장음표시 사용
301쪽
DO Di ne, peccavit miserere mei, ignosce mihi. Sine me paululum , ut plan- - gam dourem meum , antequam vadam , non reυertar , terram tenebrosam , opertum mortis caligine.
Quid tam maxime a reo, &- misero peccatore reo uiris , nisi ut conteratur , & humiliet se
In vera contritione , & cor-rdis humiliatione , nascitur spes veniae, reconciliatur perturbata, conscientia , reparatur gratia perdita , tuetur homo a futura ira, & occurrunt sibi mutuo in osculo sancto Deus , & poeni-
4 Humilis peccatorum conintestio, acceptabile tibi est, Do--mine , sacrificium ι longe sua-- vius odorans in conspectu tuo , quam thuris incensum . Haec est gratum etiam un- guentum , quod sacris pedibus tuis infundi voluisti : quia cor contritum, & humiliatum num
302쪽
cHRISTI. LIB. III. 287-- Ibi est locus refugii a facie irae inimici . Ibi emendatur , & abluitur , quidquid aliunde contractum est, & inquinatum.
zuod gratia Dei non miscetur terrena sapientibus. Cap LILI.
a D. M Ili, pretiosa est gratia U mea , non patitur se
misceri extraneis rebus , nec consolationibus terrenis. Abiicere ergo 'portet omnia impedimenta gratiae , si . optas ejus infusionem suscipere . . . Pete secretum tibi, ama solus habitare te cum, nullius re quire confabulatione ila: sed magis ad Deum devotam est de Precem, ut compunctati teneas.. mentem , & puram conscien
Totum mundum nihil aestima. - Dei vacationem , omnibus ex- erioribus antepone. Non enim poteris mihi vacare , & in transitoriis pariter
303쪽
solatio mentem tenere privatam. Sic obseerat B. Apollolus Petrus, ut tamquam adυenas, ct peregrinos in noc mundo se contineant Christi fideles
α O quanta fiducia erit m rituro , quem nullius rei astectus detinet in mundo t-Sed sic segregatum cor habere ab omnibus, aeger necdum capit animus, nec animalis homo novit interni hominis libertatem. Attamen si vere velit esse spiritualis, oportet eum renuntiare tam remotis, quam propinquisψα a nemine magis cavere, quam
a seipso. 'Si temetipsum perfecte viceris , caetera facilius subjugabis. Persecta victoria est , de semetipso triumphare. Qui enim semetipsum subimctum tenet , ut sensialitas rationi , & ratio in cunctis obediat mihi; hie vere victor est sui , & dominus mundi .s Si ad hune apicem standere gliscis, oportet viriliter incipere,& s
304쪽
& securim ad radicem ponere sui evellas, & destruas occultam inordinatam inclinationem ad teipsum , & ad omne privatum ,& materiale bonum. Ex hoc vitio , quod homo se metipsum nimis inordinate dili-gie, pqne totum pendet, quid in quid radicaliter vincendum est: quo devi fio , & subacto malo, pax magna, & tranquillitas erie
secte mori laborant, nec plene extra se tendunt , propterea in se implicati remanent, nec supra se in spiritu elevari pollunt. Qui autem libere mecumam bulare desiderat, necesse eis, ut omnes pravas, & inordinatas a sectiones suas mortificet, atque, nulli ereaturae privato amore , concupiscenter inhaereat.
De diversis motibus Natura, ct Gratia. Cap. LIV.
1 D. I ῖ Ili diligenter adverter motus Naturae,& Gras
305쪽
tiae , quia valde contrarie , &subtiliter moventur ι &vix, nisi a spirituali, S intime illumina.
to homine discernuntur . 'Omnes quidem bonum appetunt, , aliquid boni in suis d1ctis , vel factis praetendunt, ideo sub specie boni multi falluntur. Natura callida est, ct multos trahit, illaqueat, & decipit, &.se semper pro fine habet. Sed gratia simpliciter ambulat,
ab omni specie mala declinat , fallacias non praetendit, & om nia pure pro Pter Deum agit , in quo , & finaliter requiescit. 2 Natura invite vult mori , nec premi , nec superari, nec subesse , nec sponte 1ubiugari.' Gratia vero studet mortificationi propriae , resistit sensualitati, quaerit subiici, appetit vinci , nec propria vult libertate fungit sub disciplina amat teneri, nec alicui cupit dominarii sed sub Deo semper vivere, stare ,& esse ; atque propter Deum omni humanae creaturae humiliter parata est inclinari.
