장음표시 사용
31쪽
mento verba sunt rebus persectiora, et apertius gratiam significant. Sio v. g. in haptismo aqua quae refrigerandi perinde ac abluendi vim habet, accedente verbo vi tae sive sorma, ad interiorem animae mundationem si gnificandam coarctatur. Porro Per materiam intelligitur illud omne sensibile , quod magis confuse gratiam significat, sive illud sensibile sit res quaedam seu substa tia , qualis est aqua in Baptismo, unctio in Confirmatione etc. sive sit quaedam actio ex parte i Ministri , aut ex parte suscipientis Sacramentum, qualis est manus impositio in Ministro Confirmationis et Ordinati Dis , et contritio, confessio ac satisfactio in poenite te. Formae nomine intelliguntur non tantum verba pro prie dicta, quae Ore proferuntur; sed in omne quod in Sacramento rem sensibilem arctius et oIarius re stringit ad signifieandam gratiam sanctificantem, S
ve illud Verbum sit vocale, sive non, ut Sunt V. g. nulus et similia signa, quando matrimonium contrahitur.
I. Quodlibet Evangelicae Legis Satramentum no
LoSsario constare rebus tamquam materia , et verbis tam
quam forma, patet tum ex doctrina Florentini superius lim.VI. ditata, tum ab inductione singulotam Sacramea torum,de quibus singillatim suo loco agemus. Ratio a priori est institutio Christi, qnae nobis certo innotescit per tam iiiionem. Ratio autem congruentiae est, ut Sacramentans vae legis essent magis signa sensibilia et elariora gratia quam conserunt. Caeterum dixi, quodlibet Euangelicae
Legis Sacramentum. Licet enim essentiale sit omni Sacramento cujuscunque status constare ex rebus, cum omne Sacramentum necessario sit Signum sensibile; ta-Maeu necesse non est , .ut .Omne Sacramentum constet
32쪽
DE NAT. ET NUM. SACRAMEXP0RUM. 29 verbis: siquidem Saeramenta in lege veteri , ut v. g. circumcisio , ritus agni paςealis, consecrationes Pontificum et Sacerdotum celebrabantur absque prescripta verborum forma ; quia verba sunt signa expressiora, minimeque eonvenientia statui legis veteris, in qua mysteria sub umbris latebant. Neque obstat, quod Leuit cap. IV. cum sacrificium pro peccato P. incipis praeseribitur, legantur haeo verba: Rogabitque sero eo Sacerdos , et pro Peccato ejus , et dimittetur ei. Nam haec oratio non praescribitur. ut ea tamquam forma perficiatur Sacramentum . seci ut peccati remissio facilius impetretur. Illiit hic praeterea observat Domini-cus Soto in IV. Sentent. Dist. I. Quaest. I. Art. VI. fidei esse Catholicae, Sagramenta constare rebus et ve his , quod sine manifesta haeresi negari non posset:
quod vero res materiae, Verba autem formae nomino
donentur, ex usu dumtaxat Theologorum invaluisse , a quo recedere iam non licet, dum sit totius Ecelesiae praxi approbatus et consegratus. Dari vera aliqua novae Legis Saeramenta negarant fasceso II. Archontici, vel a quodam Anachoreta , cui nomen Archon, vel quod Archangelos ut creatores iniindi venerarent ar fio dicti, quorum insaniam pos- sterioribus temporibus secuti sunt Aqeo triti, seu Ase draipitae , et Manichaei, ao saeculo XVI. Gaspar Seh-wenkseldius , Eques Silesius, homo supra modum spiritualis et angelicus, qui sola spiritu vivendum esse dicebat. Neque mirum est, quod ille Sacramenta omnia de me ito tollere conatus sit, qui Seripturarum etiat divinarum litteras et verba oontempsit. At vero Iongo maiores exarsere lites cum Novatoribus cir a numerum
