장음표시 사용
131쪽
De Pacta eum Longo hardis inita
stis errorem simoniacae haereseos compescat. me. Quae quidem
ad Seniorem Anastasium jam tempore Iustiniani creatum Episcopum reserri non polIunt, ut primam hanc oblationem suae pastoralis curae offerret, sed ad juniorem Anastasium hoc anno recens electum . Ad eum ergo Gregorius scribens, plura de exacta exhibenda gregi cura pastorali commemorat, quae ibidem videri possunt. I . Anno labenti in provincia Tarraconensi Oscenseconcilium celebratum est , anno I 3. Regni Reccaredi, perasexcentesima trigesima sexta. Canones duos haec synodus edidit. Quorum primo decernitur, ut annuis vicibus quilibet Episcopus Abbates Monasteriorum , Presbyteros , & Diaconos Congreget, ut in ecclesiasticis regulis eos edoceat. Secundo , ut quam maxima diligentia, in vita Clericorum i quiratur, & an eoxum vita sit pura, & casta, ne vide Iicet quovis modo . de eis aliqua suspicio oboriri posset ; hic quefinis sit de rebus hoc anno gestis. JESU CHRISTI s. sys. GRAGORII PAPAE IO.
I. Anno Redemptionis quingentesimo nonagesimo nono , optata diu pax cum Agilulpho Longobardorum Rege , tandem firmata fuit, ad breve sane tempus duratura, idest usque ad annum 6oI., ut epistola S. Gregorii anno sequenti ad Innocentium data indicat, qua haec leguntur. Sollicit dinem pesram desiderato nuncio relevamus, indicantes cum
Longobardorum Rege , usque ad mensem Martium futura quartae indictionis de pace, propitiante , Domino convenisse . Auc si retineatur ignoramus : quia idem Rex obiisse postea
nunciatus es, licet adhue habeatur incertum. At etsi per hiennium tantum duratura foret, pro magno tamen beneficio eamdem Gregorius habuit, gratiasque agens ad Regem Longobardorum haec scripsit. Gratias Excellentiae pepra reser mus , quia petitionem nostram audientes, pacem quc utrisque
esset partibur profutura sicut de vobis confidentiam habuimus
ordinosis . Ex qua re excellentiae deprae ξrudentiam , ct βο-nuatem valde laudavimus , quia paeem dirigendo, vos Deum,
qui ipsius es auctor, amare monssostis . Nam si quod abesse gaudemur facta non fuisset, quid aliud agi debuit, nisi ut
132쪽
eum peceato, ct periculo partium , miserorum rusicorum sanguir , quorum labor utrisque proficit, funderetur Sed ut prodesse nobis eamdem pacem , quemadmodum a nobis facta es, flentiamur e paterna charitate Ialutanter , petimus , ut quoties se occasio dederit, Ducibus vestris per diversa loca , si maxime in bis partibus consituris, vestris praecipiatis episο-
Iis, ut hone pacem sicut promissum es)jummopere custodiant;
in occasiones aliquas non quaerant, unde aut contentio qua dam , aut Ieditist aliqua ; aut ingratitudo nascatur: quatenus voluntati veprae amplius agere gratias valeamar . Lutores vero praehentium, sicut re vera hominer ve iras. in eo quo deineuit affectu suscepimus : quia jusum fuit, ut piros sepienter, o qui pacem Iactam, Deo propitio, nunciarunt, cum charitate oe juscipere , dimittere deberemus .
