장음표시 사용
81쪽
turpior superbia. eσ. lib. s. epist. 2 . Interpellat Constantinam Aug.
sibi aucupantis, ac post multa de Primatu Romanae ecclesiae, addit : cunctis, inquit , evangelium scientibυ liquet, quia voce Dominica Sancto , ct omnium Apostolorum Petro Prin
e i Mosolo, totius Ecclesiae cura comissa es . Ipsi quippe
dicitur: Petre amas me Pasce opes meas . Ipsi dicitur :Ecce Satanas expetiit cribrare vos sicut triticum, ego pro te rogavi Petre, ut non deficias fides tua : tu aliquando conversus confirma fratres tuos. Ipsi dicitur: Tu es Petrus, ct super hane Petram aedilicabo Ecelsam meam , ct portα Inferi non praevalebunt ad perses eam : Et tibi diabo Claves Regni Coelorum : quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum in earlii: quodcumque solveris super terram , erit solutum in Caelis. Ecce claves Regni ca Iesis accipit: potestas ei ligandi ae soloemia tribuitur: eura ei totius Ecclesiae, Principatus esminittitur, tamen universatis Volus non vocatur : Vir Sanctifimus Consacerdos meus Ioannes vocari Unipersalis Oiscopus conatur. Exclamare compellor , ac dicere: O tempora, o m rest Ecce euncta in Europae partibus barbarorum juri sunt tradita, defrucω Urbes, eversu Castra, depopulatae Pro uciae, nutua terram cultor inhabitat: sepiunt, O dominantur quoridie in necem Fid itum cultores Idolorum ; in tamen Sacerdoser, qui in papimento cinere flentes jacere debuerunt, vanitatis sibi nomina expetunt, oe novis ac profanis vocabulis gloriantur.
Numquid ego in hac re piissime Domine, propriam ea famdefendo Numquid specialem injuriam vindico , ct non magis causam Omnipotentis Dei, causam universatis Ecclesiae rauis es se , qui contra saluta evangelica, contra Canonum decreta novum sibi usurpare nomen praesumit e. Rogat pluribus , ut superbientem compescat: Scripsit etiam ad Comstantinam Augustam, de eodem argumento , ubi post plurima.
Etsi, inquit, peccata Gregorii tanta sunt. ut pati talia d beat , Petri tamen Apostoli peccata nulla junt , ut vesris
temporibus, pati isa mereatur. Petri plane causam esse tra dens, ut quis contra ejus primatum, Universalis appetat appellari, quare haec subdit : Unde iterum, atque iterum per Omnipotentem Dominum rogo, ut sicut parentes priores vesri Principes S. Petri Aposioli gratiam quaesierunt , ita vor quoque , o hanc vobis quaerere , ct eo ervare curetis, in propter peccata n ra, qui ei indigne servimus, ejus apud vos
82쪽
ro. Quia vero Episcoporum omnium, maxime Patriarcharum honor hac usurpatione pulsabatur; S. Cregorius ad Eulogium Alexandrinum , & ad Anastasium Antiochenum Patriarcham, comunem dedit epistolam , cui adjunxit omnia quaestionis hujus documenta , & exemplaria litterarum, quas vel Pelagius a. ; vel ipse ad Joannem scripserat, ut intelligerent de summa Episcopatus agi in hac controversia. Tum eos hortatur, ne quemquam suis in epistolis universalem nominent Episcopum , ne sibi debitum detraherent, cum alteri honorem offerunt indebitum . Quia vero pacis, & unitatis amor intercedere poterat . quominus Ioanni resisterent , docet qua
