Sigismundi Storchenau, ... Institutiones metaphysicae in 4. libros distributae. Liber 1. 4.

발행: 1774년

분량: 219페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Οὐ T. SEcT II. CAP. VIII: -,, rat , infinitam fieri adjectione particillae ficii , , tae arbitraris r die. dic. CCXXII. Tempus reala infinitum esse ne quit. Si tempus reale asset anfinitum, infini-E ta jam momenta actu transiissent, ac proindet' ' daretur numerus eorum actu infinitus ; lea hoc repugnat α 9. : ergo tempus reale infinitum esse nequit.

SERO L. Ex eo, quod res in serie continua suc-eedentes sine fine exsistere possint , infinitas temporis nequaquam fluit , nam ut illud ut vere infinitam , necesse est , m tam initio , quam fine careat: at Vero ne ro caret tem pus re te , non fine quodvis enim momenium praesens terminat tempus prae perlapsum :non initio , nam secus momentorum elapsorum jam exstaret numerus infinitas, de hiequidem per superveniensia momenta semper augendus, quia altera.ti est absurduci b. xi

is . . . i

n4M CCXRIII. Quidquid est, ve I finitum est ,

ens lusi vel infinitum ij. 4o. cor. v.) : igitur & El- ' sentia entri vel finita est , . vel tofinita. Enyinfinitum voco , quod habet estentiam infinitam et enx finitum, quod essentiam solum fini

tam habet.

Cono . Omne ens vel est ens infinitum . et en finitum . .

sh, CCoiv musis ari=ibutum antis in iis . finitum est aque nfinitum. Ouodvis attributum entis g*R4ςx infiniti in essentia infinita rationem sui acies

ni iis, ire essenti, inunita rationem iussicientem agnoscit , est aeque infinitum ; sicut enim post

212쪽

DL Evτε INy ITO, ET NIT . 2e ea ratione sussciente poni Lur rationatum g. 22. , ita quoque poni debet rationatum ejus intensionis, cui ratio ea sufficit, nisi arbitraria , ac libera sit , quod in casu praesente non obtinet; atqui ratio infinita suffcit infinitae intensioni: ergo quodvis attributum entis infiniti est aeque infinitum . . , .

CORO . I. Igitur etiam ens , cujus vel uniis cum attributum agnoscitur esse infinitum , aeque infinitum est ι & ab opposito , quod vel unicum attributum finitum habet , ali ens fi.

nilum. γ

COROLL. 2 Ens in una linea finitum , vel infinitum tale est in omni linea : inde veteres dixeri ni: finitum nen est capax in initi. CCXXV. Omnes realitates possibiles illimi es h lata sunt attributa entis infiniti. Ideo quod- nibusvis attributum entis infiniti est infinitum , Iς lix :quia ejus essentia infinita est ratio , quae sufficit infinitae intensioni cuiusvis attributi . bux . Prae C. ι verum eadem essentia infinita, hoc

ipso, quod si infinita est ratio , quae sufficit omnibus possibilibus attributis infinitis , quae aliud esse nequeunt , nisi realitates illimitatae . 4o. ): ergo si quodvis attributum entis infiniti est infinitum , etiam omnes possibiles realitate& illimitatae sunt attributa en

tis infiniti; atqui illud est . prae c. et igitur

S C H o L. Ne quis temere a me dictum putet , attributa entis infiniti non posse esse nisi realitates illimitatas , non gravabor brevem asserti demonstrationem adjungere . Attributa generatim sunt affectiones emis g. 36. in i aste ctiones povro sunt determinationes entis S. 49. coroll. 13 & denique: determinationes entis vel realitates lunt . vel desectus f. 4 . eor. I. :

213쪽

ae pro . inde ab. solute perfe

I. : igitur attribuissi enili infiniat serent de sectus, si mon essent realitates: atqui hoe veheω

menter cum ratione pugnat D neque . enim de

fectus , qui in mera negatione consistit , infinitatis capax est-; neque essentia infinita defectus infiniti, si quis detor ,. rationem lassicientem continere potest

