Theologia dogmaticopolemica qua adversus veteres novasque haereses ex scripturis, patribus, atque ecclesiastica historia catholica veritas propugnatur. Recensuit p. Carolus Sardagna societatis Jesu ... Tomus 1. 8. Tomus 6. complectens tractatus 6. De

발행: 1820년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

. ARTICULUS I. CONTROVERSIA I. r quo regnntur Fideles, et Matrimonium quo propa gent tir, homines ad . cultum Dei. XVI. Quaeres L An in statu innocentiae, ante Parentum primorum culpam extiterint aliqua Sacramenta Τ R. negative , tum quia nullum eorum extat vestigium in Scriptura aut traditione: tum quia Sacra

mentum est signum stabile ae permanens ia religione. Ergo cum status innocentiae exiguo durarit tempore , eonsentaneum non erat institui S acramenta tam cito abolenda. Ex quo colliges, matrimoni iuri Adami et Evae non fuisse Sacramentum vere tale, sed improprie dictum, ae in sensu latiori ; eo sere modo, quo ignum vitae in Paradiso ab Augustino Sacramentum vocatur; qilia matrimoniiun illud institutum tantum fuit in usum naturae ad propagandos homines, non ero uti susciPientes saeraret. Undo Apostolus de ilIoverba lacteus ad Ephes. cap. V. non ait illud fuisse , sed esse in Christo et Ecclesia magmum Sacramentum, temporibus nimirum Pauli, seu in ruge Evangelum. XVII. Quaer es II. An in statu legis naturae; ab Adami lapsu are promulgationem usque Mosaicae legis, et saltem ad praeceptum usque Abrahamo ejusque p- lsteris impositum de circumcisione, extiterint vera Sacrainenta Pro parvulis et adultis Τ R. affirmative. Et

quidem Pro parvulis extitisse tuno Sacramentum, et l mediam quo ab originali macula mandarentur Pr- lhatur I. ob silentium Scripturarum , authoritate Patrum. S. Augustiatis Lib. v uontra Julianum, Cap-XI. scribit: Dec idco tamen credendum est, et ante datam circumcisionem famulos Dei, quandoquidem eis inerat taediatoris fides in carne uenturi, nullo Sacramento

eju3 vitulatus Iuisse Parvulis suis; quam is quid illud

42쪽

esset at qua necessaria causa Scriptura latere potuerit. B am et Sacrisicia eorum legimus, quibus utique famguis ille Igurabatur, qui solus tollit peccatum mundi. ertius etiam legis jam tem 'ore nascentibus ρarpulis , offerebant sacrificia pro peccatis. Augasti nam secuti sunt Author Librorum de Vocatione Gentium, Lib. ΙΙ.Cap. XXVI. Gregorius M. Lib. III. Morat. Cup. III. Beda Lib. I. in Lucam. Cap. VIII. S. Bernarias Epist. LXXVII. Arnoldus Abbas Bonae Vallis Tract. de Op Tib. Christi cardinalibus qui inter Cypriani Oi eragitur. Innocentius m. cap. majores et S. Thomas III Porte, Quaest LXI. Artic. III. Et ideo oportebat ante Christi aduentum esse quaedam signa sistbιlia, quibus homo Idem sanam protestaretur de suturo Saluatoris adventu. Et hujusmodi signa dicuntur Sacramenta. Et

in IV. Sentem Dist. I. Quaest I. . Art. II. Dicendum est, quod ante legem scriρtam erant quaedam Sacramenta necessitatis, sicut illud Idei Sacramentum , quod ordinabatur ad delectionem originalis peccati. Prob. II. Batione Theologica. Deus voluntate seria voluit etiam parvulos in lege naturae salvos fieri. Ergo Deus etiam in lege naturae parvulorum saluti consuluit per aliquod Temedium , ad eluendam maculam originalem destinatum. Caeterum remedium hoc longe verisimilius est positum fuisse in fide venturi Messiae, signo aliquo Vel actu exteriori demonstrata , per quem parvuli a Paremtibus , vel ab aliis Deo offereb ntur et conseerabantur. Ut enim Act. Cap. IV. dicitur : Nee enim aliud nomen est sub coelo datum hominibus , in quo oporteat nos satyos Ieri. Et S. Α ustiuus Lib. II. de N pti is et Concupisc. Cap. xl. Superioribus temporibus

omni modo loruit Sacramentum justi cationis ex δε .