ratione fovenda sit pax ex Apostolo dicente: Si fieri potes quod ex vobis es, cum omnibur hominibus patem habentes: Vidit enim , inquit, pacem bonos eum malis habere non pos
je : idcirco , sicut nosti, praemisit, si fieri potes . . . quom
videlicet pacem tune Deraciter tenemus, cum superborum cuia
par . choritate simul ct justitia insistente prosequimur: cum
eos diligimus, ct eorum vitia odio bubemus . sicque bellum Joannis superbiae indicendum esse , & pro tuendo siti aruin ecclesiarnm honore : State, addit, forare , sate securi. Scripta eum unipersalis nominis falsitate , nec dare umquam, nec recipere praesumatis : Si qua autem adversa sube quantur , unanimiter persisentes , etiam moriendo debemus ostendere. quia in damnando generalitatis nomine, nostrum Decialiter
aliquid non amamus. Haec Gregorius, eos ad comunem ce tamen ineundum provocans. ix I. Cum S. Gregorius in faciem Joannis C Politani Episcopi restiterit; eo quod Scumenici nomen usurpasset, quod ne Romano quidem pontifici convenire posse dixit. ae Sanctus Leo Papa oblatum a Chalcedonensi synodo cicum enici nomen recusiaverit. Sed nullus , inquit, eorum umquam hoe IDgularitatis nomen assumpsit, nec uti eonsensit. Ex hoc Gregorii testimonio. immerito abutuntur heterodoxi, ut Primatum jurisdictionis in tota ecclesia Romano Pontifici denegent, quem Universialem , seu tacumenicum Episcopum dici non posse , nee debere Gregorii auctoritas probat . At si attendatur quo sensu S. Gregorius cicum enici nomen interpretatus sit . nec Romanum Pontificem dici posse fatebimur; eo scilicet leni . quasi solus Episcopus in tota ecclesia . Rom. Ponti seg eslat; at eos etiam coecutire oportet, dum non vident
Greg. lib. S. epist. η3. Quomodo
Pontifex Universilis Episcopus diei possit. Gree. lib. s. viii. Σα
83쪽
superbum nomen deis posuerit .
8 His T RIA vident Gregorium ipsum de se, suaque auctoritate tam modeste sentientem , jurisdictionem tamen in tota ecclesia exedicuisse, in Africa , 2Egypto, Asia , intra ipsos CP. Patriarchatus fines, ut ex caula Monachorum Isauriae liquet, ubi
ait. Apostolica Sedes, Deo auctore, cunctis praelata consat ecclesiis, item: Cura , inquit, nobis fuit quae unlaesis ecclesiis a nobis impenditur, & iterum, quia cunctarum ecclesii rum injuncta nor follicitudinis cura eonfringit. Et occasione Primatis Bigacenῶ in Asrica, qui se Apostolicae Sedi subdi tum profitebatur, haec scribit Joanni Syracusiano : Si qua cul
pa in Episcopis inpenior, nesio quis ei Episcopus Dbjectus
non fit. Haec & alia passim occurrunt, ut plura addere suis perfluum sit. Nam vel ipse Gregorius, etsi de se ipso, deque Pontificali dignitate , tam lubmisse humiliterque sentiret; iurisdictionem tamen in tota , quae late patebat ecclesia, exercuisse luce clarius est, itaui hcterodoxi ad Gregorii tribunal provocantes, causa eos cadere manifestum sit : qui utinam aliquando saperent, & meliora intelligerent. ia. An Gregorii admonitionibus incumenici nomen deposuerit Joannes, in incerto est : hoc unum constat , eum anno Iahenti, cum annos I