Theologia dogmaticopolemica qua adversus veteres novasque haereses ex scripturis, patribus, atque ecclesiastica historia catholica veritas propugnatur. Recensuit p. Carolus Sardagna societatis Jesu ... Tomus 1. 8. Tomus 6. complectens tractatus 6. De

21쪽

. I N D E N im An Baptismus naminis , seu persecta charitas et cordis contritio includens votum Baptismi aquae , illius vices sup

pleat in adultis 3 cccXXXIV. co VTROVERSIA VII L

AN INFANTES SINT BAPTISMI CAPACES, ET AN EXPEDIAT EOS BAPTIZARE 3 CCCXLVII.

conclusio. Insantes sunt Baptismi capaces, et expedit eos baptizare. CCCXLIX. Quaesitum I. An infidelium filii invitis parentibus haptizari possit ac debeant Τ CCCLIII. II. An reserato materni uteri ostio, quod puerperii initio contingit, vult de baptizetur infans, cujus corpusculum, etsi nulla sui parte in lucem prodi xit , aqua nihilominus per Sishumus

tum tingi potest cccLVI.

22쪽

ARTICULUS III.

CONTROVERSIA LAN cONFIRMATIO VERUM SIT NOVAE LEGIS SACRAMENTUM 3 CCCLXVI.

conclusio. Confirmatio verum est novae Legis Sacramen

AD CONTROUERSIAM LyARIA QUAESITA DE MATERIA, FORMA, E FECTU, SUBJECTO, ET NECESSITATE CON-iiRMATIONIS.

confirmationis 3 CCCLXXIX.

II. An ad chrisma necessario necessitate Sacramenti requiratur oleum olivarum admixtum halsamo eum benedictiono

Episcopi 3 CCCLXXXI.

III. Quaenam sit materia proxima essen

tialis confirmationis 3 CCCLXXXIII. m. Quaenam manus impositio requirintur ad valorem confirmationis Θ

23쪽

I N B EV. Quaenam sit forma Sacramenti confisomaticinis' CCCLXXXVIII. Quodnam sit subiectum idoneum com firmationis Τ CCCLXC. VIL Quaenam Confirmationi praemittendae sint dispositione; Τ CCCLXCII. VIIL Quinam sit effectus confirmationis Τ

IA. Quid sentiendum sit de necessitate Simseipiendae Confirmationis Τ CCCXCIV. X. An unctio verticis in Baptismo usu Pari solita supplere possit Sacramentum confirmationis, et plenitudinem gratiae conferre ex opere operato Τ

TIONIS. CDI.

conclusἱo I. Sol in Aoo p - es Elatinisur Urdinarius Sacramenti Confirmationis. III. conclusio II. Simplex Sacerdos ex dispensatione Summi Pontificis potest esse extraordinarius Minister

24쪽

ARTICULUS L

CONTROVERSIA LDE NATURA , EXISTENTIA , ET NUMERO SA-cRAMENTORUM.

Contra Archonticos, Manichaeos, Socinianos , Anabaptistas, Protestantes. Saeramentum alio sensu a profanis, alio a sacris Seriptoribus accipitur. Apud authores prosanos sumebatur Ι. pro iuramento. Hinc iusiurandum, quo ce Milites ad pra stacidam Imperatori et Reipablicae fidelem operam obliga-Bant, Sacramentum militare appellabatur, ipsiquo militos Sacramentarii idcirco dicebantur. II. Pro pecunia a duobus contendentibus in loco sacro deposita , ea conditIone , ut qui vieisset suam reciperet, victi aerario cederet. Itaque Sacramenti nomino haup pecunia dona

25쪽

hatur, tum quod in sacros usus converti posset: rem quod in loco sacro ab omni vi et injuria immunis custodiretur. Apud Ecclesiasticos Scriptores Sacramenti nomen accipitur 1., pro re arcana et latenis, quam Graeci sterium vocant: Atque hoe sensa qaaelibet Beligionis nostrae, ae fidei capita generatim mysteria dicuntur. Sio I. ad Timoth. cap. III. Incarnatio Ver-hi Divini magni m dicitur pietatis Sacramentum. ΙΙ., pro signo rei sacrae, 'it ad Ephes. cap. V. ubi de MDtrimonio dicitur: Sacramentum hoc magnum est, ego autem dico in Christo et in Ecclesia. Id est . unio viri et mulieris est signum sacrae unionis Christi cum Ecclesia. III. Sumitur pro signo rei non solum Sacrae, sed etiam sacrantis, seu initiantis hominem divino cubtui. Atque haec postrema significatio maxime propria

est, ac praesenti nostro instituto accomodata. II. Sacramenti. nomen reprobaro ausi fuerunt nostrorum temporum Sectarii, Lutherus Lib. de captivit. Ba l. et Lib. de Abroganda Missa, Melanchion in Locis communibus, Zwinglius in Lib. de vera et sabsa religione, et Calvinus Lib. IV. Institui. cap. XIX ,

