장음표시 사용
281쪽
num susceptorum, si ordinandis se clam inserue
rit, aut Episcopum deciperet ca). Quin etiam si
quis sacris se miscuerit ossiciis, cum non esset
ordinibus initiatus, spem ordinum amittet in P sterum, atque ab Ecclesia abjicietur 3b.
i) Vetus est in Ecclesia Iex, ut nemo Ordn1etu nisi primum Episcopi iudicio probatus fuerit Can. 233
diu. 2 , quae lex consentanea est priecepto Apostoli Iad Timoth. V. 21 . Manus cito nemini imposueris, eamque commendant Ss. Patres, praesertim S. Io. Chrysost mus Hamil. I 6 in I ad Timoth. t. II pag. 6 2 edit. Paris. an. I73 , S. Leo Μ. v. I 2 cap. 1 eol. 6s9 α I edit. Ballerin. , S. Gregorius M. lib. 3 Ep. 49 S t. q. v. 26 col. 66o, 7o t. 2. ed. Paris. I7os. Atque huc spectat Decretalium titulus de serutinio in ordine faciendo, in quem videndus Cironius in Parapiti. Consultissimam hanc legem probavit Synodus Tridentina Sess. 23 cap. 7 de Reform. , Cum statuit, ut Episcopus ordinationes Deturus sibi etiam ascitis peritis viris ordinandorum genus , personam , atatem, institutionem, mores , doctrinam , er fidem diligenter investiget, re examinet. Plura simul eadem Synodus decreta edidit de scientia, qua clericos pro singulis ordinibus praeditos esse oportet d. Sess. 23 e p. 4 II I3 I . Atque ut ordinandorum vita omnibus essct explorata, vetus Ecclesia eorum nomina coram clero, & populo nunciare consuevit, uti patet ex Concilio Chalcedonensi apud Gratianum C n. I disneto, uti habetur ordinationis publicata voeabulum, ex S. Cypriano Ep. 33 pag. 47 edit. Deris. I 666, aliisque apud Hali re. de Sacr. elect. lib. I cap. 1 art. 2, & Em. Gonetaleg ad tit. de Scrutin. in ordini. facien. Synodus Tridentina Sest. a 3 es. y de Reform. , Statuit, ut ad minores ordines promot' ndi bonum a Parocho, es' magiastro schola, in qua educantur , testimamium habeant . Hi vero, qui ad singulos majores erunt assumendi, per mensem ante ordinatiouem Episcopum adeant, qui P rocho , aut alteri, cui magis expedire videbitur, cominmittant , ut nominibus, ac desiderio eorum, qui volunt promot eri, publice in Ecclesia propositis, de ipsorum ordinandorum natalibus, atate, moribus, π vita a fide
ignis diligenter inruirat, o literas testimoniales ipsam
282쪽
inquisitionem factam eontinentes ad ipsum Episcopum quamprimum transmittat. α) Cap. ult. de Eo qui furtis. ordin. suscep. Potest tamen Episcopus SuspenSionis poena solvere furtive ordinatum, nisi ministraverit , uti statuit Clemens VIIIcit. Const. Romanum Pontificem, abrogata constitutionestati V, cujus paulo ante facta mentio est. 3) Cap. I de Cier. non ordis. Ministri
f. XL Ordinum ubique Conserendorum pol stas unius est Romani Pontificis cio, Episcopi indice est sua. Alienae diceteseos hominem ordinare quis nequit; nisi ab ejus Episcopo veniam accepexit literis, quas appellant dimissoriales. Dabantur olim hae literae , ut clericus dimitteretur ab Ecclesia , Cui erat addictus , atque ut alteri Ecclesiae adscribi posset ca); nunc dantur. ut ordine tur ab Episcopo non suo, sed is tamen , ut antea, Pertinet ad suum Episcopum, cum hodie tantum SusCipiendorum ordinum gratia clerici dimittan
