장음표시 사용
51쪽
. ut referant S. Irenaeus Lib. I. adv. Haereses. Ca .
XVIII. et Eusebius Hist. Eectes.' Lib. IV. Cap. X. his verbis b aptizabant: In nomine ignoti omnium Patris, in veritate omnium Matre , et in eo qui descendit inaesum. Eadem pariter de causa, quia non utebantur verbis evangelieis, Nicaeneum I. Teiecit baptismum Paulianistarum. III. Ratione. Mutatio Theologico substantiadis .materiae aut formae tollit materiam aut formam a Christo' institutam. Ergo iactim Sacramentum esse nequeat sine materiam et forma a Christo institui mutatio Theologico substantialis reddit Sacramentum imvalidum. At vero si mutatio materiae Et formae sit tan-
. Theologica accidentulis, adhibetur quoad substa tiam materia et forma a christo Praescripta, aderillevator Sacramenti subsistit. Caeterum qui aliquid , quam tumuis id leve videri possit, et valori. Sacramentorum non inimieum , ex contemptum mutat, graviter I cccare censendus est; qui enim ita est affectus.
ut res parvas nihili pendat, Ecclesiam ipsam et Spiritum Sanctum, a quo regitur, adspernatur. - XXVI. Quaeres uo Quandonam materia et sorma cenSeatur substantialiter . , aut tantiim accidentaliter mutata 3 Resp. illa mutatio materiae censenda est Theologiee substantialis , per quam materia ita mulatur; ut haec juxta communem usum et aestimationem moralem non amplius contineatur sub proprio significato illarum vocum, quibus materia a Christo requisita exprimitur a Scriptura et Ecclesia i accident dis autem theologice tantum erit, si non ita matetur. Porro il-
. li id hic notandum est, quod ad materiae mutationem Theologice substantialem parum reserat, sive materia
52쪽
DE NAT. ET NUM. SACRAMENTORUM. 49 illa mittetur physice quoad substantiam , sive non m tetur. Sio massa pauis cocti in se usu physico non nisi accidentaliter differt a massa non cocta; et tamen haec variatio est Theologice substantialis, quia massa
illa farinae, secandum communem usum et aestim tionem moralem non venit nomine panis. Contra vinum v. g. Hispanicum, etsi disserret specie v. g. aBhenano; in consideratione tamen Theologica non nisi accidentaliter dissert, quia utrumque est Vinum de vite. Rursus aquain fluidam esse, vel frigore duratam , in sensu physico non dicit mutationem nisi accidentalem ; et tamen mutatio illa est Theologice substantialis respectu haptismi, quia aqua congelata nota est materia illi oonserendo idonea : cum enim Bapti Smris consistat in usu, et ablutione actuali, debet illius materia, scilicet aqua, habere actualem et prox, mam habitudinem ad abluendum, quae non habetur in glacie. XXVII. Pari modo mutatio formae tune censen da est Theologice substantialis , quando sorma ita mi
latur, ut juxta communem usum et aestim ditionem moralem non amplius retineat sensum et significationem
verborum iuxta commune Ecclesiae iudicium determinate intentam : Theologice vero aegidentalis solam erit, quando forma non ita mutatur. Ratio est, quia sensus et significatio verborum est veluti anima et substantia illorum, cum verbum Proseratur Propter Se sum. Ergo tamdiu censenda sunt substantialiter eadem verba manere, quamdiu manet idem illorum sensus. Borro mutatio formae diversis modis contingere potest.
I. Quando Verba mutantur ex uno idiomate in aliud; et haec mutatio non est substantialis. II. Si in eo dom
53쪽
Idiomute alia verba substituantur; debent vero haec eumdem sensum reddere , alias invalidum est Sacramentum. III. Fit mutatio per transpositionem verborum, quae non est theologice substantialis, si servetur sensus. IV. Per seiunctionem verborum sormae, quae si talis sit et tam parva, ut voces moraliter conjunctactesse censeantur ad orationem componendam, et uniunlategrum sensum efficiendum, erit mutat o tantum accidentalis: V. Per additionem vel subtractionem. Si a ditio aut detractio sensum verborum corrumpit. irri tum est Sacramentum ; firmum vero ae ratum, si integrum Servat Verborum sensum. Bine Ecclesia reiecit
Eunomianorum baptismum, qui teste S. Epiphanio Haer. LXXVI. hano sermam usurpabant: Babiito te inn mine Dei increati, et Filii creatἱ, et Spiritus sanctia scantἱs a creato Filio creati. Quibus verbIs aperte io,
Iebatur aequalitas et consubstantialitas trium Divinarum Personarum. VI. Per corruptionem verborum. Haec si fiat animo inducendi novum errorem , verbaque ambibgua errorem ministri oterius exprimentia proserantur , ut non nisi pravo sensu intelligi possint, Sacramentum erit invalidum di si vero verba corrupte pronuncient ea imperitia, balbutie , aut linguae praecipitantia, ratum erit ac validum Sacramentum. Palmare huius rei exemplum habemus in Epistola Zachariae Pontificis ad S. lBonifacium Moguntinum Saeculo VIII. apud Gratianum cap. Retulerunt, de Consecrat. Dist. IV. Retulerunt inuntii tuἱ, quod fuerit in eadem prouincia Bajoari rum Sacerdos, qui Latἱnam linguam penitus ignorabat, et dum butἰraret, nesciens latini eloquii, infringens linguam dicebat. mytiao te in nomine Patris , et Filia, et Spiritu Sancta. Ac per hoc tua
54쪽
DE NAT. ET NUM. SA RAΜENTORUM. si Recerenda 'Fraternitas eos rebaptizare proposuit. Sed Sanctissime Frater , si ille qui ita baρtizauit, non emrorem introducens aut haeresim, sed Pro sola ignorantia Romanae locutionis , infringendo linguam, ut supra fati sumus, baρtizans sic dixerit , non Possumus consentire, ut denuo baptizentur.