Sacramentorum. Pauci serre, qui omnia novae Iagis Sa- ,
33쪽
oramenta negarunt; multi vero qui Sacramentorum ni merum imminuere ausi sunt. Missi veterum haeretico-Tum erroribus, Seotariorum nostri aevi errores circa numerum Sacramentorum paucis perstringo. Lutherus
initio libri de Captivit. Babylon. seribit: Princ Io n ganda mihi sunt septem Sacramenta, et tantum t ris pro tempore ponenda , baptismus , poenitentia , panis. Mox eadem pagina: Quamquam si usu Scripturae loqui pelim, non nisi unum Sacramentum habeam, et tria signa Sacramentalia. Denique in fine eiusdem li-hri : Si rigide loqui uolumus, tantum duo sunt in Ec-εIsia Dei Sacramenta, baptismus et panis. In libro de Hissa privata, quem edidit A. 153.. et in Assertioni-hus contra Lovanienses , quas conscripsit anno 15M ,
unico nempe ante mortem suam anno ait : Poenitentiam
cum sirtute clavium absoloentium Sacramentum libem ter constemur ; habet enim promissionem , et Idem re- nissi siris peceatorum propter Christum. Philippus Melanchion in Locis communibus A. I*22. duo tantum agnoscit Sacramenta, Baptismum et Eucharistiam. a. 153o. in Apologia conseas. Augustanas , qui liber apud L utheranos symbolicus est, et in cujus verba iurare de-hent, qui ad gradus, vel pastoratum apud ipsos promoventur , adiungit tertium, nempe Poenitentiam; TLetulo enim de risu et numero Sacramectorum, Art. AIII. dicitur: Si Sacramenta vocamus ritus, qui ha-hen mandatum Dei, et quibus addita est promissio gratiae , jacile est judicare, quae sint proprie Mor menta. --- Vere igitur sunt Sacramenta, baptismus, Coena Domini , absolutio, quae est Sacramentum Poe
nitentiae. Nam hi ritus habent mandatum Dei, et Promis4ionem gratiae, quae est propria noyi Teata
34쪽
DE NAT. ET NUM. SACRAMENTORUM.
menti. Idem in Loeis communibus A. 1536. et 1558. editis, cap. de Num. Saerament. aperte qitatuor admittit Sacramenta. Mihi maxime placet, inquit, etiam adri ordinationem , ut pocant, id est, pocationem administerium Eo gelii; quia haec etiam Euangelica mandato praecipitur, et addita est promissio. Quin in eadem editione. A. 3558. maxime propendet ad qaintum
addendum , nempe Matrimonium; saletur enim matribinonium ; esse signum rei saurae, et habere mandatum divinum, annexamque promissionhm gratiae. Unum
tantum ait ei deesse, quod fuerit ante christum. Biennio post obitum Lutheri, nimirum A. 15.8. in conventu Lipsiensi Melanchion cum aliis doctoribus Vit Mnbergicis, qui molliores Lutherani appellati sunt, Septem omnino Sacramenta cum catholicis admisit , ut refert Joannes Meidanus Hist. Lib. XX. Ex quo facila. conjicies, quam acri laborarint vertigine Lutherus et Melanchion, posteaquam a certo veritatis regula deviarunt. Ulaicus ZWinglius novae sectae aput Tigurinos conditor pro imperio ao potestate suaxeiectis quatuor, Lib. de vera et salsa Religione tria . dumtaxat agnoscit Sacramenta. Baptismum, coenam . et Matrimonium. calvinus Lib. IV. Institui. cap. XVIII. quo admittit , Baptismum , et Coenam, Verum cap. XXI. atque in Antidoto cono. Trident. Sess. VII. cap. IV. paulo liberalius agit , et Presbneratus quoque ordinein Pro Sacramento reeipit. X. Conclusio. Sacramenta novae Legis sunt se-Ptem , neque Pauciora, neque plura, nimirum Baptismus , Confirmatio , Eucharistia, Poenitentia , Unctio extrema, ordo, ad Matrimoniam. Missis in praesentiar
35쪽
