Successio ab intestato civilis in suas classes nova methodo redacta et variis dissertationibus illustrata

발행: 1780년

분량: 299페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

pliicitatem vinculi Itra fratres fratrumque Ilas non attendi, obiiciat scilicet longe aliam hoc in casu Praerogatiuam duplicis illius iuris esse atque eam, quae e vinculi duplicitate venit. Et certe, Pro eo, quo successurio defunctus vel

utrumque Vel alterutrum untaxat Parentem communem habent, vel adest, vel abest vinculi ista duplicitas. Iuris autem illa duplicitas, ut sic loqui'iceat, non tam spectatur in ordine, quem successuri, defunctus ad Parentes suos, quam potius in ordine; quem ipsi eorum parentes inter se inuicem habuere. Tum reguIam su-yx propositam non obstare, tres enim hic saltem ciuiliter de iuris

potestate, inueniri personas Sextiam consobrinam, Sextiam Patru tem, Octauium patruelem,

Verum, quidquid sit, impetrare

nondum a nobis potuimus, ut huic sententiae ulterius , quam meretur tantorum, quae claudauimus, nomi-

252쪽

num cultus auctoritas, subscribe- TemUS. Fatemur equidem diuersas qualitates in uno tu eodem subiecto concurrentes, diuersos saepe singulas solere producere effectus: quem articulum per omne iuris nostri partes eundo, multo etiam pluribus, atque ab Harprecht allata, exemplis comprobare, nullo negotio possemus. At non nisi de genuinis Qveris effectibus id accipiendum: si quae enim sola licet exissens qualitas certum aliquem effectum producere nescit quomodo alii iuncta in eodem subiecto permixta eundem producet geminatum ΘΙana verum in hoc transuersalium ordine, ut quis aequalem cum suis coheredibus capiat portionem, causa proxima ct adaequata non est vinculi sanguinis qualitas, sed quantitas seu graduum aequalis distantia Parque ratio, l. a. a. . de suis

legit. Nov. 118. 3. n. Nec potest negari eodem modo, quo ger

manus

253쪽

manus sestri germano, Sextiam Septimis, Qquo consanguineus consanguineo, idem Octauium coniungi illam puta utroque, istarnalter tantum parente. Et tamen german non duas partes, sed unam, consanguineo non unam, sed nullam leges nostrae assignant. Vt tanto minus contra hanc iuris analogiam fictiones eiusmodi comminisci debeamus quas alioquin, iure non inductas, nostrum non est fingere ius repraesentationis, de ipsum sietione valde fauorabili e pressoque iure subnixum, non tamen ultra, quam legibus definitum, extendere audent nostri prout videre est in Disputatione de fratrum liberis oti in stirpes vel capita ad hereditatem vocandis. Quod si denique hac in re manus dederimus, ad descendentium quoque ascendentium ordines, exemplum transibito Schema partim e l. 3. E. de riar nupt. desumptum tale est:

Henricus Maria is Eugenia merhardua

Iohannes Pulcheria uideriem

christianus Burchardus.

Henrico Maria, Eugenia, Iohanne Pul-

ci cheria

254쪽

chema praemortuis, Christianus quoque ulia fungitur, heredes relinquens utrumque proauum, superstitem, Hugonem Uridericum: quorum nunc ex doctrina Harpprechti e Orpeto uti, iste in duobus trientibus, ille iri uno heres foret. Et vice versa Friderico desuncto, ex pronepotibus Christiano aurchardo solis superstitibus, ille in octo, iste in quatuor

vinciis heres foret. . Hactenus E YBEN PUS.

Tertium locum allignamus PO A N. GAE O RGI SI I, qui dissertatione; de successione ab ii restato ex iuplici iucido duplicitatis Halae 69ι. ventilauit. Confusum est opus, cui lumen adem-riam , notionibus disti nectis plane destitutum. Ceterum in linea descendenteis collaterali affrmativam tuetur sententiam, responsis pluribus il-Iustrariam. In linea autem ascendente negat sed quae profert, sensum non habent: nam cum de oeudentibus in h. dicere instituerat, ad fra

es germanos aberrat, responsum Scabinorvns

Inuensium & Lipsi usium, quod neutiquam de ascev-Amo duplici, sed de fratre germauo loquitur, pertierse huc trahit, in responso enim illo abavi I Llia non et sit duplex , sed Amplex ascendens, quod expresse quoque dicitur. Aienti quoque sententiae subscripserunt

CHRISTOPH. PHIL RICHTERUS in v. de

255쪽

COGNATIONIS GENERA VO.

Oognationis , voce latiu accepta, duo sunt genera, successionem ab intestato ceteris paribus operantia naturalis puto ciuilis , quartam prior, vero sanguinis nexu potiterior Moptione nititur. Nam spiritualis cognatio Plane huc non pertinet.

