장음표시 사용
91쪽
IX. Eadem veteris Ecclesiae di dipli. na ex antiquisCanonibus Conciliorumquo decretis ad struitur . quae Episcopi unius iudicio. ac potet lati summam Ecclesiasticarum rerum omnitim Permittunt. Imprimis Apostolici Canones , qui etsi tu
dubium vocantur, nemo tamen dissentiti quin antiquissimi fuerint .praeaertim priores quos ad quinquaginta id line vertit Diony. sus. Horum trice imus nonus ita constituit: Omram n otiorum Gelesiastisorum euram Epistopus habeat , et ea telat Deo rextemplante dissensit. Me ei liceat ex his aliquiit omnino contingere, aut parentibus propriis. quae Dei sint, esturinare. Quod A
teri, et Diaeoni praeter uiseopum nihil agore pertentent. Nam domini popuIus ipsi eo m- missus es ese. Item Canone 4r. Praeeipi. Mus, it in potesate sua Episcopus Delemeres habeat. Si enim animae hominum praecos illi seri ereditae, milio nisgis oportet, eum emam pecuniarum gcrere ita, ut pol state eius indigentibus cmnia dissensientur po 'resbyterox, et Dia nos , et eum timore,
onmique Asieitudine u infrentur. etc. Quinetiam in Canonibus 47.49. 5o. Episcopis praetcribit quaedam in dando Bapthς-mo ab illis obseruanda. Non igitur a reliquis curationis Ecclesiasticae partibus exclusi solum docendi munus exercebant, ut falso credidit Trapezita. Quem ne ipsum quidem cunctaturum arbitror, quin pluris istos esse qtialescunque in nos sateatur, quam supposititium illum Dama. n, e quo lepidam illam ἐπι ασn de Episeoporum ossicio concinnavit. Pluris item eodem illo Pleudodamaso comstitutiones Apostolaeas Clementis faciat, in quibus Episcopo mandatur omnium mora rerum Eclesia isticarum. X. Nani lib. a. cap. II. Episcopum ait praceps omnibus hominibus. Διατουτο οἶν ισκοπε eretra A Z ε κα ρυεlim, τοις εργοις γνως ξαν τον πρεππ
di us . aedignitatem, ιν te qui inter homines exemplar habes Deum. De is, quod omnibus ire. peras hominibus, sacerdotibur. regibus, magi.
Iir. itibus, patribus, filiis. magistris, atque omnibus aI subiectis. Ita porro in nek- me sede fremem facteo, ut qui potesatem
habeas iudieandi eos, qui peccaueruvi; quoniam vobis Di evis diolumes: Quod Naeli seritis super terram . erit ligatum et in eo Ii, o et quodemque silueritissuper terram, erit Rhesum et in eoelis. Non haec, opinor, in eos quadrare possunt, qui praeterquam praedicandi Verbi diu mi. nullum aliud in Ecclesia munus siclinent, quales Epyc pos aetate illa fuisse Trapezita Commentus εst; sed summum, absoIutumque magistratum indicant, qui sacris rebus, et Ecclesiasticis nulla praesiit excepta , praeqsertim vero Sacramentis, quorum dispensatio ad ligandi atque soluendi potest,tem refertur. De qua vide, si luoet, caput eiusdem libri I 6. I 8. 2 . et a I.