ARTICULUS I. coNTROVERMA I. rum Scripturae ae Patrum testimoniis, quae longo odidine proserem , ubi de quolibet Saeramento singillatim sermo erit, probatur Conclusio argumento unico praescriptionis , 'quae, prout a Theologis hie accipitur, est publica , constans , perpetua, et Iium quam inisse rupta omnium Ecclesiarum , ab Apostolicis temporibus ad nostram usque aetatem , in doctrinam aliquam conspiratio. Saoculo XVI, quo Lutherus et Calvinus novaia sua dogmata dissominarunt, doctrina de septenario SDuramentorum numero tam antiqua erat, constans ac per
vulgata per omnes Ecclesias Orientis et Occidentis, ut quo primum tempore nata fuerit, qua aetate inolevexit, quibus artificiis, quibus suasoribus suerit generaliter approbata, ostendi a Protestantibus nequeat. Ergo semper et ubique creditum est septem esse Sacramenta. Ergo doctrina illa vere Apostolica et divina est, iuxta illud Augustini Lib. IV. de Baptismo contra Donatistas , Cap. XXIV. Quod unicersa tenet Ecclesia, nec Conc ilis institiatum, sed semper retentum est, non nisi fauthoritate Apostolica traditum rectissime creditur. . XI. Prob. Anteced. de Eeclesia Latina , sive Oee identali. Concilium Londinense celebratum A. t 123 7. authoritate Othonis Sedis apostolicae Legati, de. Saera',
mentorum numero , tamquam de re comperta et . omnia
Irus explorata haec habet: Sacramenta sero princ amita quae sunt, et quot, propter simρliciores e rimmenda duximus: Butismus. Confrmatio, Poenitentia, Eucharistia , Extrema Unctio, Matrimonium, atque ordo. Constiti uiri Claromontanum habitum A. 1268.
tamquam omnibus compertum septenarium Sacramentomim numerum recenset. S nodus Coloniensis sub Sigeirido Archiepiscopo A. 12So. sivi subjectos clericos.
36쪽
DE NAT. ET NUM. SACRAMENTORUM. SI et I xime Sacer lotes instruit, qualiter ita susceptione
et administratione septem PraeuumeratoruuI Sacramentorum se habere debeant. Synodus Exoniensis in Anglia A. 1287. calx I. propter simpliciores breviter exponit septem Saeramenta. Florentinum in Decreto pro Armenis A. 3.39. edito ait: Moae Legis septem sunt
Sacramenta : videlicet Ba Misinus etc. Ergo cum de septenario Saeramentoram numero Concilia jam a Saec Io XIII. loquantur tamquam de re omnibus notissima, nemine reclamante, antiquam doctrinam circa numerum Sacramentorum esse mutatam, conficitur, dogma doseptenario Sacramentorum numero esse antiquissimum,
Aposti licum, ae divinum. Protestantes profecto si id Negent , o,tendere nobis tenentur, quis tandem fuerit novi hujus dogmatis fabricator, qua authoritate praeditus , ut universo Occidenti persuadere potuerit contra doctrinam veterem , non duo aut tri.i, sint septem omnino esse Evangelicae Legis Sacramenta. Certe mutatio haec nec repentino impetu contingere in omnibus
Oecidentis Ecclesiis, nee paullatim in illas irrepero P tuit absque maximis turbis ac dissidiis populi Chri ti ni, quem mutatio haec ita re adeo fauili, quotidiacia ,
omnium lite oculis exposita latere non potuisset. At v To nullam prorsus harum turbarum , nullum dissensionis idcirco exortae apud Ecclesiasti s proianosquo Seriptores extat vestigiam: nullos Antistites, quor tam Ecclesia Dei quovis saeculo plures semper numeravit omnis novitatis impatientes, umquam obstitisse lagi muggliscenti huic , ut Protestantes voeant, errori. Ergo eor- tum manet ac constitutum, doctrinam hano de sopie- nario Sacramentorum numero Divina niti traditicino.
