장음표시 사용
161쪽
Sed quamvis totos duratae corporis artus, . Caudicibusque latus, virgultisque undique septae, IIo Ac penitus Salices: sensus tamen unicus illis, Silvicolas vitare Deos; & margine ripae Haerentes, medio procumbere fluminis alveo.
agmentum Carminis Piscatorii, quod hic vulgo colloeant, quaere trista pos Epigrammatum Libros.
162쪽
164쪽
ELEG i A PRIMA, AD LUCIUM CRASSUM.'E FOECUNDA tenent saxosi rura Petrini, Rura olim proavis facta superba meis. Et Sinuessanas spectas , mea gaudia , Ny. phas , Quique novo semper sulfure sumat ager. Et modo miraris veteres in litore portus; SNunc Liris gelida qua fluit amnis aqua. Cunctaque felici figis vestigia cura ,
Observas Latiae dum monumenta viae. Na . At Dissiliroes by Cooste
165쪽
At mihi paganae dictant silvestria Musae
Carmina , quae tenui gutture cantat Amor. I o Fidaque secretis respondet silva querelis: Et percussa meis vocibus antra sonant. Nec tantum populos, nec tantum horrescimus urbes, Quantum' non justae saevitiam dominae . . - 'Hoc vitae genus, hoc studium mihi fata ministrant: is Hinc opto cineres nomen habere meos. Me probet umbrosis passi riam turba sub antris, Dum rogat agrestem lacte tepente Palem . Me rudis indocta moduletur arundine Thyrsis, Et tam constanti laudet amasse fide. ao Inde super tumulumque meum, Manesque sepultos Tityrus ex hedera serta virente serat.
Hic mihi saltabit Corydon, & pulcher Alexis :
Damoetas flores sparget utraque manu:Fluminibusque lacris umbras inducet Iolas, a3 Dum coget saturas Alphesiboeus oves. Non mihi Moconidem, Luci, non cirra Maronem Vincere: si fiam notus amore, sat est.
Q'id seret Aeacides nobis, quid cautus Ulysses eQuid pius Aeneas, Ascaniusve puere 3 QIsta canant alii, quorum stipata triumphis Musa vagum e tumulis nomen in astra serat. At mihi te te avidis liceat vincire lacertis; Osculaque optata sumere longa mora. Er
166쪽
Et Iiceat posita mirari membra lucerna; 33 Noctis & insolitas nectere blanditias :Atque manus, atque ora tuis componere in ulnis ;Teque meo lassam saepe fovere sinu. Sed quid ego, hei misero, ventosus inania fingo Somnia; quae sorsan non feret ulla dies o Felix, qui potuit duram exorare puellam ;Et capere optati gaudia conjugii. Ille dies, noctesque suos decantat amores; Et recolit Veneris dulcia furta suae . iste etiam liquido perfilsus odore capillos,
Exercet tenerum nocte iuvante latus rhique sinu dominae primos reminiscitur ignes; Quos leviter pennis aureus amat Amor. Nec cupit, Aethiopum quae cauent vellera silvis; Nec, quae Sidonio lana cruore rubet. Io
Solus habet, fuscis quidquid portatur ab Indis:
Solus habet ripas, aurifer Herme, tuas; Et quascumque metit segetes fragrantibus arvis Medus, assiduo Sole perustus Arabs. Non auro, aut gemmis miseri torquemur amantes . Qtii dominam poterit flectere, dives erit. Dives ero ante alios, si te, mea vita, volentem Sustineam ignota pauper, & exsul humo . Nam quid rubra juvant fulgentibus aequora conchise Aut quae multa niger rura Sabaeus arat eQuid. 6O
167쪽
Quidve torus prodest, pluma spectandus, & ostro; i ISi non est gremio cara puella meo e Si trahere infelix inter suspiria noctem Cogor; &, aeternos esse, negare, Deos e Num me neglectis devovit saga sepulcris e 6sNum rumpunt somnos carmen , & herba meos e Carmen inaccessa traducit ab ilice glandest Carmen nodiis nae supprimit ora canis. Carmen & informi pallentem languine Solem Inficit; & Lunae sistit euntis equos. τοQuid queror infelix e utinam mihi sola nocerent Carmina; nec nostro pectore inesset Amor.