in quibus plenam tum in peccatores Poe-K a
92쪽
nitentiae subiectos, tum in ceteras Ecclesi isticae rei parte g. Pote utem permittit Episcopis. Nnmii latini Uem pecuniarum saei arum, quae ex decumis .et vltro tributis . atque oblationibuq fidelium . Ecclesiae proueniunt. administrationem Concedit, cap. 25. Edrumque distributioni praeesse iubet. Et P. ar. προτεκει ουν και υριῶς , αδελφοὶ, τας Θυτιας υμήκη, ἐντοι προσφορας, τί ἐπι
Diaeonos. Sed et primitias . et Bemus. et quae sponte obseruntur. Is enim probe novit adflictos, et tini que , prout congruium est,tνibuis. Vide inluper cap. 31. et 3 s. capite vero a 4. Episcopum ornat amplillima pote: tate, ae iurisdictione. quam in eo sitam agnos ii r Ω-d eos ligare ρ
tes , aut fluere, qui poena digni sunt, aut lenia. Ideo Episcopam . inquit, mare
debetis is patrem, ut regem metuere , bouo rare ut dominum. eique fructus vesros, et manuam opera vesrarum ad benediotionem prinerendam offerre, primitias vestras , de camas , et oblatioves , ae dona dantes. tam
Plura ii an addam scriptoris huius, quae sunt in amera , et apud ipsunt utilius legentur. XI. Iam Canones veterum Conciliorum . et usus Ecclesiae per idem tem pus . ac tota Chri tianae series historiae vera esse demonstrant, quae ad ersus Trapinitarum patronum contendimus. Eten in disciplina omnis Ecclesia ilica Clericorum . Et ordinum omnium gubernatio . poenarum itidem modus . et Poenitentiae lanctio , ae ius denique ad Sacramenta percipienda , et eorum administratio decretorum synodi eorum auctoritate passim in Episcopos consertur. Consulantur Canones Nicaenas Synodi V. II. 12. in quibus repraesentandae communionis potesttas Episcopo tribuitur, ut pro arbitrio linitimum tempus, vel contrahat, vel proroget iis . qui poenitea-tiam obeunt. Episcopo. inquam. eiusmodi. quem et unum tantum in ciuitate qualibet, Canona 8. ossa iubet , et in eius volut tale situm esse . ut Episcopis ad Catholicam partcm ab liaeresi transeuntibus . Episcopalis duntaxat nominis dignitatem permittat. Sie Laodicenum Canone I p. poenitentium curam Episcopo mandat;
et Canone q7. Presbyteris praecipit, ut nihil sine consensu Episcopi gerant: Tους πρεσβυτερους W1όεν πραττεπ ανευτῖς γνωμη, του λπισκόπου. Ancyrana quoque Synodus Can. a. et s. vel 4. ut a Dionysio exiguo numerantur . Episcopi iudicio relinquit poenibtentiae modum , qum vno in cardine Sacramentorum, et communionis Ecclesiasticae summa vertitur. Canone vero IS. bonorum Ecclesiae curam ac potestatem
93쪽
erit Dissopi . A pretium debeat recipi.
Gangrensis item Synodiis . quae Nicaenam ante tale creditur, Cin. 7. et 8. anathema dicit iis . qui oblationes Ecclesiae . citra consensum Episeopi dx-TE . aut accipere ausi fuerint, aut eius certe , quam illis colligendis . et administrandis Episcopus praesecerit. Qua re penes Episcopum fuit non solum in.
stitutio populi, ac praedicatio diuini
verbi, sed etiam Sacramentorum , aCbonorum Ecclesiasticorum tractatio, quod Trapezita praefracte norat. XII. Adde nunc , si Iubet , exemis pia plurimorum Episcoporum , quae inhilloriis occurrunt illorum temporLm ,eκ quibus eosdem liquido ' constat et diuitii Uerbi, et Ecclesiasticarim omnium iunctionum ius habuisse . non autem Presbyteros, quibus Episcopi Sacramen torum impertiendorum polosia cni lacerent . eainque pro arbitrio relaxarent. aut restringerent. Seribit apud Eusebiuni Caesariensem Libro 6. cap. 34. Di nysius Alexandrinus Episcopus . se Presbyteris praecepisse . vii lapsis sub exitum Uitae Communionem darent. Multa porro eiusdemmodi apud Cyprianum . tam ab ipso constituta. quam ab aliis Episcopis, memoriae plodita sunt; quae vel nunquam legit Trapezita. vel si