장음표시 사용
151쪽
gratiam Ursicini Tauri innensis Epist. Greg. Tur. δε gloria Marisorum lib. I. cap. I . Chaganus Dalmatiam populatur 4
sibi persuadebat ; hinc Carthaginensem Episcopum ad in net , ut pro grege suo tamquam bonus pastor vitam poneret. Vesra, inquit, eor lingua sicut in credimur magis, ac magis a pravi veris perpetratione coerceat, bonorum praemia , malorum poenas edisserat: ut qui hona mium diligunt, fauem mala pertimesant , ct ab his se, quae Iuut plecteoda conetineant. Nam inter flagelu positos flagellis digna committere, contra scrientem es specialiter f/perbire , ct scpientis acrius iracundiam irritare. Atque es primum genui demeutiae, nolle quempiam a malis suis juste quiescere, o Deum ivjuse a Da velle ultione cessare: Sed quoniam in bis divino adjutorio opus es , injunctis, dilem Frater . precibus , Omnipotentis
Dei elementiam exoremus, ut nos digne fa tribuat emhibere , ct populorum ad haec operanda misericorditer corda compungot .ai. Ad S. Pontificem confugerat Ursicinus Taurinensis Episcopus, ejusque patroCinium imploraverat, ut parochias suae iurisdictioni subtractas recuperaret, neς ossiciis destit S. Gregorius , sed irrito conatu . Querebatur m rito Ursicinus Taurinensis Episcopus, eo quod creato Mauriennae novo Episcopatu, ex suis Parochiis,. inter quas &ipsa Maurienna erat, teste Gregorio Turonensi; insuper, alias Segusiensis Provinciae parochias . Maurianensi suisse addictas . Scripsit pro Ursicini causa S. Gregorius ad Syagrium Augustodunensem Episcopum, & ad Frasscprum Reges Theodoricum , & Theodebertum, ut restituerentur Taurinensi Episcopo ablatae Parochiae , sed nihil omnino prosuit. Gum-tramnus enim Burgundiae Rex , cum eas provincias occupasset, noluit amplius Taurinensi subesse Episcopo, quia haec urbs erat in Longobardorum ditione; itaque tunc temporis proprium habere coepit Episcopum urbs Maurienna. ac Taraniasiensi Metrupolitano. deinde Viennensi subdita fuit. IESU CHRISTI AN. 6oo. GREGORII PAPE I I.
I. Sexcentesimo Christi anno , Chaganus Avarorum Dux , rupto repente foedere, quod cum Romanis inierat Dalmatiam aggressus plures in ea urbes Occupavit, ac totam sere excursionibus suis, incendio , coedibus vastavit; paulopost
152쪽
tamen a Prisco i & Guidone Romanorum Ducibus ex improviso adortus , ad sua redire compulsus est , ad arma tamen Au. o. non multo post rediit, ejusque helli exitum Mauritio Imp. infaustum suis e sequentibus annis videbimus . Eodemque tempore Sclavos Illyricum ingressos ad Italiae , usque fines penetrasse , narrat S. Gregorius ad Maximum Saloni lanum Episcopum scribens. Ad Komanam peniens urbem communis
Iulus Presbγter Veteranus, ita me podagrae doloribus debilem reperit. ut fraternitatis tuae episolis per me reoondere nullatenus valuissem . Et quidem de Sciaporum gente, quae vobis valde imminet, ligor pebementer, consui bor; abfILgor in his, quae jam in vobis patior, conturbor, quia per priae aditum , jam Italiam infrare ea perunt.
a. Interea inter tot vepres, tribulosque , quibus Orien- Eulogiu. talis ecclesiae ager repletus erat, nova Agnoetarum haeresis Agnoeta- exorta est. Docebant A gnoetae Christum secundum humanam rMN errores
naturam multa ignorasse , ac praesertim diem judicii , eo ἴ''μ x ἰ Evangelii loco abutentes. De die illo πems sit, Neque Am se thia=. hi teli Caelorum, nisi solus Pater. Nascentem ha resim scriptis minandia.
