장음표시 사용
141쪽
Veneratione S. Greg.sententia. S. Thom. 2.
catholicos ealumnia re fellitur . Concit. Triis dent. Is. F.
vel nune Iludeas esse Bllicitus, atque ab hac te Iraesumptione
compeycas, eorum animos, quos a tua disjunct=s unitate cognoscis, paterna ad te daelcedine, omni a bu, omnique sudio redocare Iesines. Conpocandi enim sunt dispersi ecclesiae filii, eisque ycripturae jacrae es eis testimoniis ostendendum . quia omne manufuctum adorari non Licet; quoniam scriptum est. Dominum Deum tuum adorabis, ct tui Iditi erpies. Ac deinde subjungendum quia picturas imaginum , quae ad aedi. ficationem imperiti populi fuerant factae, ut nescientes titiaras udiam hisoriam laetendentes, quoa actum D discerent, quia
transisse in adorationem videras: ideo commotus es , ut eas imagines frangi praeciperes. Ex quibus hactenus dictis constat primo S. Gregorium imaginum usum laudasse tamquam antiquitus in ecclesia receptum. Secundo S. Doctorem per adorationem ι quam imaginibus exiberi vetat, Iconolatras damnare . qui scilicet supremum cultum Deo debitum lindem exhibent , unde profert illud testimonium Dominum Deum cuum auorabis σc. quem cultum imaginibus catholici omnes , Omnique tempore semper negarunt, ac si quandoque ab ipsis adorandas imagines dictum invenias, de impropria adoratione dictum est, relata , scilicet, ad prototypa adoratione. Audiatur scholae magister S. Thomas , Sanctorum im
gines non absoluta adoratione, etiam inferiori , sed respectiva tantum possunt, debent adorari, Ied adorari non dicuntur
proprie, nee diei eonsueverunt antiquo usu . Ceterum Gregorii mens erga cultum ianctarum imaginum agnosci quoque potest , ex singulari veneratione , quam sacris reliquiis exi. hendam ubique docet, etiam linteis, & pannis, qui super Sanctorum Apostolorum , aut martyrum tumulos positi fuerant; Augustinus ejusque socii, ut sis pra dictum est, Crucem , & imaginem Salvatoris pro sacro vexillo detulerunt , dum Doroberniam ingressi sunt. facta discipulorum , argumenta sunt doctrinae magistri. I a. Hanc S. Gregorii de imaginum cultu sententiam , quam ecclesia catholica semper retinuit, quamque concilium Tridentinum confirmavit, Basinagius reformatae religionis pre-1udiciis praeoccupatus , ut liberius catholicae ecclesiae doctrianam de imaginum cultu in invidiam traheret , non aliam a Malli liensibus venerationem imaginibus exhibitam suisse aiis
142쪽
ait, quam hodie a catholicis probetur, Sicque a S. Gregorio I k,υ Cuzeam improbatam suisse . quam Tridentini Patres probarunt. Αου. sis
Hine disimus , vel in ecclesiae chrisianae sinu imaginum cultores extitisse. Neque fingendum animo , Massilienses illos , quos Gregorius, getor Serenus culpavit, aliam pupis suis De. nerationem impendisse ab illo cultu, qui hodie imaginibus defertur. Nus Icilicet, ct Cereor eis offerebant, oscula umbant , genua ponebant. Gregoriui Iane a Tridentinorum Iemlentia diversus abiis, utpote qui censeat, ad usum dum axat historicum imagines eomparatas esse . Haec tamen falsitatis , aeque ac temeritatis facile arguimus; ac primo Basinagium interrogamus, unde probet Mellitienses iisdem signis, quibus fide.
