Apologia pro Societate Iesu ex Boemiae regno, ab eiusdem regni statibus religionis sub vtraque publico decreto immerito proscripta anno 1618. die 9. Iunij

발행: 1618년

분량: 58페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

12. Apolog. pro ociet. I E s vrione dici potest. Iuri enim priuatae defensionis nullus: esst locus,vbi vis nulla, ubi praesciis S obuia crat Magistratus legitimi, Regis, inquam, & constitutorum ab eo Magistratuum publica defensio. Neque velim dicant, hos ipsos nullo cotra sciurevsbs,Vi potius omnia, quam . ratione egisse,qui proinde ipsi etiam inprimis in ordine fuerint redigendi. Hoc enimiam non essct seipsum defendere, cd sibili si contra supremum Magistratum ius dicere,Regis ac legitima Magistratus iudicia spernere, eosq; iure suo spoliatos in ordinem redigere, ac denique laesa: Maiestatis reos fieri. Quod absit ut Dominis Statibus sub utraque in montem unquam renerit. . Quod ad causae cognitionem ac legitimum iudici j processum attinet,constat,necessaliam omnino osse Ci- tatione atque audientiam utriusque partis. Nam Vt

et Imperator ait: omnium actionum instituendarum princ ni . pium ab ea parte edictiproficiscitur,qua Prator edicit, em ius

vocando. Vtiqueenim inprimis aduersarim in im vocandus in,idin,adeum vocandus, qui ius di tu russit. Constat autem nos hactenus aDominis Statibus su butraque, prius quam, eam proscriptionis sententiam ferrent, nosquerantorum criminum reos pronunciarent, nec citato , nec auditos esse; imo nec citandi ius habuisic, ut paulo antc relatum est. Non citati igitur, mcc auditi, multo minus comiicti, quomodo iure damnati posurnus cxistimarii Cuiusfanu rei tata vis est visi eo iudici, processu infinita etiam alia crimina nobis imposita fuissent,vel una simplici negatione depelli efficacissime psssent; satis est cnim uno hic verbo dicere, citati non fuimus aut S diti non fuimus; conuicti non sumus: falsa sinit Omnia, quae nobis impinguntur crimina, me que calumnia:

criminationes. .

Sed non minus ex tertio capite, defectu nimirum iustae

12쪽

itinae sententiae,irritum redditur Dominorum Statuum stati utraque contra nos Edictum. Primum: Quia apericPUgnar contraDccreta ipsius supremi Magistratus,visupcrius dictum. Est autem sententiaintiam sine appellati o ne irrita, uando contrias cras constitutiones iudicatur,Vt ait Iurisconsultus. Secundo, quia contra innocentes no Σ, ataclitos, nec conuictos latum, ut dictum, & magis cxse- appellat. Kociatibus patescet. Nam cum ex edicio peremptorio, quod oepropositum GI,ueque in notitiamperuenit absintis con- βα-xatio , nullius momenii esse sententiam constitutiones Eemonstrant,ut ibidem aurisconsultus ait. Tertio, luia in 'aPQ tum praesudicium ipsi, rum etiam Regni communiu statuum latum est Siquidem non contenti Domini statias sub utraque,t f stura aeterna .,utarimi tempora qua silvcro ipsius etiam aeterni latis ius habeant nos ex BoenaiqRegno proscripsisse, cauent insuperaC decernunt, Vtc.

I dictum,ne vel ipsis etiam Rcgni statibus Comitiisque 'publicis fas sit, nos in Regnum postliminio reuocare, aut Vr reuocemur intercedere. Q od quam iniquum,&ipsis legibus ac priiiilegiis Regni aduersum sit, nemo non Vidct. Cum enim par in parem nullam potestarem habeat,nequc subsecuturi quandoque Regni Boemiae status minus iuris habeant, imo multo ampsius, quam praesentes Domini status sub utraque,qui pars tantum quaedam statuum Regni Boemia sunt, manifestum est,praescias eorum Decretu illis praeiudicare nulla ratione pos se, neque adimere eam potest atem,quo minus,si lubeat, futuro aliquando tenas pre Societatem nostram in Regiarim denuo recipiant. Quod si , ut fieri aliquando diuina gratia aspirante potest,uel lii ipsi status sub utraque 'Rcligione sita certo consilio, ac meliori insorinatione accedente,immutata, Catholicam ac Romanam fidem plecterentur,ita quidem, ut uniuersum Boemiae R

