Joh. Melchior Gottlieb Beseke ... Commentatio de frumentaria largitione et legibus frumentariis ad explicanda et illustranda multa iuris et veterum auctorum loca

발행: 1775년

분량: 182페이지

출처: archive.org

분류: 로마

61쪽

Vicissitudines largition- frumentar. 43

nec fusi; ciunt ad opinionem, numerum istum. LX. hominum, per legem TEREΝTIAM fuisse desinitum frumentantium; licet non negem ea, quae LICERO dixit, se referre quodammodo ad legem , TERENTIAM. imo et ad SCtum ante hanc factum; quia VERRES secundum has leges curam frumenti publicj gerere debebat, sed fraudes ingentes et furta secit, ob quae a CICERONE Vehementer ac- cuiatur.

Frumentariae Prouinciae.

Ex Sicilia. Asrica, Sardinia, Hispania, 'Boeo- Itia. Macedonia, Chersones , Asia et Syria hisco temporibus frumentum omne Romam aduectum fuisse, omnes testantur, Graeci et Latini rerum Romanarum scriptores. VARRO δε Re Rustica. LIVIUS multis locis. PLΙΝIUS Lib. XVIII. e. VILCIcERo a d Attici L' XV. Disi M. et X. 'Idem- 'que in errem et oratione pro lege nanilia; omnes vero tria praecipue celebrant reipublicae subsidia, Siciliam, Asricim, Aegyptum. CICERO in Hem 'rem lss. c. LXX. de Sicilia frumentaria prouincia testatur , quem locum hic adscribenduin puto, quoniam nonnulla monenda sunt. Frumentum emere in Sicilia debuit Verres ex Scio et ex Iege Teren hia et Cassio frumentatrix Emundi iluo genera fuerunt, .

unum certarum decumarum: alterum, quod praeterea

riuitatibus aequaliter esset disributum. Mus decumam

62쪽

44 Caput. H. - tantum, quantum exprimis decumis fuisset: huius imp

rati, tritici modium DCCC millia. Primum videri tibi posset, selaundum TARENTIAM legem ex sola Sicilia exportandum fuisse frumentum Omde; . non ego tamen assentiri possum, sed potius arbitror, unum modo caput legis id suisse, et ex aliis prouinciis quoque desumtum esse frumentum, ut itaque non tamquam priuileium Siciliae concessum hoc spectare possim, quia contraria adsunt multorum testimonia. Secundo . declarandum hic est, quid ouinciae decumae sibi velint 8 Decumae proprie decimam fructuum partem significant, de quibus CICERO in Verrem ait, ager vectigalis Populi Romani ex parte decimo. Item omnis Siciliae ager

decumanus est. Prouincia decumana , igitur est ea,

quae a fructibus decimam partem praestare ubet. Talis Sicilia erat, in qua singula iugera singula .

medimna soluebant. Frumenti autem, quod ex prouinciis extrahebatur, tria genera fuerunt, decumanum, et aes alum. Enitum, quod aratores vendere, accepto ex Scio et sorte etiam

lege TERENTIA pretio, cogebantqr, ad alendum Romae populum. C ICERO in Verren Issi c. LXX. Aestimatum, quod aestimabat magibatus in cellam suam in usum familiae, cum interdum pro frumento pecuniam accipereti CICERO Vrerm: LII. . e. LXXV. retines R. - S. XVIII. tanti enim s frumentum Siciliense ex lege aesimarum. Emtum snamentum duplex suit, Omm decumapum, quud ex alteris

63쪽

mcissitudines largitionum frumentar. m. qs

item decimis, pretio persoluto aliquando accipie- batur. Lib. 'XXXVII. Alierum imper tum, quod praeter duas decumas aequaliter omnibus ciuitatibus pretio item soluto imperabatur, ut AS CONIUS in Cic. in Verrem V. 'Decumae in Sicilia sege et consuetudine trahuntur: alterae nouis misitutis

propter annonae rationem imperantur. TACITUS. proulaciales, inquit, emere frumenta et vendere cogebantur, diuortia itinerum et langinquinas regionum indiscebatur, vi ciuitates a propinquis hybernis in remota et auia deferrent. Num uS argenteuS EXtat, PI- .sOΝus et dAEPIONIS, in quo cernuntur duo viri

inter spicas sedentes, cum inscriptione: ad frumem Ex hisce igitur intelliges, quomodo inuehere iaVERREΜ posset CICERO, cum ille nefarius homo' . tria medimna a Siculis exegit; pecuniam ex aer rio inopi et exhausto datam accepit, ut Siculis oratoribus exsolueretur, sed omnem pecuniam istam in domum suam auertit. CICERO Verri R iPlurima ad hanc rem notauit Iulius Caesin BU LEN GERUS in rassi de tributis vie vectigalibus popuε

64쪽

f. XXXm. .

