장음표시 사용
451쪽
428 DEFEus Io PARI s. CuRIα no, Aectivis per collationem & praesent nitiinem collatorum M patronorum: nec Eullam eo nomine pecuniam imponere aut i iii exigere posset curia Romana in hoc regno. hQuae omnia & alia pleraque ex lectione tis constitutionum a D. Ludovico editarum ' Iplenius cognosci poterunt: , cujus viri a men quam celebre sit ubique terrarum n imo est qui ignoret
isi VI. His constitutionibus diu observatis, clim curia Romana procedente tem- . Est pore multa adversus eam, de qua diximus, IEcclesiae Gallicae libertatem. moliretur, ut, Carolus VI. rex adhibitis inconsilium pro- tinceribus, antistitibus, coenobiarchis, coli chgiis, universitatibus, & aliis plerisque tam iὶ regni quam Delphinatus hominibus, a no I o6. constitutionem edidit, qua E clesiam Gallicam in antiquam libertatem suam asseruit. Fuitque publicata de m re, & perscripta in actis curiae Partamenti,
VII. Eodem anno 1 o . cum Benediactus pontifex Romanus ejusque administri, satellites ac procuratores magnam pecuniae vim imperarent ac exigerent, antistites hujus regni apud Regem eo nomine conquesti sunt: fuitque res agitata in cu-
ria Partamenti: Ac in ea disputationς mς- 4ξ anorabilis sane & gravis fuit a scholastico
conventu Parisitensii habita oratio dio Octam . ii
452쪽
PRO LIBERTATE ECCL. GALL. ast a Novembris, qua postulabant, ut Rex eas exactiones prohiberet. Idem a gen a xali regis cognitore seu procuratore posti latum fuit: & hoc ampliuS, ut eXacta ob. eam causam pecunia restitueretur. II X. Haec exposita petitaque fuerunt tam a scholastico conventu, quam a regio procuratore praesentibus camerae, ut vocant, Apostolicae ossiciariis, qui tum quicquid visumsibi fuit narraverunt, & in mς- .dium adduxerunt. IX. Auditis omnibus, quorum inter xat, & judicibus in consilium missis, tandem decrevit Curia, ne amatarum, quae diacuntur, nomine, aut decimarum quicquam a Romano Pontifice exigeretur, & obeam causam excommunicati absolverentur. Quae omnia cum plexisque aliis eodem pertinentibus incipso Senatusdecreto plenius describuntur, quod pronunciatura fuit anno 1 o7. II. die Septembris.'
D X. Non ita multo post edictum promulgavit rex, quo decreturi Senatus coi firmatum est: fuitque publicatum in C ria 13. Μ i, I o8 XI. Anno 1 18. mense Martio de sei tentia & consilio antistitum & person P rum ecclesiasticarum regni ad tuendam Ecclesiae libertatem, facta fuit constitutio, lal qua res parioves omnes & gratia apostolica, una curei exactioni curia Romana interdiu
453쪽
43o DryzNsIO PARIs. CVRIAE XII. Eodem amao cum niterentur u qui diplomata regia impetrare, quibus ea constitutio revocaretur, regius cognitor in lCuria Partamenti intercessit, & contradia i i
XIII. Ex his perspicuum est, tam re- ρgem Sc proceres regni, quam ecclesiastici dordinis homines, praeterea regium prOC - εὶ ratorem, & regis consiliarios in Curia Par- nlamenti eosemper spe ctasse, ut libertatem Ecclesiae Gallicae sartam tectam conserva- a
Tent, ab eaque omnem arcerem injuriam.