306쪽
Natura pro suo commodo lais borat; & quid lucri ex alio sibi proveniat, attendit: Gratia autem, non quid sibi utile , & commodum sit , sed quod multis proficiat , magis
considerat. Natura libenter honorem, &reverentiam accipit: Gratia vero omnem honorem , & gloriam Deo fideliter
attribuit. 3 Natura confusionem timet,& contemptum. Gratia autem gaudet Prono mine Iesu pati contumeliam. Natura otium amat, & quie- , tem corporalem e Gratia vero vacua esse ' non potest, sed libenter amplectῖtur laborem.
Natura quaerit habere curiosa, & pulchra, abhorret vilia , S grossa: Gratia vero simplicibus delectatur, & humilibus, aspera non aspernatur, nec vetustis refugit indui pannis. . Natura respicit temporalia , N a Sau
307쪽
gaudet ad luera. terrena , trista tur de damno, irritatur levi imiuriae verbo :Sed gratia attendit aeterna , non inhaeret temporalibus, nee in perditione rerum turbatur, neque verbis durioribus acerbae.
eur, quia thesaurum suum , &gaudium in celo, ubi nil perit, constituit . 4 Natura eupida est , & libentius accipit , quam donat , amat propria , & privata: Gratia autem pia est , & eo minmunis, vitat singularia, conten latur paucis, beatius dare judiscat quam accipere . Natura inclinat ad creaturas,
ad carnem propriam , ad vanitates, & discursus: Sed gratia trahit ad Deum, Rad virtutes, renunciat creaturis, fugit mundum, odit carnis desideria, restringit evagationes, e rubesciti in publico apparere. Natura libenter aliquod solatium habet externum, in quo delectetur ad sensum . . sed Gratia in solo Deo quae
308쪽
rit consolari, & in summo bono super omnia visibilia delectari. s Natura totum agit propter lucrum , & commodum proprium , nihil gratis facere po- . testi sed aut aequale , aut melius , aut laudem , vel favorem pro benefactis consequi sperat;& multum ponderari sua gesta,& dona concupiicit: Gratia vero nil temporale qu rite nec aliud praemium, quam Deum , pro mercede postulat nee amplius de temporalibus ne cessariis desiderat, nisi quantum haee sibi ad assecutionem aeternorum valeant deservire.
6 Natura gaudet de amicis multis, S propinquis, gloriatur de nobili loco, re ortu generis sarridet potentibus, blanditur diis vitibus, applaudit sibi similibus. Gratia autem , & inimicos diligit, nec de amicorum turba extollitur: nec locum , nec ortum natalium reputat, nisi virtus maior ibi fuerit. Favet magis pauperi, quam diviti, compatitur plus innocenti,
309쪽
quam potenti, congaudet vera CI, non fallaci . . Exhortatur semper honos meliora charismata aemulari, & Filio Dei per virtutes assimilari. Natura de defectu , & mole
stia cito conqueritur :Gratia constanter fert in piam . 7 Natura omnia ad se refle- .ctit, pro se certat, di arguit: Gratia autem ad Deum cuncta reducit , unde originaliter emanata, nihil boni sibi adscribit , nec arroganter praesumitis non contendit, nec suam sententiam aliis praefert , sed in omni sensu, & intellectu aeternae sapientiae, ac divino examini se submittit . . Natura appetit scire secreta, & nova. audire vult exterius apparere , Sc multa per sensus experiri: desiderat agnosci , &agere, unde laus, & admiratio procedit . Sed gratia non curat nova snec curiosa percipere, quia to-xum hoc de vetustate coiruptio-
310쪽
nis est ortum , curn nihil novum , & durabile sit super
Docet itaque sensus restringere, vanam complacentiam, &ostentationem devitare, laudanda, & digne miranda humiliter abscondere, & de omni re, &in omni scientia, utilitatis fru- ctum, atque Dei laudem , α
Non vult se, nec sua praeditarii, sed Deum in donis suis optat benedici, qui cuncta ex mera charitate largitur. '. 8 Haec gratia supernaturale lumen , & quoddam Dei spe . ' ciale donum et , & proprie electorum signaculum, & pignus salutis aeternae quae hominem de terrenis ad coelestia amanda sustollit, & de carnali spiritu lem efficit. Quanto igitur Natura ampli ux- premitur , & vincitur , tanto. maior gratia infunditur ; & quo. tidie novis visitationibus interior homo secundum imaginem Dei