i De ordinatis a Summo Pontifice illud est animadvertendum , quod qui ab eo minorem ordinem ac epit , majorem ab alio accipere non potest, quam ab ipso Pontifice, aut ab Episcopo, cui idem Pontifex facult tem dederit. Conser Benedictum XIV in Const. In ρ tremo 64 pag. 298 tom. 4 ejus Bullaris edit. Roma 17s8 , ubi ea de re agitur copiose, & diligenter. α) Huc spectabant antiquae literae dimissoria, quae N pacifica, est' formata dicebantur, quamquam, uti de--Stratum supra est Titul. III seci. 1 f. L. not. I, for matarum literarum vocabulum nomen esset generiS, quod& eommendatorias, & communieatorias, & dimissor astiteras Comprehendebat. Omnes enim clerici in ordinati ne Certae Ecclesi e ads/ribebantur, neque eam deserere PQ
tera't , nisi primum Episcopus ipsos ab ejus servitio dι- mitreret , & quasi emanciparet. Concit. Carthagin. I Gn. 1 col. 7 9, & Τrullanum Can. I apud Labbaeum tom. γ col. ISFI ed. Venet. quo decernitur ut, nullus omnino
283쪽
elericus, in quocumque sit gradu, potestatem habeis sine proprii Episcopi scripta dimissoria in aliena Ecclesia catalogum referri. Ex quo evidens est, datas literas dimissorias, non ut clericus ordinaretur, sed ut referri posset in aliena Ecclesia catalogum, quod fieri non poterat nisi primum ab Ecclesia, cui erat addictus, dimitteretur . Duas literarum dimissorialium formulas proponit Gratianus Can. I O , 2 dist. 73, sed hae commentiti esunt. Clerici peregrini, qui sine Episcopi literis vagabantur, gravioli assiciuntur poena a Conciliis Arelatensi I
Τaurinensi Gn. 7 rol. I 3 86 tom. 2, Chalcedonensi Cun. Eo eol. I 69o tam. 4, Arelatemi II Can. 13 col. 4 tam. s apud Labbaeum edit. Veneri atque a Canone I s Ap stolorum apud Cotelerium PP. Apostol. ram. I pag. 44 ed. Amstela mi I x , ubi hujusmodi clericus ulterius ministrare prohibetur, & tamquam laicus communicare iubetur.
f. XII. Episcopus, qui sine lueris dimisso- ,
riis alienum subditum ordinavit, anni spatio oris dinum collatione interdicitur; ipse autem claricus Susceptos ordines exercere non potest, nisi primum a suo Episcopo veniam obtineat ci Diu in utraque Ecclesia proprius Episcopus is tantum fuit, qui aliquem primum clero adscripserat. Nulla enim habebatur ratio originis, aut domicilii ca); & cum clericus velinquere non posset Ecclesiam, cui adis Scriptus in ordinatione suerat, ab ejus Episcopo reliquo. etiam ordines suscipiebat.
I) Conc. Trid. Sess. 23 eam 8 de Resorm. Vide Rigant. ad ReguI, 24 Cancel. g. 4 num. 39, π seq. , ubi etiam explicatur paena, qua plectitur Episcopus, qui
aut extra tempora constituta, aut ante legitimam aetatem ordines contulit . . .
i) Vide Hallier da Sacr. ordinat. par. 2 ret. x v. 3 art. s g. 4, qui multis exemplis ostendit, olim
284쪽
vellium AIsse solum alienos elericos, non autem alienos Iaseos Ordinare. Revera tantum de Clericis, nulla de laicis mentio est in vetustis canonibus Concit. Sardicensis n. I 8, & I9 eol. 679 apud Labbaeum evic Venet. toma, Carthaginensis III Can. 2. I col. I o 2 ram. Σ ejusdem collecti Quod etiam confirmant S. Leo M. Ep. I cap. seol. 689 tom. I edit. Ealleris. Venet. I7s3, & S. A gustinus v. 6 eol. I s 3 tom. 2 edit. Venet. I 729 qui tradit disertissime, Carthaginensi canone da solis elericis statutum, non etiam de laicis . De Orientali Ecclesia testatur Balsamon in Respous. ad Marcum apud Leunctavium Iur. Graco Roman. p: 382 π 383 ed. Francosur.