gnum

13쪽

gnum ad pristinam atque auitam maiorum fidem rediret, nunquid sao se decreto obligatos putarent, quominus, si ita collibitum esse Iesultas ii Boemiam reducere libere possent' Et quidem existimo, plane decreturos, non minus sibi iuris esse ad decretum illud antea contra Iesiuitas editum clidendum , quam fas esse nunc existimabant id ipsum constitueret. Cum igitur ex his omnibus constet, a Dominis stati bus in hoc exilia Decreto contra nos statuendo male v-surpatam iurisdictionem, praecipitatum temere iudiciti, atque manifeste iniustam sententiam pronunciatam, dubium esse nullum potest, quin id nullum prorsus ac irritum sit ita quidem, ut nullo exceptionis seu appella-- tionis oppositae remedio indiscat nec ullo omnino temporis lapsu conualescere possit.. Nihil hic de inscriptione Decreti, nihil de odio Dominorum statuum sub utraque contra nos,litis, aut controuersiae mouenati S. Vocant se barones, Equites, Pragenses, Montanos , alio que e riuitatibus ablegatos, omnes tres nitosatus Regni socmiae, corpuου es sanguinem Domini de Saluatoris no seri ub utraquesumentes. At quinam sunt istitam arcte inter se uniti Regni Boemiae status 3 Notorium

est scilicet, aliquos quidem professione Religionis Huc

sitas esse,alios Lutheranos,alios Picarditas seu Caluinitastas, Acatholicos quidem omnes; sed alios alia fidei do ctrina imbutos; M adeo quidem tuta Societate inter se obstrictos; ut quorum Religio in eo Regno,tempore, lo-Co, authoritate prior erat, accessione nouae illius societatatis prope sit extincta. Et hi scilicet,sub Religionis specie,adeo belle inter se conspirant; quorum qui praecipui sunt, multo magis ab alijs sibi unitis statibus, quam a nobis Catholicis , quoad fidem dissentiunt ; hi

14쪽

C A p v T II. . , IsSτI s2b utraquesumunt,cumtamen quam plures,ac sere Praecipui illorum, iuxta suamniet, quam ipsi profitentur Religionem, firmissime credant, verum Christi eorpus Vertamque sanguinem tantum a caena sua abcsse, quan-trim coelum a terra distat,adeoque plus in caena non ascii , quam siccum panem , & incrum Vinum;tanto proinde Religionis interuallo ab alijs distantes, quanto ca Itim a terra, Christusque homo a substantia panis & vini cliuident. Quae cani S iam antea sint publice manifesta, tum multo iam minus ulla tergiversatione celari

possunt: quando Galliis Zalenus apud S. aegidium in antiqua urbe Pragens Minister, ipso die festo Corporis Christi huius Anni publica concione ad populum

quae nunc etiam typis expressa prostat; non solum veram & rcalem praesentiam corporis Christi in S. Eucharistia facramento negauitued etiam innumeris insuper blasphemijs ac maledictis Augustissimam hostiam, non solum antiquis Boemiae utraquistis solenni semper cultri venerabilem, sed ipsis etiam Angelis tremendam, pie ac acrilege proscindere non est veritus. Sed his, ut dictum, non immoramur. Viderint sane ipsi quam recte unitos se Status, atq; in unam Religionis Confessionem cor sentientes appellent. Nos iam reliqua prosequa

o felliturprimum ac tertium caput Are

sationis, Ionesiuit ni perturbatores pubi ca tranquillitati dissensione fac dis Idia excitent ta

