장음표시 사용
151쪽
Seu sors dura tulit trans altas evehit Alpes. Mox agit Oceani prope litora: denique sistit Spumantem ad Ligerim , parvaque includit in urna. 8sHeu sortem miserandam, heu pectora caeca suturi. Haeccine te sessum tellus extrema manebat Hospitiis, post tot terraeque, marisque labores ρPone tamen gemitus: nec te monumenta parentum, Aut moveant sperata tuis tibi sunera regnis: so Grata quies patriae r sed de omnis terra sepulcrum. Haec ille, & quae vix audita prioribus annis Heroum longaeva queat meminisse vetustas, Commemorat. socio respondent aequora plausu: Luna suam donec paullatim sundere lucem Coepit, & ad vitreas redierunt Numina sedes.
SEo jam vulgatos & nos reseramus amor S IQuos pariter grata scopuli pendentis in umbra Hinc Dorylas, hinc Theleboi maris adcola Thelgon Certantes docuere . quibus cava litora, & ipse
152쪽
Aequoreus Platamon, sacrumque Serapidis antrum S Cum sente, & Nymphis adsultavere marinis. Tu mihi, seu doctas percurris Palladis artes, Maeoniaeque aurum, & subtegmina vincis Arachnes; Seu Dryadum choreis, coetuque immisti Dianae Haud minor incedis; pictaque adcincta pharetra IoVenatu Prochyten, maternaque regna fatigas; Sive Dicarchaeis qua molibus adsilit aequor, Ludentes spectas Nereidas: en age nosti os,
Siquis honos pelagi ) Cassandra, en adspice lusus.
Non ingrata cano, penitusque injussa. Neque umquam i SArguerint vent a meis te saecilla chartis Praeteritam. faveat modo non invitus Apollo, Et quae me facili vexere per aequora rem Pierides : queis longa dies, & nomina riuae. Interea Dorylan juvet hic audire canentem. a
Dor. Sebethi ad liquidas descenderat Hopylis undas, Herpylis Euboidum non ultimar quam pater Alcon Erudiit, Musis & Phoebo cognitus Alcon. Venerat & socii partem subitura laboris
Unanimis soror, & calathum de more serebat. as Ipsa comas effusa, pedemque exuta sinistrum . Cum philtris longum submin murat: atque ita fatur :Pone aram, & vivos hauri de flumine rores, Canaque vicino decerpe absinthia campo. Illum illum magicis conabor adurere sacris, 3
153쪽
Qui miseram tota spoliatam mente reliquit. Volvite praecipitem jam nunc, mea licia, rhombum .i ombus ad Aemonias revocetur aheneus artes: Sistere qui pluvias, qui pellere nubila caelo, Qui potis est trepidos undis abducere pisces. 3s Volvite praecipitem, mea licia, volvite rhombum. Alga tibi haec primum tumidi purgamina ponti Spargitur, & rapidis absumitur arida flammis: Sic mihi sic, Maeon, uraris ad usque medullas. ' . Volvite praecipitem iam nunc, mea licia, rhombum. Ter musmm, Clearista, ter hunc sine forcipe cancrum Ilie simul, cumque his, dic, viscera Maeonis uro. Volvite praecipitem, mea licia, volvite rhombum . .' Spongia nunc lacrimis persunditur. heus bona magno 'Spongia nata mari, lacrimas bibe sedula nostras. Utque rapis stiens illas, sic Maeonis omnem Maeonis ingrati rapias de pectore sensum. Volvite praecipitem jam nunc, mea licia, rhombum. Ut pumex pinguescit, ut aequoris unda quiescit, Quae ventis agitata, huc illuc concita sertur. SoSed quid ego heu tristi pectius conciassa dolore Imprecer, & vanis jactem convicia ventis e Maeon tot mihi damna, ego Maeoni verba rependam Volvite praecipitem, mea licia, volvite rhombum . Huc huc, qui rigida meditaris vulnera cauda, Saeve Trigon, & tu, proprium cui sistere naves
154쪽
Veliseras, echenaeis . adeste: & Maeonis acres Tu retinere pedes, tu figere corda labora. Volvite praecipitem jam nunc, mea licia, rhombum. Tunde jecur, spumamque simul torpedinis atrae . 6o Haec ego cras illi letalia pocula mittam: Ebibat, & subito pallentes torpeat artuSVolvite praecipitem, mea licia, volvite rhombum. Scinde manu leporem, leporis penetrabile virus. ἰNascitur Eois hic fluctibus: adtulit Aegie, Docta Aegie, jussitque inimicum tangere limen -. Curre age, tange simul, simul obline. cras mihi poenas Perfidus ille dabiti gemet ipso in limine Maeon. Sistite praecipitem jam nunc, mea licia, rhombum. Contere & Halcyonis nidum mihi. pellere ventos 7o Dicitur, & saevas pelagi mulcere procellas. Forsitan hic nostros sedabit pectoris aestus . .