CCXXVI. Enx infinitam es atrifoline persae lausimum . Omnes possibiles realitates illi mi tatae sunt attributa entis infiniti g. praee. λ: igitur ens infinitum pollet omnibus possibijibus realitatibus absolutis 3 sed id genus ensest ab se lute perfecti isimum 93. sch. n. 3. ergo ens infinitum est ab soliue perfectissi

COROL p. I. In ens infinitum nullux ead&D Maiectus , nulla impersectio seu contraria , se ut remotiva 83. sehu ), quodque his, laboratens finitum est. eo Ro . a. In ente infinito omnia actu inia Isunt, quae inesse possunt 3 contrarium obtineti lin ente finito ; unde hoc semper aliud persectius dari potesb. 2cΗo L. Patet igitur, quid de potestate' vocabulorum finitus , & infinotus statuere oporteat in Mos hein ius in Eucta vorthum, duplicem ipsis signifieationem subesse docet, grammaticam alteram . alteram philosophicam : eam ipsa verborum potestate, oc notione, hanc explicatici ne illius naturae , cui eae voces sint propriae , eonstitui. Quod si igitur vocabula haec insen Inrus , de finitus grammatice spectentur , illud, a vim negantem ι hoc assirmantem habet s infinitam enim proprie notat, id , quod filii buxearet, finitum, quod fio ibus adstringitur . Philotaphis vero infinitum idem sonat, quod natura perfectissima, ac numeris omnibus absoluiata, ubi contra Enita ab ipiis d icunt , quae a

214쪽

DE ENTE INFINITO , ET FINITO. ruos

persectione summa distant, qua ratione insini' sum sensum positivum : finitum autem negati tum continet. Cuin itaque posito ente in sinito ponatur summa perfectio , quae possibilis est, evidens est, conceptum infiniti, quo philosophus ens infinitum cogitat, nequaquam n sativunt, sed omnino positivum e ue.

CCXXVII. Omnis perseZio , qua enti euί- curasque fniis competit , enti infinito tribuen/ hi . ast . Omnis persectio, quae enti cuicumque fi- tum inis nito competit , est quaedam realitas g. 8 . sunt j neor. limitata g. v 4. cor. a. in , & omnis a realitas limitata possibilis quoque est ut illi mitata f. 4et. coroll. x. 3; sed enti infinito omnis possibilis realitas illimitata tribuenda est β. α 23. ): ergo omnis persectio, quae enisti cuicumque finito competit , enti infinita triboenda est.

Co tot v. Eaedem igitur persecti es , quae ei tibus finitis cum limite conveniunt, insunt inente infinito sine limite . Sc Moh. Interea tamen discrimen quoddam in taliae sor ter persectiones entium sini orum notandum ' lix ivenit, quo fit, ut aliae formolδte auae em - nilne non entre in ense infinito inesse dieantur; id quod ter. verbis Boehmii illustrabo : is si euidam resilia .ri tati in finitis obviae ita inhaeret limes , ut ,, hic salvo illius eonceptu se inali, unde de . 3. , aso, , , nominatur, abesse nequeat; tum realitas ista, , , quatenus eo nomine comprehenditur , infi- nita enti adscribi non potest. Quoniam ta- is men omnis realitas , quocumque sub limiteri nunc concipiatus, sine limite possibilis est, δε bc ita infinito competit , illa realitas etiam

is seposito nomine. sine Iimite possibilis , Mis sine limite infinito inesh, de haec ipsa deita. is realitas posterior i Ilimitata , quae infiniicio inest , appellatur quisem adhue illius realiis talis

215쪽

Ens inafinitum est inde.