Cognati vel uno cognationi genere I. coniuncti sunt vel utroqueo Si illos siplices, hos duplices Ocare tibi placet, per me licet. Hoc saltem notes, Doctores nostroS, de

256쪽

regnatis duplicibus disputantes, hane

distinctionem sicco transire pede, unice de cognatis uno cognationis genere coniunctis loqui, in quo tamen omnino culPandi Videntur, Ceterum eiusmodi cognati duplices vel descendentes ascendentes vel OLIateralas esse possunt. Porro ei utroque genere descendentes ascendentes, aut collaterales, Vel uno descendentes ascendentes, altero autem collaterales Exempli gratia: Si auus maternus adoptat nepotem, ille ascendens, hic descendens utroque genere, quamuis diuerso respectu, nam naturaliter sunt auus nepos sciuiliter vero pater 'flius. Filia vero . mater, cuius filius ab avo materno adoptatur, nunc ei uiliter eius soror nepos adoptatus naturalis matris suae frater ciuilis fit naturaliter vero mater Ilius inter se sunt manent.

Quodsi

257쪽

cuodsi nunc φntingit, Vt utrumque genus cognationis, quo quis cum defuncto coniunctus est, in praesenti casu successionis concurrat, isnaqualitas alteram non excludat, ex utroque ad successionem admittendus est duplisem portionem e hereditate capit, quae tamen portio diuersa esse potest secundum regulas supra a nobis traditas. Dabo exempla: Autis maternus ex tribus nepotibus perfecte adoptauit unum. Filia

ante patrem moritur. Auus male

eius decedit tribus illis nepotibus superstitibus. Unus illorum, ab auo adoptatus, tanquam flius ciuilis capit hereditatis semissem , alterum a tem semissi ei accipiunt nepotes matrem suam repraesentantes cum nepos ille adoptatus naturaliter maneat nepos, hunc alterum semissem cum fratribus suis diuidit. Lucratur ergo in hoc casu ex tota hereditate bestiem. Quodsi nepotum mater adhuc in vivis siet, nepos ab avo al

258쪽

adoptatus per matrem suam, qua nepos, Xcluderetur unice tanquamilius perfecte adoptatus in capita succederet cum matre sua, tanquam f- Ita es uncti naturaliter tali, ideoque

tum utraque qualita non concurre

rei. Vertamus exercitii gratia hunc casum, ct fingamus nepotem illum adoptatum decedere. Quodsi pater sic mater naturalis adhuc viveret, fratres sororesue germani aut , eorum flii tiaeue non adessent, auus tanquam pater ciuilis cum illis succedit,

tertiam accipit portionem quodsi

unus parentum naturalium cum patre ciuili ad hereditatem Vocatur, aequa lance hereditatem diuidunt: nam in troque casu avus, tanquam

auus, Per patrem matremue natura-

Iem iure proximitatis excluditur, Unice tanquam pater perfecte adoptiuus ad hereditatem vocatur. Idem valet de easta, quo praemortuo patre matreque naturali, auus ille cum defuncti fratribus germanis naturaliter

259쪽

ter DiIibus, eorumve liis succediti Hoc enim casu avus, nice tanquam pater perfecte adoptiuus ad successionem Vocatur, ct ipse, qua pater e silis, impedimento sibi est, quo minu tanquam auus naturalis succed

re queat cons supra g. 6. VL des ergo in persona adscendentis trunι- que cognationis genus simul concur-τere successionem operari non pos se nisi in nico illo casti, si forsan pater naturalis ilium emancipatum iterum arroget, mater naturalis, filio decedente, superstes it tum enim pater essem mater triem. tem acciPeret. Dari ergo hoc in sensu cognatos duplices non solum extra controuer- iam possitum cst, sedis illud omnicaret dubio, quod si trumque cognationi genus, ad successionem in praesenti casu emcax. in quadam persena concurrat, illam personam du-4licem cayere hereditatis Portionem.

260쪽

Sed mittamus hos duplices cognatos, progrediamur ad illos , de quibus Proprie serm est.

3. GNATI UNO GENERE TALES SVNT VEL slMPLICES VEL DUPLICES.

Cognatos, qui uno cognationis genere I. coniuncti sunt in sim plices, duplices, triplices c. diuidii osse , nunc probabimus. Necesse tamen est ut descendentes ascendentes a collateralibus distinguamus Vtrorumque enim diuersa quaedam est ratio, a sipite communi proueniens, qui in descendentibus, ascendentibus exulat, Vnice in linea collaterali Iocum habeti

Osion. Male igitur EI NEC CIUS Elem iur ciuil sec. rL Instit. . Is a. έognatos in genere definit, qui a comma

ni stipite descendunt. Nostras definitiones exhibuimus supra, 7.

SEARCH

MENU NAVIGATION