Sistite praecipitem, jam sistite , licia, rhombum Hactenus ille . quid huic subjunxerit ordine Thelgon,
Accipe. non omnes unus dolor angit amantes.
Thel. Rupe sub hac mecum sedit Galatea. videbam iEt Capreas, & quaei Sirenum nomina servant . 'Rura procul. veteres alia de parte ruinas ἰHerculis, ambusta signabat ab arce Vesevus. ιExsere caeruleos, Triton, de gurgite vultus. 8a Ipse meas, Triton, Nereo deferre querelas,
Ipse potos citrea relanans super aequora concha
155쪽
Et scopulis narrare , & fluctivagis balaenis. IExsere caeruleos, Triton pater, exsere vultus. ι
Hic primos mihi congressus dedit illa roganti: 8sHic niveam sermosa manum porrexit, & eheu Qti id recolo tacitos in me defixit ocellos. JExsere caerulcos, Triton, de gurgite vultus. Huc ades, o mea cura. quid O quid lenta moraris e Ipse ego te propter, socios, cymbamque reliqui. 9o Exsere caeruleos, Triton pater, exsere Vultus . Hic tibi consuetas sermosior explicat umbras
Populus. amplector saepe hanc, atque oscilla figo Corticibus: saepe ipsa pedum vestigia quaero: Et siquid manibus tetigisti, floribus orno. 9SExsere caeruleos, Trhon, de gurgite vultus. Quem mihi nunc praeserse si te juga frondea, si te Arbuta , pascentesque juvant per rura capellae r Nos quoque non graciles nunc primum jungere avenas Discimus. incisas implent mea carmina fagos: ioci Et mea Maenaliis pendet jam fistula silvis. in Exsere caeruleos, Triton pater, exsere vultus. Sin magis adrident haec litora, sin magis alti 'Divitiae pelagi: sparsos quis cogere pisces Doctior, aut rigidum dextra jactare tridentem e 1 os Exsere caeruleos, Triton, de gurgite vultus. Non ego delphinis, te judice, non ego thynnis
Aequore vel medio dubitem certare natando . . . Quid Dissiligoo by Corale
156쪽
Qui d tibi me jactem e citi vix numerare vel hamos Nunc vacat, aut restes, onerataque retia plumbo, Et Sinuessano textas de vimine nassas. Exsere caeruleos, Triton pater, exsere vultus. Me Ligurum durae rupes, me Gallica norunt Litora: piscantem pariter me Varus, & ingens Sensit Arar, sensere maris sera monstra Britanni. Obrue caeruleos, Triton, sub gurgite vultus. Et post haec heu, dura, fugis- non te mihi tellus Extera, non venti rapuere. sed accipe munus, Accipe. non ultra tecum, Galatea, sedentem Adspicies. I, laeta novas meditare choreas . Obrue caeruleos, Triton pater, obrue Vultus.
