Jacobi, sive Actii Synceri Sannazarii, neapolitani ... Poemata ex antiquis editionibus accuratissime descripta. Accessit ejusdem vita, Jo. Antonio Vulpio auctore, item Gabrielis Altilii, et Honorati Fascitelli carmina nonnulla

발행: 1719년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

9σ SALICES'.

Sed quamvis totos duratae corporis artus, . Caudicibusque latus, virgultisque undique septae, IIo Ac penitus Salices: sensus tamen unicus illis, Silvicolas vitare Deos; & margine ripae Haerentes, medio procumbere fluminis alveo.

PINIS.

agmentum Carminis Piscatorii, quod hic vulgo colloeant, quaere trista pos Epigrammatum Libros.

162쪽

S AN NAZARI I

LIBRI TRES.

164쪽

S AN NAZARI I

N EA POLITANI

ELEGIARUM

LIBER I.

ELEG i A PRIMA, AD LUCIUM CRASSUM.'E FOECUNDA tenent saxosi rura Petrini, Rura olim proavis facta superba meis. Et Sinuessanas spectas , mea gaudia , Ny. phas , Quique novo semper sulfure sumat ager. Et modo miraris veteres in litore portus; SNunc Liris gelida qua fluit amnis aqua. Cunctaque felici figis vestigia cura ,

Observas Latiae dum monumenta viae. Na . At Dissiliroes by Cooste

165쪽

ELEGIARUM

At mihi paganae dictant silvestria Musae

Carmina , quae tenui gutture cantat Amor. I o Fidaque secretis respondet silva querelis: Et percussa meis vocibus antra sonant. Nec tantum populos, nec tantum horrescimus urbes, Quantum' non justae saevitiam dominae . . - 'Hoc vitae genus, hoc studium mihi fata ministrant: is Hinc opto cineres nomen habere meos. Me probet umbrosis passi riam turba sub antris, Dum rogat agrestem lacte tepente Palem . Me rudis indocta moduletur arundine Thyrsis, Et tam constanti laudet amasse fide. ao Inde super tumulumque meum, Manesque sepultos Tityrus ex hedera serta virente serat.

Hic mihi saltabit Corydon, & pulcher Alexis :

Damoetas flores sparget utraque manu:Fluminibusque lacris umbras inducet Iolas, a3 Dum coget saturas Alphesiboeus oves. Non mihi Moconidem, Luci, non cirra Maronem Vincere: si fiam notus amore, sat est.

Q'id seret Aeacides nobis, quid cautus Ulysses eQuid pius Aeneas, Ascaniusve puere 3 QIsta canant alii, quorum stipata triumphis Musa vagum e tumulis nomen in astra serat. At mihi te te avidis liceat vincire lacertis; Osculaque optata sumere longa mora. Er

166쪽

LIBER I.

Et Iiceat posita mirari membra lucerna; 33 Noctis & insolitas nectere blanditias :Atque manus, atque ora tuis componere in ulnis ;Teque meo lassam saepe fovere sinu. Sed quid ego, hei misero, ventosus inania fingo Somnia; quae sorsan non feret ulla dies o Felix, qui potuit duram exorare puellam ;Et capere optati gaudia conjugii. Ille dies, noctesque suos decantat amores; Et recolit Veneris dulcia furta suae . iste etiam liquido perfilsus odore capillos,

Exercet tenerum nocte iuvante latus rhique sinu dominae primos reminiscitur ignes; Quos leviter pennis aureus amat Amor. Nec cupit, Aethiopum quae cauent vellera silvis; Nec, quae Sidonio lana cruore rubet. Io

Solus habet, fuscis quidquid portatur ab Indis:

Solus habet ripas, aurifer Herme, tuas; Et quascumque metit segetes fragrantibus arvis Medus, assiduo Sole perustus Arabs. Non auro, aut gemmis miseri torquemur amantes . Qtii dominam poterit flectere, dives erit. Dives ero ante alios, si te, mea vita, volentem Sustineam ignota pauper, & exsul humo . Nam quid rubra juvant fulgentibus aequora conchise Aut quae multa niger rura Sabaeus arat eQuid. 6O

167쪽

ELEGIARUM

Quidve torus prodest, pluma spectandus, & ostro; i ISi non est gremio cara puella meo e Si trahere infelix inter suspiria noctem Cogor; &, aeternos esse, negare, Deos e Num me neglectis devovit saga sepulcris e 6sNum rumpunt somnos carmen , & herba meos e Carmen inaccessa traducit ab ilice glandest Carmen nodiis nae supprimit ora canis. Carmen & informi pallentem languine Solem Inficit; & Lunae sistit euntis equos. τοQuid queror infelix e utinam mihi sola nocerent Carmina; nec nostro pectore inesset Amor.