suis consutaverat S. Eulogius Alex. Episcopus, ac scripta mittit. sua Gregorio Pontifici examinanda, ac probanda miseerat, Mattia . 36. Pauli exemplum secutus , qui Hierosolymam transierat, ut cum Petro Evangelium suum conferret. Gregorius vero Eulogii litteris, & scriptis acceptis, ejusdem Zelum , & doctrinam laudavit , his verbis. In multis evim eamdem v
stram epistolam ita reperi, se si contra praedictam haeresim
scripta Latinornm Patrum legerem , in quantum potui de sanctiIsimo fratre meo amare , o laudare bonum perpendite,
in cujus ore venerando, Patres, quos multum diligo recognovi . Sit ergo illi laus , fit in ecclesiis gistria, cujus dono adhuc in sede Petri elamat pox Marci, de cujus est,sione spirituitum Sacerdos ad perscrutanda, scilicet ad fausta sanctorum
intrat, .in sancta ecclesia velut an tabernaculo ex verbis prindicationis Biritalia tintinnubula resonant. Recta itaque, palde laudabilis es oestra praedicatio. Sed omnipotentem Dominiam deprecamur, ut diu vos etiam in hac τιta custodiat; m de Dei organo , quod esis, in hoc Mundo latius tox Peritatis sonet. Pro me autem, peto intercedite , ut hujus peregrinationis via , quae mihi asperior facta ess, eum celeritate flutatur: quatenus qui ex meis non valeo ; ex Pesris
153쪽
De obitu Constantii Mediol. Episcopi. I 8 H I s T O R IA
meritis possim ad aeternae patriae promissa pertingere, cum
Caeli civibus gaudere . Inutilem servum prae humilitate se existimans, breviorem sibi vitam optat, dum aliis longiorem desiderat. Epistola altera ad eumdem data; idem retractans argumentum , fusiori stilo eamdem haeresim S. Pontifex confutat, ac Agnoctarum argumentis respondet. At Romae vix interpretem reperiri possie , qui ex Graeco in latinum scripta converteret, testatur . Dum enim non junt, qui sensum de sensu exprimant, Ied transferre hemper verborum proprietarem volunt, omnem dictorum sensum confundunt: Unde agitur, ut ea quae translata fuerint, nisi eum gravi labore intelligere nullo modo valeamus . Plurimos alios libros contra alias haereses scripserat Eulogius ; scilicet contra Novatianos libros sex, librum alterum pro epistola S. Leonis tuenda contra Timotheum , 3c Severum , aliosque Eutychianos, de quibus
I. Ex morte Constantii Mediolanensis Episcopi Gregorii doloribus I uetus accelisit. Optimi quippe Pastoris vices semper impleverat, ut ad Clerum , & populum Mediol, nensem scribens, his verbis testatur. ἁ-utus nos de obitu
Fratris, ct Coepiscopi nostri Cousantii maeror alliciat, pagia nati expure locutione non possumus, sed quam multa bona partes illae in uno homine perPiderunt, utinam vicinae repem tina calamitate non jentiant . Nam quemadmodum follicitus in ecclesiasicae regula disciplinae, pel quam fuerit vigilans,
in tuitione cipitatis vestrae, non habem Ys incognitum. De successore quippe eligendo sollicitus praecipue erat Gregorius, timebat enim ne Agilulphus Rex Longobardorum cui Modiolanensium civitas suberat aut sue secte Arianum , vel
indignum ordinandum curaret : at non eo animo erat Agia Iulphus etsi Arianus, ut ecclesiam religionis causa vexare
