장음표시 사용
11쪽
Wini, nostrae Societatis Sacer dote, compositum,.sub titulo Qu*stiones Theologicae sesectae c. almquot ejusdem Societatis Theologurecognoverint , edim in hicem posse probaverint potestate mihi facta, ab A. R. . nostro Joanne Paulo,
Oliva praeposito Generali; ut typis
mandetur, concedo. Ia cujus rei fidem, has literas manu mica firmatas,
sgilloque munitas dedi. Leopoli a
12쪽
13쪽
14쪽
vir sim in terrassentiam Divinam de Relationes ad iura detur distinctio realis in tertio prie dicato
- . . . λ' aliter mediate a Paternitate, seu di se in tertio, vos in. filiatione, i 'qui tu quod Essentia Divina produceretur media Die, siquidem sicut disti ne ionis realis imme-d Tatae in Divii iis, fundamentum est oppositio velativa producenti m producti, Ut docet Consensus Theologorum ita pariter disti istionis realis mediat e deberet esse fundame tum oppositio relativa producentis&produ- cii inediata. . At sequela non potest admittiu. Jum quia alioquin sientia Divina dicer tur Filius mediate, sicq plures darentur Davanaei, Processiones passis , quam duae. Tum Uin. 'alao quὶ EsMntia Divina ala produceretur h atre, sicut ab avo producitur epos , qui, scilicet nediate producitur, quae omnia sunt absurda. Ergo Edentia Divina non distingui-
'tur realiter mediate a Paternitate
Seciando nulla realis actualis distinctio esti admitte iida in Divinis, praeterquam ea, quam Sancti Patres Go:acilia agnoverunt, obicie, tradiderunt , quia in mysterio Trinitatis re- loquendi, debet elle au-
15쪽
Goritas Ecclesiae QPatrum ' hi Concilia de Patres realem actualem di: tinctionem agnoscunt inter solas Personalitates, propter Orpositionem relativam producentis, produ-esti, Et ita Concilium Florentinum inter naturam iersonalitate solam agnoscit disti Gionem rationis in per intelligendi modum. Lateranense etiam docet quamlibet Personam esse illam rem seu Substantiam seu Essentiam Divinam quae doctrina Concilii non simpliciter sed restricte accipitur, dum dicatur Pa-erem ion esse mediate illam Elsentiam , quae est Filius. Item 1 oannis Io dicit Christus: Ego es Param unumsumm4 hoc autem aionem absolute verum , se T stricte , si natura Divina esset distilina in Fili, esset enim alia in Filio, cum distinctio importet alietatem Praeterea Augustinus lib: . de Trinitate caperi dicit: Neu in hae Trinitate , cum Atim τPersonam Patris , aliud dicimin , ruam Sub Iam fiam Patris. Et paulo ante . Non ali-eLI Deum
esse, aliud: Personam esse sed omnino idem iam
autem in hac ei tentia aliud est realiter mediate Substantia Patras a Persona Patris, neqboninino idem Deum esse is Personam esse, quia Deitas realiter mediate si sanguitur a Persona. Praeterea Anselm in Menelog: Capet
de Patrein Filio dicit, quod alter fit alteri Uerutias in hac autem sententia id non veri ficatur, quia Filius habet distinctam realiter,
Essentiam satiem mediate a Patre. I aeterea
Damast alti de 3ivinit Trad cap dicit: Disinas Upodas inter se unificari inconfuse, σά α-- inim anter, Et sinaliter loquitur
16쪽
Distinctione is D Orno Nagian or 38. in nativitate Christi in hae
autem Sententia, haec dicta Patrum restringuntur per distinctionem mediatam. Deniq; addi his potest S. Thomas I par. q. 28. ari a d cens , elationem in Deo realiter existentem , esse eidem cum venti ecundum rem non disseste
