Gust. de rescript. in 6. Cessante igia sur causa propter quam datur beneficium, ratio postular,ut a beneficiario id auferatur. Nec dissimilis est clericus ab Ecclesia sita

absens, militiae de seriori. Quare & cii gulum honoris sui eum amittere, & pro ea desertione castigari debore constitutum

esto cau. placuit. 2I. quol. 2. c. pervenit. Πquaesi. I. Incidunt tamen cause interdum Propter quas excusatione dignus sit claria cus, & ab episcopo suo veniam impetram

debeat. Capiricum adhoc. de cler. non resid. cui-iet canon. de elech. in 6. Citra carisam vero

legitimam non licet episcopo Veniam assiduitatis concedere, quamvis Romanus. Pontifex, quem nullae leges tenent, id fa- ciat. Et hac ratione antistites imaginas

tantum quod adcuram onusque attinet & miciliares fiunt, c jusnodi pontifices ac sacerdotes Alexandrum impexatorem creas. Lampridius scribit. Ex quo veluti fonte mala innumerabilia, atque incommoda in Ecclesiam universam quotidibmanant, quae sine horrore maximo referre non postumus. Quid enim indignius est, quam sacris eos stipendiis frui,qui venialiubus diplomatibus, ne dicam vaenalibus, subnixi, de regendis ecclesiis ne cogitant quid- unquam,ut aperte canones Omnes, ' dd i ill

439쪽

Is FR. DUA RE N. COMM. illudere, & contemptui habere videanturgNemo etenim est, quj nesciat eos beneficia reditusque ecclesiasticos locare, & majus

ssissi

s pretium offexentibus addicere consuevis h

sse, non aliter ac quosvis patresfamilias praedia sua, nihil pensi habentes quam huidoneus adfunctionem sacram spiritalem- bique hic redemptor sit, in quem omnemus ' Equod subire eos oportebat, rejiciunt. A tique ita haec geruntur, ut quamviS publice th,ota sint hoc saeculo, ficta tamen magiis , lihi quam facta olim posteritas sortassis exiit vinatura sit. Nihil de fructuum dilapiadatione hic dicam, quos pauperibus distriabui veteres canones jubent. Non enim in tantis vitiis haec scrupulosius excutere animus est: ac per me licet, ut omnem

proventum jactent, profundant, dissipenta De doctrina sane divina,cujus misera plebs mixum in modum famelica est , ab ipsis omnino deserta conquerimur: Illud enim accidit hoc tempore, quod vates futurum praedixerat, Amos 8. Emittam samem in verram : non famem panis , neque sitim aquae, sed audiendi verbum Domini: MCOmmoVetantur a mari usque ad mare, Mab Aquilone ad Orientem circuibunt, quaerentes Verbum Domini & non invenient. Et sane dubium non est, quin haec pastorum ignavia, errorum omnium Mquibus hodie concutitur orbi, magna

440쪽

DE SACR.ECGLES.MINIsr.LI3.IIX. 1 magna ex parte fori & origo sit. 'Nec mirum est gregem perire, qui pastore de- stitutus, luporum insidiis quotidie expo- situs est: Vagos enim quosdam circumforaneos ac mercenarioS concionatores innumero pastorum non pono, quoS longe dateque a pastoribus differre sacris literis edocemur. De his pastoribus vaticinatur Ezechiel. cap. 3 . & ita eos depingit, ut in eo vaticinio nostri saeculi mores velut in speculo quodam intueamur: Verba ejus haec sunt: Vae pastoribus IsraeI qui passte-- bant semetipsos. Nonne gr*ges a past ribus pascuntur φ Lac comedebatis, & l nis operiebamini, & quod crassum erat O cidebatis, gregem autem meum non pas Obatis. Quod infirmum ruit, non cons litastis: quod aegrotum, non sanastis : Mquod confractum est, non aIligastis: Mquod abjectum est, non reduxistis,& quod perierat, non quaesistis: & cum austeritate imperabatis eis & cum potentia. Et dis persae sunt oves meae, eo quod non esset pastor: & factae sitiit in devorationem omnium bestiarum agri. Erraverunt gre-

ges mei in cunctis montibus, & in univem

se colle excelso, & non erat qui requireret,' siqn erat, inquam, qui requireret. Propi i rea pastores audite verbum Domini. Via ι vo ego, dicit Dominus DEUS, quia pro eo

, . quod facti sunt greges mei in rapinam, M