Biae Trideatinum Sess. VII. can. I. iare pronuncia vitr
37쪽
34 : ARTI GLUS I. CONTROVERSIA I. Siqitis diserit, Sacramenta novae Legis non fuisse omniaca Jesu Christo Domino nostro instituta; aut esse Plu ra set pauciora, quam septem, uidelicet Baptismum, Corarmationem, Eucharistiam, Poenitentiam , extre mam Unctionem, ordinem , et Matrimonium, aut etiam aliquod horum septem non esse sere et proprie
XII. Prob. idem Anteced. de Ecclesia Graeca , sive Orientali. Cum Martinus Crustus Graecae linguae Prosessor Tubingae , inito eum contribulibus suis L Geranis consilio, confessionem suae fidei Jeremiae P triarchae Constantinopolitano Schismatico A. 1575. Oh- tulisset per Stephanum Gerlachium, Caesarei oratoris Constantinopoli Ministrum , ut Graecos in fouietatem doctrinae suae pelliceret, eam illieo Patriarcha dociis-Bima censura consutavit, quam latinitate donavit Stanislaus Secolovius. In hac orientalis Ecclesiae censura Cap. VII. dicitur, Unam, Sanetam , catholicam et ostolicam Ecclesiam esse eorum hominum , qui ea omnia quae legibus antiquis perscripta sunt, a sacrisque canonibus defnita. ab ipso denique hiritu Dei
per Sanctos Patres sancita et Irmata, pie et sancte serpant, et tuentur. In ea item ipsa Catholica et Orthodoxa Ecclesia septem Sacramenta esse , sutismum scilicet, sacri unguenti Unctionem, sacram Communionem , Ordinationem, Matrimonium, Poenitentiam, et extremae Unctionis oleum.
XIII. Saeculo XVII. C illius Lucares. Batavicae meuniae largitione in Patriarchatum constanti uopolit arum intrusus, ut Patronis suis gratiam redderet, calvinianam fidei oonsessionem consarcinavit, in Holla
Hia dein typis . datam, in qua praeter qaetera in igia
38쪽
DE NAT. ET NUM. SACRAMENTOMIM.
aendacio legebatur ., Graecorum perpetuam et consta Lem esse doctrinam , duo tantum Sacramenta, Bapti-imum nempe, et Eueharistiam, a supremo Legislatore
Christo fuisse sancita. At re comperta, A. 1638. Gra ei Constantinopoli Synodum coegere, in qua Praesent, hus Metrophane Alexandrino , Theophane Ierosolymbiano , aliisque Episcopis XX. ae magnae Ecclesiae Coastantinopolitanae Orficiariis XX lII. sede sua expulsas est Lucaris , subrogato ei Cy rillo Berrhocensi, atque anathema ei a Concilii Patribus dictum est his verbis: Cyrillo dogmatizanti et credenti, non esse se 'tem E clesiae Sacramenta , ridelicet Evtismum, Confirmati nem, Poenitentiam, Eucharistiam, Ordinem, Unctionem extremam , et Matrimonium , juxta Christi diu sitionem , Apostolorumque traditionem, nec non et Ec- lclesiae consuetussinem : sed mentienti duo tantum a Christo in Evangelio fuisse tradita, Baptismum sci licet, et i Eucharisti am , uti uidere est in decimo quinto ejus ca- lpitulo ; Anathema. A. 1642. in altero conpilio Constan . tinopolitano , praesidente Parthenio eiusdem Urbis Patriarcha, subscribentibas Petro Mogita Archiepiscopo Eioviae, ac totius Bussiae Primate; Episcopis XXII. aliisqas Abbatibus , ω cleri Graeci primoribus , suppresso Cyrilli Lucaris nomine , damnata iteram fuit ejus
consessio, praeter alia etiam ex eo capite, quod, ut inquiunt Patres Artie. XV. neget quinq ue Ecclesiae Sacramenta ; Sacerdotium , sacram unctionem , sacrum oleum, confessionem cum poenitentia, et honorabiles' nuptias ; quae omnia ut sacra, et diuinam gratiamaeon erentia, antiqua nobis traditio reliquit. A. 3672. . eum in vulgus spargerent Calviniani, Ecclesiae Graecae dogmata consorinia esse resorinatae sonfessioni, co