Is 96 primum in Synodo Constantinopolitana Michaelis Anchiali Patriarchae actum fuisse de alienis laicis non ordinandis . Atque huc spectant exempla originis, Hieronymi , Augustini, aliorumque complurium, qui omnes ordis nati non sunt ab Episcopis, quorum in dioecesi nati erant , aut domicilium habebant. Quia Demetrius Episcopus
lexandrinus licet Origeni esset insensissimus, tamen ei numquam vitio venit, quod ab alieno Episcopo ordinatus fuisset, ac tantum obsecit voluntariam sui ipsius mutilationem, cujus Causa eum irregularem contendebat: nihil namque 'aliud habebat, quod ei objiceret, uti narrat. Eusebius lib. 6 Hist. e. 8 p. 23o e . Augusta Taur. II 6 .
g. XIII. Sed deinceps nou amplius prioris O dinationis, verum originis, ct beneficii ratio haberi coepit I). Accessit recentiori aetate titulus domicilium ca), ac denique titulus etiam familiaritatis 3 . Itaque certo Episcopo nunc omnes subjecti sunt aut propter beneficium, quod aliquis habet in
ejus dioecesi, aptum, & conveniens ad decentem ipsius tuitionem 4 ; aut propter originem, Cum nimirum ipse in ejus dioecesi natus est non sortuito, sed domo pridem a parentibus constituta
s); aut propter domicilium, quod quis in ejus
dioecesi perpetuum, fixumque posuit O; aut Prinpter familiaritatem, cum per triennium Episcopo familiaris fuit, & cum eo commoratus est O.
285쪽
si p. I de Tempori orrinae. ει 6. α) C p. 3 eod. tit. 3) Conc. Trid. Sess. 23 eap. 9 de Reform. ) Quemadmodum olim ipsa ordinatio clericum cer tae Ecclesiae adscribebat, ita hodie benescium ecclesiastiacum clericum facit ministrum Ecclesiae, in qua habet beneficium , & subjectum Episcopo, cujus in dioecesi illud situm est. Quare haec subjectio propter beneficium omnino est consentanea antiquae Ecclesiae disciplinae, uti ostendit Hallier de Sacr. ordinat. par. 2 seci, ν cap. 3 arns g. I . Ut vero omnes amoverentur fraudes, quae ea in
re fieri possent, statuit Innocentius XII in Bulla Spe latores 96 tom. 9 p. 374 Bullarar ult. ed. , ut illud satis esse debeat ad decentem Clerici tuitionem. Qua quidem Bulla accurate recensentur, atque explirantur quatuor
illi tituli beneficii, originis, domicilii, familiaritatis,
quorum Causa quis certe Episcopo subjicitur, & alia in conserendis ordinibus servata necesSatia Proponuntur. s) Episcopum originis memorat Clemens IV in ca I de Tempor. ordinat. λ 6, Sed ita memorat, ut facile constet, disciplinam hanc jampridem fuisse constitutam . Et licet originis nomen secundam Ius civile in Leg. 6 g. 1 F. Ad Municip. non tantum propriam ipsius ordinandi, sed etiam patris originem comprehendat, tamen in ordinatione nulla habetur paternae originis ratio, sed tantum spectatur locus originis, aut nativitatis ejus, qui ordinibus initiatur; modo ipse eo in loco Casu natus non fuerit, puta cum pater in itinere esSet, aut ibi mercaturae ex gr. , officilis causa temporalem moram duceret. 6 Innocentius XII in cit. Const. Spoeulatores legem constituit, per quam domicilium acquiritur, ut quis
ejus loci Episcopu subjiciatur. Inquit enim domicilium
ab eo tantum acquiri, qui illud adeo stabiliter constrieuerit in aliquo loco, ut vel per decennium saltem in eo habitando, vel majorem rerum, ac bonorum suorum partem cum instructis adibus in locum hujusmodi transferendo ; ibique insupeν per aliquod considerabile tempus commorando, satis superque suum perpetuo ibidem permanendi animum demonstraverit, π nihilominus uI-νerius utroque casu se vere, er realiter animum hujusmodi habere jurejurando affirmet. Sed hoc jusjurandum requiritur, cum filius propter suum, non item cum propter patris domicilium ordinari cupit, uti demonstrat Rigant. ad Regul. 24 Cancell. 9. 3 num. II.