Ille vel Aeaeae superat cantamina Circes: Ille vel Aetroniis nata venena jugis . . 'Parce, puer: non vana querore tu vulnere nostro τὸ Crescis; & exsultas, saeve, cruore meo. Quod si te nostrae ceperunt taedia vitae: Ne cesset, quaeso, funeris atra dies
ΡΑκos, decus patriae, spes maxima, Parde, tuorum, Atque idem Hispani gloria rara soli rQtiem juvat immensi caussas exquirere mundi, Primaque constanti corpora juncta fide:
168쪽
An magnum aeterno: volvatur Numine caelum: An propria hoc ingens mole laboret opus: Cur salsi fluctus: cur ignibus aestiet Aetira rCur vomat epotas .vasta Charybdis 'aquas: . Unde nitor stellis e cur nox majorve , minorve rCur non ipsa suo lumine Luna micet. Felix, caelestes cui fas nunc scandere sedes: ila queis post obitum fata manere sinant. At nos per silvas, & sordida rura, capellas Vertimus: quando Phyllis amare iubet. Et teneris nostros ulmis incidimus ignes ;Qtios legat errantum coetus Hamadryadum. Et nunc capreolos, & nunc Venamur onagros :Interdum saevas fallimus arte seras. Saepe iuvat, pictas visco captare volucres: Nec Satyris ipso cedimus auctipio. Quod mihi si liceat tenui revocare cicuta Trinacrii niveas. Upilionis oves: Rura colam semper: populi valcatis, & urbes: Rura dabunt oculis grata theatra meis .i
Illic gramineas, pastorum bella, palaestras Adspiciam, & celeri praemia parta pede .
Nec me poeniteat sudibus certare colurnis ;Aut armare cavis pectora corticibus. Pugnabunt tauri, pugnabunt cornibus hirci:
Victores molli cespite serta serent. S
169쪽
Plenaque pellitus Iustrabit ovilia pastor r . Ponet & agricolis rustica liba Deis. Stabunt capripedes abiegno robore Fauni et . Stabit & indesta falce dolata Pales .
Qirorum solennes ichis cadet agnus ad aras , 3sIinis, ut innumeras expiet agnus oves. Tum milium, & niveo statuet fumantia lacte Pocula; votivas concipietque preces: Et ter transiliet flammantes potus aristas, . i -- Ter quoque non tardo rustica turba pede . - Α Dii facite, inter oves, interque armenta canendo Deficiam; & silvis me premat atra dies : . Ut me non docta deploret pastor avena: Utque sub umbrosa contumuler platano: Ossaque pascentes venerentur nostra capellae: iNec procul a tumulo candida balet ovis . Exsultent alii Panchaeo munere Manes; i Et quaerant Pariis marmora caesa iugis . ': . Mi sat erit, veteres recolat si Phyllis amores; Conserat & vernas ante sepulcra rosas.
NU L L A meos poterit mulier praevertere sensus; Ipsa licet caelum linquat, de astra Venus.
170쪽
Tu puero teneris ignis mihi primus ab annis: Ultima tu tremulo flamma futura seni. Iam sanxere semel nos inter foedera Divi, Foedera ad extremos non soluenda rosos: Ut, si nostra tuo superesset funere vita i Dii tamen in ventos omen abire sinant Ipse ego composito venerarer operta sepulcro Ossa, serens moesta tura, merumque manu. Umbrarumque sacer custos, nimulique sacerdos Concinerem querula tristia verba lyra . Nec me complexa quisquam divelleret urna ;Qti in cineri moriens oscula summa darem. At si, quod potius cupio, tibi fata dedissent , Lumina sermosa condere nostra manu rTunc, mihi quum caros vultus spectare liceret; Atque anima tecum jam fugiente loqui: Ipsa meos tumulo Manes laniata vocares; Inque tuo legeres ossa minuta snu: Flebilis & longos scindens ad busti capillos , Clamares nomen jam moritura meum. Tum cineri, & mutae persblvens justa favillae, Mista dares rutilis lilia cana rosis. Illic moesta dies, illic consumere noctes
Optares; nec te vinceret alter amor: Sed memor usque viri, canis veneranda capillis, Adserres tremula munera cara manu . .