S., menses aliquot in Episcopatu exegisset, e vivis abiisse ; Vir sane Episcopatu non indignus , nisi superbia scedasset, tantae quippe Ioto Vitae tempore ab stinentiae fuit, ut Iejunatoris nomen adeptus sit; in pauperum vero necessitatibus subleVandis adeo essulas , ut ingentes ecclesiae suae redditus, in eos non solum ei underet, sed aere etiam alieno obstrictus obierit; talenta etenim plurima ab ipso Imperatore , data syngrapha , mutuo acceperat. Postquam vero e vita migravit et Mauricius Imp. facultates requirens , paupertatem eum maguopere coUectatum fuisse eom. perit'. eumque de virtute tanta admiratus, syngrapham flatim
disceu sit: ct lectulum tantum ligneum, qui in bonis.ejus
repertus es, O amiculum laneum tenue admodum , necnon
penulam quamdam de ormem fuerat namque Joannes mala vestitus , frugalitate vitae eonspicuas , in aulam Imperialem inferri jussi, eaque rebus Omnibur prae tulit: j uniorum solemni tempore deinceps, Iectis ex auro, in Iapillis praetiosis concinnatis, sericisque vesibus, ct aliis Imperiatibus deliciis pale dicto , ligneo Praefulis ejus toro noctibus totis usus es,
gratiam quamdam divinam ex eo se consecuturum exblimans, Disi iam by
84쪽
ait Nicephorus , cujus memoriam die secunda Septembris I et u Cux Graeci recolunt, ut in Balilii menologio ad dictam diem as . s9s. videre est , quem etiam post obitum non semel idem Sanctus Gregorius laudavit, ut in epistola ad Athanasium Presbyterum, ubi haec leguntur . Sancti 'o Ioanni quondam fratri Coepiscopo nsro CP. ecclesiae , paulo post . De hste quoque, dilecto natri nostro, idest Cyriaco , qui in ju-pradicti SanLti Joannis loco ordinatus es oec. . R in gratulatoria ad Imperatorem epistola ob Cyriaci ordinationem , Joannem fata me memoriae virum dicit; Unde nonnulli putant , eum ante obitum superbum cicum enici titulum deposuisse , ac Gregorii monitis morem gessisse . Hinc factum fortalIe , ut cum medio hoc ineunte seculo, in Romana sacroruin rituum Orientalium congregatione de emendatione Eucliologiorum, & Mcnologiorum Graecorum adium fuerit, Joannis nihilominus jejunatoris nomen retineretur. Nec solum moribus spectabilis suit Joannes, sed etiam doctrina ;Iibrum quippe de baptistino ediderat, quem S. Leandro Hispalensi Episcopo nuncupavit, ubi Patrum sientcntias de trina mersione collegerat: at is liber temporum injuria periit; cujus apud euindem Isidorum libro de scriptoribus ecclesiasticis mentio fit. Supersunt adhuc homiliae quaedam , ac de poenitentia agenda libri duo a Morino editi, in suo de poenitentia tractatu , cetera apud Dupinium siecul O 6. pag. 223. , aut Caveum videri possunt; cujus etiam famam vindicat Tom- malinus de vet. & nova disciplina lib. I. cap. o. num. I9. I 3. Joanne e vivis sublato Cyriacus successit, vir opti- Cyri ac ramis moribus, ac Gregorio in urbe Regia commoranti notisse C silant m
simus, ut idem Pontifex, epistola ad eum data, his verbis I 'testatur: Dudum dum in urbe Regia respoUs Sedis φυμ' iiij. eiusde .nlicae facerein, bona veprae Sanctitatis agnovi, ct quis Psibis virtutes.