286쪽
ν) Ut Episcopus orianare recte possit illum, quem
triennii spatio secum habuit familiarem necesse est etiam, quod beneficium , qu cumque fraude cessante, statim re ipsa illi. conferat, ut inquit Synodus Tridentina Sess. 23 cap. 9 de Resem. Illud vero statim ita explicat Innocentii constitutio g. ad hae: statim, hoc est saltem 'intra termintim unius mensis in die facta ordinationis. Et quamquam Synodus Tridentina, atque Innocentii constitutio tantum beneficii titulum memoret , tamen Episcopum ordinare posse clericum familiarem suum etiam titulo pensionis, aut patrimonii, modo id postulet utilitas, aut necessitas suarum Ecclesiarum, eumdemque illis ad- Scribat, monet Gira Idus Exposit. jur. Pont. par. 2 se a. 97 p. 9s8 t. 2.
f. XIV. A quolibet Episcopo, Cui quis sub-
Gt propter beneficium, aut originem, aut domicilium, aut familiaritatem, ordiues suscipere potest , quin etiam, modo fraus absit, Ordo unus ab uno Episcopo, & alius ab alio recte suscipitur I Uerum cum Episcopus ordines consert jure beneficii , aut familiaritatis, necessariae sunt literae te
stimoniales Episcopi originis, & domicilii, per
quas comperta sit vita, aetas, natales, mores Clerici, qui ordines suscepturus est' u . Regulares autem exhibitis literis dimissoriis sui superioris ordinandi sunt ab Episcopo, cujus in dioecesi situm est coenobium, in quo Commorantur, non item ab alio Episcopo, nisi Certis monumentis Osten dant, illum vel abesse, veI ordinationes nota ha
i) Ita qui unum ab EpIscopo originis ordinem ac cepit, alium ab Episcopo domicilii, vel beneficii accipere
potest; atque ita modo procul sit haudis causa, responsum est a Sac. Congregatione Concilii in Fundana Omdinum 23 Ianuar. I 666 lib. 2s Decret. pag. F2, in Aquipendien. seu Clusina Diaconatus 13 μυ-b. IIII, π in Bono vi n. seu Ferrarien. Ordinationis Iss Nobem
287쪽
bris I 33 tom. 6 pag. 183. VId. Card. Petra ad Core.
1 Cit. Constit. Speculatores f. 3, π 6. 3ὶ Benedictus XIV. Const. Impositi 17 tom. 2 ejus Bullar. p. Io9 ed. Ven. I7sq. Excipiuntur tamen Regulares, ut ipse docet Benedictus, qui a Sede Apostolica privilegium impetrarunt Suscipiendi ordines a quovis catholico Antistite, modo hoc privilegium ipsis nominatim, &post Concilium Tridentinum concessum Sit.
f. XV. Certa etiam pro singulis ordinibus aetas requiritur, qua in re varia fuit antiquae Ε clesiae disciplina ci . Nunc Tonsura, ct minores
ordines ante exactum septimum aetatis annum non conseruntur ca); Subdiaconus autem nemo esse potest, nisi vigesimum secundum, Diaconus, ni ai
vigesimum tertium, Presbyter, nisi vigesimum quintum aetatis annum attigerit 3 . Qui ante hanc aetatem, non impetrata venia Sedis Apostolicae, vel ab alieno Episcopo, sine literis dimissoriis Episcopi sui, ordinibus initiatus est, Susceptorum
ordinum munera exercere prohibetur, & si exer-
Cuerit, irregularis essicitur 4 .
i) De aetate ordinandorum non eadem semper sula Ecclesiae disciplina, quod late ostendit Thomassinus Vet.