vellet, ac plenam in successore eligendo , libertatem Clero, populoque Mediolanensi reliquit, Gregorius interea Clero , populoque scribens, ut dignum sibi pastorem eligerent, his verbis hortatus est . Illud autem, quod vobis ab Agiluia pho indicastis scriptum, dilectionem vestram non moveat. Nam nos hominem , qui non a catholicis . maxime a Longobardis eligitur nulla praebemus ratione consensum . Nec si
alicujus praesumptionis usurpationes crus fuerit, . in locum vel ordinem illum Dcerdotii fuscipimur : quia picarius S. Am-Digiti os by Coo le
154쪽
brsii indiguus epiden er ostenditur, electus a talibus ominatur . Nee enim es, quod vos hac ex causa deterreat , vel aliquain nobis nece sitarem incutiat, quia unde possunt
alimenta S. Ambrosis serpientibus Clericis mini Irari, nibil in hostium locis, sed in Sicilia, ct in aliis Re Vbticae partibYs,
Deo protegente consisti . Juxta Gregorii votum communi Cleri, populique Mediolanensis sus ragio , Deusdedit ejusde in ecclesiae Diaconus in Constantii locum eleelus est ; qu.ae ubi regorio perlata sunt, Pantaleoni Notario scripsit. Ut facta de ejus moribus diligenti inquisitione, num nihil esset, quod
ei ex anteacta vita per sacros posset eauones obviare , mandavit inquam , ut Episcopum solemniter ordinandum curaret . Ex his porro de ordinatione Deusdedit in Episcopum Mediolanensem adnotatis, manifesti mendacii, ac impudentiae arguitur Gothesridus, dum asserere non erubuit Mediolanensis, & Romanae ecclesiae aequalem eo tempore suis te dignitatem , cum luce clarius pateat, cum ceteris totius orbis Mediolanensem quoque ecolesiam Romano Pontifici subi edtainsuisse . Ad fabulas quoque relegandum est , singulare privilegium Mediolanensibus Episcopis a Sancto Gregorio conccLssum , quo, deficiente Longobardorum stirpe , Mediolanensis Episcopus, cum suae provinciae Episcopis Regem sibi eligere possent, potestatem dabat. 4. Hoc etiam anno, etsi continuis atrocibusque podagrae doloribus vexaretur Gregorius, nil tamen de pastorali solli. citudine remisit ; quin tamquam in specula constitutus, si quid in Episcoporum gestis, vel moribus emendatione dignum sciebat, verbo & scriptis epistolis emendare non destitit. Cumque relatione accepisset Lucullum Melitensis olim ecclesiae Episcopum , ob crimina suo gradu dejectum, hona nihilominus ecclesiae adhuc retinere , Romano Siciliae defensori scripsit, ut eum cogeret hona ecclesiae restituere . Nihil proficit Sacerdotum culpar ulcisci, eommissa dejectione crimina vindicare, si eis qui convincente facinore deponunt zr, amisio bonoris solatium , ct casus Di coeperit este compe di qm . a'esus itaque nobis es frater, ct Coetis opus noster Traianus Lucillum, quomdam Insulae Melite, sis Epiθορμω, flagitiis fuis iniquitate perterritum , n n f tum res Ecclesiar, cujus non recur, sed inimicus potius extitit, abstulisse ; p rum etiam plurima eum ejusdem Ecclestae competenm , de
AN. 6OD. Gotheseidus haeterodoximendacium ex flatur de aequalitat Mediol. ec elesiae cum
scopis reprehendit Gre gorius .