E n in finitum est ens

D tatis prioris limitatae, quae . finiso inest, , , mine , sed mutato tantum per omnitudinis, in hae realitate pro limite substitutionemri ejus significatu , dc hine cum addito per σ- cminentiam . is Τum subjieit exemplum a saesitate imaginandi petitum : denique addit r, , istae perfectiones finitorum , quibus vi defi- is nitionis limes inest , sive quae enti infinitori non sorma liter , sed per eminentiam tridiis buendae, dicuntur stilo scholastieorum Deum- dum quid tales , stilo recentiorum respecti- ,, va: absoluta vero Vel simpliciter tales, qua , , rum conceptus non involvit nimitem. Di CCXXVIII. Ens infinitum, est prorsus independens ab omni alio . Cum omnis dependen-.tia in 'impossibilitate determinationis sine alio consistat g. 6o. et dependentia generat in non est realitas , sed defectus; atqui in ente infinito nullus deiectus locum habet s 11 ε .eor. ergo ens infinitum est absolute inde pendens ab omni alio. COROL L. , si igitur ens infinitam exsistat , illud quoad exsistentiam ab alio non pendet. Sc Mox. Intelligo dependentiam internam, quae a determinationibus internis proficiscitur, quaeque sola vero sensu dependentia est a non eis nim repugnat, ut enti infinito relationes comi

CCXXIX. Ens infinitum est ans noee' - νἱum. Ens infinitum vel est ens necessarium, vel ens contingens g. x ..coroll. r. sedens infinitum nequit esse ens contingens. omne quippe contingens pendet in exsistendo ab

alio g. io . , infinitum autem a nullo u. praee. γ : ergo ens infinitum est e necessa

216쪽

Ds 'ENTE INFINITO, ET FINITO. 2r . COROLL. I. Nullum ens contingens est ensin finitum , ac proinde etiam omne ens contia.

gens est ens finitum. COROLL. 2. Eas infinitum est ens a se s L. IOq. cor. I. in . CCXXX. Omne ens finitum es eus eontIn- Ens figens . Omne ens finitum vel est ens contin Ringens, vel ens necessarium o4. Cor. r. ; eon in sed nullum ens finitum potest esse enS nec est gens.

sarium a necessitas quippe ad exsistendum est realitas absque defectu , sive illimitata

4o.ὶ, ae proinde attributum infinitum , quale enti finito non competit at . cor. I.& α. ) : ergo omne ens finitum est ens conis

COROLL. Igitur ens necessarium non est enafinitum ; hocque est ens ab alio g. Io 4. co

CCXXXI. Eos neeessarium est ens is i- Ens ne-tum . Ens necessarium vel est ens finitum , cessari- vel ens infinitum . 243. cor. ; sed ens necessarium non est ens finitum sq. praec. cor, e nitum ergo eos necessarium est ens infinitum.

scuo L. Cum igitur omnes hae enunciationes, rens infinitiam est ens necessarium Γ ens naeos farium est ens infinitum s omne ens flnitumst ens eonfingens s omne ens contingens s ensfinitum , verae sint; evidens est , omnia 'aquae supra de ente necessario, te eontingsnte demonstrata suerunt, ad ens quoque infinitum, & finitum pertinere : quare necesse non est ut ita inquisitione proprietatum entis infiniti longior sim. Aliquas tamen .no minatim ex nomtione emis infiniti adhue explicata deducere haud parum proderit . . . . :

CCXXXII.

217쪽

Εns Ino finitum

dis sest ens

ae simo plex νHi Oxi. Sac T. I M. CAp. VIII. CCXXXII. Ens infinitum earet modis pr/pris dictis . Quod interne ab alio non penis det , id caret omni determinatione interna , qtne sine alio possibi l is non est S. 6o. A sedi quivis modus proprie dictus est determinatio interna, quae sne alio possibilis non est fg. 56. x 2.3: ergo quod interne ab alio non pendet , caret modis proprie dictis atqui ens infinitum interne ab alio non pendet S. 11 8. : ergo ens infinitum caret modis proprie dictis. . . Costo . Quod igitur modos proprios admi tit, est ens gnitum. CCXXXIII. Ens Infinisum est ens immutabile . Ens , quod omnia actu simul habet , quae in ipso inesse possunt, non potest quoa Astatum internum mutari, estque adeo ens immutabile g. 119. ; sed ens infinitum omnia actu simul habet , quae in ipso inesse possunt

f. t 26. cor. a.): ergo ens infinitum est ensim mutabile. Co Roti v. Cum in ente finito nota Omaia simia insint, quae in ipso inesse possunt, omne e finitum est ens mutabiles quia porro soli modi in ente variari fossunt 6 II 4. coroll. a. ὶ,

omne ens finitum modoram capax est.

