장음표시 사용
341쪽
Trinitate ita loquitur , ut non omnia penitus repudiat, quae ad eam utcunque explicandam valere possunt v at simul ostendat ejusmodi veritates, quae E coelo ad homines allatae sunt, extra limite1 positas esse Dumanae demon Etrationis . . . m Solita est antiquitas λ. ait. et ut mihi videtur sapienter, et ad ea DIum nostxum accomodate mysterium ioc illustrare analogia trium potissimarum mentis faculta lum, sive agendi requisitorum , quae Sunt Posse, Scire, velle; ita ut Patri, tanquam sonii divinitatis potentia, Filio tanquam Verbo mentis sapientia, Spiritui
Sancto autem Voluntas, sive amor adscribatur; . . re unde
ordo quoque divinarum Personarum declaratu . . . An te iam dixerat . . m. Docent sacra Christianorum monumenia , Deum summum quem ipsa ratione constat esse unicum numero) nihilominus Personis trinum esse, ac proinde tres in ranico Deo existere Personas Divinitatis quod rationem omnem supergreditur. . . n. Optime
Κantiani dicunt. in iis quaestionibus, quae Religionis mysteria concernunt, ut hil posse ex rationis judicio definiri.
342쪽
Non ita ex Sehel lingit Sehola quidam; qui, ineredi hi led Ietu i subsidium revelatae Religioni in novissima haedisciplina quaerunt , et Trinitatem invenisse se existi is mant in i IIa Philosophia, in qua alii ne Deum quidem inveniunt. Hie praeter caeteros nominandus est Clariss. D. Zimmer cuius systema pluribus exponit D. Dobm er Tom. V g. 99. N.' 4. liti. e. - et q. I . liv. c. Hira dum certe. vi ruin, singulari ingenii aeumine, et multimoda eruditione conspicuum ,- et quod maius omuibus est , summo Religionis et pietatis studio flagrautem id sibi in animum inducere potuisse , ut crederet incertae ei instahitis Philosophiae ignes vola icos lucem est undere posse in aeternae veritalis arca rea. Nunc religioni, taci aiae, et honis omnibus flebili morte ereptus divino cireumfusus lumine a longinquo videt, quanta caligine ol ductum sit humanae Philosophiae sterile et mobile solum.
. . . Illi Postquam se Iumine vero Implevit, stellasque vagas miratus et astra Fixa poli , vidit quanis, sub nocte jaceret Nostra dies. LUCAN.
in Pag. I 8O. Fateor me non posse ad eorum par tes accedere, qui testimonia omnia, quae ex V. T. hauriuntur , cum supercilio repellunt; et se nunc astutiores et sapientiores esse putant, si id non vident , quod totoxeellentissima ingenia , tot summae eruditionis viri ad nostra.uxque tempora viderunt. Nimis haec modernam aruditionem sapiunt ex recentiorum Protestantium , et Neologorum quorundam seriptis coi Iectam, quorum Buctoritate quidam etiam sanioris doctrinae iusseriores plus,qnam Par est , commoventur. D. DoLma er plura de hae materia disserit ,. non satis, ut mihi videtur , clare et accurate. In adnotatione ad. N.' 5. l. 82. vii .... Disitiam by Cooste
343쪽
ν, Die Christen, naelidem si edie Au in larvng, durcii das
Warum deuia nichi r Ge- schielit dieses nichi in munis cher. Bucksicht, uod musses nichi gesche heu pis I cristiani do ochὸ me diante ii Vangelo hanno quislato dasti schiarimenti,
eelo mostraret nel pecchio Testamento esse che non visono dentro p E se pi sons dentro, la nostra sumo sitione Dem. Dice inolirer is msi mis forse trasynrtare illume ael nuoos Testamentonet recchio p - - E 'ercheno p Non succede cio forse in molli riguardi, e non dere Drae amne succedere pl5 Pag. et 88. Fateor me, eum hane materiam tracta rem, et quaedam a Catholicis hac de re dicta perlegerem, valde commotum suisse. Optime scio, Catholicum dogma ab hujus commatis authentia non dependere: sed levioris eruditionis, et vix non dicerem temeritatis cujusdam inis dictum est, in lota hac tractatione gravissima argumenta. quae pro authentia textus Pugnant ne indieare quidem. optimorum et doctissimorum Catholicorum interpretum ac Theologorum auctoritalem pensi habere, omnia autem ex Protestativum et recentiorum quorundam placitis de sinire. Diique operae pretium est Catholiris scire , D.m Hetelium virum prolestanticum , cum pro versus illius authentia prinium Pugnasset, Postmodum alterius Pro testantis D. Griesbachii argumentis ita convivium fuisse. ut ad ejus sententiam Prono animo acrederet, et ab hoe tempore causam inter Protestantes sint lam esse. Eheu