43쪽

ARTICΠLUS I. eoNTROVERSIA I. Eadem tamen fides Mediatores saluos iustos faciebat

antiquos, Pusillos cum magnis. - - - Quia sicut 'cred mus nos Christum in carne penisse, sic illic Menturum: sicut nos mortuum, ita illi moriturum. Atque hoe r medium Iegis naturae contra noxam originalem duravit etiam in lege Mosaica, locumque habuit tum iti larvulis, qui ante VIII. di em circumeidi non poterant; tum in Demollis, ad quas praeceptum circumcisionis non pertinebat. Quod si quaeras, an filios illa parentum qua parvulis mundabantur , necesse fuerit ut charitate fornaala foret, Res p. negative di quia fides illa

non operabatiar virtute autus , Seu personae credentis is

sed virtute obiecti, seu Christi qui credebatur ventu rus. Non sufficiebat tamen fides habituaIis, set actua- lis requirebater, ea sciIicet per quam parvulus Deo osserebatur. Ita S. Thomas in IV. Sentent Dist. I. Quaest. II. , Art. VI. ad II. Adultos quod attinet in

statu legis naturae constitutos, certum videtur eos S eramentis non caruisse. Fuere enim in illo statu sacrificia Deo oblata, ut patet exemisso A Ιis, Cain, Job , Abrahami ete. Quidni igitur suere in illo stata etiam

Sacramenta 3 Maxime cum idom Titins exterior potuerit habero rationem simul et Merificii ad cultum Dei et Scieramenti ad sanctificationem hominis, quam non virtute ritus externi, sed merito selei tunc homines consequebantur. Porro in adultis requirebatur fides charitato Armata ad oluendam maculam Pec-eati. XVIII. Quaeres. III. An in statu lagis scriptae , seu Mosaicae, extiterint Sacramenta 3 R. affirmative Prob. assertio I. Authoritate S. Augustini, qui Lib. XIX. contra Faurium, cap. XIII. feribit: Sacramen-

44쪽

DE NΑΤ. ET NUM. SACRAMENTORUM. 41ra , quae obserpabantur, et celebrabantur ex lege , praenuntiatipa erant Christi penturi : quae eum suo adςentu Christus inpleuisset, ablata sunt; et ideo ablata, quia impleta. - Et alia sunt instituta uirtute majora, utilitate meliora , actu faciliora , numero pauciora. II. Authoritate Florentini in Decreto pro Α menis et Tridentini can. II. Sess. VII., ubi discrimen statuitur inter Sacramenta Mosaida et Christi. Ergo manifeste tibi 'supponitur, reapsε extitisse Sacramenta in lege veteri. III. Rationes. In lege Mbsaica plures ritus

et caeremoniae stabili institutiona praescriptae reperitim tur, quae legalem et extrinsecam sanctitatem consere-Bant , et persectam atque intraneam, quae per christum danda erat, praefigurabant. Igitur caeremouiae illae , cum suerint signa silera et sensibilia, gaudebant ratione proprie: dicti Sacramenti, tametsi nostris viri te et efficacia Iongo inserioris. Caeterum Sacramenta omnia legis Mosaicae ad quatuor classes revocati com-niodo Possunt, nempe ad circamoisionem, ad immol tionem et esum agni Paschalis, ad Sacerdotum ordinationem , et in varias expiationes'. immunditiarum: legalium, in libros Exodi et Lerili perlustravit