a. Hanc tamen pacem, quam Agilulphus Rex juraverat , adjediis quibuslam conditionibus, acceptam habuit A nulphus Spoleti Dux ; quapropter in suspicionem Gregorio venit , ne invitus eidem substripsisset, ac dolose agens,
insidias meditaretur, quare Theodorum Ravennae curatorem , ut caveret, admonuit. Indicamus, ait, itaque Arna bum deserpanda pace , non ut Rex ipsius juravit; sed Iub conditi ne , fl sibi in quoddam excessum non fuerit, aut si nuIlus comtra Arogis exercitum ambulaverit , sacramenta praestitisse, aeuod quia omnino iniquum ct dolosum es, nor tamquam si non jurasset habemur : quia in aliquid parum facilem sibi excedendi occasionem inveniet, plus nor , E de eo f/ pecti
non fuerimus, decipiet. Vorentifrida vero ad erius consilium idem Arnulphur cuncta Vit, omnino jurare de pexit. Et ideontingit, ut ex pace, quam multum desideravimus, nos in his partibus nullum remedium habere ρ simus, quia de iisdem hostibus, de quibus iis ecti nuncusque fuimus, adhue imposterum s pecti sumus. Cognostat prcterea gloria pes ,
homines Regis, qui huc transmo funt, imminere , ut in pacto debeamus subfribere : sed recordanter eorum, ρuc Mi-ιu bus a Basilio viro clari mo eonpleta juper nos iu Beati Petri dixisse fertur injuriam, quamvis hoc penitus idem Ag Iulphur negadierit, a Iuscriptione tamen absinere praesidiamur : ne nos, qui inter eum, ct excellenti limum filium nrusrum domnum Exarchum petitores sumus, ct medii, A qqi forte elam jublatum fuerit, falli in aliquo sideamur , c,
133쪽
nostra ei promissio in dubium veniat: si qua de futura
quo absit nec lai fuerit, occasionem iuveniat . qualiter nostrae petitioni e sentire non debeat. Et ideo petimur, ut fleui , ct a praedicto filio nos excellenti O poposcimur . gloria pesra, ea qua nobis charitate unita es, peragat , quatenus antequam homines ipsi ab Arue reversantur, Rex eis sub festinatione scripta transmittat, quae tamen ad nos deserantur. in quibus eis praecipiat; ut nor subscribere non petant . Sed si tantum est, Gloriolom fratrem no Irum , vel de Episcopis unum , aut certe Archidiaconum subscribere faciemus . Haec Gregorius. An vero pax ubique servata suerit , ignoratur; ex Gregorio tamen constat, sub Longoba dorum gladiis eum ingemuisse ; nam Eulogio Episcopo Ale. xandrino scribens ajebat. Peto autem, ut pry me enixius Pe-sra Sanctitas orare debeat: quia ct ρodagra a Ioribus, barbarorum gladiis, ct curarum Urictionibus incessanter promor. Dicendum itaque, vel pacem non suilla a Longoba dis servatam , vel quod vero similius est eam epistolam
ad hunc annum non pertinere, ut notatum est a Muratorio.
3. Cumque BiZacenae provincipe Episcopi , Primatem suum apud Gregorium accusassent , atque is adversus eum sententiam dicturus esset, uti Mauritius Imperator edixerat , Theodorus militum in Africa magister, auri libris iecem acceptis, ne Romani Pontificis judicio Africae Primas sesisteret, effecit; ut in Epistola ad Joannem Syracusanum Episcopum his verbis narrat S. Gregorius. Causam tamen de qua agitur , necdum Sanctitas vepra subtilius agnovit. In quodam enim erimine BFzaoenus Primas fuerit accusatus, oe pii mur Imperator eum juxta saluta eanonica per nos voluit judic ri . Sed acceptis decem auri libris , tune neodorus magisserjilitum obranuit, ut minime fleret. Tamen pii mur Imper Ior adm=nuit, ut transmitteremus , quidquid esset Canonicum faceremus . Sed videntes contrarietater hominum , eamdem causam inire noluimur. Nunc autem idem Primas ali.