Isgit, doceat nos, qua fronte tantum paginarum in re lalsissima contra illius m. in item assoveranda perdiderit: 'LIPvum ille iudicem a Deo da m nominat , et Melesiae gubernatorem, opist la 69. Idem Inimata , ct haereses iude o γν Iazesse , et oriri dicit, dant Episse pus , qui unus es, et Ecelsae praeses, Apo D qu ruinam praefantione eoat uitan NCn agitur simplex curatio sint iurisdictiona ae reluce fuit , id est ' ουσία . Vt Putat Trapeetita. Idem porro Cyprianus Episcopalis partem muneris fuisse demo strat Sacramentorum administrandorum ius. auctoritatemque , dum Puppianum Schismaticum , qui ipsum negabat Epuscopum i se verum, ac legitimum, sic irridens refellit: Quis e m lis es superbiae tamin , quae aε rogantia animi , quae mentis insatis , ad eognitionem suam raest stor , et Saeerdotes morare , ae nis v te purgati fuerimus , et sentevtia tua ab luti, eree iamsx annis nee fraternisus h buerit Disicuom . nee Me s praepes μ' ιμgrex pastorem . nec Helisia gulernatorem, nee ctristis amisitem , nee Deus μαναο-t m ρ Subveniat Appi unus , et siententiam dieas , et iudieiis Dii . et arisi in aec pium referat. M totas Melium numerus ,
qui sub nobis aedestus es , Ara spe salutis,
et pacis exisse iideat νὴ ne nouus credea rium populas uestim per nos confisutus ese
Baptimi , et Spiritus se Ii gratiam iudieetur ἔ ne tot lusis , et menstratibus pax d.
ta , et eis unicatio no fra examinatione eo':-
ressa, iudieii tui auctoritute soluataer. Annue aliquando, et dignare pronum lare de nobis , et Episcopatum nostram eog itionis tuae auctoritate firmare , ut Deus , et Grifarrias agere tibi gratias possvi, quod per ἰσ
94쪽
Ili antistes , et rector altari eorum pariter , et plebi resitatus. XIII. Hinc Episcopos apparet S cramenta dispensasse , ac iure suo. et Proprio illorum admuustrationi praesuisse. Nam B.piti hiun , Confirmationem,
Poenitentiam , ct Altaris Sacrificium in eorum fuisse Porciitate significat, quod
ipsum palssim et in plerisque illius epistolis. ac libris exuat . in quibus de Iapsis ad poenitentiam admittendis . ac reconciliandi8. id est, communione Ecclesiὸstica, et Sacramento Altaris impertiendis , aut contra reiiciendis , ac differendis praecepta dat; et quid in eo gener e obseruari velit a Clericus, ediciti Nec minus pauperum curam gerit. Vt viduarum , et eorum , qui pro Christi nomine multa perpessi ad inopiam redacti erant; nec non Clericorum , quibus ex Ecclesiae honis prospici iubet, et cindem ampliorem dignitatis gradum decernit. An vero pars est ulla Ecclesiasti-Cae rei, cuius non curam , ac MIicit in diuem praeseserat . Ut non alienam, aut ad alios pertinentem . scd tanquam Pa
storalis, et episcopalis ossicii propriam Τcum interim alteram in partem nihilo socius intentus esset, quae in docendo p.rulo , ac verbo Dei praedicando posita est. Quid enim abad in Melesia Domini ait in libro do bono pudicitiae uilius geri, quid accommodatius ossicis Episcopi ρο-
tes inmeriri, quam it doctrina diuinorumper ipsium iv nuata , collataque eterborum , possint ei edentes ad repromissis n reguam per
XIV. Rursus actus omnes Ecclesiae ab Episcopis gubernari, idem dite te in libro de lapsis ait: Inde per temporum,
ei successsimini vices , inquit, Disoporam
ordinatio . et Ecclesiae ratio de reis , ut Ecclesia si per Dissopos constimatur , et omnis actas Messae per reflem Discopos gubernetur. Sic in opiliola 38. in Felicit simum solii senaticum inuehitur , qui apa fore oues, et filios a parente separare , et Cirisi meretra dissipare tentaverat. Ii cadem epistola . quam ad Episicopos sibi subiectos, et Presbyteros scribit. assirmat . se illos pro se Uearios misisse, is expungeretis . inquit. necessitates