XIX. Quaeres IV. An Christus Dominus omnia Sacramenta novae Legis instituerit, et quilem immediate 3 R. ad primam Quaesiti partem affirmative. Pro h assertio 1. Authoritato S. Ambrosii Lib. IV. de Sa cram. Cap. IV. Author Sacramentorum quis est, nisi Dominus Jesus 3 Et S. Augustini Epist. LIV. aliasCI III. ad Ianuarium , au Lib. de vera. Relig. Cai3: VII. Ab ipsa Dei Sapientia homine assumpto, a quo in libertatem vocati sumus, pauca Sacramenta

45쪽

ARTICULUs I. CONTROVEMIA I. saluberrima constituta sunt, quae societatem Christia' ni poρuli , hoc est. sub uno Deo liberae multitudinis continerent. II. Alithoritate Tridentini, qtiod Sess. VII. Can. I. ait : Siquis diaerit Sacramenta nopae Legis non fuisse omnia a Iesu Christo Domino nostro in-Stituta, - - - anathema sit. Et in professione fidei, quam Pius IV. praescripsit, dicitur: Pristeor quoque smtem esse pere ac proprie Sacramenta noςae legis. a Jesu Christo Domino nostro instituta. Ιu. Rationa Theologica. Ille i solus potest sagramenta instituera , qui solus potest corporalibus clementis tribuere vim sanctistatis et justitiae tuin significandae, tum efficiendae. Atqui solus Dei, aut christi est illa potestas. Ergo. Confrm. Sacramenta , csem sint fundamenta religionis et fidei, ab eo solo possunt institui, cujus solius est fidem condere, hominesque in unum religionis nomen colligere. Atqui solus Deus est author verae religionis ot fidei. Ergo. iXX. Ad alteram Quaesiti partem Resp. Quamvis

sententia affirmans omnia prorsus novin Iegis Sacramenta a christo Domino per se ipsum immediate fui se instituta, ad fidem non pertineat, eoquod in Suris muris cIare non sit expressa, neque a Tridentino de-eisa fuerit; certa tamen nilne est atque explorata , neque in dubium amplius trahi potest, quidquid olim veteres quidam Scholastici senserint, Lomhardiis, Η go Victorinus, Alensis, et S. Bonaventura , putantes, Ecclesiam alithoritato sibi a Christo tradita, aliqua Sacramenta instituisse. Prob. assertio I. negative; nullum enim in Scripturis aut traditione vestigium extat hujus potestatis a Christo Melesiae concreditae inst tuendi vera aliqua Sacramenta. II. positive. Tridentinum

46쪽

BE N T. ET NUM. SACRAMENTORIm. 43sess. VII. can. I. superius reeitato, dicit Saeramenta: omnia a christo fuisse instituta. Ergo, quamvis id nou definiat, satis tamen innuit, Christum immediatum fuisse omnium Sacramentorum authorem. Si enim E alesia , potestate a christo acoepta. aliqaa instituisset Sacramenta, non possent illa simpliciter diei instituta fuisse a Christo: alias reliquae omnes Ieges ah Mesesia latae Omnesque caeremoniae ab eadem praescriptae, appellari possent divinae , et a christo latae. Idem Tridentinum Sess. XXI. cap. II. docet, Ecclesiam in Sacramentorum dispensatione posse statuere vel mutare, qua eorumdem Secramentorum venerationi, vel utilitati s

scipientiam expedire iudicaverit, salva tamen illorum substantia. Quae ipsa exceptio satis ostendit, Ecclesiam non acoepisse a Christo potestatem instituendi Sacramenta ; sed eorum substantiam titisse a christo traditam eidem ae Praeceptam. Neque ex eo, quod chrbstus Apostolis et Ecclesiae potestatem dederit materia

et formam aliquorum Sacramentorum Secundum speciem infimam determinandi, legitime inferri potest.

Christum non fuisse immediatum Sacramentorum omnium authoram.