Σαν fecundum intelligentiae rationem , quod etiam alibi repetit praesertim q. ἶ9. arta I. Ergo sen tentia ponens distinctionem realem media. tam , quae utiq; est actualis inter naturam Di ovinam Personalitates, admitti non debet. Tertio,is est confirmatio, praecedentis argumenti Summa identitas onmem onus,aro distinctionem excludit, sicut inmmavo luminti exeludit omnem de istum Moveneide stim. ma scientia excludit minimam ignorantiam, summa dux excludit omnem obscuritatem et Sed de fide est, inter Essentiam Divinam de Per naIitates eme summam identitatem realem actualem: Ergo ibi nulla datur distinωorealis actualis, etiam mediata. Quarto. Non recte dicitur, Natura vivi. nain Paternitas discrepare in Filiacione: Ula enim Paternitas discrea acinae uiatio ne, utpo- 'te illi opposita relative, nori discrepat a '. temnatura, quia haec identificatur Filiati ni Neq, item Fallatio recte assignatur tertia um aliquid, in quo da strepent natura QP ternitas. Cum enim natura sit unum quid cum Paternitate diuitiatione, hoc ipso duo solum termini hujus discrepantiae realiteras, gnari possunt, nempe Paternitas & Filiatio, natura autem nullum superadditum realatererit ad Paternitatem, Filiationem et Ergo
17쪽
non datii distinctio realis in tertio inter naturamin Paternitatem.
Qui illo. Si datur distinctio realis mediata inter Essentiam, Personalitates, nulla erit ratio emcax contra Distinctionem Scotisticam in Divinis mam eodem jure Scotistae dicent. beneficio suae distinctionis realis formalis
componi contradictoria in Divinis , non ob- stante identitate reali inter Naturam .Per. sonalitates, quo jure vi distinctionis realis 'mediatae, eadem Contradictoria salvantur, non obstante identitate reali immediata; atq; hinc omnia incommoda, quae objici solent Scotistis, Ut quod V. g. in Deo sequatit eX na- tura re Compositio , plures etiam dentur oppositiones producentis & producti, quam duae , cilia similia incommoda poterint ob- ici contra istam distinctionem realem media itam, Ergo C. Sexto Distinctio ista realis mediata , non est necessaria ad verificanda Contradi choria dematura & Personalitatibus, quia ut arguit Aa arcon, quamVis natura Divina esset in una Persona, nec Deus esset trinus , ideoq; et i amsi in Deo non daretur distinctio realis in tertio , possent de Natura tersonalitate ve- rificam coi tradictoria, propter eminentiam perfectionis divina infinitae , aequivalentis pluribus rebus realiter distinctis. Deinde, ut arguit Equi ei do in Pharo Scientiarum, ante distinctionem realem in tertio, per prius supponitur inmediata virtualis distinctio inter Naturamin Personalitates, Verificativa con-matistoriorum , si enim prima, secunda
18쪽
ruri initas vos Naturain Paternitas non hune virtualiter duce, non possiet prima realiter di ingui mediate a secunda, in teitia, nempe in Filiatione Ergo ad nihil est necessaria distim
Septimo. Dantur plui a contradict6ria In Deo, quae beneficio distinctionis in sertio sat . Mari non possunt: Ergo est superflua. Proba- tu Ant: Nam Persona Divinae sunt tres, Essentia est unari a vero . ho potest ostendi tertiunt Prὰ dicatu, in quo Essentia Divina distinguat uxa tribus Personis simul sumptis. Nec valet di- χere, Essentia a tribus personis simul sirmpti distingui realiter in singulis personis, distribu .hive sumptis quia hic testium debet assignari adaequale distinctu a tribus Personis simul su , ptis, identificatum cum Filientia, sicut ut fal-
ventur haec contradictoria, Untia con munica ruriPasisnatis hon communis tum ostEnditur tertium, nempe Filiatio adaequat distinctum a Paternitate, identificatum Essentia'.
