Historia ecclesiastica per annos digesta variisque observationibus illustrata auctore Gaspare Saccarello Taurinensi ... tomus primus vigesimus sextus Ab anno Jesu Christi 592. usque ad an. 633

발행: 1785년

분량: 401페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

261쪽

AN. 6 IO. Heraclius Imperator

cum uxore coronatur

Oeeisi in bel

lo inter martyres recena

seri non pansunt Theodorus Bal mon in

sui epist. ad

hoc anno ab.

solvit .

suae administris, ut ibidem idem Theophanes addit. His gestis e Heraclius Regiam ingressus in Oratorio S. Stephani, quod in ipso palatio conditum a Sergio Patriarcha coronatur es. De- Λουa pariter Eudocia, eodem die redimita UI A CUM . Ain-

θο igitur a Sergio Patriarcha coronas nuptiales acceperunt.

torona utraque influitur . Hec de Phocae Imp. interitu , R de Heraclii nuptiis , & inauguratione in Imperium , is auctor. Eademque ceteri scriptores Graeci; ex Africa itaque cum classe CPolim advenerat Heraclius Asricae Praefectus, quem supra diximus ab ipso Senatu ad desectionem fuisse sollicitatum , & ut ad urbem Regiam accederet invitatum . Et s me cum CPolim accessit Heraclius, ab omnibus derelictus Phocas miserrime periit, eadem ipse crudelitate affectus, qua in Mauritium Imp., ejusque familiam usus suerat .

a. De Phoca narrat Theodorus Balsamon eum optasse, ut ii, qui in bello occubuerant martyrum titulo, & honore afficerentur. Episicoeti tamen ejus voluntati restiterunt, Basilii Episcopi auctoritate , qui epistola ad Amphilochium poenitentiae regulas statuit pro iis quoque , qui justo hello militaverant, antequam communionis participes fierent. 3. Usque ad interitum Phocae Nicephorus, Calixti Xantopuli filius historiam suam ecclesiastica in perduxit , ut ipse testatur in fine libri I 8. , qui ejus operis ultimus est . Legitur quidem in ejus historia argumentum aliorum quin que librorum ab Heraclii exordio, usque ad mortem Leonis sapientis Imp. , seu annum Christi 9 II. . Sed haec capita Nicephori historiae addita fuisse constat sub Andronico Seniori, qui exeunte seculo eccletiae I 3. imperavit ab N, cephoro, qui multa etiam inseruit, quae vix alibi occurrunt; at in chronologia digerenda , ut adnotavit Pagius, vix sibi constans est, ejusque errores emendari vix poliant, cum unicum ejus historiae M S. exemplar, hactenus inventum sit, illudque ex reliquiis bibliothecae Mathiae Hungariae Regis , in praeda Turcica repertum, & in Caesarea affervatum, quo usi sunt Latagus , & Fronto Duceus in suis versionibus historiae Nicephorianae . Hic porro Nicephorus, quem Calixti dicimus , alius est ab Nicephoro Patriarcha Constantinopolitano, qui breviarium historicum scripsit, quod a Phocae lin-Di η ZQUI Ou

262쪽

moritur .cbron. Alex.

perio exorditur, ex quo usque ad annum 768. annales illustrabimus. . Hoc anno urbs Regia non solum novum vidit Imperatorem , sed etiam Patriarcham , a quo novus Imperator coronatus est , mortuo enim Thoma in ejus locum , dum adhuc Phocas viveret Sergius successit , auctor enim chrOnici Alex. in diictionis I 3. , hoc anno 6io. haec adnotat.