XXI. Quaeres V . An christus, etiam 'qua homo est, Sacramenta omnia novae legis immediate instituerit 3 R. affirmative. Prob. assertio I. Authoritato Seripturarum. Christus de se ut homine Matth. cap. XXVIII. ait: Data est mihi omnis potestas in coelo et in terra. Ergo etiam potestas instituendi Sacramemta ; non illa quidem independens a Deo , ac par divinae , Sed potestas excellentiae, sea ministerii principalis, M instrumenti conjunoti, cum manitas christi instruinentum fuerit Divinitatis, eidem per unio-

47쪽

ARTICULUS I. CONTROVERSIA L

nem hypostaticam conjunctum in persona. II. Authoritate Patrum , qui dicunt ex latere Christi profluxisse Sacramenta. Et prosecto Passio christi, quae ei secum. dum humanam naturam competit, causa fuit nostrae iustificationis , omnemque , quam habent, Sacramentis virtutem indidit. XXII. Quaeres VI. An Christus determinaverit materiam et formam omnium Sacramentorum quoad substantiam, et saltem in genere. Sive, an Christus Sacramenta instituendo, etsi signum illud per se non terminaverit, Praeceperit tamen assumendum esse s gnum aliquod exterius aptum et idoneum ad finem instituti Sacramenti significandum Τ R. affirmative. Prob. assertio Ι. Authoritate Tridentini, quod Sess. XXI. Cap. II. ait: Praeterea declarar Sancta Srnodus hanc potestatem perpetieto in Ecclesia fuisse, ut in Sacramentorum dispensatione , salpa illorum substantia, ea statueret peἰ mutaret, quae suscipientium utilitati, seu sorum Sacramentorum penerationi pro rerum , temporum , et locorum parietate magis e edire judicaret. Ex quibus habetur, christum ipsum Sacramenta omnia instituisse; et cum haec materia et forma constent, rillum etiam quoad substantiam ita determitiasse, ut Ecclesia easdem immutare nequaquam possit. Prob. II. Ratione Theologica, quam effert S. Thomas in Summa, Parte III. Quaest. LX. Artic. V. JNon autem Pertinet ad aliquem determinare illud quod est in potestate alterius, sed solam id quod est in sua Pote state. Quia ergo sancti catio hominis est in potestate Dei sancti cantis , non .Pertinet ad hominem suo j ἐ-ssicio assumere res , quibus sancti cetur; sed hoc debet

tesse ex disina institutione determinatum. Et ideo in

48쪽

DE N1T. ET NUM. sΑcRAΜgNTOMIM. 43 Sacramentis norae legis, quibus homines sancti cantur , secundum illud L ad Cor. VI. Abluti estis , sanctificati estis , oportet uti rebus ex diuina institutione

determinatis. XXII I. Quaeres VII. An Christiis non tantum 'in genere, sed etiam in specie, vel secundum speetem infimam, per se ipsum determinaverit sormam et materia omnium Sacramentorum 7 Antequam respo deam , noto Ι. res et verba Sacramentorum potuisse duobus modis a Christo determinari, in genere scilicet, ' et in specie. In genere quidem , si tantum praescripsisset assumendum esse signum aliquod exterius, idoneum ad finem instituti Sacramenti significantiam ; Ecclesiae vero potestatem fecisset tale signam eligendi ac determinandi. In specie, si ipsemet Christus signum illud determinasset, imposita lege eo semper utendi, ut v. g. aqua in Baptismo . pane et vino in Euchariuia conficienda. II. Quod moralis materia Sacramentorum pendeat a legibus Euclesiae, ut rata sit, et verum, efficiat Sacramentum. V. g. post promulgatam Decretum comelli, Tridentini irritantis matrimonia alantlestina in tuus contrahentiam consensus , clanculum et contra Ecclesiae leges datus, nullus est, atque irritum lacit matrimonium; non quod mutetur materia Sacramentia Christo instituta, sed quod personae inhabiles reddantur ad contrahendum. III. Iuxta omnes certum est, aliquorum Sacramentorum , v. g. Baptismi et Euchari stiae materiam et formam a Christo Domino in specie fuisse determinatas. Joan. cap. III. Nisi quis renatus Derit ex aqua etc. Matth. cap. XXVIII. Euntes ergo docete omnes gentes baptizantes eos in nomine Patris etc. Lucae cap. XXII. Accepto pane gratias egit,