SI vaca et, & blandos etiamnum ventilat ignes Quae Dea caerulea vehitur super aequora concha, Turrigeramque Paphon, ditemque Amathunta tuetur: Accipe flumineas properatum carmen ad undas M a
157쪽
O mihi non diibia, Cabanili, cognite lama,
Sed longe varios rerum spectate per usus. Nam tibi me doctae sic devinxere Sorores, Sic mea felici permulcent pectora cura: Ut vix ulla queam melioris tempora vitae Te sine, vix placidos per noctem ducere somnos. En agedum, Traiane, tuis haec praevia jussis Tractanti, iam jamque animo majora paranti Da veniam, S tenues ne dc lignare Camoenas. Forte inter virides, si vera est fama, genistas, Capripedes Satyri, passimque agrestia Panes Numina cum Faunis, & montivagis Silvanis ,
Exercet dum Sol raucas per rura Cicadas, a Vitabant aestus, qua pinguia culta vadosus Irrigat, & placido cursu petit aequora Sarnus. Grata quies nemorum manantibus undique rivis, Et Zephyris densas inter crepitantibus alnos. Dumque leves aptant calamos, dum sibila pressis Explorant digitis, tenuique foramina cera Obducunt, vario modulantes carmina cantu: Auricomae viridi speculantur ab ilice Nymphae Dulcia clarisonis solventes ora cachinnis: Sed prope serre pedem metuunt. nam saepe labores Audierant, Penea, tuos, & qualibus olim Infelix eheu Virgo Nonacria fati ,
Infelix Virgo quid enim non illa moveret r l
158쪽
Pana metu fugiens e vertice Cylleneo, : ... Pana Deum Arcadiae, quamvis pulcherrima, quamvis Dianae sacros inter lectissima coetus, Nodosa tenerum mutarit arundine pectus. Qtias simul ac nemorum petulans, et fraenaque pubes 3 SSemiseri videre per herbida prata vagantes ', Occultamque imis flammam traxere medullis: iSic timidas blandis hortantur vocibus ultror Huc huc, o tenerae, placidi illima turba, puellae r
Quid procul adstatis' potius succedite ripae, q3
Et viridi in prato molles de more choreas Ducite: quandoquidem calamos inflamus inertes: Et frustra ad surdas jactamus carmina silvas. Illae nil contra: celeri sed nuda parabant Crura fugae, tutosque agitabant mente receptus,
Siqua sorte viam per saxa irrumpere, & altis Evasisse iugis, Deus, aut sua fata dedissent . . Tum juvenes, procul o, clamant, procul iste, puellae, Sit timor: ignavas animo depellite curas: Nullae hic insidiae, nullae per aperta latebrae: SoCuncta patent: nullas abscondunt haee loca fraudes. Nos quoque non Lernae monstris, non igne Chimaerae, Scyllaeisve lupis geniti, aut latrante Charybdi , . iQu i vestra immani laceremus viscera morsu: . .
Sed Divum genus, & qui semper rupibus altis nVobiscum crebris venatibus insultemus. His Distrigod by Cooste
159쪽
His dictis permulsi animi, securaque tristem Corda metum ejiciunt: gressuque per uda citato Prata, Deis tandem cupidis, ripaeque propinquant. Tum manibus simul implicitis per gramina festas sio
Exercent choreas: aliosque, aliosque reflexus Inter se laetae repetunt e nunc corpora librant
In saltus: nunc molle latus, nunc candida jactant Brachia: & alterna quatiunt vestigia planta. Hic Satyri, quamquam voces audire canentum 6sCrudeles, quamquam niveas spectare papillas ;Exsultant, oculisque bibunt sitientibus ignem rTanta tamen saevi gliscit vis essera morbi Pectoribus, praecepsque amor, & malesana libido ;Ut calamis s ensim ejectis, ruptoque repente PoFoedere, surgentes ab humo, Vento ocyus Omnes Exsiliant: spretaque Delim pietate, fideque, Ah pavidas Nymphas, subitoque horrore rigentes lInvadant avidi, saevorum more luporum , Qui laetas mediis proturbant lusibus agnas, Oblitasque sui passim rapiuntque, trahuntque, Dum viridi in campo cursiant, aut valle sub alta, , Et custos ignarus abest, & amica canum vis. Sic illi. at miserae discisso pectore Nymphae a Frondiseram moestis silvam clamoribus implent: SoAtque huc, atque illuc fugiunt. non fixa, neque altis Tuta putant loca senta, rubis. hinc ardua montis
160쪽
Praerupti iuga, dis usos hinc stagna per agros
Adtonitae circumspiciunt. via nulla salutis: Et jam spes praerepta fugae: tum denique ad undas Consistunt trepidae, flavosque a vertice crines Cum lacrimis, gemituque , & flebilibus lamentis 'Abscindunt, Sarnumque vocant, liquidasque Sorores :Dumque vocant, fundo properat chorus omnis ab imNaiadum : properat ,itreae rex caerulus undae Sarnus, inexhaustumque vadis ciet agmen aquarum Rauca sonans. sed quid Sarnusve , aut illa natantum Agmina Naiadum possint, ubi serrea contra Stant fata, & duro leges adamante rigescunt e Ergo desectae cura, auxilioque Deorum , Ac caelum parirer Nymphae, lucemque perosae, Unum illud, rebus tandem quod restat in arctis, Finem optant. jamque in fluvium se mergere adortae Membra reclinabant, & aquas prono ore petebant: Quum subito obriguere pedes: lateque per imos Exspatiata ungues radix, sugientia tardat, Adfigitque solo vestigia . tum vagus ipsis Spiritus emoritur venis : indignaque pallor Oc pat ora: tegit trepidantia pectora cortex. Nec mora: pro digitis ramos exire videres, Auratasque comas glauca canescere fronde: Et jam vitalis nusquam calor: ipsaque cedunt Viscera paullatim venienti frigida ligno .