animarum nunc cura commissa es, valde gaudeo, quem multis virtutibus exornatum inisse, epistola altera idem Grego- Greg. lib. 7.rius ad Imperatorem testatur. Tanta porro plebis Constan- viii. αtinopolitanae , ac Cleri laetitia fuit , ut dum ordinaretur, ex psalmo illud cantarent: me dies quam fecis Dominus, ex VA PIA. III temus, ct laetemur in ea. Immoderatam tamen exultationem
85쪽
Iεςυ Cux. prsse vehementer exulto .... post pauca. Sicut tamen scr as. 39 s. p o Fraterniistis Psυς potui trasurrendo perpendere, magna Letitia in immoderatam ejusem fratris mei Iaudem vos rapuit . Nam hunc ficut solem in ecclesia apparuisse dicitis , ita
ut cuncti clamaretis: Haec dies quam fecit D minus exuu reus di Letemur in ea, eos vero ea de causa reprehendit. eo quod in laudem Cyriaci psalini versiculum usurpaverint, qui de Christo Domino intelligitur; mox tamen siibdit. Sed ibi di o. r. cur reprchendo, qxi quantum gaudia mentem rapiant Icul lib. q. charitas evim vestra magnam poris Letitiam genuit, quam
videlicet mentis Letitiam in spore litaua scuta es . Quod eum ira sit, Dus Ula culpa jam dici non potes, quam ebaritat inpenit. Postquam Cyriacus sedem Constantinopolitanam adeptus fuit, Gregorium Presbyterum , & Theodorum Diaconum in urbem misit , una cum fidei suae consessione, Romano Pontifici de more exhibenda , qua haeretici omnes conin damnabantur , quos incumenica concilia anathemate percusserant, inter eos erat Eudoxius de grege Semiarianorum , quiquarto ineunte sicculo Antiochenam ecclesiam , deinde Con. stantinopolitanam invaserat. Cujus nomen ignorabat S. Gregorius , nec in veterum monumentis se reperisse testatur ,
his verbis. Cum recta a vobis fides veraciter. subtiliter sit prolata, inter eos , quos per Sancti mas eenerales onosor damnandor esse censuisis, Eudoxium quemdam vor damnaster erimus: cujus nomen in latina ling*a , neque in fnoris, neque in libris beatae memoriae Epycoporum Epiphanii, Au-gUini , ct Philasrii, quor contra haereticor praecipue disputase novimus positum reperimus. Gaudet tandem sibi Gregorius quod testimoniis Basilii, Gregorii NanZianZeni. atque Epiphanii largissime satisfecerit . In redditis vero epistolis
Cyriaco reciprocam reddidit fidei consessionem. Abstinendum tamen sibi esse ab acumenici titulo summopere roga- vir , fi Romanae ecclesiae communionem retinere cupiebat, appetendamque gloriam ex recte factis, non ex inani nomine, ut ibidem videre est, atque hoc loco adnotare juvabit. quod Gregorius, ut Ioanni, Cyriaco , ceterisque orbis Episcopis humilitatem doceret ; cum CPolitanos Episcopos superbum incumenici titulum usurpare cerneret, ut Episcopatum , divinam quamdam servitutem esse doceret, se nomen Servi Servorum Dei, tunc primum adoptasse narrat Ioan-
86쪽
nes Diaconus in ejus vita lib. a. cap. I. , quem titulum Iasu CKR tamquam pretiosam haereditatem successoribus suis reliquit . s. sys. Haec de Cyriaci ordinatione, ejusque dotibus, de quo in serius plura dicenda supersunt; Gregorius interea Sabiniano Apocrysario suo jussit, ne eidem celebranti Missarum solemnia assisteret, nisi usurpatum a prisdecessore suo lucumenici titulum deponeret. Nabinianus vero Gregorii justioniblis cum
paruisset, ea de re conquestus est Cyriacus per suos responsales, quos Romam milit anno sequelati s 96. , vel S97. Legatos vero a Cyriaco ad se millos , cito Gregorius dimisit, ne hyemis asperitatem in itinere sustinere cogerentur, postea tamen optimos viros, tam cito dimisisse poenituit, ac data ad eos epistola , dum adhuc in via essent, eosdein admonuit , in maximo vertari errore, dum aliquando Romae dixerant; Christum, cum ad Inseros descendit omnes liberasse , qui Deum consessi suerant , id est clarillianam vitam proselli fuerant , etsi in vitiis vixillant . quem errorem Augustini , & Philastrii avet Oritate consutat, eosdemque admonet , ut i psi
non aliud tenerent . Nisi quod vera fides per eatholicam ecclesiam docet: quia descendens ad inferos Dominus illos solummodo ab inserni clavsris eripuit, quos Di eutes in carne
per i/am gratiam in Me , O M nu operatione servavit.