CCXXXIV. Ens infinitum est ens si leae . Cum omne ens compositum sit extensum g. is R. cor. i. γ , etiam ens infinitum , si essetens compositum , seret extensum , & quidem infinite , cum omnia attributa entis in statisne infinita f. 224. J ; sed extensio infinita repugnat I. a I. e ergo repugnat , ut ensinfinitum sit ens compositum ; necesse igitur est, ut sit ens simplex cru 27 o. cor. I. .

218쪽

Da ENTE INFINITO, T FINITO. 213 Collo LL. Omne ens compostium , vel exten sum est ens finitum .

CCXXXV. Ens infinitum est possibile . At t's

tributa essentialia entis infiniti sunt omnea hyVλις ἡ possibiles realitates illimi tatae si is . , sed omnes possibilest realitates illimitatae sibi non opponuntur f. 43. : igitur attributa esseniati alia entis infiniti sibi non opponuntur ; sedens, cujus essentialia attributa sibi non opponuntur, est possibile g. 19.): igitur ens infinitum est possibile. CCXXXVI. Ens infinitum aeru exsistit . Cum quin Sens infinitum si poli ibi te f. praec ), neces est, ui si vel actuale, vel nudum possibi ', 'le f. so. cor. r. ue sed hoc esse nequit : Sit enim vero ens infinitum nudum possibi le : poterit illud produci r igitur vel a se, vel ab alio non primum : nihil enim producit se iptum S. i; non λlterum: penderet enim in exsistendo ab alio, quod pugnat cum notione entis infiniti . S. 28. cor. J : restat igitur, ut ens infinitum sit possibile a uuale, seu, quod idem sonat , ut ens infinitum acta exsistat.

CORO . r. Igitur ens infinitum numquam poῆteia 6sse niae possibile : sed solo ipsius essentia possibi Iis deteruium eius exsistentvam actua in lem, seu ens in tum exsiliit hoc ipso. quod sit possibile r quemadmodum supra f. ao .cor. 1.ὶ de ente necessario dictum est. CORO . 1. Cum possibilitas entium nec finem, nec Initium admittat, atque adeo aeterna sit isequitur extillentiam quoque entis infiniti

CCXXXVII. si duo entia infinita exsissunt, exsistunt hoc D entia infinita numero infinito . Si duo entia infinita ex litiunt , hoc ipso duo

219쪽

duo entia , infinita possibilia sunt g. so. ; sed si duo entia infinita possibilia sunt, sunt

hoc ipso entia ins nita numero infinito possibilia : nam natura, quae per binarium multiplicari potest, nihil in se continet , quod ejus multiplicationi obstet , ac proinde , per quemvis alium numerum sine fine multiplicari potest: ergo si duo entia infinita exsistunt, hoc ipso entia infinita numero infinito possibilia sunt ; atqui si estia infinita numero in is finito possibilia sunt , hoc ipso entia infinita numero infinito exsistunt g, prae C. cor. I. ζigitur si duo entia infinita exsistunt , exsistunt hoc ipso entia infinita numero infinito. d uni. CCXXXVIII Duo entia infinita ex erecum. nequeunt. Exsistant enimvero duo entia infi-Mita , exsistent itaque hoc ipso entia infinitam umero infinito g. prae atqui hoc vehementer absurdum est praeterquam enim quod numerus realis infinitus repugnet sq. , ne unus quidem maxime superstitiosorum id lolatrarum eo insaniae pervenit, ut Deos, id est , entia infinita numero infinito exsistere

putaret: ergo duo entia infinita exsistere ne queunt-. cons. ii . sch. COROLL. Exsistit igitur ens infinitum, necessa. Tium, aeternum, independens, perseetissimum, ac unicum ; Deus denique : cujus honoribus primus instit sitionum metaphysicarum liber di-ἀatus sit.

SEARCH

MENU NAVIGATION