inveniatur. At vero Sacramentum Latina vox est, quam in primigenio Scripturarum textu Hebraieo vel Graeco frustra inquisieris: cum autem in usu Ecclesiaaidem prorsus significqt Sacramentum' apud Latinos. quod Mysterium apud Graecos, merito Sacramenti nomen retinuit Molosia; quemadmodum et multa alia vocabuIa conseeravit, quamvis In Scripturis non sint' expressa, ut v. g. Trinitas, Incarnatis , Consulata tialis. Quapropter et ipsi Novatores eam vocem minus

hodie fastidire videntur, solique Sociataui ab ea velut

26쪽

DE NAT. ET NUM. SΑeRAMENTORUM. x3a superstitione abhorrent. Immo ipse Lutherus , cum Widisset Carolostadium ae Z inglium, qathusolim inimicitias gerebat, abhorrere a voce Sacramenti , muta vit cito sententiam , et nomen Saeramenti approbare coepit in Lib. contra coelestes Prophetas.. 1II. Sociniani volunt Sacramenta esse nudum' ac ' simplex signum, quo Christianus a Iudaeo uel Gentili distinguitur: Anahaptistae, esse allegorias, seu SAgna quaedam vitae spiritualis , morum atque bonorum operum , quibus admonemur bonis Operibus nos exer-Cere : ZWinglius, esse oppignorationes, quibus se homo obligat Christo, ejusqfie militiae nomen date Lu therus, esse promissionem gratiae connexam externoslano: calvinus, esse exterana simbola, quibus benepo-Ientiae erga nos suae promissHones Conscientiis nostris Dominus obsignat, ad sustinendam fidei nostrae im- Lecillitatem ; et nos picissim Pietatem erga eum nostram, tam coram eo et Angelis, quam vud homines testamur. Verum omnes hae definitiones communi Iahorant vitio, quod nimirum nullam in Sacramentis vim ad sanctificationem hominis efficiendam agnoscant.

Tationes , ob quas quamlibet harum definitionum Cathoi Iici omnes unanimi consensu rejiciunt, vide apud BeDiarminum Lib. de Sacram. Cap. XIV. XV. XVI. Becanum in IIanuali, Lib. i. Cop. XI. Renatum LeTroucen de se Sacramentaria , Lib. I. Cap. II. IV. Apud Catholicos Doctores multae passim Ieguntur Sacramenti definitiones, quae tametsi non nubiis verbis discrepent, et aliae minus, aliae vero magis ovolutae sint, unum tamen eumque orthodoxum habent senS m. Omnium maxime probantur nobis geminae

27쪽

Tridentini petitae, quae in eundem Sensum. reeidunt. Prima habetur Parte II. cap. I. Num. V. his verbis: dacramentum est inrisibilis gratiae uisibile signum , ad nostram justifcationem institutum. Altera Num. X. Sa cramentum est res sensibus subiecta, quae ex Dei institutione . . sanctitatis et ivistitiae tum signincandae tumesIciendae uim habet. , Dicitur I. Signum, quia ducit nos in cognitionem rei alterius , nemPo gratiae, et Samctificationis , quam Sacramenta Et significant, et effi-viunt. H..Genaibile, id est . externum, atque aliquo sensu perceptibile, eoqiiod Sacramenta signa esse de- Beant hominum conditioni accommodata, qui rebus sensibilibus ad rerum spiritualium notitiam deduci solent ; ut enim S. Chrysosto in . scribit Homo. LXXXIII. in Matth. Si incorporeus esses, ita et incorporea disset tibi Deus dona, sed quoniam Corpori anἱma Conferta est, in sensibilibus intelligibilia tibi praebet. III. Inuisibilis gratiae , nimirum sanctificantis. Atque ho

Praedicatum, esse signum gratiae, ad cujusvis Moramenti rationem ita requiritur, ut ne veteris quidon

quamvis diverso modo fuerint signa gratiae. Sacramenta tenim novae Legis stim signa gratiae praesentis demo strativa , quam in ipso Suscipiente efficiunt, si obstaculum non ponatur: Sacramenta Vero antiquae Legis significabant grati m dandam per Christum in Leg nova ; et ideo dicuntur signa prognostiea. Hoc discrismon indicant Eugenitis Iv. in Decreto pro Armenis edito , Sacro. approbante Florentino conditio. Novae legis Sacramenta, inquit, multum a Sacramentis an

liquae ιegis diverunt. Illa enim non causabant grati ni

28쪽

τεὰ eam solites per ' Passionem Christi dandam esse signiscabant :l haec uero nostra et continent gratiam , et eam digne suscipientibus conferunt. IV. Ad nostram

justifcationem, non externam tantum et legalem, quam Sacramenta etiam veteris legis producebant; sed inte nam, Veram, et Persectam, quae Sit per gratiam gratum facientem ; 'ita ut Sacramenta novae legis in Suseipients rite disposito causent ipso sui usu , lege i fallibili, et ex opere operato, seu ex virtute sibi intrinseca, gratiam sanctificantem qua constituimur filii Dei adoptivi. V. Institutum , et quidem duplici sensu. Ac. Ι. quidem, quia Sacramenta non sunt signa gratiae naturalia, se i signa ad placitum, atque ex institution3cli ina; neque enim illa ex natura sua vim habent significandi ei conserendi gratiam. II. Qilia Sacramenta instituta sunt lege stabili, ita ut sint signa stabilia,