quam multa hodie finita sunt apud Protestantes, quN
344쪽
Verbo Dei omnino repugnare nemo Catholicorum negara potesil - Verum quid de Catholicis idem auctor dieat, audiamus . . . M In hac Apostoli declaratione, ait D. Dob. ma r m. V f. 8r. totam doctrinam tum de diverat late Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, tum de unitate
naturae conlineri, communior fuit olim Theologorum sen intentia ; donec Richardus Simon authentiam versiculi septimi et alii etiam vim probandi ejus in dubium vo-
Tin . . . N - Quis non crederet , sicut Gries hachium
Protestantium, ita Richardum Simonem Catholieorum sententiam mutusse 7 Sed ille Richardus paucos tantum Hegelios saltem in Gallia reperit. Ac mirbr valde, mullo maiorem esse huius viri apud Germanos , quam apud suos populares auctoritatem. optandum esset, ut ii, qui eius eritica delectantur, ea quoque Perlegerent , quae a Magno Bossuetis de viri hujus eruditione ambitiosa maingis, quam solida, et audaci nimis in judicando temeritaledicta sunt foeuores de B suet, Edit. de Lebei tom. IV pag. SIS, 58I-6Iα etc.). Pauca tantum subjicimus. In mandato Episcopali quod illustris. Praesul instructionibus suis praemisit, de Biebardo Simone ait pag. 5 II J. . . . Ses Critiques de laneten et du nouueau Testament us venalent des lieux, ou Peresie domine, satis avo irpu miriter P approbation d' aucun Docteur Catholique; et Ia Critique du vieux testament diait a pei ne imprimeaen France, qu' elle F sui condam nee et supprimee. N . . .
345쪽
l' h lbreu et Ie grec de nolre auleur il y a plus d ostentation que d' utilitέ... Qu'on parco uri lous Ies endrotis. Ou nous avons ddmontre que t auteur se trOmpe , ori verra, qu'il s' est ebloui rui-έme, ou qu il veut eblouir Ies aut res par son gree , ou par son hebreu , et qu ilcaebe sOus sa critique une ignorance proson de de la tradition , et de la theologie des Psires. is . . . Vide.etiam ' Pag. 6IO, ubi aliqua occurrunt, quae idipsum concernunt , quod in quaestione versaturis scilicet avi bentiam v. I. , ex 1 Ioan . V. ' . Pag. 25 . Nolatu dignum est vocem Dominus quando absolute ponitur, et apud Graecos o κυριος cum articulo , idem esse ae Deum. lino LXX. qui Θεος pomnunt pro hebraeo Eloah, gloriosum nomen Ieh a, quam quam maxime Deo proprium est, sere semper Per κυριος Dominus interpretantur. Hinc S. Chri stomus smmil. V de incomprehensibili Dei natura, eontra Anomaeosis Nec enim Deus nomen maius, quam Dominus esse, is nec Dominus minus quam Deus, Patet in veteri testari mento. . . . m Sic cum Psalmista de veri et summi Dei
maiestate et potetitia locutus esset, addit Psalm. LXXXIL
. 9.ὶ . . . in cognoscant, quia nomen tibi Dominus: ια solus Altissimus in omni terra. . . . Unde et illud consequitur, divinam aeternamque Christi originem evidenter probari ex eo, quod illi in N. T. nomen κροιαν quasi proprium tribuatur. Illud enim nomen Apostoli ex graeca V. T. interpretatione habuerunt, in qua idemae hebraium Iehooa significat. Observant eruditi, hune litulum κυριοσ Dominus, in scriptis Apostolorum sim pliciter et absoluta mille vicibus Christo tribui. - Α cedit et illud neminem olim Dominum vocatum fuisse apud Romanos. Metonius narrat Imperatorem Augustum cum ab actore quodam scenico Dominus appellatus lata.
