Iacobi Pontani de Societate Iesu, Poeticarum institutionum libri 3

251쪽

Laurentem cunctos sagitat ore Deos. Misebat precibus lacrym.ra, lac mN, Lotirem, Verba minis bar liberioris dolor. Risit,ta antiqua non immemoriata querela pho,tartarea cum paruere isa. His etram ιnfernas rentat re dere leges, Fert Phua , dixit, νn mea δura manus 'Pro inus cssientem percu ιr Hra poetam, Rupis in medio pectora doctaseno. Heusictu raptus, sic re mala fara tulerunν Arbiter Ausonia Polytiane lyra. Et alterum in Herculem Strozam. Te ripa natum Eridani Permessus alebae, eerat & ὐatem Marsi sumus' suum.

Iniecere manus ruueni, ta fatalia duris Stamina posBυί- perscuere Deae. Uxor honoraris manes dum conderer ὐrna, Talia eum multis dicta dedis laevmis. Non portu tecum dulcem consi mere queam, Ad iam adero amplexans re cinerem Vs cinis.

Lege Myrthaei in Iovianum Pontanu. Tostom. 2. In Cottam Veronensem Sana Zarii lib. 2.Epigram.

Sperabas ras, docta nouum Varona Catultam :Experta es duros sis iduata deos. Ea animnmposthac res erigat, oprima quando Prιma rapis celer, Parca 3m ca manu. Eua tamen si 'didit mor, enia rigida Corra

Oris,seu in a Z crimen, ta erubuis. Iure consulti sacerdotes& antistites iuris nuncupantur. Siquidem sanctissima est res, ciuilis sapie-tia, Vt Vlpianus ait. Et quomodo apud antiquos,

sacerdotes sui singulis diis consecrati erant,qui de O s futuris

252쪽

D3 POETICA R. INSTI TVT. futuris atm agendis responsa dabant consulentibus: sic venerandi illi Iurisconsulti omni genere literarum instructissimi, gratuitam, non quaestuariam iurisprudentiam habetes, in publicum quotidie prodeuntes, unicuila ciui consulendos se veteri instituto praebebant, ct tanquam oracula Iustitiae, Themidisque promebant. Hoc est responsa

boni &aequi plena. Unde Servius Sulpitius iuris

Antistes appellatus est, auctore QSm tu. Vt sacrorum antistes antistitaei dicebantur. In l. de Orat. domus Iureconsulti oraculum totius ciuitatis nominatur.

Multit m in hisce epitaphiis valebunt comparationes. Vt si in poetam scribas,eum conferas Ouidio,Propertio, Tibullo, Catullo, Virgilio, Homero, Orpheo, ipsi Apollini. Si in Oratorem Ciceroni, Demostheni: nam hi duo caeterorum gloriae obscuritatem attulerunt. Si in Mathematicum,

Euclidi , Ptolemaeo, Archimedi. Si in Medicum. Podalirio, Paeoni, Machaoni, Estu Iapio. Si in Philosophum, Aristoteli, Platoni Zenoni. Si in Theologum, Augustino,Thomae Aquinati. Ad haec deploranda conditio literarum, amissis ipsarum interpretibus,& antistitibus. Exaggeranda uniuscuius in suo genere eruditio. Praedicanda in Theologo pietas,dccaelestis sapientia : in Philosopho a-eumen: in Medico diligentia: in Iure consulto integritas : in Oratore facundia: in Poetis maxime. suauitas: in Grammaticis linguarum graecae ct latinae perfecta cognitio, multaque lectio. Si quis libros ediderit , commendandus labor, laudandα

scriptoris benemerendi de posteritate voluntas.

253쪽

L1BER TERTIUS. Incerti in Hippocratem medicum.

DE EPITAPHIO CONSANGULnearum. Item Virginum, ct Matrumfamilias.

phia, abundabunt lamentis, suspiriis, lacrymis. Nam quid homini, potissimum adolescenti, possit in vita funestius ct lacrymabilius euenire,quam amittere, quae illum gestauit utero, in hanc iucundissimam lucem edidit,uberibus aluit. omni sollicitudine ac pietate fouit, ct suis visceribus chariorem habuit nullum est arctius ynculum in natura,quam quo mater liberim colligantur. Non igitur sine magno,ct eximio dolore. disrum-

254쪽

aro POETICA R. INsTITVT. disrumpitur. Sorores quam fratres diligimus t nerius . quare eas avelli a nobis per mortem arge rime patimur. In filios ardens est patrum, ardentior matrum amor. In coniuges. qui sunt una caro,pro quantus Matrum merita amorem erga nos memorabimus: earundem suauissimam praesentiam votis ardentissimis expetemus. Pro beneficiis S laboribus offeremus assiduas lacrymas, di- cemus p omnino παθη773ιωτερο. Precabimur etiam quietem a Deo maternis manibus. Fingere ad haec solent poetae sororum, filiarum coniugum imagines occurrere dormitantibus sibi.Earundem castitatem, S pudicos mores praedicant sed ita, ut haec omnia ad luctum referantur. Denique. ut breue faciam, haec epitaphia eo meliora arbitramur fore, quo suaviora: eo autem erum suaviora, quo moestiora. Meleagri in uxorem suam. άκρυα σοὶλνερειν υποχθονος