I 4. Epistola eadem ad Gregorium scripta, qua Joannes De Sydodo CP. Episcopus ad singulas sere lineas, cicumenici titulum μ' usurpabat, de Ioanne quodam presbytero Chalcedonensi , M ph.,i, dei
de Athanasio monacho agebat, qui cum ab eodem gradu Chalcedo suo , ob haeresis crimen dejecti suissent , quin Athanasius nensi, & Α- verberibus etiam castigatus suisset, ad Apostolicam Sedem , & thanasii . ad Gregorium Papam appellaverant, quorum causam in synodo Romana retractandam censuit Gregorius , cui adsuere Episcopi vigintiduo. Presbyteri vero triginta tres , qui post Episcopos 1 ubscripti leguntur; Synodi autem acta hanc prae- sationem habent. Regnante in perperuum Domino nostr Iesu
Chriso, temporibαι pii fini ac Brenissimi Domini Mauritii Tiberii, Theodosi Augustorum ; ejusem Domini Imperii
Mauritii anno 13. indict. I 3. quinto die mensis Julii, Gregorius Papa coram sancti ino A. Petri corpore eum Episvir'
omnibus , ae Rom. ecclesiae Presburis residenr , adflantibus Diaconibus , ct cuncto claro α Quid in eorum causam statutum fuerit, videbimus infra , nunc Canones sex in ea s rim. XIII. L nodo
87쪽
pili. II. 8a HIs T ORI Anodo editos exhibemus; quorum primo cautum est, ut Diaconi cantare non debeant , Iolumque evangelicae lecti nit
istum inter Misarum solemnia exolvunt. Ut enim ad rem adnotant Thomatius. & Bona in rebus liturgicis peritiis mi , psalini, & hymni a Subdiaconis, vel lectoribus canebantur.
Secundo canone cautum est , ut Pontificis cubiculo non nisi clerici, veI monachi inservirent, ut ex sedula conversatione, virtutum exempla sumereno. Tertio, ne re tores patrimonii , ecclesiae alienis possessionibus sive rusticis, sive urbanis more fisci titulos apponerent . Quarto , ne Pontificum corpora Dalmaticis tu sepultura tegerentur, quas devotionis causa clerus. & populus in frusta distractas sibi vindicare solebat. Jubet ergo S. Gregorius, ut Fcretrum , quo Romani POntificis cadaver ad sepulchrum serebatur , nullo linteo tegeretur . Quinto , pro ordinatione , vel Pastio, neque ordinandus , aut ordinator , aliquid pro pastello solvat, id est pro pastu , seu prandio . Sesto. Demum, ut cum quis juris ecclesiasticis , vel saecularis militiae addictus ad Dei servitium convertitur, probetur prius in Iaico habitu . I s. Joannes deinde Presbyteri Chalcedonensis , qui Marcionitarum haeresi accusatus . dignitate sua anno S9 a. amotus fuerat, & Athanasii Presbyteri , & Monachi, qui eadem de causa damnatus, & verberibus etiam assectus suerat , causam synodus Romana retractavit; quorum fidei oonsessionem cum recepisset is nodus, injuria eos gradu suo dejectos, ac condemnatos missu declaravit . De eorum appellatione ad Rom. Sedem , haec in epistola ad ipsiam Athanasium narrat Gregorius . Atque ideo detre tibi Athanasio pres-Θtero monasserit Sancti Agile, eui es vocabulum Tanmaco, quod in seconia es pro3ineia constitutum . contraria integra
fidei fuisset orta suspicis , ut profestonis tuae posset integritas
onarere, ad Apostolicam Sedem, cui praesidemur , elegitii r
currere, asserens etiam te corporaliter verberatum, aliqua injuste te violenter subiisse sit. Eam ob causam plures extant S. Gregorii epistolae hoc anno scriptae , quarum prima ad ipsum Ioannem CPolitanum Episcopum . hanc notatu dignam sententiam S. Gregorius profert, quod veraciter catholicam fidem profitenti, nolle credere, non esse haeresim purgare ,
sed facere, under Hoc ergo Frater Carisime, subtiliter pe pendamui , oe jub praetextu haerem affigi quempiam veraciter
88쪽
eamdem sententiam de eodem scribens ad Mauritium Imperatorem addit. Nam veraciter profitenti non eredere, non es si si si kσr sim p rgare , Dd facere . Rogat ergo Imperatorem . ne v 'Ioannem Presbyterum . ulterius at iligi permutat. Reiectis ibidem epist. igitur tu concilio. ρus contra Ioannem Chatierinensis ecelsis 16.