les etiamnum suam profitentur erga imagine venerationem ,
iisdem inquam signis usos suisse , cum de his altum ubique silentium iervetur. Sed etsi concedamus eadem suisse signa adhibita , in veneratione imaginibus praestanda, quis ignorat , non ex actu externo, exempli gratia, genuflexione ;thuris delatione, Ceret oblatione, sed ex fine . seu actu interno metiendam esse venerationem, quam his signis praest mus Eadem sitit signa a Massiliensibus adhibita, sed dum imagines tamquam Deum adorabant, reprehensione digni erant, eadem ad litheant Catholici, non imagines , ut Deos adorantes , sed in signu in Venerationis, omni culpa carent , hinc genufleetimus Deo, quandoque genuflediimus hominibus . S. Pontifici, Episcopis, quandoque Sacerdotibus, rectene a gumentari potest , ex iisdem signis, eumdem reddi cultum Deo, & hominibus, ne ipse quidem tam stupidus erit, ut haec admittat. Ceterum in imaginum cultu superstitiosiores fuisse Massilienses, cultumque Deo debitum iisdem tribuisse, clare indicant Gregorii vetba , dum adorandas imagines negat, rationem reddens, quia scriptum est: Dominum Deum
ruum adorabis, illi soli servies. Prohibet ergo Gregorius
imaginibus cultum praeuari, quem Deo praestamus, de veneratione debita imaginibus ibidem nihil habet, sed in epistola ad Januarium , aliisque locis supra relatis , suam satis
Clare mentem aperit, dum ait: cum ea qua dignum es peneratione auferret. Crucem scilicet, & imaginem Salvatoris e synagoga . Fallitur ergo , aut nos fallit Basinagius , dum est nullam ex Gregorio venerationem imaginibus habendam esse, ac mendacium mendacio cumulat, dum scribit
143쪽
eeant circa cultum imariginum a
Tridentinos Patres diversam a S. Gregorio sententiam d cuilse . Quid Tridentini Patres decreverint circa imaginum
cultum, ex eorumdem verbis patebit, dum sessione et s. haec
habent. Imagines porro Chrisi, Deiparae Virginis, ct aliorum Sauctorum , in templis praesertim habendus, retinem das ; ei ae debitum honorem , ct venerari'nem impertiendam ; non quod credatur inesse aliqua in iis ditinitas, vel
virtur, propter quam si ut colendae; pet quod ab eis sit aliquid petendum ; vel quod siducia in imagini 1 sis figenda : veluti olim flebat a gentibus , quae in id lis spem tuam collocabant;
sed qzoniam honos, qui eis exhibetur, refertur ad protot a, Vae illae reprae niant: ita ut per imagiuer, quas Uculamur, ct corum quibus caput aperimus , procumbimus, Gripum ad remur ; Sanctos, quorum illae similitudinem gerunt, veneremur . Id quod Conciliorum , praesertim vero secundae Nicaenae Synodi decretis contra imaginum opprivatores es sancitum. Deinde: III, pero diligenter doceant Episcopi, per historias. seriorum nosrae redemptionis , picturir, deIaliis similitudinibus expressas, erudiri, consimari ''pulum
in articulis fidei commemorandis, ct assidue recolendis: tum dero ex sacris omnibus imaginibus magnum Irγctum percipi, non solum quia admonetur populus beneficiorum , ct mune
rum, quae a Gripo sibi collata sunt ; sed etiam quia Dei
per Sanctos miracula, em salutaria exempla oculis sidelium subbiciuntur; ut pro iis Deo gratias agant, ad Sanctorumque