SCtum frumenti eausa in cATONI ssententiam factum. Post aliquot annos et quidem a. U. DCXCLSctim sectum est in cATONIS sententiam, quum C. CAESAREM metuerent Patres, quem in praetura nouis rebus studere videbant, et plebeni sollicitare. Suadebat scilicet CATO, vi repente obuiam irent CAESARIS conatibus, et largitione frumentaria uterentur ad conserendas in tranquillum turbas, tamquam remedio, ex quo superioribus annis magnum respuulica cepisset. fructum PLUTARCHUS hoe prora in Caesaris vita. Κατων

est: cito Catilinariae eoniurationis temporibus cum ivideret esse periculum, ne plebs a Caesare sollicitata ad mutandam Reip. firmam prolaberetur, persuasit Patria ibus, ct . S. C. seret de frumento tenuioribus Uribuendo, idque disributum omnem sedauit tumultum et sed, s

65쪽

Vicissitudines largitionum frumentara s

τῆς ἁπειλῆς εκείνης διαλυθεισης &c. Cato persuasit Senatui, ut pauperum turbae largitionis experti denuo frumentum daret. Annuus sumtus erat ille quidem talentum M. M. Sed hae humauitate et benescio minis

illis aperte distulis &c. Et idem in Caesaris

ac ieiuna plebecula, quae collocata in Caesere spe, rei quae multitudini subdebat faces, qui moliretur noui: peresessi Senatui, ut mensimum illi frumentum. distribueret. Quae accessio fuit septingentorum quinquaginta myrta dum siue sesertium trecentiso ad reliquos sumtus. Eo

conflis magnus , qui tum omnes inusserat, metus' aperte Iliblatus es, plurimumque de Caesaris potentia detractum. Ex hoc posteriori loco colligendum esse puto, tum temporis, quo cATO ad Senatum verba saceret. nullas lactas fiuile largitiones, potissimum cx

66쪽

eo, quod sumtum in eam factu' non iis impensis accessisse dicit, quae antea ferent in stumentum. quibuscum si ulla fuisset largitio, conserenda erant: sed αλλοις αναλωμασιν, id est, reli quis sumtibus, qui necessario fiebant in republica. In verbo quoque intermissiae ac repetitse rei significatio est. Quod Deile crediderim, cum hisce temporibus largitiones legesque frumenta- riae non adhiberentur, nisi placandae plebis causa,' ideoque utplurimum extra ordinem factae. Exinde tamen non sequitur, omnes illas leges frumenta- riaS, et eam quoque ob causam legem TEREMTIAM ctiam, temporarias suisse. Quomodo enim posset CICERO , frumentaria in Verrem inuehere, eumque ὀrguere quod non ex SCTO et L. ΤΕ- R ENTI A frumenti curam gesserit. Lib. III. c. LXX. Novam vero hanc in CATONIS sententiam factam legem, annuam fuisse suspicari quis 'posset, quia praetore CAESARE tantum immineret reipublicae periculum: ne se plebi, rerum nouarum auidae, in tanta potestate seditionis ducem praeberet. At ex praetura ulteriorem Hispaniam sortitus, pro- . sectus est, teste SUETONIO c. XVIII. ut in urbe

turbare absens nihil potueriti eo anno. Contra vero diuturnam hanc legem suisse, PLUTARCHUβindicare videtur, qui sumtum suisse scribit σιον anniuersarium et, ut ipsemet interpreta- i tur, ἐνιαυτου, quotannis. CICLRO ad inlisum V

67쪽

Vitissitudines largitionum stlimentar. m. 49

'. XIX. fgnificare quoque videtur, legem no istram usque ad CLODI AH obseruatam esse, dum narrat, ludis Apollinaribus Curioni filio, in theatrum venienti, cum ita plausum esset, ut salua republica serret id Caesar grauiter, sitisse, qui eam ob causam Rosciae legi etiam frumentariae, minitarentur. Mirum tibi non sit, . quod de SCtb hoc tamquam de lege loquimur, et CICERO di IS testimonia de lege frumentaria, iis temporibus vΩ- lente, ad SCtum hoc trahimus saepius enim SCta. vocantur leges. Quodsi vero aliam legem post SCtum, ante tamen CLODΙΑΜ legem, ex hisce . documentis cognoscere velis, ego nulla ex ratione prohibere id possum, quam quod do in casu. mirer ceterorum omnium scriptorum silentium. Tuae quoque tantum contemtrae sunt. Sed aliae adhuc coniecturae contra te sunt, eae nempe, quod non ista Senatui leuitas esse potuerit in decernenda largitione, ad prohibenda CAESARIS molimina, qui tamen semper metuendus erat; ideoque semper necesse erat, i ut plebis gratia conseruaretur . per largitiones ipsim ime exspectatas. Ea, quae CONTARENUS ad e plicandum hunc locumCiceronianum pluribus attulit, nihil ad ipsam rem facere credo, ut ego iure meritoque absque examine ista praetermittenda esse censeam. Maxune vero errauit L IPSIUS in Admirandis,

qui ex in D Ν Ε, Lib. XXXV1II. suspicari vult, suasu Catonis plane donatum esse stumentum, quia ille dis xit: Clodio igitur denuo gratis diuisiti,

68쪽

lo Capuit. II g. XXXIX.

numero frumentantium.