155쪽
praeteritis retinere . agine qxi in fabricam, *el farta tecta ipsius, nihil pertulit expendere, sed mente sacrilega fuit totum μιduit compendiis applicare. Et quia grave nimis, ac contra Deum es, ut Da illi dejectist non sit pxna, sed commodum , experieotia tua eum disricte commoneat, ut quidquid obtulit, vel apud se de praeseritis retinet, si ne mstra r situat. βVi si indipia sibi ne uitia negare fora e volverit, quia facile dicitur posse convinci, una cum Reperendi fimo fratre, ct Oepim 'po nostro Ioanne B eusano residens , Iubtili
inquisitione hujus rei veritutem rimare; rua en is probatione
habita, quidquid eum tulisse, vel juppresisse eluruerit, palam
verecundia confusus resiluat, quod inverecunde clam absulit. 'Irum autem praedicti Lucilia filium, similiter tui studii sit admonere , ut quia ct ipse jupradictae Ecclesiue tuliste plurima perhibetur , honesa ea consideratione restituat: alioquin τυνο ,-ibe es judicio praejentandus, ut praecedente jubtili
inquisitione , utrorumque causa paleat uno fine concludi. Marinianum vero Ravennae Episcopum gravibus verbis admonuit , ut Monialem e claustris suis eductam, intra claustra revocaret. Basilium etiam Episcopum , forenses causas actitantem, & apud Prassiectos diu immorantem, inde pelli, ac ultra quatuor dies in Sicilia morari non permittat, Romano
Defensori mandavit . Perlatum es ad nos Reverendi umfratrem nostrum B Iium Episcopum velut unum de laicis in causis secularibus occupari, in Praetoriis inutiliter deservire. Euae res quoniam , c, ibum pilem reddit, reperensiam bacerdotalem annichilas: Ilatim ut experientia tua boe pra ceptum syceperit, eum ita ad repertentim disricta executisne compellat: quatenui ei illic, te in lente , quinque diebus jubqualibet excusatione immorari non Iiceat: ne si quolibet modo eum ibidem amplius moram habere permiseris, cum ipso nos graviter incipias esse culpabilis. Sicque Gregorius ahu- sum improbavit , ut Episcopi pastorali cura praetermis.
fa , e suis Dioecesibus absentes , in Principum aula longas traherent moras, ita ut non semel Aulici Epistopi magis, quam Apostolorum successores dici meruerint, gravissimi criminis rei, utpote ossicii sui desertores, &, residentiae, cui jure divino devincti sunt, violatores, ut viri clarissiminori semel demonstrarunt. Leonem quoque Catanensem lipi.
156쪽
Ileribus conversari, quem hujusmodi urgct dilemmate. Aut enim, inquit , haec fieri ne cHi , ct cuitu ne lectus Debe- menter argueris: aut certe Iuniis rei gusPisi , γ grapiorem erga te videris inducia iovem exigere , cur tantum facinus
s. Quia vero, ex PrKlatorum negligentia, crebra ex riebantur scandala, praecipue ex immatura monachatus pro- sessione, absque diligenti cxamine, ne i inposterum haec fierent S. Gregorius , &ut biennio probarentur . ii , qui monachalem tonsiuram petebant, jussi; Milites vero absque Episcopi consensu in monasteriis admitti prohibuit . Janu rium vero Calaritanum Episcopum admonuit, ne violentiam pati sincret, eos qui ad ecclesiam confugiebant, neque infirmiores a potentioribus opprimi . Innocentio Africae Praesc-dio scribens, cum eodem de Praefectura gratulatur , quam illi aeternae mercedis occasionem esse peroptat; ac de induciis cum Longobardorum Rege initis certiorem reddidit. Quia vero petierat ipsius Gregorii libros idest expositiones in Job, eas mittens, quam humiliter de se ipso, rebusque suis sentiret, his verbis indicat . Euod pero in expositionem S.Iob transmitti vobis eodicem volui iis, de PViro omnino sudio gaud mut , quoniam illi rei eminentiam vestram studere eonficimus , quin nec totos foras pos exire termittat, ct ad cor
iterum secularibus curis dispersos recolligat . Sed si dulcioso cupitis pabulo saginari, Beati Augustini Patriothae pestri vu- stila legite, ad comparationis stiginis illius, nostrum D
furem non quaeratis. Haec ipse : Sane quidem inquit Baronius) e religiosorum manibus neuter horum liber excidere, aliquando deberet, cum ex illis veluti quibusdam funibus retrahatur homo ab exterioribus disractionibus ad fui eon derationem, efficiaturque sui habitator. licet ad disersa peregrinari cogatur. 6. Mortuo hoc anno Fortunato Episcopo Neapolitano, cum de successore eligendo ageretur , factum est , ut alii Ioannem Diaconum eligerent, alii vero Petrum; at Gregorius utrumque ea sede indignum judicans, ut alterum eligerent, Clero, nobilibus viris, ac civibus Neapolitanis scribens jussit; nam ajebat, Ioannem, qui ab altera parte electus es, parvulam habere filiam ex quorumdam relatione cognovimus . Unde si rationem voluissent attendere, nee alii eum eli. Jasu CR
lib. q. c. 7S. De ordina tio ne Pascha.