imitationem vitam . morerique suos componunt; excitenturque ad adorandum , ct diligendum Deum, ac ad pietatem colendam . Si quis autem his decretis eontraria d euerit, aut jen-jerit, anathema sit. In has autem sanctas , ct salutares observationes , si qui abusur irrepserint, eos proritur aboleri, jancta Synodus vehementer cupit: ita ut nullae fas dogmatis imagines, rudibus periculosi erroris occasionem praebentes, saluantur. Vuod si aliquando his ortas , ct narrationes S erae Scripturae , cum id indoctae plebi expediet, exprimi, ct
figurari contigerit, doceatur. Oe. Integrum ferre capitulum transcripsimus, ex quo luce clarius patet, non aliam fuisse S. Gregorii, ac Patrum Tridentinorum mentem , ita ut coecutire necesse sit eos, qui aliam Gregorii, & Tridentinae synodi mentem fuisse scribunt, ac proinde commiseratione magis , quam coosutatione digni . I 3. Cum. Di*lirps by le
144쪽
AN. s99. S. Gregorii humilitas iatu', & voces
13. Cum nonnullos advcrsus seipsum obmurmurasse a Joanne Siraculano Episcopo audisset Gregorius, quasi in Missarum celebratione, ritus aliquot ex CPolitana ecclesia in Romanam transtulit Iet, tamquam is, qui Apostoli exemplo sapientibus , & insipientibus debitor erat , ut omnibus fidei sedandisque- suae rationem redderet, hanc pro se ipso Apologiam vulgata rς i ς' 3 ri
vit. Reniens quidam de Sicilia mihi dixit, quod aliqui amici ejus vel Graeci . vel Latini, nescio, quasi sub aelo Sanctae Romanae Ecclesiae de meis dispositionibus murmurarent , diaeentes quomodo ecclesiam Constantinopolitanam disponis com. primere, qui ejur con etudines per omnia jequitur Cui eum dicerem: γιas conjuetudines sequimur re pondit: quia Au Irio dici αδ Missus extra Pentecoses tempora fecistis: misyιbdiaconor 1 poliator procedere : uuia Drie elamon dici: umia orationem Dominicam mox ps canonem diei patuistis . Cui ego reΠ ndi ; sitia tu nullo eorum aliam Ecclesiam jecuti
fumus . Nam ut ullei s hie diceretur, de Hieroso0morum Ecclesia ex Beuti Hieronymi traditione, tempore beatae memst. riae Damasi Potae traditur tractum. Et ideo magis in hae jede illam eosuetudinem amputavimus , quae hic a Graecitfuerat tradita . Cum enim contingeret sepe Graecos homines Ecclesiam Romanam habere Pontisices , ab eisdem aliqua ex Graecorum ritibus illata in eam suisse creduntur . Sed
pergit: Subdiacon os autem, ut spoliator procedere fucerem, antiqua consuetudo Ecclesiae D; t. Sed quia placuit euidamnsro Pontifici; nescio eui, qui eos pesitos procedere praec pit: nam peprae Ecclesiae numquid traditionem a Graecis acceperunt Unde habent ergo hodie, ut Subdiaconi tineis in tuis nicis procedant, nisi quia boe a matre sua Romana Ecelesia pereeperunt orie eIebon autem nos neque diximus, neque dicimus sicut a Graecis dicitur. Quia in Graecis simul omnes dicunt: apud nos autem a Curicis dicitur. O a Populo respondetur , ct totidem picibus etiam Gripe elebon dicitur, quod apud Graecos nulla modo dicitur. In quotidianis autemmis , alia quae dici folent, tacemur : tantummodo Drie Messon . O Gripe elasson dicimus , ut in his deprecationis vocibus paulo diutius occupemur. Orationem vero Dominicam idcirco mox pos precem dicimus, quia mos Aposοlorum fuit, ut ad ipsam Iolummodo orationem oblationis hostiam consecrarent. Et valde inibi inconveniens vi m est, ut precem, fV m
145쪽
Hieronymus ιib. 3. adver sus Pelatium August.hom. a. inter .