Hoc anno mense infro, qui Romanis es Martius, die a o. , qui incidit in feriam jextam, moritur Thomas Patriarchaonssutinopolitanus . aa. ejusdem mensis die Dominica terrae mandato. Octavo Artemi st, IIeu Aprilis, indict. I 3. Sabbato magno Constantinopoli Patriarcha ereatus es Semgiu, Magni templi Diaconus Constantinopoli. Ucrum loco Artemisit Octavo, legendum decimo octavo Xantici putat Pagius,

Baronius , qui mendoso Nicephori chronico usus est, annos duos, & menses decem Thomae assignavit; verum ex eodemehronico, & in Graeca editionc Scaligeri anni tres, & aliquot menses tribuuntur. Consentiunt Menologia , & Menea excussa, & ΜSS. , ut videre est, apud Bollandum die a Q. , b. Marti, qua Thomas colitur. Nicephorus Calixti de eodem M in. addit. Thomas Vle domum maximam in aedibus Episcopalibx1 in aedibu, a extruxit, quα d=mus nomen a condisore suo acceptum , in Thama con- hodiernum 93γe diem retinet, ct Thomuitis vocatur. structis. s. Sergius autem CP. Episcopus ordinatus , Praedecensoris sui exemplo , cum Theodoro Siceota amicitiam colui xs uirit inop.or atque ad eum prosectus , ejusdem se orationi commendavit, di natur ,

quem Sanctus Vir Complexus , ut bono animo est et hortatus Theodori o-

est : Idcirco, inquit, tibi juveni tantum Deus onus imposuit, rationibus setit ma ori virtute viribusque ybstineas calamitates m Ie- commend/t

Ilios impendenter, id quod praecessor tuus, sibi praepare nor posse videbatur. Confirma igitur te , ct robustus sis, atque

striliter age. Deo enim consi t. spero adminisrationem tuam, diuturnam, praeclaram fore. Ex eo Iempore majores Pirra1scipiens Patriarcha in suo munere adminiserando recte se gessit, in majore quam praecessor ipsius benevolentia virum sanctames prosecutus. Hunc vero Sauli comparavit Annalium Parens, qui ipso exordio coram Samuele magnum specimen dedit optime administrandi regni, cum esset humilis in oculis suis, nequec teste divina Scriptura esset vir melior illo in Israel. Hinc. Tom.XIII. Κ λ quae Diuitiasti by Corale

263쪽

Jam Cua. quae de Sergio praenunciavit Theodorus , non prophetice Lu. 6io. dicta intelligas , sed quod ita ipse fore speraret: Deo enim confisus, inquit, Spero admini rationem tuam , ct diutum nam o praeclaram fore. Talia namque de ipso sperare cogebat vita Sergii famaque vulgata, & ostensa illa, tunc convenientis ipsum, & sternentis se ad pedes ejus, humilitas.

Verum sicuti Saul, ita & iste in transversum adius, non in eadem qua coeperat animi demissione persistens, in foveam erroris lapsiis, ex eadem, sicut ille, numquam exurgens, pessime periit; ex optimo nequissimus redditus, caput & Dux factus Monothelitarum haereticorum, de quo inserius plura dicenda erunt. Coneilium, tr. Cum Mellitus Londoniae Episcopus, Romam , de ne- Rom. pro cessariis Ecclesiae Anglorum causis, cum Bonifacio tractatu- Angli rus advenisset; accidit, ut Romae Bonifacius Synodum Episcoporum Italiae . de vita monachorum, & quiete ordinaturus coegi fiat, cui inter alios Mellitus adiit, anno octavo

Imperii Phocatis, Indictione decima tertia , Iertia die Kalendarum Martiarum : sicque factum est, ut in Britanniam reo diens Mellitus, synodi Romanae decreta deserret, una cum