157쪽
eligere , nee ipse debuerat consentire. Nam qua praesumptione ad Episcopatum audet accedere, qui adhuc longam Iri comporis continentiam , filiola tepe , convincietur non habere ὶ P trus autem item Diaconus , quem a vobis electum aseritis, omnino quantum dicitur, Amplex es. Et nylis quia talis hoc tempore in regiminis debeat arce constitui, qui non δε- lum de Ialute animarum , perum etiam de extrinyeca jubi ctorum utilitate , cautela , Ictat esse jollicitus; bum de eo insuper ad nos pervenisse cognosite, quod jolidos dederis ad Uuras, quod vos oportet cum omui subtilitate requirere, etsi ita constiterit, alium eligite , ct ab hujUm di vos persona sine mora juspendite. His duobus rejectis, Paschasius ad
Episcopatum eleetus fuit, per quem voluit clericis , & pauperibus pecunias erogari, quas decessor illius detinucrat, distributionem hoc modo fieri praecipiens. Volumut , ut
hecundum di tributionem prae ntibus friptis ivertam, coram Anthemio Subdiacono nosero , sine dissicuItate aliqua, frate nitas vestra debeat erogare . Praebendi Daque sunt Clericis sestris per singulor , sicut prospexeritis, flim ιι omni Divina solidi centum : Prauacentibus, quos centum viginti jex esse cognopimus, dandi junt fotidi jexaginta trei, ides medium solidi per singulor : Presoteris, ac Diaconis , O Clericis peregrinis Iolidi quinquaginta ; hominibus honesis, ac egenis, quos publice petere verecundia non permittit, yotidi centum quinquaginta ; itaui quidam eorum ad flet Vlos tremisses, quia
dum ad singulos solidos , vel si obum t erit amplius dimi
suntur . Reliquis pero pauperibus, quι eleem Vinam publiἴepetere cosueverunt, jolidos triginta jex. Ecce nos quantum Gel dari debeat, disribuimus . bed quia , sicut praepidimus , non omnibus aequaliter es praebendum, necesse es, ut una eum praedicto Subdiacono , prout praevideritis, dare singulis debeatis, atque id modis omnibus sudeatis : quatenus hoc, quod alter injuse detinuit, vos devote ae celerius impendendo , ad vestram pessitis applicare mercedem. Ilaec Gregorius
exemplo , & aud toritate sua docens , in quos usus ecclcstieredditus impendi debeant. . Epistolis suis tum ad Francorum Reges, & Reginam Brunichil dem , cum ad Virgilium Arelatens cm Episcopum , aliosque Galliarum Antillites datis , eos S. GregoriuS , ut synodorum celebrationc cleri , populique vita corrigerent, eX-
158쪽
citavit, eui ut morem gererent Gallicani Episcopi, Senonensem Iasu Cux.
synodum hoc anno celebrarunt, cujus viX memoria in epi- Αα 6 o.
stola Colombani Abbatis ad S. Gregorium scripta superest. qua testatur, anno duodecimo post ejus in solitudinem Uosagi transitum, qui sexcentesimo respondere videtur, Gallicanos Epilcopos in unum congregatos fuisse. De fidei, b norum operum veritate tractaturos. Deinde addit, sui quoque gratia in unum convenisse. A Deo gratias , quod vel pro me
de Pashate di utiendo occasio vobis janme facta es fa odi.