15쪽

16 Apolog. pro societ. IEs ron esset quidem necesse, speciatim nunc ad singula

a Naccusationis capita respondere, quando praecedet te capite ostensiim, uniuersum Decre tu in Dominorum statuum sub utraq; irritum prorsus ac inane esse,& quaecunque nobis in eo obh ciuntur crimina, sbia negatione sufficienter elidi: attamenne videamur aduersarios fugere Velle potius, quam vincere, ad singula accusationis capita, sigillatim respondebimus. Et primum quidem accusationis caput, his verbis conformare placuit Dominis statibus sub utraque : No:um espa sim omnibus, aiunt,in quantis inclytum hocce Boemiae Eegnum periculis per omnes retro annos , ex quopta illa inspeciem Iehitica Sinai de Tegnumfuit ingressa, versatumperpetu uerit, o quam equentes mutationum vici istudines perturbationesque abierit eaque omnia latus ipsos, pariterque subditos eorum, o. alios Aegni incolas Religionis sub et traque)magno uo incom- me opersentiscere,eaque de causa bona capitaque seua exponere debuisse. Addunt, comperisse ei oscIo,eiu modi aerumnarum nullos maiores authores esse, quam virulentae ipsu. Aeligionis Iesuiticae homines: utproinde quam diu haec Secta in ea Aegnosi ermansura, nunqua pradictis calamitatibus is

imponi, nec pax inregno diuturna es o sit ed tam ipsa Regia

Maiestas quam flatus ipsi perpetuo de ceruicibus cr bonis omnibus t periclitaturi. Huic assino e tertium accusationis caput,in quo Iesultas accusant. o mundi agnares,alios contra alios eoncitare,ac tam intersatus mutuo,praesertim Religionis Prose ione diuersos,quam inter Vagistratusae Abditos dispensones ac dimidia excitare,inter amicos etiambesia conserere, ipsosquesubditos,ac homicidas quoslibet,contra Reges, consilijs, doctrixa: Oollicitationibus etiam 'sitis

gloriae aeterna acquirenia, ac Purgatori ignis euadendi armare oleant.

verum liaec ab hominibus erae ac sincerae Religionis

16쪽

ο loricis, in Desonsoresae propugnatores eiusdem veraefici Ci , non iam recens primum nata, sed iam duduino lim iacia est calumnia. Nam& Christum ipsum Dominum Ita lati olim, cum vita alia ratione neci dare possent, liacos in serunt calumnia : Nanc, inquiunt, nuenimu sub- uerrentem gen: em no bo: dc paulo post: Commoue aiunt,pvulum, cens 'er uniuersam ludaeam: Sed Ac Apostolis iacte in crimen a fidei hostibus impactum. Ita enim Paulum in SiDisperduxerunt tu forum ad Huc es, erentes eos iι Arari ratibm dixerunt. Hi homines conturbant GaItatem Ac . i . o. is Lam. E trursu in alibi. aequontum B unt,inquiunt,qui

rhem conc stant.

Neque vero negandum, tumultus ac dissidia facile nasci, ubi Religionis est dissessio quando pacatis animis audiri verae fidei praedicatio non potest ab ijs, qui false Religionis amore imbuti, Vcrae adci asseclas&propugnatorcs cane peius-angue oderun pS execrantur. Naec ob eam ipsam causam, quod C hristus & Apostoli tam ardentibus animis ac in desesso studio falsam ubiq; Religionem refellerent, veram disseminarent ac propugnarent: hostes fidei potenter coargu cret,ac errori S co- uincerenti eorundem Vitiatam acriter reprehenderent, pccuersasque machinationes irritas redderent, factum est,ut pessimi homines sanctissimos viros extremo habe.rciat odio,omniumq; animos in eorum perniciem coim citare satagerent. Qua de causa ipse etiam Christus, cum saepe necessa rium esse animaduerteret, fidei ac virtutis causa,ab ipsis etiam domesticis Societatis commercio disiungi, discipulos uos allocutus pronunciauit: Nolite arbitrari, quia Mait. o. pacem veni mittere in terram: no veni pacem mittere sedgla dium. Veni en separare hominem aduersuspatrem uum,ctfiliam aduersus Matre uam, o crum aduersi socrumsua,

o inimici hominis domesticitius. , C sed

17쪽

Apolog. pro Societ. IE s v Sed videndum in hac re est, non quid fiat; sed cuius culpa id quod subinde tumultus ac dicti th ex Religionum diuersitate nasci palam cst, accidat. Quis enim nisi impius Christum eiusque Apostolos accuset; quod verae ac Christianae Religionis praedicatione discordias