qua de consilio suo loquitur: valde dubium es , utrum pure an certe quia a Coepiseopis suis impetitur , nobis modo talia loquatur. Nam quod se dicit sedi Apostolicae subjici: siqua culpa in Episcopis invenitur, nescio quis ei Episopus su
jectus non sit: cum vero culpa non exigit , omnes secundum rationem humilitatis aequalta sunt. Haec Gregorius , qui ad
134쪽
eumdem Joannem hoc anno scribens jussit , ut Lucillum Ia,υ Melitae Insulae Epistopum ob admissum crimen . De Episco.
porum ordine sine cmbiguitate deponeret. Sacerdotes, & Diveonos in crimIne socios gradu suo deijceret, Laicos vero sacra privaret communione , ac MeIitenses ut alterum sibi Episcopum eligerent, admoneret. 4. Cum vero Imperatoris praecepto synodum CPoli Gregorius indictam suisse accepisset Gregorius, ad Eusebium Thessalois Cyriaco in-nicensem Episcopum , qui ad eam vocatus fuerat, litteras ςu dedit S. Pontifex, quibus monebat, ne in ea quidquam , 'Pinconsulta Romana Sede statuendum permitteret, neque Cyriaco CP. Episcopo profanum cucumenici titulum dari permitteret , unde ajehat. Pervenit ad nos, quod Fraternitas
pestra ad urbem Consantinopolim sit convocata, Et quampis piisimus Imperator noster agi illis Uticita non permittat.
tamen ne perversi homines conventus vestri occasione reperta,
aut pro briar nominis seperstitione locum surreptionis requirant , aut ob aliam rem facere Synodum cogitent, quatenuιhoe in ea eauidis machinationibus inducat : quamvis sine solicae Sedis auctoritate, atque eonsensu, nullas quoumque oota fuerint vires habeant: verumtamen coram omnipotenti Deo conrasor, o admoneo, ut nuIlus pesrum illis
quibuslibet suasionibus, quibuslibet blandimentis, quibuslibet praemiis , quibuslibet terroribus teneatur assensus: sed pro aeterni judicii eo deratione a perseus prava desideris salubria ter , ω unanimite vor exhibete , pastorali consantia , atque Aposolica auctoritate fa fulti , praedonem irruentemque Iustum exaeludite, in in dissonem Ecclesiae sepienti non cedite, ne de hac re quacumque surreptione Synodum patiamini . quae neque legitima quidem , nec Θnodus dicenda eseelebrari . Hoc quoque pariter admonemur, ut si forte nuactum de hujus perpersi nominis mentione fuerit, sed de aliare Srnodus forte colligitur: omnis' sitis cauti, circumspecti . vigilanter, atque solliciti, ne quid illis circa jocum aliquem, pel personam praejudicialiter sive iuuite adversus eanoneseenseatur : sed si quid incidensis utilitatis causa tractam dum es. sis causa , de qua agitur , formam accipiat, ut
saluta vetera nulla convellat. Unde iterum coram Deo , ct
135쪽
Iasu Cua. dimur scripto prcsentia aliqua in parte neglexeris, a Pesti . s , Petri lotolorum Principis pace se noverit Iegregatum . N,
ctenus Gregorius ad Orientis Episcopum, ex quibus satis colligitur quanta in Romano Pontifice potestas , & auctoritas esset. De conver- s. Dolorem , quo vel ex harbarorum incursionibus. sione Schis vel podagrae doloribus. hoc tempore afflictabatur S. Crem ti corvino gorius, Capri tanae insulae ad ecclesiae unitatem reditus, ali- IRR M si ' quantui uin lenivit , in quam rem plures extant , ejusdem p - epistolae hoc anno datae. Cum itaque Istriae . & venetiarum Episcopi, eorum plebibus , in schismate ob tria capitula conflato ; hactenus perseverassent Caorlitani . Romani Exarchi proteictione muniti , Gregorii exhortationes & preces spreverant . At mortuo Romano, cum in Exarchatus administratione Gallinicus hoc tempore successisset , ad e Clesiae unitatem redire cupientes, ne id exequi a schismaticis prohiberemur , legatos suos Cpolim Caorlitani miserant quos S. Gregorius Anatolio Rom. Sedis Apocrysario, his ve
his commendavit. Latores praesentium, qui de Hisericorum schismate ad unitatem ecclesiae Deo misserante reversi sunt, multa de pravitate Episcoporum . qui tu illis partibur sunt. conqueruntur. Et quia ea pro re Constantinopolim sesinantes tua sibi petunt adesse debere solatia : Diles ionem tuam his hortamur altibus, ut ei salva ratione solatiari debeat, a que concurrere; quatenus te opitulante, O minus illis fatia
gari . ct quod iusum es facilius valeant adipisci . Gallinicum vero Exarchum rogaverat Gregorius, ut Caorlitanis ad Capra lanis
catholicus Episcopus O dinatur .