fratrum nostrorum sumtibus ete ἰ Vt ad pareat. Pecuniarum Ecclesialticarum dippensationem per id tempus in Episcopi cum maxime fuisse potestate. Tum de eodem Folicissimo, eumque post baee omnia nee hei mei honore motus , inquit scelesyra auctoritate et praesentia fractus, etc. Vbi ατίαν. id est , dignitatem . siue lo-norem Episcopatui suo vindicat, non minus Contra Trapezitam , quam contra
Felicissimum Solu:hialicum. Vtitur et eadem hoxoris voce, addita etiam et altera non minus splendida potestatis. idem Cyprianus in epistola 56. ad Rogatianum Episcopum de Diacono quodam re, et nomine Superbo, de quo ita praecipi: r Quod si istra te e. ntumeliis suis exa
cerbauerit, et provisaverit, fingeris eirca eam potesate honoris tui . it eam etes deponas , et ei a siveas. Quibus in verbis et Episcopalis ordinis dignitas , atque honor, et honori adiuncta potestas apparet , ac iurisdictio: quod utrumque TrapcZita non sine sacrilegio Episcopis audet Eripere. Atqui ambo ista una, cum Epit patu ipso ab huius auctore, Et institutore Christo ei indita
suisse , non usu consequentium tempo
rum inuecta , passim et Cyprianus , ct alii omnes antiqui docent. Chrysostin
95쪽
mus certe II milia a. in epistolam ad Coloss. eam vocat πιευ τικὴν ἀρχην , Diritualem principat- , vel magistratum . cui 'latav et Στ εδε δεν assignat ex in. stitutione Christi. Ecu; δ' civ ἐπι τύ Θρο- vis τουτου Minthusa, inquit, εως αν τὸν προεδρίαν εχυ μεν, εχσμεν καὶ την α bv. και τὸν ἰχυν , εἰ καὶ ανάμοί sσμεν. εἰ
καταλλαγης. Quamdiu cera tu tironoso sedemur . quamdiu praes devia ius habemus , et dignitatem habemus . et vim , t mes indigni sinus. Si Mosis cronus tanta in vexeratione fuit, ut eicii gratia illi ausi saretω , musto in maiore debet esset renus Christ. In eum nos Auccessimus . ex eo verba uecimas , a quo Cissus postis in nobis miniseriam re relliationis. Hubet igitur Episcopatus Christianus , ex auctoritate conditoris mi Cluisti. illa omnia, quae Trapoita detrahit, ἀειαν, id est, di itatem, παοεφίαν. Has de
tLm , Ut ita dicam, tironum nimmae insigne potestatis r ἰχυν. id est . vim et auctoritatem, qua ad coercendum, et cmgendum utamur interdum . a cetera denique magistratus . ae principatus propria , quae in nudam curationem c .dere omnino nequeunt.
Iitur in res Iloida Trapezitae stat intia r quae Episcopatiim uetat dignitatem fulse , sed solam sacit curationem. Osenditur e cor trario Episcopos potesatemae iurisdictionem habuisse , tum longe iudaicis suci r bribus ampliorem. Q. udo potestas clauium , de qua Trapezitae falsa opinio notatur.
.I ui strictim a nobis anteceden. ti capite, summatim quo Bb, ta veterum testimonia de Episcoporum ossicio legerit, multoque magis, qui illorum ex libris pleniorem huius rei notitiam hauserit, satis admirari poterit fuisse quemquam h tempore tanta confidentia praeditum , ut de Episcopis tam illis contraria. tam ad hunc diem inaudita proferret Trapezit. Pg. 4Ia. Iaa. et 53o. Vt hoc dicere auderet, niisse munus Episcoporum non dignitatem aliquam , ac magistratum Ecclesia. Ricum. sed nudam sine potestate curationem , ac iurisdictione vacuam , tum quae Pag. 53 a. Praeter omnem modum absurda, commentitiaqus scripsit. quae quidem verbis illius reseram e Presbyteri, inquit, in synagoga iudaica etiam tuis dieandi potesatem habuerunti et in cirisia. presbyterio . Di vi evrationem tantum. Vnde et ἐπὸκ rci Dri adpelluti. id est ,
ratores. Proab e quippe animi, et c. poralis tuboris intectione , partim in Geoud p palo, partim in Jkpensandis rebus Aelfa-Deis, et Saexamentis adminifrandis erant oc. pati , ibi vera digπitas esse coepit. et loου, quod olim euratio tantum fuerat, id eli.