ae nou. Eccles. discipi. par. I lib. 2 eap. 67, seq. pag. 2s I tom. I edit. cit. Diu viguit consuetudo, ut parentes Ecclesiae offerrent infantes filios, qui in clerum cooptabantur, ac suo deinceps tempore per gradus ad superiores Ordines evehebantur , Cum antea singulorum minorum ordinem officia exercuissent. Quo fiebat, sicuti observat Cardinalis Bona Rer. liturgic. lib. I eap. arg. I 8 ram. 2 pag. 374 ed. Tauris. I7 9, ut rerum ecclesiasticarum peritissimi essent, in quibus fuerant ab ipsa pene infantia enutriti. Quam parentum oblationem tanti valuisse multi putant, ut filii etiam cum puberes evaserant, deserere non possent illud vitae institutum, cui parentes eos vel infantes, vel impuberes addixerant. Certe
in Concilio Chalcedonensi ex interpretatione Dionysii
288쪽
indie. habetur haec : qui semel in cIero deputati sunt,
aut monachorum vitam expetiverunt, statuimus, neque
ad militiam , neque Ad dignitatem aliquam venire mundanam . Pueros autem a parentibus oblatos in ipsa infantia tonsos fuisse, ac Lectoratus ordine insignitos, adeo ut revera in clero deputati dicerentur, non obscure vadit Concilium Toletanum II. Can. s col. 878 collecf. ejusd. cum inquit, hos pue S, mox fuisse detonsos, ministerio elaetorum contraditos Quod etiam ostendit
Cyrillus Scytopolitanus in Vit. Sandri Euthstmi Matis
Analector. Gracor. tom. I pag. 8, tr 9 Paris. I 688, ex quo intelligimus , ipsum Euthymium triennem Otrelo Militinensi Episcopo oblatum fuisse, qui susceptum puerum baptiza υit, π totondis, commissaque sibi ecclesia Lectorem fecit, atque in Episcopio accepit, π enutrivit. Quibus ex locis, meo judicio, perspicuum eSt, puerosa parentibus oblatos statim tonderi, ac Lectoratus ordiue donari consuevisse ι quamquam non ignorem, plures esse viros doctos, quorum in animis. alla insidet opinio. Ut ea de re sit, profecto Si haec patentum oblatio efficiebat, ut hi pueri revera clerici fierent, non item essiciebat, ut
Perpetuam eastitatem Seruare cogerentur. Nam ipsis integrum erat, posteaquam adoleverant, aut uxorem accipere, aut suscepto subdiaconatu sese perpetuae continentiae lege
obstringere . Rem omnem explicat disertissime laudatus Can. I. Concilii Toletani II, cuius haec verba sunt: De his, quos voluntas parentum n primis infantia annis clericatus oscio manciparit, statuimus observandum, , ne mox eum detonsi, vel ministerio lectorum contraditi
fuerint, in domo ecclesia, sub episcopali prasentia, mpraposito sibi debeant erudiri. At ubi octa Dum decimum
atatis sua compleverint annum, coram totius cieri, plebisque eonspehu votantas eorum de expetendo conis
ris ab Episcopo perscrutetur. Quibus si gratia eastitatis, Deo inspirante, placuit primum Subdiaconatus m/- nisterium habitu probationis sua vicesimo anno suscipiant. Quod cautum erat de omnibus, qui Se clero adscripserant, ut Cum ad pubertatis annos venissent, vel uxorem ducerent, vel continentiam profiterentur, uti loquitur Coneli. Carthaginense III. Can. I9 tom. 2 col. ΙΑΟΣ eolle L indis. Poterant hi quidem minores clerici uxorem accipere, sed non poterant a clericatus profesSione recedere, quod late ostendit Thomastiinus Vet. U' DOU. eccles
289쪽
disciplin. par. 2 lib. I eop. II tom. 2 pag. 24 ed. cit. Dicam paulo post de pueris, quos parentes monasterio offerebant. Hujus autem disciplinae de filiorum oblatione
moderationem paucis ab hinc faculis inductam esse m
Ret Benedictus XIV. in literis datis ad P. Hieronymum Guglielmi r s Decembr. I s I, quae extant in eius Bublario tom. 3 Const. 3 6 g. 3 pag. 2 o edit. ann. 17s Consule Morinum de Saer. ordinat. par. s exerc. II de Tonsur. clerie. eap. 3, Bosquetum in Notis ad Ep. 136 Innocentis III. lib. 2 rei I pag. Is I , Marte alum do Antiq. Eeeles. ritib. lib. I pari. 2 cap. 8 art. 3 n. 2 om. 2 pag. 6 edit. cit. Thomassinus Vet. π uov. eccles.