49쪽

IV. Exploratum pariter est, Christum reliquisse Eces si e determinandas Drmas aliquorum SacrameutOIum , modo it Iorum onectus sufficienter ex pri matur. Sic Hiis verbis Ecclesia Graeca utitur . aliis Litina in consere

dis Sacramentis confirmationis ci ordinis. Graeca quidem in Sacramento confirmationis hanc sormam adhibet : Signaculum donationis Spiritus Sancti. Et in collatione Presbyteratus: αὐina gratia, quae semper in-δrma curat: et quae desunt, sunt et, promopei N. cenerabilem Diaconum in Presbyterum. Oremus igitur Pro eo . Ut oeniat super ipsum gratia Sanctissimi Spiritus. Latina vero in Sacramento Confirmationis : Con-- signo te signo crucis, et confrmo te chrismate salutis , in nomine Patris etc. Et in collatione Presbyter tus e Accipe potestantem offferre Sacri clam Deo, Misesasque eviebrare tam pro styis quam pro defunctis , in nomine Domini, Amen. Accipe hiritum Sanctum; quorum remiseris ρeccata , remittuntur eis , et quorum

retinueris, retenta sunt.

XX lv. His praemissis Resp. Christum Domismi

aliquorum Sastramentorum materiam et formam non nisi generatim determinasse, ac reliquissis Apostolorum et Eccle iae arbitrio delectum rerum et verborum , quae apta essent ad significandum Sacramenti effectum. Prob. assertio tum negative, quia neque ex Scriptura neque ex Traditisne ostendi potest, omnium Sacramentorum materiam et sormam secundum speciem infimam ab ipso Christo fuisse determinatam : tam etiam positive, en diverso nimirum ritu , quo utitur Ecclesia Graeca Et Latina tu conseren to Diaconata et Presbyteratu. Mat Tia siquidem utriusque apud Graecos e t Sola manuam.

50쪽

DE NAM ET NUM. SACRAMEN RUM. έν Episcopalium impositio; apud Latinos vero, iuxta De- ' .eretum Florentini Concilii pro instructione Armenorum, gomplectitur quoque traditionem Libri Eς angeliorum iu

Diaconatu, calicis et patenae cum hostia et vino in Presbytenitu. Ergo cum utraque Ecclesia vaJido ordinet suos ministros, adhihita qliamvis diversa materia , Christus seeundum speciem infimam : non determinavit

materiam omnium, i Sacram tortims. Verum hae de re

uberior redibit sermo Tomo VII. ubi ex imtituto agmmus de Sacramento Ordinis. deque dicas, Decretam illud non esse concilii Oec timenici Florentini. eo quod Graeci quinque propemodum meusibiis ante illud Decretum , sancita iam cum Ecclesia Latina pace Florentia discesserint. Si enim Graecorum EI,iscoporum . absentia prohibet, quo minus Occidentalium Episcopο-rum Concilium sit Oecumenicum , e numero Synodorum Generalium delenda erunt Latertinensia V. Concilia, Lugdunense I. Viennense , ad donique etiam Trb

XXV. Quaeres VIII. An mutatio substantialis, Qui etiam accidentalis materiae vel sormae obsit valori Sacramentorum Τ Resp. Si mutatio materiae et formas sit Theologice substantialis, Sacramentum reddit invalidum ; non item mutatio solum accidentalis. Prob. assertio I. Authoritate Patrum. S. Basilius Lib. de Spiritu Sancto, cap. XII. scribit: Oportet enim inciolabilem manere traditionem ut q ιidquam addere aut detrahere plana sit ab aeterna pila excidere. Proinde si in Baptismo separare hiritum a Patre εt H lio, ut periculosum est baptizanti, ita baptismum ac cipienti inutile. Eadem autem ratio est de reliquis Sacramentis , quae do Baptismo. H. Ex praxi Ecclesiae,

SEARCH

MENU NAVIGATION