epistolis, quas idem Pontifex Archiepiscopo Laurentio, iaClero universo , Edilbertho etiam Regi, atque Genti Anglorum direxit, ait Beda. Hujus concilii adta, sicuti & epistolam Bonifacit quarti ad Ethilbertum Regem, deperditam credidit Baro uius, & synodo causiam dedisse Melliti consultationem , adnotavit, utrum scilicet ecclesiae consecrationem miraculo peractam rata habenda soret, cum etenim Ethel-bertus Rex monasterium extra Londinenses muros , in hoonorem Beati Petri aedificasset , apparens Apostolus cuidam piscatori dixit, se Episcopalem benedictionem praevenisse, ut in vita Eduardi Anglorum Regis a Baronio hoc anno, &a Bollando aliisque narratur. Post Baronii mortem, cum Holstenti opera. tum Bonifacii synodale decretum , cum etiam ejusdem Pontificis epistola ad Ethelbertum Regem , data in lucem prodierit , aliam omnino causam in synodo agitatam fuisse scimus , quam scilicet clerici adversus mo-s1 nodi de- nachos excitaverant. Eui zelo magis amaritudinis , quam cretu m in o dilectionis inflammari, monachos arcere nolebant ab admini- On cho' fratione Sacramentorum , dicentes quia qui Mundo mortui

m g - - Iuni , Deo Sacerdotalis officii potentia indignοι,

neque

264쪽

neque paenitentiam, neque chrisianitatem , ides baptismum largiri posse, neque absolvere per Sacerdotalis incit dioinitur

sibi injunctam potesatem. Sic enim Clericorum sententiam exponit synodus; Sed omnino Iabuntur . ait decretum : Namst ex hac causa deferes de muti vera praedicarent, Apostolicae compar Iedii beatissimus Gregorius monachico cultu pollens ad summum nullatenus apicem eonscenderet . Euoniam quidem

haec ostatim fungendi, lieaηdi, solvendique potestas a Deo famina conceditur. Augustinus quoque ejusdem sancti simi Gregorii discipulus, Anglorum praedicator egregius , ac Pann9niensis Martinus beati unus, cujus sanctitatis fama longe , Iateque diffsa totus personat mundus ; alii quoque jam plurimi iuncti simi praetiosi mo monachorum habitu fulgentes, nequaquam avnvio p ntificali subarrarentur, si quia monachi fuerunt, praedictis uti probiberentur . Quare post aliqua: Tantorum , inquiunt, mirum inllituri exemplis , quibus peris ι imum es refragari. credimus a Sacerdotibus monachis ILgandi Dipendique o ium Deo imperanse haud indigne admiani drari . si eos digne contigerit ad bdie ministerium jublimari.

Hadienus synodi decretum . quod ab Ivone integrum re se tur. & apud Petrum Damiani ad calcem opusculi 28. Iegitur , ubi sacramentorum administrationem monachis, aeque

ac clericis, licitam esse probat. . In Bonifacii autem epistola ad Edelbertum scripta , quam una cum synodi decretis in Angliam missam fuisse narrat Beda , in ea summus Ponti sex Regi significat, se omnia libenter concessisse . quae per Mellitum petierat, nempe ut ecclesia beatorum Apostolorum Petri, & Pauli, quam Do-roherniae a fundamentis excitaverat, ubi Deo dilectus Augustinus, jam requiescebat, Apostolicis privilegiis munita perpetua libertate frueretur, secus attentare audentes anathematis vinculo subjicit: monasterio ibidem aedificato Joannes praeerat, qui Petro successerat. 8. Columbanus in Luxoviensi monasterio , cum suis monachis quietam vitam, familiaritate & amicitia Theodorici Regis ejusque protectione innixus,hactenus duxerat,quem etiam saepe adibat, ut ejusdem se orationihus commendaret. Colum-hanus vero de Regis salute sollicitus, ut tandem, dimissis concubinis, justum iniret matrimonium hortabatur. At sa-Κ k a luber-Jasu CHR.

Bonisaeli mpistolae ad

Ethelber tum Regem

pro mona

sterio S. Pe tri .aeda lib. a.