XIV. Cum in sacrosanctis synodisCoim stantiensi & Basiliensi multa decreta essent. Tum Veteribus canonibus, tum iis de qui bus jam diximus, constitutionibus regiis valde consona: Carolus septimus re pro sente Rege, qui tum Delphinus nominabatur, proceribus etiam regii sanguinis, at ristitibus, collegiis, tum ecclesiasticis, tum scholasticis praesentibus, praeterea auditis oratoribus Iam Pontificis Romani, quam sacrosanctae synodi universalis, tandem e decreta accepit & edicto suo confirmavit, quod vulgo pragmaticam sanctionem appetu Iamus. Gestaque haec sint in civitate Biturigum, anno I 38. XV. Haec igitur sanctio eo majoris ai thoritatis semper habita est, quod a sacro- i δ
sanctis eonciliis, quibus praeerat pontis et Romanus, aut legatus ejusdem, ortum
454쪽
PRO LIBERTATE ECCL, GAtt. a . buerit. Nulla enim de iiS rebus unquam fuerat lex in Francia ante id tempus lata, quae ab Ecclesiia universali authoritatem
XVI. Ex eo tempore regnum ipsum prosperiore semper fortuna, DEI benigniatate usum est, & in majore quam unquam antehac authoritate & Moria, ac etiam rerum omnium copia & abundantia fuit. Quanto autem fuerit hostibus terrori, Aquitania & Normania testantur, ex quibus locis expulsi dejectique sunt. . XVII. Ejus sanctionis observatio ad tres & viginti annos stetit, agiturque nunc quadriennium, ex quo ed in usu esse desiit. Ac interim praefecti sunt ecclesiis, easque sine molestia & interpell/tione rexerunt imiae probitatis gr Vitatisque viri: quo- rum aliqui ob singularem vitae sanctim niam jam fato functi miraculis claruerunt: in ut Michael Andegavensis episcopus, a
chiepiscopus Arelatensis, & alii quampi
rimi. XVIII. Ex horum canonum, decret . rum , constitutionum abrogatione innumerabilia nascuntur incommoda, quae ad quatuor genera posse reserri videntur. Primum est, totius ordinis e caesiastici confusior
Secundum est, patria desolatio ac desertio:
Tertium est, pecuniarum regni exinanitis:
455쪽
- XIX. Ante omnia protestatur Curia se nolle fanctitati, dignitati, honori & a ctoritati pontificis ac sanctae sedis apostolicae quicquam detrahere: quin potius
omnem honorem, reverentiam & o
odientiam, quam unusquisque pius & Ddelis summo Ecclesiae pastori debet, exhiabere parata est, & si quid emendatione diu gnum acciderit, Ecclesiae determinationi. quae errare non potest, subjicere se non re
. XX. Quod ad primum genus incom- modi attinet, satis constat, u electionibus '& collationibu ordinariorum sublatis, reservationes & gratia expectariνη locum ha
beant, si judicia & lites in prima instantia ad
curiam Romanam deVolvantur, mirabia Iem inde confusionem exorituram esse: Totus enim ordo Ecclesiasticus confundiutur,cum sua unicuique jurisdictio non servatur. H. quaest. I. cap.pervenit
nrerum vitetur, & quod suum est, cuique relinquatur, decretum fuit in jam dictis ii conciliis, & a rege constitutum, ut colle- lgia ecclesiastica & canonica, pastoremE Hesiae eligant, praesentent patroni; & o dinarii conferant, & de cauus, nisi sint majores, in prima instantia cognostant. XXII. Dubitandum non est, quin rex, qui praecipuus est fundator, tutor, custos,
456쪽
& propugnator ecclesiarum sui regni, non solum jure possit, sed etiam debeat dare operam, & curare, ut decreta & constit tiones, quibus haud dubie propulsantur ea quae diximus incommoda, diligenter& bona fido observentur. Ac si ob earum constitutionum vel abrogationeni vel contemptum in haec mala & calamitates inciderent regis subditi,jure optimo ipsius 'pena implorare possent. XXIII. Qubd autem electio pastorum ad colle ia ecclesiastica pertineat, eoque jure possint uti absque Romanae sedis onfense, ex eo apparet, quod cum episcopus Ecclesiae sponsus sit, & matrimonium quoddam spiritale inter seipsunt & Ecclenam contrahatur, hecessario consensus E clesiae intervenire debet.
XXIV. Dubium non est quin collegia ipsa, quibus notiores simi personae, id neos pastores ad regendam Ecclesiam multo facilius eligere possint, quam si in
XXV. Postquam persecta absolutaque est electio, proponuntur programmata, invitam & mores electi inquiritur, & antequam confirmetur electio, quisquis inte cedere voluerit, admittitur. Unde satis Iiquet, melius probari & explorari eum,
qui eligitur a collegio Ecclesiae, quat'. si
457쪽
DEFENsIO PARIS. CvM in Romana aula, ubi cognita non sunt ejus merita, promoveretur. ' i XXVI. Cum episcopus selenniter a collςgio eligitur, confirmaturque servat1 programmatum & inquifitionum forma, eo certe major est populi de eo existimatio, magisque eum Venerantur, observant Adiligunt populares, quam ipsis invitis obtrudatur. Ideoque doctrina ejus longe fructuosior est, & ad aedificandum multo essicacior. XXVII. Hinc, tametsi Petrus Christi vicarius esset, & caput Ecclesiae: tamen mortuo Iuda, qui unus erat apostolorum, caeteri omnes pariter elegerunt, & sors c ci t super Μathiam, ut in actis apostolorum legitur. XXVIII. Lucius pontifex RomanuS, vir sanctus & martyr, qui Ecclesiae Romanae praefuit anno as . ita decrevit: Nuulus in Ecclesia ubi duo vel tres ruerint in
vcongregatione, nisi eorum electione can . i
. st illnica preSbyter eligatur. Si verb aliter quis Ecclesiam adeptus fuerit, eo quod per cupiditatem illam acquisierit, atque contra canonicae disciplinae regulam V
rit, expellatur. cap. I. de Hessi in Decretae. .