ecclesiae unitatem redire cupientibus opem serret . Cumqueis Mauritii Imperatoris decreto prohiberi respondisset; Imper torem quidem jussisse, ne inviti ad ecclesiam redire cogerentur, numquam vero ne sponte redeuntes prohiberentur, his verbis adnotavit Gregorius. Evod autem exemplar juFonis, quae ad
vos pro schismaticorum defensione transmissa est. mihi osendi voluisse , pensare, sollicite duuisma mihi noua excellentia debuit, quia quamvis Iusto ipsa Iubrepta es, non tamen in
ea vobis praeceptum es, ut venienter ad unitatem ecclesiae r pellatii , sed ut venire nolentes. hoc incerto te stre non esin pellatis .. 6. Utque Caprulani. seu Caorienses ab schismatic rum fraudibus, & insidiis in ecclesiae unitate perleverare
136쪽
possent, eos a Concordiensis Episcopi jurisdictione , eui su-
herant, avulsos, proprium Episcopum habere mandavit Iac MDxiniano Ravennatensii Episcopo scribens S. Gregorius jussit, ut catholicum ibidem Episcopum ordinaret , quem eidem subesse voluit, usiquedum Istriae Episcopi, eorumque Metr politanus Aquilejensis Episcopus ad ecclesiae unitatem rediis
ret . Eamque insulam, inquit, in sua diares habeat, quousque ad Mem ectholicam frui Episcopi revertantur, ut oeunicuique ecclesiae Dae Diareeseos jura fervemus, ct desituta spasore. populo non desiit protectio . cura regiminis. Atque
haec sunt Caprulani Episcopatus initia , ut ad rem adnotat Cardinalis Norisius , ac tardius , quam par est, ea usque ad annum 6 Is. circiter Iocasse Daudulum in chronico , cui Ughellus subscripsit, adnotant viri doliti. Caprulanos interea incolas, ut in unitate perseverarent, gravioribus litteris hortatus est S. Gregorius, atque post aliqua. aut in vobis
nune ex desiderio defro gestum se superni respector illas .
tione cognoscimur, qui Moismaticorum inter quos habitatis , pertinaciam refutanter , eoadunari ovili Dominico mentem
prompti σm . ipse rei operatione monstratis . Gibur enim fissura disticet, sanos se velis esse te tantur . reprobanteIerrorem, ostenditis vor amare quod rectum est, deviare quo
7. Ad. Guliarem vero magistrum militum , qui protollendo schismate laboraverat, haec habet : Latores prcsπ-sium de Ipriae ad nos partibus venientes ransa nobis bona gloriae vegirae retulerunt, ut in reddendam nos vobis gratiarum actionem vehementer accenderent. Ognovimus namque, quos
inter euras injunctae vobis gubemanonis tuarum partium, precipum de animarum lucris sollieitudinem habeatis , σisa errantium ereda ad unitatem festuare vos Getesiae revocare , ut quantum ad desiderium defrum pertinet ) nutum illis ab Apostolies segregatum remanere vetitis Ecclesia ; ωπι que vos 'B. Petri Mosolorum Priseipia amor sece derit, ut ovile ipsius, cui a Domino omnes creaturae sunt traditae, summo redintegrare eum desiderio cupiaris. Habe , glorios μώ ex tanto talique opere praefixam de divina retributione fiduciam, in qua νει non Dium nosra adhortatio, sed ct oso cur quoque sermo confirmat: quia is qui convero fe rii peccatorem ab errore viae suae , DI abi 'animam eIM G
litum studium in convi ertendisse hismaticis. I ae. F.