cap. q. S.Colombaanus a Brunt. ehilde exa gitatus a

265쪽

luberrima Columbani consilia iram Brunichil dis Theodorici

amitae in sanctum.virum excitarunt, nam stiperba stoemina, dominandi cupiditate obcaecata, cum timeret, ne Theodoricus legitimam uxorem duxisset, sua dignitas, & auctoritas minueretur, foemineo agitata surore sanctum virum persequi exagitareque coepit; ita ut Luxovio abire, cum suis monachis cogeretur, ut fusiori stilo auctor vitae persequitur. 9. Luxoviuin itaque egressus vir sanctus, militari custodia ductus, per Vesontiorum, Augustodunum , & Avallo,nem, Nivernum pervenit; deinde per Ligerim Aurelianos, ac Turonos transiit, ubi a Leopario eiusdein urbis Epilcopo benigne exceptus, S. Martini sepulchrum videre meruit, cujus non solum vitae sanctitatem imitabatur, sed etiam miraculorum fama, . ac ubique morbos curasse , ac vexatos a

Doemone eum in itinere . libera ite narrat Jonas in ejus vita . Atque ad Clotharium Chilperici filium , Francis ad Oceanum positis imperantem prosectus , in ejusdem Regno sudsidere recusiavit, ne sorte cjus causa adversus Clotharium Theodoricus irasceretur , aut civile bellum excitaretur. Quare ad Theodebertum perrexit, a quo benigne exceptus, etsi ei suisque monachis locum obtulisset, inde tamen migravit, 3c ultra Rhenum progressiis, ad locum , qui Tucconia dicebatur substitit prope Tigurinium Lacum . Sunt etenim ibidem via cinae nationes Mevorum . Vuo cum m raretur, ct tu er ba

bitatores loci illius progrederetur, reperit eos sacrificium profanum libare velle , passique magnum, quod vulgo crepam P cant , quod viginti modios amplius , nec minus capiebat ,

eerevisia plenum in medio positum. Ad quod pir Dei acce fit, scisitaturque quid de tuo fieri pellent. Aiunt illi δε Deo

jiso madono nomine , quem Mercurium c ut alii Munt aurumant esse, libare pelle . Ille autem pesserum opus audiens, vas insiliat, miroque modo vas cum fragore digpolvitur, per frusa dividitur. Has ergo dum rapido, eum liqvore ce-repisse prorumpit, manifeste es datum intelligi Diabolam in eo vase esse occultatum, qui per profanum liquorem caperet animar lucri antium . Videnter autem barbari, strepefacti, Hunt magnum pirum Dei habere halitum, qui sis posset distyolvere Pas ligaminibus munitum . Calligatos ituque Evangeticis dictis, ut ab his segregarentur Sacrificiis, domum rerire

266쪽

imperat. Multi enim eorum, tunc per 'D. C lumbani fore Disel d=otrinam ad C risii fidem conpers, bapti um Iaut coms tui : clior quos jam lavacro aluus s error detinebutprofanus , ad exitum evangelicae doctrinae monitis suis , ut bonus pastor , Ee Heliae sinibra red/cebat. In sequentem usque annum illic moratum esse Columbanum , auctor ostendit . Quae autem antequam recederet, Theodo berto Regi , jam adversus fratrem bello certanti suas rit, filo loco dicturi sumus. Hactenus Jonas in vita S. Co- Iumbam , quae anno superiori , aut currenti 5 Io. contige-Tunt , quam ultimam peregrinationem ad Lacum Turicinum vulgo durich , distinctius describit alfridus in vita S. Galli cap. 4. , & sequentibus, qui post narratam aliquorum conversionem, addit. Post haec permansit ibi beatus Columbanus , cum commilitonibus suis tribus annis, ab anno scilicet sexcentesimo decimo ad 6I3. Io. Hoc ctiam anno 6 Io. , qui ab Hispanis aera sexcentesima quadragesima octava notatur ; UVittericus Uisigothorum Rex in Hispania . postquam regnasset, ut habet Isidorus in chronico annos septem, inter epulas interfectus gladio periit, additque Gundem arum eadcm aera 6 8., currenti anno, eidem successisse. Primo ejus Regni anno celebratum est Concilium Toletanum tertium, ut legitur. Sub die Io. I. Novemb. anno Regni primo pii stat, atque glorios imi Gundemari Regis aera 648. . Celebrandae synodi causa fuit, quod nonnulli Primatum Toletanae ecclesiae in tota Carthaginensi provincia negabant, quasi Carpetaniae tantum provinciae Metropolis esset , argumentum inde ducentes, quod in alio Toletano concilio, Euphemius Toletanus Episcopus Carpetaniae provinciae Metropolitae se subscripserat , quod per modestiam tunc factum, Toletanae ecclesiae juribus praejudicare non poterat . Hinc Episcopi in hoc concilio , hoc unum egerunt , ut profiterentur ecclesiam Toletanam Carthaginensis provinciae Metropolim esse , eamque dignitatem antiquitus habui si e , cujus decreti haec verba sunt. Ou-