Laudetur virgo honem, eam proferantur, quae Ac

puella leserem adolescens audire,& virgrauis no

255쪽

LiEER TERTIV s. improbare,& egregius poeta approbare possit. Virginum tumulos aspergimus narcisso, hyacintho liliis,rosis violis, ait istum honorem integritati corporis foeminei etiam post obitu habemus. Non stultε: est enim nitidissimus & fragrantissimus quidam flos virginitas, &ad eius elegantiam exprimendam flore nihil aptius. . In tumulis matrumfamilias, nullae detestatio- nes, exclamationes . gemitus, &c. argutae autem sententiae non excluduntur. Ergo nihil fere aliud praeter sobriam quandam laudationem postulabunt haec epitaphia .Laudes earum hae.Concorditer, oc amanter egisse annos plurimos cum marito sine iurgio, sine querela sine rixa. Conseruasse fidem,S iura thalami castissim ὁ.Semper fuisse viro morigeram. In aduersis casibus nuri quam eum

deseruisse: praestitisse Penelopen, Alcestidem .Dedisse formosos multosque liberos,qui est coniugii finis de fructus. Vidisse nepotes suos, dc natos natorum. & qui nascuntur ab illis.Bene dc christiane ie ducasse filios. Maribus diligentia & sollicitudine seruasse,& auxita patrimonium. Filiarum Vigi- ἡ lanter custodiuisse pudicitiam. Prudenter gube nasse familiam. Cum ancillulis non fuisse deditam otio, sed lanificio, ut Lucretiam. Coluisse etiam

summopere pietatem ει silentium. Non luXurIo- isam in vestibus, no curiosam rerum foris contin-

256쪽

i ae ii

Eis mea Romanosse ra est talis Tarento, o nihil extremos peridis aure rogos. - Emnah deae r pueros, roridem mihi Iuno me a Clauserunt omnes lumina nos mantis. Contigis ta thalam mia glor a rara, fuit, 'Visa pudicitia copulanora mea.

Tostom. . ad finem, ex vetustis lapidibus.

Appia πνα qua ψotarabar, Lapide hoc inclusa quiesco, . Ipse mih fore iuuenta RuperuntHasorores :Annos poH decem, ta octo,

V tuerunt Ursere lumen. Vnumserr/ta mararum, . Seruaus cactapudorem. Mater misera hoc monumentum, i o reri,

Nomen purentes nommarunt Claudiam. . iii rSuom maritum corde Hlexit suo, ia: LGnatos duos creauit: horunc alterum

terra Uguis, alium sub terra locat. Sermone lepido, rum autem mccssu commodo, a Domti eruauit, lanam fecit, laxu: abra. - Ausonius ex Graeco.-irigant, arque nouem genetrara Castierat .. NHB-s μου mors mihi is fuit. Sed centum squ/nque explem bene melibus annos, Intremulam baculo non Fubeunte manum.

257쪽

DE EPITAPHIO PATRIS, Miratris , s Iliorum.

O N ab his modo qui in amoenioribus Ille-

rarum studiis versantur,ct multa solent recondite ac festiuἡ disputare, verum etiam a Theologorum coryphaeo D. Thoma in quaestio ne positum est, plus ne patri an matri deberent fi-

iij. Prolatae in utramque partem rationes. Decretum tandem , plus nobis patrem contulisse. Ηoequanquam verum est,nihilominus non ita tenere patrum, quam matrum obitus lugemus. Quocirca quamuis epitaphium patris oporteat esse moestum, ac lugubre, admiscenda est tamen grauitas. eius p laudes ac merita non tacenda: quo non solum nos optimum parente,sed etiam Respub.bonum egregium t ciuem amisisse videatur ac proinde suum illa moerorem cum nostro moerore

eo iungat, ct communibus lachrymis integerrimi viri memoriam prosequatur. Fraterni amoris flammas norunt, qui fratres aut habent,aut habuerunt. Oratio igitur querela xum de dulcium affectuum plena huic generi epitaphiorum idonea existimatur. Catullus quidem adeo fratrem suum ardenter dilexit . ut ex illius obitu dolorem vix co solabilem susceperit quem non uno in loco multis iisdem', ut tristissimis ita suauissimis carminibus testificatur. Quae ego ob

eam caussam inserere his preceptionibus maxima

258쪽

ir 4 POETICA R. IN ST IT v Τ. Volo, ut ea materiam argumentum ci fraternis Gpitaphiis, seu naeniis, seu epicediis ministrent, illorumq; lectione, quilibet ad germani sui ἡ vita di cessium pio luctu prosequendum excitetur. Cum igitur promisisset Ortalo Catullus, se Callimachielegia de coma Beronices latinis versibus a se interpretatam illi missurum, id se, quamuis ingenti moerore ex interitu fratris praepeditum praestitisse

confirmat.