De quantitate frumentationis, de distributoribus, de iis, quibus dabatur publicum frumentum. deque prouinciis frumentariis nihil habeo dicere. ε quod mutatum esset post legem TERENTIAM, sed

potius, huius sententiam retentam esse, dou abSque ratione arbitror , Quod vero numerum frumentantium attinet, ex sumtu, quem factum quotannis in eam rem tradit PLUTARCHUS, id coniicere possum. Ponamus igitur, frumentum Romae fuisse in modios singulos quinis H - S, quod necesse erucum frumentum lege TERENTIA diuidendum tradit CICERO frument. in Verrem, emtum in Sicilia Η - S quaternis in modios singulos, Romae plu- ris quoqueId fuisse necesse est, nisi itui classes. quibus aduehebatur, nullo reipublicae sumtu na- l uigarunt, aut iaciendi non fuerunt alii sumtus eo maiores , quod frumenti pars multo maxima e regionibus, quam Sicilia remotioribus, petebatur. lInde CONTARENUS computationem facit, qua ego' quoque Viar. - Ponamus amplius, quam quinis i

S S in modios fingulos frumentum Romae. fuisse, et lquicquid excurrit, resectum reipublicae semissibus ac trien- etibus, quοδ numerabat plebs , atque hac ratione datos . inueniemus ex hoe Scio modios quinos quot mensisscentum hominum millibus. Accipiebant enim 'guli quotannis modios sexagenor, qui ra, quam satui, aes a-

69쪽

Vicissitiatata largitionum frumentari ροὰ FI

liona H S quinum vum e mureos scutato, septem cum semisse; hi tenties millies ducti reddent ad auem summam illam Plutarchi DCCL M Efficitur itaque, isi DCCL.M. dividantur per septem cum semisse,

tam am annali stimtu unius stumontantis, centum millia frumentantium suisse, et id quod excurrit; non enim ad unguem numerum istum tenere popsumus: lassiciat aliquo modo determinasse.

mentum denuo gratis diuisiti Tulerat enim ad popu Ium ι ut daretur pauperibus, cum primum Gabinius et . Piso eon uisbum inierunt. Non vilicam legim CLODIAM, sed duas fuisse CONTARENbs Aspicatur utramque in a. U. DCJ CV. ex fa stis capitolinis hx DIONE vero in a. U. DCXCVL incurrere, atque omne landamentum opinionis suae ponit , in o, quod DIO dixit mrsus, Iegem posterioseimsgnificans, quae lata est de publico finihefito, Da quod

70쪽

set ' Caput. II

iquod lege SEMPRONIA semisse ac trientibus ad eum diem datum erat, gratis dando. Jam vero, quia hou DIONIS verbum ad SCtum, in C AJONIS sententiam factum, pertinere 'equit, necesse esse censet, duas CLODIAS fuisse. Sed cur duae 8 Et si SCtum usque a legem CLODIAM pertinuit, quod tamen ad veritatem proxime accedit, , quid priore opus fuit, cum demum per posteriorem mutaretur frumentaria largitio solita, et quaenam mutatio per priorem legem CLDDIAM facta. esse potest y Pergit CONTARE NOS diuinari, eandem latam esses aut de maiore pauperum numero ad eam admittendo, aut de perpetua frumentatione. aut de utroque. Credo equidem, in nullo alio

mutationem fieri potuisse, suam in his tribus, punctis; sed quaenam ratio est, suspicari ita ' So- llum enim verbum ad tantas suspiciones face re nequit, nec ullus alius scriptor adiuuat; Nonne enim potuit dici, ratione illarum plurium largitionum atque legum antea Iatarum 8 . Ex mea igitur opinione verbum trahi potest tam ad quam ad malo ad referre; et tunc sublatae sunt omnes dimicationes: atque id quidem aptissime dictum est, si reseras ad plures illas et paulo ante CLODIAM 'frequentiores largitiones. Videtur igitur CONTΑ- RENUS per LIPSII opinionem seductus esse, qui .ex Verbo suspicari vult, Senatum in Catonis, sententiam

SEARCH

MENU NAVIGATION