Contendit in ea epistola Colombanus, in Paschate celebrando Scororum ritum praelarendum esse, juxta Anatolii Alex. Episcopi cyclum, Victorii vero , quem Gallicana, & Romana ecclesia sequebatur . omnino rejiciendum , aut saltem ut sibi. suisque suam consuetudinem retinere liceret, exoptat, plures deinde quaestiones Gregorio proponiti num scilicet communicare liceret, cum Episcopis per simoniam ordinatis ; aut cum iis, qui post Diaconatum in crimen lapsi fuerant, aut cum monachis. qui prosessionem suam abjecerant. laudat deinde librum Regulae pastoralis, ab eoque , petiit expositiones in Ezechielem, Sc in Cantica . Sen nensem vero synodum Colombani ritum in celebratione Paschatis condemnasse, altera Colomhani epistola ad Bonifacium tertium anno 6o6. scripta indicat, qua rogat. Ur ritum P
Ichar sicut acceperat, per Pontificis judicium posset in sua pe
regrinatione obervare, utpote in duertis locis viventer nutrimolesi ; id maxime habentes in potis . at inter Gallor, sibi liceret tapere cum ecclesiasticae pacis unitate , sicut Sanini Patrer PolIcarpus , ct Anicetus Papa ean' inter Ies fera
Perant. Hac de causa e Galliis pulsius Colombanus Abbas , tum etiam fortasse, quia damnationi trium capitulorum su scribere recusabat ut ex ejusdem epistolis constat ad Agilulphum Longobardorum Regem anno o I a. perrexit, ac Bobiense nionasterium sundavit; ut ibidem dicturi sumus Interea de celeberrimi viri initiis , usque ad hunc annum nonnulla adnotamus. i ri i8. COIomhanus itaque Colomba etiam didius in FIL . 20'.
herma circa annum s s 6., in provincia LIncenirensi natus, gelii
ab adolescentia humanis divinisque litteris a Sileno quodam ad annum edoctus, ad Benchoriense Monasterium trausiit, ubi ab CO 6oo. gale seu Fausto, ejusdem monasterii Abbate, & Fundatore Tow.Xm. V exce- . Digitiros by Cooste
159쪽
AN. 6 O. Colombanus Luxoviensemonali erium aedificat.
exceptus, in monastica disciplina, & divinarum litterarum studio, eousque profecit, ut & Monachorum pater, & M nasteriorum fundator evaserit. Cumque in Bencorions m nasterio, usque ad annum s9o. Circiter perseverasset se in Gallias cum duodecim e Bencoriensibus monachis transiit. ubi a Chil deberto Austrasiae. & Burgundiae Rege i immacum clementia exceptus . in Vos agensem solitudinem pedem fixit , inter Lotharingiae, & Burgundiae confinia, verincastellum , quod Anegrates, nunc Analarce dictum , cum monachis suis hAbitavit. At crescente monachorum numero, qui undique ad eum confluebant, ob vitae sanctitatem, &miraculorum famam pertracti; Colombanus Lux ium .pem transiit, ubi alterum aedificavit Monasterium, cui etiam paulo post tertium, ob aquarum copiam, ad Fontes . dictum addidit, non longe a Luxovio dissitum , ac trium monaste riorum solus Colombanus Luxovii degens Abbas suit; in duobus aliis Priores, qui Monachis prossent destinavit, ac supra sexcentos Monachos, in his tribus nimiasteriis habitasse sertur , quibus regulam S. Colombanus scripsit , duabus quodammodo partibus Constantem . quarum prima de monacho