venientibus nobis in unum pro religione , ct fide quam Cbris' debemus, placuit, ne quid ultra in nobis obsurd Gu, vel illicitum ortiatur, alterna collatione decretum jus maepromulgare Ien tentiae ; quo perspicue clareat inter nos ordo,

ac disciplina Ecclesiusticae dignitaris, unodicatur fraternae

itterici

obitus , cui Gundemarus succedit. concit. D. Iet. III.

267쪽

AN. 6IO. De Primatu

Toletanae cc.

etesiae in tota Hispania. a 6a HIs TORI Aeoncordia pacis. Tali ergo dispositione necessarium contuentes, ob studium nostri ordinis, communi electistve decrevimus, conis

gruum esse provida disepositione judicium, fatentes hujus sa

crosanctae Toletanae Ecclesiae sedem Metropolitani nominis ha. here auctoritatem , eamque nosris Ecclesis, honoris anteire potesate, ct meritis. Quam dignitatem antiquitus obtinuisse addunt, ac ut prima ab omnibus per totam Hispaniam adnosceretur , jubent; Deinde . Facta Oblitutis facerdotum iu urbe Toletana, sub die I o. Kalendarum Novembrium, anno

regni primo pii simi , atque gloriosi simi GVnde mari Regis .PEra DCXLV III. Synodi sententiain Gundem arus regio diis plomate confirmavit, cui Episcopi viginti sex subscriperunt.

quorum primus Isidorus sic habet: Ego Uydorus Hispotiensis ecclesiae provinciae Baeticae Metropolitanus Epi opus, dum in urbem Toletanam pro occursu Regio advenis em , agnitis his constitutionibus , assesum praebui , atque subcripsi .

Sequitur Innocentius Emeri tensis Metropolitanus Lusitaniae , iisdem verbis, deinde ceteri. Ut autem Toletana ecclesia primatum haberet , non solum in Carthaginensi provincia, sed in tota Hispania, ab ecclesia Romana id obtinuisse dubitari vix potest . Quando id eidem ecclesiae tributum fuerit, in obscuro est, ac id se ignorasse fatetur Baronius; Garzias quidem Loasia, aliique Hispani, ab Apostolo Petro Primatum per totam Hispaniam Toletanae ecclesiae concessum fuisse scribunt , atque Anacleti, & Aniceti Romanorum Pontificum epistolis, & auctoritate confirmant; at cum eas ex Isidori ossicina prodiisse sciamus, nil certi inde erui potest. Id potius ab eruditis viris adnotatum est, nunc in tota Hispania Primatum , tunc primum Toletanis Episcopis tributum fuisse, cum anno millesimo nonagesimo nono , Urbanus secundus anno duodecimo sui Pontificatus, Bernardum ΤοIe- tanum Episcopum in tota Hispania Primatem dixit, quam quidem dignitatem antiquitus eum obtinuisse adnotat. De Toletanae ecclesiae dignitate , & Primatu pro argumenti dignitate agit Nicasius, opusculo in eam rem edito, maximo volumine in solio , ut dici solet, digesso .

268쪽

IESU CHRISTI s. 6 I. BoaiFACII QUARTI PAPAE 4.