disciplin. par. 2 lib. I cap. 23, er 24 pag. 4 I ibid. 1 Nullam pro tonsura, & minoribus ordinibus in
talem expresse constituit Synodus Gidentina; sed ea res Episcopi arbitrio relinquitur, qui pueros ordinare poterit ea aetate, qua ipsos ad hoC munus aptos, S idoneos judicabit. Generatim tamen post septennium minores dines conseruntur. Vide Catalanum in Ponti e. Roman. tit. 2 g. I num. 9 par. I pag. 2 8, & Fagnanim in cap. super ordinata de Haben. num. 27 ad ult. 3ὶ Concit. Trident. Sess. 23 cap. I 2 de Reformis De Subdiaconorum aetate non eadem semper, & ubique fuit antiquae Ecclesiae disciplina. Concit. Toletanum II. Ioc. ciri, & Trullanum Can. Is col. I 3s t. 7 ein collerit. Labbai aetatem constituunt annorum viginti; Concilium Melfitanum Can. 4 eol. 78 I rom. Ia colleci. ejusd. anno decimoquarto aut decimoquinto Subdiaconos ordinari permittit. Hugo a S. Victore de Sacram. lib. 2 eap. 2I pag. 614 rom. 3 opp. ed. Rotomag. I 6 8r Sua adhuc aetate ante quartumdecimum aetatis annum Subdiaconatum dari non consuevisse testatur , & Clemens V in Clement. Generalem. de AEtat. Or quatri. ordin. annum decimum octavum definivit. Diaconos vero ante annos 2s, Presbyteros ante annos 3o ordinari vetat eap. s, π 6 dist. 77. Ita sancitum est a Pio II. Constit. cum ex serorum 9 rom. 3 pag. Ios Bullarii ed. ult. Graviores, quam quae hac constitutione comprehenderentur poenas indixit Sixtus V. in cit. Const. Sanctum 2 o p. 4o rom. ς par. I, Sed eas sustulit, & antiquiorem Pii II. constit tionem cujus nunc facta mentio est, Servare voluit Cl mens VIII. cit. Constit. Romanum III pag. 97 tom. spar. a Bullarii edit. ele.. Plana Constitutio tantum meminat ordines sacros, ex quo conficit rigantius ad Ro
290쪽
tui. 24 Caneeli. g. 4 num. I sa poena tantum illos esse plectendos, qui maiores, non item, qui minores ordines extra legitimam aetatem, vel extra tempora a jure eonstituta, vel sine literis dimissoriis proprii Episcopi S ceperunt; quamquam n. χε fateatur, hos etiam clericos , cum absit bona fides , a Susceptorum Ordinum exercitio esse suspendendo . Uerum id quidcm est, quod dieitur de mana Constitutione; sed Innocentius XII. in tit. Consi it. Speculatores eo ipso suspensos a susceptorum ordinum executione declarae clericos , qui sine literi testimonialibus proprii Episcopi tonsuram, atque ordines
Quibus modis Potestas Iurisdictionis, omnia Ecclesiastica benescia acquirantur.
I. Potestas iurisdictionis acquiriti r vel ecclesiastico Μ istratu vel delegat te.
otestatem jurisdictionis acquirunt clerici vetecclesiastico Magistratu, vel delegatione. Qui jurisdictione utuntur sua, ct insita beneficio, quo fruuntur, ii proprie dicuntur gerere eCclesiasticum Magistratum: qui non propriam , de nativam, Sed ab alio acceptam jurisdictionem exercent, ii delegationem habent, uti sunt Vicarii, de quibus superiori Ioco actum est. Ecclesiasticum Magistr tum clerici consequuntur per electionem, postula tionem , collationem, institutionem, quae nimirum pertinet ad beneficia iurispatronatus. Iisdem etiam modis omnia ecclesiastica beneficia acquiruntuL.