scholastiem composuerat, super oblationem diceremus, ct ipsam traditionem, quam Redemptor noser composuit . super ejus
eorpus, ct sanguinem non diceremus. Sed Ο Dominica oratio , apud Graecos ab omni populo dicitur, apud nos vero a Plo Sacerdote. In quo ergo cosuetudines secuti fumus, qui aut Peteres nostras reparaPimus. aut novas in utiles confiniuimVI, in quibus tamen alios non probamur imitari 3 Ergo vestra charitas cum occasio dederit, ut ad Catanen in civitatem pergat, vel in SIracusana Ecclesia, eos μοι credit, aut intelligit quia de hae re murmurare potuerunt , factaeollatione doceat, quasi alia ex occasione eos instruere non
desiliat. Nam de Constantinopolitarea Ecclesia.quod .dicunt uir eam dubitet Sedi Apostolicae esse f/biectam Z quo piissimus Domnus Imperator , ct Irater nosser ejusdem Civitatis Episcopus assidue profitentur . Tamen fli quid boni, vel Vsa . vel altera Ecclesia habet, ego minores meor, quos ab illicitis prohibeo . in bono imitari purasus sum. Stultum es enim , qui in eo se primum existimat, ut bona quae viderit,
discere contemnat.14. Hactenus de his Gregorius, hacque occasione adnotare juvabit, non unam suisse de cantu Alleluia ecclesi, rum consuetudinem , unde Augustinus. Ut autem Allel aper illos solos dies quinquagiuta in ecclesia cantetur, uoueri quaque non observatur ; Nam ct in aliis diebus variis cania satur alibi, atque alibi. Ipsis tamen diebus ubique, ac plura de cantu, & usia Alleluja adnotat eruditissiimus Bona de diis Vina psalmodia cap. I 6. paragraso I7. . Quoad Dominicam orationem ex liturgiis omnibus constat, eam in univcrsa ecclesia, etiam ante Gregorii tempora recitatam fuisse, ut testes sunt Cyrillus Hierosolymitanus , Hieronymus, & Augustinus
qui sermone eta . 'si functificationem , inquit, Sare isti dia
cimus orationem D minicam . De Gallicanis ecclesiis constat ex Gregorio Turonensi . Igitur nihil aliud circa orationem Dominicam statutum fuit, nisi ut quae jam recitabatur, statim post consecrationem caneretur, ut ejusdem indicant ver ha : Orationem vero Dominicam, idcirco m x pos canonem dicimus. . ut ad rem adnotat Hugo Medardus , dum vero ait S. Ponti sex ad ipsam solummodo orationem oblationis h Iliam Aposolor consecrasse, evangelica verba me es G e. non excluduntur , sed aliae orationes a temporibus tamen fere
146쪽
Apostolicis constat, longas preces in liturgiae celebratione fuisse recitatas, ut testatur Iustinus Martyr, his verbis. Emeharisiam .... prolixe exeηmtur, atque ubi ille preces ,
ct ζratiarum actiones absolvit, populus qui ades omnis μι-
sta approbarione clamat dicens amen . . . . Praesidem per
Iiam . . . - qui apud nos vocavetur Diaconi, atque mini Iridi tribuunt. Orationem Dominicam ad consecrandum Christi Corpus, Jc Sanguinem su issicere , ex his Gregorii verbis docuerat Amalarius , de ecclesiasticis Oiliciis lib. 4. Cap. 26. , quod in retractatione oporis ab illo emendatum suisse observat Mahillonius . De Canonis auctore lege Cardinalem Bona de rehus liturgicis lib. 2. cap. II. 1 f. Sciens autem Pontifex in Gallis vitia quam plurima grassari, simoniam scilicet, preposteras ordinationes, ac clericorum cum mulieribus contubernia , Galliarum Epi Icopos suis litteris excitavit, ut iis malis mederentur, litterasque suas ea occasione scriptas , ad Brunichil dem Francorum Reginam , ac ad Theodebertum, & Theodoricum Regem
Cyriaco Abbati deferendas dedit, quem etiam in Hispani rintransire jussit , quem Claudio viro illustri commendavit , cujus viri pietatem erga Deum, & fidelitatem in Regcm , his verbis celebrat . uuia unguenti more bonorum fragrat opinio , vestrae glariae de Occidentalibus partibus , bue que odor retendit. Cujus prosem aure Davitate resemus, muLtum , fateor , quem nesciebam dilexi, atque . intra sinum com dis amoris manu te rapui : nec jam eum nesiens diligebam , cujus Mna cognoveram. aut enim mibi magna intentione notus, Ad corporis Pisione manet incognitus, de eo procul