XXVIII. Quaeres X. An lieeat uti materia dubia
in Sacramentoruin ad iniuistratione 3 Resp. Si certa n3n suppetit, quando ministrandum egi Smramentum ad salutem necessarium , urgetque Periculum mortis , Minister licite potest, imino debet a thibere materiam dubiam ; quia Christus Dominus Sacramenta instituit tamquam remedia in animarum salutem. Atqui pruden ter dubia remedia applicantar urgente negessitate , atquo tibi desunt certa atque indubitata, cum ex usu illorum remediorum spes aliqua Salutis nascatur. At vero ubi certa haberi potest, grave peccatum est uti materia dubia. Proh. id I. Authoritate S. Augustini , qai
Lib. I. de Baptismo contra Donatistas , Cap. I H. seri hil : Grauiter peccaret, in rebus ad salutem animae Pertinentibus, uel eo solo quod certis incerta Praeponeret. II. Ex propositione I. inter damnatas ab InnoceUtio XI. Non est illicitum in Sacramentis conferendis sequi opinionem probabilem de valore Sacramenti, relicta tutiore , nisi id vetet lex, conςentio, aut Periculum grapis damni incurrendi. lII. Ratione Theologica . Materia dabia absque ulla necessitate dubiam re
dit Sacramenti veritatem, quod fieri nequit sine gravi ejusdem Sacramenti inj tuta, et saerilegio.
55쪽
XXIX. Objicitur L Silentium Scripturarum. Seripturae nulli bi asserunt dari Keptem Sacramenta. Ergo R. I. Scriptura nulli hi affirmat dari qii altior Evangelia. Ergo aliqua Evangelia ex illis quatuor sunt apo erypha 3 R. II. Omitto Anteced. cujus salsitatem ostendemus, ubi de Sacramentis in specie sermo erit, eum nullum sit ex septem Sacramentis , cujus existentiam I 'heologi non evincant ex Scripturis juxta mentem Patrum intellectis. Et N. C. Quamvis septenarios Sacramentorum numerus non expresse contineretur in Ver-LO Dai scripto , continetur tamen in Verbo Dei tradito , quod parem habet cum Verbo scripto authoritatem. XXX. Objicitur II. Patrum silentium. Patres qui iuxta Catholicos sunt depositarii Traditionum divinarum , altum silent de septenario Sacramentorum num ro. Ergo hic non continetur in Verbo Dei tradito. Confirm. Nulla probabilis ratio assignari potest, cur Patres septenarii numeri mentionem non faciaut , nisi dicatur, numerum hunc fuisse ipsis incognitum et peregrinum. Ergo. B. I. Nec Patres nec Scripturae ubIibi asserunt, illio, tantum aut tria dari Sacramenta. Ergo gratis a Protestantibus duo tantum vel tria statuuntur Sacramenta. R. I l. D. A. Silent de septenario numero Sacramentorum, id est, non expresse designant nunierum more arithmctico, dicendo, Sacramenta sunt septem , nec plura nec pauciora, C. A. Non admi iunt tot Sacramenta, quibus hic numerus completur, N. A. ot Conseq. Ad confirm. N. A. Patres de sept)naria Sa amentorum numero silueruat, L Quia non
56쪽
DE NAT. ET NUM. SACRAMENTORUM. 53 necessarium putabant ca litteris consignaro, quaa in blaee publica, atque omnium veluti oculis posita, ipsaque praxi , ac veluti usu quoti liano trita erant, quaeque temporibus illis ab Haereticis in controversiam noutrahebantur. II. Quia disciplina arcani vetabat Sanctum dari canibus ; merito enim timebant Patres, ne sancti ra Beligionis nostrae Mysteria venirent in manus et notitiam insidelium , a quibus nolle in derisionem eou- verti poterant. Hinc ill ad S. Augustini frequens de E charistin effatum , Norunt Fideles, quo verbo significare voluit, secretum esse debere , et ne Catechumenis quidem propalandum esse Mysterium, de quo loquebatur. XXXI. Diees I. Patres non solam silentio premunt septenarium Sacramentorum numerum , verum etiam insinuare videntur longe pauciora esse Sacramenta. Ergo. P. A. S. Justinus Apologia II. pro Christianis duorum tantum Sacramentorum mentionem facit , Baptismi, et Eucharistiae. S. Cyrillus Ieroso mit. in suis catechesibus, et S. Ambrosius in libris da Saera mentis , atque in Tractatu de his qui mysteriis initiantur, de tribus tantum sermonem habent, nempe de Baptismo , Confirmatione , et Eucharistia. S. Dionysius Areopagita in libris de Hierarchia , licet Saoramenta Eeclesiae fuse prosequatur, de extrema tamen Unctione et Matrimonio verbum non sicit, facturus utique, si eadem pro Sacramentis habuisset. Ergo. R. N. A. Ad probat. C. A. N. C. Iustinus edita apologia calumnias dissipat . quibus Christiani ab Ethtile is impete-hantur , atque in ea ostendit I. Christianos non esso Atheos, cum unum Deum in tribus personis impenso tolant, et data oecastoae de Baptismo, Christianu Re,