Etsi me assiduo confectam cura dolore uocar a doctu, Ortale, larginibus, Nec potu I dulces Mu rum expromereserua Mens animi, rantis IIuar ipse malis. Namque mei nuper lethaeo gurgite iris Pasti cum manans a ui, ὐnda pedem. Troia Rheraeo quem subter Uitore restas Ereptum nosiris obteris ex oculis. isti quar Z aud, erone snquam tua serba loquensem' Nunquam ego te, sitis , fater amat,bον siciam posthac P at certe semper amabo,

Semper marsa tua carmine morae canam.

Euaeia sub densis ramorum concinu sembris ' .

Daubi absumptiora gemens Iuli, m. Elegia vero ad Mallium ostendit. earum rerum studia quas ille ab se petiuerat, penitus ob contra ctam de fraterna morte aegritudinem ex animo excidisse. Versus aliquot nostro instituto accommodatos decerpsi.

Sed tibine meas ne ignota incommoι MasD, Neu me ori pures hostiis o cium, Accipe queis mers fortunae Etibus ipse, Ne amplius amisero dona beata petas. Tempore quo primum issis mihi tradita pura ea, Lucundum cum aetasori lar geret,

259쪽

ris . LIBER TERTIUS. Mul assis lusi non ea Dea nescia nostri,

Eua dulcem curis misset amaritiem. Sed totum hocstudium luctu faterna mihi mors Absitili ,ε misero frater adempte m/hi. Tu mea tu moraens steristi commoda stater, eum sena tota ect nostra sepulta domus. Omnia tecum sena perierunt gaudia nostra, Eua tum in sita dulcis alebat amor. ιus ego νnterιtu rota de mente fugau/' me suisa, atque omnes Eeberas animi.

Et post muIta iterum abripitur , moestumque ea-

nita Troia,nefas,eommune sepulchrum Europa Asia' ,

Troia strum sirtutum omnia acerba cνδυμ

Qua nempe'nostro lethum miserabilestiis Attulit: heu mfer rater adempte m/hi. Heu misero fratri iucundum sumen ademptum, Tecum sena nostra ect tota sepulta domuν. Omnia tecum sena perierunt gaudia nostra, Qua suus in sita dulcis alebat amor. Quem nunc tam longe non inter nota sepulchra, . Nec prope cognatum compositum cineres, Sed Trosa obscaena, Troia infelice sepultum Detinera nostro terra aliena solo.

Sub finem porris totius libri, eius manibus solute

inferias hoc mollissimo epigrammate.

Multas pergentes,& multa per aequora Uectus, Advenio has miseras frater au inferias,n te postremo donarem munere amoris, Et mutum nequidquam algoquerer cinerem. Quandoquidem fortuna mihi tete ab lit ipsum. Heu misero νndigne fer adempte mihi. ne tamen interea prisco qua more parentum Traditasunt trases munera ad exequia

260쪽

Aeripe terno multum manantia fletu, Atquem perpetuum ter aue is que sale

D.Ambro lius librum conscripsit de excessu Satyri fratris. In quo quanquam sibi lugendum non esse dena onsti at,stq; ipsum consolatur, ct virtutes fratris praecia re commemorat, tamen naturae potentia , ct amoris magnitudine luperatus, tam piἡlu-/ get.&-flebilem orationem contexit, ut quamuis d uro lectori Iachrymas possit excutere. San δinso libro permulta sunt ad versus in fratrum funera conficiendos aptissima. Quam miserabiliter, ct a manter illa dicit quamuis no eodem loco omnia. Nunquam to m in meoisedis abero nostr ars ma-sor amborum. Arse is nam is memori , P grae a,aris e να- , σμα hoc qui uidin quod θ' ramuπόλι reρα emine im/Hum , meorum deraderet temporum,quod ad morum pro cerae Uum. Ego testater haredem feceram, tu me ha- redem reliquistis. Ego te siverintem opsabam, eu me suem rem dimisi .EurdmGraccessor hare Zqu1detam mea vita superstest quid agam exors huius quodcvro iamrnis ego te ter non regu ram, aue ρ ιm snquam obbufo. 6quin grates, qua munera referam ινόν P nuu a me prae-ν lachrymas habes. Aur fortasse securuis meriti fui,quinae δεί- superstites habeo, lacrymas non requiris. Nam et ais cum adhue ueres,ser/ρrohrbebins, maerorem' maris no- Arum,quam ruam mortem t/b esse testabaris dolori. Et cap. 2.mὀeo plane pignus meum,quod nusta mihi perurinario