dubio veraciter dicere possum , quia per ouam illius scio, sed domzm nescio . Magnae autem veprae laudis datur assertio , quod exeellenti Gothorum Regi vepra gloria jed ιlo adhaerere perhibetur: quia dum malis boni jemper displiceant, bonorvor esse certum es, qui bono placuisis . Propterea debitum salusationis alloquium solvens, opto vos in his quae expinis, exerceri : ut in vobis compleatur veridiea Salomonis ilia sntentia , quae ait, Jusorum semita ρ'asi lux olendens proe dit , ct erescit Uque ad perfectιm diem ; post aliqua. Pr ierea dilecti um silium no Irum Cyriacum monasterii nostri patrem, polrc gloria commendamus , ut peractis, quae ei in-
Gallicanis Episcopis scribit de sy
147쪽
JLςu Cu . juncta funi, nulla illum remeandi mora praepediat . Omni-Α9. s99. poten1 Deus cori sis Pos brachii protectione tueatur, O nune glorioses inter homines, O post longa annorum eurrieula imter Angelos esse concedat. Haetenus de Claudi laudibus Gregorius. Porro ob eum dein finem in Hispanias, mi IIum Cyriacum satis constat, ut scilicet Episcopos ad celebrandas synodos provocarct, quibus gratiantia in clero , & populo
vitia emendarentur. Concilium , I 6. In Hispania hoc anno Barcinonense concilium ce- Barcinone lebratum est , in ecclesia S. Crucis Kal. Novembris, anno
se . decimoquarto piissimi Domini Reccaredi Regis ; eique
Asiaticus Tarraconensis Episcopus praefuit , deinde Ugnus Barcinonensis, cum aliis decem Episcopis , cujus concilii quaruor extant canones, quorum dilo primi simoniain damnant. Secundo, pro Chrismate nil accipiatur. Tertio, nulli laicorum ad ecclesiasticos ordiues ascendere liceat, nisi servato tempore a canonibus statuto ; qui aliter gesserit, deponatur , etiamsi in praeposterae ordinationis excusationem prostrantur, vel Regis epistolae, vel plebis desiderium, vel
Episcopi consensus . Quarto , cautii in est . Ut si ρ ιa virgo propria voluntate, abiecta Diculi Pese, devotorum more induta , casitatem servare promi erit, vel fli qui hominum utriusque yexus , pzvitentiae benedictionein expetendo a Sace= dyte pereeperint, ct ud terrena connubis sponte transierint, aut violenter ab Iractae feminae a violatore pudicitia ' se serare noluerint : utrique ab ecclesiarum liminib H expulsi, ita ab omnium catholicornm eommunione sint separati, ut nulla prorsus eis, vel colloquii eonflatio sit relicta . Cum
tantum crimen impunitum reliquissent Galliae Episcopi; eo rum oscitantia in excitavit S. Gregorius, ac datis ad Uigilium Arelatensem , & ad Syagrium Augustodunensem Episcopos 1itteris , ne eam in ecclesiis labem tolerarent , his verbis
admonuit. Commissi ossi ii qualitas. me fratres ehara fimi, in
invocem cogit doloris erumpere. Deinde: Pervenit autem ad nos, Dagriam quamdam, vitam retigiosam, metiatis etiam ve-
in Syagriam Ilibus abfec etiam , poseaque marito violenter esse quod dici Romilium t ' iniquum VI sciatum, nullo vos in ejus desensione d R 'μβ' ιοre permotos. COOd si ita ess, vebementius ingemisco , ne apud Omnipotentem D)minum quod absit mercenarii umetum , non pasoris meritum habeatis, quippe qui in ore
148쪽
Iupi ovem laniavdum sine certamiue reliqVipis. uid eviis dicturi, quamve rationem futuro estis Iudici reddituri, quos stupri scortatio non commodit vos ad defendendum favor , nequa'sam religi si habitur excitavit Z Quos ud tusandam
pudicitiae integri uteis lucerdotalis consideratio non erexit Z et nunc ergo neglectus ad memoriam redeat , Θ Ys recomdario culpar Iollicitet oec. 7. Gregorii sollicitudinem pro ecclesiastica disciplina