96쪽
επισκοπη , tum ea osseia , quae curationis erant, certis personis attributa sint . quae non crearentur per nurnaum i stimem ,
sed per promulonem, lid est . πηοβολὴν
Qt Oeem i Ecclesae, et defenserer . qui Graecis 'εκδικοι. Ilare inlinite dicta , neque distincta satis, i sed incondita , atque perplexa . nullam Certam . ae liquidam notionem lectoribus Onerunt. Nihil est in illis tamen . quod Vtcunque perceptum, extricatumque sit. non ad summam vel inscitiam, vel hae-rεω implicatum appareat. II. Primum inter Pynagogae iudaicae
Pre byteros , et Episicopos discrimen illud posuit, quod illi iudicandi potestatem habuerint, Episcopi Ea Caruerint, sola curatione circumscripti. Fis non diserte sgnificat, de qua iurisdictione Ioquatur ciuili, vel externa, an spiritu
li: tamen de spirituali perspicuum est, ab illo illa dici. Nam Episcopatus spiritualis est praei ctura, quae per se ad animam resertur . et sempiternam salutem; ad Corpus autem, et externarum romm Procurationem Ex accidenti. Itaque qui
iudicandi potestatem detrahit Episcopis. spiritualem iis iurisdictionem adimit ra fato. i5. I S et cap. I 8. I 8. Et ubi illa eii ligandi potestas , atque fisendi , quam Apostolis. et per Apostolos eo rum sta cetaribus Episcopis mandatam a Christo , concilia omnia , omnia veterum Patrum monumenta testantur Τ Quid enim ligare atque fluere aliud est. quam indicare , ac Vel damnare, vel absoluero, quae est duplex iudicum sum cito. Iudiciariam certe potesta om verbis j iEs a Christo datam esse Petro Aposto. lorum Principi, credidit Cyprianus epiustola a r. adeoque Apostolis proponione ceteris, et eorum successoribus Episse,
eonstituatur . et omnis actas Ecelesiae preeosdem praepositos guberuetur. Quod quidem saluo Petri. ac successorum eius principata CathoIica pleras intelligit. Agnoscit item Hilarius Canona I 6. in
Μatthaeum, dum eius arbitrio elaues aeter
ut aditus illi traditus scribit, eatus t. rrefreiudicium praeiudieata auctoritas fit in eo L. Credidit et Hieronymus. qui in epistola ad Heliodorum Apostolos omnes , in quos itidem verbis non dissimilem
potestatem contulit, elaues regni eoelois rem habentes asserit , quodammodo ante
diem iudieii luilicare. Noe aliter omnes antiqui Patres , qui eandem potestatem mortalibus a Deo concessam infinitis laudibus . et cum ingeati admiratioue Praedicant. III. Praecipue vero Chrysostomus in lib. a. de sacerdotio hoe est Episcopatu, in quo mirifica quaedam de amplissi. ma illa potestate . ac iurisdictione scri-hit, quibus Trapeziticae, aes nebris rei patrono os occludit. Expendantur primum ista , et Cum pusillae mentis, ac iudieii illius angustiis conserantur. qui solam sine potest ite curationem Episcopis attribuit. pag. 36. t m. 6. Sau. οἱ γας την πιν οἰκειτες, κω is ταυτη ποι
97쪽
πασαν αυτοῖς την ὐρατιοι ἔδωκεν ἐξουσαν. N et quι terram ineolaint, ait, et tu ea commorantur, iis commissa es coel sium admisi rasio , ac potestatem aecepe runt , euiusmodi nec Augelis , nee Araham. telis tνibuit Deus. Non enim Mum estis i Quae mine ligaueritis tu terra, erunt ligata et in coelo , et quaecunque s lueritis tu terra, erunt soluta et in coelo. Habent enim et ii , qui in terra dominantur . inelendi potestatem; sed in eorpora dirim xat. Illud autem vincvlum animam attingiti am . et coelor ipsos penetrat. Et quae eoque infra Sacerdotes egeriat , bare Iupra Deo rata fucis , ae semorum suo Ie sentiam eonfirma . Et qaid aliud, quam eoessem illis omnem tradidit potestatem 'Mox vero Regis affert exemplum . qui quos velit, in carcerem detrudendi potestatem alicui dederit. et quos velit, a vinculis liberandi. Sacerdotes vero Ionge isto potestatem ampliorem a Deo consecutos asserit. et infinite maiori dignitate esse praeditos. Quam eandem similitudinem accommodat . et homilias 5. in Ioannem ad illa Christi verba i orum remiseritis peccata etc. Quaenam