seminarint, lissensiones ac tumultus excitarint,lites ac bella mouerint,quando laaec quidem ipsis prςdican ti bus omit. v. saepius secuta constat. Quis,inquam, Christum vclut tu'q multus,scandaIi,ac disimh authorem accuset, quod covix nato,Herodes tot innocentes pueros contrucidarit, Mas, i, quot Pharisaei copra dicante fuerint scandaligati,quod ν. ii. Pontifices ac primores Iudaeorum ab ipsis eius miraculis Ioan. ιι.ν. eXecrabile consilium, Christi nefarie occidendi, cepe- in rint, quo uniuersum denique Iudaeorum genus periit: quod fides ac doctrina ipsius,frementibus contra, AI palam tumultuantibus huius mundi Principibus infinitorum Martyrum seges de seminarium fuerit Z Nunquid Apostolos culpabimus, quod ob eorum praedicationem, Iudaei concitatierunt mulieres Eeligi aso honestas, o primos ciuitatis, es excitauerunt persecutionem a s. ': inPaulum o Barnabam,dreiecerunt eos defuit m Du: uod Pseudoapostoli seditionem concitauerunt aduersus Paulum & Barnabam, cum eorundem errori sese opponerent: Quod Iudaei et no animo in Paulum insiurrexerunt, cumque ob veritatis praedicationem ad tribunal raptarunt. Quod ob doctrinam Pauli Idololatriam damnan-AίLis is. tis exclamantibus Ephesiis: c agna Diana Eplesiorum, impletaeis tota ciuitas confusione: dcnique ut alia innumesct is.1ρ. ra praeteream, quod eXClamantibus contra Paulum Iu--.ai.i'. daeis: Hic eis Homo,qui aduersus populum se legem,ct locum hunc docet, O c.commota e I riuitas tota, acta eis concursio, populi' Horumne, inquam, tumultuum ac confiisionum

culpa in Christum & Apostolos conferaturi Ita

18쪽

Ita plane etiam sero habet in proposito. Non nesciunt aduersari)nostri, imG palam subinde, accum do I re confitcntur, minimam Societatem nostram, licet ccmporc postremam, omnisenis tamen Ecclesiae hosti taxas,ac eorundcm p iciosis doctrinis ac machinatio-Hi bus,pro virili,& quae Dei bonitas est, conatu non pro si s irrito murum sepro dymo Dei opponere, ita ut in partibus ni sce potissimum sep intrionalibus docendo, disputaclo, concionando,consulcndo, exhortando , scribendo, Poblice ac priuat in omnem in eo operam Collocet, ut vera ac Catholica Religio conici uetur, propagetur, aci dies magis cissorescat. Hinc sit,ut inimicis fidei in contrarium nitentibus, saepe etiam apertis verbis arma conclamantibus, classi- cuinq; canentibus, stilensiones, distidia ac nonnunquaeriam bella,ac tumulaeas excitentur,praesertim si iniquis eorundem postulatis& conatibus costantius & animositas resistatur. Quod cum accidit, mox aduersaru nostri calumniandi occasionem arripiunt,ac vociferandi, C tholicos, ac praesertini Iesimas,quos prae caeteris scilicet in corde habent, dissensiones ac dis ordias seminare, bella ac tumultus excitare, &c. cum tamen ea dissidio- ' rum culpa aduersariis adhaerea non nobis, quibus cano magis adscribi post unt,quam balanti oviculae, feroci cntis lupi laniena: aut scopo frue metae undique iaculis pceritaeoc confixae iaculatorum cassus labor: cui rerum generi si causa quaepiam assignanda foret, eam Philosophi

pessuam dicerent, non activam. Et vero hanc ipsam verissimam esse eius calumniae Causam,praeter quotidianam experientiam,ipsi etia Domini status,vel hoc ipso satis indicant, quod scio proscri- ptionis Decreto,solos Iesiuitas,non autem alios Religiosorum ordines coprehendere voluerunt. uodadallinae,

19쪽

ro Apolog. pro Societ. IE s vinquiunt,personas Religiosas,Aeligionis Romanae ub una, in

innasseriiser ahbi detentes, ac paci e conuersantes attinet eos hae Patentes non concernunt sed prad Ios solos Iehu ius. Cucinis quia hos solos psi qua scin suismi diis, quibus extinctam cupiunt Rcligionem Catholicam, cili

cacius contrairc existimant,ut caelicquenti ctiam Capite claritissa tescet.