57쪽
Iigionis primordio, tractat. II. Christianos non vesci humanis carnibus diserte probat, sed corporis et San .guinis Christi participes fieri. De reliquis Sacramentis
silet, quia vel erant Gentilibus ignota , vel sino calumniae nota celebrabantur. Cyri lius et Ambrosius de tria hus tantum Sacramentis agunt, quia Neophytos instruunt , quibus eadem die administrari solεbant Baptismus , Confirmatio, et Eucharistia. Author librorum de Hierarchia, quem aliqui Dionysium Areopagitam esse volunt, licet plures ex recentiori biis dissentiant, agit de functionibus hierarchicis , quas Episcopi cum aliquamdelium consecratione exereent : quapropter neque de Matrimonio dicendum ei suit, neque Re Unctione infirmorum , per qliae, proprie loquendo, non consecrantur qui ea suscipiunt. XXXII. Dices II. Patres positive excludunt e nimmero Saeramentorum ritus aliquos , qui a Catholicis habentur ut Sacramenta. Ergo. P. A. I. S. Augustinus
Lib. III. de Doctrina Christiana, cap. IX. scribit: Paucorum Pro miillis Sacramenta eademque factu facillima , et intellectu augustissima, et observatione castissima ipse Dominus, et Apostolica tradidit disciplina : sicuti est Ba 'tismi Sacramentum, et celebratio COrρο-ris et Sanguinis Domini. lI. S. Ambrosius postquam te Baptismo, Eucharistia, et Confirmatione tractavit, affirmat s. plenissime dixisse de Sacramentis. Ergo reliqua quatuor non habuit Pro Sacramentis. R. N. A. Ad probat. I. C. A. N. C. Augustinus i. c. duo illa Sacramenta allegat exempli causa, quin reliqua idcim Eo e X cludat, ut manifeste colligitur ex particula Sicuri, atque ex Enarratione I. in Psal. CIII. in illa verba , Qui tegis aquis superiora ejus. Respice, inquit, ad
58쪽
DE NAT. ET NU V. SACRAMENTORUM.
munera ipsius Ecclesiae. Munus Sacramentorum in B ptismo , in Eucharistia, in caeteris Sanctis Sacramentis. Ail probat. H. D. A. S. Ambrosius affirmat se Plenissime dixisse de Sacramentis omnibus, N. A. Da illis Sacramentis, quae fidelibus recens baptizatis eadem die administrabantur, C. A. N. Conseq. XXXIII. Dices III. Patres, praeeipue chrisostonius, Cyrillus , Augustinus, Damaseenus, ac pleri lao omnes Graeci locum illum Ioan. cap. XIX. Unus MDlitum lancea latus eius veruit, et continuo exipit san , guis et aqua , ita exponunt, ut per aquam intelligaut baptismum , Per sanguinem Eacharistiam. Ergo duo
tantum admiserunt Sacramenta. Resp. I. Patres vario ,
locum hunc interpretatos fuisse. S. Hieronymus Epist. LXXXIII. ad Oceanum, et Cyrillus Ierosollinit. catheo. III. sanguinem et aquam de solo baptismo iu-telligunt, qui vel in sanguino per marUrium, vel in aqua Per sanctum lavacrum suscipitur. S. Leo M. Epist. IV. S. Augustinus et Beda in cap. XIX. Ioau. per sanguinem pretium nostrae redemptionis, per aquam volunt significari baptismum. Atque haec videtur maxime litteratis expositio, ut intelligeremus ex Christi latere fluxisse baptismum, qui vim suam omnem habet a Christi sanguine. Resp. II. N. C. Patres citati nIta excludant alia Sacramenta, sed duo speciatim commemorant , Baptismum et Eucharistiam, qaia magis eommunia et principalia sunt. XXX lv. Objieitur III. Dissensio Patrum circa
numerum Sacramentorum. Pluris ex Patribus docuerunt , ablutionem pedum esse verum novae legis Sa- stramentum. Ergo si Patrum authoritate Standum est.