ergo dignitaS , ac potellas esse potest quaeue iurisdictio; si haec non est IV. Quod autem Iudaeorum Presbyteris iudicandi functionem Trapezita
dat , Christianorum Presbyteris . id est, Episcopis adimit; quantum opinione sit falsus , paullo post idem demonstrat
Chrysostomus. dum ambos inuicem eousere , et iudaicos Ieprae non turandae. ac tollendae , sed probandae dunta Tat, an sanata iam esset; potestatem habuisse dicit: Episcopos vero non corporum sed animorum lepram , et impuritatem non sanatam probandi ius habere . sed
sanandi penitus , et ab ea liberandi rουτοι δε ἡ Φrραν σωφιτος, ἀλλ' ακ
Ita Cassianus libro a. de Incarnati ne cap. I 4. Apostolum ait. potestatem quo
danmodo diuinitatis Meepisse , ut quae ἰ gas t . velsolusisti in terr s ieI ligata essent
in eoelisias vel solata. Ex iis haereticorum . et inter hos Trapezitae . Wκράλογα constringitur . qui non isto tantum in libro, qui d e Trapezitico laenore inscribitur . sed alio in loco Episcoporum dignitalcm adeo in arctum cogit. ut ligandi soluendique potestatem non aliter desiniat, quam eo munere, quo ostiarii fungebantur, quod in eo situm erat, ut in permittendo aditu
Ecclesiae bonos a malis disserareret ait Iuo Carnotensis sermone a. de rebus Eccles.
Ita ille ligara nihil aliud esse putat,
quam Ecclesia interdicere, soluere, li- herum in Ecclesiam aditum dare. Nam et metarum regnum . cuius claues Pe. tro datae sunt a Christo, Ecclesiam interpretatur . non salso tantum , sed etiam inepto. ut Petaulus in Maeoll. Exer. citi ad Ies. c. I 6. demonstrauit. V. Hoc haereticum sementum damnant pene omnes Graeci . Latinique
Patres , qui de potestate illa Episcopis,
ac Sacerdotibus pro cuiusque munere concessa aliter iudicant, ut ex paucis.
quae attuli, testimoniis constat, quibus
98쪽
ga DE EPISCOΡIS unum , alterumue libet addero. Cyril. Ius Hierosolymitanus Careebeti et . Eliam
cum Petro comparans . Ηλίας μαν. in
M . Si as in eoelum at utar est; al P trus claves habet re is eoiarum Tom. I. Bibliin. graecol. P. I 2 15. Antiochus ΗΟ- milia. Iaa. οὐκ εἰ πιν. inquit, o α αν δέ-
'ποσδοκ-οv. Non dixit, quae evnsve liaraaeritis in terra. erunt ligata in terra; Ied quaecunque ligaveritis in terra, erant ligata in eoelo; ut quando a communione remiges, .es interdiees, vel depones. formidolosam rem
esse Gras. vepote qui sistentiae adinpediatorem adhibeas Deum, tamquam illo tesu. ui in coelo es. id ageur. H ut ii Um D. eui interdicitur, aut qui deponitar. ρ Horrescat, velut extra regnum e elorum eiectis Vide, inquit. o Sacerdos, quid agas. Quae infra acigas, horum in supernis ratiovem habendam ex ima. Manifestum est ex illis omnibus Patrum decretis, regnum ComIeste non esse huius temporis Ecclesiain, ut pessime interpretabatur Trapezita noster, sed coelum ipsum, cuius claves Petro tradidit Christus, ac potestatem illam Iitandi, soluendique, ius esse, non ab Ecclesia stilum eiiciendi, vel in eam introduceudi, kl ad coelum usque pertingere. VI. FIane vero iudiciariam esse sun.ctionem, nemo non agnoscit, nisi qui plane desipiti Lus enim De solis permissumes Saeerdotibus, ait Ambrosius libro I.