I, Anno sexcentcsimo undecimo, Heraclii Imperatoris consulatu insignito , ob scriptorum inopiam , res ecclesiae in obscuro adeo sunt, ut de iis aliquid vix dicendum occurrat. Hoc vero , vel sequenti anno Austrogesilus S. Nicebit A has , mortuo Apollinari Bituricensi Episcopo, ei in Episcopatum successi. Cujus vitam Anonymus, ac coevus quidam scripsit, quam reserunt Henlchemus. Mabillonius, Cointius ; hoc tempore mortuum Ast regesilum scribit Baronius , verum ad annum 62 ., protrahendam ejus mortem Ostendit, ex ejus vita Pagius , post Mabillonium , & Cointium . In lucem prodierat Astregesilus circa annum SsI., & pubes sedius in obsequio Regis Guntramni a Patre milIus , non modicum temporis spatium lub seculari disciplina militaverat ;Αulae deinde pertoesus a Beato Aunachario Anti sti odorensi Episcopo, subdiaconus est ordinatus; deinde Abbas jussu AEtherii Lugdunensis Episcopi, ac tandem Ap pcllinari demortuo Episcopus Bituricensis est renunciatus; quam ecclesiam quoad vixit doctrina, & exemplo sanctilis me gubernavit ad annum usque 624. Ceterum dum diximus ejus vitam ab Anonymo coeuo scriptam , id tantum intelligas velim de primo libro , quo ejus virtutes, & praeclara opera ad obitum usque narrantur, nam ultimi in quibus miracula recensentur, posterioris aetatis sunt, & quae ibidem narrantur dubiae fidei, ut n..tatum a Cointio, quorum plurima hoc

anno Baronius enarrat. a. Res imperii mutato Imperatore, non sunt mutatae, nam hoc quoque anno , infausto marte a Romanis contra Persas pugnatum est , ut habent Graecorum annales. Mense

vero Mati eosra m perunt Persae contra Syriam , ct caepe runt Apameam, in Edissem , venerunt usque Antiochium . Porro Romani occurrentes eis jiserati junt, periit omnis popuIn Romanorum, adeo ut paIde pauci ex his evaderent, ait Theophanes, ac addit Imperatorem steminea prole audium. mense eadem indictione filiam ex Eudocia nomine Epi

phaniam Imperator suscepit, quae Augusti quinto in decimo die in Planebernis a Sergio Patriarcha baptizata es. Ad

Coint. in an nat. Franciauno 624. Romani Persis c T duntur Theopb. pata IO. l

269쪽

Pop. terreis motu concussa .

Lemigius

Exarchus in Italiam mittitur loco Smaragdi.

Chaganus Hunnorum Rex Forum

tione cap. tum diruit.

264 HIs TORIA malorum cumulum accessit ingens terraemotus, de quo in chronico Alexandrino , haec narrantur. Eodem anno mense Xantico juxta Romanos Aprilis a o. , feris 3., hora 7. ingens adeo terrae motus extitit, ut ante Pentecostem, die a a. po

pulus coactus fuerit, supplicationes in campo peragere, G tri gium psallere ; Septimo vero Iulii nata es Epiphonia flia Heraclii, ct Eudociae in secessa Hieriae .

3. In Italiam Imperator, remoto Smaragdo, Joannem Lemigium Exarchum misit, qui cum Agilulpho Rege Longobardorum pacem , vel phoedus confirmavit , seu potius emit, nam pacem pecunia a Longobardis redimere cogehantur Romani , cum armis resistere non possent. Hoc etiam tempore Forum Iulii ab Unnis , sub Chagano Duce. eorum, sive Rege direptum , ac dirutum fuit, ut narrat, Valdefridus, seu Paulus Diaconus. Circa haec tempora Rex Avarorum , quem sua lingua Gaganum appellant, cum innumerabili multitudine peniens, Venetiarum fines ingressus es. . Cfi obpiam factus Gilulphur Forojulianus Dux, cum Longobardis fortiter pugnans, cumsis extinctus es. Romilda defuncti uxor, cum filiis quatuor , totidemque filiabus, ceterisque Longobardis, qui praelio superfuerant, intra Forojuliani castri septa se munivit. Paulo post Romilda Chagani amore capta, dum castrum circuiret, ei portas aperuit. 4. Meritas tamen perduellionis, & impuri amoris poenas Romi Ida dedit, de quibus haec Paulus . Cum eorum Rex circa muros armatus perambularet, ut qua ex parte urbem facilius expugnare posset, inquireret, hunc Romilda de muris prospiciens, cum eum cerneret iuvenili aetate florentem , m retrix nefaria concupivit, eique mox per nuntium mandaPit,