137쪽
morte, ct operiet multitudinem peccatorum . arantalibet enim sit temporalis fruentia, vel certa pro eritas, habes finem suum . terminum mortis: hoc vero quod de animarum Iucris apprehendini; IIudium, tenet fixam spei Dc certitudinem aeteri e scilicet pilae retributionem. Quapropter praemisso paterno salutationis asem , hortamur gloriam Pestram , ut pro unitate Janme dei aetam, quem vobis ibe unitatis aumr tria kμit studiosius peragatis, ε quinque potueritis, in sinum maistris Ecclesiae ab schismatis sui revocanter errore, adhortatione continua sopeatis. me etiam peragentes , ut edi quos ster vos Dominus suo ovili redintegrari concesserit, ita defensionis v srar solatiis protegaris, ut non sit , quo hi, qui adhuc in errore funt positi. repertentes ad salubre consilium valeant applica re . Dum enim vos causas Dei in terra agitis , ipse ch hie actus vestror protectionis suae feliciter ope disponit. o. in
aeterna vobis vita, qu- evitis, pro tanto bono vestra rere butio exi Iet. Hucusque Gregoricis ad militum magistrum . Ita Deus seculares viros, aut etiam milites aliquando excitavit , qui Christiano aestuantes Eelo. praelia Domini preliati sunt, & tamquam murum pro Domo Iiraeis irruentibus hinresibus sesse strenue obiicientes, pro fide vastidissime dimica-τunt , nobilesque de iis triumphos retulere . Id enituit in SS. Prospero . & Hilario viris laicis, quorum opera, stri, Ptisque pravitas Pelagiana, ac Semioelazia , in Galliis de- te ita fuit, atque profligata. Id in Marcellino Militum Tri buno, qui in Africa a Donatistis, eius remissimo judicio causa dejectis, interstimis est, cum inde tamen ipΘ, pro apertaveritate, & errantium animarum salute libenter obiens immensam in coelis sibi se licitatem comparaverit, & de errore de Vidio trophamm si, per astra erexerit immortale . Hinc totlRudum praeconiis extollitur ab Augustino. Alia plura suppe- unt hujusmodi praeclarissima exempla, quae missa facimus.
8. Dum haec S. Gregorius ageret, tantis podagrae doloribus angebatur . ut ad Secundinum monachum striberet.
Scirc te necesse VI Hi earissime. quia tantis podagrae doIor
θαν , tantisque curiarum tumultibus premstr , ut quamvis numquom me aliquid frisse reminiscar, valde tamen me videamV'n esse qui fuerim . Tanta quippe ubique Secundini fima erat, praecipue inter Longobardos, & apud Theodolindam Reginam . ut Paulo teste , δε doloaldum Theodolindar filiam e si hi troci byco a
138쪽
e sacro χnte fuscipere meruerit. Cumque pia stemina etsi Jasu Clin.