rum vita agit; Altera de poenitentiis, quibus monachi pro gravioribus delictis, aut etiam levioribus culpis subjicie-hantur . Quaenam Colombani, ac Monachorum ejus in celebrando Paschatis festo disciplina esse , quantaque constan tia, ne pertinaciam dicam ) Hibernensis ecclesiae ritum retinuerint; ita ut coutra universalis ecclesiae traditionem, cum Judaeis aliquando Paschatis festum celebrarent, quando cum luna decim aquarta Dominica dies incidebat, supra jam diximus , cum de Gallicanorum concilio . deque ejusdem Columbani epistola ad S. Gregorium scripta paucis egimus; atque in sententia tua , usque ad obitum perseverasse scimus. Interea cum in Galliis, usque ad annum 6 Io. perseverasset; Τheodorici Regis, & Brn nichildis iram declinans, ac inde ejectus, in Italiam transiit; ac Bobiense monasterium fundavit, ut ibidem diisturi sumus. 9. Ad hunc annum pertinet concilium Romanum. quod tertium dicimus, etsi quartum ab conciliorum edit ribus, aliisque diutum sit, eoque damnatus est Andreas qui. dam qui ab Oriente Romam venerat; inique monachali indutus tunica, haereticus 3c sit sarius detectus est ; de quo haec
160쪽
Gregorius in epistola ad Eusebium Thetalonicensem Epist pum . Nam inter alia, quae Andreas pesine cogitavit, o fecit, eum quam ad nos misisti episeolam ita fui sanit, ut
quicumque eam legeret, vos nee eatholicae, nec recte Iapere evidenter argueret. Ex qua re contigit, ut dum veritatem sudiose quaerimur, ejus quae latebat iniquitar vulgaretur. Iansa in eo reperta furi, quanta nee de scelerato quocumque Laico ermeren r. Insuper in eo concilio concelsa est testandi facultas Probo Abbati Monasterii S. Andreae ad Clivum Scauri a S. Gregorio constructi, vel alterius monasterii Sanctorum Andreae, & Luciae , ut habetur in libello supplici a Pr ho oblato S. Pontifici. Probus itaque hujus monasterii Abbas supplici postulavit libello , ut sibi facultas tribueretur comdendi testamentum . eooue narrabat, se ante hos annos , ex laico ad religiosam transiisse vitam , eo animo , ut in privata cella solitariam vitam ageret, nihilque de honis suis statuisse, cum filium suum sibi haeredem futurum speraret. At paulo post monasterium ingredi, ac Abbatis onus iust, pere coactus suit; Unde ne quod ex obedientia fecerat, sibi filioque suo detrimentum afferret, nunc sibi Abbati co dendi testamentum facultatem petebat, justae autem Expinnulatioui latissa Bum est, ac ut testamentum conderet, facultas eidem a synodo tributa est. Io. Quaenam autem errores Andreas pseudomonachus
teneret, ex Photio scimus , qui de Eusebii Thessalonicensis Episcopi scriptis contra Andream haec adnotat. Euferii Episcopi contra Andream quemdam libri decem, deinde lecti iunt
Eusebii eujusdam, ut dignitore Episcopi , sie ct side orth
doxi . decem libri adverytis Andream quemdam inc um, qui Borum illi feribendorum causam dedit oec. Ex incorruptic
Iarum, seu Aphthard etarum secta Andreas erat . ii autem, ut alias supra adnotavimus, contendebant corpus Christi natura sua incorruptibile sitisse, quem Eusebius Thessalonicensis Episcopus decem libris consutavit, ac quatuor ejusdem hinresis praecipua capita fuisse demonstrat. Primum dum doc
bat corruptionis vocabulum peccato tantum convenire. Secumdo . Corpus Christi, ex ipsa cum verbo conjunctione immoditate , impatibile, & incorruptibile factum fuisse. 3. Adami
Corpus ante lapsum non fuisse natura mortale, & corruptibile . 4. Mundum incorruptibilem esse, minteritus exper-U a tem . Jasu CHR.
Andreas haeis reticus incorrupticola . Not. biblio. tb. Cod. I 62.