tuenda, moribus iue in Hispania reformandis adjuvahat Rc-gis Reccaredi pietas , qui hoc anno ad Gregorium viros religiolos, cum muneribus misit, cui respondens S. Pontifex , ejus lem pietatem his verbis laudavit. 'Beatus vero P trus Ap polorum Princeps, quam libenter munera excellenticvs 'sceperit, iba cunctis liquido vita vestra testatur. Scriptum quippe es: mta jumrum stlacabilia . Neque enim in Omnipotentis Dei judicio , quid datur, Ied a quo datur, a picitur: Hine es enim quod scriptum es : Re exit Deus
aὰ Abel, ad munera ejus, ad Cain autem , ct ad munera ejus non redipexit. Dictarus quippe, quia Dominus rei pexit ad munera , praemisit Iollicite, quia resspexit ad Abel. Ex qua re patenter ostenditur , quia non offerens a munerisbus , sed munera ab oferente placuerunt 3 Vesra itaque oblatio quam sit grata , offenditis , qui daturi aurum, prius ex comversione gentis subditae animarum munera dedisis. βuod vero transmissor Abbates, qui oblationem pes in beato Pecro Apo- solo deferebant, vi maris dicitis fatigatos ex us itinere ad Hispanias remeasse : non munera putra reptaba yiunt , fuspue modum perpexerunt, sed eorum qui transmi si fuerant , condantia ut probata , an scirent sancto desiderio obiecta pericuo vincere, in fatigatione: corporis mente minime lassari . Adversitas enim quae bonis potis objicitur, probatio
virturis ut , non judicium retrobationis. O . Ut vero par pari referret, ad eumdem munera Gregorius misit, reliquias scilicet Sanctorum, de quibu , post praeclaras laudes eidem datas ob conversionem gentis Gothorum , ejus opera & exemplo obtentam , post saluberrima monita , addit. Cupim pamvulam a Sacrati mo B. Petri Apstoli, corpore vobis pro ejus benedictione transmi mus, in qua ine i ferrum de catenis ejus inclusum , ut quod collum illius ad marorium ligaverat , PVtrum ab omnibus peccatis Blvat. Crucem quoque dedi la-
149쪽
S. Gregori finena Mundi adesse suspi
tori praesentium vobis osserendam. in qua Lignum Dominicae Crucis ine , ct capilli beati Ioannis Baptibiae: ex qua semper solatium nostri Salvatoris per interces conem Praecuri oris
ejus habeatis. In fine epistolae: Praeterea trasmisimus clavimaliam a Sacratus o Beati Petri Aposoli eorpore, quae eum digno bonore reposita quaeque apud vos invenerit, benedicendo multiplicet. Haec Gregorius ad Reccaredum Hispaniarum Regem .i8. At inquit ad hunc locum Balaagius Calvinista. Dura sunt auribus verba Gregorii a ferro Petrinarum caten rum Reeearedi eouum ab omnibus peccatis solvi, sed dura sunt duris corde , & obcoecatis , qui Judaeorum exemplo , dum Jesus Christus Redemptor noster dixerat. Hic es panis, qui de Curio descendit. qui manducat bune panem vives in aeternum. Multi audientes dixerunt durus es hie Jermo, uir potest cum capere , sicque Balaagio dura erunt alia Evangelii verba date . eleemosinam , ct ecce omnia munda junt vobis. quibus si ad verba tantum attendas peccatorum remissio
eleemosinam dantibus promittitur, nulla facta mentione decordis conversione, & contritione , de novae vitae inchoaticine , aliisque, quae peccatorum remissionem praecedere, &comitari debent. At haec subintelliguntur, ita ut sicuti per eleemosinam cordis contritio . atque conversio obtinetur , ita per delationem , & venerationem catenarum Apostoli Petri, a Deo impetrare possumus, veram cordis contritionem, morumque emendationem , quibus peccatorum remissio sequatur, addito sacramento, vel in re, vel voto, sed haec su
ficiant ad tollendum Basinagio scrupulum , seu potius litigandi pruriginem . Litteras quoque ad S. Leandrum dedit,
a quo prius acceperat, misitque una cum litteris, pallium, eumque podagra laborantem sublevare conatus est , ac se quoque occupationibus, & doloribus asstidium suisse, in fine epistolae his verbis narrat . Ego autem quanta occupatione
deprimor, debilitate, brevis attestatur epi ola . in qua ei quem multum diligo , parum loquor.