Resondetur. Praesens quaestio misscthnter 1hobis discussa est disp r. de Deo, io ubi ostedimus quod inter quaeda praedicata Divina dein tur distinctio realis in tertio,' quod ea sussiciat ad verificanda contradictoria physica de suis extremis. Retulimus etia tum bidena, id in indice e usdem libri, multos Authores gra-xes, qui hanc sententiam in praecipuis Romae, . Hispaniae, Germaniae Academiis, libris editis diserte complexi sunt. Sed adhuc placet eam amplius declarare, ut melius intelligatur a
Dicendum igitur en Metturam Disinam ita suis
19쪽
hrati es omnibin simul umptis Personalitatibin,
Afumatum utpraecis ab omnibm Personalitatibus eae ab ordine ad illaν, dictinguatur ab illis ratione. nostra sola VSi autem fumatur ut est a parte rei μἁentificata uni alicui Per nalitati, tunc talione hi H Personalitatis unqualm ratione tertii praedicati, ratione nonnae objectisei superadditi diis sic media D, ininguatur realiter tum ab altera Personalita
re, tum a duabm, tum a tribus.
Probatur Inio cauti quo Cathechisino, sensu Ecclesiae, ex quo habernus , Deum esse Τrinum inum, ipsamq; Deitate in appellari Trinam Lia in oscio, composito a S. Thoma, de Corpore Christi dicitur : Trina Deitus unas poscimus. Et inaesto Sanctissimae Trini
talisci Unius' bsiantiae, MusI Personis Devia alibi nli semel duodetia docet D. Thomas L. Part.q. 8 I. ari: I ad s. ωConcit Tolet t.& S. August: cap ko medit O una Trinitus, 3 Triana unitas Unde sic argumentor Quomodo
DEUS dicitur Trinus, Deitas Trinae, eo modo DAEVS recte dici cur distinctus, Deitas distincta, siquidem omne trinunt, in ea ratione in qua est Trinum , significat istinctionem, ut e terminis patet: Atqui Deus dicitur, irinus. Deitas trina, non secundum se, immediate , c sic enim Deus est unus, ieitas est una, sed mediate, ratione trium Personarum , quibus identi MCatur. Ergo eadem ratione D E in dici potest distinctus, Deitas distincta mediars, ratione unius PeIsonae, ab altera e sonδὲ
20쪽
si mari quod est distingui in tertio praedicato
Probatur ado. Simili plane argument , quom Thomas I parte qu. . ars a Probat, Filium esse alium a Patre Postquam enim ibi
S. D icho mo iurisset ex Hieronymo inpurribare sim ex serbicinordinat prolatis, ideoq; de Trinitate loque udum esse cum cautela subdit: Oponte autem im his quae- de Trinitate loquimur, duos opposPos errores casere , temperate interim, procedentes . sicilicet errorem inii, qui ρο- .fiit in Trinitate Personarum , Trinitatem jub- ntiar m des errorεm Sabesiit , qui possuit cum unitate Essentiae unitatem 'Personae Et mox explicat, quomodo istos errores cavere debeamus i desitandum igitur errorem Arii, si 't re, debem- in Disinis nomen disersitatis , sdisserentiae , ne tostatur unitas mentiae, possum- autem ponere nomen dictinctionis , propter oppositionem relatisam es ne autem , tostatur simplicitas Disinae Esentiae, sitandum est nomen, dijsi.nis, s separationis: ne totatur aequalitas, sitandum ea nomen dis aritatis et ne tollatur similitudo , sita dum si nomen alieni, re discrepantis Adtandum sero errorem Sabessii , itare debem---
gularitatem, ne totatur communicabilitas menti Debemus etiam sitare nomen unici, ne tρstatu 2 meru Personarum Vitamus etiam nomen m fusi ne totatur ordo naturae a Personis Vitandum et am ess nomensolitarit , ne to tur confortium tri
um Personarum. Haec est regula S. Thomae loquendi de Trinitate Atqui assertio nostra hanc regulam ex in observat Ergo auth: Aoquimur de Trinitate. Probatur minor,