346쪽
, set, et omnis multitudo hac insolita compellatione eominmota oculos in eum intendisset, Prohibuisse, ne un. quam hoc nomine vocaretur. Postmodum usus per asinsentalionem invaluit , ut Imperatores quemadmodum
Dii , ita et Domini dicerentur. Sic Martialis pomitiani
adulator eum vocat Dominiam Deumque nostrum. .
m simile non Possiamo ra-o gioneoolmente ammellere in - nessian libro dei Mon . .
Alia pag. u 2. olen allegato Mn passo di Lessing. si quale chiaramente die e s A gitin te di Lexsing alia Storia, eae alia Letleratura ti m. Pag. 4IO. m me se Cristo non ἡ vero Dis , lareligion maometiana e in abitatamente migliore dena cristiana. me Maometto a
347쪽
e stato assat pia veritimo, prouido e zelante di Crisio per P onore dei solo Dio ἐν
348쪽
DS DEO, ET DE DIVINIS ATTRIBUTIS.
CAPUT II. De natura Dei, eiusque Perfectio
349쪽
CoaoLL. I. Deus est incorruptibilis: . PAG. . 79- II. Deus non Potest rideri Oculis cormris. idem
-- III. Pantheismus est absurdissimus error. B 8o
g. II. De aeternitate Dei. . . . . . . . . n 84
PROP. Deus est aeternus, .. . . - - . 86
g. III. De immensitate Dei. . . ., .. 88 Paop. Deus est immensuti rebusque omnibus Per isubstantiam Praesens. . . 'N. 9og. IV. De immutabilitate Dei. . . . . . . . 94
Paop. Deus est sub Omni remeetu immutabilis. idem
AaeticuL. II. De a tributis verativis. . 973. I. De intellectu disino. O . . q. 98Paop. Deus Perfectissimam habere rerum omnium I I
Paop. I. Datur in Deo Doluntas, et quidem Per
fectissima. . . . ra MIPaOPOSITIONIA CONSECTARIA . . . . . . .. π . I Ia
Paop. II. . Voluntas Dei est perfecte libena. . M4
q. III. De omn*otentia Dei. . . . . . i II 8 Paop. Deus est infinite Potens. . . . . . . . an Is
i letur. . . o . ........ π III
350쪽
35a II. Etiam tune non vineitur Dei potentia, quando Moluntas Dei conditionata non imis
Αarienti. III. De altributis Dei moralibus. . n Ias . I. De Suientia Dei .. MI 26 Paop. I. Deus est infinite sviens. . . . re ι3 - II. Deus neque necessario osteriatur extra ae, neque ΟPeriando tenetur ad Ῥtimum. v I 33 ε. II. De sanctitate Dei. . . . . . . AE I 35Paop. Deo summa competit sanetuas. . . n I 3 73. III. De Veracitate Def. . . . . . . idem PROP. Deus est summe Denax. . I 38 f. IV. De Bonitate, et Misericordia Dei. . n I 39Paop. Deus est summe bonus et misericors. v I 4. I f. V. De Iustitia Dei. . . . . . . . N IMPκον. Est in Deo justitia distributi . . . . I SAdnotationes . N ISI
PARS I. De Existentia SS. Trinitatis. . . v I 53 CAPUT I. De SS. Trinitate generatim. . N IRq. I. An hoe sterium naturali ratione Proinbari auι - Unari Possu . . . . . idem