de Poenitentia. cap. a. et Paci auus epistola r. Itaque Sacerdotalibus ossiciis continetur. Et quidem Caluinus Lib. . Inst. C. O. g. 4. solo iure praedicandi iurisdictionem definit istam, dum elauium xorem, et lixandi modum sic explicati λο-niam Euangelii doctritia nois, inquit, Costi aperiuntur. Porro non alio modo ligave uriet sitiumιν homines, nisi dum Mes alios r e miliat Deo. alios Da ineredulitas magis obstringit. Et in Commentario ad Harmoniam Euangelicam locum enarrans illum Matthaei x6. Dabo tibi elaves etc. cimium. inquit, Miltiado eone ne ad δε-
cod1 muvus aptatur. Huic apparet, qui
bus ex sontibus suum illum rumium duxerit Trapeaita, qui Epiacopatum, eius que summum, ac praeeipuum munus t la docendi, ac praedicandi lanctione metitur. Quamquam turpius in eo, quam Caluinus ipse, peccat, quod regnum eoelorum. Vt iam diximus, militantem in terris Ecclesiam esse putat,
Cum caelum ipἰum proprie dictum Calui. nus intelloxerit. Sed de potestate ligandi. et soluendi, deque clauibus Petro traditis. Ionge diuersa ab indoctis istis
Scripturarum mangonibus Vetustas omnis Ecclesiastica docuit. Nam Sacrament rum administrati .e, cit sententia contineri iudicauit, qua ab UIu lacrorum a centur. aut ad ea fidales admittuntur.
Ita Cyprianus in epistola ad Lapllas a7. et in Epistola et s. ad Ilibaianum, de iis Christi verbis agens, quibus Ioannis 2 O. remittendi potestatem . aut retinendi pe
cati tribuit Apostolis, ad Baptisimi, et
99쪽
reaussae precatorum. id est poenitentiae dandae ius illa refert. Idem et Hierony. mus conset epist. I 5o. Quaest. 9. Chrysostomus item pag. l6. edit Sauli. Lib. s. De Sacerdotio, ubi ad Baptismum E. charistiam addit. VII. Cyrillus etiam Alexandrinus lib. I a. in Ioannem, postquam illud a Christo derivatum in Apoliolos remitten.
dorum ius peccatorum . non ad falsarii Trapetitae iudicium, sed ad veritatis regulam exactum amplissinio praeconio celebrauit, ut diuinam esse potestatem illam, et dignitatem assereret: το μονη,
τας εαπύ μasηταῖς περιε Θηκειν o σω-τve. Soli Ammie natarae eo mentem digniata rem discipulis suis Saluator attribuit. Id autem qua ratione ab illorum successori.