schismaticos non foveret, adhuc tamen haereret, nec Gregorii. AN. s99. Papae adhortationibus aut precibus adduci potuisset. ut trium capitulorum condemnationi subscriberct., eodemque luto Secundiuus. Abhas, haereret, ut suam tueretur sententiam suurnisque excusaret errorem , libellum scripsit , quem Theodo- Iinda ad fandium Gregorium misit, rogavitque , ut ad sin- , gula Secundini argumenta responderet , quem laborem li- , ibentissime suscepit S. Pontifex , dummodo per podagrae dori stlores, quibus tunc temporis vexabatur, liceret. IIIud amtem quod excellentia pesra seripsit. ut dilectissimo filio nostro Secundo Abbati, σου ea quae scripsit jubitus respondere
deberemur: quis petitionem illius , vel vepra de xria quae multis esse profutura cognoscit , fl aegritudo non obsideret, du- Gregorii ep.eeret pulponenda ῖ Sed tanta nos podagrae infirmitas tenuit, ad Theod ut non tuum non dictare , sed etiam ad loquendum BD pose liRd- Π
femur.ossurgere , ficu praesentium portitores legati pesri
cognoverunt, qui nos venientes in mor invenerun ,, dbcedentes in summo vitae periculo. atque discrimine reliquorunt. Sed .si Omnipotenti Deo disponente.eonvaluero ad ean
na quae . mibi scripsit Iubtiliter respondebo id tamen perfi-
eere , ob assiduas infirmitates S. Pontifex numquam potuit . 9. Ad Gregorium vero scribens Secundinus, quaestio- Greg. responnes nonnullas proposuerat , num scilicet Orientales ecclesiae epistolam S. Leonis Papae susciperent , ac in Condemna euh ho ib
tione trium capitulorum perseverarent , quibus satisfaciens bate propo. S. Gregorius certiorem reddidit; Orientales ecclesias una cum sitas. quatuor conciliis S. Leonis epistolam quoque admittere, gi; Quintam Synodum cum damnatione trium capitulorum I De animae quoque origine ut sibi seriberetur. , ipetierat Secun.
dinus . Gregorius vero de obscura difficilique quaestione, nil definiendo respondit, id docere sat hahens, homines, cum Originali peccato nasci: ad id vero, quod addiderat Sqcundinus se quamvis quinquagenario majorem , juvenilibus adhuc dei sideriis teneri , ac carnis tentationibus vexari, quod: cum molestissime ferret . ac tene animo desiponderesi, mirm non debere ajebat Gregorius cum ea pateretur . Tanto quippe uti deprecationis molimina ardentius exquirit, inquit quanto. te
caelesti patriae ferventius labiure cognosit . . , Φ, No1 quidem ysi inter homines vivimui, saepe per homines a callido hos Disiligod by Corale
139쪽
Gregorius mittit cum aliis munerihus sacras etiam imagi.
ia Hrs To rateriamur. Vos aurem qui viam vis praesentis, excra hominum frequentiam ducitio, tanto majora certamina /ati ne cesse es, quanto ad dot ipse tentationum magister accedit. Cetera praetereo etsi utilia a Clericis, & monachis assidue legenda ,. ne securitatem sibi ex professione siua promittata. undes ocordia nascitur; hinc majori studio ipsis vigilandum esse docetro. 1 Sacras etiam imagines a Gregorio Secundiuus m. tierat, quas Pontifex mittens, quo cultu ac veneratione habendae essent, eumdem his verbis admonet. Imaginta, quas
tibi dirigendas pet Diacidum Diaconum rogasti, misimus . Umde valde nobis tua postulatio placuit: quia illum toto corde, tota intentione quaeria, cujus imaginem prae oeutis habere de. Merar. M te iam corporalis quotidiana reddat exercitatum . ut dum picturam uum vides. , ad illum animo inardescas .erius imaginem videre desiderat. Abs re non facimur . s teroisibilia inoi ilia demonseramus . Sis homo qui alium ardenter videre desiderat, avisponsa amans videre conatur, E co nigerit eam ad Palneam , uat ad Ecessam ire . statim persiam incedendi se preparat, ut de pisione ejus hilaris recedat. Seio quidem quod imaginem Salvatoris nosri non ideo petis . ut quas Deum colas, sed ut reeordatione Hilii Dei in erius
amore recalesar, cujur te imaginem videre consideras . Ernos quidem non quasi ante divinitatem ante illam proferni. mur , Rd illum adoramm . quem per imaginems. aut natum. aut passum, aut in throno sedentem recordamur : dum
nobis ipsa pictura quasi Friptura in memoriam filium Dei r
ducit , animum nostrum, aut de resurrectione Glificat, aut
de ρ one demulceι. Ideoque direximus tibi senarias duas, imaginem Dei Salvatoris, sanctae Dei Genitricis Mariae . beatorumque Apsolorum Petri Pauli continenter per supradictum filium nostrum diaconum unam Crucem, elaopem etiam pro benedictione a sancti mo eorpore Petri Apso Ioram Principis, ut per ipsum a maligno defensus permaneas, erius Agno munitum te else eredis. Et saperius eadem via sola et Aloem vero , thimἱa , sbracem, O balsamum sancto.