presDurum acta junt, Amulinjerie judicati, majorem ilium injusitiam jusinuisse cognovimur; quippe quem clamautem
se ne ire operta renosione professi junt. Et qui iliae in se fuerant judicii omine repeiicnui, in ace atione ejus permanere incerte 'misi δεηι. oed ne dicta eum Ialtem Imcerare potuisset opinio , libesium suci protulit, iη quo je patenter νις dere fidei rectae profess=rcm studuit, equacem .ded hune a Sanctissimo Ioanue Fratre, Coepi vo nosra
judices deputati, injuse ac irrationabiliter negligenter, dum in rivi δε viserentur occupare grώPumine, se potius reprebem Miles Vienderunt. Nam suiιus ambigit. instilitatem esse , fidem /delibus non habere. avia ergo Omnibus jublinito rimatis, a que tractutis , Ocbolicum Iuprascriptum Ioannem PrasDurum. Iuncti Craucilii mecum defluitio, divinae potentiae repetauu gratia, declaravis, nec quc in in ipso haeretica macula proditatis inventa Viet obstero ut pia Breuitatis De Irae protectis illaesum tuum ab omni molestia serpari praecipiat, nee catholicae fidei covestorem , aliquam Imat inquietudinem sustinere. Nais veraciter propIeπα non credere, non es Briresim purgare. γε scere. 5Dod si licueris, Iurget infidelitatis
occosio, oe ipsi in ear, quot incaute volunt emendare culpat incurrent. ρος. Athanasium quoque Monachum, & presbyterum, quem etiλm tamquam haereticum flagellatum condemnaverat Ioannes EP. Episcopus , innocentem se invenissa Romana synodus declaravit . Atque ad Narsetem scribens
Gregorius ajebat. Garitas vesra fouiei udinem nostrae vianionis labens scribere suduit, quid de illo Codice, qui eontra Athanasium Pres rerum tran Fus VI, sensit . uuem nor ex paris aliqua jubtiliter percurrentes in Manichaei invenimur daemo cecidisse. oed is , qui ioca aliqua esse haeretica
89쪽
AN. s9S. Gregorius Athanasium absolvit, de suae restituit dignitati.
periuntur. Garno. in Maraum to.
signo contra posito ostendit. ipse qu=qete in Alagianam ha resta lubitur ; quia quaedam loca catholice dicta , omnino
orthodoxa velut haeretica annotaPit. Cum tamen Athanasius oblato fidei suae libello, se quinque C, cum enicas synodos suscipere professus fuerit, ac se Codicem apud se repertum Manichaeismi erroribus scatentem abjecerit, ab omni haeresi innoxium esse S. Gregorius declaravit, 3c ut ad suum rediret Monasterium permisit, ut in epistola anno proximo ad eum data testatur. I 6. Eadem porro epistola ad Narietem Comitem S. Gre. gorius eum admonet, Ephesini concilii Codicem Constantinopoli mistum falsatum se invenisse . parum que ideo eorum
Codicibus esse fidendum . Et existimam Ys , quia sicut GaDeedonensis 'nodus in uvo loco ab ecclesia C, se autinopolita vofuseata es. sis aliquid in 'besius ton 'da scorum es. Oaritas ergo vestra istusos omnino C dices ej Iem Duodi r quirat . illic inde pideat, si quid tute ivvenitur , mihique
eumdem Codicem, quem invenerit, transimiliat, q/em myx ut legero retransmitto . NOpis eηim CγAPUιs pasta n π er dat , & paulo post . Romani odices multo peyiores fetut Grae cis , quia nos vestra fleus non scumina , ita nec imp suras habemus. Haec Grestorius, an id ex i morantia, vel malitia secerint, divinare quis potest 3 ait Gar aerius. I7. Anno proximo sub Anathematis comminatione Maximo Salonitanae ecclesiae invasori prohibuerat S. Gregorius, ne sacris se misceret; at ille ut in Aoocat ipsi dicitur.