quae non uno solum casu, aut respectu alicujus personae particularis ; sed saepius, diutius , in commodum totius communitatis, atque constantem usum Ecclesiae , eodem modo ac ritu administrari possint ac d Beant , atque hane stabilitatem esse necessariam a i rationem Sacramenti , constat ex communi omnium sere Doctorum consensu, atque eX eo etiam capite, quia

sacramenta novae legis praecipue sunt ritus Religionis Christianaa : stabilia igitur sint oportet, prout ipsa Religio stat hilis est et perpetua. VI. VPinitus, sive ex Dei institutione, hoc est, immediate a Dco, vsti me- citate saltem authoritate divina. Sicut enim solus Deus est author gratiae, ita nemo potest signa sensibilia insibi itere, quae insallibiliter denotent, atque ipso sui risu conserant gratiam . nisi vel Deus sit, vel a D o hanc

Potestatem acceperit.

29쪽

α6 ARTICULUs I. CONTROORSM LV. Ex his colliges I. Lignum vitae, in statu i

nocentiae , Israelitarum per mare rubrum traiectionem , manna, Serpenum aeneum, aquam de Petrinuentem,

non fuisse Sacramenta; quia . liuet significarent gratiamriobis per Christum conserendam , non reserebantur tamen ad cultum Dei, et nostram sanctificationem , sedarius eorum erat mere profanus; lignum enimi vitae erat destinatum ad conservandam vitam natiMalem , Serpens aeneus ad curanda vulnera per serpentes ignitos inflicta , transitus maris rubri ad fugendos insequentes Aegyptios, manna ad alendum, et aqua de Petra ad depellendam sitim Israelitarum. II. Isaaci immolationem , Spiritus Sancti illapsum sub forma columbae in baptismo Christi, et sub forma linguarum igne, Tum die Pentecostes, insufflationem Christi in Apost los , Iotionem pedum in ultima coena, ac baptismum Joannis non fuisse vera Sacramenta quia non erant Signa permanentia. III. Idem dicendum esse de absolutione ab excommunicatione, de signo crueis, de professione Teligiosa, cum ista non sint signum sanctitatis porti-ctae, se a gratiae habitualis. IV. Sacrementorum e numero pariter excludenda esse Sacramentalia, seu ritus et caeremonias sacras , qtiae ad decentiorem Sacrament

rum administrationem adhiberi solent: item varias he- Nedictiones , consecrationes Regum etc.; eoquod haeo a Deo instituta non fuerint ad significandam directe gratiam. VI. Partes , quibus constant Sacramenta , apud veteres Ecclesiae scriptores simpliciter res Sacramentorum dicebantur; patito distinctius tamen aliquando des gnabantur Per elementum , et verbum. Quo sensu de

Baptismo scribit S. Augustinus 'I'ract. LXXX. in Joan. Accedit perbum ad elementum , et Sacramentums

30쪽

Neque desunt veterum Patrum monumenta quibus co stat, formae nomine intelligi ab ipsis totum ritum externum Seoramenti, per rem vero Sacramenti illius effectum , nempe gratiam sanctificantem. Gιilielmus Altissiodorensis, qui Saeculo XIII' circa tempore Lateranensis IV. Summam Theologicam conscripsit, omnium primus fuit, qai Partes Sacramentoruin per materiam et formam explicavit. Ab eo vero tempore , Summo eonsensu recepta suit haec explicatio , et publico etiam usu Ecclesiae consecrata est in Decreto Eugeniano pro Armenis: Omnia Sacramenta tribus sterficiuntur, νι ie- licet rebus tamquam materia. serbis tamquam forma, et persona Ministri conferentis Sacramentum cum intentione fuciendi quod jacti Ecclesia: q uorum si aliquod desit, non ρerficitur Sacramentum. Eam lem dci inceps loquendi formam , commodam nimirum et facialem ad intelligendum, Ecclesia etiam Graeca probavit , ut patet ex responso Ieremiae Patriarchae CPolitani al theranos M irte iub genses , Cap. VII, atque ex Gabriele Philadelphiae Mistropolita in lihello do Sacramentis.. Vil. AIodus hio explicandi Sacraminia Per materiam et formam ex analogia fluxit, quae est inter totum Sacramentale morale, et totum physicum. Nam I. sicut in composito physico materia praece lit, forma au- cedit: ita in Sacramento verbum accedit ad elementum: II. Sicut in toto physico materia ex se indisserens est, et indeterminata ad hoc vel illud compositum , d. terminatur autem per formam; ita etiam in composito Sacrainentali actiones ministri, et suscipientis, per vertia magis determinautur ad esse Sacramentale. III. diis ut in composito phrsi eo materia est imperfecta, forma

ero periecta, et rem ipsam constituit: ita in Sacra-B a