rum mare rum corporibur erenda , iatore praesentium des rente , transmisimus. Hactenus Gregorius ae imaginum usu& cultu , quae pars epistolae, etsi in omnibus sere Codicibus manuscriptis desit, ut notatum est a Maurinis ad hunc Io-Cum , laudatur tamen hic de imaginibus , Iocus a Gregorio
140쪽
Secundo in concilio Romano . tum ab Hadriano primo epi Jasu Cux. stola ad Carolum Magnum pro Nicaena synodo secunda. Ad eumdem Securidinum duos homiliarum libros , quas in
Ecclesia habuerat misit, una cum veste monachali, quibus muneribus tantum virum sibi demereri voluit, quem sciebat tantae auctoritatis esse apud Longobardos , ut eosdem incommunione catholica continere posset. II. Ex Gregorii porro epistola mox relata constat fi- Do Imagia deles tunc temporis ante imagines prosterni consuevisse, & uni cultu
per ipsas Deum precari, & adorare; quod etiam confirma- s. iii 's' tur ea epistola , anno superiori ad Januarium scripta, qua jus si, ut e synagoga Iudaeorum Crucem & Dei Genitescis ima. ginem , cum ea qua dignum es veneratione, auferiret. V rum ne religio in superstitione declinaret, aut ne manufacta christianus coleret , admonitionem adjunxit, in quam sententiam haec adnotat ad Serenum Massiliensem Episcopum
scribens . Indico dudum ad nos pervenisse , quod fratemnitas vestra quosdam imaginum adoratores adficiens, easdem ecclesiae imagines confregit atque projecit . Et quidem zelum vos, ne quid manufactum adorari post , habuisse Iau davimur : ed frangere easdem imagines non debuisse, judica. simus . Idcireo enim pictura in Ecclesis adhibetur, ut hi, qui litteras nesciunt, saltem in parietibus videndo tegant , quae Iegere in codicibus non valent. Tua ergo fraternitas, illasmare , ab eadem adoratu populum prohibere debuit quatenui ct litterarum nesii haberent, unde sientiam Bisoriae colligerent, ct popuIus in picturae adoratione minime pecca
ret: eadem repetit S. Doctor alia ad eamdem Serenum da
ta epistola, ubi iterum ait. Perlatum, inquit, ad nos De ras, quod inconsiderato tela fucrosus Sanctorum imagineI ,
jub βαι quos exeusatione, ne adorari debuissent, eo regeris. Et quidem quia eas adorari Deo ille , omnino laudavimus :flegisse vero reprehendimur. Die, Frater, a quo factum M. cerdote aliquando auditum es quod fecisi. Si non aliud, vel illud te non duuit revocare, ut de pectis aliis fratribus, s Ium to Sanctum O. esse eraderer Iapientem: aliud es enim picturam adorare, aliud per picturae historiam quid sit ad
randum addisere . insta docet imagines antiquitur in ecclesia habitas , unde/ ait Sereni facinus gravissimum in Ecclesia scandalum generasse, irae ut maxima filiorum pars ab ejus