plura admitti debent Sacramenta quam septem. P. A.
59쪽
Cap. I. contendit, ritum illum lavandi pedes ad mundationem a peccatis fuisse institutum. Audi, inquit, quia misterium est et sanctificatio : Nisi lapero tibi Pedes , non habebis partem mecum. Et postea: In b ptismate omnis culpa diluitur. Recessit ergo culpa: sed quia Adam supplantatus a diabola est, et penenum ei Iusum est supra pedes, ideo' lapas pedes, ut in ea Parte, in qua insidiatus est serpens, majus subsidium sanctifcationis accedat, quo postea to supplantare non Possit. Lapas ergo Pedes, ut Iapes venena serstentis Ad umilitatem quoque proscit, tit in mysterio non erubescamus, quod dedignamur in obsequio. II. S. CAPmanus Tract. de Operibus christi cardinalibus, ait I
tionem pedum esse quamdam lavacri speciom , quotidianis excessibus expiandis aceommodatam. Ergo toti DDem pedum putavit esse verum novae legis Saeramentum. III. S. Bernardus Serim. in Coena Domini ait: MuNta quidem sunt Sacramenta, et scrutandis omnibus hora non suffcit. - De tribus itaque Sacramentis, quaεν Satis simi congrua huic tempori. baρtismo nimirum ,
Eucharistia, et lotione pedum dicendum erit. Et Pa clo post: Amropinquans passiori Dominus , de gratia sua inὐestire curauit suos, ut inpisibilis gratia signo aliquo uisibili ρraestaretur; ad hoc instituta sunt omnia Sacramenta : ad hoc Eucharistiae partic alio ; ad hoc pedum abbitio : ad hoc denique sese butismus , initium
Sacramentorum omnium. Ergo cum lotionem pedum vocet Sacramentum , eamque adaequet baptismo, et E
ebaristiae , lotio Pedum in opinione Bernardi vertianerat novae legis Sacramentu*..
60쪽
DE NAT. ET NUM. SA ME FORUM. XXXV. Resp. N. A. Ail probat. I. R. S. Am hrositis agnoscit quidem lotionem illam pedam nota tantum ad humilitatem , sed etiam ad sanctifitionem institutam fuisse, quam nempe significabat, non vero Ex Se operabatur. Porro Sacramenti proprius characterest, ut non tantum significet, sed etiam conserat gratiam sauctificantem. Profecto hanc fuisse ambrosii me tem ipse Ambrosius i. c. explicat; nit enim : Consuetudo, quae rectius servatur in Romana Ecclesia de
non lapandis pedibus , in Mediolanensi Eooksia ideipsis laςandis etiam recte custoditur, tum Proyter exem plum Christi et Petri, tum ut gratiam uirtute humNlitatis, et Christi imitationis obtineat. Si Ambrosius
Iotionein pedum verum esse Sacramentum existimasset, numquam enimvero affirmasset e consuetudinem
illam de non lavandis pedibus rectius in Romana Ecclesia servari. Neque obstat, quod Lib. de Myster. Cap. VI. asserat, Iaer lotionem pedum haereditaria peccata tolli : non enim de originali peccato , aut gratia sanctificante loquitur, sed hoc Christianae demissionis Obsequio docet superbiam diminui, quam originaria labocontraximus , majusque Subsidium sancti fieationis baptizatis accedere. Ad Probat. II. Resp. Author Traglatus illius, qui nou S. Cyprianus carthaginensis fuit, sed Amoldus Abbas Bonae vallis, saeculi XII. Scriptor, aliud non intendit, quam axiemam et materialem lotionem pinium a Christo laetam, signum fuisse spiritualis et internae lotionis, quae in nobis fieri debet per eumdem christum, qui peccata venialia in quast Iablinur quotidie, in nobis quotidie eluit per varia