ut si se in matrimonium jumeret, liba eidem civitatem cum omnibus, qui aderant traderet. uuod rex barbarus audiens, eidem, malignitatis dola, quod mandaverat se facturum promisit, eamque in matrimonium θοpondit accipere. Illa vero, nil morata, portas Forojuliensis castri aperuit, ct adsuameunctorumque qui aderant perniciem hostem introduxit. Intres vero Avares, eum Rege suo Forum julii, universa, ρυπinpenire poterant, rapinis diripiunt. Ipsamque urbem flammis

concremautes, unioersos, quos repererant captivos abducuut,

fallaciter tamen eis promittenter, quod eos unde digr D rant , Pannoniae in finibus collocarent. uui cum Patrisim

270쪽

revertenter, ct ad eampum quem Derum nominant perveni sent, omner qui jam in majori aetate constituti erant Longobardos . ρerimere gladio statuunt: mulieres vero , ct para Ios captipuatia forte' diuidunt. Taso vero , occo , heu

Rodoaldus fui Gisus, ct Romilia, eum hanc Avarorum maliciam cognovissent, statim ascensis equis fugam arripiuπt. E quibus unus Dr ualdum pueruum fratrem fastum, dum

existimare utpote streputam, super equum currentem se t nere non poste, melius ducens eumdem gladio perimere, ρ smeaptivitatis jugum flusinere , eum occidere voluit. Cum igituras eum percuteret lanceam elevasset; puer, lacrimans exclamavit , dicens et Nui me pungere, quia possum me fure esu munere . taui injecta manu eum per Brachium apprehendent , super πudu. I. equi domum posuit, eundemque ut se contineret horratus es. Puer vero frenum equi manu arripiens, fugiem ter germanor, us seeutus es. Euo comperto Adareo , mox scensis equis eos perseeuri junt, in reliquis veloci fuga evadentibus, Grimoaldus puerulus, ab uno eorum, qui veloci leucurrerat capitur . nee tamen eum suas comprehensor gladio ferire propter . parvitatem aetatis dignatus es, sed sibi eumdem potius Iemiturum refervadis. Cumque eum ad casIra revertenrapprehens , ejusdem equi freno reduceret, deque tam nobili praeda exultaret erae enim ipse puerulus Heganti forma, micantibus oculis, Iacteo crine per fur qui eum se capripumarahi doleret, ingentes animos angusto in pectore verssur , essem qualem in illa aetate habere poterat vagina exemit, yeque tra/entem Avarem, quantula annisu valuit, eapitis iuvertice percussit. Moxque ad cerebrum ictus perveniens, Bostris equo dejectus es. Puer vero Grimoaldus perso equo, fugam laetabundus arripiens, tandem fratribus junctus es, eisque liberatione fui nuntiata , in per bosis interitu , inaes mabile gaudium fecit.

s. AParet Pero omnes Longobardor, qui iam in virili aetate erant, gladio perimunt, mulieres vero, ct parvulor c ptivitatis jugo abducunt. Romiliam vero , quae totius malitiae caput extitit, Rex Avarum propter jusjurandum , sicut ei is ponderat, nocte una. quas in matrimonio habuit. Muis me vero duodecim Aparibus Irodidit . qui eam per totam noctem picibus sibi Decedentes libidine vexarent . Postmodum quoque palum is medio campo eonsigi praecipiens, eamdem in ejus ac Tom.XIII. - i. I mine Iasu CuR.

AN. 6 II. Romilda perduellionis.&insant amoris

SEARCH

MENU NAVIGATION