hus exerceri in Ecclena soleat, postea sic explicat. ADασι γε μὴν σμα τίας,
χαριτος ἐξείργου ν ἔτι λω τέως γε
feri debet, propter vitae bo salem, et probatam ram. Ves prohiberi aliqvos, et a Lia
uina gratia reiieiunt, quod nondam ea se dignos praebu rint. Vel alio modo remittant. retinentiae peerata, dum Ecclesiae filior ieiprecanter easigam, vel poenitenti as ira
VIII. Quapropter non in praedicatione diuini verbi usus potestatis clauium situs est, sed in Sacramentis administrandis. Baptismai praesertim. Poenitentiae, et Eucharistiae, quorum ius Omne penes Episcopos erat, nempe ut aut per se ilIa fidelibus impertirem. aut PreSbyter , ac Diaconos pro suo quemque munere vicarios illius gerendae functionis acti. herent. Notum enim est moris Eccle. fastici peritis probandorum Catechum norum , et ad Baptismum, et Eucharistiam admittendorum ius. ct ossicium proprium Episcoporum fuisse; nec non
ad communionem, et Sacramentorum
iniim reeipiendorum poenitentium. Quam
ob causam sanctissimi illi, quos testes
adduxi, et quos . ne essem longior, omisi, Patres, ligandi atque soluendi, siue remittendi, aut retinendi peccata, siue denique clauium potestatem datam Episcopis per Apostolos suisse testantur. Quae res non oneris tantummodo, si dignitate iunctionem, non docendi. a praedicandi munus, non aliud deniqus. quam ius, potestatem, magistratum . iurisdictionem, ut in rebus Eccles asticis amplissimam ostendit, ac multo praestat trirem. quam quae Ilidaicis Presbyteris
100쪽
Praedicundi ius ae functionem penes A copos Disse demonstratur aduersus in
doctum Trapezitae Commentum, id que variis Patrum, ae Conciliorum resimomis asseritur. I. eliquus ex Trapezitae partitionem pag. 43 8. tertius est Episco.
porum status, in quo doeendi maere abie.cto ex muciis Presbyterorum suaedam sibi pra cipua sumere coeperunt, quae non lireret Presislo teris attingere , Ied 'sopi fili agere pus
Iem; is erat poenitentium reconciliatio, et Cistinae eonfectio, et pae tarum consecratio,
et alia quaedam. Idem pag. 4 I9 Addit inluper, per idem tempus Epi opodi pensudi res Ecclesiasteas potesatem datam esse, Ied eum notitia Presbyterorum, et Diaeonorum, eanone ultimo Antiochense Sua nodi. Ex quibus liquet, circa Antiocheni Concilii tempus, mutationem hane Episcopalis ordinis institutam Dipse, ac d inceps docendi munus usopos abiecisse. Hunc enim postremum sta. tum recenset της ἐπισκοπῆς Trapezita. Iam hoc inusitatum, et immane portentum est erroris, assimare. quarto Christianae Ecclesiae seculo, ae dein ops Episcopos a docendo, et praedicando Dei verbo destitisse. Atqui euidens est, tum maxime ei
rei dedisse operam Episscopos; idque papsim Synodi eis decietis. et canonibus illis iniunctum fuisse. Nulla est ad usum Ecclesiae, ac morea inuestigaudos, et quod cuiusque ius ordinis Eeelesiasticist, ossiciumque discernendum alia ratio,
quam conciliorum. et canonum decreta,
quibus omnis Eeclesiae disciplina continetur, Patrum , et Ecclesiae Doctorum, qui eadem aetate florebant, testimoniis approbata. At id persaepe, grauiterquel cimus Episcopis esse mandatum. Ut di uini verbi pabulo commisitim sibi gregem
reficerent. Carthaginense quartum canone a o. sanxit, τι Episcopas uallam rei fumisiaris euram ad δε ναοeet, sed ii Iectioni. et oratiota, et verbi Dei praedieationi
tantummodo vacet. Canone item a 4. Saeer
dote sis est Episcopus ierbum faciente in Gelsa. εω gressus de auditorio fueri ,
IL Hilarius in odiuo Libro de Trinutate. Non satis boni, atque utilis Pas
ris es, ait, aut tantummodo inmerater agore, aut tantunmodo scienter praedieare, eum
et innocens sibi tantum profriae xisi doctures domusiae doctrinae Iis auctoritate, nisi imnoeens sis ete. Sed per emis Geloiae Pria. cipem perfectis maximarum xistulam bonis imstituit Apostolus J it et orta eius orae urdocendo, et doctrina visendo. Prosper Libro de vita contemplativa p. a o. qualem esse deceat Epi copum,
docens, inter alia. quod Ezechiel speculatorem illum era dicit. id velle anserit. oportere Sarer dotem promissi subii uia tale ees Orem esse cunctis, et maioris fientiae
habere gratiare, qua pessit sub fi liuentes im
Isidorus Pelusota lidi a. episti Io 8. ad Hermogenem Epikopum scribens, Episcopaliis esse muneris docet n*u m. lum verbo docere, quod plerOSque tum