39쪽
sio constantinopolitano , in qua iterato declaratum est, Ecclesiae Orientalis doctrinam circa numerum Sacramentorii in , realem Christi in Eucharistia praesentiam , cultum et invocationem Sanctorum, Canonem Script rarum divinarum etc. doctrinae Romanae Ecclesiae eo formem esse, reformatae vero e diametro contrariam. Interrogantibus itaque, inquiunt, dicimus, sancta ac venerandia septenario numero e e apud nos Sacram emeta, a quo primum sacri Euangelii nobis lumen illuxit. XIV. Eodem anno 1627. Dositheus Patriarcha Jc- Tosolymitanus, Latinae Ecclesiae perquam insensus; quam tribus libris Buchoresti in Valachia editis acerrime impugnavit , Synodum habuit, ad quam sex M tropol,lae , pluresque Episcopi et Archimandritae confluxere. In hac damnata sunt capitula XVIII. Calvinianorum. Capitulo XV. ait Synodus : credimus esse in Ecclesia legis nouae Sacramenta , eac e septem, nec mina 3 em majoremue in Ecclesia Sacramentorum numerum
admittimus : siquidem mereticorum dementiae Io tus
est alius Sacramentorum II merus quam septenarius. Eamdem ipsam circa septenarium Moramentorum nise
merum doctrinam tradunt Elichologia, sau Rituales Ghri Greecorum, non eorum uantum; qui abimato schbsmate Ecclesiae Romanae reconciliati sunt, sed illorum etiam qui in schismate perseverant ab unitate Catholicdidivulsi: immo Coptoriim etiam, Jacobitariam, Nestorianorum, et quicumque in vastis Asiae regnis Christianum nomen gerunt. Ergo in Oriente semper creditum est dari septem Sacramenta ; nec plura , nest Pauciora. Proseuto incredibile omnino est ae paradoxuna, tot p pulos Orientis, Meem saee tuorum spatio a Romauis ris
40쪽
DE NAT. ET NUR SACRAMENTORUM.tibus abhorrentes, longoque erga omne Latinum DO nien ollio inflammatos, Tejecta Miliorum suorum doctrina; nova quaedam Rotananae E lesiae dogmata, a sex vel septem saeculis primum fabricata , cnt Prot stantes garriunt, tanta consensione animorum ample ciatos fuisse. Vide Renatum Le Droucen de Re Sacranientaria Lib. I. Quaest. III. Cap. II. Bro cardum a
S. Ficolas in Prosess. Fidei Cath. Tom. II. Artici. XIX. Paragr. III. Josephum Birier in Apparatu Eraditionis, Parte IX. Cap. XVII.
XV. Ratio a priori, cur septem sint novae legis Sacramenta, alia dari non potest quam voluntas et institutio Christi; hiij usque voluntatis rationem congruam assignat S. Thomas Parte III. Quaest. LXV. Art. I. atque ex eo Catechismus Romanus Parte II. cap. I. Niim. XVIII. per analogiam inter vitam corporalem, et spiritualem. Nam in vita corporea requiruntur quaedam ex parte singulorum hominum , qtia tam ex parte totius Reipublicae. Ex parte singulorum
hominum tria per se requiruntur, nempe generatio, augmentatio, nutritio : et duo per accidens, nimirum remedium contra morbos, Si homo aegrotet, et rem dium contra reliquias morbi, ut Persesto convalescat.
Ex parte Reipublicae requiruntur tum ParenteS, 'IIo-Tum est humanum genus propagare; tum Principes et Magistratus, quorum est camdem regere. Sio in v ta spirituali respectu singulorum requiritur generatio , quae fit per Baptismum, augmentatio 'per Confirmalionem , nutritio per Eucharistiam , remediam contraitior bos per Poeni tontiam, si rogeneratus peccet: ac remedium contra reliquias peneatorum Per eXtremam