ut nocet, noceas adhue ; qui in Iordibus es, Iorde cas
o huc . Maximus, inquam, seculari austoritate fretus , eo audaciae devenerat, ut Pontificis litteras excommunicationem
intentantes, publice scindi fecerit, I Mauritii Imperatoris protectione munitus, .in Missarum celebratione, ceterisque Episcopalibus ossiciis perseveravit. Quae ut relatione audivit S. Gregorius, ad Constantinam Augullam scribcns, de injuria sibi i lata , his verbis conquestus est . Salonitavae vera civitatis Misopus me, ae revosali meo nesciente, ordiuatur es, facta res es, quae jub nullis anterioribus Principibus evenit. βουod ego audiens, ad eumdem praevaricatorem , qui inordinate ordinarus es, protinus misi , ut omnino jussurum Iolemnia celebrare nullo modo praesuineret , ni
90쪽
ent, quod ei jub excommunicationis interpositione insudavi. contempto me atque despem , in aetdaciam ρzorumdam secularium homireum , quibus denudata sua Ecclesia , praemiam sita praekere dicitur, hucusque V Iar facere praesumit . atque ad me devire secundzm j nem daminorum noluit . Ego autem praeceptioni pietatis eorum obediens et eis Maximo , qui me nesciente ordinatus es, hoe qu d in ordinatione sua me, vel Reuponsulem meum praetermittere praesumpsit, ita ex corde laxavi , ae Ii me auctore fisset ordinatus. Alia pero perpersa illius, scilicet mala corporalia. ργα cogvstvi , vel quia cum parcuniis es electus , vel quia exesmmunicatu'ARDi facere ρων, sie, pruter Deum irremisita praeterire non possim. Sed opto, D minum deprecor, γatenus nibilin eo de his, quae dicta sunt, voleat inoeviri, sine periculo animae meae causa ipsius terminetur. Prizr tamen φ ambo cognsecaretur , heren inus domino disicurrente i , me praecepit, ut evm venientem eum b=nore fxscipiam. Et valde grave es, ut vir de quo tanta, ct talia uuncisnim', cum
ante requiri, discuti deberet, honoresur. Et si Episcoporum cause inibi commissorum apud pii simos do uor alistrum patr=cliniis d On ntur ; infelix ego in Ecclesia illa quid Deio ZSed ut Episcopi mei me despiciunt, in contra me ref UINm ad secula/ es judices habeant, Omnipotenti Deo gratias U', peccatis meis deput'. H c tameu breviter fugero, qzis aliquantulum expem; si ad me diu perire di lerit, in eo exercere Lyrictionem Canonicam nullo modo cessab . In Omnipotenti autem Domino eonsido, quia Angam pii simis D m, nis vitam Iribuet, ct nobis jub manu vestra, non securedum peccata n lira , hed secundetis gratiae f- d ua Luponet. Haec ergo trare ziiii ae d=minae iugem: quia in egerrima fer
niistis ejus constentia , quanto moveatur aelo rectitudinis , atque Iusitiae non ignoro . Hactenus ad Constantinam Gregorius.
I 8. Exarchi autem Romani suggestione. Maximi Epi- Ropi protectionem suscepisse Mauritium testatur S. Gregorius in epistola ad Sabinianum Diaconum : Postquam Ser nismus Dominus Imperator ju nes trasmisit, ut ordinari minime debuisset , tune ad altiorem Iuperbiam erupit. Nam homines gloriosi viri patricii Romani hie Exarebus erat )ώb eo praemia acceperunt, eumque ita ordinari fecerunt, ut J κsu CHM