Nicodemi Frischlini Aristophanes, veteris comoediae princeps : poeta longe facetissimus & eloquentissimus

발행: 1586년

분량: 757페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

DEDICATORI A.

tis sori turbis, onerum que publicorum conflictamini:habituri estis in hoc Dramate Ari stophanio multos sales, multa dicteria, quae vos mirifice recreabunt. Accipite igitur hoc qui quid est chartacij muneris: & Latinum Arist phanem pari beneuolentia,parique amor complectimi ni,quo Graecum illum omnesAtherilata ses ciues,omnes equiteS,Reges etiam exteri nunc olim prosecuti sunt. . Quod restat,precor Deum, ut is vobis largiatur felicia negotiorum consilia, animos indelatas , corpora salua, & diutis silite incolumia. Francosordiae ad

322쪽

LAE, QUAE INSCRI

bitur Nubes.

Socratem insectatur nos occasiionem Fabi ia ex AEliano referemus, qu quem lib. r. - mr. Historia cap. i3. copiose s eleganter omnia,quae huc pertinent,describuntur. Anytω,inquit, causas oe Tias quaerebat contra Socratem: propter eo quae supra diximus. Metuebat Nero Athenienses, si Arum voluntatem flus ectam babebat, quemadmodomaccepturi essent bominis accusationem. Nam celebre nomen Socratiis enat, tum propter alia, tum potissim mi quod in Sophylas vehementer inueheretur e in quo nibi anum inermi: qui neque siciebant , nes rice a tquicquam opero retium. Ob hiis igitur initium petεre periculum facere coepit,quam in partem accepturi essent accusemnem Soenatu Athenienses. Nam timeum tu crrmen Ῥo are,non arbitnubatur esse conseit m sartim ob ea,fus exposeuirpartim, ne Socratis amici π sectae ex penatos, contrita accusetorem, iudicum animos Anyisas reses ab imberent, oesic in Ie aliquod mή redundaret:Ῥt sui falso detulisset homin em, nonsolym

323쪽

ergo excogitatis istos nem Poetam Gomicum,n mrorem aui s ridiculω enat, s latas haberi studebat 'Lornat spersuades t in Comoedia doc tem ab ise, quae plerique de eo conicta nonant, malis tariret ais incesseret Esse loquacem, O dicendo e cere, ut malae causealome videantur: introducere nouos oe inusitatos Damo

nes cum nes nosset interim , neque reuerenter haberet Deos, ars hi et ipse quoque in eos,qui eius opera Pterentur,inans fundere meos in sani opinionem inducere. Aristopba nes,arrepto argumento,admodum renue risum interpsuit, oe metrorum festiuitatem : optimum Graecorum, aduersuN quem diceret materiam sibi υ- Hens. Non enim illi Cleon enat in Dnumate proposit-:no ggitabat Lacedanionios aut L hebalios, aut et um Periclem: sed Ῥirum Diis omnibus praesertim V totaini, charum. Proindere: insolentia, inubitato tu Scena mectaculo Socnntis φrimum omnes Athenienses cum uia hilmin evectulent, ob upuerunt. Deinde, quoniam natura inuidio exant Athenien sies, s ad optimis quibu que detrecti an dum pro uiues: non Dium idiis,qui in adminiust natione Reipub. oe magi, nisi in excellerent: verisi etiam, fur peldoctrana utenrram , Nel Nitsgnanitate praefulgerent : iucundam eiis turicrum visae junt illae Nebulae, ba lorem plis seu tanto prole zeban μ οῦ

quanto nunquam antea, clamore victoriam ei decreuerunt: mandarunt 1 iudicibi . t Aristophaniis nomen,

324쪽

OCCASIO FABULAE.

viis tutem oe bonitatem. Aliquando tamen jseum ab Ladrs ibus Cliniae Orittas suos cali fibri, W Γρ-

n Qtas etiam in Theatro audiret, inuitarunt: s taη-ium νολι coegerunt. Verum ille non magni Comicos endebatje egregie contemnebat ut τὰ modes jus , probus tir apiens homines mendaces iniurioses s sem

qua AED in s Iaebius suggestenunt. I gaudetiam vero dissimile e si, aeristophanem magna pecunia e c lacri locupletatum fuisse. Nam,cum illi cuperent s omm si se innarent , Socnatem calumniys s conuit,sprofliη'dereri e vero paver scelerom esset: quida aromsouatur istatuamus eum argentum ob rem in elloi

m male scisam cepisse Sed de biis ipse ibi 'st μέ ς'

consecutum est igitur Dmma magna gloriam.E chim illuὸ contini tum micime verum enat: Theatrum finis corda habebat: π quoniam Daccianasiorum I 'stum celebi libatur, magna multitudo Graecorum eqst

ctandi cupiditate,c laxerat. Clim ergo G in scena Societates s crebro nominaretur non mi lim etiam viseras in sub onSpersonu, an F gulos emptior