Ille vel Aeaeae superat cantamina Circes: Ille vel Aetroniis nata venena jugis . . 'Parce, puer: non vana querore tu vulnere nostro τὸ Crescis; & exsultas, saeve, cruore meo. Quod si te nostrae ceperunt taedia vitae: Ne cesset, quaeso, funeris atra dies

ELEGIA SECUNDA,

AD IOANNEM PARDUM HISPANUM.

ΡΑκos, decus patriae, spes maxima, Parde, tuorum, Atque idem Hispani gloria rara soli rQtiem juvat immensi caussas exquirere mundi, Primaque constanti corpora juncta fide:

168쪽

An magnum aeterno: volvatur Numine caelum: An propria hoc ingens mole laboret opus: Cur salsi fluctus: cur ignibus aestiet Aetira rCur vomat epotas .vasta Charybdis 'aquas: . Unde nitor stellis e cur nox majorve , minorve rCur non ipsa suo lumine Luna micet. Felix, caelestes cui fas nunc scandere sedes: ila queis post obitum fata manere sinant. At nos per silvas, & sordida rura, capellas Vertimus: quando Phyllis amare iubet. Et teneris nostros ulmis incidimus ignes ;Qtios legat errantum coetus Hamadryadum. Et nunc capreolos, & nunc Venamur onagros :Interdum saevas fallimus arte seras. Saepe iuvat, pictas visco captare volucres: Nec Satyris ipso cedimus auctipio. Quod mihi si liceat tenui revocare cicuta Trinacrii niveas. Upilionis oves: Rura colam semper: populi valcatis, & urbes: Rura dabunt oculis grata theatra meis .i

Illic gramineas, pastorum bella, palaestras Adspiciam, & celeri praemia parta pede .

Nec me poeniteat sudibus certare colurnis ;Aut armare cavis pectora corticibus. Pugnabunt tauri, pugnabunt cornibus hirci:

Victores molli cespite serta serent. S

169쪽

io ELEGIARUM

Plenaque pellitus Iustrabit ovilia pastor r . Ponet & agricolis rustica liba Deis. Stabunt capripedes abiegno robore Fauni et . Stabit & indesta falce dolata Pales .

Qirorum solennes ichis cadet agnus ad aras , 3sIinis, ut innumeras expiet agnus oves. Tum milium, & niveo statuet fumantia lacte Pocula; votivas concipietque preces: Et ter transiliet flammantes potus aristas, . i -- Ter quoque non tardo rustica turba pede . - Α Dii facite, inter oves, interque armenta canendo Deficiam; & silvis me premat atra dies : . Ut me non docta deploret pastor avena: Utque sub umbrosa contumuler platano: Ossaque pascentes venerentur nostra capellae: iNec procul a tumulo candida balet ovis . Exsultent alii Panchaeo munere Manes; i Et quaerant Pariis marmora caesa iugis . ': . Mi sat erit, veteres recolat si Phyllis amores; Conserat & vernas ante sepulcra rosas.

EI. EGIA TERTI Λ,

NU L L A meos poterit mulier praevertere sensus; Ipsa licet caelum linquat, de astra Venus.

170쪽

LIBER L

Tu puero teneris ignis mihi primus ab annis: Ultima tu tremulo flamma futura seni. Iam sanxere semel nos inter foedera Divi, Foedera ad extremos non soluenda rosos: Ut, si nostra tuo superesset funere vita i Dii tamen in ventos omen abire sinant Ipse ego composito venerarer operta sepulcro Ossa, serens moesta tura, merumque manu. Umbrarumque sacer custos, nimulique sacerdos Concinerem querula tristia verba lyra . Nec me complexa quisquam divelleret urna ;Qti in cineri moriens oscula summa darem. At si, quod potius cupio, tibi fata dedissent , Lumina sermosa condere nostra manu rTunc, mihi quum caros vultus spectare liceret; Atque anima tecum jam fugiente loqui: Ipsa meos tumulo Manes laniata vocares; Inque tuo legeres ossa minuta snu: Flebilis & longos scindens ad busti capillos , Clamares nomen jam moritura meum. Tum cineri, & mutae persblvens justa favillae, Mista dares rutilis lilia cana rosis. Illic moesta dies, illic consumere noctes

Optares; nec te vinceret alter amor: Sed memor usque viri, canis veneranda capillis, Adserres tremula munera cara manu . .

I IO

SEARCH

MENU NAVIGATION