XXIX. Est & aliud Decretum Leonis sancti & consessoris in haec verba: Nulla ratia sinit, ut inter episcopos habeantur,
qui nec , clericis sunt electi, noc a plobet
458쪽
expetiti, nec a comprovincialibuspis cum metropolitani judicio consecrati.
XXX. Canon' Antiochen. concilii, quod congregatum fuit anno 3 o. sic habet; Servetur autem jus ecclesiasticum, id continenS, non aliter oportere fieri, nisi cum synodo & judicio episcoporum, Melectione clericorum, qui post obitum quiescentis, potestatem habent, eum qui dignus extiterit eligendi & promovendi.
c. episcopo. 8. q. i. XXXI. Alius extat canon concilii Toletani in haec verba: Sed nec ille deinceps sacerdos erit, quem n*c cleruS, nec popu- ius propriae civitatis elegit, vel authoritas metropolitani vel comprovincialium sa cerdotum assensus non exquisivit. c. qui in aliquo. I. i . XXXII. Alius est canon concilii Coi o : II in anni 867. cujus haec Veia ba sent: Promotiones & consecrationes episcoporum, concordanS prioribus concilii , clericorum electione ac de certo episcoporum collagio, fieri haec fancta Syn dus universalis dissinit & statuit. XXXIII. Concilio Lateranens, quod
ab Innocentio tertio Romae coactum est anno Iros. ubi antistiteS Ia36. adfuerunt, certa forma eligendi praescripta fuit: a
459쪽
XXXIV. Prisci Reges cum ecclesias regni sui recte constitui cuperent, hanc providendi ecclesiis rationem quae lectio dicitur, semper maxime probarunt, eamque modis omnibus retinere studuerunt, ut legitur apud Vincent. Specul. histo. lib. 22.e 3. de Clodoveo regum Franciae Christianorum primo, qui anno oo. convocatis in civitate Aurelianensi permultis praesulibus & episcopis, in quibus sanctus Melonus erat,praecepit in praeficiendis p
storibus ecclesiis antiquos canones servari
XXXV. Idem statuit imperator Leo in Cod. Iustiniani. tit. de episc. ct cleri cujus verba haec sunt: Si quenquam vel in hac regia urbe, Vel in caeteris provinciiS, quae toto orbe terrarum dissus se sunt, ad eplic patus gradum DEO authore provehi co rigerit, puris hominum mentibus, nuda electionis conscientia, syncero omnium judicio proseratur, L si quenquam. Od. de
episso. ' XXXVI. Carolus Magnus lib. I. captia ltularium, haec quae sequuntvi constituit v lSacrorum canonum non ignari, ut DE
nomine Ancta Ecclesia,sseo liberius poti
460쪽
PRO LIAERTATE ECCL. GALL. 63 tur honore, assensum ordini ecclesiastico praebem's, ut scilicet episcopi per electio, nem cleri populi, secundum statuta canonum de propria dioecesi s remota personarum & munerum acceptione in ob vitae meritum & sapie'tiae donum eligantur, ut exemplla & verbo sibi subjectis usquequaque prodesse valeant. Quam constia tutionem juris pontificii compositores ii
ter sacros canones retulerunt, & quodammodo consecrarunt. can. Dcrorum. 63. dia
XXXVII. Philippus Deodatus sancti Ludovici avus, cum in suam & diadematis Francisci obedientiam velut divino
quodam fato reduxisset Normaniam, Aquitaniam, comitatum Andegavensem, Pictavensem, Coenomanensem urpne sem & Pontinensem, ante profectionem ultramarinam, constituit. ut ςanonici e clesiarum cathedralium, & monachi coe-hobiorum eligendi facultatem haberent,
& personas DEO gratas & ecclesiae regno que utiles eligerent. XVIII π
antiquis reperitur, permultos fundatores ecclesiarum diserte & expressim statuisse, ut mortuis ecclesiarum praesulibus per electionem ipsis provideatur. Quas fun-