325쪽

OCCASIO FABULAE.

iam sepe expresi se constat Peregrini, qui sille, qui

in comoedia inaduceretur, esset, vescientes sinurrum oemurmureaecitabant:atque qui nam esset ille Soc nares interrogabant. sivod cum animaduertisset ille celenirino forte fortuna ademt: e ciens e in comoedia taxandum sedebor in opportuno loco Ibeatra adtollendam dubitationem ex animiis per rinorum surrexit, sterrotum Drama,congredientibω bistrionibu , stans cernebat ur. Eeὸ Socnntes fam comoediam AUGmentes urbi fecit

huic libro inserere voluimus propterea quod ea huic comoedue nonpa= um lucta a erint. ded nos ista tam neque constrinare neque confutare instituimus: hanc rem in alium locum reiicientes. Qui plura Nolunt inpromtu habere pride fensione Socnntiis: hi legant spolog m δε- erat iis apud Platonem Er Xenophontem item Plutarrhi lib. de Gemio Socnat, puleium de Deo Socratas. Nos ad argumentum babula accessimuσ, auod tale ef --

326쪽

INTROD V CIT Poeta quendam Strepsiaden, nocta

diuque semetipsum torquentem, propter debita &as alienum,a foeneratoribus acceptum :in quod pater se causa Mynii equos emerat,temere coniecerit.Nam instante iam novilunio quo debita exigebantur, noctem iste in.semnem habet. Quare accensa lucerna, sium tus& debita secum siupputat filium,qui equos & currus somniabat, electo excitat: orat, ut Philosephos, Socratem & Chaerephontem adeat,& ab illisSophisticam perstiadendi artem addiscat. Sic enim fore, ut creditoribus imponat: & quod pater nihil cuiquam debeat,illis persuadeat. At pnidippides hoc enim nomen filio rei equestris amore addi retus, Philosiophicum pallorem detestatur,patrique morem gerere recusat,& conditionem respuit. Quare,senex, omni spe,quam de filio conceperat, abiecta, ipsemet Socratem adire, & mentiendi artem, nulla aetatis statione habita, perdisicere constituit. Non longe progressus, ad O tium Academiae seu Lycei perueniti atque hoc pulsat & bociarem quaerit.Discipulus domo egrediens, cognita acutus causia,eXponit sieni qiisdam arcana Socratis: sed ridi':ula:Vt sint,dedimensione saltus pulicum, de cul O dii a

. Sch A introducitu r: ubi con spicatu s forte globu in coelest m terrestrem affabre factunRnon ulla de sint Vrbium Q asillarum deque erudito puluere ridicule docetur. Ioia dem

327쪽

ARGUMEM IN NUBES. Iss

dem in calatho consistentem Socratem, quasi a terra sit b motu: & in stublimiori loco'coelum contemplantem, salu tati causam aduentus exponit: doceri cupit: mercedem sancte per Iouem promittit. Ille Iouis audito nomine, negat esse Iouem:& praeter Nubes,nulla restare usquam numina.Mox homine rusti co, sacris Philosephicis initiato, inuocat: ut hae sibi in Strepsiade informando, Introgressis, muliebri specie, in Theatrum Nubibus,docetSocrates: illas ine Sophistarum Deas: eas dem tonare & fulgurare. Hac de causa etiam a Strepsiadstadorantur : eique omnem operam pollicentur Nubes.

Quare iterum rogat Socratem Strepsiades, ut Sophisticasse doceat: promittit omnem diligen tiam cum laborum &plagarum tolerantia coniuneti na: dummodo rabula fiat:&a debitis liberetur. Annuit Socrates , & homini siuam operapromittit: exploratis tamen prius ingenii viribus. facultate Umoriae & dono facundiae. Postea introductu in scamno collocat, Ss quae facereeum velit,paucis admo-gnet. Illis e proscien io digressis, Nubium chorus de Aiis tophanicis Comoediis & de hac cum primis, ad sipectatores

verbasecit: Poetam laudat: alios Comicos Π prehendit, Hinc orationem ad Deos conuersit: Iouem , Neptun , Solernque inuocat. Mota iterum ad speet sus,Athenienses accidat: quod Nubibus sacra no facianis Singrati sint pro Cleone, a se tempestatibus interemto. Hinc Apollu,em, Dianam,Mineruam & Bac hum Chorus adorat. Postrembrursus quaedam in cnvbus vituperat. Redit interimin scenam cum Strepliade Socrates, Scde Hominis hebeti ingenio conquetitur: simul varia ex ipso interrogat. At ille rogatus de cepis, sernppr reipondet