9. Epistola autem altera ad Venantium , uxoremque ejus Italicam , ex ingruentibus undique calamitatibus, quibus totus orbis obruebatur, finem Mundi instare suspicabatur . Quanta autem ipse pateretur, his verbis exponit. Peccatis
150쪽
quod saue rarum es, si de lecto furgere ali Mando potuero: tantis enim podagrae, tantirique molepiarum doloribus premor, ut vita mea mihi gravi stas poena sit . uvotidie enim in dο- Iore deficio , ct mortis remedium expectando suspiro. In elerotero hujus Urbis, populo tanti febrium languores irruerunt, ut pene nullus liber, nullus bervus remanserit, qui esse idoneus ad aliquod O ficium, pel miniserium post. De picinis
autem urbibo fruges quotidie mortalitatis noris nunciantur. Africa autem qualiter mortalitate , ct languoribus vasetur, quanto viciniores esis , tanto credo quod subtilius cogno i iis . De Oriente veret qui veniunt, graviorer dediolationes nunciant ec. Ιia epistola autem ad Eulogium Alexandrinum Episcopum data pcr biennium , se podagrae doloribus ita vexari ait ;ut vix te Stulo surgere posset. Ecce jam bienuium pene empletur , qua lectulo teneor, tanti ue podagrae doloribus Ingor , ut pix in diebra festi, sque ad borarum trium B tium fVrgere valeam. - μοιmque solemnia celebrare . Mox
autem e Ym gravi compelIOr dolore decumbere, ut cruciatum meam ρ' sim interrumpente gemitu tolerare . Evi dolor intemdum mibi lentus es, interdum nimius: Sed neque ita lentur, ut recedat, neque ita nimius , ut interficiat . Unde fit, ut qui quotidie in morte jum , quotidie repellar a morte: nec mirum , quis peccator gravis, talis corruptionis carcere diu teneor inclusus. Unde compellor exclamare: Educ de carcere animam meam ad confitendum nomini tuo . In his angustiis positus, quo magis corpore erat infirmus, tunc spiritu potentior erat , ut quae Pastoralis os scii erant nihil ommitteret, ut fidem faciunt ab eo scriptae epistolae, hoc & sequentibus annis, de scriptis hoc anno jam fortasse brevitatis limites excessimus, etsi multa omisimus . - 2O. Quia vero audierat pestem in Africa grassari . Dominico Carthaginensi Episcopo scribens, quo animo suscipiendum sit pestilentiae flagellum . quis fructus ex ea colligendus , qua ratione consolandi sint, qui in ea periclitantur , his verbis edocet . Euanta in Asticanis partibus Dei irruerit, jampridem eognovimus: quia nee Italia de haeela is percusione es Iibera , geminati in nobis sunt dolorum gemitus. Subdit deinde ut in homiliis , & litteris inculcare consueverat mundi finem imminere, tot enim plagis, tamque assiduis Mundum urgeri videns, ipsius instare finem