Non negamus, imo grato animi affectu agnosci mus,palamque collaudamus,alias ctiam Religiones pro suis quasque institutis in erroribus ac Ha resibus d cstiu- cndis, Catholicaque Religione apud septemtrionales hosce populos,propaganda utiliter ac strcnue labo 1 are; sed quae tamen de nobis aduersariorum sit existimatio, ipsinici satis intclligunt: neque,Vt Opinor,negabimi, nobis hac in re peculiaria quaedam esse media,praesertim in Calcchismo paruulorum, in Iuventutis institutione, inscriptorum cristicorum, frequetiore clucubratione posita ; quae nobis quidem odium &inuidiam apud Aduersarios augent; illi Sucro suam laudem minimc detrahunt. iniod si DD. status stib utraque nobis etiam hoc tribuendum csie cxistimant,quod iubinde s upremi Magistratus,aut horitato sua legitima pro ossicis ratione interposita,ad tranquillitatem S pacem Reip. rvcndam,

nouis quibusdam rescriptis, novas, aut nunquam in Bocmiae regno antea publica securitatis fide ac promissione roboratas sectas, tum c regno proscripserunt, tum etiam erga contumaces ac rebelles, c5 digna quandoq; animaduersione processerunt; quomodo Fcrdinandus I. Maximilianus II. ac Rudolphus it. la datissima iocinori

ImpCratores, atq; ante hos omnes, Icliuitis qu: dena ncc- dum natis, Ladisi ius sanctie memoria: Bocmorum I CX, .

frequentibus edictis, seditam Piel ardorum, ex co regno proscripserunt, tum illi q: ident deito bis magnifice scia

tiunta

20쪽

C A p v et III. altiorit,sed stipra meritum S conditionem nostram. Nuc HMam enim apparct, laudati stimos istos imperatorcs, ad TQS optime ac in ossicio gerendas Iesultis consultoribus Caiat lic,aut magnopcre usos suis c.

Sed quid si etiam sua his in rebus quandoq; consilia

Ic Oita interposui liciat, an ideo turbatores rcgni ac publica tranquillitatis, litiumque ac dissidiorum dissemina rores iure proclamarentur Z Equidem ita velim, Ad-MCrsarhrem totam accipiant. Aut iusta fuerunt ea Rc- Urim Imperatorumque Decreta, aut intulla. Si iusta cur Cortam conciliatores violata pacis, ac laesa: Rcipiab. accisiantur, dissidio runt pactumultuum cxcitatorum, si icii Lirs inobedictitium contumacia enati sunt, rei a-ς rituri cur non potius,utiparest, in ipsi, inci Regio tum C lictorum temerarios violatorcs culpa conferturὶ Sino iusta;curnon calamos sitos potius, utrumcnses stringunt

aduersaria, ut iniusta fuisse Decreta prius conuincant, quam Autliorcs S suasi, res eorum iniquitatis & violatqPAblica tranquillitatis arguant' Quod si pericula quaedam aut status ipsi,aut corus ab iti ieri clientes ex Dccrctis eiusmodi violatis adieriant,cur nobis,& no sibi si iam potius inobedientiae imputant: cura quae asse turbatae culpam, insontibus turbatores ipsi impingunt Z Cur fas esse non volunt Iesu itis Catholicam S a uitam quondam Poeniorum Rcligionem tueri,quanis bi contra Maiorum supremiq; Magistratus Dccreta impugnatum, atq; si fieri posset, penitus extinctum iri aequum est e ducunt. Quid quod ea contra Pichardos ab optimis Impcratoribus prosccta Decreta, statibus sub utraq; periculosa aut pernitiosa esse nullo modo potueriit, quando eo qui dem tempore, quoc dicta illa promulgata fuerc,roburq;

suu liabuere,Picharditae ipsi vix merebantur pro Incolis

C 3 regni

SEARCH

MENU NAVIGATION