328쪽

ARGV M. IN NUBE s.

de allijs: ae nihil pene in ore habet, quam a 'eoi ναοῦ hoc est,quemadmodum causa inserior, dictu do fieri possit superior cui hac nominaii ierpretatu C.

cciro in muto. Sucrates hominem agretii ingenio pradi tu ira, monet,artem Grammaticam primo illi discendam, Ut pol, it malai limina diiceriter eas eminino ibi locos alalep da, de Nominum quorundam generibus oboritur diloutatio: led mutilis & ociosa. Tandem scamnio inside-

re ec tecum meditari iubetur rusticus. Sed vexatus a Ci-m ici bus, S oc ra tem rogat, Ut ce teri ter rem expediat, cuiusi pie gratia adue Terat. Ille mollitiem hominis incusat,&animum nunc huc, nunc illuc diuidere, adeoq; in omin partes rapere i libet, ut inde viam inueniat, qua siclos debitores defraudet. Quare operto capite,rusticus senex, mirabiles technas excogitat, quibus foeneratores possit in fraudem inducere. Sed curri aetatis vitio nimium eiset obliuiosus, nec firmiter praecepta Socratis retinere posset: sit de te Nubium choro fhum accersitum abit, ut iple Sophillicam in sthola Socratis addistat. aegre hunc isto per-xractum, & precibus minisque adactum, vix tandem adducit: fort* urantem per Ioueria, castigat: narrat Socra i subtilitates, & vitam fordidam: ad extremu Socrati eun dem comendat,& bona spe utrinq, accepta,recedit. Tum duo viri accedunt, una cum Nubium choro: alter Picae. iio est ustus: alter Adicus,id eis, imustus, qui mutuis c00 uitus Sc calumnijs digne & ind gne si persequutur. C00 ro litem & altercationem sed ante, de ferente leges di putatio Dis , ambo iuuenem aggrediuntur, non aliter atquς Herculem illum Prodicium, Virtus & Voluptas. Psior semetiam dicit nipres antiqui laxis bonos ac fru

329쪽

gales commendat: sisnul Phidippidem exhortatur, ut relicto Adico & Nubibus,se consequatur.Huic magnis clamoribus se opponit Adicus,& Vitae voluptariae commodis moniliatis, Temperantiae vero & aliarum virtutum in- comodis Iulieni persiuadet,ut suae insistat viae simulq; pluribus couit s DLaeum e schola profligat. Strepsiadae orant instanti, denuo Socrates fidem ecdiligentiam, optatumq; studiorum euentum pollicetur. Chorus Vero spectatorum aequanimitatem expetit, pro qua secundas illi pluuias pollicetur. vexatus interim surri ma creditoruin, in quos inciderat,importunitate&minis Strepsiades redit ad Socratem, sperans filium situm aliquid in arte Sophistica iam profecisse. Idque ubi cognouit, vehementer laetatur, & filium iam doctiorem salutat, ipsumq; praesit

giarum suarum specimen ali a uod exhibe n te m, silmmo pere admiratur. Adueniunt ibi duo creditores, foen V s ab

illo postulaturi,Pasias & Amyntas,uterque curri teste. Sed Νtrun que eludit 4 trepsiades: alterum,quod artem Crana maticam non didicisset, 'ec Masculinum a Fc min, noposset discernere: eaque de causa nihil ei deberi affirmat. Alterum vero, quod, cum meteororum sit ignarus, nihil ipse debeat pro mutuo exigere. Sic utrunque a stra domo remouet. Ipse cum filio instituit cormiuium. Intenim Chorus malum, quod statim euenie, Strepliadae praedi- rit: quis4 , cum Veterator iit, etiam dignum siuisti audi bus accepturus sit stipendituri. Subitus ergo tumultus oritur, in quo verberatua a filio Philippide pater, Iniuriam queritur 'pectatoribus. Sed filius, Sophilticarn edoctus, tullea se verberatum esse patrem os eradit, propior-

330쪽

ARGV M. IN NUBES.

daTet,Eurip de m vero reprehelidisset. Patre paterna ob asciente beneficia filio, oc ii graritudinem illam expro brante, Phidippides copiosis Verborum praeit igijs probare conatur, contra legis edictum harentes ivile a iiij s verbearari, & i i super matri quoque ver bera minatur. Quibus rebus commotus atque Irritatus Strepliades, damnatis Nubibus,& Socratis Sophismatis seruum suum adhortatur, t arrepto ligone scholaria Socratis diruat : simul ipse etiam accensis facibus eandem incendit, ac diripit.

SEARCH

MENU NAVIGATION